Oma missen

23-08-2014 20:44 16 berichten
Alle reacties Link kopieren
bericht is verplaatst naar pijler ''overig'', excuus voor het ongemak. Was geplaatst onder het verkeerde onderwerp.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je, maar ik denk dat dit onder de verkeerde pijler staat...
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het nu, heel stom. Zou ik dit nog kunnen aanpassen?
Ik herken het. Mijn oma is inmiddels alweer 13 jaar weg maar ik denk nog vaak aan haar. Heb een jaar later haar telefoonnummer gedraaid, maar dat was niet in gebruik. Nu denk ik met veel plezier terug aan de mooie tijd.



Sterkte, het verdriet wordt minder.
Alle reacties Link kopieren
Ja, de titel zegt het eigenlijk al, ik mis mijn oma. Een poosje geleden is zij na een kort ziekbed overleden. We waren close en ze was als een tweede moeder voor me. Het is iets heel normaals, dat je oma overlijd. Maar ik had nog zo graag met haar willen kletsen, bij haar willen zijn en haar willen zeggen hoe belangrijk ze voor me is geweest.

Ik heb niet echt een vraag ofzo, denk dat ik meer even van me af wil schrijven

(dit onderwerp staat ook al bij pijler 'Geld en Recht'' deze was verkeerd geplaatst)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het ook. Mijn oma was niet mijn tweede moeder maar mėn wat mis ik haar. Haar goede analyses, het gewoontetelefoontje, haar trots. Pff
Alle reacties Link kopieren
quote:snoezepoes101 schreef op 23 augustus 2014 @ 20:40:

Ik zie het nu, heel stom. Zou ik dit nog kunnen aanpassen?Ja hoor, even in het moderator topic vragen, onder Overig.
Alle reacties Link kopieren
Dikke knuffel voor je!!



Mijn oma is 5 maanden geleden overleden en ik mis haar ook zo erg. Ze heeft een hersenbloeding gehad en het laatste wat ze tegen me zei toen ik bij haar op bezoek ging was wat ben ik blij dat je d'r bent. Vanaf dat moment ging het alleen maar slechter dus ik ben erg blij dat ze nog goed wist wie ik was.
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel, jij ook sterkte! Wat fijn dat ze nog doorhad dat je er was! Ik geloof dat mijn oma ook wel doorhad dat ik er was, alleen de laatste dagen was ze alleen maar in slaap en niet helder door de medicijnen. Ik hoopte toen alleen maar dat ze er niet teveel van meekreeg.. Sjonge, wat zou het fijn zijn als ze er nog was. Ik besef nu des te meer hoe veel ze voor me betekende!quote:marjon1980 schreef op 23 augustus 2014 @ 20:54:

Dikke knuffel voor je!!



Mijn oma is 5 maanden geleden overleden en ik mis haar ook zo erg. Ze heeft een hersenbloeding gehad en het laatste wat ze tegen me zei toen ik bij haar op bezoek ging was wat ben ik blij dat je d'r bent. Vanaf dat moment ging het alleen maar slechter dus ik ben erg blij dat ze nog goed wist wie ik was.
Ja, ik mis mijn oma ook. Ik had zo graag haar mijn kinderen laten zien. Ze had er vast zo van genoten. Denk er ook nog vaak aan.
Oma' s zijn bijzonder! Ik heb ze helaas beide niet meer.. Met 1 oma had ik echt een hele goede band, ze is 5jaar geleden overleden, 3maanden na opa. We wisten niet hoe ziek en dement ze eigenlijk was, dat heeft opa heel goed stil gehouden. Na het overlijden van opa ging oma heel hard achteruit.

Ik ben heel verdrietig geweest en mis haar nog elke dag.



Het mooiste wat ik voor haar gedaan heb is dat ik na overlijden van opa bij oma ingetrokken ben om voor haar te zorgen. Geweldige momenten samen beleefd! Ben ik heel dankbaar om!
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het totaal niet (helaas?)
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Ook ik mis m'n oma, ze is in februari overleden op 89 jarige leeftijd. Prachtig oud natuurlijk maar voor mij nog steeds te vroeg.



Ik denk veel aan haar, aan m'n logeerpartijen toen ik klein was, hoe ze me altijd verwende, hoe ik later voor haar kookte en zorgde, hoe trots ze op mij en m'n werk was, hoe zeer ze hoopte dat ze de geboorte van haar achter kleinzoon nog mee mocht maken en hoe bizar trots ze was toen hij er eindelijk was. Helaas heeft ze net niet meer zijn 1e verjaardag mee mogen maken maar mén wat ben ik blij met de foto's die we hebben en dat ik haar nog zo blij heb mogen maken.





Heel veel sterkte en een knuffel voor jullie.
Alle reacties Link kopieren
Oh man, wat zit ik nu te janken achter mijn pc... Mijn oma is vorige maand overleden en ik mis haar zo!! Het lijkt wel met de week erger te worden. Van de week dacht ik nog "goh, wat heb ik oma al lang niet meer gesproken, even bellen...oh nee, dat kan niet meer".



Verdorie! Ze had nog zoveel moeten zien en meemaken! Ik had een enorm goede band met haar en nu is ze gewoon weg. Ik kan het nog niet bevatten...



Sterkte aan iedereen in hetzelfde schuitje!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ' blij ' dat ik niet de enige ben die zit te huilen.



Het zijn de kleine dingen die je doen beseffen dat ze er niet meer is. Paar weken geleden was ik jarig, geen telefoontje van oma, geen taartje bij haar eten.



Over een paar weken zou ze jarig zijn. Ik zei laatst tegen m'n man dat ik nu al tegen die dG op zie. Zegt mn oudste, hij was 6 toen ze stierf, dan vieren we op het graf toch een feestje? We zingen dan een liedje, eten daar een taartje en leggen een kaart neer. Ik vond dat zo lief van hem.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oma's zijn al een aantal jaren dood, maar mijn laatste opa is onlangs overleden en hem mis ik ook zo. Ik ging regelmatig bij hem langs, we zijn als familie ook vaak met elkaar op vakantie geweest, en vroeger pasten ze altijd op mij. Het gebeurt me zo vaak dat ik denk: oh, ik kan wel even bij opa langsgaan, of dat ik hem een kaartje wil sturen vanaf vakantie of zo of dat ik denk dat ik hem zie lopen en dan 'pats', slaat het toch elke keer weer in dat hij er niet meer is....De kinderen hebben het ook nog vaak over hem, ik ben blij dat ze hem gekend hebben.

De mooiste laatste herinnering: hij lag in de kist en ik keek ernaar met mijn jongste van 1,5 op de arm. Ineens lacht en wijst hij en zegt: "Opa!", terwijl hij dat woord nog nooit eerder had gezegd (en opa er heel anders uitzag dan toen hij nog leefde).
..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven