Psyche
alle pijlers
Vergeven, hoe doe je dat?
dinsdag 21 oktober 2014 13:48
Ik las net een artikel over wat je kunt doen om iemand iets te vergeven. Oa. stond er ook dat je moet leren vergeven voor jezelf. Want, alleen jij kan iets veranderen aan jouw gevoel, aan de situatie waar het om gaat kun je toch niets meer doen.
Persoonlijk vind ik dit toch wat kort door de bocht. Iemand heeft jou bijvoorbeeld gekwetst of beledigd en dan moet jij het werk doen om er niet klote onder te voelen? Dat is toch gek? Het wekt bij mij de indruk dat je dan min of meer toestemt met datgene wat er is gebeurd. Of begrijp ik het gewoon verkeerd?
Omdat dit tocht iets is waar iedereen mee te maken heeft ben ik benieuwd naar hoe jullie hierover denken.
Persoonlijk vind ik dit toch wat kort door de bocht. Iemand heeft jou bijvoorbeeld gekwetst of beledigd en dan moet jij het werk doen om er niet klote onder te voelen? Dat is toch gek? Het wekt bij mij de indruk dat je dan min of meer toestemt met datgene wat er is gebeurd. Of begrijp ik het gewoon verkeerd?
Omdat dit tocht iets is waar iedereen mee te maken heeft ben ik benieuwd naar hoe jullie hierover denken.
dinsdag 21 oktober 2014 13:53
Eens met die uitspraak en ook wel een beetje eens met jou 
Uiteindelijk ben jij de persoon die de knoop door moet hakken om het te vergeven.
Een hele tijd terug had mijn ex iets geflikt wat ik eigenlijk niet zo goed kon vergeven (niet zo erg om de relatie te beëindigen, maar zat toch echt wel dwars). Ik vond dat HIJ dat moest rechtzetten. Hij deed zo zijn best, op allerlei manieren, maar de "vergeving" kwam maar niet. Ik heb toen allerlei verhalen gelezen over vergeving en kwam inderdaad tot de conclusie dat uiteindelijk alleen IK het werk moest doen om het te vergeven en het achter mij te laten.
Uiteindelijk ben jij de persoon die de knoop door moet hakken om het te vergeven.Een hele tijd terug had mijn ex iets geflikt wat ik eigenlijk niet zo goed kon vergeven (niet zo erg om de relatie te beëindigen, maar zat toch echt wel dwars). Ik vond dat HIJ dat moest rechtzetten. Hij deed zo zijn best, op allerlei manieren, maar de "vergeving" kwam maar niet. Ik heb toen allerlei verhalen gelezen over vergeving en kwam inderdaad tot de conclusie dat uiteindelijk alleen IK het werk moest doen om het te vergeven en het achter mij te laten.
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
dinsdag 21 oktober 2014 13:58
Ik heb ooit ook in de positie gezeten om te moeten vergeven. Althans, ik wilde vergeven. Voor mijzelf en niet voor de dame in kwestie die ik kon vergeven. Door het zelf los te laten, viel er bijna letterlijk een last van mij af en gaf ik het gevoel weg. Bitterheid werkt als gif in je ziel wat doorsijpelt in de relaties om je heen. Ik wilde niet dat mijn bitterheid zwaarder zou wegen als mijn geluk.
beste keuze ooit.
beste keuze ooit.
dinsdag 21 oktober 2014 14:01
quote:saskiab23 schreef op 21 oktober 2014 @ 13:53:
Eens met die uitspraak en ook wel een beetje eens met jou Uiteindelijk ben jij de persoon die de knoop door moet hakken om het te vergeven.
Een hele tijd terug had mijn ex iets geflikt wat ik eigenlijk niet zo goed kon vergeven (niet zo erg om de relatie te beëindigen, maar zat toch echt wel dwars). Ik vond dat HIJ dat moest rechtzetten. Hij deed zo zijn best, op allerlei manieren, maar de "vergeving" kwam maar niet. Ik heb toen allerlei verhalen gelezen over vergeving en kwam inderdaad tot de conclusie dat uiteindelijk alleen IK het werk moest doen om het te vergeven en het achter mij te laten.
Bedankt voor je openhartige reactie. Dit is dus ook wat ik las: dat de sleutel bij jou ligt. Ik vind dat dus lastig te begrijpen. Maar misschien ben ik wel in dergelijke situaties meer bezig met de schuldvraag. Ik zal als ik in de toekomst met zo een isssue te maken mocht krijgen proberen dat meer los te laten en kijken of dit toch werkt.
Is het je uiteindelijk gelukt om te vergeven?
quote:Elliot. schreef op 21 oktober 2014 @ 13:55:
Ik vergeef niet zo snel, maar ik kan het wel loslaten en een plek geven ook al kost het wat tijd. Er zijn ook mensen die jarenlang in hun boosheid blijven hangen en niet meer verder gaan met hun leven. Misschien dat het artikel daarvoor waarschuwt?
Dat zou inderdaad kunnen. Ik heb dat trouwens ook hoor, dat ik niet gemakkelijk vergeef. Maar dit heeft meer te maken met mijn koppig karakter.
quote:ana_isabel schreef op 21 oktober 2014 @ 13:58:
Ik heb ooit ook in de positie gezeten om te moeten vergeven. Althans, ik wilde vergeven. Voor mijzelf en niet voor de dame in kwestie die ik kon vergeven. Door het zelf los te laten, viel er bijna letterlijk een last van mij af en gaf ik het gevoel weg. Bitterheid werkt als gif in je ziel wat doorsijpelt in de relaties om je heen. Ik wilde niet dat mijn bitterheid zwaarder zou wegen als mijn geluk.
beste keuze ooit.Dat is het vast ook, maar het lijkt mij zo lastig om dat het gevoelsmatig het idee geeft dat je instemt het datgene wat jou zo heeft gekwest.
Eens met die uitspraak en ook wel een beetje eens met jou
Uiteindelijk ben jij de persoon die de knoop door moet hakken om het te vergeven.Een hele tijd terug had mijn ex iets geflikt wat ik eigenlijk niet zo goed kon vergeven (niet zo erg om de relatie te beëindigen, maar zat toch echt wel dwars). Ik vond dat HIJ dat moest rechtzetten. Hij deed zo zijn best, op allerlei manieren, maar de "vergeving" kwam maar niet. Ik heb toen allerlei verhalen gelezen over vergeving en kwam inderdaad tot de conclusie dat uiteindelijk alleen IK het werk moest doen om het te vergeven en het achter mij te laten.
Bedankt voor je openhartige reactie. Dit is dus ook wat ik las: dat de sleutel bij jou ligt. Ik vind dat dus lastig te begrijpen. Maar misschien ben ik wel in dergelijke situaties meer bezig met de schuldvraag. Ik zal als ik in de toekomst met zo een isssue te maken mocht krijgen proberen dat meer los te laten en kijken of dit toch werkt.
Is het je uiteindelijk gelukt om te vergeven?
quote:Elliot. schreef op 21 oktober 2014 @ 13:55:
Ik vergeef niet zo snel, maar ik kan het wel loslaten en een plek geven ook al kost het wat tijd. Er zijn ook mensen die jarenlang in hun boosheid blijven hangen en niet meer verder gaan met hun leven. Misschien dat het artikel daarvoor waarschuwt?
Dat zou inderdaad kunnen. Ik heb dat trouwens ook hoor, dat ik niet gemakkelijk vergeef. Maar dit heeft meer te maken met mijn koppig karakter.
quote:ana_isabel schreef op 21 oktober 2014 @ 13:58:
Ik heb ooit ook in de positie gezeten om te moeten vergeven. Althans, ik wilde vergeven. Voor mijzelf en niet voor de dame in kwestie die ik kon vergeven. Door het zelf los te laten, viel er bijna letterlijk een last van mij af en gaf ik het gevoel weg. Bitterheid werkt als gif in je ziel wat doorsijpelt in de relaties om je heen. Ik wilde niet dat mijn bitterheid zwaarder zou wegen als mijn geluk.
beste keuze ooit.Dat is het vast ook, maar het lijkt mij zo lastig om dat het gevoelsmatig het idee geeft dat je instemt het datgene wat jou zo heeft gekwest.
dinsdag 21 oktober 2014 14:05
Edamame, ik vond dat ook lastig te begrijpen. HIJ zat fout, en IK moet het werk doen -_- Niet dat hij niks deed hoor, hij deed er alles voor om zijn fout te herstellen.
Bij mij zit het een beetje zo: Eerst "moet" de ander laten merken dat 'ie wel weet dat hij fout zat en er alles aan doen om het te herstellen. Dan stap ik zelf uiteindelijk die drempel over om het te vergeven en het achter mij te laten.
Het klinkt inderdaad krom, maar het lijkt toch wel echt zo te werken.
En ja, het is mij uiteindelijk gelukt om het hem te vergeven. Ik had ook echt zoiets van "hij doet er alles aan, wat kán ik nog meer van hem vragen? Antwoord: niks, want hij deed alles al".. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het heel moeilijk vond om die drempel over te stappen.
Bij mij zit het een beetje zo: Eerst "moet" de ander laten merken dat 'ie wel weet dat hij fout zat en er alles aan doen om het te herstellen. Dan stap ik zelf uiteindelijk die drempel over om het te vergeven en het achter mij te laten.
Het klinkt inderdaad krom, maar het lijkt toch wel echt zo te werken.
En ja, het is mij uiteindelijk gelukt om het hem te vergeven. Ik had ook echt zoiets van "hij doet er alles aan, wat kán ik nog meer van hem vragen? Antwoord: niks, want hij deed alles al".. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het heel moeilijk vond om die drempel over te stappen.
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
dinsdag 21 oktober 2014 14:07
De vrouw (tevens voorheen een vriendin van me) van een ex-minnaar heeft me ooit gevraagd om mijn excuses aan te bieden zodat zij me kon vergeven. Mooi dat ik dat niet ging doen! Waarom zou ik haar helpen? Ik was stapelverliefd op hem, als het aan mij lag was ik bij hem ingetrokken. maar hij liet me vallen als een baksteen en hij bleef gewoon bij haar!!
En als ik had gedaan wat ze vroeg dan had ze er waarschijnlijk niks aan gehad omdat ze toch wel zou merken dat ik het niet echt meende.
Dus je kan het inderdaad alleen zelf oplossen.
En als ik had gedaan wat ze vroeg dan had ze er waarschijnlijk niks aan gehad omdat ze toch wel zou merken dat ik het niet echt meende.
Dus je kan het inderdaad alleen zelf oplossen.
Niemand weet...
dinsdag 21 oktober 2014 14:08
Het ligt er ook aan hoe je vergeven ziet. Is dat goedkeuren, vergeten, accepteren? En wat wil je met vergeving, zelf verder kunnen of wil je daadwerkelijk met de persoon die je iets te vergeven hebt verder kunnen?
Voor mij is vergeving acceptatie. Ik heb geaccepteerd dat bepaalde dingen gebeurd zijn, vergeven in de zin van zelf verder kunnen dus. Niet in de zin dat ik het die persoon daadwerkelijk vergeven heb. Vergeving naar mezelf toe wel, ik wil met mezelf verder kunnen leven.
Voor mij is vergeving acceptatie. Ik heb geaccepteerd dat bepaalde dingen gebeurd zijn, vergeven in de zin van zelf verder kunnen dus. Niet in de zin dat ik het die persoon daadwerkelijk vergeven heb. Vergeving naar mezelf toe wel, ik wil met mezelf verder kunnen leven.
dinsdag 21 oktober 2014 14:09
Vergeven doe je denk ik vooral voor jezelf, niet voor de ander. Als je zelf blijft hangen in het gevoel en blijft vasthouden aan boosheid, heb jij daar last van. Degene die je iets heeft aangedaan niet of in veel mindere mate.
Ik denk niet dat vergeven hetzelfde is als instemmen met wat er gebeurt is maar meer besluiten dat je er zelf geen last meer van wilt hebben.
Hier is ook wel een mooi artikel te vinden met wat meer uitleg:
http://www.willemglaudema ... -Glaudemans-vergeving.pdf
(Mag dat trouwens, een link plakken?!).
Ik denk niet dat vergeven hetzelfde is als instemmen met wat er gebeurt is maar meer besluiten dat je er zelf geen last meer van wilt hebben.
Hier is ook wel een mooi artikel te vinden met wat meer uitleg:
http://www.willemglaudema ... -Glaudemans-vergeving.pdf
(Mag dat trouwens, een link plakken?!).
dinsdag 21 oktober 2014 14:10
quote:saskiab23 schreef op 21 oktober 2014 @ 14:05:
Edamame, ik vond dat ook lastig te begrijpen. HIJ zat fout, en IK moet het werk doen -_- Niet dat hij niks deed hoor, hij deed er alles voor om zijn fout te herstellen.
Bij mij zit het een beetje zo: Eerst "moet" de ander laten merken dat 'ie wel weet dat hij fout zat en er alles aan doen om het te herstellen. Dan stap ik zelf uiteindelijk die drempel over om het te vergeven en het achter mij te laten.
Het klinkt inderdaad krom, maar het lijkt toch wel echt zo te werken.
En ja, het is mij uiteindelijk gelukt om het hem te vergeven. Ik had ook echt zoiets van "hij doet er alles aan, wat kán ik nog meer van hem vragen? Antwoord: niks, want hij deed alles al".. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het heel moeilijk vond om die drempel over te stappen.
Zien dat diegene weet dat hij/zij fout zat zal zeker helpen. En eigenlijk heb je echt helemaal gelijk als je zegt 'wat kan hij eigenlijk meer doen dan dit'. Ik ga dan alleen daarna denken dat het toch beter kan, bijvoorbeeld als diegene gewoon nooit datgeen wat mij kwetste had gedaan of zeggen. En dan komt misschien toch dat artikel aan te pas 'dat je datgeen toch niet veranderen kunt...'
Jeetje, ik denk dat ik het toch een beetje begint te begrijpen.
Edamame, ik vond dat ook lastig te begrijpen. HIJ zat fout, en IK moet het werk doen -_- Niet dat hij niks deed hoor, hij deed er alles voor om zijn fout te herstellen.
Bij mij zit het een beetje zo: Eerst "moet" de ander laten merken dat 'ie wel weet dat hij fout zat en er alles aan doen om het te herstellen. Dan stap ik zelf uiteindelijk die drempel over om het te vergeven en het achter mij te laten.
Het klinkt inderdaad krom, maar het lijkt toch wel echt zo te werken.
En ja, het is mij uiteindelijk gelukt om het hem te vergeven. Ik had ook echt zoiets van "hij doet er alles aan, wat kán ik nog meer van hem vragen? Antwoord: niks, want hij deed alles al".. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het heel moeilijk vond om die drempel over te stappen.
Zien dat diegene weet dat hij/zij fout zat zal zeker helpen. En eigenlijk heb je echt helemaal gelijk als je zegt 'wat kan hij eigenlijk meer doen dan dit'. Ik ga dan alleen daarna denken dat het toch beter kan, bijvoorbeeld als diegene gewoon nooit datgeen wat mij kwetste had gedaan of zeggen. En dan komt misschien toch dat artikel aan te pas 'dat je datgeen toch niet veranderen kunt...'
Jeetje, ik denk dat ik het toch een beetje begint te begrijpen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:12
quote:wipp+veen schreef op 21 oktober 2014 @ 14:07:
De vrouw (tevens voorheen een vriendin van me) van een ex-minnaar heeft me ooit gevraagd om mijn excuses aan te bieden zodat zij me kon vergeven. Mooi dat ik dat niet ging doen! Waarom zou ik haar helpen? Ik was stapelverliefd op hem, als het aan mij lag was ik bij hem ingetrokken. maar hij liet me vallen als een baksteen en hij bleef gewoon bij haar!!
En als ik had gedaan wat ze vroeg dan had ze er waarschijnlijk niks aan gehad omdat ze toch wel zou merken dat ik het niet echt meende.
Dus je kan het inderdaad alleen zelf oplossen.
De vrouw (tevens voorheen een vriendin van me) van een ex-minnaar heeft me ooit gevraagd om mijn excuses aan te bieden zodat zij me kon vergeven. Mooi dat ik dat niet ging doen! Waarom zou ik haar helpen? Ik was stapelverliefd op hem, als het aan mij lag was ik bij hem ingetrokken. maar hij liet me vallen als een baksteen en hij bleef gewoon bij haar!!
En als ik had gedaan wat ze vroeg dan had ze er waarschijnlijk niks aan gehad omdat ze toch wel zou merken dat ik het niet echt meende.
Dus je kan het inderdaad alleen zelf oplossen.
dinsdag 21 oktober 2014 14:13
Een half jaar geleden is mijn inmiddels exvriend ervandoor gegaan met mijn zusje, ik heb het zelf moeten ontdekken op een vervelende manier. Ik voel mij verschrikkelijk verraden en het heeft de hele familie op zijn kop gezet.
Ik worstel al die tijd al met het onderwerp vergeven, wat ik ook doe ik blijf boos en verdrietig, dus je kan begrijpen dat ik dit een interessant onderwerp vind.
Ik vraag mij af of het voor mij verschil zou maken als vooral mijn zusje sorry zou zeggen. Het gaat wel elke dag een stapje beter, maar vergeven?
Ik worstel al die tijd al met het onderwerp vergeven, wat ik ook doe ik blijf boos en verdrietig, dus je kan begrijpen dat ik dit een interessant onderwerp vind.
Ik vraag mij af of het voor mij verschil zou maken als vooral mijn zusje sorry zou zeggen. Het gaat wel elke dag een stapje beter, maar vergeven?
dinsdag 21 oktober 2014 14:17
quote:Sjaantje37 schreef op 21 oktober 2014 @ 14:13:
Een half jaar geleden is mijn inmiddels exvriend ervandoor gegaan met mijn zusje, ik heb het zelf moeten ontdekken op een vervelende manier. Ik voel mij verschrikkelijk verraden en het heeft de hele familie op zijn kop gezet.
Ik worstel al die tijd al met het onderwerp vergeven, wat ik ook doe ik blijf boos en verdrietig, dus je kan begrijpen dat ik dit een interessant onderwerp vind.
Ik vraag mij af of het voor mij verschil zou maken als vooral mijn zusje sorry zou zeggen. Het gaat wel elke dag een stapje beter, maar vergeven?
Dit zijn inderdaad rot situaties omdat je anders misschien nog de keus hebt het contact te verbreken. Dat kan jij natuurlijk ook maar is in deze kwestie toch lastiger omdat het je zusje is.
Heel veel sterkte, hopelijk vind je iets van kracht of hulp uit de voorbeelden die hier zijn genoemd.
Een half jaar geleden is mijn inmiddels exvriend ervandoor gegaan met mijn zusje, ik heb het zelf moeten ontdekken op een vervelende manier. Ik voel mij verschrikkelijk verraden en het heeft de hele familie op zijn kop gezet.
Ik worstel al die tijd al met het onderwerp vergeven, wat ik ook doe ik blijf boos en verdrietig, dus je kan begrijpen dat ik dit een interessant onderwerp vind.
Ik vraag mij af of het voor mij verschil zou maken als vooral mijn zusje sorry zou zeggen. Het gaat wel elke dag een stapje beter, maar vergeven?
Dit zijn inderdaad rot situaties omdat je anders misschien nog de keus hebt het contact te verbreken. Dat kan jij natuurlijk ook maar is in deze kwestie toch lastiger omdat het je zusje is.
Heel veel sterkte, hopelijk vind je iets van kracht of hulp uit de voorbeelden die hier zijn genoemd.
dinsdag 21 oktober 2014 14:17
Zo voelde het ook heel lang ,dat het zou lijken alsof ik ermee instemde. Ik heb deze persoon opgebeld en gezegd dat ik het los wilde laten, omwille van mijzelf. Ik gaf mijzelf toestemming om er niet meer mee bezig te zijn. Door het openlijk uit te spreken, nam ik mijn eigen macht weer onder controle. Zij was geen onderdeel van mijn leven meer.
dinsdag 21 oktober 2014 14:23
Wat vreselijk sjaantje... jij zult echt van ver moeten komen om ook maar aan vergeving te denken...
toch wil ik je meegeven dat vergeving helend kan werken. Je hoeft het niet de naam vergeving te geven of het uit te spreken naar hen, maar jezelf toestemming geven om weet gelukkig te worden en je ex en je zus niet belangrijker maken dan dat ze zijn.
toch wil ik je meegeven dat vergeving helend kan werken. Je hoeft het niet de naam vergeving te geven of het uit te spreken naar hen, maar jezelf toestemming geven om weet gelukkig te worden en je ex en je zus niet belangrijker maken dan dat ze zijn.
dinsdag 21 oktober 2014 14:25
quote:wipp+veen schreef op 21 oktober 2014 @ 14:07:
De vrouw (tevens voorheen een vriendin van me) van een ex-minnaar heeft me ooit gevraagd om mijn excuses aan te bieden zodat zij me kon vergeven. Mooi dat ik dat niet ging doen! Waarom zou ik haar helpen? Ik was stapelverliefd op hem, als het aan mij lag was ik bij hem ingetrokken. maar hij liet me vallen als een baksteen en hij bleef gewoon bij haar!!
En als ik had gedaan wat ze vroeg dan had ze er waarschijnlijk niks aan gehad omdat ze toch wel zou merken dat ik het niet echt meende.
Dus je kan het inderdaad alleen zelf oplossen.Wauw...en jij vraagt je oprecht af waarom hij niet voor jou koos....
De vrouw (tevens voorheen een vriendin van me) van een ex-minnaar heeft me ooit gevraagd om mijn excuses aan te bieden zodat zij me kon vergeven. Mooi dat ik dat niet ging doen! Waarom zou ik haar helpen? Ik was stapelverliefd op hem, als het aan mij lag was ik bij hem ingetrokken. maar hij liet me vallen als een baksteen en hij bleef gewoon bij haar!!
En als ik had gedaan wat ze vroeg dan had ze er waarschijnlijk niks aan gehad omdat ze toch wel zou merken dat ik het niet echt meende.
Dus je kan het inderdaad alleen zelf oplossen.Wauw...en jij vraagt je oprecht af waarom hij niet voor jou koos....
dinsdag 21 oktober 2014 14:25
Herman van Veen heeft daar ergens een tekst over en die gaat ongeveer zo.
Als God zegt dat je je vijanden moet vergeven zegt hij dat niet voor je vijanden maar omdat vergeven zoveel mooier is dan haten.
En de uitvoering daarvan is dus de eerste reactie van Ana Isabel
Als God zegt dat je je vijanden moet vergeven zegt hij dat niet voor je vijanden maar omdat vergeven zoveel mooier is dan haten.
En de uitvoering daarvan is dus de eerste reactie van Ana Isabel
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
dinsdag 21 oktober 2014 14:30
Als iemand me iets flikt waardoor ik in de problemen kom zie ik de noodzaak van vergeven niet in als die persoon beweert er spijt van te hebben. Door hem of haar te vergeven maak ik het wel makkelijk, "o, ze heeft me vergeven, zand erover". Dat wil niet zeggen dat ik met wraakgevoelens blijf rondlopen, uiteindelijk straft het kwaad zichzelf, ik geloof nergens in behalve in karma.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 21 oktober 2014 14:37
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los".
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los".
dinsdag 21 oktober 2014 14:41
quote:forumfossiel schreef op 21 oktober 2014 @ 14:37:
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los".Er was ooit een man, Jezus was zijn naam, die tegen een vrouw (Maria Magdalena?) zei: "uw zonden zijn u vergeven maar zondig niet wéér." Ik vergelijk vergeven met biechten en het bidden van zoveel weesgegroetjes om daarna gewoon weer op dezelfde voet verder te gaan omdat je zonden toch iedere keer weer worden vergeven.
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los".Er was ooit een man, Jezus was zijn naam, die tegen een vrouw (Maria Magdalena?) zei: "uw zonden zijn u vergeven maar zondig niet wéér." Ik vergelijk vergeven met biechten en het bidden van zoveel weesgegroetjes om daarna gewoon weer op dezelfde voet verder te gaan omdat je zonden toch iedere keer weer worden vergeven.
verba volant, scripta manent.
dinsdag 21 oktober 2014 14:41
quote:forumfossiel schreef op 21 oktober 2014 @ 14:37:
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los".Duidelijke uitleg. Maar wat als het gaat om iemand die je lieft hebt? Je partner heeft iets gedaan wat je heeft gekwetst met iets dat niet groot genoeg om de relatie te verbreken. Je hebt hem/haar bijvoorbeeld betrapt op een aantal leugens. Hoe ga je daar dan mee om? Is het dan niet lastiger om jezelf boven de ander, en het probleem te zetten? Of is dit dan meer een vertrouwenskwestie dan een vergevingskwestie?
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los".Duidelijke uitleg. Maar wat als het gaat om iemand die je lieft hebt? Je partner heeft iets gedaan wat je heeft gekwetst met iets dat niet groot genoeg om de relatie te verbreken. Je hebt hem/haar bijvoorbeeld betrapt op een aantal leugens. Hoe ga je daar dan mee om? Is het dan niet lastiger om jezelf boven de ander, en het probleem te zetten? Of is dit dan meer een vertrouwenskwestie dan een vergevingskwestie?
dinsdag 21 oktober 2014 14:41
Zolang je denkt dat je vergeven voor de ander doet en niet voor jezelf, lijkt het misschien oneerlijk en "veel werk". Ik zie het als een cadeautje dat ik mezelf doe. IK heb er namelijk last van als ik kwaad en wrokkig blijf. Niet dat het makkelijk is om die gevoelens af te schudden, je kan helaas niet zomaar een knop omzetten. Maar het idee van mezelf een cadeautje geven maakt het makkelijker
Ga in therapie!
dinsdag 21 oktober 2014 14:42
quote:forumfossiel schreef op 21 oktober 2014 @ 14:37:
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los". Ik wilde zelf ook iets dergelijks zeggen, maar jij hebt het perfect verwoord.
Door te vergeven plaats je je eigenlijk soort van boven degene die je wat heeft aangedaan. Want als jij ervoor kunt kiezen dat je genoeg pijn hebt gevoeld, dan ontneem je die ander als het ware de macht om jou nog langer te kwetsen met iets dat je geen van beiden kunt terugdraaien. het helpt als die ander oprechte spijt heeft, maar zelfs als dat niet zo is, dan maak je jezelf groter en die ander kleinen en minder belangrijk door te vergeven. Want als je eenmaal vergeven hebt dan kun je verder en is de last van wat je is aangedaan weg.
Zolang je denkt dat vergeven iets is wat je doet voor de ander en een instemming is, dan gaat het niet lukken. Vergeven doe je inderdaad voor jezelf, en daarmee zeg je eigenlijk" Wat jij gedaan hebt heeft me geraakt maar niet klein gekregen, dus vergeef ik jou en dan laat ik het los". Ik wilde zelf ook iets dergelijks zeggen, maar jij hebt het perfect verwoord.
"Mensen zullen vergeten wat je zei. Mensen zullen vergeten wat je deed. Maar mensen zullen nooit vergeten hoe je hen liet voelen." ( Maya Angelou )
