
Mijn biologische zoon! HELP!
dinsdag 2 februari 2010 om 14:57
Hallo, ik wil mijn verhaal graag hier plaatsen omdat ik niet echt meer weet wat ik het beste kan doen.
5 jaar geleden heb ik een vriendin van mij geholpen om een kindje te krijgen. Ze kon zelf niet op de natuurlijke manier zwanger worden. Na vele onderzoeken en psychische gesprekken heb ik toen een aantal eicellen van mij over laten plaatsen in haar. Ze is toen vrij snel zwanger geraakt! De gehele zwangerschap heeft ze hormonen van mij gebruik omdat ze die niet voldoende aanmaakte.
Er is destijds vast gelegd dat mijn vriendin en haar man het kindje op zouden voeden en ik me op de achtergrond zou houden maar indien het nodig zou zijn, ik wel in zou springen. (heeft er ook mee te maken dat ik erg close met hun ben-was). En er staat ook in dat wanneer hun iets overkomt, het kindje naar mij zou gaan!
De laatste paar maanden heb ik ruzie met mijn 'vriendin'. met haar man heb ik nog wel een goed contact!
Nu is het probleem onstaan dat mijn 'vriendin' haar zoontje steeds meer op mij vind gaan lijken, zowel uiterlijk als innerlijk. Dit staat haar niet erg aan.
Ook heeft ze nog een zoontje die op dezelfde manier is verwekt door een andere vrouw. Dit zoontje is haar lieveling en kan niks verkeerd doen terwijl de oudste alles verkeerd doet in haar ogen.
Ze wil nu graag dat ik de oudste en mijn biologische zoon in huis neem zodat zij er geen omkijken meer naar heeft. Dit is een erg ingrijpende kwestie. Mijn vriend en ik zijn het er over eens dat we hem niet zullen weigeren en ook zijn biologische vader ziet zijn zoontje het liefst naar mij komen. Wij staan er dus wel open voor maar het is wel erg wennen e.d. en er zullen nog veel zaken besproken moeten worden. Mijn biologische zoontje ziet me vanaf begin af aan als 'tante' waar hij erg vaak met veel plezier over de vloer komt, nu het niet zo lekker gaat tussen hem en mijn 'vriendin' heeft hij zelf al een aantal keer gevraagd of hij niet bij tante mag komen wonen.
Het is natuurlijk niet niks, hij denkt dat ik z'n tante ben en blijk zijn biologische moeder te zijn, mijn familie ed heeft verder ook nauwelijks tot geen contact met hem en er zullen allerlei verhalen de wereld in geholpen worden waar we niet op zitten te wachten!
HELP mij aub!!
Hoe moet het nu verder, in hoe verre ben ik verantwoordelijk voor hem en wat zouden jullie doen in deze situatie?
Bedankt alvast voor het lezen en de reacties!
Groetjes!
5 jaar geleden heb ik een vriendin van mij geholpen om een kindje te krijgen. Ze kon zelf niet op de natuurlijke manier zwanger worden. Na vele onderzoeken en psychische gesprekken heb ik toen een aantal eicellen van mij over laten plaatsen in haar. Ze is toen vrij snel zwanger geraakt! De gehele zwangerschap heeft ze hormonen van mij gebruik omdat ze die niet voldoende aanmaakte.
Er is destijds vast gelegd dat mijn vriendin en haar man het kindje op zouden voeden en ik me op de achtergrond zou houden maar indien het nodig zou zijn, ik wel in zou springen. (heeft er ook mee te maken dat ik erg close met hun ben-was). En er staat ook in dat wanneer hun iets overkomt, het kindje naar mij zou gaan!
De laatste paar maanden heb ik ruzie met mijn 'vriendin'. met haar man heb ik nog wel een goed contact!
Nu is het probleem onstaan dat mijn 'vriendin' haar zoontje steeds meer op mij vind gaan lijken, zowel uiterlijk als innerlijk. Dit staat haar niet erg aan.
Ook heeft ze nog een zoontje die op dezelfde manier is verwekt door een andere vrouw. Dit zoontje is haar lieveling en kan niks verkeerd doen terwijl de oudste alles verkeerd doet in haar ogen.
Ze wil nu graag dat ik de oudste en mijn biologische zoon in huis neem zodat zij er geen omkijken meer naar heeft. Dit is een erg ingrijpende kwestie. Mijn vriend en ik zijn het er over eens dat we hem niet zullen weigeren en ook zijn biologische vader ziet zijn zoontje het liefst naar mij komen. Wij staan er dus wel open voor maar het is wel erg wennen e.d. en er zullen nog veel zaken besproken moeten worden. Mijn biologische zoontje ziet me vanaf begin af aan als 'tante' waar hij erg vaak met veel plezier over de vloer komt, nu het niet zo lekker gaat tussen hem en mijn 'vriendin' heeft hij zelf al een aantal keer gevraagd of hij niet bij tante mag komen wonen.
Het is natuurlijk niet niks, hij denkt dat ik z'n tante ben en blijk zijn biologische moeder te zijn, mijn familie ed heeft verder ook nauwelijks tot geen contact met hem en er zullen allerlei verhalen de wereld in geholpen worden waar we niet op zitten te wachten!
HELP mij aub!!
Hoe moet het nu verder, in hoe verre ben ik verantwoordelijk voor hem en wat zouden jullie doen in deze situatie?
Bedankt alvast voor het lezen en de reacties!
Groetjes!
dinsdag 2 februari 2010 om 15:02
Wat een onwaarschijnlijk verhaal..
Maar als het echt zo is als je beschrijft, zou ik blij zijn met dit aanbod en die jongen met alle liefde die in me is verwelkomen.
Hij vraagt er zelfs zelf om, en jij houdt van hem. Ik zou blij zijn!
Stel je voor dat je vriendin had gezegd dat je hem niet meer mag zien. Terwijl je weet hoe ze hem behandeld. Hoe zou je dat vinden?
Ik zou hem lekker bij me nemen en goed voor hem zorgen.
Maar als het echt zo is als je beschrijft, zou ik blij zijn met dit aanbod en die jongen met alle liefde die in me is verwelkomen.
Hij vraagt er zelfs zelf om, en jij houdt van hem. Ik zou blij zijn!
Stel je voor dat je vriendin had gezegd dat je hem niet meer mag zien. Terwijl je weet hoe ze hem behandeld. Hoe zou je dat vinden?
Ik zou hem lekker bij me nemen en goed voor hem zorgen.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:03
Ik krijg de indruk dat dit niet in NL is gebeurd?
Want eiceldonatie in NL daar gaat heel wat aan vooraf (en het verhaal dat ze jouw hormonen heeft gebruikt vind ik ook wat vaag?).
Hoe dan ook, als het in NL is, kunnen mensen je adviseren over alle juridische haken en ogen. Daarbuiten wordt het lastiger...
Want eiceldonatie in NL daar gaat heel wat aan vooraf (en het verhaal dat ze jouw hormonen heeft gebruikt vind ik ook wat vaag?).
Hoe dan ook, als het in NL is, kunnen mensen je adviseren over alle juridische haken en ogen. Daarbuiten wordt het lastiger...
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross

dinsdag 2 februari 2010 om 15:04
quote:Ze wil nu graag dat ik de oudste en mijn biologische zoon in huis neem zodat zij er geen omkijken meer naar heeft.
Getver alsof het een katje is of een kamerplant, die je naar believen door kunt schuiven naar een ander.
Heeft haar houding tov het kind te maken met de ruzie die jullei hebben, denk je?
Waar gaat die ruzie eigenlijk over,...ik vind het nogal heftig allemaal.
Getver alsof het een katje is of een kamerplant, die je naar believen door kunt schuiven naar een ander.
Heeft haar houding tov het kind te maken met de ruzie die jullei hebben, denk je?
Waar gaat die ruzie eigenlijk over,...ik vind het nogal heftig allemaal.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:04
Wat een verhaal zeg, ontzettend heftig. Kan me voorstellen dat het moeilijk is om te horen dat je vriendin niet meer voor haar en jouw biologische kind wil zorgen (dat is nog zwak uitgedrukt...). Hoe ziet haar man dit voor zich? Wat voor rol zou hij willen blijven spelen in het leven van het kind als hij bij jou zou wonen?
Moeilijk zeg...
Moeilijk zeg...
dinsdag 2 februari 2010 om 15:06
O, wat moeilijk!
Ik kan me goed voorstellen dat je hem in huis wil nemen, maar denk er wel goed over na. Als jij later ook 'van hem af wil' wordt het voor die jongen alleen nog maar erger.
Bovendien, ik zou goed uitzoeken of je dan ook rechten op hem hebt en hem mag 'houden'. Om te voorkomen dat zijn moeder hem weer op komt halen na een tijdje, want dan ben je verder van huis.
Enige echte tip: zoek een goede advocaat die gespecialiseerd is in dit soort dingen en zet alles goed op papier!
Ik kan me goed voorstellen dat je hem in huis wil nemen, maar denk er wel goed over na. Als jij later ook 'van hem af wil' wordt het voor die jongen alleen nog maar erger.
Bovendien, ik zou goed uitzoeken of je dan ook rechten op hem hebt en hem mag 'houden'. Om te voorkomen dat zijn moeder hem weer op komt halen na een tijdje, want dan ben je verder van huis.
Enige echte tip: zoek een goede advocaat die gespecialiseerd is in dit soort dingen en zet alles goed op papier!
Het is zoals het is
dinsdag 2 februari 2010 om 15:06
Heftig! Kan me voorstellen dat dit moeilijk voor je is, maar kortweg gezegd ben je er mede verantwoordelijk voor dat hij verwekt is en hij heeft je nu nodig. Als hij zelf al vraagt of hij niet bij jou mag komen wonen, en jouw vriendin stoot hem af...wat wil je anders doen dan hem in huis nemen?
In jouw situatie zou ik hem zsm in huis nemen.
In jouw situatie zou ik hem zsm in huis nemen.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:07
Ik begrijp niet waarom je je nog afvraagt wat je ermee moet. Sluit het kind in je armen en in je hart. Geef hem alle liefde die hij nodig heeft, want op dit moment krijgt hij die niet echt.
Even nog een technische vraag: welke hormonen had zij van jou nodig tijdens de zwangerschap omdat zij die niet genoeg van haarzelf had?
Even nog een technische vraag: welke hormonen had zij van jou nodig tijdens de zwangerschap omdat zij die niet genoeg van haarzelf had?
dinsdag 2 februari 2010 om 15:10
Het lijkt me toch dit soort zaken toch wel bij de wet geregeld zullen zijn? ik neem toch aan dat je vriendin geregistreerd staat als zijn biologische moeder en jij niet? Hoe wou je dit juridisch doen dan?
Persoonlijk vind ik het nogal belachelijk om zo met mensenlevens om te springen. En dan bedoel ik óók zomaar eicellen doneren aan iemand die zelf geen kinderen kan krijgen. Iedereen moet en zal maar een kind. En dan krijg je dit soort flauwekul.
Wat had ze gedaan als het kind bv verwekt was middels een spermadonor? Als ze het zat was het kind bij de spermabank op de stoep zetten?
Het is jouw kind niet, het is haar kind. Handen af dus.
Persoonlijk vind ik het nogal belachelijk om zo met mensenlevens om te springen. En dan bedoel ik óók zomaar eicellen doneren aan iemand die zelf geen kinderen kan krijgen. Iedereen moet en zal maar een kind. En dan krijg je dit soort flauwekul.
Wat had ze gedaan als het kind bv verwekt was middels een spermadonor? Als ze het zat was het kind bij de spermabank op de stoep zetten?
Het is jouw kind niet, het is haar kind. Handen af dus.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:13
Volgens mij kan het niet zomaar. In NL is het bij de wet geregeld dat degene die draagt en het kind ook baart de moeder is. Jij bent wettelijk gezien, helemaal niks van je biologische kind. Je zult hem dus moeten adopteren, hoe raar dat misschien ook klinkt. Anders kan deze vrouw (die me niet helemaal 100% in orde lijkt als ik dit allemaal zo lees) het kind weer opeisen als ze daar zo ineens weer zin in heeft. Met alle gevolgen van dien voor het kind.
Laat je goed voorlichten door een advocaat!!!!!
Laat je goed voorlichten door een advocaat!!!!!
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 2 februari 2010 om 15:14
Wat een ellende.....
Ik begrijp de houding van de vader niet. Beide kinderen zijn van hem. Nu moeten de twee broers uit elkaar worden gehaald en moet de vader zijn ene zoon missen omdat zijn vrouw het ene kind leuker vind dan het andere?
Het zou hem sieren als hij zou zeggen dat áls er al iemand vertrekt, dat zíj dat dan zou zijn.
Ik begrijp de houding van de vader niet. Beide kinderen zijn van hem. Nu moeten de twee broers uit elkaar worden gehaald en moet de vader zijn ene zoon missen omdat zijn vrouw het ene kind leuker vind dan het andere?
Het zou hem sieren als hij zou zeggen dat áls er al iemand vertrekt, dat zíj dat dan zou zijn.
dinsdag 2 februari 2010 om 15:14
quote:Evidenza schreef op 02 februari 2010 @ 15:10:
Persoonlijk vind ik het nogal belachelijk om zo met mensenlevens om te springen. En dan bedoel ik óók zomaar eicellen doneren aan iemand die zelf geen kinderen kan krijgen. Iedereen moet en zal maar een kind. En dan krijg je dit soort flauwekul.Beetje te kort door de bocht dit.
Persoonlijk vind ik het nogal belachelijk om zo met mensenlevens om te springen. En dan bedoel ik óók zomaar eicellen doneren aan iemand die zelf geen kinderen kan krijgen. Iedereen moet en zal maar een kind. En dan krijg je dit soort flauwekul.Beetje te kort door de bocht dit.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 2 februari 2010 om 15:16
quote:mylove1211 schreef op 02 februari 2010 @ 14:57:
5 jaar geleden heb ik een vriendin van mij geholpen om een kindje te krijgen. Ze kon zelf niet op de natuurlijke manier zwanger worden. Na vele onderzoeken en psychische gesprekken heb ik toen een aantal eicellen van mij over laten plaatsen in haar. Ze is toen vrij snel zwanger geraakt! De gehele zwangerschap heeft ze hormonen van mij gebruik omdat ze die niet voldoende aanmaakte
Is dit een nieuwe manier van behandelen? Deze methode is mij in het geheel niet bekend.
5 jaar geleden heb ik een vriendin van mij geholpen om een kindje te krijgen. Ze kon zelf niet op de natuurlijke manier zwanger worden. Na vele onderzoeken en psychische gesprekken heb ik toen een aantal eicellen van mij over laten plaatsen in haar. Ze is toen vrij snel zwanger geraakt! De gehele zwangerschap heeft ze hormonen van mij gebruik omdat ze die niet voldoende aanmaakte
Is dit een nieuwe manier van behandelen? Deze methode is mij in het geheel niet bekend.
Stressed is just desserts spelled backwards
