Kinderen
alle pijlers
Wanneer gezinsuitbreiding ?
vrijdag 29 augustus 2014 14:46
Gezegend met een fantastisch leuk kind, met z'n streken en drama-momenten, begint het toch wel weer een beetje te kriebelen.
Mijn vragen: wanneer wist jij dat je nog een tweede wilde? Wanneer zijn jullie er voor gegaan en waarom was dat voor jullie een goed moment? Hoeveel leeftijd zit er tussen 1 en 2?
Mijn vragen: wanneer wist jij dat je nog een tweede wilde? Wanneer zijn jullie er voor gegaan en waarom was dat voor jullie een goed moment? Hoeveel leeftijd zit er tussen 1 en 2?
vrijdag 29 augustus 2014 14:53
Wist direct dat we graag een 2e wilde.... nadat kindlief bijna een jaar was er weer voor gegaan. De eerste maand was raak en nu net 8 wk zwanger. Als alles goed gaat komt de baby als de eerste 20 mnd is!
Wij hebben bewust gekozen voor weinig leeftijdverschil (voor zover je dan kunt kiezen!) omdat we het fantastisch vinden om meerdere kindjes in dezelfde leeftijdsfase te hebben.
Wij hebben bewust gekozen voor weinig leeftijdverschil (voor zover je dan kunt kiezen!) omdat we het fantastisch vinden om meerdere kindjes in dezelfde leeftijdsfase te hebben.
vrijdag 29 augustus 2014 14:57
Eerst stond mijn/ons hoofd er helemaal niet maar. Toch begon het na 9 maanden al te kriebelen. Wel altijd gezegd dat als er een 2de kwam, weinig leeftijdsverschil. Dus er maar meteen voor gegaan toen. Helaas tot nu toe nog niet zwanger (3 maanden bezig), maar ik merk dat er nu minder 'druk' op ligt dan bij de eerste.
vrijdag 29 augustus 2014 15:04
Naar mijn persoonlijke idee is er nooit een goed moment, aan zowel een kleiner als groter leeftijdsverschil zitten voor- en nadelen. Dat het bij je begint te kriebelen/er een wens is voor een tweede, vind ik in principe "goed genoeg". Ik wacht vooralsnog tot ik (wij) dezelfde verlangens heb(ben) als toen we voor de eerste gingen en tot nog toe is daar nog helemaal geen sprake van.
vrijdag 29 augustus 2014 15:12
Al tijdens de zwangerschap van de eerste wisten we dat we zo snel mogelijk een tweede wilden. Meteen na de bevalling zijn we er dus weer voor gegaan, maar viel dat even tegen: Het duurde uiteindelijk ruim 2,5 jaar en 3 miskramen voordat die tweede eindelijk op mijn buik lag. Wat was ik blij en opgelucht!
vrijdag 29 augustus 2014 15:16
Na vijf dagen, toen ik thuiskwam uit het ziekenhuis zonder kind. Dat was namelijk een onwijs grote domper, we wisten niet dat hij (lang) in het ziekenhuis moest blijven.
Uiteindelijk zijn we 14 maanden later voor middelste gegaan, toen oudste ook kon lopen. Dat was iets praktischer met onze portiekwoning
Tijdens de zwangerschap van middelste wist ik al dat het niet de laatste zou zijn, maar dat ik graag nog een keer zwanger wilde zijn (en een kind krijgen).
Voor nr 3 zijn we gegaan toen we verhuisd waren. Dat is een keer mis gegaan, maar daarna redelijk vlot zwanger van jongste. En daarna niet meer. Tijdens de laatste zwangerschap wist ik ook dat ik me wilde laten steriliseren. Dat is uiteindelijk 10 maanden na de bevalling gebeurd.
Uiteindelijk zijn we 14 maanden later voor middelste gegaan, toen oudste ook kon lopen. Dat was iets praktischer met onze portiekwoning
Tijdens de zwangerschap van middelste wist ik al dat het niet de laatste zou zijn, maar dat ik graag nog een keer zwanger wilde zijn (en een kind krijgen).
Voor nr 3 zijn we gegaan toen we verhuisd waren. Dat is een keer mis gegaan, maar daarna redelijk vlot zwanger van jongste. En daarna niet meer. Tijdens de laatste zwangerschap wist ik ook dat ik me wilde laten steriliseren. Dat is uiteindelijk 10 maanden na de bevalling gebeurd.
vrijdag 29 augustus 2014 16:13
Door een redelijk traumatisch einde vd zwangerschap en kraamtijd, duurde het bij ons een tijdje voordat ik weer durfde. Uiteindelijk was ik er klaar voor en was ik ook meteen zwanger. Tussen onze twee kinderen zit ong 2,5 jaar, iets meer dan bij de mensen om ons heen. Vaak is het ergens tussen anderhalf en twee jaar als ik zo om me heen kijk. Maar die 2,5 jaar bevalt ons prima.
vrijdag 29 augustus 2014 16:34
tussen 1 en 2 zat 2 1/2 jaar.. had zo zijn voordelen.. tussen 2 en 3 1 1/2 jaar.. vond ik ook wel praktisch.. Dan zit je nog een soort van baby tijd.. Met 1 1/2 zijn ze nog best klein.. Dan een baby erbij vond ik makkelijker ..
Sowieso vond ik de overgang van 1 naar 2 groter dan van 2 naar 3..
raar maar waar.. Die derde hobbelde zo mee.. ging makkelijk.. ik was super relaxed..
Sowieso vond ik de overgang van 1 naar 2 groter dan van 2 naar 3..
raar maar waar.. Die derde hobbelde zo mee.. ging makkelijk.. ik was super relaxed..
vrijdag 29 augustus 2014 17:13
Ik twijfel vooral omdat ik het nu soms al best lastig vind allemaal; kind, werk, huwelijk. Maar ik gun mijn kind wel een broertje of zusje en ik weet ook dat een 2e toch heel anders is dan de eerste. Vind het zó lastig. Mijn zwangerschap + 1e jaar heb ik echt als niet leuk ervaren, dat is toch een lastig ding, ben als de dood dat dat weer gebeurd. Ik wist zeker dat ik er klaar mee was, maar nu...
vrijdag 29 augustus 2014 18:53
Dat we ook een tweede kindje wilde wist ik al voordat ik zwanger was van de eerste en de geboorte van de eerste heeft dat gevoel alleen maar bevestigd (of eigenlijk nog veel sterker gemaakt). Oudste is met een keizersnede geboren dus ik heb eerst de nacontrole na drie maanden afgewacht en toen groen licht gekregen. Ook nog eens gelijk zwanger geraakt dus de oudste twee schelen precies een jaar.
zaterdag 30 augustus 2014 10:52
Door vroeggeboorte lag dochter 2 weken in het ziekenhuis. Hele zware tijd gehad!
De twee maanden daarna vond ik ook erg zwaar..dochter had ontzettend veel kramp en huilde soms avonden non stop. Ik wist zeker dat we het er bij een zouden laten.
Nu is ze 16 weken en zijn de krampen weg. Ze lacht heel veel en brabbelt aan een stuk door. Zo verliefd op haar! Misschien toch wel een tweede als dochterlief wat ouder is
De twee maanden daarna vond ik ook erg zwaar..dochter had ontzettend veel kramp en huilde soms avonden non stop. Ik wist zeker dat we het er bij een zouden laten.
Nu is ze 16 weken en zijn de krampen weg. Ze lacht heel veel en brabbelt aan een stuk door. Zo verliefd op haar! Misschien toch wel een tweede als dochterlief wat ouder is
zaterdag 30 augustus 2014 11:19
Tussen de eerste en tweede zit 3 jaar en 1 maand, tussen de tweede en derde 3 jaar en 9 maanden. Mijn man wilde na de geboorte van onze dochter al vrij snel voor een tweede gaan proberen maar ik wilde daar nog even mee wachten. Eerst een paar jaar heerlijk alle aandacht kunnen geven aan de oudste, was ook een hele mooie tijd. Maar ik wilde ook weer niet te lang wachten omdat het dan zo lang duurt voordat de kinderen een beetje op hetzelfde niveau kunnen spelen. Er zit zoals gezegd dus 3 jaar tussen de eerste en tweede, dochter kon al wat meer zelf en begreep wel dat haar broertje ook aandacht nodig had. Toen hij 10 maanden was en de wereld begon te verkennen ging de oudste naar school en was er voldoende tijd om van de tweede te genieten.
Voor mij is dit een prima leeftijdsverschil, de kinderen zijn nu 4 en 7 en kunnen heel leuk samen spelen terwijl ik niet het gevoel heb dat ik ze tekort heb gedaan of te weinig aandacht kon geven. De tweede was namelijk een veeleisende temperamentvolle baby, heel anders dan de eerste die juist heel makkelijk en meegaand was/is. De zorg voor een 3 jarige is toch heel anders dan de zorg voor een baby en ik vond het best aardig te combineren. Als mijn dochter nog jonger was geweest en ook meer lichamelijke verzorging nodig had gehad dan was het allemaal veel lastiger geweest.
Voor mij is dit een prima leeftijdsverschil, de kinderen zijn nu 4 en 7 en kunnen heel leuk samen spelen terwijl ik niet het gevoel heb dat ik ze tekort heb gedaan of te weinig aandacht kon geven. De tweede was namelijk een veeleisende temperamentvolle baby, heel anders dan de eerste die juist heel makkelijk en meegaand was/is. De zorg voor een 3 jarige is toch heel anders dan de zorg voor een baby en ik vond het best aardig te combineren. Als mijn dochter nog jonger was geweest en ook meer lichamelijke verzorging nodig had gehad dan was het allemaal veel lastiger geweest.
zaterdag 30 augustus 2014 12:44
Ik vond het kleine leeftijdsverschil (een jaar) ook geen probleem. Je blijft gewoon lekker in de babyflow, hoeft niet steeds opnieuw te wennen. Hetgeen ik vaak uit mijn omgeving hoorde dat ze bij een tweede of volgende toch wel weer echt moesten wennen aan gebroken nachten ed.
Hier zes kinderen binnen negen jaar tijd. Wat betreft leeftijdsverschil tussen de kinderen kan ik alleen maar concluderen dat dat voor de kinderen zelf niet uitmaakt. En dat je toch maar moet zien hoe het uitpakt. Jongste en oudste schelen negen jaar maar gaan bv juist heel leuk met elkaar om. Oudste twee schelen een jaar en die hebben altijd heel goed met elkaar overweg gekund (nu 18 en 19 jaar). Jongste twee is bij tijd en wijlen water en vuur maar als we dan een uitstapje maken zijn het weer elkaars beste speelmaatjes.
Hier zes kinderen binnen negen jaar tijd. Wat betreft leeftijdsverschil tussen de kinderen kan ik alleen maar concluderen dat dat voor de kinderen zelf niet uitmaakt. En dat je toch maar moet zien hoe het uitpakt. Jongste en oudste schelen negen jaar maar gaan bv juist heel leuk met elkaar om. Oudste twee schelen een jaar en die hebben altijd heel goed met elkaar overweg gekund (nu 18 en 19 jaar). Jongste twee is bij tijd en wijlen water en vuur maar als we dan een uitstapje maken zijn het weer elkaars beste speelmaatjes.
zaterdag 30 augustus 2014 16:20
Hier zit er 22 maanden tussen de kinderen. Het leek ons praktisch om het leeftijdsverschil klein te houden, omdat je dan toch al in het babygedoe zit van de oudste en je dan in één moeite door kan gaan. We zijn ervoor gegaan toen onze oudste 9 maanden was en ik was toen meteen zwanger. Helaas kreeg ik met 12 weken een miskraam. De poging daarna was het weer meteen raak en nu zit er dus 22 maanden tussen onze zoon en onze dochter.
In de praktijk vond ik het best heftig, twee van zulke kleintjes. Onze zoon was, logischerwijs, nog ontzettend afhankelijk toen zijn zusje kwam en onze dochter was een temperamentvolle baby, die bovendien veel gezondheidsproblemen had. Verder was onze zoon een beroerde slaper en sliep onze dochter gewoon helemaal niet. Kortom: we waren die eerste tijd heel erg moe . Een dreumes heeft eigenlijk nog bij alles hulp nodig en als je er dan een kleine baby bij hebt, wordt het een hectische boel. Dat vonden wij tenminste.
Inmiddels zijn ze bijna 4 en net 2 jaar en nu begint het echt makkelijker te worden. Onze zoon gaat sinds kort naar school en we zijn af van het echte babygedoe met steeds slaapjes moeten doen en flesjes en een baby die niet kan communiceren. Je kunt op een redelijk niveau met beide kinderen een gesprek voeren en ze zijn niet meer de halve nacht wakker. Ik vond het slaapgebrek echt de hel, dus ben dankbaar dat we nu meestal redelijke nachten kunnen maken (alhoewel dochter nog steeds periodes heeft dat ze enorm spookt 's nachts).
Het leuke van een klein leeftijdsverschil is dat de kinderen best veel aan elkaar hebben. Ze vinden vaak dezelfde dingen leuk en begrijpen elkaar goed. Ze hebben nu echt hun eigen grapjes samen en kunnen enorm veel lol met elkaar hebben. Aan de andere kant kunnen ze elkaar ook ongelooflijk in de haren zitten, omdat ze altijd precies hetzelfde willen en constant alle aandacht voor zichzelf willen hebben. Dus is er ook veel strijd.
Kortom: voor en nadelen. Overigens lijkt het me bij een groter leeftijdsverschil nog steeds wel vervelend dat je dan bij de oudste net klaar bent met alle nachtvoedingen en luiers enzo en dat je dan weer overnieuw kunt beginnen. Bij de gedachte daar aan zou de moed me enigszins in de schoenen zakken . Maar dat zal voor iedereen anders zijn.
In de praktijk vond ik het best heftig, twee van zulke kleintjes. Onze zoon was, logischerwijs, nog ontzettend afhankelijk toen zijn zusje kwam en onze dochter was een temperamentvolle baby, die bovendien veel gezondheidsproblemen had. Verder was onze zoon een beroerde slaper en sliep onze dochter gewoon helemaal niet. Kortom: we waren die eerste tijd heel erg moe . Een dreumes heeft eigenlijk nog bij alles hulp nodig en als je er dan een kleine baby bij hebt, wordt het een hectische boel. Dat vonden wij tenminste.
Inmiddels zijn ze bijna 4 en net 2 jaar en nu begint het echt makkelijker te worden. Onze zoon gaat sinds kort naar school en we zijn af van het echte babygedoe met steeds slaapjes moeten doen en flesjes en een baby die niet kan communiceren. Je kunt op een redelijk niveau met beide kinderen een gesprek voeren en ze zijn niet meer de halve nacht wakker. Ik vond het slaapgebrek echt de hel, dus ben dankbaar dat we nu meestal redelijke nachten kunnen maken (alhoewel dochter nog steeds periodes heeft dat ze enorm spookt 's nachts).
Het leuke van een klein leeftijdsverschil is dat de kinderen best veel aan elkaar hebben. Ze vinden vaak dezelfde dingen leuk en begrijpen elkaar goed. Ze hebben nu echt hun eigen grapjes samen en kunnen enorm veel lol met elkaar hebben. Aan de andere kant kunnen ze elkaar ook ongelooflijk in de haren zitten, omdat ze altijd precies hetzelfde willen en constant alle aandacht voor zichzelf willen hebben. Dus is er ook veel strijd.
Kortom: voor en nadelen. Overigens lijkt het me bij een groter leeftijdsverschil nog steeds wel vervelend dat je dan bij de oudste net klaar bent met alle nachtvoedingen en luiers enzo en dat je dan weer overnieuw kunt beginnen. Bij de gedachte daar aan zou de moed me enigszins in de schoenen zakken . Maar dat zal voor iedereen anders zijn.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 30 augustus 2014 22:13
Zoon is nu 10 maanden. Hij is fantastisch Een leuker exemplaar kunnen we vast niet nog eens maken! Toch kriebelt het bij mij al heel lang weer. Maar praktisch gezien wachten we nog even. Door mijn keizersnee wil ik in elk geval niet binnen een jaar opnieuw zwanger raken. Man en ik hebben zo half en half afgesproken dat we er weer voor gaan als zoon anderhalf is. En dat is feitelijk vanaf april 2015. Eens zien of het allemaal gaat zoals beraamd!
zondag 31 augustus 2014 07:54
Bijenrompje : hier hetzelfde als jij. Zware kraamtijd en 1e 1,5 jaar. Ik heb vanaf de geboorte al geroepen dat ik een tweede niet zag zitten. En dat is nu na 2,5 jaar nog steeds zo. De angst om weer zo'n eerste 1,5 jaar te hebben, is te groot. En ik vind het nu eigenlijk ook wel fijn. 1 Kind is makkelijk qua meenemen, oppas vinden enz. Ook qua financiën zitten we nu gewoon goed. Kunnen alles doen wat we willen, vakantie, uitjes, weekenden weg, Efteling abonnement enz. Dat word met 2 toch ook minder. Ik ben er dus nog niet aan toe en weet niet of het ooit nog komt. Ik weet ook niet wanneer je zegt "nu vinden we dochter te oud om nog aan een tweede te beginnen". Lastig iets is dit.
zondag 31 augustus 2014 08:05
Maar als ze die nooit een gehad hebben dan weten ze ook niet hoe het is. Het lijkt me veel erger om (al dan niet stiekem en alleen in je eigen gedachten) te denken: "Jéé, die tweede, als ik had geweten hoe zwáár het was, was ik er niet aan begonnen" dan om te denken: "Ja, een tweede was wellicht ook wel leuk geweest."
Ik snap je dilemma als het toch wel weer 'kriebelt'.
Ik snap je dilemma als het toch wel weer 'kriebelt'.
