Wat voor soort hulp past bij mij

23-08-2014 13:36 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Even kort voorstellen. Ik ben Wijsje een vrouw van midden 40 en ben sinds een paar weken weer alleen.



Mij relatie is gestrand mede door mijn onvermogen om tijdens conflicten niet op een rustige manier te kunnen reageren.Er barst altijd een bom, ga schreeuwen en wil kost wat kost doorgaan. Mijn ex-partner sloeg dan onmiddellijk op slot en wilde dan niet meer met mij praten.Met het gevolg dat ik nog meer door ging totdat het dan zo escaleerde en hij uiteindelijk vluchtte. Ik reageerde dit tot achteraf mijn grote verdriet op mijn kinderen af. Zodra er wel wat tijd voorbij ging dan zakte mijn bui wel maar ik ben op zo'n moment niet in staat om mezelf terug te fluiten. Ik heb achteraf hier zoveel spijt van.Naderhand hierover in gesprek gaan lukt niet want mijn ex was dan zo gefrustreerd dat hij er niet meer over wilde praten. Uiteindelijk bleef het maar broeien totdat er weer een bom barstte. Gevolg een cirkel waar we beiden niet meer uitkwamen.

In mijn werk heb ik hier ook wel last van maar meestal komt dat er pas thuis uit.



Het enige wat ik weet is dat ik niet zo royaal in mijn zelfvertrouwen zit en weet dat ik hier hard mee aan de slag moet. Beter leren met conflicten om te gaan, meer zelfvertrouwen krijgen. Waarschijnlijk is mij relatie met mijn ex niet meer te redden maar de relatie met mijn kinderen zeker wel. Dat is ook de reden dat ik met mezelf aan de slag wil gaan. Dat verdien ik maar ook zeker mijn lieve puberkinderen.



Wie o wie heeft er ideeën en kan me helpen?
Alle reacties Link kopieren
Verdrietig om te lezen dat je dit op je kinderen hebt afgereageerd maar goed om te lezen dat je met jezelf aan de slag wil. Ik zou langs de huisarts gaan om hierover te praten en laten adviseren welke hulp het beste bij jouw hulpvraag aansluit. Succes!!
Alle reacties Link kopieren
Daar voel ik me ook vreselijk schuldig en verdrietig over. Gelukkig hadden en hebben we ook wel hele fijne momenten samen.
Alle reacties Link kopieren
Ik hoorde laatst iets over emotie-regulatie. Dat zou je kunnen googlen. Moest daar meteen aan denken toen ik je verhaal las. Verder eens met pinky dat je in samenspraak met je huisarts het beste tot een weloverwogen besluit kunt komen m.b.t. de hulp die je zoekt.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Dan zou ik nu actie gaan ondernemen en een gesprek aangaan met de huisarts of maatschappelijk werk. Uiteindeljk zul je namelijk moeten leren om zaken uit te praten ipv schreeuwen. Want blijkbaar weet je dondersgoed dat je zelf fout zit en moet je leren dit gedrag direct te herkennen wanneer het gebeurt en rustig blijven of weg lopen uit de situatie en er later over praten.
Ik denk dat je moet beginnen met persoonlijke therapie omdat je aangeeft erg onzeker te zijn, vervolgens zou je dan kunnen proberen duidelijkheid te krijgen waarom je zo reageert als je doet terwijl het contraproductief is.meestal doen mensen namelijk alleen iets als ze er op de een of andere manier iets mee winnen, als ik je verhaal lees zie ik niet wat dat kan zijn, dat zul je dus in je therapie moeten zien te ontdekken.



Als je ex niet meer wil heeft relatietherapie geen zin, maar er bestaat ook zo'n vorm voor de relatie ouder-kind om te leren op een zinnige, niet-destructieve manier conflicten op te lossen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik vooral wilde bereiken was inderdaad de winst van gelijk krijgen en het op mijn manier moest. Ondanks dat ik hard riep dat ik hem niet wilde bekritiseren en hij zich uiteraard aangevallen voelde. Dat bleef ik ontkennen tijdens zo'n uitbarsting. Uiteindelijk nam hij zo veel afstand van mij dat er uiteindelijk geen houden meer aan was.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven