baas frustreert mij

23-07-2014 17:45 25 berichten
dit zou ook onder werk en studie kunnen staan, want situatie op het werk, maar ik heb er gevoelsmatig last van en neem het ook mee naar huis, dus daarom hier. En trouwens op aanraden van forumlid Lucifers in het topic snel huilen in relaties



De leidinggevende van onze kleine groep werknemers kan een erg moeilijk persoon zijn. Als hij zelf stress heeft (onbekend waarvan) moet alles gaan zoals hij het wil, anders kun je een preek krijgen die je eerder van een ouder tegen een kind zou verwachten. Dit is in het ergste geval.

Verder vindt hij gewoon duidelijk dat hij echt een trede boven ons staat. Maakt zelf nooit zijn handen vuil. Ik bedoel, hij is druk met zijn eigen dingen maar hij zet letterlijk zijn eigen kopje niet in de afwasmachine om maar iets te noemen.

Op goede dagen kan hij ook min of meer ontspannen overkomen en dan is alles makkelijker. Gelukkig is hij ook niet alle dagen van de week aanwezig in het gebouw. In zijn afwezigheid redden wij het prima, we weten wat er gedaan moet worden en hoe we dat moeten regelen. Als hij er wel is , moeten door ons geplande dingen soms ineens anders. En ga daar maar niet over discussieren, want hij heeft altijd gelijk.

Dit is dus niet alleen mijn ervaring, maar ook die van de rest van mijn collega's. Tot zover korte beschrijving van baas, ik zou er een boek over kunnen schrijven. Maar wil nou ook weer niet te herkenbaar zijn.

Waar het voor mij om gaat is: ongeveer eens per maand doet zich een situatie voor met hem waardoor ik enorm gefrustreerd word. Meestal heeft het te maken met zijn idee dat hij boven iedereen staat. Hij vindt bijvoorbeeld dat hij ons kan vragen om prive opdrachten voor hem uit te voeren. Met prive bedoel ik dan: heeft echt niks met werk waarvoor wij zijn aangenomen te maken. Ook vindt hij o.a. dat er ten alle tijden eerst naar hem geluisterd moet worden, ookal moet degene tegen wie hij iets wil zeggen daarvoor een telefoongesprek afbreken.

Ik wind me hier enorm over op en voel me soms gewoon vernederd. Werkgever is 1 ding, maar moet hij nou zo duidelijk maken dat hij belangrijker is dan wij?

Hij is iemand die vindt dat hij zelf altijd gelijk heeft en het ook altijd zo weet te draaien dat hij ook gelijk krijgt. Iemand die vindt dat alles moet gaan zoals hij het wil. Of dat per geval redelijk is, daar houdt hij zich niet mee bezig.

Als ik in een situatie kom waarbij ik direct met die eigenschappen wordt geconfronteerd, wordt ik van binnen enorm boos en gefrustreerd. Ik kan op dat moment niet tegen hem ingaan want dan zou ik gaan huilen, zo sterk is de emotie. Het gevolg is dat ik me niet verdedig en ermee blijf zitten. Later kan ik het er wel over hebben met collega's, die precies weten wat ik bedoel, of thuis met mijn vriend.



Wat ik nu zou willen leren is me niet meer zo druk maken. Ik wil af van die heftige emoties die ik voel als hij mijn grens over gaat. De laatste keer was een paar weken geleden. Eerst maakte hij zijn superieuriteit op een onredelijke manier duidelijk. Ik raakte gefrustreerd. Een uur later werd ik nog eens de les gelezen. Ik kon niks zeggen omdat ik dan echt in tranen uit zou barsten. Toen hij weg was heb ik dit in een andere ruimte in mijn eentje ook gedaan. Daarna was het nog niet weg, pas nadat ik het hele verhaal aan mijn vriend had verteld kon ik het weer loslaten.



Hij gaat niet veranderen. Ik kan alleen maar proberen het voor mezelf makkelijker te maken. Maar hoe?
Alle reacties Link kopieren
Verstandig! Ga later reageren. Nu spitsuur.
Je hebt duidelijk te maken met een groot kind dat niet met zijn positie om kan gaan. Jouw fout is dat je je teveel aan je werk en aan hem verbindt. Het lijkt me logisch dat je hem gaat zien als de klootzak die hij is en daar ook gevoelsmatig in mee te gaan. Gooi je respect voor hem overboord, want hij verdiend het niet. Respect is een uitgangspunt en dat kan je behouden door middel van respectabel gedrag en naar aanleiding van het feit dat hij dat blijkbaar niet op kan brengen, ben je het hem niet verschuldigd ook.

Eén en ander zet jou dan in een andere positie, waardoor het je niet meer zo raakt en wie weet krijg je dan ooit de kracht om te zeggen hoe je erover denkt, zonder over de rooie te gaan.



Tjongejonge, wat een macht heeft die man over jou, dat je dat toestaat.

Dus nogmaals, leer hem zien zoals hij is, het grote jongetje, niet je baas en het zal je sterken.



Ondertussen lijkt het me een goed plan om naar een andere baan uit te zien. Niet haastig, maar op je gemak, zodat je een andere basis kan vinden waar je wel je dagen prettig door kunt brengen.





Edit: Overigens, je hebt je tijd en expertise aan hem verhuurd, niet je hart, ziel en zaligheid, die zijn gewoon van jou.

Laat hem dit weten!
Het zou je helpen om assertiever te worden, dan kun je je grenzen beter aangeven en daardoor niet zo emotioneel reageren op het gedrag van deze man.

Want nu ben je zo op hem gefocust dat het niet goed voor je is. Je geeft een hele hoop oordelen over hem af, het ligt allemaal aan hem, maar zoals dr. Phil al zei "je leert mensen hoe ze je kunnen behandelen".



Dat of een andere baan zoeken.
Soms kan hij wel respect tonen. Als hij bijvoorbeeld ziet dat ik niet lekker ben, mag ik gewoon naar huis. Hij is 2 persoonlijkheden want soms kun je echt wel normaal met hem praten. Als hij een hele goede dag heeft, dat dan weer wel.

Het zijn de negatieve kanten die de overhand hebben. En echt dat vind ik niet alleen. Mijn collega's weten stuk voor stuk precies waar ik het over heb als ik ze weer eens iets vertel. Ze maken het zelf ook mee met hem.

Ik heb ook geen respect voor zijn gedrag. Het frustreert me gewoon dat hij zo is en dat ik hem nooit op andere gedachten zal kunnen brengen. Dat mensen uberhaupt zo kunnen zijn. Ik kan dat niet accepteren. Ik heb een sterke iedereen-is-gelijk mening en daarom word ik zo boos elke keer.
Dat doe je zelf.
Ik weet dat ik dat zelf doe. Ik wil er ook mee ophouden maar het gevoel is er nou eenmaal. Zou niet weten hoe dat weg te krijgen
Nogmaals:



Edit: Overigens, je hebt je tijd en expertise aan hem verhuurd, niet je hart, ziel en zaligheid, die zijn gewoon van jou.

Laat hem dit weten!
@cateautje hoe laat ik hem dat weten dan? Met een gesprek? Hij zal absoluut aangeven dat het niet de bedoeling is dat ik me vernederd voel. Hij zal het ook zo weten te draaien dat ik plotseling begin te denken dat het allemaal wel meevalt. Hij is verbaal veel sterker dan ik. En bij zijn volgende slechte bui gaat het gewoon verder zoals altijd



Ik denk niet dat mijn doel moet zijn om hem te overtuigen. Dat kan niet. Het moet me niet meer uitmaken wat hij zegt/doet. Maar dat vind ik moeilijk.
Lees dan 100 keer hardop wat ik heb geschreven en overtuig jezelf.
Alle reacties Link kopieren
Heb je collega's die er wel goed mee om kunnen gaan?
...
Dit klinkt als mijn oude baas! Ik heb helaas geen tips voor je, ook ik klapte dicht en tranen sprongen in mijn ogen. Terwijl ik normaal echt niet op mijn mondje ben gevallen, maar bij hem. Pfff, ik durfde gewoon niet. Een hart onder de riem dus

Je werkt niet toevallig in Amsterdam of wel?
quote:Desperate_Housewive schreef op 23 juli 2014 @ 21:00:

Een hart onder de riem dus

Je werkt niet toevallig in Amsterdam of wel? thanx.... en nee, niet eens in de buurt. Geen mens is uniek in zijn soort
Alle reacties Link kopieren
Hij vind dat hij boven ons staat.....alles moet zoals hij het wil.....zijn wil is wet.....hij vind dat hij belangrijker is dan wij......



Nieuwsflash......dat is hij ook.



Het is zijn bedrijf en hij betaald jou om te doen wat hij wil. Hij staat ook boven jullie, want hij betaalt je salaris. Zijn toko, zijn regels. Al verft hij de muren morgen paars, al wil hij elke dag een verse koek bij zijn 3e kopje koffie....Als je er moeite mee hebt dan staat niets jou in de weg om lekker een andere werkgever te zoeken. Je moet daar niet zitten. En je hoeft je niet af te laten blaffen!
quote:Oslodeeerste schreef op 23 juli 2014 @ 20:51:

Heb je collega's die er wel goed mee om kunnen gaan?beter dan ik. Ze nemen het in ieder geval niet mee naar huis en raken zover ik weet ook niet overstuur.
quote:yoshe schreef op 23 juli 2014 @ 21:10:

Hij vind dat hij boven ons staat.....alles moet zoals hij het wil.....zijn wil is wet.....hij vind dat hij belangrijker is dan wij......



Nieuwsflash......dat is hij ook.



Het is zijn bedrijf en hij betaald jou om te doen wat hij wil. Hij staat ook boven jullie, want hij betaalt je salaris. Zijn toko, zijn regels. Al verft hij de muren morgen paars, al wil hij elke dag een verse koek bij zijn 3e kopje koffie....Als je er moeite mee hebt dan staat niets jou in de weg om lekker een andere werkgever te zoeken. Je moet daar niet zitten. En je hoeft je niet af te laten blaffen!Ik zal van mijn leven niet belangrijker zijn dan iemand anders, al had ik een bedrijf met 100 werknemers. Een baas kan best op een normale gelijkwaardige en redelijke manier met zijn werknemers omgaan ookal is hij degene die het salaris betaalt
Alle reacties Link kopieren
Je werk is een belangrijk onderdeel van je leven, dus het kan er flink inhakken als je een vervelende baas hebt. Jammer dat hij je leven zo beheerst, dat heeft hij niet verdiend.



Misschien tips vragen aan de collega's die er beter mee om kunnen gaan? Of hun gedrag nadoen?
...
hun gedrag is achter zijn rug hun schouders ophalen en erom lachen. Dat kan ik soms ook wel. Maar in andere situaties overvalt die woede en frustratie me zo sterk dat ik er een dag of 2 over doe om me erover heen te zetten
Alle reacties Link kopieren
Pfff..ik heb ook zo'n baas.

Ook maar geaccepteerd (met zijn alle) dat hij niet veranderd maar hoe gaan we daar mee om? Hoe te reageren op hem?

Ik lees mee voor tips.
Als je 7 keer valt..Sta je 8 keer op..
Alle reacties Link kopieren
Zolang je het accepteert veranderd er ook niks. Je hebt zelf altijd een keuze, weggaan of blijven. En als iedereen opstapt, dan zal de baas ook wel inzien dat hij niet heel erg handig bezig. Waarom zou hij nu veranderen? Hij krijgt toch wat hij wil, voor hem werkt dit.
Alle reacties Link kopieren
quote:Cateautje schreef op 23 juli 2014 @ 19:20:

Nogmaals:



Edit: Overigens, je hebt je tijd en expertise aan hem verhuurd, niet je hart, ziel en zaligheid, die zijn gewoon van jou.

Laat hem dit weten!



Oh Cateautje! Dit is niet mijn topic en ik sluip weer snel weg.

Maar ik heb pas gehoord dat m'n contract niet verlengd wordt. Ik ben er kapot van.

En jouw woorden komen zo bij me binnen.

Want dat is precies waarom het zo'n pijn doet, omdat ik wél m'n hart, m'n ziel en m'n zaligheid aan deze organisatie had verhuurd...



Eye-opener. Dank!
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
misschien maak ik niet duidelijk genoeg wat het eigenlijk is dat ik wil bereiken.

Ik wil gewoon blijven in deze baan want verder heb ik het wel naar mijn zin. Het is in mijn situatie ook niet makkelijk om iets anders te vinden en ik ben in vaste dienst.

Wat ik wil is niet meer zo overstuur raken. Ik heb daar heel veel last van want het belemmert mijn functioneren. Gelukkig komt het niet eens elke week voor maar als het gebeurt, is het als een aanval waar ik geen controle over heb. Ik moet het ondergaan en het duurt zeker een dag voor het helemaal weg is.

Hetzelfde kan gebeuren als er op het thuisfront iets heel erg mis gaat. Mijn primaire reactie is overstuur raken, huilen, geen controle over mezelf. Dit gebeurde bijvoorbeeld ook toen mijn dochter in de puberteit wat zwaardere problemen kreeg waar ik niet op was voorbereid.

Op dit moment is alles goed prive, alleen op het werk is er dus nog een oorzaak die mij van slag kan brengen. Maar dat herinnert mij er steeds aan dat ik emotioneel echt niet stabiel ben. En dat wil ik wel zijn, ik wil rustig blijven in stress situaties en mezelf niet kwijtraken. Want als ook prive weer een keer iets niet goed gaat wil ik mezelf kunnen beheersen om rustig naar een oplossing te zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen advies voor je. Hopelijk komt er een manier van werken voor je.



Andere baan zoeken?



Ik zie niet in waarom je het niet zou kunnen zeggen dat je je vervelend voelt bij zijn manier van leidinggeven. Maar als je dat niet kan zonder te huilen/ woedend te worden zou ik het ook laten.
Voor wat betreft het werk: zie het als zijn zwakte. Elke keer dat hij uitvalt, heeft hij zijn gevoelens ook niet onder controle. Het is een zwaktebod om je team slecht te behandelen. Dat zegt niets over het team maar juist alles over hem!



En voor wat betreft jezelf: je hebt kennelijk nooit geleerd hoe je effectief om kunt gaan met woede. Het overheerst jou, in plaats van dat jij jouw gevoelens beheerst. Je schrijft zelf al dat dit ook prive gebeurt. Misschien is het verstandig om daar eens met een professional over te praten. Er zijn namelijk meer methoden om dat te leren naast "tot 10 tellen". Maar wat voor jou werkt is heel persoonlijk. Een professional kan jou helpen om uit te zoeken hoe jij daar het best mee om kunt gaan.



En tot die tijd: elke keer als jouw leidinggevende uitvalt, probeer je dan voor te stellen dat hij daar in zijn blootje staat te schelden. Klinkt heel flauw, maar helpt echt enorm om te relativeren!
Ga op zoek naar ander werk!!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven