Kinderen
alle pijlers
Mijn kind heeft ADD. En nu?
woensdag 16 april 2008 15:55
Tja. Sinds een week weten we wat de problemen van mijn zoon (7,5) veroorzaakt. Hij heeft ADD en schijnt het nogal heftig te hebben, hij scoorde tijdens de onderzoeken in elk geval laag op een aantal blijkbaar belangrijke punten.
Binnenkort hebben we een gesprek met de arts over o.a. medicatie en dan krijgen we ook het hele onderzoeksverslag mee. We staan op de wachtlijst voor ouderbegeleiding en als school het verslag heeft gekregen, dan kunnen de leerkracht en/of IB'er contact opnemen met de psych.
Maar goed. Inmiddels weten we dus wat er met onze zoon aan de hand is, maar niet wat we kunnen doen om hem te helpen.
Over ADHD is veel informatie te vinden, over ADD minder. Ik heb gekeken op het forum van Balans, maar dat is geloof ik niet helemaal mijn ding. Vandaar dat ik het hier maar eens vraag: iemand van jullie ervaring met een kind met ADD? Tips?
Binnenkort hebben we een gesprek met de arts over o.a. medicatie en dan krijgen we ook het hele onderzoeksverslag mee. We staan op de wachtlijst voor ouderbegeleiding en als school het verslag heeft gekregen, dan kunnen de leerkracht en/of IB'er contact opnemen met de psych.
Maar goed. Inmiddels weten we dus wat er met onze zoon aan de hand is, maar niet wat we kunnen doen om hem te helpen.
Over ADHD is veel informatie te vinden, over ADD minder. Ik heb gekeken op het forum van Balans, maar dat is geloof ik niet helemaal mijn ding. Vandaar dat ik het hier maar eens vraag: iemand van jullie ervaring met een kind met ADD? Tips?
donderdag 15 mei 2008 17:38
Hoi Meave. Ik snap dat je geschrokken bent, voor je zoon, maar duidelijk lees ik ook dat je je zorgen maakt over jezelf. Loop vooral ook niet te hard van stapel hoor. Hij heeft dan nu een mooie sticker 'ADD' maar het blijft jouw mootje en dezelfde mootje die hij al was. Het enige is dat je nu een beetje wat waar je op moet letten en hoe je het moet verklaren als hij 'anders' is. Met betreking tot jezelf: jij bent toch ook een mooi en geslaagd persoon geworden? Ondanks dat je nu ineens denkt dat je 'ook wat hebt'. Dat zou goed kunnen maar hang er alsjeblieft niet ineens zijn en jouw hele leven aan op. Met speciale scholen zou ik zeker nog even wachten, rugzakje is wel slim.
Je maakt je ook al zorgen over zijn toekomst? of las ik dat verkeerd? Voor wat het waard is: add is een autismespectrum stoornis (dat weet je onderhand natuurlijk) en dat betekent in het geval van jouw zoon wellicht leerproblemen maar dat gaat dan om problemen met de 'sociale wijze' waarop ons onderwijs wordt gegeven. Binnen de beroepsgroeopen ingenieurs en informatici komen relatief veel mensen met een autisme verwante stoornis voor: ze zijn namelijk heel intelligent op het gebied van systemen en structuren (vandaar ook de noodzaak om structuur aan te brengen, ze kunnen het niet zelf aanbrengen uit chaos maar wel veel beter doorzien dan de rest).
Mijn voornaamste advies (en wie ben ik nou helemaal om advies te geven... goede vraag...) is toch om mootje zo 'normaal mogelijk' te behandelen en alleen op die momenten en in die situaties waar dat nodig is anders. Dat zal moeilijk zijn, zeker omdat je het al weet op zo'n jonge leeftijd. Aan de andere kant maakt dat weten het misschien wel weer makkelijker. Een van mijn broers is op 23 jarige leeftijd gediagnosticeerd met PDD-NOS. Hij was altijd al anders en van jongs af aan is er bij tijd en wijle over gesproken om hem te testen maar ik geloof dat mijn ouders het nooit aandurfden. Hij heeft de HAVO goed doorlopen maar toen hij in twee hbo opleidingen strandde (één technisch, één sociaal) is hij dan toch getest en daar was het dan. Punt is dat we terwijl we het vermoeden maar niet zeker wisten of hij 'wat had', we hem als gezin wel op een andere manier zijn gaan behandelen gedurende zijn hele leven. We hebben de neiging om hem niet te betrekken, dingen niet uit te leggen, geen grappen te vertellen, niet teveel knuffelen en verantwoordelijk bij hem wegtrekken. Dat zijn dingen die je automatisch gaat doen maar die je, zeker op latere leetijd, niet teveel moet doen (of helemaal niet). En het is moeilijk om daar nu weer verandering in aan te brengen. Hij slikt conserta en zijn eigen gedrag is daardoor ook veel 'normaler' terwijl wij, broers en zussen maar ook ouders, hem soms volstrekt automatisch nog 'verkeerd' benaderen. Bottom-line: nu je weet wat het is kan je er goed én bewust mee omgaan. Broerlief doet trouwens dit jaar VWO examen (in één jaar), gaat volgend jaar studeren en heeft een hele lieve vriendin. Hij komt er wel.
Mootje ook!
Je maakt je ook al zorgen over zijn toekomst? of las ik dat verkeerd? Voor wat het waard is: add is een autismespectrum stoornis (dat weet je onderhand natuurlijk) en dat betekent in het geval van jouw zoon wellicht leerproblemen maar dat gaat dan om problemen met de 'sociale wijze' waarop ons onderwijs wordt gegeven. Binnen de beroepsgroeopen ingenieurs en informatici komen relatief veel mensen met een autisme verwante stoornis voor: ze zijn namelijk heel intelligent op het gebied van systemen en structuren (vandaar ook de noodzaak om structuur aan te brengen, ze kunnen het niet zelf aanbrengen uit chaos maar wel veel beter doorzien dan de rest).
Mijn voornaamste advies (en wie ben ik nou helemaal om advies te geven... goede vraag...) is toch om mootje zo 'normaal mogelijk' te behandelen en alleen op die momenten en in die situaties waar dat nodig is anders. Dat zal moeilijk zijn, zeker omdat je het al weet op zo'n jonge leeftijd. Aan de andere kant maakt dat weten het misschien wel weer makkelijker. Een van mijn broers is op 23 jarige leeftijd gediagnosticeerd met PDD-NOS. Hij was altijd al anders en van jongs af aan is er bij tijd en wijle over gesproken om hem te testen maar ik geloof dat mijn ouders het nooit aandurfden. Hij heeft de HAVO goed doorlopen maar toen hij in twee hbo opleidingen strandde (één technisch, één sociaal) is hij dan toch getest en daar was het dan. Punt is dat we terwijl we het vermoeden maar niet zeker wisten of hij 'wat had', we hem als gezin wel op een andere manier zijn gaan behandelen gedurende zijn hele leven. We hebben de neiging om hem niet te betrekken, dingen niet uit te leggen, geen grappen te vertellen, niet teveel knuffelen en verantwoordelijk bij hem wegtrekken. Dat zijn dingen die je automatisch gaat doen maar die je, zeker op latere leetijd, niet teveel moet doen (of helemaal niet). En het is moeilijk om daar nu weer verandering in aan te brengen. Hij slikt conserta en zijn eigen gedrag is daardoor ook veel 'normaler' terwijl wij, broers en zussen maar ook ouders, hem soms volstrekt automatisch nog 'verkeerd' benaderen. Bottom-line: nu je weet wat het is kan je er goed én bewust mee omgaan. Broerlief doet trouwens dit jaar VWO examen (in één jaar), gaat volgend jaar studeren en heeft een hele lieve vriendin. Hij komt er wel.
Mootje ook!
donderdag 15 mei 2008 17:48
Mmm je hebt heel strikt genomen gelijk. Het zijn echter wel stoornissen die dicht bij elkaar liggen, aan de uiteinden van de spectra.
Wel slordig van me, je hebt gelijk >.< Ik heb een beetje de neiging om die stoornissen allemaal over een kam te scheren omdat kinderen vaak zo'n test ingaan met het idee van 'het is óf niks, of add, of adhd of asperger of pdd-nos.... de exacte testresultaten bepalen dan het uiteindelijke stickertje.
Probeer ook hier luchtig mee om te gaan trouwens. Het is een stickertje en bedoelt om je te helpen. Stickertje kán als stigma werken maar is bedoeld om hulp mee te krijgen. Zodat je niet doormoddert maar kan zeggen: kijk, dit heeft hij, dus heeft hij hulp nodig/ mag hij extra tijd krijgen/ is hij niet lui/ kan hij er ook niet alles aan doen.
Wel slordig van me, je hebt gelijk >.< Ik heb een beetje de neiging om die stoornissen allemaal over een kam te scheren omdat kinderen vaak zo'n test ingaan met het idee van 'het is óf niks, of add, of adhd of asperger of pdd-nos.... de exacte testresultaten bepalen dan het uiteindelijke stickertje.
Probeer ook hier luchtig mee om te gaan trouwens. Het is een stickertje en bedoelt om je te helpen. Stickertje kán als stigma werken maar is bedoeld om hulp mee te krijgen. Zodat je niet doormoddert maar kan zeggen: kijk, dit heeft hij, dus heeft hij hulp nodig/ mag hij extra tijd krijgen/ is hij niet lui/ kan hij er ook niet alles aan doen.
donderdag 15 mei 2008 17:52
Ik ben helemaal geen mooi en geslaagd persoon geworden. Ja, ogenschijnlijk wel. Maar van binnen is het al jaren maar mooi een puinhoop. Ik hoop dat Mootje beter met zichzelf weet om te gaan dan ik met mezelf. Als ik hem zo zie, dan denk ik van wel.
Overigens heeft Mootje juist moeite met structureren, ordenen en automatiseren. Ingenieuw lijkt me zes bruggen te ver voor hem.
Zijn leerproblemen hangen erg dicht tegen de problemen aan die dyslectische kinderen ervaren. Zij hebben niet alleen moeite met lezen en schrijven, maar ook met het automatiseren van het geleerde, met structureren, vaak ook met begrippen als tijd en ruimte.
Overigens heeft Mootje juist moeite met structureren, ordenen en automatiseren. Ingenieuw lijkt me zes bruggen te ver voor hem.
Zijn leerproblemen hangen erg dicht tegen de problemen aan die dyslectische kinderen ervaren. Zij hebben niet alleen moeite met lezen en schrijven, maar ook met het automatiseren van het geleerde, met structureren, vaak ook met begrippen als tijd en ruimte.
donderdag 15 mei 2008 17:55
Ik ga er niet luchtig mee om, maar probeer het labeltje wel te zien voor wat het is: een verklaring/oorzaak. Mootje is niet ADD, maar hij heeft wel ADD en dat verklaart een deel van de problemen waar hij en wij tegenaan lopen. Daardoor zijn wij hopelijk straks in staat hem beter te begeleiden en misschien dat medicijnen ook wat voor hem kunnen betekenen. Het weten zal het hopenlijk makkelijker voor hem maken. Want tot nu toe heeft hij het niet altijd makkelijk met zichzelf en met ons.
donderdag 15 mei 2008 18:00
Ik ken je niet goed genoeg om je te vertellen dat je wel een mooi en geslaagd persoon bent geworden en dat op zo'n wijze dat je me nog gelooft ook. Maar stel jezelf de vraag: heb ik kunnen functioneren in een 'normaal leven', normale scholen, normaal werk, etc. Ja toch? Als je zegt dat het een puinhoop is van binnen zal ik het niet bagatalliseren maar je moet jezelf ook wel wat credit kunnen geven hoor ;)
En goed wat je zegt: mootje is niet add, maar heeft het. That's all al is het best veel.
Het kunnen structureren uit chaos is idd te moeilijk voor ze, maar het omgaan met structuur kunnen ze dus beter. Maar voortbordurend op mijn eerdere vergissing klopt dat misschien wel niet voor mootje.... add is idd niet officieel verwant aan autisme spectrum disorders. Bekijk het van de andere kant: het is wel een feit dat autisme spectra patienten relatief veel voorkomen in deze beroepsgroepen dus dan moeten er toch zeker ook goede mogelijkheden zijn voor adhd en add'ers.
En goed wat je zegt: mootje is niet add, maar heeft het. That's all al is het best veel.
Het kunnen structureren uit chaos is idd te moeilijk voor ze, maar het omgaan met structuur kunnen ze dus beter. Maar voortbordurend op mijn eerdere vergissing klopt dat misschien wel niet voor mootje.... add is idd niet officieel verwant aan autisme spectrum disorders. Bekijk het van de andere kant: het is wel een feit dat autisme spectra patienten relatief veel voorkomen in deze beroepsgroepen dus dan moeten er toch zeker ook goede mogelijkheden zijn voor adhd en add'ers.
vrijdag 16 mei 2008 13:45
hoi,meave!!
ik heb heul hip haar nu!!
neehoor valt wel mee. boblijntje en twee beschaafde kleurtjes erin.
woensdag zijn ze hier geweest vanuit de stichting MEE.
willen nu gaan werken met pictogrammen.om te zien of hij dan wel gemotiveerd is om zijn kleren enzo aan te doen zonder dat ik hem 20 keer tot de orde moet roepen.
ook ben ik gisteren begonnen met het geven van melatonine,datis een tabletje dat ik hem 2 uur voor hij naar bed gaat moet geven.daaardoor moet hij luier worden en en zijn inslaaptijd verkorten. is er gisterenavond "maar" 1 keer uitgeweest.
maar ik wil nog niet te vroeg gaan juichen....
dus als jouw zoon hier ook problemen meeheeft...! het werkt niet verslavend want het is een natuurlijk middeltje.
ik heb heul hip haar nu!!
neehoor valt wel mee. boblijntje en twee beschaafde kleurtjes erin.
woensdag zijn ze hier geweest vanuit de stichting MEE.
willen nu gaan werken met pictogrammen.om te zien of hij dan wel gemotiveerd is om zijn kleren enzo aan te doen zonder dat ik hem 20 keer tot de orde moet roepen.
ook ben ik gisteren begonnen met het geven van melatonine,datis een tabletje dat ik hem 2 uur voor hij naar bed gaat moet geven.daaardoor moet hij luier worden en en zijn inslaaptijd verkorten. is er gisterenavond "maar" 1 keer uitgeweest.
maar ik wil nog niet te vroeg gaan juichen....
dus als jouw zoon hier ook problemen meeheeft...! het werkt niet verslavend want het is een natuurlijk middeltje.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 16 mei 2008 13:49
zaterdag 17 mei 2008 19:55
lieve meave, ik ken je wel en ik vind je echt een prachtig mens. Ik weet dat je zelf moeite hebt met bepaalde eigenschappen van jezelf, maar dat maakt je niet minder mooi. Je hebt een druk leven, 3 zoons, een man, een baan, een studie en je houdt al die ballen hoog! Kus!
en heel veel succes met de ritalin, spannend inderdaad. Ik blijf meelezen. Als je wilt spuien weet je me te vinden toch?
en heel veel succes met de ritalin, spannend inderdaad. Ik blijf meelezen. Als je wilt spuien weet je me te vinden toch?
zondag 18 mei 2008 13:37
zondag 18 mei 2008 20:11
De meest voorkomende bijwerkingen van Ritalin zijn nervositeit, slaapstoornissen en afgenomen eetlust. Toediening tijdens de maaltijd kan een afgenomen eetlust als bijwerking
verminderen.
Bijwerkingen kunnen:
· zeer vaak voorkomen (bij meer dan 1 op de 10 patiënten)
· vaak voorkomen (bij meer dan 1 op de 100, maar minder dan 1 op de 10 patiënten)
· soms voorkomen (bij meer dan 1 op de 1000, maar bij minder dan 1 op de 100 patiënten)
· zelden voorkomen (bij meer dan 1 op de 10.000, maar bij minder dan 1 op de 1000 patiënten)
· zeer zelden voorkomen (bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten).
Bloed- en lymfestelselaandoeningen
Zeer zelden: Bloedafwijking (tekort aan witte bloedlichaampjes) gepaard gaande met
verhoogde gevoeligheid voor infecties (leukopenie), bloedafwijking (tekort
aan bloedplaatjes) gepaard gaande met blauwe plekken en bloedingsneiging
(trombocytopenie), bloedarmoede (anemie).
Zenuwstelselaandoeningen
Zeer vaak: Hoofdpijn.
Vaak: Slaperigheid; duizeligheid; bewegingsstoornis (dyskinesie).
Zeer zelden: Toevallen/stuipen (convulsies); ongecontroleerde bewegingen van onder
meer armen en benen (choreoathetose); ontsteking of afsluiting van de
slagaderwand in de hersenen (cerebrale arteriitis en/of occlusie); ernstige
aandoening als gevolg van gebruik van neuroleptica, die zich kan uiten in
spierstijfheid, sterke bewegingsdrang, hoge koorts, transpiratie,
speekselvloed, verminderd bewustzijn (maligne neurolepticasyndroom,
MNS); hyperactiviteit; spierkrampen.
Psychische stoornissen
Vaak: Spreekdrang; angst.
Zeer zelden: Ticziekte (het syndroom van Gilles de la Tourette); tics of verergering van
reeds bestaande tics; voorbijgaande depressieve stemming; ernstige
geestesziekte waarbij de controle over het eigen gedrag en handelen gestoord
is (psychose), die soms gepaard gaan met hallucinaties (waarnemingen van
dingen die er niet zijn), en die afnemen na het staken van de behandeling met
Ritalin; neiging tot zelfdoding.
Oogaandoeningen
Zelden: Moeite met zien (accommodatiestoornissen) en wazig zien.
Hart- en bloedvataandoeningen
Vaak: Onregelmatige hartslag (aritmieën); hartkloppingen (palpitaties); versnelde
hartslag (tachycardie); verandering in bloeddruk en hartfrequentie (meestal
een stijging).
Zelden: Beklemmend pijnlijk gevoel op de borst (angina pectoris).
Maagdarmstelselaandoeningen
Vaak: Buikpijn, misselijkheid en braken. Deze symptomen treden doorgaans aan
het begin van de behandeling op. De buikpijn kan worden verminderd door
gelijktijdige voedselinname; droge mond.
Lever- en galaandoeningen
Zeer zelden: Abnormale leverfunctie, variërend van stijging van lever enzymen
(transaminase) tot bewusteloosheid als gevolg van ernstige leverdysfunctie
(hepatisch coma).
Huidaandoeningen
Vaak: Huiduitslag (exantheem); jeuk (pruritus); huiduitslag met hevige jeuk en
vorming van bultjes (galbulten of urticaria); kaalhoofdigheid (alopecia).
Zeer zelden: Ernstige huidontsteking met verlies van opperhuid en haar (exfoliatieve
dermatitis); bloeduitstortingen in huid en slijmvliezen (trombocytopenische
purpura); plaatselijke of verspreide rode huiduitslag (erythema multiforme).
Voedings- en stofwisselingsstoornissen
Vaak: Gewichtsafname en enige vertraging van de groei bij kinderen gedurende
langdurig gebruik.
Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen
Vaak: Koorts; gewrichtspijn (artralgie).
verminderen.
Bijwerkingen kunnen:
· zeer vaak voorkomen (bij meer dan 1 op de 10 patiënten)
· vaak voorkomen (bij meer dan 1 op de 100, maar minder dan 1 op de 10 patiënten)
· soms voorkomen (bij meer dan 1 op de 1000, maar bij minder dan 1 op de 100 patiënten)
· zelden voorkomen (bij meer dan 1 op de 10.000, maar bij minder dan 1 op de 1000 patiënten)
· zeer zelden voorkomen (bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten).
Bloed- en lymfestelselaandoeningen
Zeer zelden: Bloedafwijking (tekort aan witte bloedlichaampjes) gepaard gaande met
verhoogde gevoeligheid voor infecties (leukopenie), bloedafwijking (tekort
aan bloedplaatjes) gepaard gaande met blauwe plekken en bloedingsneiging
(trombocytopenie), bloedarmoede (anemie).
Zenuwstelselaandoeningen
Zeer vaak: Hoofdpijn.
Vaak: Slaperigheid; duizeligheid; bewegingsstoornis (dyskinesie).
Zeer zelden: Toevallen/stuipen (convulsies); ongecontroleerde bewegingen van onder
meer armen en benen (choreoathetose); ontsteking of afsluiting van de
slagaderwand in de hersenen (cerebrale arteriitis en/of occlusie); ernstige
aandoening als gevolg van gebruik van neuroleptica, die zich kan uiten in
spierstijfheid, sterke bewegingsdrang, hoge koorts, transpiratie,
speekselvloed, verminderd bewustzijn (maligne neurolepticasyndroom,
MNS); hyperactiviteit; spierkrampen.
Psychische stoornissen
Vaak: Spreekdrang; angst.
Zeer zelden: Ticziekte (het syndroom van Gilles de la Tourette); tics of verergering van
reeds bestaande tics; voorbijgaande depressieve stemming; ernstige
geestesziekte waarbij de controle over het eigen gedrag en handelen gestoord
is (psychose), die soms gepaard gaan met hallucinaties (waarnemingen van
dingen die er niet zijn), en die afnemen na het staken van de behandeling met
Ritalin; neiging tot zelfdoding.
Oogaandoeningen
Zelden: Moeite met zien (accommodatiestoornissen) en wazig zien.
Hart- en bloedvataandoeningen
Vaak: Onregelmatige hartslag (aritmieën); hartkloppingen (palpitaties); versnelde
hartslag (tachycardie); verandering in bloeddruk en hartfrequentie (meestal
een stijging).
Zelden: Beklemmend pijnlijk gevoel op de borst (angina pectoris).
Maagdarmstelselaandoeningen
Vaak: Buikpijn, misselijkheid en braken. Deze symptomen treden doorgaans aan
het begin van de behandeling op. De buikpijn kan worden verminderd door
gelijktijdige voedselinname; droge mond.
Lever- en galaandoeningen
Zeer zelden: Abnormale leverfunctie, variërend van stijging van lever enzymen
(transaminase) tot bewusteloosheid als gevolg van ernstige leverdysfunctie
(hepatisch coma).
Huidaandoeningen
Vaak: Huiduitslag (exantheem); jeuk (pruritus); huiduitslag met hevige jeuk en
vorming van bultjes (galbulten of urticaria); kaalhoofdigheid (alopecia).
Zeer zelden: Ernstige huidontsteking met verlies van opperhuid en haar (exfoliatieve
dermatitis); bloeduitstortingen in huid en slijmvliezen (trombocytopenische
purpura); plaatselijke of verspreide rode huiduitslag (erythema multiforme).
Voedings- en stofwisselingsstoornissen
Vaak: Gewichtsafname en enige vertraging van de groei bij kinderen gedurende
langdurig gebruik.
Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen
Vaak: Koorts; gewrichtspijn (artralgie).
woensdag 21 mei 2008 15:55
MMR, ik moet je scriptie nog steeds lezen, moet ik bekennen. Hij zit al een tijdje in mijn tas.
Ik ben een beetje van slag/van de leg. Ik heb Mootjes juf gesproken en ze wil hem 't liefst in groep 4 houden. Ze heeft daar goede argumenten voor, dus ik heb de beslissing bij haar neergelegd. Ze gaat er met de directrice en de IB'er over praten. Ik begrijp alleen niet waarom die argumenten uberhaupt kunnen bestaan, gezien de opbouw van het Montessorionderwijs. Zo zou Mootje niet met alles van groep 5 mee kunnen doen en dat zou verwarrend voor hem zijn. Dat zou ik zo maar met haar eens kunnen zijn. Het is alleen bijzonder dat er zo in groepen wordt gedacht. Het Montessorionderwijs richt zich op bouwen (onder-, midden- en bovenbouw) en niet op groepen. Ik was er al vanuit gegaan dat Mootje een jaar langer in de middenbouw zou blijven, maar ik ging er vanuit dat hij op papier gewoon in groep 5 zou komen. Dat leek me wel goed voor zijn zelfvertrouwen en het is volgens het beleid van de school. De juf vertelde dat er heel zelden een uitzondering wordt gemaakt. Hmpf.
Verder gaf ze aan dat het echt slecht gaat.
Ik ben eens gaan kijken op internet en heb er een telefoontje aangewaagd. Mootje kan misschien in aanmerking komen voor een rugzakje (waar school ambulante begeleiding mee kan inkopen, of speciaal materiaal bijvoorbeeld). Maar dat maakt hem definitief 'een kind met een beperking/handicap'. Tenminste, zo voelt het. En dat wil ik helemaal niet (dat het zo voelt dus...). Als Mootje namelijk een indicatie krijgt voor een rugzakje, is dat direct een indicatie voor Speciaal Onderwijs (cluster 4, voor de geinteresseerden). God zeg, ik hik ernstig tegen mijn eigen vooroordelen en dromen aan nu. Bah.
Ik ben een beetje van slag/van de leg. Ik heb Mootjes juf gesproken en ze wil hem 't liefst in groep 4 houden. Ze heeft daar goede argumenten voor, dus ik heb de beslissing bij haar neergelegd. Ze gaat er met de directrice en de IB'er over praten. Ik begrijp alleen niet waarom die argumenten uberhaupt kunnen bestaan, gezien de opbouw van het Montessorionderwijs. Zo zou Mootje niet met alles van groep 5 mee kunnen doen en dat zou verwarrend voor hem zijn. Dat zou ik zo maar met haar eens kunnen zijn. Het is alleen bijzonder dat er zo in groepen wordt gedacht. Het Montessorionderwijs richt zich op bouwen (onder-, midden- en bovenbouw) en niet op groepen. Ik was er al vanuit gegaan dat Mootje een jaar langer in de middenbouw zou blijven, maar ik ging er vanuit dat hij op papier gewoon in groep 5 zou komen. Dat leek me wel goed voor zijn zelfvertrouwen en het is volgens het beleid van de school. De juf vertelde dat er heel zelden een uitzondering wordt gemaakt. Hmpf.
Verder gaf ze aan dat het echt slecht gaat.
Ik ben eens gaan kijken op internet en heb er een telefoontje aangewaagd. Mootje kan misschien in aanmerking komen voor een rugzakje (waar school ambulante begeleiding mee kan inkopen, of speciaal materiaal bijvoorbeeld). Maar dat maakt hem definitief 'een kind met een beperking/handicap'. Tenminste, zo voelt het. En dat wil ik helemaal niet (dat het zo voelt dus...). Als Mootje namelijk een indicatie krijgt voor een rugzakje, is dat direct een indicatie voor Speciaal Onderwijs (cluster 4, voor de geinteresseerden). God zeg, ik hik ernstig tegen mijn eigen vooroordelen en dromen aan nu. Bah.
woensdag 21 mei 2008 15:56
woensdag 21 mei 2008 15:59
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
woensdag 21 mei 2008 16:04
donderdag 22 mei 2008 12:21
Meave, dat rugzakje zou toch alleen maar fijn zijn? Natuurlijk, ik weet het (been there enzo), je moet eerst een rottige tijd door van acceptatie dat je kind anders is dan jij, dat hij niet zo makkelijk leert en dat hij sociaal-gezien ook op zijn tenen moet lopen. Ik heb met gemak mijn VWO-diploma gehaald en ging er vanuit dat mijn kind ook wel intelligent zou zijn. Nee dus. Maar goed, dat acceptatieproces loopt op de achtergrond toch wel door. Voor nu en voor hem telt dat hij zoveel mogelijk hulp moet krijgen om zich prettiger te laten voelen/beter te laten functioneren. Geef jezelf een schopje en ga voor zijn welzijn! Verdriet heb je toch wel. Het is gewoon k*t. (overigens lijkt me het Montessori-onderwijs wel erg lastig voor kinderen met zijn problematiek, vanwege de wens om zelfsturend te zijn.. wij hebben ooit een overstap overwogen van regulier naar Montessori maar bij de wenochtend bleek al dat hij het heel erg lastig vond, om zichzelf aan het werk te zetten; nu snappen we waarom maar dat wisten we toen nog niet).
Bij ons is deze week de aanvraag voor een rugzakje verstuurd en ik ben alleen maar superblij als hij het krijgt (kans is groot). Medicijnen slikt hij ook. Hij slikt nu Concerta (is hetzelfde als Ritalin maar met een langere werking en gereguleerde afgifte).
Bij ons is deze week de aanvraag voor een rugzakje verstuurd en ik ben alleen maar superblij als hij het krijgt (kans is groot). Medicijnen slikt hij ook. Hij slikt nu Concerta (is hetzelfde als Ritalin maar met een langere werking en gereguleerde afgifte).
donderdag 22 mei 2008 12:26
Mootje hoeft niet automatisch naar het speciaal onderwijs als hij dat rugzakje heeft hoor!! Hij kan dan gewoon extra begeleiding/extra leermiddelen krijgen die hem kunnen helpen om toch in het reguliere onderwijs te blijven. Zo zal het ook gaan met onze zoon. Hij krijgt dan ongeveer 3 uur per week individuele begeleiding tijdens normale lesuren. Verder krijgt de school van het geld van het rugzakje ook begeleiding vanuit een cluster 4-school en kunnen er dus speciale leermiddelen (zoals een laptop indien nodig, of pictogram-kaarten e.d.) worden aangeschaft vanuit het potje subsidiegeld.
donderdag 22 mei 2008 12:28
Mirjam, ik ben er ook van overtuigd hoor, dat het nuttig is, zo'n rugzakje. Als school het nodig vindt en er is een kans van slagen, ga ik het ook zeker aanvragen. Alleen worstel ik met mijn eigen gevoelens tussendoor. Een kind met een handicap... Ik heb twee verstandelijk gehandicapte (pleeg)broers (diep verstandelijk gehandicapt) en werk in de sector. Dat mijn Mootje nu hetzelfde label krijgt doet me wel wat. Mootje verandert er niet door, ik ook niet, maar het is wel even slikken.
Ik ben trouwens juist heel blij dat Mootje op Montessori-onderwijs zit. Misschien haalt hij wel meer uit zichzelf op het klassikaal onderwijs, maar nu kan hij in zijn eigen tempo werken, het valt de klas nauwelijks op dat hij achter is bijvoorbeeld. Hij vindt school, ondanks alles, echt nog leuk. Ik vind dat ook wel heel veel waard. Ik ben ervan overtuigd dat hij op een normale school te veel druk ervaart.
Fijn dat er een grote kans is op een ruzakje voor jullie zoon! Houd je me op de hoogte?
Ik ben trouwens juist heel blij dat Mootje op Montessori-onderwijs zit. Misschien haalt hij wel meer uit zichzelf op het klassikaal onderwijs, maar nu kan hij in zijn eigen tempo werken, het valt de klas nauwelijks op dat hij achter is bijvoorbeeld. Hij vindt school, ondanks alles, echt nog leuk. Ik vind dat ook wel heel veel waard. Ik ben ervan overtuigd dat hij op een normale school te veel druk ervaart.
Fijn dat er een grote kans is op een ruzakje voor jullie zoon! Houd je me op de hoogte?
maandag 26 mei 2008 18:15
Nippo, misschien hier verder?
Oorzaken
Oorzaken van ADHD zijn nog niet precies duidelijk. Wel zijn extra risico's bekend. Dat wil zeggen: er is meer risico in onderstaande gevallen. De extra risico's hebben te maken met geslacht en leeftijd, met individuele kwetsbaarheid en met de omgeving. Bij het ontstaan speelt erfelijkheid een rol; als iemand ook later ADHD heeft, dan speelt de omgeving een rol.
Daarnaast zijn nog extra risico's bekend op het blijven bestaan van ADHD tot in de volwassenheid.
Geslacht en leeftijd
ADHD komt meer voor bij jongens dan bij meisjes: 2 tot 3 keer zo veel. Bij kinderen die in behandeling zijn, zijn het 5 keer zo veel jongens als meisjes. Voor volwassenen geldt dat evenveel vrouwen als mannen ADHD hebben.
Individuele kwetsbaarheid
Erfelijkheid speelt een belangrijke rol.
Verschillen in hyperactiviteit, impulsiviteit en minder concentratievermogen zijn vooral erfelijk.
Kinderen van ouders met ADHD krijgen het in de helft van de gevallen ook.
Broertje en zusjes van kinderen met ADHD hebben 3 tot 5 keer zoveel kans om het te krijgen.
Neefjes en nichtjes hebben 2 keer zoveel kans.
Sommige hersendelen van kinderen met ADHD zijn kleiner dan bij andere kinderen. Ook de hersenactiviteit in bepaalde delen van de hersenen zou bij kinderen met ADHD minder zijn. Kinderen hebben meer risico op ADHD als hun moeder tijdens de zwangerschap een hoge bloeddruk had, teveel rookte, of veel dronk.
Kinderen die te vroeg zijn geboren, en met een te laag geboortegewicht, lopen ook meer risico op ADHD.
Kinderen met een verstandelijke handicap hebben net zo vaak ADHD als gewone kinderen.
In Nederland wordt bij allochtone kinderen bijna geen ADHD vastgesteld. Ze worden er ook bijna niet voor behandeld. ADHD komt onder allochtonen waarschijnlijk even vaak voor, maar het wordt waarschijnlijk minder goed herkend.
In andere culturen komen aandachtsproblemen ook even vaak voor.
Omgeving
De omgeving heeft geen grote invloed op het ontstaan van ADHD. Het heeft waarschijnlijk wel invloed op het blijven bestaan van ADHD.
Een chaotische situatie in een gezin is vaak het gevolg van ADHD bij 1 van de ouders. In zo'n geval is niet goed meer uit te maken of een kind ADHD krijgt door de situatie in het gezin, of doordat 1 van de ouders ADHD heeft.
Bepaalde dingen in het gezin maken de kans groter dat een kind ADHD houdt. Voorbeelden van zulke dingen: huwelijksproblemen, lage opleiding, laag inkomen, minder goede maatschappelijke positie, groot gezin, criminaliteit van de ouders, plaatsing in een adoptiegezin.
De kans dat het kind ADHD houdt, wordt ook groter als er in het gezin sprake is van agressie en strenge discipline, minder goede communicatie tussen vader en kind, en als de moeder minder goed kan omgaan met de situatie.
Er is geen verband tussen het gebruik van suiker en gedragsproblemen bij kinderen.
Blijven bestaan tot in de volwassenheid
Kinderen met ADHD lopen meer risico dat het blijft bestaan in hun verdere leven in de volgende gevallen.
Het kind heeft meer en ernstiger verschijnselen van ADHD.
Het gedraagt zich agressief op jonge leeftijd.
Het is minder intelligent en heeft leerproblemen.
Het komt uit een gezin met problemen.
Het heeft slechte relaties met kinderen van dezelfde leeftijd.
Het heeft meer familieleden met ADHD.
Het heeft ook andere psychische stoornissen als gedragsstoornissen, depressie en angststoornissen.
--------------------------
Ik heb een klein stukje tekst onderstreept. Zou daar wellicht in de toekomst een 'tastbare' oorzaak gevonden kunnen worden of denk jij dat het bij 'psychiatrisch koffiedikkijken' blijft? En is het Trimbos een betrouwbare bron? Ik dacht van wel, maar ik vraag me af wat hun link met adhd is eigenlijk.
Oorzaken
Oorzaken van ADHD zijn nog niet precies duidelijk. Wel zijn extra risico's bekend. Dat wil zeggen: er is meer risico in onderstaande gevallen. De extra risico's hebben te maken met geslacht en leeftijd, met individuele kwetsbaarheid en met de omgeving. Bij het ontstaan speelt erfelijkheid een rol; als iemand ook later ADHD heeft, dan speelt de omgeving een rol.
Daarnaast zijn nog extra risico's bekend op het blijven bestaan van ADHD tot in de volwassenheid.
Geslacht en leeftijd
ADHD komt meer voor bij jongens dan bij meisjes: 2 tot 3 keer zo veel. Bij kinderen die in behandeling zijn, zijn het 5 keer zo veel jongens als meisjes. Voor volwassenen geldt dat evenveel vrouwen als mannen ADHD hebben.
Individuele kwetsbaarheid
Erfelijkheid speelt een belangrijke rol.
Verschillen in hyperactiviteit, impulsiviteit en minder concentratievermogen zijn vooral erfelijk.
Kinderen van ouders met ADHD krijgen het in de helft van de gevallen ook.
Broertje en zusjes van kinderen met ADHD hebben 3 tot 5 keer zoveel kans om het te krijgen.
Neefjes en nichtjes hebben 2 keer zoveel kans.
Sommige hersendelen van kinderen met ADHD zijn kleiner dan bij andere kinderen. Ook de hersenactiviteit in bepaalde delen van de hersenen zou bij kinderen met ADHD minder zijn. Kinderen hebben meer risico op ADHD als hun moeder tijdens de zwangerschap een hoge bloeddruk had, teveel rookte, of veel dronk.
Kinderen die te vroeg zijn geboren, en met een te laag geboortegewicht, lopen ook meer risico op ADHD.
Kinderen met een verstandelijke handicap hebben net zo vaak ADHD als gewone kinderen.
In Nederland wordt bij allochtone kinderen bijna geen ADHD vastgesteld. Ze worden er ook bijna niet voor behandeld. ADHD komt onder allochtonen waarschijnlijk even vaak voor, maar het wordt waarschijnlijk minder goed herkend.
In andere culturen komen aandachtsproblemen ook even vaak voor.
Omgeving
De omgeving heeft geen grote invloed op het ontstaan van ADHD. Het heeft waarschijnlijk wel invloed op het blijven bestaan van ADHD.
Een chaotische situatie in een gezin is vaak het gevolg van ADHD bij 1 van de ouders. In zo'n geval is niet goed meer uit te maken of een kind ADHD krijgt door de situatie in het gezin, of doordat 1 van de ouders ADHD heeft.
Bepaalde dingen in het gezin maken de kans groter dat een kind ADHD houdt. Voorbeelden van zulke dingen: huwelijksproblemen, lage opleiding, laag inkomen, minder goede maatschappelijke positie, groot gezin, criminaliteit van de ouders, plaatsing in een adoptiegezin.
De kans dat het kind ADHD houdt, wordt ook groter als er in het gezin sprake is van agressie en strenge discipline, minder goede communicatie tussen vader en kind, en als de moeder minder goed kan omgaan met de situatie.
Er is geen verband tussen het gebruik van suiker en gedragsproblemen bij kinderen.
Blijven bestaan tot in de volwassenheid
Kinderen met ADHD lopen meer risico dat het blijft bestaan in hun verdere leven in de volgende gevallen.
Het kind heeft meer en ernstiger verschijnselen van ADHD.
Het gedraagt zich agressief op jonge leeftijd.
Het is minder intelligent en heeft leerproblemen.
Het komt uit een gezin met problemen.
Het heeft slechte relaties met kinderen van dezelfde leeftijd.
Het heeft meer familieleden met ADHD.
Het heeft ook andere psychische stoornissen als gedragsstoornissen, depressie en angststoornissen.
--------------------------
Ik heb een klein stukje tekst onderstreept. Zou daar wellicht in de toekomst een 'tastbare' oorzaak gevonden kunnen worden of denk jij dat het bij 'psychiatrisch koffiedikkijken' blijft? En is het Trimbos een betrouwbare bron? Ik dacht van wel, maar ik vraag me af wat hun link met adhd is eigenlijk.
