Overig
alle pijlers
Wat te doen met dit kattengedrag?
maandag 25 juni 2007 13:29
Hoihoi,
Ik weet dat er een kattentopic is, maar ik heb vaker iets gevraagd en dan verdwijnt je vraag zo in het geheel, dus ik probeer het zo als dat niet erg is.
Mijn poes heet Gizmo en ik heb haar 5,5 jaar. In augustus wordt ze 6. Het is een super lief beestje en ik hou met heel mijn hart van haar. En ik weet ook zeker dat ze mij lief vind. Als ik lang weg ben geweest blijft ze altijd heel hard spinnend bij me zitten etc etc.
Een jaar of 4,5 geleden heeft ze met haar kopje vastgezeten in een plastic tasje. Heel zielig was dat. Maar ook heel eng. Toen ik haar bevrijd had is ze naar de keuken gerend, op het aanrecht gesprongen en heel de vaat die daar stond viel. Helemaal in paniek was ze en ik ook. Het geluid dat ze toen maakte ging door merk en been. Een heel luid gemiauw, tot bijna blaffen toe. Ik heb haar toen in het donker opgesloten in de keuken tot ze rustig was en daarna is ze heel rustig bij mij blijven zitten, maar ze bleef heel angtig naar de keuken kijken. Die nacht heeft ze op mijn bed geslapen en de volgende dag kwam ze weer in de keuken.
Een tijd later heb ik, weer in de keuken, een hard plastice beker laten vallen op de keukentegels. Gizmo was toen aan het eten. Ze rende de keuken uit en kwam toen snel terug. Dikke staart, wat lager op de grond. Oortjes naar achteren en weer met dat zelfde geluid. Tegen mij. Ze poepte ook en ik las later dat ze bang was. Ook ik werd bang van haar. En begon te huilen. Is ze een paar keer tegen me aangesprongen, met haar nagels uitstaand. Ik ben de keuken uitgevlucht en heb de deur dicht gedaan. Een kwartier later heb ik haar eruit gelaten. Het leek rustig, tot ze in de woonkamer naar mijn benen kwam en weer dat geluid maakte. Ik was ontzettend bang. Ik dacht er ook over om haar weg te doen, maar heb het niet gedaan.
Anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd en het leek ook wel of Gizmo veranderde. Soms valt er weleens wat en schrikt ze. Maar veel minder heftig en nooit tegen mij of mijn vriend. En ik ben nog gekker op haar.
Gisteren stond ik in de keuken en ik liet wat vallen, deze keer op vinyl. Ze rende weer weg en kwam weer terug met dikke staart en dat geluid. Niet zo hard, maar genoeg om mij bang te maken. Die angst was de laaste jaren veel minder geworden, ik keek al niet meer als ze schrikte. Nu keek ik haar aan en zij wat liefs, dat er niets was etc. Toch ben ik de keuken uitgelopen, omdat ik weer bloten benen had en ik bang was dat ze me aan zou vallen. Ik heb de deur van de woonkamer dicht gedaan en daar krabte ze tegenaan en ze miauwde gewoon. Mijn vriend wilde haar gewoon binnen laten, ik durfde eigenlijk niet. Toch maar gedaan met een deken over mijn benen. Toen ze binnen kwam was er niets aan de hand.
Nu zijn mijn vragen:
Dat mijn poes zo schrikt, hebben meer katten dat?
Wat kan ik doen als ze zo schrikt en zo'n raar geluid maakt?
Meer tips?
Alvast bedankt!
Ik ben zo gek op Gizmo!
Ik weet dat er een kattentopic is, maar ik heb vaker iets gevraagd en dan verdwijnt je vraag zo in het geheel, dus ik probeer het zo als dat niet erg is.
Mijn poes heet Gizmo en ik heb haar 5,5 jaar. In augustus wordt ze 6. Het is een super lief beestje en ik hou met heel mijn hart van haar. En ik weet ook zeker dat ze mij lief vind. Als ik lang weg ben geweest blijft ze altijd heel hard spinnend bij me zitten etc etc.
Een jaar of 4,5 geleden heeft ze met haar kopje vastgezeten in een plastic tasje. Heel zielig was dat. Maar ook heel eng. Toen ik haar bevrijd had is ze naar de keuken gerend, op het aanrecht gesprongen en heel de vaat die daar stond viel. Helemaal in paniek was ze en ik ook. Het geluid dat ze toen maakte ging door merk en been. Een heel luid gemiauw, tot bijna blaffen toe. Ik heb haar toen in het donker opgesloten in de keuken tot ze rustig was en daarna is ze heel rustig bij mij blijven zitten, maar ze bleef heel angtig naar de keuken kijken. Die nacht heeft ze op mijn bed geslapen en de volgende dag kwam ze weer in de keuken.
Een tijd later heb ik, weer in de keuken, een hard plastice beker laten vallen op de keukentegels. Gizmo was toen aan het eten. Ze rende de keuken uit en kwam toen snel terug. Dikke staart, wat lager op de grond. Oortjes naar achteren en weer met dat zelfde geluid. Tegen mij. Ze poepte ook en ik las later dat ze bang was. Ook ik werd bang van haar. En begon te huilen. Is ze een paar keer tegen me aangesprongen, met haar nagels uitstaand. Ik ben de keuken uitgevlucht en heb de deur dicht gedaan. Een kwartier later heb ik haar eruit gelaten. Het leek rustig, tot ze in de woonkamer naar mijn benen kwam en weer dat geluid maakte. Ik was ontzettend bang. Ik dacht er ook over om haar weg te doen, maar heb het niet gedaan.
Anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd en het leek ook wel of Gizmo veranderde. Soms valt er weleens wat en schrikt ze. Maar veel minder heftig en nooit tegen mij of mijn vriend. En ik ben nog gekker op haar.
Gisteren stond ik in de keuken en ik liet wat vallen, deze keer op vinyl. Ze rende weer weg en kwam weer terug met dikke staart en dat geluid. Niet zo hard, maar genoeg om mij bang te maken. Die angst was de laaste jaren veel minder geworden, ik keek al niet meer als ze schrikte. Nu keek ik haar aan en zij wat liefs, dat er niets was etc. Toch ben ik de keuken uitgelopen, omdat ik weer bloten benen had en ik bang was dat ze me aan zou vallen. Ik heb de deur van de woonkamer dicht gedaan en daar krabte ze tegenaan en ze miauwde gewoon. Mijn vriend wilde haar gewoon binnen laten, ik durfde eigenlijk niet. Toch maar gedaan met een deken over mijn benen. Toen ze binnen kwam was er niets aan de hand.
Nu zijn mijn vragen:
Dat mijn poes zo schrikt, hebben meer katten dat?
Wat kan ik doen als ze zo schrikt en zo'n raar geluid maakt?
Meer tips?
Alvast bedankt!
Ik ben zo gek op Gizmo!
maandag 25 juni 2007 13:47
Wacht even. Gizmo schrikt zich een paar keer halfdood van enge dingen die in de keuken gebeuren, en jij.....sluit haar in de keuken op? :? Geen wonder dat het arme beest neurotisch wordt.
Even logisch en simpel denken. In de keuken vallen dingen om, en dat maakt lawaai. Gizmo vindt de keuken dus een enge plaats. Geef haar een gevoel van veiligheid. Dwz:
- jij moet kalm blijven. Als jij overstuur raakt, wordt de kat dat ook. Blijf rustig. Ga haar dus ook niet heel overdreven troosten, blijf gewoon je normale zelf en praat op een rustige toon.
- sluit haar niet op, en zéker niet op de plaats des onheils. Laat haar gewoon rustig bijkomen op de plek die ze zelf kiest. Als ze naar jou toe wil, laat haar dan.
- als ze erg bang is, geef haar dan voer op een andere plek dan in de keuken.
Even logisch en simpel denken. In de keuken vallen dingen om, en dat maakt lawaai. Gizmo vindt de keuken dus een enge plaats. Geef haar een gevoel van veiligheid. Dwz:
- jij moet kalm blijven. Als jij overstuur raakt, wordt de kat dat ook. Blijf rustig. Ga haar dus ook niet heel overdreven troosten, blijf gewoon je normale zelf en praat op een rustige toon.
- sluit haar niet op, en zéker niet op de plaats des onheils. Laat haar gewoon rustig bijkomen op de plek die ze zelf kiest. Als ze naar jou toe wil, laat haar dan.
- als ze erg bang is, geef haar dan voer op een andere plek dan in de keuken.
maandag 25 juni 2007 13:51
Ik hoop dat je niet de katteneigenaar bent van mijn kitten die erna Gizmo genoemd is. Wonende in Den Haag.
Je hebt hebt denk ik aan jezelf te danken dat je kat een trauma heeft overgehouden.
Misschien klinkt het hard maar denk eerst na voor je wat doet. Of vraag erna bij anderen.
Dat je kat angstig is hierna is begrijpelijk. Wel op te lossen hoor. Maar misschien moet je eerst iets meer over katten lezen. Klinkt rot misschien maar iedereen kan een kat nemen maar er ook mee omgaan is iets anders.
Het is een heel traject om hier weer uit te komen.
Er zijn diverse manieren om hiermee om te gaan, kijk maar op google.
Mocht het mijn (voormalige) kitten zijn (brits korthaar) mail me dan aub.
Je hebt hebt denk ik aan jezelf te danken dat je kat een trauma heeft overgehouden.
Misschien klinkt het hard maar denk eerst na voor je wat doet. Of vraag erna bij anderen.
Dat je kat angstig is hierna is begrijpelijk. Wel op te lossen hoor. Maar misschien moet je eerst iets meer over katten lezen. Klinkt rot misschien maar iedereen kan een kat nemen maar er ook mee omgaan is iets anders.
Het is een heel traject om hier weer uit te komen.
Er zijn diverse manieren om hiermee om te gaan, kijk maar op google.
Mocht het mijn (voormalige) kitten zijn (brits korthaar) mail me dan aub.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 25 juni 2007 14:06
ik heb ook een kat, en die is van nature vrij schrikkerig en bang. Hij kijkt direct op als er wat valt, hij rent weg als er visite komt, en als iemand zn stem verheft heeft ie al grote ogen.Hij is ook doodsbang voor de stofzuiger. Wat ik doe als mn kat bang is? Niks. Gewoon lekker laten. Hij rent meestal naar een voor hem veilig plekje en komt vanzelf weer tevoorschijn.
maandag 25 juni 2007 14:23
Ik vind het gedrag van je kat raar, maar dat van jou nog vreemder.
Een van mijn katten is door haar vorige eigenaar mishandeld en had nogal een gebruiksaanwijzing. Ze heeft de eerste jaren een paar keer heel vals gereageerd als ze bang werd van bezoek dat haar aaide zonder dat zijzelf toenadering zocht. Dan viel ze hun luid grommend en blazend aan, het leek wel of ze in hun gezicht wilde gaan hangen :o Ik greep haar dan bij haar nek, sprak haar boos toe en zette haar een eind verderop weer neer. Het zou niet in me opgekomen zijn een kat die zo overstuur is op te sluiten. Of is de keuken bij jullie een plek waar je haar doorgaans ook zet als je niet thuisbent of zo? Mijn kat is inmiddels een relaxte oude dame, de kinderen zijn gek met d'r.
Een van mijn katten is door haar vorige eigenaar mishandeld en had nogal een gebruiksaanwijzing. Ze heeft de eerste jaren een paar keer heel vals gereageerd als ze bang werd van bezoek dat haar aaide zonder dat zijzelf toenadering zocht. Dan viel ze hun luid grommend en blazend aan, het leek wel of ze in hun gezicht wilde gaan hangen :o Ik greep haar dan bij haar nek, sprak haar boos toe en zette haar een eind verderop weer neer. Het zou niet in me opgekomen zijn een kat die zo overstuur is op te sluiten. Of is de keuken bij jullie een plek waar je haar doorgaans ook zet als je niet thuisbent of zo? Mijn kat is inmiddels een relaxte oude dame, de kinderen zijn gek met d'r.
maandag 25 juni 2007 14:42
Sorry, ik lees dat mijn posting heel hard klinkt.
Iedereen kan fouten maken, en als je de beveling hebt opgevolgd van de dierenbescherming snap ik dat je denkt goed te doen.
Lees eerst eens wat mogelijkheden op internet wat je eraan kan doen. Er zijn er namelijk meerdere. Het is bijna niet zo te beschrijven wat je nu moet doen. Misschien kan ik er nog wat eigen ervaringen eraan toevoegen.
Iedereen kan fouten maken, en als je de beveling hebt opgevolgd van de dierenbescherming snap ik dat je denkt goed te doen.
Lees eerst eens wat mogelijkheden op internet wat je eraan kan doen. Er zijn er namelijk meerdere. Het is bijna niet zo te beschrijven wat je nu moet doen. Misschien kan ik er nog wat eigen ervaringen eraan toevoegen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 25 juni 2007 15:01
Zo ik heb net even een potje zitten janken.
Wel harde reacties, maar ik kan me goed voorstellen dat jullie denken wat is dat voor een doos.
En ja zo zie ik mezelf ook wel. Maar ik deed echt wat me toen het beste leek en wat me ook geadviseerd is.
Het ging al 2 jaar super goed. En anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd en het lijkt wel of ze zich nog beter voelt. Ik was ook veel minder angstig als ze weer eens schrok en negeerde haar gewoon. Tot ik gisteren dat geluid weer hoorde en dan die blik in haar oogjes, ik werd best angstig.
Toen ze daarna gewoon bij me kwam zitten heb ik gehuild. Ik baal er van dat ik dan zo bang ben. Ik vind het zielig voor haar als ze angstig is. Wil haar dan het liefst als een kind vastpakken en zeggen dat er niets aan de hand is. Maar ja dat snapt ze toch niet hahahahaha.
Ik ga me wat meer verdiepen in haar gedrag en hopelijk kan ik een goede oplossing vinden. Voor haar maar ook voor mij!
Kan je trouwens een kat leren om met kinderen om te gaan? Gizmo heeft het niet zo op kinderen. Valt ze niet aan ofzo, maar loopt er van weg. Nu willen mijn vriend en ik in de toekomst zeker kinderen en ik vraag me af hoe je er dan mee om moet gaan.
Wel harde reacties, maar ik kan me goed voorstellen dat jullie denken wat is dat voor een doos.
En ja zo zie ik mezelf ook wel. Maar ik deed echt wat me toen het beste leek en wat me ook geadviseerd is.
Het ging al 2 jaar super goed. En anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd en het lijkt wel of ze zich nog beter voelt. Ik was ook veel minder angstig als ze weer eens schrok en negeerde haar gewoon. Tot ik gisteren dat geluid weer hoorde en dan die blik in haar oogjes, ik werd best angstig.
Toen ze daarna gewoon bij me kwam zitten heb ik gehuild. Ik baal er van dat ik dan zo bang ben. Ik vind het zielig voor haar als ze angstig is. Wil haar dan het liefst als een kind vastpakken en zeggen dat er niets aan de hand is. Maar ja dat snapt ze toch niet hahahahaha.
Ik ga me wat meer verdiepen in haar gedrag en hopelijk kan ik een goede oplossing vinden. Voor haar maar ook voor mij!
Kan je trouwens een kat leren om met kinderen om te gaan? Gizmo heeft het niet zo op kinderen. Valt ze niet aan ofzo, maar loopt er van weg. Nu willen mijn vriend en ik in de toekomst zeker kinderen en ik vraag me af hoe je er dan mee om moet gaan.
maandag 25 juni 2007 15:07
1 van mijn katten is ook zo schrikachtig, waarschijnlijk ontstaan toen hij op straat leefde. Hij schrikt van alles en is dan gelijk panisch. Ik let heel erg op dat als hij in mijn buurt is dat ik heel voorzichtig ben met alles. Dus zelfs neerzetten van een glas op tafel doe ik heel zacht. Als je steeds dingen laat vallen blijft hij schrikken. Als je snel dingen uit je handen laat vallen moet je hem misschien niet in de keuken laten als je afwast of bezig bent in de keuken. Dan kan dit niet gebeuren
maandag 25 juni 2007 15:10
Zo, er wordt zo subtiel gereageerd, dat iemand gaat janken vanwege de reacties........ Prettig wanneer er zo snel en radicaal geoordeeld wordt (not).
Katten zijn katten en je hebt er weinig grip op.
Vandaag is het erg winderig buiten en dat heeft zijn weerslag op mijn katten. Ze zijn schrikachtiger en wilder.
Hoe ga je om met een kat die de schrik van zijn leven gehad heeft? Geen idee eigenlijk. Voorkomen dat het nogmaals gebeurd, maar er is geen enkele garantie dat de kat er van hersteld.
Zelf heb ik een kat die nauwelijks aaibaar is, ze is wss nageslacht van een wilde kater en dan krijg je bizar schrikachtig gedrag er gewoon niet uit helaas.
Laatst zijn mijn katten wederom verhuisd en dan is met name deze kat weken van slag. Heel hard miauwend op een afstand zit ze me te roepen en is nauwelijks benaderbaar. Ben ik daarom een slechte verzorger te noemen. Denk het niet, helaas is deze kat zoals ze is en dan moet je er het beste uithalen.
Een ding moet je nooit doen met katten en dat is ze slechts een ruimte geven. Wanneer ze binnen zijn, dan moeten ze tenminste 2 ruimtes tot hun beschikking hebben, zodat ze zich als katachtigen kunnen gedragen.
Katten zijn katten en je hebt er weinig grip op.
Vandaag is het erg winderig buiten en dat heeft zijn weerslag op mijn katten. Ze zijn schrikachtiger en wilder.
Hoe ga je om met een kat die de schrik van zijn leven gehad heeft? Geen idee eigenlijk. Voorkomen dat het nogmaals gebeurd, maar er is geen enkele garantie dat de kat er van hersteld.
Zelf heb ik een kat die nauwelijks aaibaar is, ze is wss nageslacht van een wilde kater en dan krijg je bizar schrikachtig gedrag er gewoon niet uit helaas.
Laatst zijn mijn katten wederom verhuisd en dan is met name deze kat weken van slag. Heel hard miauwend op een afstand zit ze me te roepen en is nauwelijks benaderbaar. Ben ik daarom een slechte verzorger te noemen. Denk het niet, helaas is deze kat zoals ze is en dan moet je er het beste uithalen.
Een ding moet je nooit doen met katten en dat is ze slechts een ruimte geven. Wanneer ze binnen zijn, dan moeten ze tenminste 2 ruimtes tot hun beschikking hebben, zodat ze zich als katachtigen kunnen gedragen.
maandag 25 juni 2007 15:10
Ik ben er ook al op getraind om er rekening mee te houden. Geen stenen bloempotten maar hard plastic etc. Omdat ze daar langs kan lopen en die kunnen vallen. En voor de rest idd voorzichtig zijn.
Is wat moeilijker om te doen om steeds de deur achter me dicht te doen als er wat kan gaan vallen. Maar ik snap wat je bedoeld!
Is wat moeilijker om te doen om steeds de deur achter me dicht te doen als er wat kan gaan vallen. Maar ik snap wat je bedoeld!
maandag 25 juni 2007 16:27
Mariska, als ik het goed lees heeft je kat je 1 keer 'aangevallen' , bij het tweede voorval toen je die beker liet vallen?
Ik denk eigenlijk als ik het zo lees dat het probleem meer jóuw angst is dan die van de kat! Je bent bang voor de kat als die dat vreemde geluid maakt, de laatste keer durfde je Gizmo niet binnen te laten schrijf je terwijl toen je dat wel deed Gizmo normaal was en je niet aanviel. Begrijpelijk dat je zelf ook schrikt maar ik denk dat je moet proberen alles in proporties te zien en rustig ernaar te kijken!
Gizmo is een paar keer flink geschrokken van harde geluiden in de keuken. Logisch dat hij daar heftig op reageert. Maar probeer zelf rustig te blijven. Het is toch maar 1 keer gebeurd dat hij in je been hing? Daarna is het toch steeds goed gegaan?
Je kat vertrouwt jullie toch wel.
Ik vin dhet advies van de dierenambulance niet goed. Sluit nooit een angstig dier op. (Maar dat is nu eenmaal gebeurd en daar hoef je je echt niet zo rot onder te voelen). Als een dier echt bang is zet je juist de deuren op en geeft hem daardoor de mogelijkheid weg te vluchten en een plek te zoeken waar het zich veilig voelt.
Dus: probeer het zelf in de juiste proporties te zien. tranen zijn echt niet nodig. Je houdt van je kat en zo te lezen vertrouwt hij je ook. Gebeurd er iets laat de kat dan de mogelijkheid om een veilige plek te zoeken.
Haal intussen zelf diep adem en probeer rustig te blijven!
Ik denk eigenlijk als ik het zo lees dat het probleem meer jóuw angst is dan die van de kat! Je bent bang voor de kat als die dat vreemde geluid maakt, de laatste keer durfde je Gizmo niet binnen te laten schrijf je terwijl toen je dat wel deed Gizmo normaal was en je niet aanviel. Begrijpelijk dat je zelf ook schrikt maar ik denk dat je moet proberen alles in proporties te zien en rustig ernaar te kijken!
Gizmo is een paar keer flink geschrokken van harde geluiden in de keuken. Logisch dat hij daar heftig op reageert. Maar probeer zelf rustig te blijven. Het is toch maar 1 keer gebeurd dat hij in je been hing? Daarna is het toch steeds goed gegaan?
Je kat vertrouwt jullie toch wel.
Ik vin dhet advies van de dierenambulance niet goed. Sluit nooit een angstig dier op. (Maar dat is nu eenmaal gebeurd en daar hoef je je echt niet zo rot onder te voelen). Als een dier echt bang is zet je juist de deuren op en geeft hem daardoor de mogelijkheid weg te vluchten en een plek te zoeken waar het zich veilig voelt.
Dus: probeer het zelf in de juiste proporties te zien. tranen zijn echt niet nodig. Je houdt van je kat en zo te lezen vertrouwt hij je ook. Gebeurd er iets laat de kat dan de mogelijkheid om een veilige plek te zoeken.
Haal intussen zelf diep adem en probeer rustig te blijven!
maandag 25 juni 2007 16:33
Maar de dieranambulance heeft je toch niet geadviseerd om haar op te sluiten op de plek waar ze bang voor is? Dat geloof ik niet.
Nogmaals, denk logisch na. Keuken= harde geluiden en vallende dingen. Dat is een soort spookhuis voor haar! ALS je haar al ergens wilt opsluiten, dan doe je dat toch zeker op een plek waar ze zich veilig voelt?
En je moet niet bang zijn voor de geluiden die ze maakt. Als je daar bang voor bent moet je eerst iets aan jezelf doen voor je probeert iets aan je kat te doen.
Je moet niet te veel willen sleutelen aan je kat. Zorg dat ze zich veilig voelt. Ik heb er al diverse tips voor gegeven. En accepteer dat ze zich schrikkerig voelt, en dat dat niet zomaar overgaat.
Nogmaals, denk logisch na. Keuken= harde geluiden en vallende dingen. Dat is een soort spookhuis voor haar! ALS je haar al ergens wilt opsluiten, dan doe je dat toch zeker op een plek waar ze zich veilig voelt?
En je moet niet bang zijn voor de geluiden die ze maakt. Als je daar bang voor bent moet je eerst iets aan jezelf doen voor je probeert iets aan je kat te doen.
Je moet niet te veel willen sleutelen aan je kat. Zorg dat ze zich veilig voelt. Ik heb er al diverse tips voor gegeven. En accepteer dat ze zich schrikkerig voelt, en dat dat niet zomaar overgaat.
maandag 25 juni 2007 16:43
Een kattenluikje kan al een hoop schelen voor een kat die wat angstiger is aangelegd. Mijn kat is er in ieder geval heel erg op vooruit gegaan, zeker met visite of als de bel gaat weet ze het luikje meteen te vinden!
Ik snap trouwens niet zo goed waarom je een kat neemt als je er bang voor bent :o Ik denk inderdaad dat het gedrag van je kat daar door getriggerd wordt. Vind het ook raar hoe je er op reageert (huilend), maar goed. Inderdaad probleem niet groter maken dan het is en de kat met rust laten als hij zo'n bui heeft. En opsluiten moet je dan al helemaal niet doen!
Ik snap trouwens niet zo goed waarom je een kat neemt als je er bang voor bent :o Ik denk inderdaad dat het gedrag van je kat daar door getriggerd wordt. Vind het ook raar hoe je er op reageert (huilend), maar goed. Inderdaad probleem niet groter maken dan het is en de kat met rust laten als hij zo'n bui heeft. En opsluiten moet je dan al helemaal niet doen!
maandag 25 juni 2007 16:45
Mijn kat is ook heel schrikachtig en bang voor hard geluid en alles en iedereen die die niet kent. Voor ons is ie hartstikke lief en zelfs brutaal (gaat bijten als je met m aan t spelen bent) maar als er mensen binnenkomen die hij niet kent rent ie naar boven naar zijn eigen veilige plekje. Als ik ga stofzuigen zie ik m het eerste half uur nadat ik ermee gestopt ben nog niet terug :o.
Dat is dus volgens mij gewoon kattengedrag.
Over kinderen. Toen ik ging samenwonen met mijn vriend had ik mijn kat al. Hij had een hond, een voor mijn kat grote hond, namelijk een rottweiler, nou die kan ook hard geluid maken en druk doen. In het begin was mijn kat een beetje bang voor de hond (de hond vond hem juist meteen heel erg leuk en wilde spelen haha), maar nu, zoveel jaren later gaat ie niet eens meer aan de kant als de hond druk springend zijn kant op komt. Alleen als ie erbij gaat blaffen, dan zoekt een plekje op de trap naar boven (want daar komt de hond niet) en boven is zijn eigen kattekamer en zijn veilige plekje,
Dus ik denk dat als je kinderen wilt dat zo'n kat er heus wel aan gaat wennen. Hij zal wel moeten toch? ;)
Denk dat een kat eerder wegrent als ie bang is dan aanvalt. Hij valt pas aan als ie niet weg kan rennen.
En als je m wilt troosten of geruststellen, natuurlijk voelt zo'n dier dat, hij verstaat je niet maar voelt wel jouw emoties.
Dat is dus volgens mij gewoon kattengedrag.
Over kinderen. Toen ik ging samenwonen met mijn vriend had ik mijn kat al. Hij had een hond, een voor mijn kat grote hond, namelijk een rottweiler, nou die kan ook hard geluid maken en druk doen. In het begin was mijn kat een beetje bang voor de hond (de hond vond hem juist meteen heel erg leuk en wilde spelen haha), maar nu, zoveel jaren later gaat ie niet eens meer aan de kant als de hond druk springend zijn kant op komt. Alleen als ie erbij gaat blaffen, dan zoekt een plekje op de trap naar boven (want daar komt de hond niet) en boven is zijn eigen kattekamer en zijn veilige plekje,
Dus ik denk dat als je kinderen wilt dat zo'n kat er heus wel aan gaat wennen. Hij zal wel moeten toch? ;)
Denk dat een kat eerder wegrent als ie bang is dan aanvalt. Hij valt pas aan als ie niet weg kan rennen.
En als je m wilt troosten of geruststellen, natuurlijk voelt zo'n dier dat, hij verstaat je niet maar voelt wel jouw emoties.
maandag 25 juni 2007 16:59
Ik bedenk me nu ineens dat ik haar alleen de eerste keer (met dat plastic zakje) heb opgesloten. De andere keren heb ik mezelf opgesloten hahaha. Gizmo had ik die andere gevallen meerdere ruimtes om naar toe te gaan.
Als gizmo bang is, bv met de stofzuiger, vreemd bezoek of met kinderen dat gaat ze gewoon naar onze slaapkamer en gaat onder het bed zitten. En daar laat ik haar dan ook gewoon zitten. Maar het lijkt wel dat als ik haar laat schrikken ze boos is op mij en me dat betaald wil zetten. Als ik de stofzuiger pak maakte ze ook geen blaffend, luid geluid. Alleen als ik iets laat vallen wat een harder geluid maakt.
Wanneer valt een kat je eigenlijk aan???
Ik snap dat een grootdeel van dit probleem mijn angst is hoor. Maar ik zou zo graag mijn kat willen begrijpen, door te weten waarom ze zo doet. Dan weet ik ook wat ik moet doen.
O ja, ik bedenk me ineens dat als we een verjaardag hebben (eens per jaar we zijn vlakbij elkaar jarig) ik haar op onze slaapkamer opsluit. Gewoon voor haar eigen bestwil eigenlijk. Ook als de voordeur langer op blijft staan doe ik even de deur dicht van de kamer waarin Gizmo zit, om te zorgen dat ze niet wegloopt. Is dit ook verkeerd?
Als gizmo bang is, bv met de stofzuiger, vreemd bezoek of met kinderen dat gaat ze gewoon naar onze slaapkamer en gaat onder het bed zitten. En daar laat ik haar dan ook gewoon zitten. Maar het lijkt wel dat als ik haar laat schrikken ze boos is op mij en me dat betaald wil zetten. Als ik de stofzuiger pak maakte ze ook geen blaffend, luid geluid. Alleen als ik iets laat vallen wat een harder geluid maakt.
Wanneer valt een kat je eigenlijk aan???
Ik snap dat een grootdeel van dit probleem mijn angst is hoor. Maar ik zou zo graag mijn kat willen begrijpen, door te weten waarom ze zo doet. Dan weet ik ook wat ik moet doen.
O ja, ik bedenk me ineens dat als we een verjaardag hebben (eens per jaar we zijn vlakbij elkaar jarig) ik haar op onze slaapkamer opsluit. Gewoon voor haar eigen bestwil eigenlijk. Ook als de voordeur langer op blijft staan doe ik even de deur dicht van de kamer waarin Gizmo zit, om te zorgen dat ze niet wegloopt. Is dit ook verkeerd?
maandag 25 juni 2007 17:24
Mariska,zoals gezegd ik denk dat het probleem vergroot wordt door jouw eigen reactie. Je vertaalt het gedrag van je kat verkeerd.
Je denkt dat als je iets laat vallen dat de kat boos op jou wordt en het jou betaald wil zetten. Dat is absoluut niet zo! Zo denkt een kat niet!
Een kat schrikt heel erg, reageert met geluid en wil vluchten. Als hij in paniek is en niet weg kan of denkt dat hij in het nauw zit kan hij uithalen. Dus zorg gewoon dat je even aan de kant gaat en laat de kat de ruimte om weg te vluchten. Normaal gesproken valt een sociale kat met wie je een band hebt niet aan!
Dus denk nou niet in termen van; hij wil het me betaald zetten of hij reageert zich op mij af. Dat vergroot alleen jouw eigen angst onnodig.
Als de bel gaat en je wilt voorkomen dat je kat naar buiten gaat kun je best even de deur dicht doen. Maar bij een kat die in paniek is dus niet.
wat je nu schrijft over het advies van de dierenambulance klinkt al weer anders trouwens. De kat tot rust laten komen in een afgesloten kamer is echt wat anders dan hem in de ruimte opsluiten waar de schrik is ontstaan. ( al zou ik dat nog niet doen hoor, in dit geval)Maar laten we dat maar vergeten want dat is 1 keer gebeurd. Daarbij moet ik wel zeggen dat je niet alleen moet afgaan op het advies van 1 medewerker van de dierenambulance. Je kunt daar ook een vrijwillger treffen die echt niet veel speciale kennis heeft.
Je denkt dat als je iets laat vallen dat de kat boos op jou wordt en het jou betaald wil zetten. Dat is absoluut niet zo! Zo denkt een kat niet!
Een kat schrikt heel erg, reageert met geluid en wil vluchten. Als hij in paniek is en niet weg kan of denkt dat hij in het nauw zit kan hij uithalen. Dus zorg gewoon dat je even aan de kant gaat en laat de kat de ruimte om weg te vluchten. Normaal gesproken valt een sociale kat met wie je een band hebt niet aan!
Dus denk nou niet in termen van; hij wil het me betaald zetten of hij reageert zich op mij af. Dat vergroot alleen jouw eigen angst onnodig.
Als de bel gaat en je wilt voorkomen dat je kat naar buiten gaat kun je best even de deur dicht doen. Maar bij een kat die in paniek is dus niet.
wat je nu schrijft over het advies van de dierenambulance klinkt al weer anders trouwens. De kat tot rust laten komen in een afgesloten kamer is echt wat anders dan hem in de ruimte opsluiten waar de schrik is ontstaan. ( al zou ik dat nog niet doen hoor, in dit geval)Maar laten we dat maar vergeten want dat is 1 keer gebeurd. Daarbij moet ik wel zeggen dat je niet alleen moet afgaan op het advies van 1 medewerker van de dierenambulance. Je kunt daar ook een vrijwillger treffen die echt niet veel speciale kennis heeft.
maandag 25 juni 2007 19:09
Mariska 79,
Allereerst een dikke *;. Het lijkt me niet makkelijk om met een angstige kat om te gaan. Ook omdat elke kat weer anders reageert. Mijn kat was vroeger ook een heel angstig en schrikachtig. Door heel veel geduld en liefde is mijn kat hier deels overheen gekomen.
Wat helpt bij een kat die zich agressief gedraagt is de plantenspuit.
Mocht je weer dat rare geluid horen waar je bang van wordt, dan kan je haar gedrag corrigeren door 1 of 2 keer te spuiten.
Geef haar wel de ruimte om te vluchten en zich terug te trekken. Goed gedrag kan je belonen door met een zachte stem heel lief tegen haar te praten of door haar te belonen met kattesnoepjes.
Heel veel succes en niet bang zijn voor je eigen kat hoor.
maandag 25 juni 2007 19:14
Een plantenspuit?!! Bij een kat die vreselijk geschrokken is van iets en daardoor in paniek raakt en geluid kan gaan maken , met een plantenspuit bewerken?
Dat is wel het laatste wat je moet doen!! Doe dat alsjeblieft niet.
Daar wordt de paniek alleen maar groter van.
En dat gedrag is GEEN agressie! Het is angst. Dat is heel wat anders. En angst moet je nooit bestraffen!!
Ik vind dat echt een heel slecht advies.
Dat is wel het laatste wat je moet doen!! Doe dat alsjeblieft niet.
Daar wordt de paniek alleen maar groter van.
En dat gedrag is GEEN agressie! Het is angst. Dat is heel wat anders. En angst moet je nooit bestraffen!!
Ik vind dat echt een heel slecht advies.
