Psyche
alle pijlers
Wat is het dat mensen niet uit hun woonplaats wegwillen?
zaterdag 30 augustus 2014 12:58
Hier ben ik echt heel benieuwd naar. Ik ken een aantal mensen die nooit uit hun geboortedorp weg willen en beslist niet willen verhuizen, ook al zouden de omstandigheden zo zijn dat het handiger en praktischer is.
Zelf ben ik niet zo gebonden aan één plek en als ik een leuk huis heb, kan ik op de meeste plekken wel aarden. En daarom ben ik benieuwd naar het waarom.
Of ben je zelf honkvast, en bent min of meer tegen je wil, wel verhuisd. Hoe pakte dat uit?
Zelf ben ik niet zo gebonden aan één plek en als ik een leuk huis heb, kan ik op de meeste plekken wel aarden. En daarom ben ik benieuwd naar het waarom.
Of ben je zelf honkvast, en bent min of meer tegen je wil, wel verhuisd. Hoe pakte dat uit?
zaterdag 30 augustus 2014 13:02
Mijn zusje wil echt niet weg uit onze geboorteplaats. Die kan niet zonder de vertrouwde toren, plein en stad.
Ik ben al een paar keer de stad uit gegaan en sinds 4 jaar voorgoed. Ik ben niet zo gehecht aan mijn geboortestad. Wel aan Nederland en ook aan het noorden. Ik zou niet naar een plek buiten Groningen, Friesland of Drenthe verhuizen.
Ik ben al een paar keer de stad uit gegaan en sinds 4 jaar voorgoed. Ik ben niet zo gehecht aan mijn geboortestad. Wel aan Nederland en ook aan het noorden. Ik zou niet naar een plek buiten Groningen, Friesland of Drenthe verhuizen.
zaterdag 30 augustus 2014 13:03
Ik heb in verschillende landen en continenten gewoond, steeds weer in een sociaal gat beginnen, steeds helemaal overnieuw beginnen, niemand kennen, aangewezen zijn op jezelf. Nee, ik heb nu mensen om me heen die ik langer ken dan wie dan ook (10 jaar) en ik wil niet meer weg uit mijn woonplaats/provincie. Ik heb geen zin om alweer helemaal opnieuw te beginnen. Het kost ontzettend veel moeite en tijd en als je er niet zoveel tijd en moeite in investeert blijf je in dat sociale gat en in de eenzaamheid zitten.
zaterdag 30 augustus 2014 13:06
Moeilijk uit te leggen. Tijdens onze studententijd hebben man en ik in een fantastische stad gewoond en daar de tijd van ons leven gehad. Maar daarna zijn we weer terug gegaan naar de stad waar we vandaan kwamen en daar wonen we bijna 40 jaar later nog steeds. Het was heerlijk om terug te zijn, ik kan niet uitleggen waarom.
zaterdag 30 augustus 2014 13:06
Vroeger kon ik ook overal wel aarden en een 'eigen' plekje maken voor mijzelf. Nadat ik de dertig was gepasseerd wilde ik graag terug. Er begonnen toen mensen weg te vallen en ik zat zo ver weg dat ik niet kon helpen, dat vond ik echt heel naar.
Nu woon ik weer in de 'oude' buurt en hebben wij zelf ook wat meer 'rust'. Als er nu een ouder ziek is kunnen wij gelijk inspringen, vijf minuten fietsen. Het maakt ons eigen leven ook een stuk lichter, het netwerk is zo ontzettend veel groter. En met een kind is dat wel natuurlijk heel praktisch als je samen met een zus, schoonzus of vriendin onderling de opvang rond krijgt. Je loopt ook gewoon bij vrienden naar binnen, geen gedoe meer met agenda's naast elkaar leggen. Ik miste dat wel heel erg, het spontane aanwaaien en een terrasje pikken/etentje/winkelen. Mijn man wilde vooral terug vanwege kind om het hier te laten opgroeien, zijn argumenten daarvoor vond ik ook prima te begrijpen.
Nu woon ik weer in de 'oude' buurt en hebben wij zelf ook wat meer 'rust'. Als er nu een ouder ziek is kunnen wij gelijk inspringen, vijf minuten fietsen. Het maakt ons eigen leven ook een stuk lichter, het netwerk is zo ontzettend veel groter. En met een kind is dat wel natuurlijk heel praktisch als je samen met een zus, schoonzus of vriendin onderling de opvang rond krijgt. Je loopt ook gewoon bij vrienden naar binnen, geen gedoe meer met agenda's naast elkaar leggen. Ik miste dat wel heel erg, het spontane aanwaaien en een terrasje pikken/etentje/winkelen. Mijn man wilde vooral terug vanwege kind om het hier te laten opgroeien, zijn argumenten daarvoor vond ik ook prima te begrijpen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 30 augustus 2014 13:10
Grappig inderdaad. Mijn ex schoonzus was zo. Geboren en getogen in een ons-kent-ons dorp en wilde er nooit weg. Gezellig een huis naast pa en ma. Het is wellicht de veiligheid.
Mij lijkt het verschrikkelijk. Ik wil nooit 'lang' op 1 plek blijven. Dan heb ik het wel gezien. Een huis kopen zie ik mezelf ook niet zo snel doen.
Mij lijkt het verschrikkelijk. Ik wil nooit 'lang' op 1 plek blijven. Dan heb ik het wel gezien. Een huis kopen zie ik mezelf ook niet zo snel doen.
zaterdag 30 augustus 2014 13:12
zaterdag 30 augustus 2014 13:13
Ik wilde liever niet weg uit mijn geboortedorp maar de huizen zijn er duur en ik kwam een man tegen met een eigen bedrijf. Die dus niet weg kon (wilde) en ik ben voor hem naar zijn geboortedorp verhuisd en met hem in zijn ouderlijk huis gaan wonen. En nu spijt als haren op mijn hoofd.
Het maakt me nu niet veel meer uit waar ik zou wonen als het maar weg van hier is. In mijn oude dorp waardeerde ik de ligging, de vrijheid van doen en laten zonder dat iedereen alles van je wist. Nu heb ik juist het tegenovergestelde: ingesloten door kanaal, rivier en industrie, en als je een scheet laat weet een uur later iedereen het. Het vreemde is dat de mensen van hier pas echt verslaafd zijn aan hun dorp en er wonen hele families op elkaars lip. Na al die jaren (nu bijna 7 jaar) krijg ik nog altijd een benauwd gevoel als ik het dorp binnen rijd. Ik hou me vast aan de droom om ooit weer ergens anders te zullen wonen.
Het maakt me nu niet veel meer uit waar ik zou wonen als het maar weg van hier is. In mijn oude dorp waardeerde ik de ligging, de vrijheid van doen en laten zonder dat iedereen alles van je wist. Nu heb ik juist het tegenovergestelde: ingesloten door kanaal, rivier en industrie, en als je een scheet laat weet een uur later iedereen het. Het vreemde is dat de mensen van hier pas echt verslaafd zijn aan hun dorp en er wonen hele families op elkaars lip. Na al die jaren (nu bijna 7 jaar) krijg ik nog altijd een benauwd gevoel als ik het dorp binnen rijd. Ik hou me vast aan de droom om ooit weer ergens anders te zullen wonen.
zaterdag 30 augustus 2014 13:15
Ik woon ook nog altijd in mijn geboorte dorp en wil hier liever niet weg. Ik vind het hier veilig, vertrouwd en een goede veilige omgeving voor onze kinderen. Het is overzichtelijk klein, met wel de hoognodige winkels, maar dat is wel het enige wat ik mis: winkels (al is het maar een Hema ofzo) en vermaak (je hebt hier 1 eetcafe en 1 kroeg en dat is het).
zaterdag 30 augustus 2014 13:16
Ik vermoed dat de ene persoon 'avontuurlijker' is dan de ander? Sommigen zijn altijd op zoek naar iets nieuws, iets anders en vinden juist die verandering een belangrijk onderdeel van het leven.
Daarbij aardt de ene persoon ook veel sneller dan de ander. Het autonomische en zelfstandige aspect zal denk ik ook meespelen. En de een maakt sneller vrienden dan de ander.
Denk ik.
Daarbij aardt de ene persoon ook veel sneller dan de ander. Het autonomische en zelfstandige aspect zal denk ik ook meespelen. En de een maakt sneller vrienden dan de ander.
Denk ik.
zaterdag 30 augustus 2014 13:18
Ik vind de sfeer hier fijner dan ergens anders. Wel overwogen om aan de andere kant van het land te gaan wonen. Overnieuw beginnen is geen probleem maar we vinden het wel een fijn idee om dicht bij onze ouders te wonen.
Mochten we kinderen krijgen dan worden opa's en oma's meer dan iemand die ze zo af en toe zien. Ik vond het vroeger heerlijk om zomaar bij mijn opa en oma langs te kunnen gaan en dat gun ik mijn kinderen later ook.
Mochten we nu dus verhuizen dan zouden we gelijk weer hier heen verhuizen als ik zwanger zou zijn en dat was alle moeite niet waard.
Mochten we kinderen krijgen dan worden opa's en oma's meer dan iemand die ze zo af en toe zien. Ik vond het vroeger heerlijk om zomaar bij mijn opa en oma langs te kunnen gaan en dat gun ik mijn kinderen later ook.
Mochten we nu dus verhuizen dan zouden we gelijk weer hier heen verhuizen als ik zwanger zou zijn en dat was alle moeite niet waard.
zaterdag 30 augustus 2014 13:18
Ik wilde juist graag uit mijn geboortdedorp weg.
Is geen klein dorp,bijna een stadje,maar toch benauwde het me.
Ik werd 18 en ging een studie volgen, dus een mooie kans om weg te gaan, zou ook nooit terug willen.
Woon al jaren in Groningen (stad) en vind het hier prima.
Ik zou denk ik ook best makkelijk weer ergens anders kunnen aarden,maar dan nog wel in het Noorden, in het Westen wonen lijkt me helemaal niets.
Is geen klein dorp,bijna een stadje,maar toch benauwde het me.
Ik werd 18 en ging een studie volgen, dus een mooie kans om weg te gaan, zou ook nooit terug willen.
Woon al jaren in Groningen (stad) en vind het hier prima.
Ik zou denk ik ook best makkelijk weer ergens anders kunnen aarden,maar dan nog wel in het Noorden, in het Westen wonen lijkt me helemaal niets.
zaterdag 30 augustus 2014 13:21
zaterdag 30 augustus 2014 13:22
quote:brenne schreef op 30 augustus 2014 @ 13:13:
Ik wilde liever niet weg uit mijn geboortedorp maar de huizen zijn er duur en ik kwam een man tegen met een eigen bedrijf. Die dus niet weg kon (wilde) en ik ben voor hem naar zijn geboortedorp verhuisd en met hem in zijn ouderlijk huis gaan wonen. En nu spijt als haren op mijn hoofd.Hier net hetzelfde. Zonder spijt dan. Vind ik echt verschrikkelijk voor je.quote:Het maakt me nu niet veel meer uit waar ik zou wonen als het maar weg van hier is. In mijn oude dorp waardeerde ik de ligging, de vrijheid van doen en laten zonder dat iedereen alles van je wist. Nu heb ik juist het tegenovergestelde: ingesloten door kanaal, rivier en industrie, en als je een scheet laat weet een uur later iedereen het. Het vreemde is dat de mensen van hier pas echt verslaafd zijn aan hun dorp en er wonen hele families op elkaars lip. Na al die jaren (nu bijna 7 jaar) krijg ik nog altijd een benauwd gevoel als ik het dorp binnen rijd. Ik hou me vast aan de droom om ooit weer ergens anders te zullen wonen. Kunnen jullie niet naar een ander dorp (of een stad) in de omgeving verhuizen? Dicht bij jouw partners bedrijf, maar dat jij ook fijn woonplezier krijgt?
Ik wilde liever niet weg uit mijn geboortedorp maar de huizen zijn er duur en ik kwam een man tegen met een eigen bedrijf. Die dus niet weg kon (wilde) en ik ben voor hem naar zijn geboortedorp verhuisd en met hem in zijn ouderlijk huis gaan wonen. En nu spijt als haren op mijn hoofd.Hier net hetzelfde. Zonder spijt dan. Vind ik echt verschrikkelijk voor je.quote:Het maakt me nu niet veel meer uit waar ik zou wonen als het maar weg van hier is. In mijn oude dorp waardeerde ik de ligging, de vrijheid van doen en laten zonder dat iedereen alles van je wist. Nu heb ik juist het tegenovergestelde: ingesloten door kanaal, rivier en industrie, en als je een scheet laat weet een uur later iedereen het. Het vreemde is dat de mensen van hier pas echt verslaafd zijn aan hun dorp en er wonen hele families op elkaars lip. Na al die jaren (nu bijna 7 jaar) krijg ik nog altijd een benauwd gevoel als ik het dorp binnen rijd. Ik hou me vast aan de droom om ooit weer ergens anders te zullen wonen. Kunnen jullie niet naar een ander dorp (of een stad) in de omgeving verhuizen? Dicht bij jouw partners bedrijf, maar dat jij ook fijn woonplezier krijgt?
zaterdag 30 augustus 2014 13:26
Ik woon niet in mijn geboortedorp, maar wel in het dorp waar ik voor het grootste gedeelte ben opgegroeid. Tussendoor wel 6 jaar weggeweest en in verschillende plaatsten gewoond, maar toch weer teruggekomen. Voornamelijk vanwege sociale contacten en familie.
Mijn man is hier komen wonen omdat mijn huis groter is en inmiddels staat vast dat we hier nooit meer weggaan. Wel ooit een ander huis, maar niet meer weg uit deze plaats.
De reden hiervoor is dat ons kind hier begraven ligt en die willen we niet 'achterlaten'.
Mijn man is hier komen wonen omdat mijn huis groter is en inmiddels staat vast dat we hier nooit meer weggaan. Wel ooit een ander huis, maar niet meer weg uit deze plaats.
De reden hiervoor is dat ons kind hier begraven ligt en die willen we niet 'achterlaten'.
zaterdag 30 augustus 2014 13:27
quote:ikbenmoedervan schreef op 30 augustus 2014 @ 13:26:
Ik woon niet in mijn geboortedorp, maar wel in het dorp waar ik voor het grootste gedeelte ben opgegroeid. Tussendoor wel 6 jaar weggeweest en in verschillende plaatsten gewoond, maar toch weer teruggekomen. Voornamelijk vanwege sociale contacten en familie.
Mijn man is hier komen wonen omdat mijn huis groter is en inmiddels staat vast dat we hier nooit meer weggaan. Wel ooit een ander huis, maar niet meer weg uit deze plaats.
De reden hiervoor is dat ons kind hier begraven ligt en die willen we niet 'achterlaten'.Dat begrijp ik heel goed.
Ik woon niet in mijn geboortedorp, maar wel in het dorp waar ik voor het grootste gedeelte ben opgegroeid. Tussendoor wel 6 jaar weggeweest en in verschillende plaatsten gewoond, maar toch weer teruggekomen. Voornamelijk vanwege sociale contacten en familie.
Mijn man is hier komen wonen omdat mijn huis groter is en inmiddels staat vast dat we hier nooit meer weggaan. Wel ooit een ander huis, maar niet meer weg uit deze plaats.
De reden hiervoor is dat ons kind hier begraven ligt en die willen we niet 'achterlaten'.Dat begrijp ik heel goed.
zaterdag 30 augustus 2014 13:31
quote:Annelaure schreef op 30 augustus 2014 @ 13:03:
Ik heb in verschillende landen en continenten gewoond, steeds weer in een sociaal gat beginnen, steeds helemaal overnieuw beginnen, niemand kennen, aangewezen zijn op jezelf. Nee, ik heb nu mensen om me heen die ik langer ken dan wie dan ook (10 jaar) en ik wil niet meer weg uit mijn woonplaats/provincie. Ik heb geen zin om alweer helemaal opnieuw te beginnen. Het kost ontzettend veel moeite en tijd en als je er niet zoveel tijd en moeite in investeert blijf je in dat sociale gat en in de eenzaamheid zitten.Dit begrijp ik heel goed. Steeds verhuizen lijkt mij erg vermoeiend en kan mij voorstellen dat je dit na x aantal jaar wel hebt bekeken.
Ik heb in verschillende landen en continenten gewoond, steeds weer in een sociaal gat beginnen, steeds helemaal overnieuw beginnen, niemand kennen, aangewezen zijn op jezelf. Nee, ik heb nu mensen om me heen die ik langer ken dan wie dan ook (10 jaar) en ik wil niet meer weg uit mijn woonplaats/provincie. Ik heb geen zin om alweer helemaal opnieuw te beginnen. Het kost ontzettend veel moeite en tijd en als je er niet zoveel tijd en moeite in investeert blijf je in dat sociale gat en in de eenzaamheid zitten.Dit begrijp ik heel goed. Steeds verhuizen lijkt mij erg vermoeiend en kan mij voorstellen dat je dit na x aantal jaar wel hebt bekeken.
zaterdag 30 augustus 2014 13:32
Ik kan het niet omdat ik hier geboren en getogen ben. Heb nooit ergens anders gewoond en waarom zou ik dat willen? Ik heb hier werkelijk alles wat mijn hart maar verlangd. Alles zit dicht in de buurt en ook al mijn familie en vrienden wonen hier behalve de familie die in het buitenland woont. Ik heb hier echt een heel leven opgebouwd en ik denk niet dat ik dat ergens anders zou kunnen doen.
zaterdag 30 augustus 2014 13:35
quote:melissa-x schreef op 30 augustus 2014 @ 13:21:
Ik vind trouwens wel dat er een verschil zit tussen je leven lang op één plek blijven, of na allerlei jaren ergens anders graag terugkeren in je geboortestad. In dat laatste geval ben je duidelijk wel gehecht aan je stad, maar heb je ook andere woonplaatsen meegemaakt.
Met je eens. Waar ik op doel zijn mensen die hun hele leven in 1 dorp wonen. Als ik dit zo schrijf, lijkt het zo veroordelend, maar zo bedoel ik het niet.
Sommigen schrijven al veiligheid, familie in de buurt etc. Hoe closer, hoe meer behoefte je hebt om in elkaars buurt te blijven?
Ik vind trouwens wel dat er een verschil zit tussen je leven lang op één plek blijven, of na allerlei jaren ergens anders graag terugkeren in je geboortestad. In dat laatste geval ben je duidelijk wel gehecht aan je stad, maar heb je ook andere woonplaatsen meegemaakt.
Met je eens. Waar ik op doel zijn mensen die hun hele leven in 1 dorp wonen. Als ik dit zo schrijf, lijkt het zo veroordelend, maar zo bedoel ik het niet.
Sommigen schrijven al veiligheid, familie in de buurt etc. Hoe closer, hoe meer behoefte je hebt om in elkaars buurt te blijven?
zaterdag 30 augustus 2014 13:36
Ik ben sinds ongeveer 7jaar definitief weg uit mijn geboorte-omgeving, sinds 14jaar woon ik al niet meer in mijn geboortedorp. Heb nooit mijn plek kunnen vinden daar, ook niet in steden erom heen. Hoe verder weg hoe beter! Gelukkig dacht mijn man er ook zo over en hebben we samen de stap genomen, eerst een huisje gehuurd en toen gekocht. Wonen hier alweer 5jaar.
Is zelfs zo dat als ik weer in geboortedorp kom niet kan wachten tot we weer terug kunnen naar huis. Voel me daar totaal niet op gemak, we komen er dus ook heel weinig.
Onze familie kan het niet snappen, niemand van hun willen ooit weg uit hun geboortedorp. Als ze bij ons komen klagen ze eerst over het lange rijden, als ze eenmaal aan de koffie zitten zeggen ze dat de ruimte hier perfect is en ze dat zelf ook wel zouden willen.. Maar ja, verkeerde plaats hé.
Is zelfs zo dat als ik weer in geboortedorp kom niet kan wachten tot we weer terug kunnen naar huis. Voel me daar totaal niet op gemak, we komen er dus ook heel weinig.
Onze familie kan het niet snappen, niemand van hun willen ooit weg uit hun geboortedorp. Als ze bij ons komen klagen ze eerst over het lange rijden, als ze eenmaal aan de koffie zitten zeggen ze dat de ruimte hier perfect is en ze dat zelf ook wel zouden willen.. Maar ja, verkeerde plaats hé.
