Gezondheid
alle pijlers
Alvleesklierkanker met uitzaaiing
woensdag 2 juni 2010 09:43
Ik weet sinds een paar dagen dat mijn moeder alvleesklierkanker met uitzaaiing naar de lever heeft...wat een schok !
Het gevoel wat er dan...en nu, door mij heen gaat is niet te beschrijven..
En het verdriet,de pijn en de angst van mijn moeder, dat alleen al maakt mij kapot.
Mijn moeder is altijd zo'n sterke vrouw, niks of niemand kreeg haar klein....en nu is ze gebroken !!
De vooruitzichten zien er slecht uit, dit omdat er al uitzaaiing is, heeft er iemand ervaring met deze ziekte ???
Het gevoel wat er dan...en nu, door mij heen gaat is niet te beschrijven..
En het verdriet,de pijn en de angst van mijn moeder, dat alleen al maakt mij kapot.
Mijn moeder is altijd zo'n sterke vrouw, niks of niemand kreeg haar klein....en nu is ze gebroken !!
De vooruitzichten zien er slecht uit, dit omdat er al uitzaaiing is, heeft er iemand ervaring met deze ziekte ???
woensdag 2 juni 2010 09:48
Helaas weet ik van dichtbij wat voor vreselijke ziekte dit is,mijn tante is er aan overleden,ook altijd zo een sterke vrouw.
Er was hier kort geleden een topic over(zal hem even naar boven halen voor je.
De prognose van alvleesklier kanker is heel slecht ,ook als hij nog niet is uitgezaaid.
Ik kan alleen maar zeggen heel erg veel sterkte en kracht gewenst in de zware tijd!
Er was hier kort geleden een topic over(zal hem even naar boven halen voor je.
De prognose van alvleesklier kanker is heel slecht ,ook als hij nog niet is uitgezaaid.
Ik kan alleen maar zeggen heel erg veel sterkte en kracht gewenst in de zware tijd!
woensdag 2 juni 2010 10:11
Hallo deurtje, mijn vader is dit in februari ook overkomen. Hij had geen enkel symptoom (zoals afvallen, pijn, geelzucht), het kwam eigenlijk toevallig boven water omdat zijn bloedwaardes verdacht waren. Er is wel vastgesteld dat hij uitzaaingen in de lever en richting gal heeft. Hij is toen met een chemo begonnen (poliklinisch) die eerst wel meeviel, maar er nu best wel inhakt (moe, misselijk). Na de eerste chemo blok wees het onderzoek uit dat de kanker tenminste niet was gegroeid, wat ze al heel wat vonden. Operatie kan momenteel niet, daarvoor zou de tumor moeten slinken. Dus hopen dat die tweede chemo blok iets kan doen.
Ook al heeft deze ziekte een verschrikkelijk slechte prognose, we proberen er maar even de moed in te houden omdat hij verder geen symptomen heeft (nu nog steeds niet). Ik heb inmiddels ook wel 3 verhalen in mijn omgeving gehoord waar de mensen tenminste langer overleven dan het eerste jaar na de diagnose (al dan niet op een goede manier), maar meestal gaat het inderdaad helaas minder goed uit. Heel veel sterkte!
Ook al heeft deze ziekte een verschrikkelijk slechte prognose, we proberen er maar even de moed in te houden omdat hij verder geen symptomen heeft (nu nog steeds niet). Ik heb inmiddels ook wel 3 verhalen in mijn omgeving gehoord waar de mensen tenminste langer overleven dan het eerste jaar na de diagnose (al dan niet op een goede manier), maar meestal gaat het inderdaad helaas minder goed uit. Heel veel sterkte!
woensdag 2 juni 2010 10:45
Bedankt voor alle reacties !
Nitrogen, ik heb gehoord dat in veel gevallen er geen chemo behandeling word gedaan maar wel bestraling...dat is dus onjuiste info geweest !
Het zal natuurlijk ook aan het soort en de lokatie van het tumor liggen.
Mijn moeder valt wel af en heeft veel pijn. Punctie is nu gedaan,uitslag zal nog wel paar dagen duren.
IK heb op internet gezocht ( iets wat je eigenlijk niet moet doen...) en lees daar dat deze ziekte in veel gevallen heel snel gaat.
Maar goed,ieder mens is anders. Door deze onzekerheid heb je gewoon veel vragen en zoek je naar antwoorden die helemaal niet te vinden zijn.....!
Nitrogen, ik heb gehoord dat in veel gevallen er geen chemo behandeling word gedaan maar wel bestraling...dat is dus onjuiste info geweest !
Het zal natuurlijk ook aan het soort en de lokatie van het tumor liggen.
Mijn moeder valt wel af en heeft veel pijn. Punctie is nu gedaan,uitslag zal nog wel paar dagen duren.
IK heb op internet gezocht ( iets wat je eigenlijk niet moet doen...) en lees daar dat deze ziekte in veel gevallen heel snel gaat.
Maar goed,ieder mens is anders. Door deze onzekerheid heb je gewoon veel vragen en zoek je naar antwoorden die helemaal niet te vinden zijn.....!
woensdag 2 juni 2010 11:06
ik heb er ook ervaringen mee. Bij een heftige kanker zoals alvleesklierkanker is het altijd de vraag of chemo zin heeft, het maakt de patiënt alleen maar zieker en het is maar zeer de vraag of er tijd mee gewonnen is. Dat verschilt echt per geval. Hebben jullie al een second opinion laten uitvoeren bij een specialistisch instituut zoals de Daniel Den Hoed kliniek?
woensdag 2 juni 2010 11:21
Deurtje, wat naar dat je moeder zich zo slecht voelt. Overigens was de huisarts van mijn vader ook niet zo voor chemo (insteek van Meds: Je gaat je zieker voelen, wat haalt het uit), ik denk dat ze toen toch de beslissing vóór chemo hebben genomen omdat het redelijk goed met hem gaat qua symptomen. Het is misschien niet de standaard behandelmethode. Bestraling waren zij niet voor omdat hij vanwegen een andere (overwonnen) kanker al veel bestraling heeft gehad. Die punctie heeft hij trouwens ook gehad in het begin, dat duurt idd even voordat de uitslagen er zijn.
woensdag 2 juni 2010 11:44
Ik heb de sterke, nooit ziek zijnde, elke dag 15 km hardlopende oma (58jaar) van mijn vriend door deze ziekte snel achteruit zien gaan. Helaas is zij al na 3 maanden overleden. wat ging dat hard 
maar dat zijn dingen die jij helemaal niet wilt horen.
laten we hopen, bidden, wensen dat jouw moeder de uitzondering is op alle regels.
maar dat zijn dingen die jij helemaal niet wilt horen.
laten we hopen, bidden, wensen dat jouw moeder de uitzondering is op alle regels.
Poelepoelepoelepoes!
woensdag 2 juni 2010 13:01
Bij mijn moeder was het advies om geen behandeltraject in te gaan na constatering van alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever.
Bij haar werd gezegd, dat het sterk de vraag is of het levensverlengend zou werken. In ieder geval zou zij erg ziek worden van de chemo.
Praat samen met je moeder uitvoerig over de mogelijk- en onmogelijkheden. Zorg voor goede pijnbestrijding. Bij mijn moeder werd er in eerste instantie nogal zuinig mee omgegaan, omdat bijv. morfine een sterk verslavende werking heeft....... Tsja, met zo'n diagnose maakt het niet zoveel uit wat de neveneffecten zijn van medicijnen.
Net als Heartwork, zeg ik ook, dat er genoeg dingen zijn die gezegd kunnen worden, maar niet helpend zijn voor jou en je moeder.
Ik wens je veel sterkte toe. Tip van mij, zorg goed ook voor jezelf nu. Het zijn zware tijden.
Bij haar werd gezegd, dat het sterk de vraag is of het levensverlengend zou werken. In ieder geval zou zij erg ziek worden van de chemo.
Praat samen met je moeder uitvoerig over de mogelijk- en onmogelijkheden. Zorg voor goede pijnbestrijding. Bij mijn moeder werd er in eerste instantie nogal zuinig mee omgegaan, omdat bijv. morfine een sterk verslavende werking heeft....... Tsja, met zo'n diagnose maakt het niet zoveel uit wat de neveneffecten zijn van medicijnen.
Net als Heartwork, zeg ik ook, dat er genoeg dingen zijn die gezegd kunnen worden, maar niet helpend zijn voor jou en je moeder.
Ik wens je veel sterkte toe. Tip van mij, zorg goed ook voor jezelf nu. Het zijn zware tijden.
woensdag 2 juni 2010 15:50
Heartwork, dat zijn dingen die ik ook "moet" horen, ik weet dat deze ziekte hardnekkig is en snel kan gaan.Wie weet heeft mijn moeder nog een aantal jaren...of in het mooiste geval, geneest ze van deze ziekte. Maar zoals het er nu uitziet...ik steek mijn kop niet in het zand.
Pom, is jou moeder overleden aan deze ziekte of zit ze in de molen?
Nitrogen, heeft veel sterkte, ook jij zit in een zware tijd, net als je vader. Ik hoop dat hij iets heeft aan de behandelingen.
Je hoort en leest vaak dat er weinig aan gedaan (kan) worden, dat je vader wel behandeld word zal toch een lichtpuntje zijn,al moet je daar niet teveel hoop uithalen denk ik.
Pom, is jou moeder overleden aan deze ziekte of zit ze in de molen?
Nitrogen, heeft veel sterkte, ook jij zit in een zware tijd, net als je vader. Ik hoop dat hij iets heeft aan de behandelingen.
Je hoort en leest vaak dat er weinig aan gedaan (kan) worden, dat je vader wel behandeld word zal toch een lichtpuntje zijn,al moet je daar niet teveel hoop uithalen denk ik.
woensdag 2 juni 2010 17:59
Helaas Deurtje, mijn moeder is overleden. Zij werd destijds behandeld voor zweertjes aan de slokdarm. De medicatie sloeg niet aan en steeds werd er een ander medicijn gegeven. Na enige tijd werd er wat verder gekeken en er werden toen vlekjes op haar lever te zijn. Uiteindelijk was de diagnose alvleesklierkanker met uizaaiingen op de lever. Ze is twee maanden later overleden.
Het is dus moeilijk te zeggen hoelang zij ziek geweest is.
Is er bij jouw moeder gesproken over kansen van herstel/behandeling?
Het is dus moeilijk te zeggen hoelang zij ziek geweest is.
Is er bij jouw moeder gesproken over kansen van herstel/behandeling?
woensdag 2 juni 2010 22:15
Pom, wat een verschrikkelijke verhaal. Je denkt dat er aan zweertjes wat gedaan kan worden en dan als donderslag...!
Bij mijn moeder dachten ze aan een ontsteking bij de lever dus wij dachten... kuur of operatie en dan is het allemaal weer normaal.
Er is nog geen diagnose over het herstel of de behandeling. Het is wachten op de uitslagen.
Bij mijn moeder dachten ze aan een ontsteking bij de lever dus wij dachten... kuur of operatie en dan is het allemaal weer normaal.
Er is nog geen diagnose over het herstel of de behandeling. Het is wachten op de uitslagen.
woensdag 2 juni 2010 22:30
Helaas heb ik alvleesklierkanker ook van heel dichtbij meegemaakt.
Mijn man had het en is na 1 jaar en 10 maanden overleden.
Bij hem zat de tumor op de kop van de alvleesklier en het was operabel, zware operatie en helaas was hij niet helemaal schoon.
Hij is nog bestraald en heeft nog 2 experimentele chemo's gehad, maar de kanker kwam terug in zijn darmen en uiteindelijk is hij aan sepsis overleden. Eigenlijk hoor je alleen maar negatieve verhalen maar ik ken 1 positief geval en dat is een vrouw die na 13 jaar nog leeft..
Ik wens je heel veel sterkte in deze vreselijke strijd
Mijn man had het en is na 1 jaar en 10 maanden overleden.
Bij hem zat de tumor op de kop van de alvleesklier en het was operabel, zware operatie en helaas was hij niet helemaal schoon.
Hij is nog bestraald en heeft nog 2 experimentele chemo's gehad, maar de kanker kwam terug in zijn darmen en uiteindelijk is hij aan sepsis overleden. Eigenlijk hoor je alleen maar negatieve verhalen maar ik ken 1 positief geval en dat is een vrouw die na 13 jaar nog leeft..
Ik wens je heel veel sterkte in deze vreselijke strijd
donderdag 3 juni 2010 00:37
je wilt natuurlijk je moeder zo lang mogelijk bij je houden en je zoekt naar positieve verhalen. Maar iedere patiënt is anders en reageert anders. 1 ding is wel zeker en dat is dat dit een bijzonder destructieve kankersoort is. Dat betekent dat jij en jouw familie echt elk moment moeten pakken wat er te pakken valt.
zondag 6 juni 2010 17:56
Deurtje, ik wil jou en je moeder (en je familie) heel veel sterkte wensen de komende tijd! Ook al was je moeder altijd fit en gezond, dat zegt helaas niets. Zeven jaar geleden heb ik mijn vader aan deze ziekte verloren. Hij was ook nog fit, maar is 7 maanden na de diagnose overleden en vooral de laatste maanden waren erg zwaar. Zijn behandeling bestond uit het zo aangenaam mogelijk maken van zijn resterende leven, want bestraling was niet meer mogelijk. Weet je inmiddels al meer over de situatie van je moeder en wat het behandelingsplan is?
In ieder geval: nogmaals heel veel sterkte!
In ieder geval: nogmaals heel veel sterkte!
zondag 6 juni 2010 20:32
Helaas hier geen positief of hoopgevend verhaal Deurtje.
Mijn (tot dan toe) kerngezonde vader kreeg 3,5 jaar geleden de diagnose alvleesklierkanker, met uitzaaiingen naar de galwegen, lever en buikholte. Bij hem waren er geen behandelopties meer mogelijk en 5,5 week later is hij overleden. Hij is 56 geworden.
Hopelijk zijn er voor je moeder wel behandelopties en is jullie meer tijd gegund.
Mijn (tot dan toe) kerngezonde vader kreeg 3,5 jaar geleden de diagnose alvleesklierkanker, met uitzaaiingen naar de galwegen, lever en buikholte. Bij hem waren er geen behandelopties meer mogelijk en 5,5 week later is hij overleden. Hij is 56 geworden.
Hopelijk zijn er voor je moeder wel behandelopties en is jullie meer tijd gegund.
zondag 13 juni 2010 09:45
Bedankt voor al jullie reacties !
Wat een verschrikkelijke ziekte is het toch.
Je hoort / leest uiteenlopende verhalen over het verloop van deze ziekte maar het het is me wel duidelijk dat dit een gelopen race is.
Wij weten nu 2 weken dat mijn moeder kanker heeft en schrikken van het snelle verloop. Ze komt amper nog haar bed uit, kan niks eten en slaapt erg veel.Zelf zegt ze ook dat ze niet had verwacht dat het zo snel zou gaan.
Ze wil nog zoveel doen. Toen ze hoorde dat ze ziek was heeft ze een lijstje gemaakt...dit en dat wil ik nog doen...ik hoop zo dat ze nog een opleving krijgt en alsnog aan dat dat lijstje kan beginnen.
Hgjb, mijn moeder is 56....3 weken is wel ontzettend snel zeg,verschrikkelijk !!!
Orchid, het is zo gemeen. Je vader was gezond en fit, dit verwacht je gewoon niet !!! Mijn moeder kon ook de hele wereld aan, en nu.....!!
Enigme, ook al zo snel !! Hoe moet je dat bijhouden, zo onwerkelijk. Als ik jullie verhalen lees dan denk ik , ik moet nu nog zo veel als mogelijk bij mijn moeder zijn, benut de tijd.
Farfalla, wat heb je een zware tijd achter de rug, om je eigen man zo ziek te zien.
Verder wil ik alle andere ook ontzettend bedanken voor de reacties en ontzettend veel sterkte wensen met het verwerken van het verlies van jullie dierbare.
Ik wil hier graag van me af blijven schrijven,
Liefs Deurtje.
Wat een verschrikkelijke ziekte is het toch.
Je hoort / leest uiteenlopende verhalen over het verloop van deze ziekte maar het het is me wel duidelijk dat dit een gelopen race is.
Wij weten nu 2 weken dat mijn moeder kanker heeft en schrikken van het snelle verloop. Ze komt amper nog haar bed uit, kan niks eten en slaapt erg veel.Zelf zegt ze ook dat ze niet had verwacht dat het zo snel zou gaan.
Ze wil nog zoveel doen. Toen ze hoorde dat ze ziek was heeft ze een lijstje gemaakt...dit en dat wil ik nog doen...ik hoop zo dat ze nog een opleving krijgt en alsnog aan dat dat lijstje kan beginnen.
Hgjb, mijn moeder is 56....3 weken is wel ontzettend snel zeg,verschrikkelijk !!!
Orchid, het is zo gemeen. Je vader was gezond en fit, dit verwacht je gewoon niet !!! Mijn moeder kon ook de hele wereld aan, en nu.....!!
Enigme, ook al zo snel !! Hoe moet je dat bijhouden, zo onwerkelijk. Als ik jullie verhalen lees dan denk ik , ik moet nu nog zo veel als mogelijk bij mijn moeder zijn, benut de tijd.
Farfalla, wat heb je een zware tijd achter de rug, om je eigen man zo ziek te zien.
Verder wil ik alle andere ook ontzettend bedanken voor de reacties en ontzettend veel sterkte wensen met het verwerken van het verlies van jullie dierbare.
Ik wil hier graag van me af blijven schrijven,
Liefs Deurtje.
zondag 13 juni 2010 10:32
Deurtje, ik wil je veel sterkte wensen en wat je zelf ook schrijft, het ziet er niet goed uit als ik het zo lees. Dat snelle verloop herken ik helemaal. Je ziet ze met de dag zwakker worden, tenminste, zo ging het bij ons, en ook dat niet kunnen eten. Het is zo'n schok zoiets, net een droom. Zou inderdaad proberen de tijd te benutten die je nog hebt met je moeder. Heel moeilijk allemaal. Sterkte!
zondag 13 juni 2010 13:13
@Deurtje... Je kan het amper bijhouden. Moet je ook proberen niet te willen. Elke dag is er één. Ik heb mijn werk laten vallen en zoveel mogelijk tijd proberen te besteden aan mijn vader... Hem zelf kunnen en mogen verzorgen in die paar weken... Dat geeft me nog altijd troost.
Benut idd de tijd. Je weet namelijk niet hoe lang jullie nog gegeven is. Heel, heel veel sterkte.
Krijgt ze wel adequate pijnbestrijding en evt wat bijvoeding? Nutridrink ofzo?
Benut idd de tijd. Je weet namelijk niet hoe lang jullie nog gegeven is. Heel, heel veel sterkte.
Krijgt ze wel adequate pijnbestrijding en evt wat bijvoeding? Nutridrink ofzo?
