Psyche
alle pijlers
teruggaan naar ex?
donderdag 31 juli 2014 12:09
hey iedereen
ik ben een jonge vrouw van 28 en ben 2 jaar geleden weggegaan van mijn ex waarmee ik 5 jaar samenwas en 3 jaar samenwoonde. Ik ben weggegaan omwille van 2 redenen, de eerste omdat ik gevoelens voor een ander kreeg, de tweede omdat de relatie niet meer goed zat of eigenlijk nooit goed gezeten heeft.
Die gevoelens voor de ander onststonden het laatste jaar van onze relatie...ik heb deze gevoelens pas op het einde tegen mijn ex gezegd uit angst voor zijn reactie en uit angst onze relatie op te blazen want ik was zelf nog bezig met te analyseren in hoeverre deze gevoelens voor de ander geen bevlieging waren. Ik heb mijn ex niet bedrogen, wel 1x gekust als ik nog in relatie was, dit was fout...Toen ik tegen mijn ex zei dat ik gevoelens had voor een ander, we waren met de auto, liet hij me op een verlaten plek staan en dreigde hij al mijn spullen uit het raam te gooien. Ik heb dan een eindje bij vrienden gewoond, nog steeds aan het twijfelen tussen beide, maar mijn ex zette mij telkens onder druk: het is nu dat je terug bij mij moet komen of nooit. Terwijl ik ademruimte nodig had. Ik ben dan 2 dagen teruggegaan maar hij eiste van mij dat ik als hij van zijn werk thuiskwam, ook thuis moest zijn, wou me verbieden van nog uit te gaan etc. Ik hield dit niet vol en verliet hem. Ik kreeg een verstikkend gevoel en kon dit niet aan. Mijn relatie met de ex kende altijd veel ups maar ook down, het laatste jaar meer downs. Hij steunde mij niet bij het ontslag van mijn werk, hij kloeg altijd dat ik niets in het huishouden deed (dit deed hij vanaf we samenwoonden terwijl ik kookte, boodschappen deed, afwaste en nog studeerde ook), hij stoorde zich vaak aan mijn rommel en begon daar altijd ruzie om te maken (ik ben rommelig persoontje maar heb mijn uiterste best gedaan eraan te werken, ik heb mijn alles aan hem gegeven en het was nooit goed genoeg)...onze ruzies die er eigenlijk vanaf het begin waren, ontstonden meestal vanuit hem, uit zijn frustraties (naar mij toe, of over het feit dat hij honger had, of in het verkeer etc) en verliepen verbaal agressief (hij schold mij uit met de lelijkste woorden en ik nam dat patroon dan ook over)..Het laatste jaar zei hij zelf naar zijn vrienden toe (terwijl ik erbij was):'ik ben deze beu', hij heeft mij 1x in het gezicht gespuugd en zei 'dit is wat je waard bent'...die ruzies escaleerden omdat hij voelde dat ik meer mijn eigen weg aan het opgaan was het laatste jaar...hij wou ook een huis kopen en ik nog niet (kon nog niet financieel) en daar werd hij ook kwaad van, hij zei dan ook 'hebben wij nog wel een toekomst'...
Toen we effectief uit elkaar waren (met nog veel drama, hij maakte meubels kapot toen hij mijn gsm afpakte na onze breuk en smsjes zag van die man waar ik gevoelens voor had, terwijl het al gedaan was,vernietigde hij een aantal meubels van mij)...Ik heb dan een jaar (2maand nadat mijn relatie met ex afgelopen was) met die persoon waar ik gevoelens voor had, een relatie gehad, deze liep ook verkeerd (hij bedroog me, ik had ook nog veel schuldgevoelens naar ex toe). Toch heb ik, na 2 jaar, nog schuldgevoelens naar mijn ex toe, ik heb hem ineens zomaar laten staan,had misschien meer moeten communiceren, ik heb hem ongelukkig gemaakt. Iedere keer dat ik hem zie, wakkert hij mijn schuldgevoel aan: 'je hebt mij ongelukkig gemaakt', 'je hebt mijn leven stuk gemaakt', 'hoe heb je mij dit kunnen aandoen'...ik wordt er nog steeds zeer ongelukkig van...ook als ik hem zie denk ik terug aan de vele positieve momenten die we hebben gehad (we hadden ondanks de vele ruzies ook wel een heel intense band, ik zag hem heel graag en omgekeerd ook wel)...hij wil nog wel opnieuw proberen en zegt wel dat hij veranderd is en fouten van vroeger inzag, ik denk dan ook aan misschien teruggaan,...ik mis hem wel...maar hij heeft mij nog niet vergeven dat ik hem verlaten heb en vind nu dat als we terug samenkomen dat ik vanalles 'goed te maken heb'...
kan het wel goedkomen als iemand mij nog zoveel verwijt en mij vooral als schuldige ziet van het afbreken van onze relatie ('jij hebt de relatie verwoest')? Ik heb ook 6 maand geleden mijn vader verloren en heb vooral iemand nodig die mij (en mijn rommel, maar ook mijn positieve kanten, want ik ben een persoon die heel empatisch is en een heel groot hart heeft en heel veel voor anderen doet, misschien ook teveel) aanvaard en die mij ondersteunt in het verlies van mijn vader...ik weet niet of ik het aankan om dan weer alles van mezelf te geven en zelfs meer 'want ik heb vanalles goed te maken' terwijl ik met het verdriet zit van mijn vader...
En toch twijfel ik...ik heb deze persoon zo graag gezien en hij mij ook wel veronderstel ik (hij zegt ook dat hij na mij, hij heeft op 2 jaar al 6 of meer stukgelopen relaties gehad, nooit meer verliefd geworden is en mij niet kan vergeten)...en dat schuldgevoel laat mij maar niet los
WAT DOE IK?
Mijn excuses voor het lange bericht
ik ben een jonge vrouw van 28 en ben 2 jaar geleden weggegaan van mijn ex waarmee ik 5 jaar samenwas en 3 jaar samenwoonde. Ik ben weggegaan omwille van 2 redenen, de eerste omdat ik gevoelens voor een ander kreeg, de tweede omdat de relatie niet meer goed zat of eigenlijk nooit goed gezeten heeft.
Die gevoelens voor de ander onststonden het laatste jaar van onze relatie...ik heb deze gevoelens pas op het einde tegen mijn ex gezegd uit angst voor zijn reactie en uit angst onze relatie op te blazen want ik was zelf nog bezig met te analyseren in hoeverre deze gevoelens voor de ander geen bevlieging waren. Ik heb mijn ex niet bedrogen, wel 1x gekust als ik nog in relatie was, dit was fout...Toen ik tegen mijn ex zei dat ik gevoelens had voor een ander, we waren met de auto, liet hij me op een verlaten plek staan en dreigde hij al mijn spullen uit het raam te gooien. Ik heb dan een eindje bij vrienden gewoond, nog steeds aan het twijfelen tussen beide, maar mijn ex zette mij telkens onder druk: het is nu dat je terug bij mij moet komen of nooit. Terwijl ik ademruimte nodig had. Ik ben dan 2 dagen teruggegaan maar hij eiste van mij dat ik als hij van zijn werk thuiskwam, ook thuis moest zijn, wou me verbieden van nog uit te gaan etc. Ik hield dit niet vol en verliet hem. Ik kreeg een verstikkend gevoel en kon dit niet aan. Mijn relatie met de ex kende altijd veel ups maar ook down, het laatste jaar meer downs. Hij steunde mij niet bij het ontslag van mijn werk, hij kloeg altijd dat ik niets in het huishouden deed (dit deed hij vanaf we samenwoonden terwijl ik kookte, boodschappen deed, afwaste en nog studeerde ook), hij stoorde zich vaak aan mijn rommel en begon daar altijd ruzie om te maken (ik ben rommelig persoontje maar heb mijn uiterste best gedaan eraan te werken, ik heb mijn alles aan hem gegeven en het was nooit goed genoeg)...onze ruzies die er eigenlijk vanaf het begin waren, ontstonden meestal vanuit hem, uit zijn frustraties (naar mij toe, of over het feit dat hij honger had, of in het verkeer etc) en verliepen verbaal agressief (hij schold mij uit met de lelijkste woorden en ik nam dat patroon dan ook over)..Het laatste jaar zei hij zelf naar zijn vrienden toe (terwijl ik erbij was):'ik ben deze beu', hij heeft mij 1x in het gezicht gespuugd en zei 'dit is wat je waard bent'...die ruzies escaleerden omdat hij voelde dat ik meer mijn eigen weg aan het opgaan was het laatste jaar...hij wou ook een huis kopen en ik nog niet (kon nog niet financieel) en daar werd hij ook kwaad van, hij zei dan ook 'hebben wij nog wel een toekomst'...
Toen we effectief uit elkaar waren (met nog veel drama, hij maakte meubels kapot toen hij mijn gsm afpakte na onze breuk en smsjes zag van die man waar ik gevoelens voor had, terwijl het al gedaan was,vernietigde hij een aantal meubels van mij)...Ik heb dan een jaar (2maand nadat mijn relatie met ex afgelopen was) met die persoon waar ik gevoelens voor had, een relatie gehad, deze liep ook verkeerd (hij bedroog me, ik had ook nog veel schuldgevoelens naar ex toe). Toch heb ik, na 2 jaar, nog schuldgevoelens naar mijn ex toe, ik heb hem ineens zomaar laten staan,had misschien meer moeten communiceren, ik heb hem ongelukkig gemaakt. Iedere keer dat ik hem zie, wakkert hij mijn schuldgevoel aan: 'je hebt mij ongelukkig gemaakt', 'je hebt mijn leven stuk gemaakt', 'hoe heb je mij dit kunnen aandoen'...ik wordt er nog steeds zeer ongelukkig van...ook als ik hem zie denk ik terug aan de vele positieve momenten die we hebben gehad (we hadden ondanks de vele ruzies ook wel een heel intense band, ik zag hem heel graag en omgekeerd ook wel)...hij wil nog wel opnieuw proberen en zegt wel dat hij veranderd is en fouten van vroeger inzag, ik denk dan ook aan misschien teruggaan,...ik mis hem wel...maar hij heeft mij nog niet vergeven dat ik hem verlaten heb en vind nu dat als we terug samenkomen dat ik vanalles 'goed te maken heb'...
kan het wel goedkomen als iemand mij nog zoveel verwijt en mij vooral als schuldige ziet van het afbreken van onze relatie ('jij hebt de relatie verwoest')? Ik heb ook 6 maand geleden mijn vader verloren en heb vooral iemand nodig die mij (en mijn rommel, maar ook mijn positieve kanten, want ik ben een persoon die heel empatisch is en een heel groot hart heeft en heel veel voor anderen doet, misschien ook teveel) aanvaard en die mij ondersteunt in het verlies van mijn vader...ik weet niet of ik het aankan om dan weer alles van mezelf te geven en zelfs meer 'want ik heb vanalles goed te maken' terwijl ik met het verdriet zit van mijn vader...
En toch twijfel ik...ik heb deze persoon zo graag gezien en hij mij ook wel veronderstel ik (hij zegt ook dat hij na mij, hij heeft op 2 jaar al 6 of meer stukgelopen relaties gehad, nooit meer verliefd geworden is en mij niet kan vergeten)...en dat schuldgevoel laat mij maar niet los
WAT DOE IK?
Mijn excuses voor het lange bericht
donderdag 31 juli 2014 12:16
verwar je het gevoel van hem missen niet met het schuldgevoel hem te hebben bedrogen?
en te denken dat dit ongedaan kan worden als er terug een relatie zou zijn+ je 'iemand' mist daarvoor niet exact iemand?
wat heb je exact graag gezien aan deze persoon? en weegt dit op tegen de nadelen ?
vraag je dit eens allemaal af ?
en als je dan terug zou gaan en hij je terug zou willen zou hij dan geen gebruik maken van de situatie en jou laten 'boeten' voor hem te verlaten?
toont hij wel spijt na zijn onrespectvol en agressief gedrag?
en te denken dat dit ongedaan kan worden als er terug een relatie zou zijn+ je 'iemand' mist daarvoor niet exact iemand?
wat heb je exact graag gezien aan deze persoon? en weegt dit op tegen de nadelen ?
vraag je dit eens allemaal af ?
en als je dan terug zou gaan en hij je terug zou willen zou hij dan geen gebruik maken van de situatie en jou laten 'boeten' voor hem te verlaten?
toont hij wel spijt na zijn onrespectvol en agressief gedrag?
donderdag 31 juli 2014 12:20
Geef me eens een goede reden om bij hem terug te gaan.
Ben je bang om alleen te zijn of te blijven?
Voel je je schuldig om de manier waarop het is misgelopen?
Heb je een kinderwens?
Ben je bang dat hij iemand anders tegenkomt?
Ben je bang om alleen te zijn of te blijven?
Voel je je schuldig om de manier waarop het is misgelopen?
Heb je een kinderwens?
Ben je bang dat hij iemand anders tegenkomt?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 31 juli 2014 12:36
Even wat puntjes op een rijtje
*liet hij me op een verlaten plek staan en dreigde hij al mijn spullen uit het raam te gooien
*maar mijn ex zette mij telkens onder druk
*maar hij eiste van mij dat ik als hij van zijn werk thuiskwam, ook thuis moest zijn
*wou me verbieden van nog uit te gaan
*hij kloeg altijd dat ik niets in het huishouden deed
* hij stoorde zich vaak aan mijn rommel en begon daar altijd ruzie om te maken
*hij schold mij uit met de lelijkste woorden
*vernietigde hij een aantal meubels van mij
Dit is nog lang niet alles, jij zult niet alles hebben opgeschreven, en ik ben halverwege al gestopt met kopieren..
Waarom zou je in hemelsnaam terug willen? Wat maakt het allemaal goed dat hij dit heeft mogen doen? Waarom denk jij dat hij dit nooit meer zal doen?
*
*liet hij me op een verlaten plek staan en dreigde hij al mijn spullen uit het raam te gooien
*maar mijn ex zette mij telkens onder druk
*maar hij eiste van mij dat ik als hij van zijn werk thuiskwam, ook thuis moest zijn
*wou me verbieden van nog uit te gaan
*hij kloeg altijd dat ik niets in het huishouden deed
* hij stoorde zich vaak aan mijn rommel en begon daar altijd ruzie om te maken
*hij schold mij uit met de lelijkste woorden
*vernietigde hij een aantal meubels van mij
Dit is nog lang niet alles, jij zult niet alles hebben opgeschreven, en ik ben halverwege al gestopt met kopieren..
Waarom zou je in hemelsnaam terug willen? Wat maakt het allemaal goed dat hij dit heeft mogen doen? Waarom denk jij dat hij dit nooit meer zal doen?
*
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 31 juli 2014 12:48
EvyBlissy:
ik ben wel een beetje bang om alleen te blijven
voel me inderdaad schuldig op hoe pijnlijk de breuk verlopen is (ineens uit elkaars leven, in enorme ruzie, ik heb het gevoel dat ik 'hem aan zijn lot heb overgelaten', terwijl hij wel 2 jaar ouder is als ik)
ik ben eigenlijk niet bang dat hij iemand anders tegenkomt, hij heeft ondertussen al wat andere relaties gehad en soms was dit een opluchting voor mij...als hij nu zou trouwen of een kind zou krijgen zou dit wel pijnlijk zijn (dan zou ik mij misschien afvragen, 'wat als ik hem dan toch een kans had gegeven, en alles terug goedgekomen was'...hij gaf me ook wel veel liefde in de relatie en ik heb wel angst om dit niet meer tegen te komen)
dankje
ik ben wel een beetje bang om alleen te blijven
voel me inderdaad schuldig op hoe pijnlijk de breuk verlopen is (ineens uit elkaars leven, in enorme ruzie, ik heb het gevoel dat ik 'hem aan zijn lot heb overgelaten', terwijl hij wel 2 jaar ouder is als ik)
ik ben eigenlijk niet bang dat hij iemand anders tegenkomt, hij heeft ondertussen al wat andere relaties gehad en soms was dit een opluchting voor mij...als hij nu zou trouwen of een kind zou krijgen zou dit wel pijnlijk zijn (dan zou ik mij misschien afvragen, 'wat als ik hem dan toch een kans had gegeven, en alles terug goedgekomen was'...hij gaf me ook wel veel liefde in de relatie en ik heb wel angst om dit niet meer tegen te komen)
dankje
donderdag 31 juli 2014 12:54
misschien vreemd dat ik nog twijfel
ik denk soms da ik die hem verliet en gevoelens kreeg voor een ander 'een rechtvaardiging zijn' voor zijn gedrag tijdens de breuk
en ja we hebben, zoals ik zei, ook heel veel goede momenten gehad die duidelijk maakten hoe graag hij mij ook zag...als ik hem somsnog zie neemt hij mij ook vast en begin hij te huilen (en ik merk dan ook dat dit niet fake is ofzo)
maakt het gewoon extra verwarrend
ik denk soms da ik die hem verliet en gevoelens kreeg voor een ander 'een rechtvaardiging zijn' voor zijn gedrag tijdens de breuk
en ja we hebben, zoals ik zei, ook heel veel goede momenten gehad die duidelijk maakten hoe graag hij mij ook zag...als ik hem somsnog zie neemt hij mij ook vast en begin hij te huilen (en ik merk dan ook dat dit niet fake is ofzo)
maakt het gewoon extra verwarrend
donderdag 31 juli 2014 12:56
Estrella toch.
Wat een verhaal zeg.
En wat is hij toch een zak zeg.
Als ik jou was,zou ik hem geen tweede kans geven.
wat is die vent respectloos zeg.
Je wilt het vast niet horen,maar er lopen genoeg leuke mannen rond,die wel respect voor je hebben.
Ik zou niet met zo n vent kunnen leven,iedere keer die spanningen,ik zou daar niet tegen kunnen.
Je bent 28,en nog een heel leven voor je !!
Ga wat leuks met vriendinnen doen,en die leuke man kom je vast vanzelf tegen ! Hij is het echt niet waard.
Ik wens je veel sterkte
Wat een verhaal zeg.
En wat is hij toch een zak zeg.
Als ik jou was,zou ik hem geen tweede kans geven.
wat is die vent respectloos zeg.
Je wilt het vast niet horen,maar er lopen genoeg leuke mannen rond,die wel respect voor je hebben.
Ik zou niet met zo n vent kunnen leven,iedere keer die spanningen,ik zou daar niet tegen kunnen.
Je bent 28,en nog een heel leven voor je !!
Ga wat leuks met vriendinnen doen,en die leuke man kom je vast vanzelf tegen ! Hij is het echt niet waard.
Ik wens je veel sterkte
donderdag 31 juli 2014 12:59
Maar zodra je weer teur gbent, begint het controleren, manipuleren, verbale agressie, vernielen van spullen en alle andere middelen die hij tot zijn beschikking acht om jou te laten doen wat hij wil. En nu met een extra motivatie: jou te laten boeten voor wat je hem hebt aangedaan. Ik voorspel, als je teruggaat, dat hij je zal gaan slaan. Het respect is weg, hij zoekt je alleen nog op om je te kunnen straffen voor wat je hem hebt aangedaan. En niet uit liefde voo rjou.
Waarom wil je vrijwillig terug naar een gevangenis? Vrijwillig op eieren lopen? Vrijwillig blootgesteld worden aan vernieling en mishandeling in elke denkbare vorm?
Wees verstandig en kap dit gewoon totaal af. Hij is niet leif, leuk en aardig en zijn motieven zijn zoals hij ze je heeft verteld: om je te laten boeten, om wraak op je te nemen en om je nog heel lang te laten voelen wat hij heeft moeten ondergaan.
Je zal wel gek zijn om het te overwegen!
Waarom wil je vrijwillig terug naar een gevangenis? Vrijwillig op eieren lopen? Vrijwillig blootgesteld worden aan vernieling en mishandeling in elke denkbare vorm?
Wees verstandig en kap dit gewoon totaal af. Hij is niet leif, leuk en aardig en zijn motieven zijn zoals hij ze je heeft verteld: om je te laten boeten, om wraak op je te nemen en om je nog heel lang te laten voelen wat hij heeft moeten ondergaan.
Je zal wel gek zijn om het te overwegen!
donderdag 31 juli 2014 13:10
ik denk dat ik zelf ook moet leren van hem te laten gaan...ik heb immers nog nooit iemand zo graag gezien (hij was mijn eerste liefde)
hij kan mij ook pas laten gaan als ik hem laat gaan...iedere keer als we elkaar zien is het eerst wel leuk, dan praten we over hoe alles gaat en merken we hoe intensief onze band was, maken we terug dezelfde grapjes, maar na een tijd verandert de sfeer 'hoe kon je mij dit aandoen' en dan zegt hij 'jij zoekt toch ook altijd terug contact met mij op' en dan is dit contact (ik zoek dit meestal op omdat ik mij wel afvraag hoe het met hem gaat, of omdat ik nog twijfel en ook voor praktische zaken als hij nog spullen van mij heeft) volgens hem een reden om opnieuw iets te beginnen, terwijl ik eigenlijk hem niet wil zien om het 'over opnieuw proberen' te hebben...
als ik dan weg ben zit ik weer met een enorm schuldgevoel en verstikkend gevoel want dan geeft hij mij het gevoel dat ik iedere keer 'meteen' moet beslissen
en dan zegt mijn lichaam 'doe het niet' en dan zit ik weer met dat shuldgevoel 'ik heb hem weer hoop gegeven en moet hem nu weer afwijzen'...dan denk ik soms 'wat een slechte persoon ben ik van hem opnieuw hoop te geven door mijn twijfels'...ook al is er iets dat, iedere keer als de keuze dichterbij komt, 'NEE' zegt...als ik dan een aantal maand niets van hem hoor twijfel ik terug
en ik wil deze 'spelletjes' niet spelen, doe dit niet bewust
zo vermoeiend allemaal, ik zou eerder aan het rouwproces van mijn vader moeten tijdbesteden (dat komt er nog eens bij)...vind het ook moeilijk om in te denken dat een eventuele nieuwe vriend mijn vader nooit gekend gaat hebben...mijn ex wel en had goede band met vader (tot op het moment dat ik mijn vader zaken begon te vertellen)
grtjs
hij kan mij ook pas laten gaan als ik hem laat gaan...iedere keer als we elkaar zien is het eerst wel leuk, dan praten we over hoe alles gaat en merken we hoe intensief onze band was, maken we terug dezelfde grapjes, maar na een tijd verandert de sfeer 'hoe kon je mij dit aandoen' en dan zegt hij 'jij zoekt toch ook altijd terug contact met mij op' en dan is dit contact (ik zoek dit meestal op omdat ik mij wel afvraag hoe het met hem gaat, of omdat ik nog twijfel en ook voor praktische zaken als hij nog spullen van mij heeft) volgens hem een reden om opnieuw iets te beginnen, terwijl ik eigenlijk hem niet wil zien om het 'over opnieuw proberen' te hebben...
als ik dan weg ben zit ik weer met een enorm schuldgevoel en verstikkend gevoel want dan geeft hij mij het gevoel dat ik iedere keer 'meteen' moet beslissen
en dan zegt mijn lichaam 'doe het niet' en dan zit ik weer met dat shuldgevoel 'ik heb hem weer hoop gegeven en moet hem nu weer afwijzen'...dan denk ik soms 'wat een slechte persoon ben ik van hem opnieuw hoop te geven door mijn twijfels'...ook al is er iets dat, iedere keer als de keuze dichterbij komt, 'NEE' zegt...als ik dan een aantal maand niets van hem hoor twijfel ik terug
en ik wil deze 'spelletjes' niet spelen, doe dit niet bewust
zo vermoeiend allemaal, ik zou eerder aan het rouwproces van mijn vader moeten tijdbesteden (dat komt er nog eens bij)...vind het ook moeilijk om in te denken dat een eventuele nieuwe vriend mijn vader nooit gekend gaat hebben...mijn ex wel en had goede band met vader (tot op het moment dat ik mijn vader zaken begon te vertellen)
grtjs
donderdag 31 juli 2014 13:20
quote:Doreia schreef op 31 juli 2014 @ 12:11:
Hij dwong je, hij verbood je dingen zoals uitgaa, hij was verbaal agressief, hij heeft je bespuugd...
En nu is hij verandert? Nee dus. Het zijn loze beloften. Niet intrappen. Dit heerschap rustig terug laten zakken in het moeras en daar laten liggen.hier heb ik niets aan toe te voegen behalve liever kwijt dan rijk
Hij dwong je, hij verbood je dingen zoals uitgaa, hij was verbaal agressief, hij heeft je bespuugd...
En nu is hij verandert? Nee dus. Het zijn loze beloften. Niet intrappen. Dit heerschap rustig terug laten zakken in het moeras en daar laten liggen.hier heb ik niets aan toe te voegen behalve liever kwijt dan rijk
donderdag 31 juli 2014 13:39
quote:estrella9 schreef op 31 juli 2014 @ 13:10:
ik zoek dit meestal op omdat ik mij wel afvraag hoe het met hem gaat, of omdat ik nog twijfel en ook voor praktische zaken als hij nog spullen van mij heeft) volgens hem een reden om opnieuw iets te beginnen, terwijl ik eigenlijk hem niet wil zien om het 'over opnieuw proberen' te hebben...
als ik dan weg ben zit ik weer met een enorm schuldgevoel en verstikkend gevoel want dan geeft hij mij het gevoel dat ik iedere keer 'meteen' moet beslissen
grtjs
Zorg dat je al deze dingen in een laatste keer afrond en dan hoef je geen contact meer te hebben.
Je bent hem niets meer verschuldig. Hij zal je bij elke ontmoeting laten voelen hoe zielig hij is. Maar zodra hij een ander heeft gevonden zal hij je laten vallen als een baksteen denk ik.
Je hoeft geen lijst meer te maken waarom niet want dat is hiervoor al gedaan. Lees deze lijst nogmaal en bedenk dan wat jij aan een vriendin zou aanbevelen wat te doen. Ik denk dat het antwoord echt is(moet zijn) ga niet terug.
Maak daarna een lijst met welke spullen hij nog heeft en welke zaken je nog samen moet regelen. Maak daarna een afspraak om dit allemaal te regelen en daarna geen contract meer zoeken. Als je nog iets vergeten ben mee te nemen laat het daar dan maar.
ik zoek dit meestal op omdat ik mij wel afvraag hoe het met hem gaat, of omdat ik nog twijfel en ook voor praktische zaken als hij nog spullen van mij heeft) volgens hem een reden om opnieuw iets te beginnen, terwijl ik eigenlijk hem niet wil zien om het 'over opnieuw proberen' te hebben...
als ik dan weg ben zit ik weer met een enorm schuldgevoel en verstikkend gevoel want dan geeft hij mij het gevoel dat ik iedere keer 'meteen' moet beslissen
grtjs
Zorg dat je al deze dingen in een laatste keer afrond en dan hoef je geen contact meer te hebben.
Je bent hem niets meer verschuldig. Hij zal je bij elke ontmoeting laten voelen hoe zielig hij is. Maar zodra hij een ander heeft gevonden zal hij je laten vallen als een baksteen denk ik.
Je hoeft geen lijst meer te maken waarom niet want dat is hiervoor al gedaan. Lees deze lijst nogmaal en bedenk dan wat jij aan een vriendin zou aanbevelen wat te doen. Ik denk dat het antwoord echt is(moet zijn) ga niet terug.
Maak daarna een lijst met welke spullen hij nog heeft en welke zaken je nog samen moet regelen. Maak daarna een afspraak om dit allemaal te regelen en daarna geen contract meer zoeken. Als je nog iets vergeten ben mee te nemen laat het daar dan maar.
