Kinderen
alle pijlers
Fulltime kolven, tepelzoekreflex terug krijgen
vrijdag 25 juli 2014 21:27
Beste lezers,
Op 6-6-14 ben ik moeder geworden van Fay. Ze is nu 7 weken oud. Vanaf dag 1 heb ik tepelkloven gehad. Een pijn dat borstvoeden deed! De tranen liepen over m’n wangen. En steeds opnieuw kreeg ik weer tepelkloven. De kraamzorg en verloskundige dachten dat ik verkeerd aanlegde en waren daar vooral mee bezig om te corrigeren. Op dag 12 heb ik een lactatiekundige erbij gehad, omdat ik vond dat mijn dochter niet goed aanhapte. Ik zag haar tong niet goed naar voren komen. De lactatiekundige zei meteen dat Fay een te kort tongriempje en lipbandje had. We zijn naar de KNO-arts geweest en hij heeft beide riempjes geklieft. Anatomisch is nu alles helemaal in orde, maar helaas lukte aanhappen daarna ook niet. We waren intussen wat voeding uit flesjes gaan geven, omdat borstvoeden zo’n strijd was. Waarschijnlijk heeft ze daardoor tepel-speenverwarring gekregen. De tepelzoekreflex was ook helemaal verdwenen. We hebben tepelhoedjes geprobeerd, maar het was geluk of ze aan ging happen of niet. Na 17 dagen proberen heb ik met pijn in mijn hart moeten besluiten om fulltime te gaan kolven. Nu vraag ik me af: Heeft het nog zin om haar weer eens proberen aan te leggen? Ik wil namelijk niet weer die strijd en de teleurstelling als het niet lukt. Zijn er manieren om de tepelzoekreflex terug te krijgen? Ze reageert nu niet als we de speen van de fles rond haar mondje bewegen. Ik wil echt zó graag mijn kindje aan de borst leggen, maar durf er bijna niet meer te hopen. Alvast bedankt voor de tips.
Op 6-6-14 ben ik moeder geworden van Fay. Ze is nu 7 weken oud. Vanaf dag 1 heb ik tepelkloven gehad. Een pijn dat borstvoeden deed! De tranen liepen over m’n wangen. En steeds opnieuw kreeg ik weer tepelkloven. De kraamzorg en verloskundige dachten dat ik verkeerd aanlegde en waren daar vooral mee bezig om te corrigeren. Op dag 12 heb ik een lactatiekundige erbij gehad, omdat ik vond dat mijn dochter niet goed aanhapte. Ik zag haar tong niet goed naar voren komen. De lactatiekundige zei meteen dat Fay een te kort tongriempje en lipbandje had. We zijn naar de KNO-arts geweest en hij heeft beide riempjes geklieft. Anatomisch is nu alles helemaal in orde, maar helaas lukte aanhappen daarna ook niet. We waren intussen wat voeding uit flesjes gaan geven, omdat borstvoeden zo’n strijd was. Waarschijnlijk heeft ze daardoor tepel-speenverwarring gekregen. De tepelzoekreflex was ook helemaal verdwenen. We hebben tepelhoedjes geprobeerd, maar het was geluk of ze aan ging happen of niet. Na 17 dagen proberen heb ik met pijn in mijn hart moeten besluiten om fulltime te gaan kolven. Nu vraag ik me af: Heeft het nog zin om haar weer eens proberen aan te leggen? Ik wil namelijk niet weer die strijd en de teleurstelling als het niet lukt. Zijn er manieren om de tepelzoekreflex terug te krijgen? Ze reageert nu niet als we de speen van de fles rond haar mondje bewegen. Ik wil echt zó graag mijn kindje aan de borst leggen, maar durf er bijna niet meer te hopen. Alvast bedankt voor de tips.
vrijdag 25 juli 2014 21:33
Fulltime kolven? Kun je dan niet beter opgaan op flesvoeding die je in de winkel koopt? Wat een werk zeg, als je deels kolft en deels aanlegt snap ik dat je niet wil afwisselen met voedingen.
Maar in dit geval zou ik gewoon voeding kopen. Mja hier zijn de meningen over verdeeld, als jij je eigen melk wilt blijven geven is dat je ook goed recht. Dit was niet je vraag maar het kwam bij me op. Succes ermee
Maar in dit geval zou ik gewoon voeding kopen. Mja hier zijn de meningen over verdeeld, als jij je eigen melk wilt blijven geven is dat je ook goed recht. Dit was niet je vraag maar het kwam bij me op. Succes ermee
vrijdag 25 juli 2014 21:36
Wat vervelend dat het zo moeizaam gaat
Hier lukte het aanhappen ook niet. Ik heb hele vlakke tepels en het lukte beide zoons niet om aan te happen en vast te houden. Bij de eerste drie maanden ft gekolfd, tussentijds wel steeds geprobeerd aan te leggen. Het ging niet en na drie maanden heb ik het opgegeven.
Ik zou zeggen; blijf proberen, maar hou jezelf ook in de gaten. Als je niet meer wilt is dat geen schande. In de tussentijd kolven en af en toe proberen aan te laten happen.
Hier lukte het aanhappen ook niet. Ik heb hele vlakke tepels en het lukte beide zoons niet om aan te happen en vast te houden. Bij de eerste drie maanden ft gekolfd, tussentijds wel steeds geprobeerd aan te leggen. Het ging niet en na drie maanden heb ik het opgegeven.
Ik zou zeggen; blijf proberen, maar hou jezelf ook in de gaten. Als je niet meer wilt is dat geen schande. In de tussentijd kolven en af en toe proberen aan te laten happen.
vrijdag 25 juli 2014 21:38
quote:nonaimee schreef op 25 juli 2014 @ 21:33:
Fulltime kolven? Kun je dan niet beter opgaan op flesvoeding die je in de winkel koopt? Wat een werk zeg, als je deels kolft en deels aanlegt snap ik dat je niet wil afwisselen met voedingen.
Maar in dit geval zou ik gewoon voeding kopen. Mja hier zijn de meningen over verdeeld, als jij je eigen melk wilt blijven geven is dat je ook goed recht. Dit was niet je vraag maar het kwam bij me op. Succes ermeeWerkte dat gevoelsmatig ook maar zo simpel hè?
Fulltime kolven? Kun je dan niet beter opgaan op flesvoeding die je in de winkel koopt? Wat een werk zeg, als je deels kolft en deels aanlegt snap ik dat je niet wil afwisselen met voedingen.
Maar in dit geval zou ik gewoon voeding kopen. Mja hier zijn de meningen over verdeeld, als jij je eigen melk wilt blijven geven is dat je ook goed recht. Dit was niet je vraag maar het kwam bij me op. Succes ermeeWerkte dat gevoelsmatig ook maar zo simpel hè?
vrijdag 25 juli 2014 21:47
Wat echt goed helpt om de zoekreflex op te wekken is huid op huid contact. Bij een baby van 7 weken zou dit nog prima moeten lukken.
Er is ook een bepaalde natuurlijke voedingshouding, maar ik ben de term even vergeten. Als ik hem nog kan vinden zal ik hem posten.
Edit: google anders eens op 'natural nurturing'.
Er is ook een bepaalde natuurlijke voedingshouding, maar ik ben de term even vergeten. Als ik hem nog kan vinden zal ik hem posten.
Edit: google anders eens op 'natural nurturing'.
anoniem_179759 wijzigde dit bericht op 25-07-2014 21:51
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
vrijdag 25 juli 2014 21:54
Jammer inger! Ik snap het wel hoor...ik zei altijd hetzelfde (fles is ook prima) en ik had bij 2de zoontje zoooveel pijn (bleek later door spruw op tepels te komen) en toch doe ik t nog. Want op moment van erge pijn denk je nog 'gaat vast zo over' dus biit je door. Als het langer pijn doet en je denkt aan stoppen voelt het alsof het voor niets is geweest, alsof je flink spierpijn heb door trainen voor marathon en vlak voor marathon toch ermee stopt. Zo voelde het voor mij iig (nu alleen nog wat aanhappijn). Ik krijg jeuk van borstvoedingsmaffia en als ik moest kolven was ik al gestopt denk ik, maar ik snap dus op zich wel waarom je het toch nog wil proberen.
Je zou misschien lactatie advies kunnen krijgen, zelf geen idee wat voor trucs er zijn. Succes!!
Je zou misschien lactatie advies kunnen krijgen, zelf geen idee wat voor trucs er zijn. Succes!!
vrijdag 25 juli 2014 21:54
Wat een nare en rare reacties.. daar gaat Inger zich niet fijner bij voelen.
Ik ben vorig jaar (iets te vroeg) bevallen van een tweeling.
Na de geboorte moesten ze in de couveuse, en ben ik gaan kolven. Ik wilde graag borstvoeding geven, maar dacht ook: 'als het niet lukt, dan over op kunstvoeding'. Onze kindjes waren nog zo klein, dat ze de eerste weken nog niet zelf konden drinken, maar de voeding via een sonde kregen.
De borstvoeding kwam moeilijk op gang, maar omdat dat het enige was wat ik kon doen (naast buidelen), wilde ik het toch graag voortzetten. Met pijn en moeite. Veel mensen om me heen vonden het 'knap' dat ik borstvoeding bleef kolven, en intussen de zorg had voor twee kleintjes in het ziekenhuis, en later thuis.
Maar ik vond het niet knap, ik deed het gewoon.
Ook al koste het tijd.
In het ziekenhuis hielp een lactatiekundige met aanleggen, de kindjes waren toen een paar weken oud. Dit lukte de ene keer beter dan de andere keer.
Toen de sonde eruit ging, leerden ze uit de fles drinken (gekolfde bv). En als ik er was, probeerde ik aan te leggen. Vooraf wegen, borstvoeding, en weer wegen, en dan kolven en het restant met de fles geven. Dat was een onderneming. Mét een tepelhoedje, omdat dat fijner ging.
Eenmaal thuis kregen we een paar dagen uitgestelde kkraamzorg. De kraamzorg hielp ook met aanleggen.
Maar het ging de ene keer beter dan de andere keer.
Uiteindelijk de beslissing gemaakt om te kolven en met het flesje te voeden, en alleen als manlief er was, proberen aan te leggen. De eerste weken was dat in de ochtend en avond (en overdag en 's nachts kolven en flesje geven). Dat was voor man en mij fijn, zo deelden we de zorg voor de kindjes, en had ik ze toch twee keer per dag aan de borst. En wisten we wat ze binnen kregen, door het kolven zagen we dat ze beiden voldoende binnen kregen.
Na een paar weken ben ik ze steeds wat vaker aan gaan leggen.
En na vier maanden had ik ze alle voedingen aan de borst.
En dat was zo fijn! Zo makkelijk ook, na het kolven, flesje geven, sterilliseren, etc.
Het kán dus zeker, laat je niet teveel aanpraten door anderen.
Volg vooral je eigen plan.
Ik ben vorig jaar (iets te vroeg) bevallen van een tweeling.
Na de geboorte moesten ze in de couveuse, en ben ik gaan kolven. Ik wilde graag borstvoeding geven, maar dacht ook: 'als het niet lukt, dan over op kunstvoeding'. Onze kindjes waren nog zo klein, dat ze de eerste weken nog niet zelf konden drinken, maar de voeding via een sonde kregen.
De borstvoeding kwam moeilijk op gang, maar omdat dat het enige was wat ik kon doen (naast buidelen), wilde ik het toch graag voortzetten. Met pijn en moeite. Veel mensen om me heen vonden het 'knap' dat ik borstvoeding bleef kolven, en intussen de zorg had voor twee kleintjes in het ziekenhuis, en later thuis.
Maar ik vond het niet knap, ik deed het gewoon.
Ook al koste het tijd.
In het ziekenhuis hielp een lactatiekundige met aanleggen, de kindjes waren toen een paar weken oud. Dit lukte de ene keer beter dan de andere keer.
Toen de sonde eruit ging, leerden ze uit de fles drinken (gekolfde bv). En als ik er was, probeerde ik aan te leggen. Vooraf wegen, borstvoeding, en weer wegen, en dan kolven en het restant met de fles geven. Dat was een onderneming. Mét een tepelhoedje, omdat dat fijner ging.
Eenmaal thuis kregen we een paar dagen uitgestelde kkraamzorg. De kraamzorg hielp ook met aanleggen.
Maar het ging de ene keer beter dan de andere keer.
Uiteindelijk de beslissing gemaakt om te kolven en met het flesje te voeden, en alleen als manlief er was, proberen aan te leggen. De eerste weken was dat in de ochtend en avond (en overdag en 's nachts kolven en flesje geven). Dat was voor man en mij fijn, zo deelden we de zorg voor de kindjes, en had ik ze toch twee keer per dag aan de borst. En wisten we wat ze binnen kregen, door het kolven zagen we dat ze beiden voldoende binnen kregen.
Na een paar weken ben ik ze steeds wat vaker aan gaan leggen.
En na vier maanden had ik ze alle voedingen aan de borst.
En dat was zo fijn! Zo makkelijk ook, na het kolven, flesje geven, sterilliseren, etc.
Het kán dus zeker, laat je niet teveel aanpraten door anderen.
Volg vooral je eigen plan.
vrijdag 25 juli 2014 22:00
Wat voor ons werkte:
-rust, en een prettige omgeving. Ik voedde de eerste maanden alleen boven, op ons bed. In een voor ons rustige en prettige omgeving.
Flesje water, telefoon en afstandsbediening bij de hand, en de tijd nemen voor een voeding.
-niet teveel met de tepel langs het gezichtje, maar je kindje lekker tegen je aan. Trek je bovenkleding uit (ik droeg wel een badjas over mijn rug en armen, met het voorpand open en daar de kindjes in, het was een koude winter, en over de kindjes een warme wikkeldoek), en veel huid op huid contact.
-wrijf over de handjes, het wangetje, en wacht even met aanleggen tot je beiden lekker ontspannen bent.
Maak er een fijn ritueel van.
En als het niet lukt, lekker zo blijven liggen, en geef wat gekolfde melk. Daarna zelf kolven, en volgende voeding probeer je het weer.
-rust, en een prettige omgeving. Ik voedde de eerste maanden alleen boven, op ons bed. In een voor ons rustige en prettige omgeving.
Flesje water, telefoon en afstandsbediening bij de hand, en de tijd nemen voor een voeding.
-niet teveel met de tepel langs het gezichtje, maar je kindje lekker tegen je aan. Trek je bovenkleding uit (ik droeg wel een badjas over mijn rug en armen, met het voorpand open en daar de kindjes in, het was een koude winter, en over de kindjes een warme wikkeldoek), en veel huid op huid contact.
-wrijf over de handjes, het wangetje, en wacht even met aanleggen tot je beiden lekker ontspannen bent.
Maak er een fijn ritueel van.
En als het niet lukt, lekker zo blijven liggen, en geef wat gekolfde melk. Daarna zelf kolven, en volgende voeding probeer je het weer.
pop77 wijzigde dit bericht op 25-07-2014 22:02
Reden: kleine aanpassing in de tekst
Reden: kleine aanpassing in de tekst
% gewijzigd
vrijdag 25 juli 2014 22:01
Hoii!
Mijn zoon ( nu 10 weken oud) heeft ook de eerste 2 weken door een te kort tongriempje niet aan mijn borsten kunnen drinken. Elke keer liet hij los. Daardoor ook afgekolft. Na die twee weken ben ik met een tepelhoedje gaan voeden , dit ging goed alleen verslikte hij zijn eigen veel omdat de toeschiet zo erg was dat het hoedje vol met melk zat en de slok dan te groot was.
Nu is hij 10 weken en sins een week of 5 drinkt meneer keurig uit mijn borst. Is je kindje op tijd geboren of ook nog eens te vroeg? Dan zou het ook nog kunnen dat ze nog niet kan Aanhappen aan de borst. Dit vertelde lactatiekundige. Fles gaat dan meestal makkelijker omdat wij deze zelf in het mondje kunnen doen.
Geef de moed niet te snel op want volledig kolven is een zeer zware klus en helemaal als ze meer gaan drinken
Mijn zoon ( nu 10 weken oud) heeft ook de eerste 2 weken door een te kort tongriempje niet aan mijn borsten kunnen drinken. Elke keer liet hij los. Daardoor ook afgekolft. Na die twee weken ben ik met een tepelhoedje gaan voeden , dit ging goed alleen verslikte hij zijn eigen veel omdat de toeschiet zo erg was dat het hoedje vol met melk zat en de slok dan te groot was.
Nu is hij 10 weken en sins een week of 5 drinkt meneer keurig uit mijn borst. Is je kindje op tijd geboren of ook nog eens te vroeg? Dan zou het ook nog kunnen dat ze nog niet kan Aanhappen aan de borst. Dit vertelde lactatiekundige. Fles gaat dan meestal makkelijker omdat wij deze zelf in het mondje kunnen doen.
Geef de moed niet te snel op want volledig kolven is een zeer zware klus en helemaal als ze meer gaan drinken
vrijdag 25 juli 2014 22:03
quote:spuit-elf schreef op vrijdag 25 juli 2014 21:47 Wat echt goed helpt om de zoekreflex op te wekken is huid op huid contact. Bij een baby van 7 weken zou dit nog prima moeten lukken.
Er is ook een bepaalde natuurlijke voedingshouding, maar ik ben de term even vergeten. Als ik hem nog kan vinden zal ik hem posten.
Edit: google anders eens op 'natural nurturing'.
De rugbyhouding! En met je tepel naast het mondje van je baby tikken/wrijven dan wek je het zoekreflex op! Pas als ze haar mond helemaal open doet laten happen. Anders zuigt ze alleen aan je tepel ipv ook deels de tepelhof mee te nemen
Succes
Er is ook een bepaalde natuurlijke voedingshouding, maar ik ben de term even vergeten. Als ik hem nog kan vinden zal ik hem posten.
Edit: google anders eens op 'natural nurturing'.
De rugbyhouding! En met je tepel naast het mondje van je baby tikken/wrijven dan wek je het zoekreflex op! Pas als ze haar mond helemaal open doet laten happen. Anders zuigt ze alleen aan je tepel ipv ook deels de tepelhof mee te nemen
Succes
vrijdag 25 juli 2014 22:47
Wat goed dat je nog steeds borstvoeding geeft inger! Mijn zoon had ook een te korte lip- en tongriem en de eerste 5 weken deed voeden enorm pijn. En in plaats van respect voor je doorzettingsvermogen gaan mensen dingen zeggen die je het gevoel geven dat al dat gedoe je eigen schuld is, je kan immers ook overgaan op flesvoeding... Dus om te beginnen: wat fijn dat je nog borstvoeding geeft een wat flink van je!
Ik heb verder geen goede tips om het aanhappen te verbeteren. Wel eentje voor je eigen relaxte gevoel. Ik heb tot nu toe (11 weken) met tepelhoedje gevoed. Zodra de pijn duidelijk minder werd met 5 weken vond ik dat ik zo snel mogelijk zonder moest kunnen. Pijn terug. Een vriendin van me zag dat ik een tepelhoedje gebruikte en vertelde dat zijn bij haar eerste, toen ik haar nogniet kende, 8 maanden met tepelhoedje had gevoed. Dat haalde bij mij de druk weg om zo snel mogelijk te stoppen met het tepelhoedje en kon ik eindelijk van het voeden gaan genieten. Het komt wel een keer. Of niet. Het zou super zijn als jouw baby uit de borst wil drinken, maar het is niet heilig. Je bent goed bezig zo, probeer het moeten een beetje los te laten (en ik snap ook het gemak wel hoor, als ik weer dat tepelhoedje sta af te spoelen midden in de nacht, of in een restaurant dat ding onder een sjaal moffel, en dat dan nog liever dan kolven). Maar zelf voeden is fijner, maar niet heilig! Goed bezig!
Ik heb verder geen goede tips om het aanhappen te verbeteren. Wel eentje voor je eigen relaxte gevoel. Ik heb tot nu toe (11 weken) met tepelhoedje gevoed. Zodra de pijn duidelijk minder werd met 5 weken vond ik dat ik zo snel mogelijk zonder moest kunnen. Pijn terug. Een vriendin van me zag dat ik een tepelhoedje gebruikte en vertelde dat zijn bij haar eerste, toen ik haar nogniet kende, 8 maanden met tepelhoedje had gevoed. Dat haalde bij mij de druk weg om zo snel mogelijk te stoppen met het tepelhoedje en kon ik eindelijk van het voeden gaan genieten. Het komt wel een keer. Of niet. Het zou super zijn als jouw baby uit de borst wil drinken, maar het is niet heilig. Je bent goed bezig zo, probeer het moeten een beetje los te laten (en ik snap ook het gemak wel hoor, als ik weer dat tepelhoedje sta af te spoelen midden in de nacht, of in een restaurant dat ding onder een sjaal moffel, en dat dan nog liever dan kolven). Maar zelf voeden is fijner, maar niet heilig! Goed bezig!
vrijdag 25 juli 2014 23:28
Wat super dat je nog BV geeft, full time kolven en daarna voeden is vreselijk vermoeiend.
Mijn zoon in nu bijna 11 weken en ik ben (om andere redenen) begonnen met full time kolven. Inmiddels na veel oefenen drinkt hij alle voedingen live.
Mijn tip, bloot op bloot helpt (tegen je aan na het douchen liggend in bed voeden). Helpen met aanhappen, gaat vanzelf beter. Echt!
Wij hebben ook mondoefeningen gekregen van de lactatiedeskundige. Ik wist niet dat dat kon bij zulke kleine baby's, maar het werkt.
Dus niet bij de pakken neer zitten, als je wil, kan het zeker 'lukken'! Succes!
Mijn zoon in nu bijna 11 weken en ik ben (om andere redenen) begonnen met full time kolven. Inmiddels na veel oefenen drinkt hij alle voedingen live.
Mijn tip, bloot op bloot helpt (tegen je aan na het douchen liggend in bed voeden). Helpen met aanhappen, gaat vanzelf beter. Echt!
Wij hebben ook mondoefeningen gekregen van de lactatiedeskundige. Ik wist niet dat dat kon bij zulke kleine baby's, maar het werkt.
Dus niet bij de pakken neer zitten, als je wil, kan het zeker 'lukken'! Succes!
zaterdag 26 juli 2014 00:19
Als het voeden mij indertijd zoveel problemen had gegeven, was ik gestopt. Nu heb ik 5 kinderen aan de borst gehad, omdat het als het ware vanzelf ging. Gelukkig maar, want in die tijd waren er geen lactatiedeskundigen en wat dies meer zij.
Het lijkt mij dat met de fles voeden not done meer is en er koste wat kost borstvoeding gegeven MOET worden.
Het belang ervan wordt zwaar overdreven, jonge moeders krijgen zowat een schuldgevoel aangepraat als hun kind geen borstvoeding krijgt, omdat het niet lukt of omdat ze het niet willen.
Kinderen worden prima groot van flessenvoeding.
Het lijkt mij dat met de fles voeden not done meer is en er koste wat kost borstvoeding gegeven MOET worden.
Het belang ervan wordt zwaar overdreven, jonge moeders krijgen zowat een schuldgevoel aangepraat als hun kind geen borstvoeding krijgt, omdat het niet lukt of omdat ze het niet willen.
Kinderen worden prima groot van flessenvoeding.
zaterdag 26 juli 2014 13:42
Ik ervaar fulltime kolven minder belastend dan fulltime aan de borst laten voeden. Mijn dochter hapt niet optimaal aan waardoor ze niet voldoende melk binnenkrijgt. Met borstvoeding ben ik dan soms 45min bezig (ene borst, verschonen om weer wat wakker te krijgen en dan andere borst) en dan heeft ze vaak na een uur weer trek. Ik heb de eerste weken meer dan 12 voedingen per dag gegeven.
Nu kolf ik ongeveer 6x per dag 15-20 minuten en geef 15 minuten de fles. Het schoonmaken kost me 5minuten en 1x per dag alles uit koken. Dochter is voldaan en ik hou meer tijd over dan als ik gewoon voed. Ik heb ook wel bij gevoed met kunstvoeding maar daar krijgt ze meer last van darmen van dan van mijn melk.
Door dochter dagelijks wel 2x aan de borst te laten drinken train ik het aanhappen en in mijn geval behoud ik zo het tepelzoekreflex.
Doe je met de fles het tepelzoekreflex nabootsen? Dat helpt ook om het aanhappen te verbeteren en stimuleren.
Borstvoeding is geen moeten maar ik vind het wel fijn even zo met dochter rustig te kunnen zitten en ontspannen.
Nu kolf ik ongeveer 6x per dag 15-20 minuten en geef 15 minuten de fles. Het schoonmaken kost me 5minuten en 1x per dag alles uit koken. Dochter is voldaan en ik hou meer tijd over dan als ik gewoon voed. Ik heb ook wel bij gevoed met kunstvoeding maar daar krijgt ze meer last van darmen van dan van mijn melk.
Door dochter dagelijks wel 2x aan de borst te laten drinken train ik het aanhappen en in mijn geval behoud ik zo het tepelzoekreflex.
Doe je met de fles het tepelzoekreflex nabootsen? Dat helpt ook om het aanhappen te verbeteren en stimuleren.
Borstvoeding is geen moeten maar ik vind het wel fijn even zo met dochter rustig te kunnen zitten en ontspannen.
zaterdag 26 juli 2014 15:44
zit in een vergelijkbare situatie, met veel kolven en opbouwen met aan de borst drinken
Het is pittig en ik heb echt de schurft aan kolven, maar dochter groeit er goed op (en prima productie dus dat kolven gaat best goed)
In het zkh hebben ze ook met veel huid-op-huidcontact dochter laten oefenen met aanhappen. Zie het aan de borst hebben dan ook als oefen moment en niet als voeding (dus na een tijdje oefenen de fles geven). Ze lieten t niet te lang doorgaan om te voorkomen dat het aanhappen door vermoeidheid niet meer lukte en je dus op een negatieve manier afsluit (en ze aan de borst drinken dus gaat koppelen aan iets negatiefs).
Dus mijn tip: minuut of 10 oefenen en stoppen nadat het een paar keer goed gelukt is. En wat ik zelf deed: blijven kletsen tegen haar, zeggen dat ze het goed doet en lekker knuffelen achteraf.
aanvulling: zou je niet (evt met hulp van lactatiekundige) weer kunnen starten met bv zoals je na de geboorte start? Dus helemaal vanaf nul, met je dochter bloot op je blote borst en haar zelf laten ruiken en zoeken naar je tepel en vanaf daar gaan opbouwen. Ik heb op borstvoeding.com een schema gevonden hoe ze dat doen bij premature kindjes, wie weet kan je dat een beetje volgen?
Het is pittig en ik heb echt de schurft aan kolven, maar dochter groeit er goed op (en prima productie dus dat kolven gaat best goed)
In het zkh hebben ze ook met veel huid-op-huidcontact dochter laten oefenen met aanhappen. Zie het aan de borst hebben dan ook als oefen moment en niet als voeding (dus na een tijdje oefenen de fles geven). Ze lieten t niet te lang doorgaan om te voorkomen dat het aanhappen door vermoeidheid niet meer lukte en je dus op een negatieve manier afsluit (en ze aan de borst drinken dus gaat koppelen aan iets negatiefs).
Dus mijn tip: minuut of 10 oefenen en stoppen nadat het een paar keer goed gelukt is. En wat ik zelf deed: blijven kletsen tegen haar, zeggen dat ze het goed doet en lekker knuffelen achteraf.
aanvulling: zou je niet (evt met hulp van lactatiekundige) weer kunnen starten met bv zoals je na de geboorte start? Dus helemaal vanaf nul, met je dochter bloot op je blote borst en haar zelf laten ruiken en zoeken naar je tepel en vanaf daar gaan opbouwen. Ik heb op borstvoeding.com een schema gevonden hoe ze dat doen bij premature kindjes, wie weet kan je dat een beetje volgen?
maandag 28 juli 2014 21:35
Bedankt voor alle reacties! Super, ik waardeer het heel erg dat al zoveel mensen hebben gereageerd. Even wat inhoudelijke reacties op de stukjes die geschreven zijn:
Ik snap dat flesvoeding ook prima is. Ik wil alleen heel graag borstvoeding geven. Dat is iets wat heel diep in mij zit. Ik vind het zo mooi, een kindje aan de borst. Ik heb me altijd voorgesteld dat het zo zou gaan, ik kon me niet voorstellen dat het zo moeilijk zou zijn om haar aan te leggen. Ik vind een fles onnatuurlijk, of je er nou bv of kunstvoeding instopt. En daarbij is borstvoeding een stuk minder ingewikkeld dat de fles geven en kolven. Want altijd als ik kolf wordt Fay wakker of kan ze niet in slaap komen. Kolven gaat verder goed, ik heb voldoende productie. Al moet ik soms wel wat extra kolven om haar groeiende vraag bij te kunnen houden, maar dat vind ik niet erg. Ik heb ervoor gekozen om te gaan kolven om zo goed mogelijk voor Fay te zorgen. Ze heeft last van darmkrampjes, nu ik gestopt ben met koemelk drinken is dat een stuk minder en er komen nogal wat allergieën in onze families voor. Dus dat is ook een reden. Ik vind het gewoon heel logisch om als het beste (aanleggen) niet lukt, om dan over te gaan op het één na beste (kolven).
Mijn dochter is 6 dagen na de uitgerekende datum geboren en was 3570 gram, dus daar zal het niet mee te maken hebben dat aanhappen niet goed lukt.
Ik heb al twee keer een lactatiekundige over de vloer gehad. We hebben heel veel geprobeerd en zij kwam ook niet meer verder dan een tepelhoedje voeden en huid op huid om de tepelzoekreflex terug te vinden. Voeden met een tepelhoedje ging ook niet. De ene keer hapte ze na 3 keer proberen goed aan en de volgende keer was ik weer een kwartier bezig met haar aan de borst te krijgen. Het was echt random hoe het ging en er zat geen stijgende lijn in. Ik ben nu door mijn vergoeding heen voor een lacatiekundige, en daarbij heb ik niet het gevoel dat ze nog iets voor me kan betekenen.
Het is heel fijn om te lezen dat er mensen zijn in ongeveer vergelijkbare situaties waarbij het is gelukt om het kindje weer aan de borst te krijgen. Dat stemt me heel voorzichtig toch hoopvol. Al ben ik ook bang dat het niet lukt, omdat ze al 5 weken uit de fles drinkt en het daarvoor ook maar matig lukte.
Mijn vriend vind het helemaal niks dat ik weer wil proberen om Fay aan de borst te krijgen. Het is heel stressvol geweest de eerste weken na de geboorte, met een krijsende baby die niet kon happen en tranen over mijn wangen van de pijn als ze eindelijk wel aanhapte. Dat wil hij niet weer en ik ook niet. Dus ik wil het relaxt houden, al is dat wel moeilijk met een baby die snel over haar toeren is. En het is ook lastig dat m'n vriend me niet steunt.
Ik ben nu begonnen met huid op huid voeden. Ik leg haar in een luier in borstvoedingspositie tegen mijn blote bovenlijf en houd de fles langs mijn borst. Ze vindt huid op huid heel prettig, merk ik. Dus dat is sowieso mooi meegenomen. Als ze wakker wordt is ze binnen een paar tellen aan het huilen dat er voeding in moet, dus ik heb niet echt de tijd om proberen aan te leggen. Eerst een flesje warm maken wanneer ik haar hoor, tegen de tijd dat dat klaar is, is zij al aan het krijsen. Ik kan ook eerst proberen aan te leggen, maar dan moet ze daarna nog wachten op het flesje, dat is ook sneu. Als ze nog honger heeft na haar flesje probeer ik haar tegen mijn tepel aan te leggen. Ze is dan een stukje rustiger. Ze sabbelt oppervlakkig wat voordat ze begint te huilen om meer, en dan maak ik nog een beetje melk warm. Als ik met een vinger of tepel over haar wangetje of bovenlip ga gebeurt er helemaal niks in het mondje.
Ik heb gegoogeld op natural nurturing en kwam uit op biological nurturing. Je legt je baby op je buik met het hoofdje op je borst. Je doet verder niks en laat de baby de tepel in de mond nemen. Ik wil dat graag uitproberen, maar Fay is nogal snel geïrriteerd als het niet lukt en gaat snel huilen. Dus wanneer het beste moment is, weet ik niet zo goed.
@Tjiewawa, wat voor mondoefeningen heb je van de lactatiekundige gekregen? Liggend voeden heb ik wel op m'n zij geprobeerd, maar dat werkte niet omdat ik niet kon zien waar mijn tepel zat en zij niet uit zichzelf kon aanhappen.
@welkenaam, ik heb nog wel een tip voor jou. Als jouw kindje in slaap valt of niet wakker genoeg is om te drinken aan de borst, dan kun je de voetjes en handjes masseren tijdens het borstvoeden. Vooral de voetjes staan op jonge leeftijd nog neurologisch in verbinding met de mond. Daardoor gaat de baby wat krachtiger drinken.
Nogmaals bedankt voor alle reacties. Ik ga heel rustig door met proberen. Ik realiseer me heel goed dat dit tijd gaat kosten en dat ze niet binnen nu en een week zal happen. Jullie horen van me hoe het verder gaat.
Ik snap dat flesvoeding ook prima is. Ik wil alleen heel graag borstvoeding geven. Dat is iets wat heel diep in mij zit. Ik vind het zo mooi, een kindje aan de borst. Ik heb me altijd voorgesteld dat het zo zou gaan, ik kon me niet voorstellen dat het zo moeilijk zou zijn om haar aan te leggen. Ik vind een fles onnatuurlijk, of je er nou bv of kunstvoeding instopt. En daarbij is borstvoeding een stuk minder ingewikkeld dat de fles geven en kolven. Want altijd als ik kolf wordt Fay wakker of kan ze niet in slaap komen. Kolven gaat verder goed, ik heb voldoende productie. Al moet ik soms wel wat extra kolven om haar groeiende vraag bij te kunnen houden, maar dat vind ik niet erg. Ik heb ervoor gekozen om te gaan kolven om zo goed mogelijk voor Fay te zorgen. Ze heeft last van darmkrampjes, nu ik gestopt ben met koemelk drinken is dat een stuk minder en er komen nogal wat allergieën in onze families voor. Dus dat is ook een reden. Ik vind het gewoon heel logisch om als het beste (aanleggen) niet lukt, om dan over te gaan op het één na beste (kolven).
Mijn dochter is 6 dagen na de uitgerekende datum geboren en was 3570 gram, dus daar zal het niet mee te maken hebben dat aanhappen niet goed lukt.
Ik heb al twee keer een lactatiekundige over de vloer gehad. We hebben heel veel geprobeerd en zij kwam ook niet meer verder dan een tepelhoedje voeden en huid op huid om de tepelzoekreflex terug te vinden. Voeden met een tepelhoedje ging ook niet. De ene keer hapte ze na 3 keer proberen goed aan en de volgende keer was ik weer een kwartier bezig met haar aan de borst te krijgen. Het was echt random hoe het ging en er zat geen stijgende lijn in. Ik ben nu door mijn vergoeding heen voor een lacatiekundige, en daarbij heb ik niet het gevoel dat ze nog iets voor me kan betekenen.
Het is heel fijn om te lezen dat er mensen zijn in ongeveer vergelijkbare situaties waarbij het is gelukt om het kindje weer aan de borst te krijgen. Dat stemt me heel voorzichtig toch hoopvol. Al ben ik ook bang dat het niet lukt, omdat ze al 5 weken uit de fles drinkt en het daarvoor ook maar matig lukte.
Mijn vriend vind het helemaal niks dat ik weer wil proberen om Fay aan de borst te krijgen. Het is heel stressvol geweest de eerste weken na de geboorte, met een krijsende baby die niet kon happen en tranen over mijn wangen van de pijn als ze eindelijk wel aanhapte. Dat wil hij niet weer en ik ook niet. Dus ik wil het relaxt houden, al is dat wel moeilijk met een baby die snel over haar toeren is. En het is ook lastig dat m'n vriend me niet steunt.
Ik ben nu begonnen met huid op huid voeden. Ik leg haar in een luier in borstvoedingspositie tegen mijn blote bovenlijf en houd de fles langs mijn borst. Ze vindt huid op huid heel prettig, merk ik. Dus dat is sowieso mooi meegenomen. Als ze wakker wordt is ze binnen een paar tellen aan het huilen dat er voeding in moet, dus ik heb niet echt de tijd om proberen aan te leggen. Eerst een flesje warm maken wanneer ik haar hoor, tegen de tijd dat dat klaar is, is zij al aan het krijsen. Ik kan ook eerst proberen aan te leggen, maar dan moet ze daarna nog wachten op het flesje, dat is ook sneu. Als ze nog honger heeft na haar flesje probeer ik haar tegen mijn tepel aan te leggen. Ze is dan een stukje rustiger. Ze sabbelt oppervlakkig wat voordat ze begint te huilen om meer, en dan maak ik nog een beetje melk warm. Als ik met een vinger of tepel over haar wangetje of bovenlip ga gebeurt er helemaal niks in het mondje.
Ik heb gegoogeld op natural nurturing en kwam uit op biological nurturing. Je legt je baby op je buik met het hoofdje op je borst. Je doet verder niks en laat de baby de tepel in de mond nemen. Ik wil dat graag uitproberen, maar Fay is nogal snel geïrriteerd als het niet lukt en gaat snel huilen. Dus wanneer het beste moment is, weet ik niet zo goed.
@Tjiewawa, wat voor mondoefeningen heb je van de lactatiekundige gekregen? Liggend voeden heb ik wel op m'n zij geprobeerd, maar dat werkte niet omdat ik niet kon zien waar mijn tepel zat en zij niet uit zichzelf kon aanhappen.
@welkenaam, ik heb nog wel een tip voor jou. Als jouw kindje in slaap valt of niet wakker genoeg is om te drinken aan de borst, dan kun je de voetjes en handjes masseren tijdens het borstvoeden. Vooral de voetjes staan op jonge leeftijd nog neurologisch in verbinding met de mond. Daardoor gaat de baby wat krachtiger drinken.
Nogmaals bedankt voor alle reacties. Ik ga heel rustig door met proberen. Ik realiseer me heel goed dat dit tijd gaat kosten en dat ze niet binnen nu en een week zal happen. Jullie horen van me hoe het verder gaat.
maandag 28 juli 2014 21:55
Mooi dat je het toch weer wilt proberen. Ikzelf ben na een week borstvoeden gestopt, omdat het erg pijn deed en ik mezelf heel onprettig voelde tijdens het voeden.
Ik heb ook een lactatiekundige gehad. Die gaf aan mijn kindje zoveel mogelijk huid op huid te houden (Zoals je al doet tijdens het voeden) maar ook gewoon op andere momenten.
Kun je niet eerst Fay een flesje geven en dan wat later proberen te kijken of je haar kunt aanleggen? Dus zorgen dat ze niet heel erg hongerig is.
Hoeveel uur zit er tussen de voedingen? Als er normaal gesproken drie uur tussen zit, dan zou je Fay al op je kunnen leggen na twee uur. Zodat je nog even tijd hebt voor ze echt honger heeft. Kijk ook eens op internet naar de borstcrowl. Dat is het zoekreflex wat baby's na de geboorte hebben. Dat zit er nu ook nog wel in.
Heel veel huid op huid contact, rust tijdens het voeden en let op de eerste hongersignalen. Dus niet wachten tot ze huilt voor het eten, maar al veel eerder aanleggen. Een kindje begint te smakken, onrustig te bewegen, te sabbelen op de handjes... Dat zijn allemaal hongersignalen. Huilen is het allerlaatste hongersignaal en dan is het verdomde lastig om ze goed aan te leggen.
Kijk ook eens op borstvoeding.com
Ik heb ook een lactatiekundige gehad. Die gaf aan mijn kindje zoveel mogelijk huid op huid te houden (Zoals je al doet tijdens het voeden) maar ook gewoon op andere momenten.
Kun je niet eerst Fay een flesje geven en dan wat later proberen te kijken of je haar kunt aanleggen? Dus zorgen dat ze niet heel erg hongerig is.
Hoeveel uur zit er tussen de voedingen? Als er normaal gesproken drie uur tussen zit, dan zou je Fay al op je kunnen leggen na twee uur. Zodat je nog even tijd hebt voor ze echt honger heeft. Kijk ook eens op internet naar de borstcrowl. Dat is het zoekreflex wat baby's na de geboorte hebben. Dat zit er nu ook nog wel in.
Heel veel huid op huid contact, rust tijdens het voeden en let op de eerste hongersignalen. Dus niet wachten tot ze huilt voor het eten, maar al veel eerder aanleggen. Een kindje begint te smakken, onrustig te bewegen, te sabbelen op de handjes... Dat zijn allemaal hongersignalen. Huilen is het allerlaatste hongersignaal en dan is het verdomde lastig om ze goed aan te leggen.
Kijk ook eens op borstvoeding.com
dinsdag 29 juli 2014 18:11
quote:mandy81 schreef op 28 juli 2014 @ 21:55:
Mooi dat je het toch weer wilt proberen. Ikzelf ben na een week borstvoeden gestopt, omdat het erg pijn deed en ik mezelf heel onprettig voelde tijdens het voeden.
Ik heb ook een lactatiekundige gehad. Die gaf aan mijn kindje zoveel mogelijk huid op huid te houden (Zoals je al doet tijdens het voeden) maar ook gewoon op andere momenten.
Kun je niet eerst Fay een flesje geven en dan wat later proberen te kijken of je haar kunt aanleggen? Dus zorgen dat ze niet heel erg hongerig is.
Hoeveel uur zit er tussen de voedingen? Als er normaal gesproken drie uur tussen zit, dan zou je Fay al op je kunnen leggen na twee uur. Zodat je nog even tijd hebt voor ze echt honger heeft. Kijk ook eens op internet naar de borstcrowl. Dat is het zoekreflex wat baby's na de geboorte hebben. Dat zit er nu ook nog wel in.
Heel veel huid op huid contact, rust tijdens het voeden en let op de eerste hongersignalen. Dus niet wachten tot ze huilt voor het eten, maar al veel eerder aanleggen. Een kindje begint te smakken, onrustig te bewegen, te sabbelen op de handjes... Dat zijn allemaal hongersignalen. Huilen is het allerlaatste hongersignaal en dan is het verdomde lastig om ze goed aan te leggen.
Kijk ook eens op borstvoeding.com
Hoeveel tijd er tussen de voedingen zit is erg wisselend. De ene keer slaapt ze een uur en zit er dus twee uur tussen de voedingen en de andere keer wel 5 uur. Als ze 's ochtends wakker wordt dan ligt ze best wel eventjes te kirren en kraaien voordat het overgaat in huilen. Overdag is het meteen huilen. Ze wordt ook wakker, gaat meteen huilen en flink gapen tussendoor. Dus dan help ik haar weer in slaap. Soms huilt ze ook even en valt daarna zelf weer in slaap. Ik wil niet op alle geluidjes reageren, omdat ze niet altijd honger heeft. Ik weet dat huilen het laatste hongersignaal is dat een baby geeft. Maar ik heb haar nog nooit op haar handjes zien sabbelen voorafgaand aan een voeding (wel na het voeden als het niet genoeg was), smakken doet ze ook niet. Het is denk ik een pittige tante die meteen eten wil.
Vanochtend ging mijn vriend een flesje klaar maken en toen heb ik Fay op haar buik op mijn buik gelegd met haar hoofd op mijn borst. Ze ging inderdaad op zoek naar mijn tepel. Ondertussen had ik al zo'n toeschietreflex dat de melk eruit droop (zelfs nadat ik net gekolfd had). Ze sabbelde er wat aan en daarna was het huilen dat ze echt voeding wilde. Ik vond het echt heel fijn om zo'n intiem momentje met haar te hebben. Dat wil ik wel vaker!
Net toen ik met de fles tegen haar bovenlip tikte, zag ik een eerste voorzichtige hap! Het was geen grote hap, maar wel meer dan ik in weken gezien heb! Ik ben voorzichtig heel erg blij! Misschien heeft al het huid op huid contact al iets in gang gezet.
Mooi dat je het toch weer wilt proberen. Ikzelf ben na een week borstvoeden gestopt, omdat het erg pijn deed en ik mezelf heel onprettig voelde tijdens het voeden.
Ik heb ook een lactatiekundige gehad. Die gaf aan mijn kindje zoveel mogelijk huid op huid te houden (Zoals je al doet tijdens het voeden) maar ook gewoon op andere momenten.
Kun je niet eerst Fay een flesje geven en dan wat later proberen te kijken of je haar kunt aanleggen? Dus zorgen dat ze niet heel erg hongerig is.
Hoeveel uur zit er tussen de voedingen? Als er normaal gesproken drie uur tussen zit, dan zou je Fay al op je kunnen leggen na twee uur. Zodat je nog even tijd hebt voor ze echt honger heeft. Kijk ook eens op internet naar de borstcrowl. Dat is het zoekreflex wat baby's na de geboorte hebben. Dat zit er nu ook nog wel in.
Heel veel huid op huid contact, rust tijdens het voeden en let op de eerste hongersignalen. Dus niet wachten tot ze huilt voor het eten, maar al veel eerder aanleggen. Een kindje begint te smakken, onrustig te bewegen, te sabbelen op de handjes... Dat zijn allemaal hongersignalen. Huilen is het allerlaatste hongersignaal en dan is het verdomde lastig om ze goed aan te leggen.
Kijk ook eens op borstvoeding.com
Hoeveel tijd er tussen de voedingen zit is erg wisselend. De ene keer slaapt ze een uur en zit er dus twee uur tussen de voedingen en de andere keer wel 5 uur. Als ze 's ochtends wakker wordt dan ligt ze best wel eventjes te kirren en kraaien voordat het overgaat in huilen. Overdag is het meteen huilen. Ze wordt ook wakker, gaat meteen huilen en flink gapen tussendoor. Dus dan help ik haar weer in slaap. Soms huilt ze ook even en valt daarna zelf weer in slaap. Ik wil niet op alle geluidjes reageren, omdat ze niet altijd honger heeft. Ik weet dat huilen het laatste hongersignaal is dat een baby geeft. Maar ik heb haar nog nooit op haar handjes zien sabbelen voorafgaand aan een voeding (wel na het voeden als het niet genoeg was), smakken doet ze ook niet. Het is denk ik een pittige tante die meteen eten wil.
Vanochtend ging mijn vriend een flesje klaar maken en toen heb ik Fay op haar buik op mijn buik gelegd met haar hoofd op mijn borst. Ze ging inderdaad op zoek naar mijn tepel. Ondertussen had ik al zo'n toeschietreflex dat de melk eruit droop (zelfs nadat ik net gekolfd had). Ze sabbelde er wat aan en daarna was het huilen dat ze echt voeding wilde. Ik vond het echt heel fijn om zo'n intiem momentje met haar te hebben. Dat wil ik wel vaker!
Net toen ik met de fles tegen haar bovenlip tikte, zag ik een eerste voorzichtige hap! Het was geen grote hap, maar wel meer dan ik in weken gezien heb! Ik ben voorzichtig heel erg blij! Misschien heeft al het huid op huid contact al iets in gang gezet.
dinsdag 29 juli 2014 23:09
Als je nu toch aan het kolven bent, kun je ook de melk op kamertemperatuur bewaren, dan hoef je het niet eerst op te warmen voordat je het haar geeft en heb je meer tijd om te kijken of ze wil aanhappen. Mocht ze dan het proberen zat zijn en willen drinken, dan pak je het flesje (houd het binnen handbereik) en is het klaar.
Volgens mij kun je moedermelk zo'n 6 tot 10 uur buiten de koelkast bewaren.
Volgens mij kun je moedermelk zo'n 6 tot 10 uur buiten de koelkast bewaren.
