moeite met alleen zijn

30-08-2014 10:07 17 berichten
Ik durfde eerlijk gezegd er hier niet over te beginnen, maar misschien krijg ik wel hele goede tips dus hoppa.

Zoals jullie waarschijnlijk al weten ben ik sinds een paar maanden 'officieel' weer single na 10 jaar.

Is geen drama, ex en ik gaan heel goed en vriendschappelijk met mekaar om.



Ik weet dat het normaal is, maar ik vind het niet altijd makkelijk om eerlijk te zijn.

Er zijn momenten dat ik me best eenzaam voel en ik vind het af en toe ook lastig om mezelf te vermaken zeg maar.

Ik probeer met andere mensen vaak af te spreken, maar dat lukt soms gewoon niet. (en zoals vandaag heeft mijn afspraak vrij lullig afgezegd, en daar baal ik ook wel van)



Dat gevoel van eenzaam zijn krijg ik niet weg lijkt me en moet ik misschien ook gewoon maar even doorheen (meeeehhh....), maar wat betreft mezelf vermaken kan ik misschien wel wat mee, alleen weet ik zelf op dit moment ff niet zo goed wat.



Meer dan shoppen kom ik nu ff niet op (en daar heb ik geen zin in.)...



Nou ja herkent iemand dit en hebben jullie tips hoe ermee om te gaan?

He wat een flutverhaal trouwens...;-)
Bij mij werd het gevoel van eenzaamheid pas minder toen ik beter met mezelf kon opschieten. Het lag niet aan het gezelschap van anderen, maar eraan dat ik mezelf niet waardeerde en niet lief voor mezelf was.

Maar alleen zijn op een positieve manier kun je wel leren.
Ja die poging doe ik ook, heb je ook gelijk in hoor..

Bijvoorbeeld, het is erg verleidelijk om er nu op los te flirten en meteen weer in een ander avontuur te springen. Echter ik weet nu al dat dat niet gaat werken....



Hoe heb jij jezelf wat meer leren waarderen?
Alle reacties Link kopieren
Een pasklare oplossing heb ik niet voor je, maar je zou jezelf bij kop en kont kunnen pakken en naar Harlingen gaan. Het zijn de visserijdagen en het zal daar vast gezellig zijn.
Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn.
Herkenbaar. Ik heb wel een relatie, maar wonen niet samen.



Ik ben sowieso iemand die niet graag alleen is of alleen dingen doet, ben juist graag onder de mensen. Ik probeer mijn dagen daarom zo vol mogelijk te plannen, maar dat lukt niet altijd. En s avonds en s morgens ben je toch alleen. Ik weet niet waf je er tegen kunt doen. Heb dit gevoel al sinds de puberteit.
Alle reacties Link kopieren
Genoeg ideeën (nadat je jezelf weer helemaal waardeert;-)):

- goed boek lezen / jezelf verwennen met een lading tijdschriften

- lekkere recepten zoeken, alles bij elkaar zoeken en jezelf verwennen

- sommigen mensen zijn fan van pinteresten

- puzzelen

- een oud meubelstuk gaan opleuken of iets anders aan je interieur veranderen (kamer omgooien ofzo;-)), leuke plant of nieuw schilderij zoeken

- heerlijke filmmiddag in relaxpak

- spontaan naar de kapper of iets anders om jezelf eens te verwennen

- sporten

- leuke vakantie bestemmingen zoeken zonder daadwerkelijk op vakantie te gaan

- flink schoonmaken

- een huisdier nemen

- foto's terugkijken

- spontaan langs familie

- dat was even mijn inspiratie...



Fijn weekend!
anoniem_205355 wijzigde dit bericht op 30-08-2014 11:29
Reden: Toevoegingen
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Er zijn inderdaad geen pasklare oplossingen, wel zijn er manieren om er achter te komen wat er zoal allemaal speelt waardoor je niet of moeilijk alleen kunt zijn. Heb je weleens overwogen om in therapie te gaan? Niet alleen kunnen zijn, jezelf niet kunnen vermaken ligt soms dieper dan je op eerste gezicht zou zeggen. Ik kan goed alleen zijn, maar mijn probleem is dat ik moeilijk anderen kan toelaten. Hetzelfde probleem, ander jasje.



Oefen met kleine dingen waaruit blijkt dat je wel degelijk alleen kunt zijn zonder te vluchten in flirten, daten, aandacht ergens vandaan halen. Alleen zijn op zich is niet erg, wat erg is, is het gevoel wat je daaraan koppelt. Wat zegt jouw gevoel als je alleen bent? Dat je niks waard bent, het niet gaat redden, je altijd eenzaam zult zijn? Dat zijn triggers die opspelen waarvan de geldigheid in twijfel getrokken mag worden. Klopt wat je voelt ook daadwerkelijk? Ik ga misschien te diep en ik ben geen therapeut (zit zelf in therapie), maar wellicht helpt dit je een beetje op weg.
Alle reacties Link kopieren
Dit waren uiteraard ideeen voor het slechtere weer, als bij jou de zon wel schijnt, zou ik zeker naar buiten gaan.

Een wandeling in je eentje door een mooie omgeving kan ook heerlijk zijn, of een leuke markt in de buurt zoeken.

Op VVV websites in de buurt staan ook vaak evenementen, die soms alleen ook leuk te doen zijn!
Therapie heb ik net gehad. Vandaar dat ik het overigens ook

wel kan handelen hoor.

Oww trouwens op dit moment is verveelbui over.



Ik kan overigens juist wel goed alleen zijn, altijd al gehad.

Maar na 10 jaar samenwonen is het ook wel even wennen en dat heeft ook gewoon tijd nodig.

Sensy: je gaat helemaal niet te diep, ligt juist in de lijn van de therapie die ik heb gehad. Dat was life en mental coaching waar geleerd heb te onderscheiden wat je ratio/ego (gedachten) zegt en wat je werkelijke jij zegt (je gevoel). Ligt dus aardig in de lijn wat je zegt.

Ik heb daardoor niet heel vaak last van vervelende gevoelens hoor, maar ja helemaal uitzetten gaat niet.



Huisdieren heb ik trouwens al, twee katten (drie tot voor kort) waar ik net ook ff lol mee had. Ze waren allebei erg gek aan het doen met speeltjes en vervolgens gingen ze mekaar afmaken en kreeg ik de slappe lach... .

Maar goed, dat terzijde.
Alle reacties Link kopieren
Sporten, een hobby oppakken of een taal leren, heb je nu net iets meer tijd voor.



En genieten dat je kan doen wat jij wil, niemand waar je rekening mee hoeft te houden met inrichting, eten, schoonmaken enz.
Naast dat het vooral tijd nodig heeft ... Wat ik deed na het verbreken van een lange relatie met samenwonen, was dingen doen die ik en vooral ik leuk vond, en die nu konden. Mijn huisje helemaal naar mijn smaak inrichten: roze kussentjes op de stoelen, een canvas met roze rozen, roze krukjes, en een fel neon roze vliegengordijn. Ik ben altijd een romantisch meisje-meisje geweest, en zonder vent die stoer 'moet' zijn en geen roze in huis wil hebben kan het ineens. Niet dat je alles roze moet hebben, maar je kunt wel bij alles wat je in huis doet stilstaan bij: IK wil het zo, en niemand die me tegenhoudt.



Zelfde geldt voor het soort films die je kijkt (heerlijk, geen vent die net die actiefilm op Veronica wil kijken ), waar je heen gaat, wat je doet. Het hielp mij heel erg om het idee 'ik doe dit alleen, meh' om te denken naar 'ik hoef geen rekening te houden met ... '
Alle reacties Link kopieren
quote:marilyn82 schreef op 30 augustus 2014 @ 12:06:

Therapie heb ik net gehad. Vandaar dat ik het overigens ook

wel kan handelen hoor.

Oww trouwens op dit moment is verveelbui over.



Ik kan overigens juist wel goed alleen zijn, altijd al gehad.

Maar na 10 jaar samenwonen is het ook wel even wennen en dat heeft ook gewoon tijd nodig.

Sensy: je gaat helemaal niet te diep, ligt juist in de lijn van de therapie die ik heb gehad. Dat was life en mental coaching waar geleerd heb te onderscheiden wat je ratio/ego (gedachten) zegt en wat je werkelijke jij zegt (je gevoel). Ligt dus aardig in de lijn wat je zegt.

Ik heb daardoor niet heel vaak last van vervelende gevoelens hoor, maar ja helemaal uitzetten gaat niet.



Huisdieren heb ik trouwens al, twee katten (drie tot voor kort) waar ik net ook ff lol mee had. Ze waren allebei erg gek aan het doen met speeltjes en vervolgens gingen ze mekaar afmaken en kreeg ik de slappe lach... .

Maar goed, dat terzijde.



Wat fijn dat je hulp hebt! En dat je verveelbui inmiddels over is :-)

Dat uitzetten gaat volgens mij steeds makkelijker naarmate je vooruitgang boekt en zo te lezen ben je daar ook mee bezig.

Geniet lekker van je zaterdag!
Ja doe ik, net lekker pannenkoeken gebakken .
Niet herkenbaar (andersom wel, ik heb echt momenten nodig om alleen te kunnen zijn)

Lastig, andersom is het makkelijker te regelen volgens mij.
Alle reacties Link kopieren
Als je net uit een lange relatie komt, geloof ik dat het erg wennen is. Heb er zelf geen ervaring mee.

Maar ik vind het juist heerlijk om alleen te zijn. Doen wat IK wil. Koken voor mezelf, met de honden wandelen, dvd's kijken die alleen ik leuk vind. Eenzaam zijn is wat anders natuurlijk. Ik heb ook niet veel mensen om mee af te spreken. Tegenwoordig heeft iedereen het zo druk. Mijn vroegere contacten raakte ik kwijt toen ze een partner kregen. Alles draaide om de partners.

Als je je echt eenzaam voelt, is een hond een goede aanschaf. Daar kom je mee buiten. Ik heb de mijne ook aangeschaft in een eenzame periode. Ik had in die tijd niemand meer om mee af te spreken. Als ik wat ging doen, was het meestal met mijn moeder. Maar dat wil je op den duur niet meer.

Heb nu een paar mensen om mee af te spreken. Niet zo vaak, 1-2 keer per maand. Maar dat is genoeg voor mij. Shoppen in de buurt doe ik meestal alleen. Soms trakteer ik mezelf op een patatje of gebakje. Naar een grote stad ga ik liever met iemand erbij. Vind dat gezelliger en voel me ook sterker dan.

Zit je bij een club of op een sport?

Dan ben je wel bezig en onder de mensen. Je weet nooit of er een vriendschap uitgroeit. Dat is bij mijn (nog) niet het geval. Als ik echt op zoek ben, vind ik het niet. Mijn weinige, huidige vriendschappen zijn toevallig ontstaan door het werk. Juist toen ik niet zocht.
Hm alleen je moeder spreken wil je inderdaad niet meer. Maar ik vond het wel heerlijk dat ik terug was in mijn huisje twee straten daar vandaan. Moeders en ik hebben een goede band, en ik kon weer spontaan daar koffie gaan drinken of mee eten, zonder ex erbij die het altijd over zichzelf had. Ik sprak eindelijk mijn ouders weer echt



Kijk ook of je weer makkelijker spontane dingen met je (oude of misschien wel nieuwe) vrienden kunt doen. Je kan bijvoorbeeld ook lid worden van meetup, als er iets georganiseerd wordt bij jou in de buurt (spelletjesdag, of een frimibo voor een doelgroep waar jij in valt of zo) kan je daar redelijk spontaan nog bij aanschuiven. Dan leer je mensen kennen, en het is weer zoiets waarbij je nu geen rekening hoeft te houden met je ex ...
Ja dat doe ik de laatste tijd wel, spontane dingen. Had ik het met een vriendin nog over, jammer genoeg is dat de jaren dat ik samenwoonde er in geslopen, me te veel aanpassen aan mijn partner. Lag niet aan hem hoor, hij was en is heel lief en probeerde me juist te stimuleren.

Ben er toch wel achter dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n type ben maar dat ik blijer word van doen en laten waar ik zin in heb.

Is ook wel heel lekker hoor, kunnen doen en laten wat je wilt.



Bedankt trouwens voor jullie lieve reacties

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven