Eten
alle pijlers
vriend lust niets
maandag 28 juli 2014 00:31
Hoe zouden jullie omgaan met een nieuwe liefde die vrijwel niets lust? In het begin hield ik me voor dat ik hem echt niet wil veranderen. Nu er bij mij zelf een paar kilo's extra op zitten heb ik het idee dat ik me nu juist teveel aan hem aanpas.
Hij eet het liefst alleen maar junkfood, drinkt veel alcohol en frisdrank, snoept zich te pletter. Groente, vis, pasta, kaas, noem het maar op.. hij lust het niet. Iets proeven wat hij niet kent of denkt niet te lusten zit er niet in. Bij elke maaltijd eet hij het liefst heel veel vlees. Daar sta ik dan tegenover als vegetariër. Suiker probeer ik het liefst zoveel mogelijk te vermijden, probeer evenwichtig te eten en ik ben dol op dingen uitproberen qua koken en eten. Als wij samen in de supermarkt staan komen we er nooit uit als we moeten bedenken wat we gaan eten. We komen altijd uit op één van de drie maaltijden. Uit eten gaan is ook niet echt meer een feestje, omdat we automatisch bij een steakhouse of pizzeria eindigen. Echt kwalijk neem ik het hem niet. Hij heeft van huis uit nooit geleerd om dingen te eten en die angst voor onbekend eten zit volgens mij best wel diep. Ik hoef hem echt niet te pushen om iets te proberen, hij doet het niet.
Hoe zouden jullie hier mee omgaan? Het begint me steeds meer te storen. Naast dat ik er zelf ongezonder door ga eten vind ik het ook geen fijn idee dat hij zo slecht voor zijn eigen lichaam zorgt. En hebben jullie tips voor recepten? Zodat we allebei redelijk tevreden kunnen zijn over ons avondeten. Hij wil perse vlees bij zijn eten dus ik vind het geen probleem om apart wat vlees te bereiden.
Hij eet het liefst alleen maar junkfood, drinkt veel alcohol en frisdrank, snoept zich te pletter. Groente, vis, pasta, kaas, noem het maar op.. hij lust het niet. Iets proeven wat hij niet kent of denkt niet te lusten zit er niet in. Bij elke maaltijd eet hij het liefst heel veel vlees. Daar sta ik dan tegenover als vegetariër. Suiker probeer ik het liefst zoveel mogelijk te vermijden, probeer evenwichtig te eten en ik ben dol op dingen uitproberen qua koken en eten. Als wij samen in de supermarkt staan komen we er nooit uit als we moeten bedenken wat we gaan eten. We komen altijd uit op één van de drie maaltijden. Uit eten gaan is ook niet echt meer een feestje, omdat we automatisch bij een steakhouse of pizzeria eindigen. Echt kwalijk neem ik het hem niet. Hij heeft van huis uit nooit geleerd om dingen te eten en die angst voor onbekend eten zit volgens mij best wel diep. Ik hoef hem echt niet te pushen om iets te proberen, hij doet het niet.
Hoe zouden jullie hier mee omgaan? Het begint me steeds meer te storen. Naast dat ik er zelf ongezonder door ga eten vind ik het ook geen fijn idee dat hij zo slecht voor zijn eigen lichaam zorgt. En hebben jullie tips voor recepten? Zodat we allebei redelijk tevreden kunnen zijn over ons avondeten. Hij wil perse vlees bij zijn eten dus ik vind het geen probleem om apart wat vlees te bereiden.
maandag 28 juli 2014 00:36
Degene die kookt bepaalt lijkt me. Prima om rekening met de ander te houden maar mij volkomen aanpassen zou ik als ik jou was niet meer doen. Er ook verder geen punt van maken want het is maar eten en het staat ieder vrij om zijn/haar eigen maaltijd te bereiden als het hem/haar niet blieft.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 28 juli 2014 00:40
Ik zou daar geloof ik erg snel klaar mee zijn. Mensen die miepen over eten vind ik kinderachtig en onaantrekkelijk.
Dus ik zou me absoluut niets van hem aantrekken qua eten en gewoon koken wat ik lekker en gezond vindt, en zeker niet gaan staan overleggen in de supermarkt.
Ik geloof dat ik nooit meer geil zou kunnen worden van een volwassen vent die ik de woorden 'lussikniet' heb horen uitspreken.
Dus ik zou me absoluut niets van hem aantrekken qua eten en gewoon koken wat ik lekker en gezond vindt, en zeker niet gaan staan overleggen in de supermarkt.
Ik geloof dat ik nooit meer geil zou kunnen worden van een volwassen vent die ik de woorden 'lussikniet' heb horen uitspreken.
maandag 28 juli 2014 00:41
Oei. Ik zou weinig zin hebben om hier moeite voor te doen, maar goed, hij is verder natuurlijk heel leuk
Ik zou toch denk ik zo veel mogelijk mijn eigen gang gaan. Quinoa koken en groente grillen en voor hem een steak erbij kopen.
Ik zou me in elk geval niet in heel veel bochten wringen om naar zijn smaak te koken, als hij dat andersom ook niet doet.
Ik zou toch denk ik zo veel mogelijk mijn eigen gang gaan. Quinoa koken en groente grillen en voor hem een steak erbij kopen.
Ik zou me in elk geval niet in heel veel bochten wringen om naar zijn smaak te koken, als hij dat andersom ook niet doet.
maandag 28 juli 2014 00:42
maandag 28 juli 2014 00:44
maandag 28 juli 2014 00:45
Zodra hij in de keuken gaat staan pm een complete vegetarische maaltijd in elkaar te draaien voor jou, terwijl hij voor zichzelf iets anders kookt zou ik rekening met hem houden.
Waarom vraag jij je dit af en hij niet? Hij maakt zich toch ook niet druk over 'zij wil geen vlees, dus ik doe mijn best om iets vegetarisch voor haar te maken'? Waarom jij dan andersom wel?
Waarom vraag jij je dit af en hij niet? Hij maakt zich toch ook niet druk over 'zij wil geen vlees, dus ik doe mijn best om iets vegetarisch voor haar te maken'? Waarom jij dan andersom wel?
maandag 28 juli 2014 01:33
"Lussiknie" is toch niet van deze tijd. Met zo iemand kun je dus nooit in gezelschap eten, al helemaal niet in een restaurant, je zit voor gek. Je kunt ook niet met vakantie naar het buitenland, behalve naar Benidorm want dat is een Nederlandse enclave met een frietje van Pietje en een broodje van Kootje.
verba volant, scripta manent.
maandag 28 juli 2014 01:38
quote:teedeekaa schreef op 28 juli 2014 @ 00:42:
Niet in meegaan. Hij kan met de pot meeëten of zelf voor zijn eigen maaltijd zorgen. De enige manier om hem te leren ook ander eten te gaan waarderen. Overigens was mijn man ooit ook zo'n wat de boer niet kent vreet ie niet tiep. Is helemaal over
Misschien heb je tips voor TO?
Het lijkt me een lastig probleem
Niet in meegaan. Hij kan met de pot meeëten of zelf voor zijn eigen maaltijd zorgen. De enige manier om hem te leren ook ander eten te gaan waarderen. Overigens was mijn man ooit ook zo'n wat de boer niet kent vreet ie niet tiep. Is helemaal over
Misschien heb je tips voor TO?
Het lijkt me een lastig probleem
Je bent zelf een theepot
maandag 28 juli 2014 01:58
Ik zou het heel moeilijk vinden. Geen probleem als iemand niet kan koken en zelfs niet als je niet alles lust, maar hij lijkt nog wel minder te lusten dan een opstandige peuter.
Ik heb wel eens gelezen dat je iets meer dan 10 moet proeven wil je het gaan leren eten, maar weet niet meer waar ik het heb gelezen. Voor mij geldt het wel, sinds jaren heb ik begin van het jaar Noorse garnalen geleerd te eten.
Maar goed, ik denk dat het niet willen proberen de crux zit. Met zo`n houding kom je nergens. Nu heb ik makkelijk praten want ik val op bourgondische types, iig vind ik het leuk als ze je moeite weten te waarderen. Dan is het ook leuker om er veel moeite in te steken.
Als de wil er van zijn kant niet is, vraag ik het mij af of het ooit op eetgebied gezellig gaat worden. Gewoon een kindermenu voor hem maken maar gezellig? Dat is het niet.
Je zou kunnen proberen om samen wat te gaan koken, misschien dat hij enthousiast kan worden om dan wat te proeven? Verder kan je hem niet dwingen. En anders zet je een potje babyvoeding voor hem neer als hij weer eens moeilijk doet .
Succes.
Ik heb wel eens gelezen dat je iets meer dan 10 moet proeven wil je het gaan leren eten, maar weet niet meer waar ik het heb gelezen. Voor mij geldt het wel, sinds jaren heb ik begin van het jaar Noorse garnalen geleerd te eten.
Maar goed, ik denk dat het niet willen proberen de crux zit. Met zo`n houding kom je nergens. Nu heb ik makkelijk praten want ik val op bourgondische types, iig vind ik het leuk als ze je moeite weten te waarderen. Dan is het ook leuker om er veel moeite in te steken.
Als de wil er van zijn kant niet is, vraag ik het mij af of het ooit op eetgebied gezellig gaat worden. Gewoon een kindermenu voor hem maken maar gezellig? Dat is het niet.
Je zou kunnen proberen om samen wat te gaan koken, misschien dat hij enthousiast kan worden om dan wat te proeven? Verder kan je hem niet dwingen. En anders zet je een potje babyvoeding voor hem neer als hij weer eens moeilijk doet .
Succes.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
maandag 28 juli 2014 02:03
Ik ken ook zo'n watje dat niets lust, ga je ergens eten dan is hij in staat bij een mals hertenbiefstukje ketchup of mayonaise te vragen, patat en appelmoes. Je moet dan ook niet zeggen dat het hertenbiefstuk is. Je schaamt je toch kapot als je met zo iemand uit eten gaat?
verba volant, scripta manent.
maandag 28 juli 2014 03:41
Accepteren dat jullie hierin nooit overeenstemming bereiken, en ieder voor jezelf zorgen met eten.
En nee, dat is niet erg gezellig, en het is lastig, maar zo heel belangrijk is het nou ook weer niet als de relatie verder prima is.
Met het uit eten is het ws het beste om gewoon een gezellig bistrootje te kiezen waar ze een goede steak klaar kunnen maken en ook een paar aardige vegetarische opties hebben.
Daar zijn qua restaurant best compromissen te vinden.
En nee, dat is niet erg gezellig, en het is lastig, maar zo heel belangrijk is het nou ook weer niet als de relatie verder prima is.
Met het uit eten is het ws het beste om gewoon een gezellig bistrootje te kiezen waar ze een goede steak klaar kunnen maken en ook een paar aardige vegetarische opties hebben.
Daar zijn qua restaurant best compromissen te vinden.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
maandag 28 juli 2014 06:07
Mijn man lustte ook erg weinig toen ik hem leerde kennen maar hij kookte wel zelf. Nu lust ie veel meer, alleen kaas en peulvruchten vindt ie nog steeds niks. Nou ja, daar kan ik wel mee leven.
Als hij niets had willen proberen dan was ik er toen snel klaar mee geweest. Ik vind eten daar te belangrijk voor.
Als hij niets had willen proberen dan was ik er toen snel klaar mee geweest. Ik vind eten daar te belangrijk voor.
maandag 28 juli 2014 06:35
Je kookt voortaan beiden voor jezelf. Hij kan dan zijn vlees en vis klaar maken met gebakken aardappels en mayo en jij je gezonde vegaprutje.
Eerlijk gezegd zou ik het met jullie beiden geen feest vinden om uit eten te gaan. Vind het nogal ongezellig als iemand geen vlees én vis eet en je daar een restaurantkeuze op moet afstemmen, of je zou genoegen moeten nemen met dat ene vegagerecht wat 'n normale resto serveert? En junkfood eet je ook niet als je gezellig uit eten gaat.
Eerlijk gezegd zou ik het met jullie beiden geen feest vinden om uit eten te gaan. Vind het nogal ongezellig als iemand geen vlees én vis eet en je daar een restaurantkeuze op moet afstemmen, of je zou genoegen moeten nemen met dat ene vegagerecht wat 'n normale resto serveert? En junkfood eet je ook niet als je gezellig uit eten gaat.
maandag 28 juli 2014 06:39
Langzaam dingen toevoegen die 4 dingen doe hij wel eet.( Dus een keer wat avocado door de sla of een beetje geitenkaas bij de gebakken pompoen)Je kunt hem niet dwingen om het op te rten maar ik vind dat je vsn een volwassen man wel kunt verwachten dat hij het proeft.
Verder misschien beginnen met niet zo extreme dingen. Kindertjes zijn vaak gek op zoet. Dus pompoen, wortel, zoete aardappel etc. Dat zijn smaken die ze vaak snel lusten. Misschienwerkt het bij je vriend ook.
En verder: wat een kinderachtig gedoe! Inderdaad bijzonder onaantrekkelijk en tijd voor een hardere opdtelling van to.
Je moet er toch niet aan denken de rest van je leven aan de aardappels met dopperten enern gehaktbal te zitten.
Verder misschien beginnen met niet zo extreme dingen. Kindertjes zijn vaak gek op zoet. Dus pompoen, wortel, zoete aardappel etc. Dat zijn smaken die ze vaak snel lusten. Misschienwerkt het bij je vriend ook.
En verder: wat een kinderachtig gedoe! Inderdaad bijzonder onaantrekkelijk en tijd voor een hardere opdtelling van to.
Je moet er toch niet aan denken de rest van je leven aan de aardappels met dopperten enern gehaktbal te zitten.
maandag 28 juli 2014 06:46
Mijn vriend lust ook weinig, maar gelukkig is het lang niet zo erg als bij de jouwe. Bij ons is het wel anders, we hebben een gezin en ik werk veel minder dan hij, waardoor koken echt mijn taak is geworden. De ene keer hou ik wel rekening met hem (voor mezelf en de kinderen kook ik dan iets gezonds bijvoorbeeld en voor hem ongeveer hetzelfde maar dan met pakjes en zakjes en vlees en weinig groente. Kost me weinig extra tijd, hooguit heb ik wat meer afwas. De andere keer kook ik gewoon iets wat ik wil eten en eet hij maar gewoon met de pot mee. Ik eet maar heel sporadisch vlees, maar dan gooi ik voor hem gewoon een paar karbonades in een pan.
Ik moet wel zeggen dat hij nooit zeurt over wat ik voor hem neerzet. Gebeurt dat wel, dan mag hij lekker voor zijn eigen prak gaan zorgen.
Ik vind het wel heel jammer en erger me er nog steeds wel eens aan na 15 jaar. Maar het weegt niet op tegen al zijn goede eigenschappen.
Als het bij jullie zo erg is dat je er kilo's door aankomt, zou ik hem zijn eigen eten laten koken.
Ik moet wel zeggen dat hij nooit zeurt over wat ik voor hem neerzet. Gebeurt dat wel, dan mag hij lekker voor zijn eigen prak gaan zorgen.
Ik vind het wel heel jammer en erger me er nog steeds wel eens aan na 15 jaar. Maar het weegt niet op tegen al zijn goede eigenschappen.
Als het bij jullie zo erg is dat je er kilo's door aankomt, zou ik hem zijn eigen eten laten koken.
