Kinderen
alle pijlers
Puber zonder vrienden
woensdag 16 april 2014 10:46
Ik heb een andere account, maar vanwege herkenbaarheid heb ik even een nieuwe nick aangemaakt. Het probleem in een notendop: onze puber heeft totaal geen aansluiting bij anderen, noch op school, noch in de buurt. Hij weet niet goed wat hij tegen anderen moet zeggen, hoe hij zich moet gedragen, hoe je een vriend moet zijn. Door de school en door onszelf wordt gedacht aan een stoornis uit het autismespectrum. We zijn bezig om tests aan te vragen, maar in de tussentijd zouden we ook graag wat handvatten willen krijgen, bijvoorbeeld van ervaringsdeskundigen. Hoe kunnen we onze puber helpen aansluiting te vinden? Waar en hoe doe je dat? Bij een sportclub is (vanwege omstandigheden waarin ik omwille van de herkenbaarheid niet verder op in kan gaan) geen optie, in het verleden hebben we dit overigens wel geprobeerd. Resultaat nihil, hij deed z'n ding, liep het veld af en plofte op de achterbank zonder om te kijken naar z'n teamgenootjes.
In de buurt was er wel een klein groepje met wie hij omging, maar omdat hij eigenlijk niet kan spelen, ging dit mis. Bijvoorbeeld, bij stoeien/plagen/bal wegschoppen wordt hij boos en loopt weg. Als iemand vraagt: "Wat zullen we gaan doen?" zegt hij: "Ik weet niet, zeg jij het maar." Vervolgens vindt hij dan bijna niets leuk. Alleen tv kijken en op de Wii (bijna altijd hetzelfde spel) is leuk, maar dat willen anderen natuurlijk niet altijd, zeker niet met mooi weer. Andere interesses heeft hij niet, niet één! Dus ook niet op zichzelf- hij heeft dus eigenlijk gewoon nooit iets te doen. Wij doen uiteraard weleens iets met hem, maar school geeft ook aan dat hij ook in staat moet zijn zichzelf/met leeftijdsgenoten te vermaken, zeker op deze leeftijd. Hebben andere pubers hobby's/interesses? En zo ja, wat dan?
In de buurt was er wel een klein groepje met wie hij omging, maar omdat hij eigenlijk niet kan spelen, ging dit mis. Bijvoorbeeld, bij stoeien/plagen/bal wegschoppen wordt hij boos en loopt weg. Als iemand vraagt: "Wat zullen we gaan doen?" zegt hij: "Ik weet niet, zeg jij het maar." Vervolgens vindt hij dan bijna niets leuk. Alleen tv kijken en op de Wii (bijna altijd hetzelfde spel) is leuk, maar dat willen anderen natuurlijk niet altijd, zeker niet met mooi weer. Andere interesses heeft hij niet, niet één! Dus ook niet op zichzelf- hij heeft dus eigenlijk gewoon nooit iets te doen. Wij doen uiteraard weleens iets met hem, maar school geeft ook aan dat hij ook in staat moet zijn zichzelf/met leeftijdsgenoten te vermaken, zeker op deze leeftijd. Hebben andere pubers hobby's/interesses? En zo ja, wat dan?
woensdag 16 april 2014 10:56
In principe wel Dubbeltje, maar vroeger viel het veel minder op, omdat er bij jongere kinderen op sociaal vlak minder gevraagd wordt. Hij ging toen wel een beetje om met kinderen in de buurt, maar niet op eigen initiatief. Ze belden weleens aan met de vraag of hij buiten kwam en dan 'moest' hij soms echt van ons.
woensdag 16 april 2014 10:56
Vindt hij niet iets leuks met computers, internetspellen, kan hij ook zijn beroep wellicht van maken. Weliswaar met kans op verslaving maar daar zitten vaak andere jongeren die dat ook leuk vinden en er zijn tegenwoordig bedrijven die vooral mensen vragen die asperger of anderszins autisme hebben omdat ze daar vaak wel goed in zijn. En dan hoeven ze ook niet af te spreken maar is er toch een vorm van sociaal contact en krijgt hij daarin gespreksonderwerpen. Of knutselen, dingen in elkaar zetten, techniek? Heb je voor zoiets geen cursussen? Samenwerken met anderen om een bepaald project gedaan te krijgen? Of fotograferen, natuur. Iets creatiefs, schilderen?
Uiteraard wil je dat hij socialer wordt maar het lijkt voor nu nog erg ver weg te liggen voor hem en kijk of je hem beter kan bereiken in de paar dingen die hij wel leuk lijkt te vinden en vanuit daar kan je vaak beter iemand die echt autistisch is meer richting socialere wereld trekken door naar een beurs in die richting of zo te gaan qua activiteiten, met anderen in die richting iets te ondernemen.
Het is één van de behandelingsmogelijkheden geloof ik ooit gelezen om iemand die redelijk autistisch in zijn eigen wereld leven vanuit eigen interesses te benaderen en vanuit daar meer richting mensen en sociale situaties te betrekken.
En het klinkt als iets wat in deze situatie van toepassing zou kunnen zijn. Meer interessegebieden proberen te vinden. Die hij vanuit zichzelf kan doen. En dan vanuit daar proberen uit te breiden.
Uiteraard wil je dat hij socialer wordt maar het lijkt voor nu nog erg ver weg te liggen voor hem en kijk of je hem beter kan bereiken in de paar dingen die hij wel leuk lijkt te vinden en vanuit daar kan je vaak beter iemand die echt autistisch is meer richting socialere wereld trekken door naar een beurs in die richting of zo te gaan qua activiteiten, met anderen in die richting iets te ondernemen.
Het is één van de behandelingsmogelijkheden geloof ik ooit gelezen om iemand die redelijk autistisch in zijn eigen wereld leven vanuit eigen interesses te benaderen en vanuit daar meer richting mensen en sociale situaties te betrekken.
En het klinkt als iets wat in deze situatie van toepassing zou kunnen zijn. Meer interessegebieden proberen te vinden. Die hij vanuit zichzelf kan doen. En dan vanuit daar proberen uit te breiden.
woensdag 16 april 2014 11:03
Als er een groep uit kan blinken in het lethargische niksdoen, dan zijn het wel pubers.
De vraag is: heeft je puber behoefte aan contact?
Verder kan een puber voor een hobby grotere afstanden afleggen. Er zijn genoeg clubs waar er in verhouding wat meer sociaal gehandicapten zitten (kijk me kort door de bocht gaan).
Denk aan LARP, LAN-parties, sterrenkundevereniging, wiskundevereniging, geschiedenisclub, GO-club en andere niches waar nerds en geeks zich verzamelen.
Daar zal de kans kleiner zijn om buitengesloten te worden en is er doorgaans meer begrip voor de eigenheimer die zijn eigen ding doet.
Wat is er trouwens mis met het voorbeeld van de sportvereniging? Hij heeft in het spel toch samengespeeld, is klaar en gaat naar huis.
De vraag is: heeft je puber behoefte aan contact?
Verder kan een puber voor een hobby grotere afstanden afleggen. Er zijn genoeg clubs waar er in verhouding wat meer sociaal gehandicapten zitten (kijk me kort door de bocht gaan).
Denk aan LARP, LAN-parties, sterrenkundevereniging, wiskundevereniging, geschiedenisclub, GO-club en andere niches waar nerds en geeks zich verzamelen.
Daar zal de kans kleiner zijn om buitengesloten te worden en is er doorgaans meer begrip voor de eigenheimer die zijn eigen ding doet.
Wat is er trouwens mis met het voorbeeld van de sportvereniging? Hij heeft in het spel toch samengespeeld, is klaar en gaat naar huis.
woensdag 16 april 2014 11:05
Is er zoiets als scouting bij jullie in de buurt?
Zou je kunnen proberen als er een vast programma aan gekoppeld is. Dat zou misschien voor meer kinderen en pubers een oplossing zijn die geen raad weten met hoe om te gaan met anderen van zijn eigen leeftijd. Is er ook leiding bij die eventueel bijstuurt of tussenbeide komt als er problemen zijn. Door dat vaste programma is er een afgebakend gebied en activiteiten waardoor hij zelf wel kan leren wat hij leuk vind.
Is een lastige leeftijd.
Ik kom hier in de omgeving wel eens van die kampen tegen waarbij al die hijgende en puffende gezichtjes allemaal moeten doen wat ze eigenlijk niet zo leuk vinden. Leren ze zichzelf en anderen kennen in moeilijke omstandigheden.
Verder weet ik ook niet hoor, maar het hoeft helemaal geen stoornis te zijn. Gewoon iets dat bij deze tijd hoort.
Enerzijds is er veel keuze en anderzijds ook veel dwang en verplichting. Zeker als je nog niet weet wat je moet kunnen.
Ook kookles en dat soort activiteiten die een voorbereiding zijn op zelfstandig leven. Het is niet verkeerd als je dat al kan voordat het nodig is.
Succes!
Zou je kunnen proberen als er een vast programma aan gekoppeld is. Dat zou misschien voor meer kinderen en pubers een oplossing zijn die geen raad weten met hoe om te gaan met anderen van zijn eigen leeftijd. Is er ook leiding bij die eventueel bijstuurt of tussenbeide komt als er problemen zijn. Door dat vaste programma is er een afgebakend gebied en activiteiten waardoor hij zelf wel kan leren wat hij leuk vind.
Is een lastige leeftijd.
Ik kom hier in de omgeving wel eens van die kampen tegen waarbij al die hijgende en puffende gezichtjes allemaal moeten doen wat ze eigenlijk niet zo leuk vinden. Leren ze zichzelf en anderen kennen in moeilijke omstandigheden.
Verder weet ik ook niet hoor, maar het hoeft helemaal geen stoornis te zijn. Gewoon iets dat bij deze tijd hoort.
Enerzijds is er veel keuze en anderzijds ook veel dwang en verplichting. Zeker als je nog niet weet wat je moet kunnen.
Ook kookles en dat soort activiteiten die een voorbereiding zijn op zelfstandig leven. Het is niet verkeerd als je dat al kan voordat het nodig is.
Succes!
woensdag 16 april 2014 11:10
Knutselen, techniek en zo vindt hij allemaal niets, Paekzwart. Ook dingen waar je inspiratie/creativiteit voor nodig hebt vindt hij niet leuk. Als je voorstelt dat hij gaat figuurzagen, tekenen, schilderen, beeldhouwen voor mijn part dan zegt hij steevast: "wat moet ik maken dan?" en als je dan iets verzint ("figuurzaag maar een vogel en verf 'm daarna zilver") dan zegt hij dat hij niet weet hoe dat moet. Hij is lief voor onze huisdieren en daarom dachten we dat 'iets met dieren' ook leuk voor hem zou zijn en stelden we voor dat hij aan de parkopzichter zou vragen of hij mocht helpen met het verzorgen van de boerderijdieren, maar daar doet hij dan vervolgens ook niets mee. Hoe kunnen we hem helpen interesses te vinden?
Mijn man en ik hebben genoeg hobby's, maar onze hobby's vindt hij alleen interessant voor zolang wij ze interessant vinden. Dit klinkt raar maar bijvoorbeeld als ik zou schilderen, dan zou puberzoon bij mij komen staan en als ik dan voorstel dat hij dat of dat vlakje van mijn schilderij rood verft (ik noem maar wat) dan verft hij het rood. Maar daarna raakt hij nooit meer een kwast aan, tenzij ik zelf met het ding in m'n handen sta.
Mijn man en ik hebben genoeg hobby's, maar onze hobby's vindt hij alleen interessant voor zolang wij ze interessant vinden. Dit klinkt raar maar bijvoorbeeld als ik zou schilderen, dan zou puberzoon bij mij komen staan en als ik dan voorstel dat hij dat of dat vlakje van mijn schilderij rood verft (ik noem maar wat) dan verft hij het rood. Maar daarna raakt hij nooit meer een kwast aan, tenzij ik zelf met het ding in m'n handen sta.
woensdag 16 april 2014 11:16
Ik zou toch een of andere club proberen en dan je verwachtingen bijstellen. Als hij er heen gaat er meedoet is dat al heel wat. Dat hij ook echt contact aan gaat met de anderen lijkt me nu te veel gevraagd.
Misschien een natuurclub? En dan een waar niet al te veel eigen creativiteit wordt gevraagd.
Misschien een natuurclub? En dan een waar niet al te veel eigen creativiteit wordt gevraagd.
Het is zoals het is
woensdag 16 april 2014 11:19
Oh wat een hoop reacties al! Ik kan niet overal heel diep op ingaan, het lijkt me naar voor ons kind als hij herkend wordt door bijvoorbeeld (ouders van) een klasgenootje.
Of hij behoefte heeft aan contact weet ik eigenlijk niet, als ik het vraag zegt hij dat hij het niet weet. Tegen mijn man zegt hij hetzelfde. Sowieso is "weet niet" hier een veelvoorkomend antwoord. Maar het lijkt mij (en ja, ik projecteer, dat weet ik) niet leuk als je leven zo leeg is omdat je én geen vrienden hebt én geen interesses. Mijn man en ik zijn ook redelijk op onszelf, ik wel meer dan hij. Maar wij vermaken ons erg goed, mijn man met techniek en ik met creabea, natuur en boeken. Onze zoon daarentegen heeft echt niets te doen en wacht eigenlijk af totdat wij hem gaan vermaken.
Of hij behoefte heeft aan contact weet ik eigenlijk niet, als ik het vraag zegt hij dat hij het niet weet. Tegen mijn man zegt hij hetzelfde. Sowieso is "weet niet" hier een veelvoorkomend antwoord. Maar het lijkt mij (en ja, ik projecteer, dat weet ik) niet leuk als je leven zo leeg is omdat je én geen vrienden hebt én geen interesses. Mijn man en ik zijn ook redelijk op onszelf, ik wel meer dan hij. Maar wij vermaken ons erg goed, mijn man met techniek en ik met creabea, natuur en boeken. Onze zoon daarentegen heeft echt niets te doen en wacht eigenlijk af totdat wij hem gaan vermaken.
woensdag 16 april 2014 11:20
Ik heb als puber veel tijd in nerd-niches doorgebracht. Dacht daardoor dat ik megasociaal en outgoing was (in het land van blinden is eenoog koning). Zonder een vleugje pseudo-autisme hoorde je er niet bij.
Scouts zijn trouwens de hands-on natuur&bouwnerds die ik nooit begrepen heb.
Maar wat ik wil zeggen is dat het verhaal over TO's zoon me niet raar in de oren klinkt. Hij had zo in onze vereniging gepast en niemand had er raar van opgekeken.
School, de buurt en de gemiddelde sportvereniging zijn plekken waar de mate van sociaalheid gekoppeld wordt aan populariteit. Ik kan me voorstellen dat zoon zijn mindere sociale vaardigheden benadrukt ziet. In een niche-vereniging draait het meer om de interesse dan om de vaardigheden. Maar omdat de hobby uiteindelijk toch in groepsverband uitgeoefend wordt, kun je de sociale skills ongemerkt trainen.
Scouts zijn trouwens de hands-on natuur&bouwnerds die ik nooit begrepen heb.
Maar wat ik wil zeggen is dat het verhaal over TO's zoon me niet raar in de oren klinkt. Hij had zo in onze vereniging gepast en niemand had er raar van opgekeken.
School, de buurt en de gemiddelde sportvereniging zijn plekken waar de mate van sociaalheid gekoppeld wordt aan populariteit. Ik kan me voorstellen dat zoon zijn mindere sociale vaardigheden benadrukt ziet. In een niche-vereniging draait het meer om de interesse dan om de vaardigheden. Maar omdat de hobby uiteindelijk toch in groepsverband uitgeoefend wordt, kun je de sociale skills ongemerkt trainen.
woensdag 16 april 2014 11:21
Toos_inspiratieloos, lastige situatie. Maar misschien kun je hem het beste niet stimuleren om iets te doen. Bij sommige pubers werkt dit averechts. Ik weet niet hoe oud hij is maar wanneer hij straks aan een opleiding begint ontmoet hij ook andere. Misschien wel mensen die dezelfde interesses hebben als hij.
woensdag 16 april 2014 11:25
Ik zou niets doen. Het werkt alleen maar averechts. Laat hem zelf maar initiatief nemen. Zelf was ik als kind het gelukkigst als ik op mijn kamer zat met een boek. Ik was dodelijk verlegen en langzaam. Mijn moeder vond dat ik dus moest spelen en 'vlot' moest zijn, hobby's en veel vriendjes en vriendinnen hebben. Dat is nooit gebeurt en ik ben nog steeds het gelukkigst als ik achter mijn bureau zit samen met mijn kat zit met een boek en mijn computer. Als ik muziek hoor wat ik goed vind, speel ik het ook nog steeds 100x achter elkaar af. Mijn moeder is dus naar deskundigen gegaan, heeft tests af laten nemen en ik vond ze allemaal even vreselijk.
woensdag 16 april 2014 11:28
Vergeet ook niet dat hij puber is. Deze zinnen staan voorgeprogrammeerd:
"Weet ik niet"
"Wil ik niet"
"Waarom moet ik dat doen"
"Meh"
"Muh"
"Pfffffffff"
"Zucht"
"Zeg jij maar" (gevolg door "nee dat wil ik niet")
"Zeur niet zo"
Als hij zo gedwee is. Stuur hem dan elke maand/week naar een club/vrijwilligerswerk. Eigen initiatief zit er nog niet in. Dat duurt bij sommigen nogal lang.
Verder vind ik dat je wel een heel gek beeld van je zoon hebt. Hoezo zou dit verhaal herkenbaar zijn? Op elke middelbare school zitten MINSTENS 1-10 van zulke personen. Door hun teruggetrokken karakter kunnen ze elkaar lastig vinden. Zo buitensporig anders is hij nou ook weer niet.
"Weet ik niet"
"Wil ik niet"
"Waarom moet ik dat doen"
"Meh"
"Muh"
"Pfffffffff"
"Zucht"
"Zeg jij maar" (gevolg door "nee dat wil ik niet")
"Zeur niet zo"
Als hij zo gedwee is. Stuur hem dan elke maand/week naar een club/vrijwilligerswerk. Eigen initiatief zit er nog niet in. Dat duurt bij sommigen nogal lang.
Verder vind ik dat je wel een heel gek beeld van je zoon hebt. Hoezo zou dit verhaal herkenbaar zijn? Op elke middelbare school zitten MINSTENS 1-10 van zulke personen. Door hun teruggetrokken karakter kunnen ze elkaar lastig vinden. Zo buitensporig anders is hij nou ook weer niet.
woensdag 16 april 2014 11:31
Vond hij als jonger kind ook niets leuk?
Of had hij toen wel dingen die hem boeiden, thuis of op school?
Misschien is daar een "gevorderde" versie van te bedenken.
Heeft hij nu op school vakken die hem interesseren, of waar hij goed in is?
Wat kijkt hij op TV? Misschien zitten daar onderwerpen bij waar hij verder iets mee kan.
En minder "creatieve" bezigheden?
Bordspellen? Schaken, dammen o.i.d.?
Lezen?
Iets met natuurkunde, sterrenkijken, het weer, geologie, natuur etc...
Misschien kunnen jullie hem meenemen/sturen naar verschillende workshops en andere activiteiten, om te kijken of daar zijn interesse gewekt wordt.
Of had hij toen wel dingen die hem boeiden, thuis of op school?
Misschien is daar een "gevorderde" versie van te bedenken.
Heeft hij nu op school vakken die hem interesseren, of waar hij goed in is?
Wat kijkt hij op TV? Misschien zitten daar onderwerpen bij waar hij verder iets mee kan.
En minder "creatieve" bezigheden?
Bordspellen? Schaken, dammen o.i.d.?
Lezen?
Iets met natuurkunde, sterrenkijken, het weer, geologie, natuur etc...
Misschien kunnen jullie hem meenemen/sturen naar verschillende workshops en andere activiteiten, om te kijken of daar zijn interesse gewekt wordt.
woensdag 16 april 2014 11:32
quote:Youk79 schreef op 16 april 2014 @ 11:21:
En wat als je dat niet doet en gewoon blijft wachten? Blaft hij dan ook wachten of gaat hij uiteindelijk wel iets doen, al is het misschien niet iets heel actiefs?
Lees hij bijvoorbeeld graag? Strips misschien?
We proberen hem al jaren aan het lezen te krijgen, maar tevergeefs. Het zou erg goed voor hem zijn, zijn woordenschat/taalbegrip is (ver) onder de maat. Maar hij vindt lezen afschuwelijk.
Als we niets verzinnen en gewoon blijft wachten, dan wisselt hij af tussen teletekst en een tekenfilmzender. Okee, teletekst is ook lezen, dus vooruit dan maar. Maar tien keer kijken wat het weer doet en hoe de beurs erbij staat, tja op een gegeven moment weten we het wel. Wij worden dan ook appelig van het gehang en zeggen uiteindelijk dat hij iets anders moet gaan doen. Dan gaat hij óf op zijn kamer tv kijken, of Candy Crushen. Dat doet hij dan nog wel, ik ben er ooit mee begonnen en vroeg hem of hij een level voor mij wilde proberen uit te spelen. Sinds die tijd speelt hij Candy Crush dus wie er vastzit, geef maar een gil
En wat als je dat niet doet en gewoon blijft wachten? Blaft hij dan ook wachten of gaat hij uiteindelijk wel iets doen, al is het misschien niet iets heel actiefs?
Lees hij bijvoorbeeld graag? Strips misschien?
We proberen hem al jaren aan het lezen te krijgen, maar tevergeefs. Het zou erg goed voor hem zijn, zijn woordenschat/taalbegrip is (ver) onder de maat. Maar hij vindt lezen afschuwelijk.
Als we niets verzinnen en gewoon blijft wachten, dan wisselt hij af tussen teletekst en een tekenfilmzender. Okee, teletekst is ook lezen, dus vooruit dan maar. Maar tien keer kijken wat het weer doet en hoe de beurs erbij staat, tja op een gegeven moment weten we het wel. Wij worden dan ook appelig van het gehang en zeggen uiteindelijk dat hij iets anders moet gaan doen. Dan gaat hij óf op zijn kamer tv kijken, of Candy Crushen. Dat doet hij dan nog wel, ik ben er ooit mee begonnen en vroeg hem of hij een level voor mij wilde proberen uit te spelen. Sinds die tijd speelt hij Candy Crush dus wie er vastzit, geef maar een gil
woensdag 16 april 2014 11:32
En wat als je zoon nou deze zomer op zomerkamp gaat?
Je hebt actieve vakanties waar ze gaan skieen, zwemmen, kanoën.. Gewoon in Nederland.
Als hij dat soort dingen nu niet leuk vind, misschien na het kamp wel. Daarnaast worden het echte vrienden en krijgen ze weer zelfvertrouwen; "ik heb vrienden gemaakt en gekregen, dit kan ik op school ook!"
Heb er zelf gewerkt en zoveel kinderen positief zien veranderen. Vaders die zeggen "is dát mijn dochter, die meedoet met het spel?"
Wil hij niet- kies dan voor een gamekamp.
Je hebt ook kampen die 1 sport doen; wakeboarden ofzo. Dan staan ze elke dag 2 uur op het water.
Je hebt actieve vakanties waar ze gaan skieen, zwemmen, kanoën.. Gewoon in Nederland.
Als hij dat soort dingen nu niet leuk vind, misschien na het kamp wel. Daarnaast worden het echte vrienden en krijgen ze weer zelfvertrouwen; "ik heb vrienden gemaakt en gekregen, dit kan ik op school ook!"
Heb er zelf gewerkt en zoveel kinderen positief zien veranderen. Vaders die zeggen "is dát mijn dochter, die meedoet met het spel?"
Wil hij niet- kies dan voor een gamekamp.
Je hebt ook kampen die 1 sport doen; wakeboarden ofzo. Dan staan ze elke dag 2 uur op het water.
Geniet van elke dag!
woensdag 16 april 2014 11:34
quote:Pumps_italiaans schreef op 16 april 2014 @ 11:05:
Is er zoiets als scouting bij jullie in de buurt?
Zou je kunnen proberen als er een vast programma aan gekoppeld is. Dat zou misschien voor meer kinderen en pubers een oplossing zijn die geen raad weten met hoe om te gaan met anderen van zijn eigen leeftijd. Is er ook leiding bij die eventueel bijstuurt of tussenbeide komt als er problemen zijn. Door dat vaste programma is er een afgebakend gebied en activiteiten waardoor hij zelf wel kan leren wat hij leuk vind!
Ten eerste, is het jullie behoefte dat hij meer contact heeft of is het zijn eigen behoefte? Dat vind ik nl. Wel uitmaken.
Ten tweede, scouting is geen dumpplek voor "moeilijke" kinderen, wat vaak wel ten onrechte gedacht wordt. Scouting wordt gedraaid door vrijwilligers en een belangrijke peiler van scouting is samenwerken en zelfstandigheid. Als er iemand tussenzit die de groep naar beneden haalt, zal ookd ie persoon uiteindelijk weg moeten, want het kan niet ten koste gaan van de rest vd groep en leiding is niet toegerust op het begeleiden vAn kinderen met allerhande stoornissen.
Is er zoiets als scouting bij jullie in de buurt?
Zou je kunnen proberen als er een vast programma aan gekoppeld is. Dat zou misschien voor meer kinderen en pubers een oplossing zijn die geen raad weten met hoe om te gaan met anderen van zijn eigen leeftijd. Is er ook leiding bij die eventueel bijstuurt of tussenbeide komt als er problemen zijn. Door dat vaste programma is er een afgebakend gebied en activiteiten waardoor hij zelf wel kan leren wat hij leuk vind!
Ten eerste, is het jullie behoefte dat hij meer contact heeft of is het zijn eigen behoefte? Dat vind ik nl. Wel uitmaken.
Ten tweede, scouting is geen dumpplek voor "moeilijke" kinderen, wat vaak wel ten onrechte gedacht wordt. Scouting wordt gedraaid door vrijwilligers en een belangrijke peiler van scouting is samenwerken en zelfstandigheid. Als er iemand tussenzit die de groep naar beneden haalt, zal ookd ie persoon uiteindelijk weg moeten, want het kan niet ten koste gaan van de rest vd groep en leiding is niet toegerust op het begeleiden vAn kinderen met allerhande stoornissen.
woensdag 16 april 2014 11:35
Oh en ja, iedereen maakt vrienden op kamp.
Van agressief kind naar pubermeisje dat niet praat. Kinderen die de taal helemaal niet spreken, doen aan het eind van de week moeiteloos en schaamteloos een spel in groepsverband. Al zeggen ze maar 3 woorden. Niemand die het boeit. Op de laatste dag heeft iedereen elkaars nummer en zijn de Facebook-vriendschapsverzoeken gestuurd.
Van agressief kind naar pubermeisje dat niet praat. Kinderen die de taal helemaal niet spreken, doen aan het eind van de week moeiteloos en schaamteloos een spel in groepsverband. Al zeggen ze maar 3 woorden. Niemand die het boeit. Op de laatste dag heeft iedereen elkaars nummer en zijn de Facebook-vriendschapsverzoeken gestuurd.
Geniet van elke dag!
