Verlatingsangst

25-04-2014 00:20 8 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi iedereen,



Ik heb last van verlatingsangst. Al eens in therapie geweest en erachter gekomen dat ik me als tiener door mijn moeder in de steek gelaten heb gevoeld.



Kortgeleden heb ik een paar sessies EMDR gedaan (traumaverwerkingstherapie) voor een specifieke gebeurtenis met mijn moeder, ik heb daar wel wat aan gehad mbt die gebeurtenis, maar de algemene verlatingsangst blijft.



In het verleden zijn relaties hieraan kapot gegaan, maar nu heb ik een fijne vriend die goed bij me past en die best goed met mijn issues kan omgaan. De laatste tijd echter (relatie is lat-relatie geworden) spelen die oude gevoelens weer op, laatst zelfs uitmondend in een grote paniekaanval waarin ik alleen nog maar kan schreeuwen en huilen en compleet onredelijk kan zijn. In eerdere relaties had ik dat soms all the time, maar nu was het al een hele tijd geleden, schrikken dus.



Ik merk ook dat ik de laatste weken eigenlijk constant een "verlaten" gevoel heb, wat veel invloed heeft op mijn gemoed en ook wederom op mijn relatie.



Heb dus al verschillende therapieën gedaan en ook ooit kort met mijn moeder in therapie geweest, maar de relatie met mijn moeder is alleen maar verslechterd ondanks vele pogingen van beide kanten, en de verlatingsangst is er dus nog altijd, soms latent, soms nauwelijks merkbaar, en soms sterk als een vulkaan.



Iemand hier ervaring mee, of tips? Dit kan zo toch niet doorgaan :(
Alle reacties Link kopieren
Wat moet ik me voorstellen bij een "constant verlaten gevoel"?
Voel je dat het erger word in aanloop naar je menstruatie?
(Ik wel namelijk) mijn remedie is tijdens een relatie iig eens per maand langs mijn "begeleider" (lees: therapeut). Om de zaken weer even in perspectief te zetten.



Ik doe er voor de rest zo een beetje alles aan om mezelf heel leuk te vinden en mijn leven ook, en me bewust te blijven van mijn gedachten patronen die me in die neerwaardse spiraal meetrekken.

Waar je je op focust die richting ga je ook op, zaak is dus te leren je focus te verleggen. Jezelf een ander verhaal te vertellen. Dat van je moeder is gebeurd en heeft diepe sporen achter gelaten, nu is het tijd om die pijn in een zak te stoppen en naast je neer te leggen en verder te lopen. Je hebt die keus, je moet het doen als je gelukkig wilt zijn.
Alle reacties Link kopieren
We worden allemaal eens verlaten, meerdere malen in ons leven; daar kan je niet op vooruitlopen anders ben je altijd ongelukkig.



Dat komt omdat het soort superglue wat mensen voorgoed samenkleeft nog niet is uitgevonden.



Mensen zijn nu eenmaal vrij. Dat kan nare consequenties hebben, maar ook veel goede!
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Het is wel makkelijk om het maar op verlatingsangst te schuiven en te blijven hangen in een bepaald gevoel.





Doe wat je denkt te kunnen doen om jezelf beter te gaan voelen en neem de verantwoordelijkheid voor je eigen leven.
quote:dubbeltje4 schreef op 25 april 2014 @ 13:24:

Het is wel makkelijk om het maar op verlatingsangst te schuiven en te blijven hangen in een bepaald gevoel.

En waar lees jij dat ze dat doet of waardoor heb je die indruk?

Ikzelf heb net de indruk dat de TO hier heel graag vanaf wil komen, haar eigen fouten inziet en aan zichzelf wil werken.



Sterkte en veel moed, TO!
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel geen_inspiratie!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven