Psyche
alle pijlers
Hoe vaak bellen met ouders?
zaterdag 19 april 2014 16:34
Niet helemaal zeker op dit op dit topic thuishoord maar om hoe het voor mij voelt op psyche geplaatst.
Ondanks dat ik al een hele poos uit huis ben is het sinds ik op mezelf ben gaan wonen de gewoonte dat ik elke dag met mn ouders bel. Nu heb ik soms dat me dat best beklemt. Het zijn schatten van mensen waar ik zielsveel van hou maar soms (of vaak eigenlijk) ben ik gewoon heel moe en heb ik geen zin in ellenlange gesprekken over ditjes en datjes. Maar als ik dan een dag niet bel dan voel ik mij daar zo schuldig over dat ik er soms koppijn van krijg....
klinkt misschien beetje gek en tja daarom ook dit topic ben benieuwd hoe vaak anderen bellen/hier mee om gaan.
Ondanks dat ik al een hele poos uit huis ben is het sinds ik op mezelf ben gaan wonen de gewoonte dat ik elke dag met mn ouders bel. Nu heb ik soms dat me dat best beklemt. Het zijn schatten van mensen waar ik zielsveel van hou maar soms (of vaak eigenlijk) ben ik gewoon heel moe en heb ik geen zin in ellenlange gesprekken over ditjes en datjes. Maar als ik dan een dag niet bel dan voel ik mij daar zo schuldig over dat ik er soms koppijn van krijg....
klinkt misschien beetje gek en tja daarom ook dit topic ben benieuwd hoe vaak anderen bellen/hier mee om gaan.
Don't waste your time waiting
zaterdag 19 april 2014 16:45
Langzaam afbouwen. Als je geen zin hebt om te bellen zeg je gewoon vantevoren dat je het kort houdt, geen tijd hebt, moe bent etc. In ieder geval niet gaan liegen of ontlopen. Of ga een keertje langs en leg het uit. Dat je het heerlijk vindt om met ze te bellen maar dat het te druk is en liever twee keer in de week echt tijd voor ze neemt.
zaterdag 19 april 2014 16:54
Wisselt. Als we elkaar veel te melden hebben, dagelijks. In rustiger periodes eens in de paar dagen. Er zit van beide kanten geen verwachtingspatroon aan vast, dus het voelt nooit als een verplichting of zo. Zowel mijn vader als moeder hebben ook Whatsapp dus kan zomaar zijn dat we bij "kleine nieuwtjes" gewoon even een appje tussendoor sturen.
You've got a real problem all right, and a banjo is the only answer!
zaterdag 19 april 2014 16:55
hgjb266
Dat is ook gelijk waar denk ik mijn schuldgevoel wegkomt. Nu kan ik ze nog elke dag spreken en voor mijzelf voelt het dan ondankbaar om dat niet te doen ofzo. wie weet is het morgen te laat en kan ik ze nooit meer spreken en dan heb ik ze niet meer gesproken omdat ik vandaag toevallig moe was/hoofdpijn had.
En als ik ze dan een keer een paar dagen niet bel dan maken ze zich ook echt zorgen zeggen ze, ze bellen dan zelf en zo van: we dachten toch maar eens bellen zolang niets gehoord straks is er iets gebeurt oid.
Dat is ook gelijk waar denk ik mijn schuldgevoel wegkomt. Nu kan ik ze nog elke dag spreken en voor mijzelf voelt het dan ondankbaar om dat niet te doen ofzo. wie weet is het morgen te laat en kan ik ze nooit meer spreken en dan heb ik ze niet meer gesproken omdat ik vandaag toevallig moe was/hoofdpijn had.
En als ik ze dan een keer een paar dagen niet bel dan maken ze zich ook echt zorgen zeggen ze, ze bellen dan zelf en zo van: we dachten toch maar eens bellen zolang niets gehoord straks is er iets gebeurt oid.
Don't waste your time waiting
zaterdag 19 april 2014 16:56
zaterdag 19 april 2014 16:58
zaterdag 19 april 2014 17:02
zaterdag 19 april 2014 17:06
Voornamelijk bel ik met mijn moeder, mijn vader zie ik op de zaak en dan kletsen we bij. Maar haar bel ik, als ik haar de hele week niet zie, eens in de 2-3 dagen.
Toen mijn moeder door haar kuur heel erg slecht er aan toe was, belde ik iedere dag. Maar dat beklemde mij ook (zeker omdat de combinatie zieke moeder en eigen zwangerschap erg zwaar was). Dus probeer er dan om de dag te bellen. Dan heb je het gevoel dat je even kunt opladen tussendoor. En probeer je daar niet schuldig over te voelen, dat hoeft echt niet! Grote kans dat je elkaar ook iets meer te vertellen hebt.
Toen mijn moeder door haar kuur heel erg slecht er aan toe was, belde ik iedere dag. Maar dat beklemde mij ook (zeker omdat de combinatie zieke moeder en eigen zwangerschap erg zwaar was). Dus probeer er dan om de dag te bellen. Dan heb je het gevoel dat je even kunt opladen tussendoor. En probeer je daar niet schuldig over te voelen, dat hoeft echt niet! Grote kans dat je elkaar ook iets meer te vertellen hebt.
zaterdag 19 april 2014 17:10
zaterdag 19 april 2014 17:15
zaterdag 19 april 2014 17:22
quote:papilio_machaon schreef op 19 april 2014 @ 16:55:
En als ik ze dan een keer een paar dagen niet bel dan maken ze zich ook echt zorgen zeggen ze, ze bellen dan zelf en zo van: we dachten toch maar eens bellen zolang niets gehoord straks is er iets gebeurt oid.
Ik denk dat dat ook komt omdat ze iedere dag je telefoontje verwachten. Als je dan één of twee keer niet belt gaan meteen de alarmbellen af.
Als je vooraf afspreekt dat je nog twee a drie keer per week belt, hoeven ze niet iedere dag op je telefoontje te rekenen en te denken dat er misschien iets mis is.
Of als het echt lastig is (bijv omdat je ouders op leeftijd zijn en niet meer kunnen wennen aan dagen zonder contact) kun je misschien dagelijks een SMS of app sturen dat alles oké is en dat je ze woensdag/zaterdag weer spreekt.
En als ik ze dan een keer een paar dagen niet bel dan maken ze zich ook echt zorgen zeggen ze, ze bellen dan zelf en zo van: we dachten toch maar eens bellen zolang niets gehoord straks is er iets gebeurt oid.
Ik denk dat dat ook komt omdat ze iedere dag je telefoontje verwachten. Als je dan één of twee keer niet belt gaan meteen de alarmbellen af.
Als je vooraf afspreekt dat je nog twee a drie keer per week belt, hoeven ze niet iedere dag op je telefoontje te rekenen en te denken dat er misschien iets mis is.
Of als het echt lastig is (bijv omdat je ouders op leeftijd zijn en niet meer kunnen wennen aan dagen zonder contact) kun je misschien dagelijks een SMS of app sturen dat alles oké is en dat je ze woensdag/zaterdag weer spreekt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 19 april 2014 17:23
Toen mijn moeder nog leefde en ik net op mezelf woonde belde ik elke dag! Ff kletspraatje. Nadat mijn moeder was overleden belde ik bijna elke dag met mijn vader. Helaas is ook hij overleden. Dat miste ik zo heel erg. Dat kletspraatje. Soms was het gewoon ff 1 minuut of zo maar gewoon. Ff zijn stem horen.
