Leven na inbraak

27-08-2014 13:05 5 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Al jaren liep ik bij psycholoog en psychiater voor ptss en angststoornissen. Prozac geslikt.10maanden uit roulatie (van werk) en erna zoon gekregen. Alles ging erna redelijk goed. Mei dit jaar is er, terwijl ik thuis was met mijn zoontje van 4, ingebroken door 2 mannen (en nog 3 buiten op de uitkijk) en stonden hun opeens in mijn slaapkamer voor mijn neus terwijl ik sliep. Ik schrok op en ze renden weg en namen nog even mijn laptop mee tijdens het wegrennen. Sindsdien slaap ik verschrikkelijk slecht en ben ik zo verschrikkelijk bang om uit bed te gaan of even naar beneden om wat te drinken oid. Zijn er hier vrouwen die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt en hoe gaan jullie hiermee om? Bedankt alvast..X
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het als puber meegemaakt, werd wakker omdat er ineens iemand in mijn slaapkamer stond. Hij schrok en klom snel weer uit raam naar buiten zonder iets te hebben meegenomen.

Ondanks dat het gebeurde toen het hele gezin thuis was maar wel sliep, heb ik er nu alleen last van als ik alleen slaap. Slaap dan heel licht en hoor elk geluidje. Verder geen last van en ook niet gehad.



Denk dat het voor jou anders ligt want meer dan 1 inbreker en je verleden met angst stoornissen.

Dan zal het moeilijker zijn om los te laten misschien. Dus misschien toch nog een keer sessie plannen met psycholoog om je angst te bespreken?
Alle reacties Link kopieren
Kan ik mij voorstellen dat je bang bent. Ik sliep al 3 nachten slecht toen er hiernaast bij de buren was ingebroken...

Heb je een alarm laten installeren? Als dat afgaat dan schrik je je ook wezenloos, maar dan staan ze in ieder geval niet al in je slaapkamer naast je bed.

Hoe is men binnengekomen? Heb je daar helemaal niets van gehoord? B.v. Glasgerinkel, boren, wrikken...



Bij een vriendin van mij is er in het kozijn geboord, en zij heeft niets gehoord. Lag te slapen met de hele familie. Gelukkig maar, maar daarna was zij ook angstig. Zij hebben toen een alarm laten installeren.
Alle reacties Link kopieren
Begin dit jaar is er bij ons ingebroken en daar heb ik ook ontzettend veel last van gehad. Ik was niet eens thuis!!!

Ik ben een aantal weken thuis geweest, angstig om uit huis te gaan, maar ook angstig om alleen thuis te blijven, had overal het idee dat de daders zomaar in dezelfde winkel of op straat zouden lopen. Op mijn werk ging het niet, ik kon me niet concentreren, voelde me ellendig, wist niet meer waar ik moest beginnen.



Wat mij heel erg heeft geholpen is EMDR therapie (trauma verwerking http://www.emdr.nl/). Het heeft bij mij de herinnering niet weggenomen, maar de emotie van de herinnering is wel weg. Inmiddels ben ik weer fulltime terug op het werk, en is alle onzekerheid en angst verdwenen. Een echte aanrader dus.



Sterkte x
No worries
Alle reacties Link kopieren
Zelf heb ik het ook mee gemaakt als puber zijnde. Gelukkig had ik niemand in mijn kamer staan, maar er was wel een hele boel uit huis. Niks van mij of mijn broers en zussen maar mijn moeder was wel heel veel kwijt aan sieraden, medicijnen, parfum , kleding, geld en pasjes. En ze hebben ( of als het er 1 was hij/zij heeft) ons hondje vreselijk mishandeld. Ondanks dat het al jaren geleden is, ben ik nog steeds kwaad en bang. Want ik zal het verdriet dat mijn moeder had om de hond de inbreuk van onze privacy het verlies van veel dierbare spullen en de extra kosten die ze heeft moeten maken om alles weer te herstellen in en om t huis ,nooit meer vergeten. Dankzij de hebberigheid van ? Ja van wie eigenlijk? We zijn er nooit achter gekomen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven