Gezondheid
alle pijlers
Nierziekte, wat nu?
woensdag 30 juli 2014 14:12
Hallo allemaal,
inmiddels zo'n 14 jaar geleden is bij mij een nierfilterontsteking geconstateerd die nu alweer jaren chronisch is..
De afgelopen jaren had ik vele afleidingen zoals feesten, studie, werk etc waardoor ik er niet zoveel aan dacht en er op een betere manier mee omging. Inmiddels, na wellicht het plotseling overlijden van mijn schoonvader, is mijn emmer 'vol' en heb ik nergens meer energie voor. (Dit duurt nu al een half jaar) ik loop bij een psycholoog en zit in de WW, waardoor ik nog meer geisoleerd raak omdat ik niet meer onder de mensen kom, wat ik dus wel graag wil. Het vinden van werk lukt me momenteel niet, evenals een geschikte woning (woon tijdelijk bij mijn ouders) en ben sinds vorige week ook nog eens vrijgezel. Ik heb het gevoel dat het allemaal misgaat en vraag me af wat ik hier nog doe, ik bedoel ik ben 27 en zou in de bloei van mijn leven moeten zijn, maar in plaats daarvan ben ik bang, onzeker en vooral heel erg verdrietig. Erg graag zou ik in contact komen met mensen die zich wellicht herkennen in mijn verhaal om te kijken hoe zij dit ervaren. Ook het zoutarm dieet vind ik lastig evenals het besef dat je nooit weet wanneer het fout gaat...
Ik hoor graag van jullie!
Groetjes Rianne
inmiddels zo'n 14 jaar geleden is bij mij een nierfilterontsteking geconstateerd die nu alweer jaren chronisch is..
De afgelopen jaren had ik vele afleidingen zoals feesten, studie, werk etc waardoor ik er niet zoveel aan dacht en er op een betere manier mee omging. Inmiddels, na wellicht het plotseling overlijden van mijn schoonvader, is mijn emmer 'vol' en heb ik nergens meer energie voor. (Dit duurt nu al een half jaar) ik loop bij een psycholoog en zit in de WW, waardoor ik nog meer geisoleerd raak omdat ik niet meer onder de mensen kom, wat ik dus wel graag wil. Het vinden van werk lukt me momenteel niet, evenals een geschikte woning (woon tijdelijk bij mijn ouders) en ben sinds vorige week ook nog eens vrijgezel. Ik heb het gevoel dat het allemaal misgaat en vraag me af wat ik hier nog doe, ik bedoel ik ben 27 en zou in de bloei van mijn leven moeten zijn, maar in plaats daarvan ben ik bang, onzeker en vooral heel erg verdrietig. Erg graag zou ik in contact komen met mensen die zich wellicht herkennen in mijn verhaal om te kijken hoe zij dit ervaren. Ook het zoutarm dieet vind ik lastig evenals het besef dat je nooit weet wanneer het fout gaat...
Ik hoor graag van jullie!
Groetjes Rianne
woensdag 30 juli 2014 14:57
Rianne, ik heb nu 10 jaar eem chronische nierziekte. Ooit noemde de nefroloog het chronische nierfilterontsteking, inmiddels geven ze er een andere naam aan, maar de klachten blijven hetzelfde. Op het moment van de diagnose had ik al zo'n acht jaar klachten. Ik werd ziek tijdens mijn pubertijd. Een heftig feestende studententijd heb ik dus nooit gehad. Ik studeerde, werkte en sliep. Gelukkig heb ik daar ook nooit behoefte aanngehad. Ik ben thuis erg tevreden.
Een paar jaar geleden heb ik een burnout gehad omdat ik er toch niet goed mee om kon gaan. Ik ben bij een psycholoog en een coach geweest. Dat heeft me toen wel geholpen. Iets later heb ik een kind gekregen en ook dat heeft mijn instelling veranderd. Nu heb ik dus een gezin en werk ik 32 uur. Fulltime werken was ook zonder kind voor mij niet te doen.
De afgelopen jaren heb ik veel nieuwe klachten gekregen die in eerste instantie door mijn nierziekte veroorzaakt leken te worden. Maar nu blijkt er toch nog een andere oorzaak voor te zijn. Voor mij betekent dat chronische ziekte nummer 4. Waarschijnlijk ga ik binnenkort weer naar een psycholoog om beter met de pijn en de vermoeidheid om te leren gaan. Zoutarm eten hoef ik gelukkig niet. Ik mag eigenlijk geen extra zout of koken met pakjes, maar ik mag wel gewoon brood en hoef niet echt overal op te letten. Er zijn periodes geweest dat ik dat wel moest en dat vond ik er moeilijk.
Een paar jaar geleden heb ik een burnout gehad omdat ik er toch niet goed mee om kon gaan. Ik ben bij een psycholoog en een coach geweest. Dat heeft me toen wel geholpen. Iets later heb ik een kind gekregen en ook dat heeft mijn instelling veranderd. Nu heb ik dus een gezin en werk ik 32 uur. Fulltime werken was ook zonder kind voor mij niet te doen.
De afgelopen jaren heb ik veel nieuwe klachten gekregen die in eerste instantie door mijn nierziekte veroorzaakt leken te worden. Maar nu blijkt er toch nog een andere oorzaak voor te zijn. Voor mij betekent dat chronische ziekte nummer 4. Waarschijnlijk ga ik binnenkort weer naar een psycholoog om beter met de pijn en de vermoeidheid om te leren gaan. Zoutarm eten hoef ik gelukkig niet. Ik mag eigenlijk geen extra zout of koken met pakjes, maar ik mag wel gewoon brood en hoef niet echt overal op te letten. Er zijn periodes geweest dat ik dat wel moest en dat vond ik er moeilijk.
