Wat is er aan de hand?

18-04-2014 09:14 10 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 6 weken thuis vanwege overspannenheid.

In het begin werd het thuis veel erger , maar nu gaat het goed.

Ik voel me ontspannen draai het huishouden goed, ben weer gezellig en had me voorgenomen na de mei vakantie weer te van beginnen.

Maar nu ben ik twee keer op mijn werk geweest en voel in mijn lijf vreselijke spannning. Mijn hele lijf doet zeer alsof ik spierpijn heb.

Ik snap het niet zo goed.Ik vond het leuk om even weer naar mijn werk te gaan, maar deze stress overvalt mij heel erg.

Ik heb de afgelopen tijd thuis nergens last van , ben even op mijn werk en pats stress.En dan alleen in mijn lijf. Ik Pieker niet , ik wil graag weer beginnen maar deze stress pijn is echt klootte.

Nu weet ik niet zo goed wat ik moet doen.

Zal het over drie weken wel beter gaan.

Wat als ik begin en het lukt niet? Dan vaal ik helemaal.
Don't worry be happy
Alle reacties Link kopieren
Heb je je huisarts gesproken? De bedrijfsarts?

Wat zeggen die over reintegratie.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Niets overhaasten.....als je stress voelt als je op je werk bent, is dat geen goed teken!



In 1992 was ik overspannen en ben (schrik niet!) 1 1/2 jaar thuis geweest! Dit zijn dingen die je niet moet overhaasten.



Je kunt je gaan afvragen of dit dan wel de baan is die bij je past....



Bij mij had het ermee te maken dat ik (toen) geen NEE durfde te zeggen, met als gevolg dat ik steeds meer werk toegeschoven kreeg...



Ik ben destijds gaan praten met een psychologe, dat heeft erg geholpen en ontdekte ik ook waarom ik toen geen nee durfde te zeggen. Ik heb veel geleerd in die tijd dat ik thuis was en werk sindsdien weer met plezier (zelfde bedrijf, andere werkplek))
Alle reacties Link kopieren
Ik heb al met mijn huisarts gesproken, die wil mij volgende week na nog wat activiteiten te hebben gedaan weer zien.

Het reintergratie programma heb ik zelf bedacht en de ha vond het goed dat ik weer begon op voorwaarde dat ze me volgende week weer ziet.

Voor de bedrijfsarts ben ik aangemeld, maar nog niks van gehoord.

Daar duurt het nog te kort voor.

Ik vind mijn baan heel leuk, maar het is mega druk naast een al vrij belast leven.

Toen het zo goed ging de afgelopen week heb ik tegen mijn werk ook gezegd dat ik weer kom.

Maar nu heb ik mijn twijfels of dat werk slim is.

Ik zit nu ook te dubben of ik het meteen aan mijn werkgever moet melden. Of even afwachten pffft ik weet echt niet wat wijsheid is.

Daarbij zit ik ook nog tepiekeren dat mijn vervangster al ander werk heeft aangeboden. Als ik later toch nog te overspannen blijkt te zijn moeten ze weer een ander zoeken ( ik sta voor de klas) Als ik het nu aan geef blijft ze denk ik voor mijn klas.

Het is Pasen ik wil mijn leidinleiding gevende er nu ook niet lastig mee vallen. Arch.........
Don't worry be happy
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zelf na mijn overspannenheid begonnen met 2x 4 uur (werk normaal 32 uur) en heeeeel langzaam opbouwen. Ik ging in die periode ook vaak naar de bedrijfsarts en ik ging via werk een coachingstraject in om beter met mijn werk (eigenlijk de werkomgeving) te kunnen omgaan. Wat gek dat het bij jou nog te kort duurt voor de bedrijfsarts. Toen ik op een vrijdag uitviel kon ik die maandag meteen terecht.

Rustig aan, niet al te druk maken, dat kan je er nu niet goed bij hebben. Blijf in gesprek en laat idd zien dat je hulp zoekt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook na een periode thuis begonnen met 2*3-4 uur, de bedrijfsarts (waar ik al na 2 dagen terecht kon) wilde zelfs nog minder uren! Elke 2 weken mocht er een uurtje per dag bij, of een extra dag, maar zeker niet direct volledig beginnen.

Ik zou je dat ook aanraden. Ik was echt kapot na die 3-4 uurtjes! Dus dat je vervangster blijft, en dat jij enkele dagen een paar uur van haar overneemt. Succes!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook leerkracht po en heb 3 jaar geleden een jaar erover gedaan om te reeintergreren.

Dit gebeurt overigens in overleg met een Arbo arts!

Ik snap je, je wilde in ieder geval de collega's even zien en ook wel de kindjes? En dan ben je daar en, in mijn geval, dan kreeg ik heel veel vragen die ik mezelf ook stelde maar totaal geen antwoord op had. 'Hoe is het, wanneer ben je er weer' enz.

Ik merkte ook juist op school dat ik nog geen millimeter veranderd was en zag ook helder dat op school niets of niemand zou veranderen.

Ik wilde heel graag een draaiboek, wat moet ik wanneer doen en hoe bouwen we dat op en wanneer ben ik er dan weer?

Dat antwoord/draaiboek gaat niet komen!

Dat je nu een terugval hebt wil mi zeggen dat het nog teveel was. Volgende week (of volgende maand..) weer even naar school maar dan alleen bv op vrijdagmiddag als ze na school aan de thee zitten.

Accepteren dat jij je klas even niet gaat doen. Misschien wel maanden...

Succes!
Ik weet best een naam maar die was bezet..
Alle reacties Link kopieren
Hum...ik heb zode hoop dat ik er gewoon weer ben na de mei vakantie.

Ik bleef thuis voor een weekje rust nu zijn het er al 6.

Ik heb niet het gevoel dat ik zo overspannen ben dat het wel een half jaar duurt.

Maar mijn reactie van gisteren doet me schrikken en doet me twijfelen of ik niet toch te snel ga. En wat als ik het niet redt.

Ik had gehoopt nog voordat ik naar de bedrijfsarts ga ik weer terug ben. Ik ben al wel aangemeld. Ik heb nu wekelijks contact met mijn huisarts.

Ik wilde gewoon meteen weer beginnen, anders is het ook zo onrustig voor de groep.

Maar nu twijfel ik aan al die voornemens.

Ook twijfel ik of ik het al moet melden. Iedereen is vrij, ik wil ze eigenlijk niet lastig vcallen, maar ben ook bang dat er al afspraken worden gemaakt, waardoor het allemaal moeilijker wordt om toe te geven dat ik me toch nog niet zo heel sterk boel als ik dacht.

Ben ook ineens weer jankerig, maar ook ongesteld geworden.

Ojee al die keuzes.....wel bellen niet bellen, mail sturen of niet of afwachten maar...... Of is het aanstellerij en moet ik gewoon doorzetten...... Had ik maar een glazen bol......
Don't worry be happy
Alle reacties Link kopieren
Dat herken ik enorm.

Ik heb me, nadat ik zelfs voor de kinderen geen goede, leuke juf meer was, gelijk voor een hele week ziekgemeld! Bijna een jaar later was ik er weer.

Dat had trouwens echt niet gehoeven, maar wat ik vooral wil zeggen is neem een tijd in je hoofd, liefst in overleg met je huisarts. Dan kun je dat onderdeel (tijd) namelijk loslaten. En dat is waar je nu aan gaat werken.. Overgeven en loslaten.

De tijdplanning na meivakantie lijkt mij (en daar weet ik niks van) erg spoedig.. Dat is over 2 weken beter en vooral volledig inzetbaar zijn.

Misschien gaat het met jou snel beter maar ik denk dat het je kan helpen om pas weer in juni doelen te gaan stellen bv. Dan heb je tot juni om naar school te gaan, te voelen wat dat doet, te kijken of je kunt autorijden, wat andere dingen met 'druk' met je doen, lijkt mij dat je mogelijk ook nog wel een cursus of psycholoog zal gaan bezoeken. Niemand (en ik werd heeeel boos toen dat gezegd werd..) kan ik de glazen bol kijken of jou vertellen hoe dit verder gaat.

Heb je een goede invaller? Dat scheelt ook, als dat het geval is. Hoe is jouw werkgever/ directie nu?

Als ik je advies mag geven..

De mail opstellen, versturen of niet maakt niet uit. Ze lezen het toch pas dinsdag.

Geef gewoon aan hoe jij je voelt. Echt. Gewoon eerlijk zijn. Ze zijn gewend met mensen te werken en jij kan geen duidelijkheid geven.

Heb je bezigheden, hoe kun je je consentreren? Ik had daarnaast ook het gevoel dat dit alleen slappe mensen overkwam (sorry, geef het maar eerlijk toe, ik weet al vrij lang dat je niet kunt oordelen over dingen die je niet heb meegemaakt maar toch dacht ik dat ik altijd wel de leuke enthousiaste goede juf zou zijn..)

Succes
Ik weet best een naam maar die was bezet..
Alle reacties Link kopieren
Hoi @ikweetgeennaam

Dank je voor je uitgebreide mail.

Goede tip om de mail al vast op te stellen en dan later te versturen. Dan is het wel uit mijn hoofd.

Vandaag kan ik me weer minder concentreren. Dat komt omdat ik nu Pieker hoe het verder moet. Ik had zo als doel beginnen na de meivakantie.

Verder ben ik veel bezig met opruimen sorteren, alsof dat ook ruimte geeft in mijn hoofd. Ook tuinieren en mijn kozijnen schilderen. Praktische klussen. In het begin kon ik niet stoppen. Hyper de pieper. Nu is dat beter.

Ik krijg een aantal reacties van ouders en kinderen die me heel goed doen, dus dat is wel fijn.

Ik heb een jonge vervangster, die erg goed haar best doet maar waaruit ik gisteren ook begreep nog erg veel moeite heeft met mijn groep.

Het is ook een erg drukke groep met een paar lieve, maar qua gedrag lastige kinderen.

De extra dingen ( als extra hulp aan kinderen ) blijven ( logische ook) liggen. Het gaf me niet een heel goed gevoel.

Het gaf me ook het gevoel dat een aaaantal kinderen de structuur een beetyje kwijt zijn. Dit vloog me erg aan.

De directie is erg aardig en begripvol. Ik ben pas redelijk overtuigd geweest dat ik wel weer kan beginnen en dat vonden ze prima. Maar oh jee ik twijfel nu zo. IIk had niet gedacht dat ik me nu zo zou voelen.

Maar als ik terug denk, zit ik nu steeds in mijn eigen veilige toko, met weinig ( nou ja.... Pubers in the house ) prikkels en dan lukt het me allemaal weer best.

Ik ga dinsdag wel eeen gesprek aan en dan gooi ik alles open en eerlijk eruit. Voel me zo suf vooral omdat ik zo hard riep dat het goed ging. En idd ik dacht ook van het sterke ik kan alles aan hout gesneden te zijn. Valt dat even rauw op mijn dak
Don't worry be happy

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven