Kinderen
alle pijlers
Daar is ie weer de maand september
zaterdag 30 augustus 2014 23:33
Zoals de titel al zegt, de maand september. Zo beladen maand voor ons. 3 jaar geleden overleed ineens mijn schoonvader en nog geen 3 dagen later een hele slechte 20 weken echo voor een van onze kindjes. Alle onderzoeken, slecht nieuws gesprekken en angsten om uiteindelijk de 27e het besluit te moeten nemen om een van onze kindjes te laten overlijden. Ik merk dat ik iedere keer als een berg tegen de maand september aankijk. De hele maand opnieuw beleven zo van: o nu belde mijn schoonmoeder dat we nu moesten komen, nu slechte uitkomst, vruchtwaterpuncties, begrafenis schoonvader gesprek artsen, mri scan, en om de 27 geheel in te storten en die vreselijke dag nogmaals te herbeleven. Wanneer wordt dit ooit minder? Blijft dit altijd zo of is dit nu nog zo omdat het "nog" maar 3 jaar geleden is? Ik zal blij zijn als het oktober is (terwijl dit niks uitmaakt voor het wel of niet hebben van verdriet) maar het voelt toch anders..........
zaterdag 30 augustus 2014 23:48
Het is verschrikkelijk om zulke zware dingen mee te maken en een voor jou. Er is één ding dat ik niet begrijp en dat is dat je je vastklampt aan die maand en aan die gebeurtenissen en er een soort van herdenkingsmaand van maakt. Waarom laat je dat niet los.
Ik weet nog precies de dag dat mijn moeder zelfmoord pleegde, maar zelfs het eerste jaar is die dag volledig aan me voorbij gegaan omdat ik me niet wil vastklampen aan dergelijke gebeurtenissen, het leven gaat per slot van rekening door en we zijn het verplicht om te zoeken naar ons geluk, niet naar ons verdriet en alle ellende, daar is het leven niet voor.
Nou beweer ik niet dat je je niets mag herinneren, maar loslaten is wel van groot belang, zodat je verder kunt en jezelf kunt bevrijden van al die narigheid, misschien dat de maand september dan voor weer net zo mooi wordt als de jaren voordat dit allemaal gebeurde.
Ik weet nog precies de dag dat mijn moeder zelfmoord pleegde, maar zelfs het eerste jaar is die dag volledig aan me voorbij gegaan omdat ik me niet wil vastklampen aan dergelijke gebeurtenissen, het leven gaat per slot van rekening door en we zijn het verplicht om te zoeken naar ons geluk, niet naar ons verdriet en alle ellende, daar is het leven niet voor.
Nou beweer ik niet dat je je niets mag herinneren, maar loslaten is wel van groot belang, zodat je verder kunt en jezelf kunt bevrijden van al die narigheid, misschien dat de maand september dan voor weer net zo mooi wordt als de jaren voordat dit allemaal gebeurde.
zaterdag 30 augustus 2014 23:52
Ja cateautje dat snap ik zelf dus ook niet. Maar ik merk dat de maand september er gewoon inhakt. Terwijl ik elke dag wel een keer aan ons kindje denk (haar broertje loopt hier namelijk gewoon rond) en ik op andere dagen ook wel eens echt verdriet heb, maar er gebeurde doe maand zoveel dat ik echt op verschillende dagen denk o ja toen dat en toen dat. Daarom vraag ik mij af is dit echt nog zo omdat het nog zo "vers" is. Ik merk dat ik echt tegen deze maand opzie.
zaterdag 30 augustus 2014 23:55
En het is echt niet alleen maar kommer en kwel hoor, ik heb het voor zover mogelijk een plek gegeven, al blijft er heus wel eens een waarom wij of waarom mocht het niet zo zijn...... voorbij komen. Het nadeel van twee van die heftige dingen tegelijk is ook dat alles door elkaar heen liep en we dus voor mijn gevoel ook de dood van mijn schoonvader "erbij" deden. Maar gelukkig zijn er in de afgelopen jaren ook genoeg leuke dingen voorbij gekomen en daarom valt het mij dus ook zo tegen van mijzelf dat september zo zwaar is voor mij.
zondag 31 augustus 2014 00:04
quote:knorretje28 schreef op 30 augustus 2014 @ 23:55:
En het is echt niet alleen maar kommer en kwel hoor, ik heb het voor zover mogelijk een plek gegeven, al blijft er heus wel eens een waarom wij of waarom mocht het niet zo zijn...... voorbij komen. Het nadeel van twee van die heftige dingen tegelijk is ook dat alles door elkaar heen liep en we dus voor mijn gevoel ook de dood van mijn schoonvader "erbij" deden. Maar gelukkig zijn er in de afgelopen jaren ook genoeg leuke dingen voorbij gekomen en daarom valt het mij dus ook zo tegen van mijzelf dat september zo zwaar is voor mij.
Je klampt je vast aan data terwijl het in oktober of maart net zo erg is, om maar wat te noemen. Een heel compleet jaar veranderd niets, alleen omdat jij er iets van maakt dat nog groter is, wat volgens mij bijna niet kan, ga je weer met je hele hart ziel en zaligheid die periode door, alsof één keer niet genoeg is geweest. Doe dat jezelf niet meer aan meid, want je blijft het allemaal meemaken zo en daar zit je toch niet op te wachten?
Maak van de maand september een heel gewone maand, net als alle andere en dan zul je zien dat je er een stuk gemakkelijker doorheen komt. Laat die data los, je bereikt er niets anders mee dan ellende die je allang achter je had moeten laten en nee, je pleegt er geen verraad tegen, want herdenken kan altijd, daar is geen volledig jaar voor nodig. Nogmaals, laat het los, vooral die data.
En het is echt niet alleen maar kommer en kwel hoor, ik heb het voor zover mogelijk een plek gegeven, al blijft er heus wel eens een waarom wij of waarom mocht het niet zo zijn...... voorbij komen. Het nadeel van twee van die heftige dingen tegelijk is ook dat alles door elkaar heen liep en we dus voor mijn gevoel ook de dood van mijn schoonvader "erbij" deden. Maar gelukkig zijn er in de afgelopen jaren ook genoeg leuke dingen voorbij gekomen en daarom valt het mij dus ook zo tegen van mijzelf dat september zo zwaar is voor mij.
Je klampt je vast aan data terwijl het in oktober of maart net zo erg is, om maar wat te noemen. Een heel compleet jaar veranderd niets, alleen omdat jij er iets van maakt dat nog groter is, wat volgens mij bijna niet kan, ga je weer met je hele hart ziel en zaligheid die periode door, alsof één keer niet genoeg is geweest. Doe dat jezelf niet meer aan meid, want je blijft het allemaal meemaken zo en daar zit je toch niet op te wachten?
Maak van de maand september een heel gewone maand, net als alle andere en dan zul je zien dat je er een stuk gemakkelijker doorheen komt. Laat die data los, je bereikt er niets anders mee dan ellende die je allang achter je had moeten laten en nee, je pleegt er geen verraad tegen, want herdenken kan altijd, daar is geen volledig jaar voor nodig. Nogmaals, laat het los, vooral die data.
zondag 31 augustus 2014 00:05
Hier een hele dubbele 1ste week van september.
Zoon is geboren in die week, een jaar later min 1 dag is mijn schoonmoeder overleden, de eerste verjaardag van zoon ging dan als een roes aan ons voorbij, de foto's die we hebben kunnen we allemaal niets van herinneren. Een jaar later vierden we zijn 2 de verjaardag en 's nachts om half 1 was zijn opa overleden.
3 dagen in september die zoveel emoties met zich meebrengen, ja het slijt maar het blijft wel heel dubbel.
Sterkte voor jullie in september
Zoon is geboren in die week, een jaar later min 1 dag is mijn schoonmoeder overleden, de eerste verjaardag van zoon ging dan als een roes aan ons voorbij, de foto's die we hebben kunnen we allemaal niets van herinneren. Een jaar later vierden we zijn 2 de verjaardag en 's nachts om half 1 was zijn opa overleden.
3 dagen in september die zoveel emoties met zich meebrengen, ja het slijt maar het blijft wel heel dubbel.
Sterkte voor jullie in september
zondag 31 augustus 2014 00:14
O nut dat is ook heftig zeg!
Ik snap wat je schrijft cateautje maar dat werkt nu dus gewoon nog niet. Ik hoop eigenlijk dat het gewoon steeds wat minder heftig wordt en er steeds beter mee om kan gaan. Het rare is is dat ik er eigenlijk heel goed mee om kan gaan. Ik praat er makkelijk over, heb in huis een gedenkplekje staan met haar as en ook met de andere kindjes spreek ik er gewoon over als het ter sprake komt. Daarom snap ik dit dus zelf ook niet zo goed. En toch is het nu bijna weer september en merk ik dat ik denk o getver.........
Ik snap wat je schrijft cateautje maar dat werkt nu dus gewoon nog niet. Ik hoop eigenlijk dat het gewoon steeds wat minder heftig wordt en er steeds beter mee om kan gaan. Het rare is is dat ik er eigenlijk heel goed mee om kan gaan. Ik praat er makkelijk over, heb in huis een gedenkplekje staan met haar as en ook met de andere kindjes spreek ik er gewoon over als het ter sprake komt. Daarom snap ik dit dus zelf ook niet zo goed. En toch is het nu bijna weer september en merk ik dat ik denk o getver.........
zondag 31 augustus 2014 00:28
quote:knorretje28 schreef op 31 augustus 2014 @ 00:14:
O nut dat is ook heftig zeg!
Ik snap wat je schrijft cateautje maar dat werkt nu dus gewoon nog niet. Ik hoop eigenlijk dat het gewoon steeds wat minder heftig wordt en er steeds beter mee om kan gaan. Het rare is is dat ik er eigenlijk heel goed mee om kan gaan. Ik praat er makkelijk over, heb in huis een gedenkplekje staan met haar as en ook met de andere kindjes spreek ik er gewoon over als het ter sprake komt. Daarom snap ik dit dus zelf ook niet zo goed. En toch is het nu bijna weer september en merk ik dat ik denk o getver.........Je bent er al bij voorbaat mee bezig, je bereidt je er op voor en dat is al voor de helft je ellende.
O nut dat is ook heftig zeg!
Ik snap wat je schrijft cateautje maar dat werkt nu dus gewoon nog niet. Ik hoop eigenlijk dat het gewoon steeds wat minder heftig wordt en er steeds beter mee om kan gaan. Het rare is is dat ik er eigenlijk heel goed mee om kan gaan. Ik praat er makkelijk over, heb in huis een gedenkplekje staan met haar as en ook met de andere kindjes spreek ik er gewoon over als het ter sprake komt. Daarom snap ik dit dus zelf ook niet zo goed. En toch is het nu bijna weer september en merk ik dat ik denk o getver.........Je bent er al bij voorbaat mee bezig, je bereidt je er op voor en dat is al voor de helft je ellende.
zondag 31 augustus 2014 00:31
Ik heb niet zoveel met data. Vergeet verjaardagen, huwelijksdata, onze eigen jubileumdag gaat ook vaak ongemerkt voorbij. En ook sterfdata vergeet ik.
Toch begrijp ik je wel, soms heb je een 'markerings-punt' nodig. Omdat je verdriet er mag en soms ook gewoon moet zijn. Om de zwaarte van je verlies te voelen. Omdat je denkt het verplicht te zijn aan je kindje of je schoonvader. Omdat... er kunnen 100en redenen te bedenken zijn, ik weet niet welke voor jou opgaat. Heb jij daar zelf een idee bij?
Ik denk ook dat die maand zo heftig is geweest, dat het in je ziel gegrift staat. En dat jij je al die momenten vastklampt omdat het de enige herinneringen zijn die je hebt aan je kindje. God het staat er hard en cru, begrijp je hoe ik het bedoel?
Misschien is het een idee om er eens met iemand over te praten, iemand die gespecialiseerd is in rouw.
En misschien kun je mooie rituelen bedenken om die dagen te markeren. Want hoe je het went of keert, die dagen zijn belangrijk voor jouw gezin. Daar mag je best bij stilstaan, dus waarom dan niet met iets moois? Kaarsjes, ballonnen, bloemen, schrijf een brief.
Wat ik je wel mee wil geven (en dat klinkt ook hard) Weet je, er zal vaker een heftige periode aankomen. En ik zie het aan een familielid van mij, die is tegenwoordig van december tot april van slag vanwege het overlijden van familie en vrienden in die maanden. Dat wil je ook niet denk ik, dus je moet er wel mee aan de slag.
Sterkte ermee.
Toch begrijp ik je wel, soms heb je een 'markerings-punt' nodig. Omdat je verdriet er mag en soms ook gewoon moet zijn. Om de zwaarte van je verlies te voelen. Omdat je denkt het verplicht te zijn aan je kindje of je schoonvader. Omdat... er kunnen 100en redenen te bedenken zijn, ik weet niet welke voor jou opgaat. Heb jij daar zelf een idee bij?
Ik denk ook dat die maand zo heftig is geweest, dat het in je ziel gegrift staat. En dat jij je al die momenten vastklampt omdat het de enige herinneringen zijn die je hebt aan je kindje. God het staat er hard en cru, begrijp je hoe ik het bedoel?
Misschien is het een idee om er eens met iemand over te praten, iemand die gespecialiseerd is in rouw.
En misschien kun je mooie rituelen bedenken om die dagen te markeren. Want hoe je het went of keert, die dagen zijn belangrijk voor jouw gezin. Daar mag je best bij stilstaan, dus waarom dan niet met iets moois? Kaarsjes, ballonnen, bloemen, schrijf een brief.
Wat ik je wel mee wil geven (en dat klinkt ook hard) Weet je, er zal vaker een heftige periode aankomen. En ik zie het aan een familielid van mij, die is tegenwoordig van december tot april van slag vanwege het overlijden van familie en vrienden in die maanden. Dat wil je ook niet denk ik, dus je moet er wel mee aan de slag.
Sterkte ermee.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 31 augustus 2014 00:41
Ik begrijp precies wat je schrijft hatsetats. En je hebt het keurig opgeschreven hoor . Misschien is het wel bewust stilstaan bin haar omdat we gewoon door moesten. Ik was pas op de helft van de zwangerschap en haar broertje zat nog in mijn buik en die moest ik gewoon uitdragen. Na de bevalling van hem en dus ook haar liep ook alles door elkaar. Blij met een gezonde zoon en tegelijk een crematie regelen. Na alle ellende zo snel mogelijk alles weer "normaal" willen laten worden. Ze komt in mijn gedachte zovaak voorbij: hoe zou ze eruit hebben gezien, hoe was ze geweest? Maar echt te sprake niet meer (ja binnen ons gezin, ,maar voor de buitenwereld bijna niet meer). Er zijn in de afgelopen jaren ook genoeg dingen gebeurd en toch is het niet zo dat ik daar tegenop zie als die dagen voorbij komen maar misschien wat je schrijft dit was ZO heftig allemaal. Misschien is dit wel de manier om het een plekje te geven. Met iemand praten hebben we al gedaan en dat was heel fijn. En zoals ik schreef het is niet een "ding" wat ons hele leven beheerst maar in september is het gewoon veel meer aanwezig zeg maar en dat snap ik niet van mijzelf want zoals ik al schreef het verdriet is op 27 september niet anders dan op 27 oktober. En toch voelt het wel zo.
zondag 31 augustus 2014 00:42
Ik snap je volkomen. Hier werkt het ook zo en ik snap niet waarom jij hier zou moeten uitleggen waarom jij het wel zo voelt in september. Sterkte.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 31 augustus 2014 00:44
zondag 31 augustus 2014 00:45
Ik snap je wel.
Mijn man is 3 jaar geleden overleden.
Het was gisteren (30 aug) zijn verjaardag en heb flink gejankt.
Zulke dagen - ook zoals zijn overlijden - gaat gepaard met tranen en daar is niets mis mee. Maar er zijn ook mooie herinneringen die ik koester. Maar vandaag moet ik weer verder en dat gaat me gelukkig altijd goed af. Laat je verdriet niet de overhand krijgen maar koester ook de mooie herinneringen.
Mijn man is 3 jaar geleden overleden.
Het was gisteren (30 aug) zijn verjaardag en heb flink gejankt.
Zulke dagen - ook zoals zijn overlijden - gaat gepaard met tranen en daar is niets mis mee. Maar er zijn ook mooie herinneringen die ik koester. Maar vandaag moet ik weer verder en dat gaat me gelukkig altijd goed af. Laat je verdriet niet de overhand krijgen maar koester ook de mooie herinneringen.
zondag 31 augustus 2014 00:46
Dank je Enn, ik voel mij ook helemaal niet aangevallen hoor, maar ik vroeg mij gewoon af of dit ooit wat minder zou worden. Het is zo lastig om je gevoel goed op papier te krijgen (of in dit geval de ipad hahaha). Het is echt niet zo dat ik een heel treurig leven heb, maar deze stomme maand ik sla hem liever over.
zondag 31 augustus 2014 00:49
Beter wat en hoe herdenken? Volgens wie?
Laat mensen dat toch alsjeblieft zelf bepalen. Jij herdenkt zoals ik je lees op een positieve wijze en dat werkt dus beter voor jou. Maar dat maakt toch nog niet dat dit dus voor iedereen beter werkt?
Volgens mij is het verstandiger om in dit soort precaire zaken het bij jezelf te houden i.p.v. een ander te vertellen wat volgens jou beter voor hem/haar zal gaan werken. Dat kan niet want het zal voor ieder anders zijn.
Laat mensen dat toch alsjeblieft zelf bepalen. Jij herdenkt zoals ik je lees op een positieve wijze en dat werkt dus beter voor jou. Maar dat maakt toch nog niet dat dit dus voor iedereen beter werkt?
Volgens mij is het verstandiger om in dit soort precaire zaken het bij jezelf te houden i.p.v. een ander te vertellen wat volgens jou beter voor hem/haar zal gaan werken. Dat kan niet want het zal voor ieder anders zijn.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 31 augustus 2014 00:50
Ik heb een vaas geërfd 23 jaar terug. Daar zet ik regelmatig een bos bloemen in, vooral tulpen. En bij elke eerste bos tulpen in het voorjaar moet ik huilen. De tweede of 100ste bos is gewoon n bossie tulpen. Maar die 1e bos van het jaar, tranen
Je mag je kindje koesteren meid en daar valt zo'n maand ook onder, hoe kloterig ook.
Je mag je kindje koesteren meid en daar valt zo'n maand ook onder, hoe kloterig ook.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 31 augustus 2014 00:51
zondag 31 augustus 2014 00:53
quote:Enn schreef op 31 augustus 2014 @ 00:49:
Beter wat en hoe herdenken? Volgens wie?
Laat mensen dat toch alsjeblieft zelf bepalen. Jij herdenkt zoals ik je lees op een positieve wijze en dat werkt dus beter voor jou. Maar dat maakt toch nog niet dat dit dus voor iedereen beter werkt?
Volgens mij is het verstandiger om in dit soort precaire zaken het bij jezelf te houden i.p.v. een ander te vertellen wat volgens jou beter hem/haar werkt. Dat zal namelijk voor ieder anders zijn.Juist, niets zo persoonlijks als rouw en herdenken.
Beter wat en hoe herdenken? Volgens wie?
Laat mensen dat toch alsjeblieft zelf bepalen. Jij herdenkt zoals ik je lees op een positieve wijze en dat werkt dus beter voor jou. Maar dat maakt toch nog niet dat dit dus voor iedereen beter werkt?
Volgens mij is het verstandiger om in dit soort precaire zaken het bij jezelf te houden i.p.v. een ander te vertellen wat volgens jou beter hem/haar werkt. Dat zal namelijk voor ieder anders zijn.Juist, niets zo persoonlijks als rouw en herdenken.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
