Geld & Recht
alle pijlers
Ik heb een dilemma
woensdag 25 augustus 2010 00:42
Sinds 1986 woon ik in Nederland, ben nu op een paar dagen na 30 dus dat is al best een hele tijd.
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
Echter heb ik een Poolse achtergrond en ik merk dat ik steeds meer hier ook begin naar toe te trekken (heb er niet gewoond trouwens ben in de DDR geboren en later naar Nederland gekomen maar mijn moeder is Poolse).
Iedere keer als ik terugkom ben ik uit mijn doen, heb ik gigantische heimwee, ik mis mijn familie (heb hier voor de rest ook niemand behalve mijn dochter van 7), het land, taal, eten , eigenlijk alles wel. Iedere vakantie wordt daar gespendeerd.
Het begint ook steeds erger te worden. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, ben in 6 dagen 3 kilo afgevallen en zit iedere dag wel een aantal keren te grienen. Weet niet zo goed waar het vandaan komt maar ik realiseer me steeds meer dat ik me daar meer thuis voel dan hier. Stiekem overweeg ik om erheen te gaan wonen.
Mijn moeder heeft een eigen bedrijf en 2 huizen, ze zou wat blij zijn als een van haar kinderen bij haar zou willen werken en wonen.
Maar kan ik dit mijn dochter aandoen? Ze vind het op vakanties natuurlijk geweldig, we kunnen ook dingen doen die we hier niet kunnen, zwemmen in meertjes, visjes vangen in bergriviertjes van dat soort dingen, tv missen we bijvoorbeeld dan ook helemaal niet.
Ze heeft wel hier haar school en is hier ook opgegroeid. Bovendien heb ik ook nog een ex om rekening mee te houden, denk niet dat die onder de indruk zal zijn van het idee dat ze daarheen zou verhuizen. Gevoelsmatig en rationeel lig ik hiermee best in de knoop. Als ik alleen was geweest wist ik het wel, maar dat ben ik niet en ik zou mijn dochter niet ongelukkig maken door mijn toedoen...
Pfff wat moet ik nu hiermee?
woensdag 25 augustus 2010 00:59
Heel lastig dit.
Maar kinderen op die leeftijd zijn best wel flexibel hoor! Tuurlijk zal ze wel verdrietig zijn, om wat ze moet achterlaten, maar ze zal gauw genoeg wennen, de taal machtig worden ( kinderen leren over het algemeen erg snel op die leeftijd om een andere taal te spreken ) en je zei zelf dat ze het daar best wel leuk vond. Bovendien is jouw sociale netwerk daar groter dan hier, dus wordt dat voor haar ook alleen maar groter en misschien n1og leuker!
En je ex, tja, ik weet niet hoe jullie uit elkaar gegaan zijn en wat jullie omgangsregeling is ivm jullie dochtertje....
Succes in deze......
Ik had de gok gewaagd, als ik jou was.....
Maar kinderen op die leeftijd zijn best wel flexibel hoor! Tuurlijk zal ze wel verdrietig zijn, om wat ze moet achterlaten, maar ze zal gauw genoeg wennen, de taal machtig worden ( kinderen leren over het algemeen erg snel op die leeftijd om een andere taal te spreken ) en je zei zelf dat ze het daar best wel leuk vond. Bovendien is jouw sociale netwerk daar groter dan hier, dus wordt dat voor haar ook alleen maar groter en misschien n1og leuker!
En je ex, tja, ik weet niet hoe jullie uit elkaar gegaan zijn en wat jullie omgangsregeling is ivm jullie dochtertje....
Succes in deze......
Ik had de gok gewaagd, als ik jou was.....
woensdag 25 augustus 2010 01:03
@ Milo: nou nee dat dat ie juist van het hele idee niet gecharmeerd zal zijn. En aangezien we gedeeld gezag hebben kan dit wel een dealbreaker zijn.
@ Iris: dat valt wel mee, tegenwoordig is dat stukken beter dan pak m beet na jaar of 10 geleden. Bovendien denk ik dat mijn moeder en de rest van de familie voor Poolse maatstaven boven gemiddeld zitten dus ik denk dat dat niet een probleem zal vormen.
@ Iris: dat valt wel mee, tegenwoordig is dat stukken beter dan pak m beet na jaar of 10 geleden. Bovendien denk ik dat mijn moeder en de rest van de familie voor Poolse maatstaven boven gemiddeld zitten dus ik denk dat dat niet een probleem zal vormen.
woensdag 25 augustus 2010 01:06
Als de vader van jullie kind nog steeds betrokken is bij jullie kind, vind ik dat je dat niet kan doen. Je hebt hier in NL samen gekozen voor een kind, en dus voed je het kind op met twee ouders, in hetzelfde land. Tenzij beide ouders bereid zijn te verhuizen.
Met verhuizen naar Polen, ontneem je je kind de mogelijkheid een echte band met haar vader te hebben.
Ouderschap is opofferen: het belang van je kind, gaat boven je eigen belang.
Met verhuizen naar Polen, ontneem je je kind de mogelijkheid een echte band met haar vader te hebben.
Ouderschap is opofferen: het belang van je kind, gaat boven je eigen belang.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 01:12
quote:Bloesie schreef op 25 augustus 2010 @ 00:59:
Heel lastig dit.
Maar kinderen op die leeftijd zijn best wel flexibel hoor! Tuurlijk zal ze wel verdrietig zijn, om wat ze moet achterlaten, maar ze zal gauw genoeg wennen, de taal machtig worden ( kinderen leren over het algemeen erg snel op die leeftijd om een andere taal te spreken ) en je zei zelf dat ze het daar best wel leuk vond. Bovendien is jouw sociale netwerk daar groter dan hier, dus wordt dat voor haar ook alleen maar groter en misschien n1og leuker!
En je ex, tja, ik weet niet hoe jullie uit elkaar gegaan zijn en wat jullie omgangsregeling is ivm jullie dochtertje....
Succes in deze......
Ik had de gok gewaagd, als ik jou was.....
Ja mijn sociale netwerk is aanzienlijk groter daar, ze heeft daar ook nichtjes en neefjes van allerlei leeftijden waar ze mee hele dagen mee optrekt. Qua taal... ik heb met haar weleens Pools proberen te spreken en op zich verstaat ze bijna alles maar omdat ze weet dat ik natuurlijk Nederlands spreek vertikt de eigenwijze donder om antwoorden in het Pools
Nou ik ben met mijn ex uit elkaar gegaan kort gezegd omdat hij me probeerde te wurgen toen zij 8 weken was dus ze is nooit met hem in een familieband geweest. Een keer in de 2 weken gaat ze een weekend naar hem toe.
Ze is nu daar omdat ik maar 3 weken vakantie had en de andere 3 weken zou ze naar mijn ex (dus geen vakantieopvang voor haar geregeld) gaan maar helaas besloot die opeens om toch ook maar op vakantie te gaan voor 3 weken en heb ik haar na mijn vakantie achtergelaten. Als ik haar aan de telefoon heb is ze wel altijd happy en vind ze de vakantie "suuuupppeersnel" gaan. Maar toch emigreren is natuurlijk geen vakantie.
Bedankt voor jullie reactie trouwens *zit hier weer met een tissue*
Heel lastig dit.
Maar kinderen op die leeftijd zijn best wel flexibel hoor! Tuurlijk zal ze wel verdrietig zijn, om wat ze moet achterlaten, maar ze zal gauw genoeg wennen, de taal machtig worden ( kinderen leren over het algemeen erg snel op die leeftijd om een andere taal te spreken ) en je zei zelf dat ze het daar best wel leuk vond. Bovendien is jouw sociale netwerk daar groter dan hier, dus wordt dat voor haar ook alleen maar groter en misschien n1og leuker!
En je ex, tja, ik weet niet hoe jullie uit elkaar gegaan zijn en wat jullie omgangsregeling is ivm jullie dochtertje....
Succes in deze......
Ik had de gok gewaagd, als ik jou was.....
Ja mijn sociale netwerk is aanzienlijk groter daar, ze heeft daar ook nichtjes en neefjes van allerlei leeftijden waar ze mee hele dagen mee optrekt. Qua taal... ik heb met haar weleens Pools proberen te spreken en op zich verstaat ze bijna alles maar omdat ze weet dat ik natuurlijk Nederlands spreek vertikt de eigenwijze donder om antwoorden in het Pools
Nou ik ben met mijn ex uit elkaar gegaan kort gezegd omdat hij me probeerde te wurgen toen zij 8 weken was dus ze is nooit met hem in een familieband geweest. Een keer in de 2 weken gaat ze een weekend naar hem toe.
Ze is nu daar omdat ik maar 3 weken vakantie had en de andere 3 weken zou ze naar mijn ex (dus geen vakantieopvang voor haar geregeld) gaan maar helaas besloot die opeens om toch ook maar op vakantie te gaan voor 3 weken en heb ik haar na mijn vakantie achtergelaten. Als ik haar aan de telefoon heb is ze wel altijd happy en vind ze de vakantie "suuuupppeersnel" gaan. Maar toch emigreren is natuurlijk geen vakantie.
Bedankt voor jullie reactie trouwens *zit hier weer met een tissue*
woensdag 25 augustus 2010 01:14
quote:Poezewoes schreef op 25 augustus 2010 @ 01:06:
Als de vader van jullie kind nog steeds betrokken is bij jullie kind, vind ik dat je dat niet kan doen. Je hebt hier in NL samen gekozen voor een kind, en dus voed je het kind op met twee ouders, in hetzelfde land. Tenzij beide ouders bereid zijn te verhuizen.
Met verhuizen naar Polen, ontneem je je kind de mogelijkheid een echte band met haar vader te hebben.
Ouderschap is opofferen: het belang van je kind, gaat boven je eigen belang. Dat is ook wat ik me terdege bewust ben en dus ook mijn grootste struikelblok is in deze en ik zo twijfel.
Als de vader van jullie kind nog steeds betrokken is bij jullie kind, vind ik dat je dat niet kan doen. Je hebt hier in NL samen gekozen voor een kind, en dus voed je het kind op met twee ouders, in hetzelfde land. Tenzij beide ouders bereid zijn te verhuizen.
Met verhuizen naar Polen, ontneem je je kind de mogelijkheid een echte band met haar vader te hebben.
Ouderschap is opofferen: het belang van je kind, gaat boven je eigen belang. Dat is ook wat ik me terdege bewust ben en dus ook mijn grootste struikelblok is in deze en ik zo twijfel.
woensdag 25 augustus 2010 01:17
quote:Sgaaaaaaaaaapie_returns schreef op 25 augustus 2010 @ 01:12:
Ouderschap is opofferen: het belang van je kind, gaat boven je eigen belang.
Ik zou willen dat alle ouders zo dachtenDe koffers zijn nog niet gepakt hoor ik denk dat ik niet gelijk gewezen hoef te worden over het offers maken als ouders, die maken we allemaal, helemaal als alleenstaande ouder.
Ouderschap is opofferen: het belang van je kind, gaat boven je eigen belang.
Ik zou willen dat alle ouders zo dachtenDe koffers zijn nog niet gepakt hoor ik denk dat ik niet gelijk gewezen hoef te worden over het offers maken als ouders, die maken we allemaal, helemaal als alleenstaande ouder.
woensdag 25 augustus 2010 01:17
woensdag 25 augustus 2010 01:18
quote:iris1969 schreef op 25 augustus 2010 @ 01:16:
Opvoeden is inderdaad opofferen, maar er is ook veel te zeggen voor een gelukkige moeder als kind zijnde. Je klinkt uit je beschrijving (slecht eten, afvallen, huilen) een beetje depressief. Klopt dat?
Over het algemeen niet hoor, ik denk dat het gewoon de heimwee is, zal wel met een paar weken afgelopen zijn, als ik misschien mijn draai weer wat heb gevonden.
@ Berbke, dat weet ik niet of dat ook in Nederland ook zo is maar het zou me niet verbazen.
Opvoeden is inderdaad opofferen, maar er is ook veel te zeggen voor een gelukkige moeder als kind zijnde. Je klinkt uit je beschrijving (slecht eten, afvallen, huilen) een beetje depressief. Klopt dat?
Over het algemeen niet hoor, ik denk dat het gewoon de heimwee is, zal wel met een paar weken afgelopen zijn, als ik misschien mijn draai weer wat heb gevonden.
@ Berbke, dat weet ik niet of dat ook in Nederland ook zo is maar het zou me niet verbazen.
woensdag 25 augustus 2010 01:19
quote:AriMa schreef op 25 augustus 2010 @ 01:03:
@ Milo: nou nee dat dat ie juist van het hele idee niet gecharmeerd zal zijn. En aangezien we gedeeld gezag hebben kan dit wel een dealbreaker zijn.
Als jullie samen gezag hebben, mag het kind niet eens verhuizen zonder zijn toestemming.
Sterker nog: Als jij met het kind naar Polen zou gaan zonder toestemming van de vader van het kind, dan is het kinderontvoering.
Polen valt onder het Haags Kinderonvoerings verdrag en brengt ontvoerde kinderen dus weer terug naar de achterblijvende gezaghebbende ouder. Die dan in veel gevallen eenhoofdig gezag zal krijgen.
@ Milo: nou nee dat dat ie juist van het hele idee niet gecharmeerd zal zijn. En aangezien we gedeeld gezag hebben kan dit wel een dealbreaker zijn.
Als jullie samen gezag hebben, mag het kind niet eens verhuizen zonder zijn toestemming.
Sterker nog: Als jij met het kind naar Polen zou gaan zonder toestemming van de vader van het kind, dan is het kinderontvoering.
Polen valt onder het Haags Kinderonvoerings verdrag en brengt ontvoerde kinderen dus weer terug naar de achterblijvende gezaghebbende ouder. Die dan in veel gevallen eenhoofdig gezag zal krijgen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 augustus 2010 01:21
quote:FlorisFlorijn schreef op 25 augustus 2010 @ 01:17:
Ik snap best dat het lastig is Arima en zonder er verder op in te willen gaan; ik maak van vrij dichtbij een dergelijk dilemma mee. Hoe lastig het ook is, houd je kind erbuiten!
Nog een jaar of 10 en je kunt alle kanten weer op en alle keuzes maken die voor jou goed zijn. Nu nog ff niet.Nou ja weet je dat heb ik ook wel eens gedacht. Laat haar hier maar opgroeien, school afmaken etc. Maar aan de andere kant, stel ze is 20 en ik zou dan gaan want ze is oud genoeg e.d. Als enig kind zou ze hier helemaal in d'r uppie zijn, misschien heeft ze dan nog steeds contact met haar vader af en toe maar als dat alles is....dat zou ik pas echt verdrietig voor haar vinden.
Ik snap best dat het lastig is Arima en zonder er verder op in te willen gaan; ik maak van vrij dichtbij een dergelijk dilemma mee. Hoe lastig het ook is, houd je kind erbuiten!
Nog een jaar of 10 en je kunt alle kanten weer op en alle keuzes maken die voor jou goed zijn. Nu nog ff niet.Nou ja weet je dat heb ik ook wel eens gedacht. Laat haar hier maar opgroeien, school afmaken etc. Maar aan de andere kant, stel ze is 20 en ik zou dan gaan want ze is oud genoeg e.d. Als enig kind zou ze hier helemaal in d'r uppie zijn, misschien heeft ze dan nog steeds contact met haar vader af en toe maar als dat alles is....dat zou ik pas echt verdrietig voor haar vinden.
woensdag 25 augustus 2010 01:23
quote:Poezewoes schreef op 25 augustus 2010 @ 01:19:
[...]
Als jullie samen gezag hebben, mag het kind niet eens verhuizen zonder zijn toestemming.
Sterker nog: Als jij met het kind naar Polen zou gaan zonder toestemming van de vader van het kind, dan is het kinderontvoering.
Polen valt onder het Haags Kinderonvoerings verdrag en brengt ontvoerde kinderen dus weer terug naar de achterblijvende gezaghebbende ouder. Die dan in veel gevallen eenhoofdig gezag zal krijgen. Geen nood aan de man, ben echt niet van plan om haar te kidnappen
[...]
Als jullie samen gezag hebben, mag het kind niet eens verhuizen zonder zijn toestemming.
Sterker nog: Als jij met het kind naar Polen zou gaan zonder toestemming van de vader van het kind, dan is het kinderontvoering.
Polen valt onder het Haags Kinderonvoerings verdrag en brengt ontvoerde kinderen dus weer terug naar de achterblijvende gezaghebbende ouder. Die dan in veel gevallen eenhoofdig gezag zal krijgen. Geen nood aan de man, ben echt niet van plan om haar te kidnappen
