Overig
alle pijlers
Emoties tijdens begrafenis/crematie
dinsdag 20 april 2010 09:21
Tja...de titel zegt het al een beetje; emoties tijdens de begrafenis/crematie...Ik heb morgen een begrafenis en zie er als een berg tegenop. Het is niet van iemand die heel dicht bij mij heeft gestaan maar ik zie er tegenop vanwege mijn eigen, het lijkt wel oncontroleerbare , emoties. Om de een of andere reden snotter ik nog harder dan de nabestaanden en dat irriteert mij mateloos! Ik wil sterk zijn en niet lopen janken.
Dus eigenlijk is mijn vraag; wie heeft dé tip om je emoties tijdens zo'n gebeurtenis onder controle te houden?
Dus eigenlijk is mijn vraag; wie heeft dé tip om je emoties tijdens zo'n gebeurtenis onder controle te houden?
dinsdag 20 april 2010 09:29
dinsdag 20 april 2010 09:31
quote:maansa schreef op 20 april 2010 @ 09:26:
ik herken het......geen tips....ik probeer wel eens aan wat leuks te denken.....of concentreer me op een hoedje voor mij
Dat is een goeie
Ik heb ook wel eens gedacht om oordopjes in te doen o.i.d., maar dat kan echt niet, dan krijg je van die rare situaties dat je niet weet wat er gebeurt/gevraagd is....
Ik probeer vaak ook aan iets anders te denken, maar dan zie ik de intens verdrietige nabestaanden, dan projecteer je dat op jezelf (in de zin van dat ik er ook zo bij zou zitten als het bijv. mijn moeder was) en hup, daar komen ze weer hoor die waterlanders....stom!
ik herken het......geen tips....ik probeer wel eens aan wat leuks te denken.....of concentreer me op een hoedje voor mij
Dat is een goeie
Ik heb ook wel eens gedacht om oordopjes in te doen o.i.d., maar dat kan echt niet, dan krijg je van die rare situaties dat je niet weet wat er gebeurt/gevraagd is....
Ik probeer vaak ook aan iets anders te denken, maar dan zie ik de intens verdrietige nabestaanden, dan projecteer je dat op jezelf (in de zin van dat ik er ook zo bij zou zitten als het bijv. mijn moeder was) en hup, daar komen ze weer hoor die waterlanders....stom!
dinsdag 20 april 2010 09:31
dinsdag 20 april 2010 09:33
quote:Pelikaan schreef op 20 april 2010 @ 09:30:
Niet kijken naar de familieleden, niet kijken naar de kist, strak naar beneden kijken en aan iets anders denken.
En als die snikken dan toch komen, gewoon laten gaan. Hoe harder je ze onderdrukt, hoe harder ze klinken.
Dat is waar....dan krijg je van dat genante naar adem gesnak met gesnik er doorheen
Ik ben altijd zo nerveus voor een begrafenis/condoleance/crematie, dat ik er gewoon misselijk van ben.
Niet kijken naar de familieleden, niet kijken naar de kist, strak naar beneden kijken en aan iets anders denken.
En als die snikken dan toch komen, gewoon laten gaan. Hoe harder je ze onderdrukt, hoe harder ze klinken.
Dat is waar....dan krijg je van dat genante naar adem gesnak met gesnik er doorheen
Ik ben altijd zo nerveus voor een begrafenis/condoleance/crematie, dat ik er gewoon misselijk van ben.
dinsdag 20 april 2010 09:33
Ik herken het. Sinds het zeer plotselinge overlijden van mijn vader, op veel te jonge leeftijd, kan ik het niet meer drooghouden bij begrafenissen en crematies. En dan maakt het niet eens uit of ik de persoon in kwestie gekend heb of niet. Het is voor mij een te emotionele toestand. En ik schaam me rot. Ik heb wel eens op de begrafenis van de vader van een vriendin het idee gehad dat mensen zich afvroegen wie toch die heel verdrietige jongedame achterin de kerk was. Geen familie, en dan zo aangeslagen.... ze zal toch niet....?
Nou ja, geen tips dus. Wel herkenning.
Nou ja, geen tips dus. Wel herkenning.
dinsdag 20 april 2010 09:35
het geeft toch niet. ik heb dat ook altijd, niet dat ik de persoon in kwestie dan zelf ga missen, maar ik vind het dan zo zielig voor de familie/vrienden/nabestaanden. als ik daar dan aan denk, ik kan het ook niet tegenhouden.
maar bij een begrafenis geeft dat toch niet zo, daar hoef je je echt niet te schamen voor verdriet.
maar bij een begrafenis geeft dat toch niet zo, daar hoef je je echt niet te schamen voor verdriet.
dinsdag 20 april 2010 09:37
dinsdag 20 april 2010 09:39
Lief dat je er rekening mee wilt houden. Inderdaad ergens anders op concentreren en thuis lekker uithalen desnoods bij een zielige film.
Ik heb me er enorm aan gestoord dat het jonge broertje van mijn toenmalige vriend pontificaal vooraan bij het graf van mijn vader tranen met tuiten en met flinke uithalen stond te huilen, terwijl hij mijn vader slechts 2 keer had gezien. Nou was het toen nog een kind (nou ja, beginnende puber), dus neem het vooral zijn ouders (mijn ex-schoonouders) kwalijk dat ze hem niet even bij zich genomen hebben op gepaste afstand. Maar goed, dat waren mijn ex-schoonouders. Ze schoven hem tijdens de dienst ook lekker naar voren, naast ons, de allernaaste familie, zodat het kleine schaap van 12 alles goed kon zien. Ik kan me er nog druk om maken. Onzin misschien, maar toch. Ik vind dat de uitvaart draait om de overledene en diens naasten. Alles wat de aandacht daarvan afleidt naar andere mensen toe vind ik ongepast.
Ik heb me er enorm aan gestoord dat het jonge broertje van mijn toenmalige vriend pontificaal vooraan bij het graf van mijn vader tranen met tuiten en met flinke uithalen stond te huilen, terwijl hij mijn vader slechts 2 keer had gezien. Nou was het toen nog een kind (nou ja, beginnende puber), dus neem het vooral zijn ouders (mijn ex-schoonouders) kwalijk dat ze hem niet even bij zich genomen hebben op gepaste afstand. Maar goed, dat waren mijn ex-schoonouders. Ze schoven hem tijdens de dienst ook lekker naar voren, naast ons, de allernaaste familie, zodat het kleine schaap van 12 alles goed kon zien. Ik kan me er nog druk om maken. Onzin misschien, maar toch. Ik vind dat de uitvaart draait om de overledene en diens naasten. Alles wat de aandacht daarvan afleidt naar andere mensen toe vind ik ongepast.
dinsdag 20 april 2010 09:40
Ik ken het... Zet mij op een begrafenis waar ik echt niemand ken en ik huil al . Het wachten vooraf totdat de begrafenisauto aankomt vind ik al een crime. Iedereen praat en ik sta het brok in mijn keel weg te slikken.
Heb op een gegeven moment een rustgever geslikt, Valdispert heet dat geloof ik, en dan de extra sterke variant .
Dat was de eerste keer dat ik het droog kon houden. Maar volgens mij moet je daar al wat eerder mee beginnen.
Dus als ik jou was zou ik gewoon genoeg zakdoeken meenemen, evt een flesje water en laat maar komen de tranen. Het is niet anders.
Sterkte!
Heb op een gegeven moment een rustgever geslikt, Valdispert heet dat geloof ik, en dan de extra sterke variant .
Dat was de eerste keer dat ik het droog kon houden. Maar volgens mij moet je daar al wat eerder mee beginnen.
Dus als ik jou was zou ik gewoon genoeg zakdoeken meenemen, evt een flesje water en laat maar komen de tranen. Het is niet anders.
Sterkte!
dinsdag 20 april 2010 09:41
quote:delphicat schreef op 20 april 2010 @ 09:37:
Ik huil overigens wel altijd geheel geluidloos. Je hoeft toch niet keihard te snikken bij het huilen? Of zijn er mensen die niet kunnen huilen zonder luid gesnik?
Ik vergiet vele liters tranen, maar mensen zullen het alleen weten als ze naar me kijken.Precies, zo houd je het netjes terwijl je toch je normale en begrijpelijke emoties kunt ondergaan.
Ik huil overigens wel altijd geheel geluidloos. Je hoeft toch niet keihard te snikken bij het huilen? Of zijn er mensen die niet kunnen huilen zonder luid gesnik?
Ik vergiet vele liters tranen, maar mensen zullen het alleen weten als ze naar me kijken.Precies, zo houd je het netjes terwijl je toch je normale en begrijpelijke emoties kunt ondergaan.
dinsdag 20 april 2010 09:43
quote:magnolia81 schreef op 20 april 2010 @ 09:42:
Heel herkenbaar! De laatste crematie waar ik bij was (van iemand die ik niet heel goed kende), heb ik keihard zitten huilen. Als enige, zelfs nabestaanden hielden het kurkdroog. Kon er ook niks aan doen.....Maar je bedoelt dus echt met luide snikken en uithalen?
Heel herkenbaar! De laatste crematie waar ik bij was (van iemand die ik niet heel goed kende), heb ik keihard zitten huilen. Als enige, zelfs nabestaanden hielden het kurkdroog. Kon er ook niks aan doen.....Maar je bedoelt dus echt met luide snikken en uithalen?
dinsdag 20 april 2010 09:44
quote:delphicat schreef op 20 april 2010 @ 09:37:
Ik huil overigens wel altijd geheel geluidloos. Je hoeft toch niet keihard te snikken bij het huilen? Nee gelukkig niet. Laatste keer wel, maar dat was een crematie van een baby...dat vond ik echt afschuwelijk. Of zijn er mensen die niet kunnen huilen zonder luid gesnik?
Ik vergiet vele liters tranen, maar mensen zullen het alleen weten als ze naar me kijken.Ik moet trouwens wel altijd een beetje snotteren, maar het gaat niet samen met naar adem snakken en mezelf jammerend op de grond werpen enzo....
Ik huil overigens wel altijd geheel geluidloos. Je hoeft toch niet keihard te snikken bij het huilen? Nee gelukkig niet. Laatste keer wel, maar dat was een crematie van een baby...dat vond ik echt afschuwelijk. Of zijn er mensen die niet kunnen huilen zonder luid gesnik?
Ik vergiet vele liters tranen, maar mensen zullen het alleen weten als ze naar me kijken.Ik moet trouwens wel altijd een beetje snotteren, maar het gaat niet samen met naar adem snakken en mezelf jammerend op de grond werpen enzo....
dinsdag 20 april 2010 09:45
Herkenbaar. Bij ons zit het 'in de familie', mijn zus en ik zijn allebei zo. Dus als we beiden naar een begrafenis gaan van iemand waarbij het niet logisch is dat we zo huilen (dus niet directe familie of zo, want in zo'n geval geeft het natuurlijk niet), dan gaan we niet naast elkaar zitten, want met ons gehuil 'inspireren' we elkaar alleen maar tot nog meer gesnif. Mijn tip is dus: ga naast iemand zitten of beter nog, ga samen met iemand die niet zo emotioneel is, dan kun je je vaak wat beter inhouden.
Maar, als het toch niet lukt en je kunt je tranen niet tegenhouden, bedenk dan dat de nabestaanden het vast niet erg vinden dat je huilt: voor hen is het een troost dat er ook andere mensen verdrietig zijn om hun verlies.
Maar, als het toch niet lukt en je kunt je tranen niet tegenhouden, bedenk dan dat de nabestaanden het vast niet erg vinden dat je huilt: voor hen is het een troost dat er ook andere mensen verdrietig zijn om hun verlies.
