Ik wil alleen zijn maar het lukt niet zo goed

02-08-2014 02:00 18 berichten
Alle reacties Link kopieren
De laatste tijd wil ik heel graag alleen zijn. Gewoon, alleen. Geen bellers, of mensen die met me willen afspreken, of verplichtingen. Ik vind het heerlijk om de hele dag een beetje te prutsen thuis, een boekje te lezen, op internet te surfen, enzovoort.



Niks mis mee tot nog toe.



Máár: ik heb veel vrienden/kennissen en mensen met wie ik goed kan opschieten. Het lijkt wel of ze de laatste tijd allemáál met mij willen afspreken. Ik wil graag nee zeggen. Maar dat kan ik slecht. Als ik dat een keer doe, komt de vraag wanneer ik dan wel kan afspreken. En ik heb voorlopig geen zin om mensen te zien. (Een paar heel goede vrienden en familieleden daargelaten.) Maar ik zie elke dag nog wel iemand. Vooral omdat ik me een erg slechte kennis/vriendin etc. voel als ik vanaf nu heel lang met niemand af wil spreken.



Misschien moet ik gelukkig zijn dat zoveel mensen me willen zien, maar ik vind het vreselijk! Het liefste zou ik nu een afschrikzone om me heen hebben waardoor mensen me niet eens meer durven te benaderen. Ik zou graag 'flikker allemaal een end op en vermaak je zonder mij!' willen roepen. In plaats daarvan zeg ik 'prima, waar drinken we een wijntje? Ik ga wel vroeg slapen dus maak het niet te laat.' :(



Ik schrik best wel van mezelf. Normaal ben ik sociaal, spontaan en geniet ik van dat sociale leven. Nu wil ik me wekenlang opsluiten en iedereen wegbonjouren en is het mijn grootste droom om alleen te zijn. Het voelt zo egoïstisch! En ik snap niet zo goed waar het vandaan komt. Ik heb nu een paar kennissen/vrienden verteld dat ik alleen wil zijn en ze reageren geshockeerd/verwonderd en vragen of het wel goed met me gaat.



Volgens mij gaat het wel goed. Ik snap alleen niet zo waar deze behoefte vandaan komt en wat ik er mee aan moet. (Behalve nee zeggen.)



Hoe kan ik deze behoefte in perspectief plaatsen? En wat kan ik hiermee?
Herkenbaar!



Ik doe het vaak; ik noem het mijn "kluizenaarsdagen".

Mensen moeten er even aan wennen, maar gewoon doen; telefoon eruit, bel eraf en niet afspreken.

Tis even wennen voor anderen, maar ook daar wennen ze aan hoor!



Ow, en waar het vandaan komt? Geen idee, maar maakt ook niet uit als het goed voelt toch?!



Heerlijk zulke dagen!
Alle reacties Link kopieren
Misschien komt het juist omdat je altijd 'oproepbaar' bent.

Ik zou gewoon zeggen dat je heel even de behoefte voelt om een paar weken niks te doen en even de rust voor jezelf opzoekt.Aangeven dat er niks aan de handvis maar dat je kennelijk dit gevoel niet eerder hebt herkend.

En dan kijk je over een paar weken verder of die behoefte er nog steeds is.
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen.
Alle reacties Link kopieren
*door onhandig gedoe met mobiel eigen posting gequote.
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon zeggen dat je niet kunt afspreken omdat je alandere plannen hebt. Heb je ook nl met jezelf. Hou de vervolgafspraak dan ook af, zeg dat je daar nog op terugkomt en huppa je hebt tijd voor jezelf gecreerd. Er is er maar 1 die dat kan en dat ben jezelf!
never a failure, always a lesson
Alle reacties Link kopieren
Beginnen met een week (of een midweek), waarin je met niemand afspreekt.

Zolang kan iedereen wel wachten, en dan kun je zelf even rustig inkomen in dat nee zeggen.

Verder 1 keer per dag naar je telefoon kijken, niet vaker, en dan even de berichtjes beantwoorden die beantwoord moeten worden. Anders zit je nog de hele dag te appen, en dat is ook niet alleen zijn.

En ook geen antwoorden geven die openstaan voor discussie.

Dus gewoon appen: "Deze week gaat niet lukken, ik neem volgende week contact op."
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
Il vind dat je loopt te zeuren. Niemand wil vlgs mij 24*7 met andere mensen afspreken. Een dag voor jezelf is doodnormaal.

En dat je vrienden dat raar vinden, tja, dan zijn ze gewoon dom.



Als dit je grootste probleem is...
Het probleem zit 'm dus vooral in het schuldgevoel wat je hebt en dat je je egoïstisch voelt. Waarschijnlijk ben je een hartstikke gezellig mens, waardoor je gauw mensen aantrekt. Daardoor denken mensen altijd maar dat jij alles leuk vindt, omdat je dit gedrag aan hen laat zien.



Stop ermee om ieder tevreden te houden ten koste van jezelf! Want dan zeg je eigenlijk: iedereen is belangrijker dan mij. Als ik ieder maar tevreden houd, en ach, over mijn eigen gevoelens wals ik heen.



Ik vind het niet gek dat mensen gaan vragen of er iets mis met je is. Dit zijn ze niet gewend.



Dus zet dat vrolijke masker eens af en laat eens zien hoe jij je echt voelt.

Die behoefte om alleen te zijn zal ergens weg komen. Waarschijnlijk heb jij al veel te lang je grenzen laten overschrijden. Er is maar een die dat kan veranderen.



En ik kan je garanderen: als je doorgaat om je eigen gevoelens te negeren wordt het alleen maar erger, en sterker nog: het is mogelijk dat je op den duur, depressief wordt of andere klachten ontwikkeld. en dat wil je vast niet. :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:zephora schreef op 02 augustus 2014 @ 02:00: Het liefste zou ik nu een afschrikzone om me heen hebben waardoor mensen me niet eens meer durven te benaderen. Ik zou graag 'flikker allemaal een end op en vermaak je zonder mij!' willen roepen. In plaats daarvan zeg ik 'prima, waar drinken we een wijntje? Ik ga wel vroeg slapen dus maak het niet te laat.' :(Ik begrijp niet waarom jij tegen jouw eigen wil in gaat.

Waarom zeg jij niet eerlijk dat jij een tijd alleen wilt zijn?

Omdat jij het heerlijk vind om de hele dag te prutsen thuis, een boekje te lezen, op internet te surfen etc?



Herkenbaar verder, ook ik kom om in de mensen die graag met mij willen afspreken.

Natuurlijk is gezelschap van anderen genieten op zijn tijd.

Alleen zijn met mezelf is dat ook.

Niets mis mee om tijd vrij te maken voor beide kwaliteiten.



Leer dus nee zeggen zonder dat jij die ander afblaft.

Toen ik eerlijk voor mijn behoefte aan alleen zijn uit kwam stond ik er versteld van hoeveel dierbaren

mijn behoefte begrepen, respecteerden en die behoefte aan lanterfanten ook bleken te delen.



Er is zelfs een site over.
volg je verstand, gebruik je gevoel
Alle reacties Link kopieren
Zou ik ook heeeeel graag willen, maar erg lastig met twee jonge kinderen en een man die aandacht wil
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Ik was een heel verhaal aan het tikken, maar highlander heeft alles al gezegd
Alle reacties Link kopieren
Ik zet weleens een dag in het weekend mijn telefoon uit, open geen facebook en geen mail sons weleens een heel weekend. Daarna is iedereen de eerste weer. Wanneer ik echt behoefte heb aan rust dan ga ik eens in de zoveel tijd een weekje alleen op vakantie.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
plan gewoon dagen voor jezelf in in je agenda en hou die dagen dan ook echt leeg.



Wanneer men op die dagen af wil spreken dan kan je gewoon niet.
Niet geschoten is altijd mis
Zet je telefoon uit, trek de bel er uit, probleem opgelost. Jij kiest ervoor zo bereikbaar te zijn, dat hoeft helemaal niet. Ik plan sowieso elke week een dag voor mezelf en regelmatig een hele week voor mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Super, hier heb ik iets aan!



@ doemaarzonnebloemen: je slaat de spijker op z'n kop! De meeste mensen kennen mij als iemand die graag sociaal is en lijken dit minder goed te snappen. Ik zeg nu ook 'ik wil alleen zijn', maar denk dat ik dit eens ga herformuleren tot 'ik wil lanterfanten', of 'ik heb al een afspraak' (met mezelf).



@ highlander: thanks! Je hebt gelijk. Ik wil stoppen met over mijn eigen gevoelens heen walsen.



Ik heb nu een aantal afspraken staan voor de komende dagen waar ik weinig zin in heb. (Over incongruentie gesproken.. daar houd ik mijn vrienden dus ook nog mee voor de gek. Hoewel, als ik er ben is het meestal prima.) Maar misschien ga ik eens eerlijk zijn en deze afspraken gewoon afzeggen.
'Ik heb geen zin' is in mijn omgeving ook een geldige reden.
Alle reacties Link kopieren
Ik neem gewoon op dat soort dagen de telefoon niet meer op.

Werkt hier fantastisch

Oh, en ik maak niet al te veel afspraken in de toekomst meer

Dus ik ga niets plannen over weken.



Lunch?

Hartstikke gezellig!

Bel maar op, als ik opneem dan ga ik mee, als ik niet opneem zit ik onder mijn steen!



Gek genoeg vinden mijn vrienden dat allemaal prima, en hebben zelfs een aantal vrienden dit principe overgenomen



1 nadeel, het kan dus zomaar zijn dat je een weekend hebt zonder afspraken.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
Als ik allee wil zijn en zevragen door van wanneer kan t wel dan. Zeg ik , weet je ik bel/app/sms jou wel even wanneer ik kan. Ok? En ik vind alles uitzetten ook een goed advies Even helemaal niks.

Ik voel mij ook vaak verantwoordelijk om te reageren enz. Maar hoe vaker ik t niet doe hoe makkelijker t gaat. Even doorzetten. En als ze vragen gaat t wel goed dan? Zeg je Ja hoor! hoe gaat t eigenlijk met jou?? Nou bla bla en dan tot horens.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven