Reizen
alle pijlers
Emigreren naar Nieuw Zeeland
woensdag 18 augustus 2010 12:56
woensdag 5 januari 2011 07:54
Ik heb het 15 jaar geleden geprobeerd en werd niet toegelaten 
(
Achteraf gelukkig want in Australië lukte het een paar jaar later wel en dat land past veel beter bij me.
Volgens mij bestel je gewoon een emigratie pakket bij de NZ ambassade en vul je alles tot op de letter nauwkeurig in. Als je precies aan alle criteria voldoet kun je emigreren. zo niet.. niet. Heel veel succes!
(Achteraf gelukkig want in Australië lukte het een paar jaar later wel en dat land past veel beter bij me.
Volgens mij bestel je gewoon een emigratie pakket bij de NZ ambassade en vul je alles tot op de letter nauwkeurig in. Als je precies aan alle criteria voldoet kun je emigreren. zo niet.. niet. Heel veel succes!
woensdag 26 januari 2011 11:52
Ha, zie nu pas dat er weer reacties waren.
@Elninjoo: wij willen het liefst op het Noordereiland gaan wonen, we zijn wel een beetje klaar met kou
Ik wil er als verpleegkundige gaan werken, ik kom er gaandeweg achter dat het inderdaad een heel moeilijk proces gaat worden, maar ja, wie niet waagt die niet wint.
@Orbit: waarom werd je niet toegelaten? Werkten ze toen ook al met het puntensysteem?
@Elninjoo: wij willen het liefst op het Noordereiland gaan wonen, we zijn wel een beetje klaar met kou
Ik wil er als verpleegkundige gaan werken, ik kom er gaandeweg achter dat het inderdaad een heel moeilijk proces gaat worden, maar ja, wie niet waagt die niet wint.@Orbit: waarom werd je niet toegelaten? Werkten ze toen ook al met het puntensysteem?
woensdag 26 januari 2011 20:07
Meerdere keren over gedacht, en me best wel verdiept in de procedure. Dat is nou juist ook hetgeen me tegenhoud. Kost je veel moeite en veel geld zonder dat je enige garantie hebt op het verkrijgen van een visum. Zelfde beroep als jij, denk dat het vooral een stuk makkelijker gaat als je al een baan hebt voordat je de procedure start. Succes, ben wel heel benieuwd hoe jullie het aan gaan pakken en wat je er al vanaf weet. Ga je het zelf regelen of via zo'n buro?
woensdag 26 januari 2011 20:20
Klaar met de kou lijkt me echt de slechtste motivatie om te emigreren. Ik heb tijden in Nieuw Zeeland gezeten en vind het een heerlijk land. Maar om echt te wonen en dat mijn thuis te maken zou me niet lukken. Ik vind Nederland heerlijk om in te wonen,...dus dat scheelt.
Tjsa,... en ik kan niet de vinger leggen op waarom dat zo zit. Ik hou van mijn fiets, dat is bijvoorbeeld iets wat ik vreselijk zou missen. Even een stukje door de stad bijvoorbeeld, neerploffen op een terras. De een vind die ruimte daar heerlijk, ..ik denk dan alleen maar aan dat je alles met de auto moet doen. Niet even op de hoek naar de bakker. Ik mis de knusheid en de geschiedenis. Natuurlijk is er een rijke Maori historie maar daar voel ik logischerwijs minder aansluiting mee.
Veel succes met de procedure. Aan mijn bijdrage heb je weinig. Ik hoop dat er wat enthousiastelingen reageren want die zijn er ook. Het is tenslotte een prachtig land en ik kan niet wachten het weer te bezoeken.
Tjsa,... en ik kan niet de vinger leggen op waarom dat zo zit. Ik hou van mijn fiets, dat is bijvoorbeeld iets wat ik vreselijk zou missen. Even een stukje door de stad bijvoorbeeld, neerploffen op een terras. De een vind die ruimte daar heerlijk, ..ik denk dan alleen maar aan dat je alles met de auto moet doen. Niet even op de hoek naar de bakker. Ik mis de knusheid en de geschiedenis. Natuurlijk is er een rijke Maori historie maar daar voel ik logischerwijs minder aansluiting mee.
Veel succes met de procedure. Aan mijn bijdrage heb je weinig. Ik hoop dat er wat enthousiastelingen reageren want die zijn er ook. Het is tenslotte een prachtig land en ik kan niet wachten het weer te bezoeken.
vrijdag 28 januari 2011 17:43
@La India: Ik hoop dat je toch echt wel beter begrijpt... De vraag was op welk van de 2 eilanden we wilden wonen en waarom. Ook de omgeving vonden we echt mooier dan van het Zuidereiland. Het feit dat wij heimwee kregen bij terugkomst uit NZ, echt sterke heimwee, was voor ons al een meer doorslaggevende factor. Het gegeven dat daar minder regels zijn, het leven zich meer buitenshuis afspeelt, je werkt om te leven en niet andersom. Wij zijn nu al geen stadsmensen, vinden het handig dat er meerdere op 45 minuten rijden zitten maar komen er zo maanden niet. Geschiedenis van NL is interessant maar geen reden om niet te vertrekken.
Hoe lang heb je er gewoond? Was je er alleen of met familie?
En ja, we realiseren ons dat vakantie geen wonen is, misschien valt het erg tegen maar liever spijt van iets dat we hebben geprobeerd dan van iets dat we niet hebben gedaan!
@Leentjuh: Ja, de moed zakt me nu al soms in de schoenen, wat een werk vooraf. Wij gaan het zelf proberen, we horen meerdere geluiden dat het inzetten van een bureau niet direct tot betere resultaten leidt. Maar dat geeft wel veel gedoe.
Die baan vooraf wordt ook lastig omdat je als verpleegkundige eerst een CAP moet volgen (google maar even ) en daar is lange wachtlijst voor. En zonder CAP geen baan..
Hoe lang heb je er gewoond? Was je er alleen of met familie?
En ja, we realiseren ons dat vakantie geen wonen is, misschien valt het erg tegen maar liever spijt van iets dat we hebben geprobeerd dan van iets dat we niet hebben gedaan!
@Leentjuh: Ja, de moed zakt me nu al soms in de schoenen, wat een werk vooraf. Wij gaan het zelf proberen, we horen meerdere geluiden dat het inzetten van een bureau niet direct tot betere resultaten leidt. Maar dat geeft wel veel gedoe.
Die baan vooraf wordt ook lastig omdat je als verpleegkundige eerst een CAP moet volgen (google maar even ) en daar is lange wachtlijst voor. En zonder CAP geen baan..
dinsdag 1 februari 2011 22:34
quote:thinkerbell28 schreef op 28 januari 2011 @ 17:43:
@La India: Ik hoop dat je toch echt wel beter begrijpt... De vraag was op welk van de 2 eilanden we wilden wonen en waarom. Ook de omgeving vonden we echt mooier dan van het Zuidereiland. Het feit dat wij heimwee kregen bij terugkomst uit NZ, echt sterke heimwee, was voor ons al een meer doorslaggevende factor. Het gegeven dat daar minder regels zijn, het leven zich meer buitenshuis afspeelt, je werkt om te leven en niet andersom. Wij zijn nu al geen stadsmensen, vinden het handig dat er meerdere op 45 minuten rijden zitten maar komen er zo maanden niet. Geschiedenis van NL is interessant maar geen reden om niet te vertrekken.
Hoe lang heb je er gewoond? Was je er alleen of met familie?
En ja, we realiseren ons dat vakantie geen wonen is, misschien valt het erg tegen maar liever spijt van iets dat we hebben geprobeerd dan van iets dat we niet hebben gedaan!
..
Nu ga ik me echt afvragen hoe lang je er bent geweest. Ooit in de winterperiode op het noordereiland vertoefd? ( mén want kan dat een regenachtige treurnis zijn,....) Alleen eenmalig op vakantie geweest? Hoe lang dan? Misschien is het dan toch verstandig eerst met een andere blik terug te gaan. Jullie willen daar meteen een definitief verhaal van maken, dat kan natuurlijk. Normaal neem je eerst de tijd een regio te zoeken waar je je wilt vestigen. En om dat goed te onderzoeken moet je wat langer rondkijken.
Met geschiedenis heb ik die zin niets maar ik woon nu in een huis wat in Nieuw Zeeland direct als museum zou worden betiteld. Dat is het meer. Dat zijn dus dingen waar ik niet zonder kan.
Natuurlijk moet je alles doen en ondernemen en uiteraard de stap zetten! Wel vind ik dat je dan ook moet zorgen dat je het wel tot in de puntjes moet onderzoeken wil je er een succes van maken. En met het lezen van de op en dit topic kreeg ik nog niet het idee dat je nu met je beide benen op de grond staat.
45 minuten rijden in NZ brengt je vaak buiten de suburbs nog niet eens bij een bioscoop,... ,restaurant ,...etc etc,.. laat staan dat je naar een "stad" wilt,...
@La India: Ik hoop dat je toch echt wel beter begrijpt... De vraag was op welk van de 2 eilanden we wilden wonen en waarom. Ook de omgeving vonden we echt mooier dan van het Zuidereiland. Het feit dat wij heimwee kregen bij terugkomst uit NZ, echt sterke heimwee, was voor ons al een meer doorslaggevende factor. Het gegeven dat daar minder regels zijn, het leven zich meer buitenshuis afspeelt, je werkt om te leven en niet andersom. Wij zijn nu al geen stadsmensen, vinden het handig dat er meerdere op 45 minuten rijden zitten maar komen er zo maanden niet. Geschiedenis van NL is interessant maar geen reden om niet te vertrekken.
Hoe lang heb je er gewoond? Was je er alleen of met familie?
En ja, we realiseren ons dat vakantie geen wonen is, misschien valt het erg tegen maar liever spijt van iets dat we hebben geprobeerd dan van iets dat we niet hebben gedaan!
..
Nu ga ik me echt afvragen hoe lang je er bent geweest. Ooit in de winterperiode op het noordereiland vertoefd? ( mén want kan dat een regenachtige treurnis zijn,....) Alleen eenmalig op vakantie geweest? Hoe lang dan? Misschien is het dan toch verstandig eerst met een andere blik terug te gaan. Jullie willen daar meteen een definitief verhaal van maken, dat kan natuurlijk. Normaal neem je eerst de tijd een regio te zoeken waar je je wilt vestigen. En om dat goed te onderzoeken moet je wat langer rondkijken.
Met geschiedenis heb ik die zin niets maar ik woon nu in een huis wat in Nieuw Zeeland direct als museum zou worden betiteld. Dat is het meer. Dat zijn dus dingen waar ik niet zonder kan.
Natuurlijk moet je alles doen en ondernemen en uiteraard de stap zetten! Wel vind ik dat je dan ook moet zorgen dat je het wel tot in de puntjes moet onderzoeken wil je er een succes van maken. En met het lezen van de op en dit topic kreeg ik nog niet het idee dat je nu met je beide benen op de grond staat.
45 minuten rijden in NZ brengt je vaak buiten de suburbs nog niet eens bij een bioscoop,... ,restaurant ,...etc etc,.. laat staan dat je naar een "stad" wilt,...
woensdag 2 februari 2011 14:29
Tinkerbell, ik heb het al gedaan, woon al 6 jaar op het Noordereiland met mijn gezin. Weet je al waar je precies naar toe wil? Want het kan een groot verschil maken in welk deel van het Noordereiland je wilt gaan wonen en werken. Ik kan je wel het een en ander vertellen over ons emigratieproces en de gang van zaken in dit land, dus wat wil je precies weten?
woensdag 2 februari 2011 19:02
@La India: Ja, we zijn er ons tot in de puntjes aan het verdiepen. We hebben ook een zoontje van een jaar en willen zeker om die reden alles zo goed mogelijk voorbereid hebben.
Zo gaat hij bijvoorbeeld binnenkort wennen op een kinderdagverblijf omdat we hem daar in NZ zeer waarschijnlijk ook naartoe willen brengen. We zijn goed aan het sparen om voorbereidt te zijn op een aantal maanden zonder werk (ik moet als verpleegkundige een CAP doen, hier zijn wachtlijsten voor).
We zijn er een maand op vakantie geweest en ik weet heus dat dit veel te kort is om ons een reëel beeld van het land te kunnen vormen. Maar vanaf het moment dat we aankwamen voelde dit land als thuis. We hadden het allebei, konden het niet goed omschrijven maar het voelde zo goed! Tja, als dat dan niet met beide benen op de grond is, so be it.
Beter nu proberen dan later zeggen: hadden we maar... En ja, de bedoeling is voor altijd, maar we zijn ook heel reëel: als het om wat voor reden niet gaat gaan we terug, we zetten hier zelfs vanaf het begin geld voor opzij.
We zijn geen mensen die onbesuisd ergens instappen, we bereiden wel degelijk alles goed voor.
De regio's waar we ons in verdiepen zijn voor nu Tauranga en Whangarei. Nelson op het Zuidereiland vonden we ook prettig, maar daar was geen ziekenhuis in de buurt met het type afdeling waar ik wil werken. Ook New Plymouth sprak ons aan, maar die plek schijnt erg aardbevingsgevoelig te zijn.
@Kiwikaasje: waar wonen jullie precies? Hebben jullie kinderen, vonden jullie het moeilijk om voor hen alles uit te zoeken zoals scholen e.d.? Wat is voor jullie de grootste verandering geweest?
@gember999: hoe zijn jullie/jij tot het besluit gekomen naar NZ te emigreren? In welke beroepsgroep wil je aan het werk?
Zo gaat hij bijvoorbeeld binnenkort wennen op een kinderdagverblijf omdat we hem daar in NZ zeer waarschijnlijk ook naartoe willen brengen. We zijn goed aan het sparen om voorbereidt te zijn op een aantal maanden zonder werk (ik moet als verpleegkundige een CAP doen, hier zijn wachtlijsten voor).
We zijn er een maand op vakantie geweest en ik weet heus dat dit veel te kort is om ons een reëel beeld van het land te kunnen vormen. Maar vanaf het moment dat we aankwamen voelde dit land als thuis. We hadden het allebei, konden het niet goed omschrijven maar het voelde zo goed! Tja, als dat dan niet met beide benen op de grond is, so be it.
Beter nu proberen dan later zeggen: hadden we maar... En ja, de bedoeling is voor altijd, maar we zijn ook heel reëel: als het om wat voor reden niet gaat gaan we terug, we zetten hier zelfs vanaf het begin geld voor opzij.
We zijn geen mensen die onbesuisd ergens instappen, we bereiden wel degelijk alles goed voor.
De regio's waar we ons in verdiepen zijn voor nu Tauranga en Whangarei. Nelson op het Zuidereiland vonden we ook prettig, maar daar was geen ziekenhuis in de buurt met het type afdeling waar ik wil werken. Ook New Plymouth sprak ons aan, maar die plek schijnt erg aardbevingsgevoelig te zijn.
@Kiwikaasje: waar wonen jullie precies? Hebben jullie kinderen, vonden jullie het moeilijk om voor hen alles uit te zoeken zoals scholen e.d.? Wat is voor jullie de grootste verandering geweest?
@gember999: hoe zijn jullie/jij tot het besluit gekomen naar NZ te emigreren? In welke beroepsgroep wil je aan het werk?
donderdag 3 februari 2011 04:13
Thinkerbell, ik woon in de Far North, zo.n 150 km boven Whangarei. Die stad ken ik dan ook, als dochter en ik echt willen shoppen gaan we daar naar toe want hier zijn we snel uit gepraat wat dat betreft. Het ziekenhuis in Whangarei ken ik ook van binnen, mijn zoon heeft er een aantal dagen gelegen na een ongeluk, 2 operaties gehad en we zijn er nog diverse keren geweest voor controle.
De keus in natuurlijk aan jou, maar als ik zou moeten kiezen tussen Tauranga en Whangarei, dan koos ik de laatste. Tauranga heeft de laatste maanden ook diverse (lichte) aardschokken gehad (want het ligt dicht bij een breuklijn tussen 2 actieve vulkanen), maar ligt ook in een gebied waar veel regen valt het hele jaar door en regelmatig te maken heeft met floodwaters. Bovendien wordt het er 's winters kouder dan in Whangarei. (En ja, wij hadden ook genoeg van de kou, daarom zitten we in het hoge noorden, al is dit wel de armste streek van NZ.)
De keuze van scholen was voor ons niet aan de orde, toen wij hier arriveerden was mijn dochter al 18 en mijn zoon 16. Hij had nog een maand of 7 naar school gekund hier, maar dan was er ook geen keus geweest want dit dorp heeft maar 1 school. Het ging trouwens niet door vanwege zijn ongeluk, daar is hij bijna een half jaar zoet mee geweest en het was zinloos om hem nog voor een week of 6 naar school te sturen, voor hij gewend zou zijn had hij weer van school af gemoeten.
Wat voor ons de grootste verandering was......moeilijk te zeggen. Ik denk voornamelijk dat je hier op alle fronten jezelf moet zien te redden, in tegenstelling tot Nederland waar overal voor gezorgd wordt. Wij wonen in een rural area, als je niet midden in een stad woont moet je dus zelf voor je water (tank) en riolering (septic tank) zorgen. Hier is ook nog steeds geen breedband internet mogelijk, soms is je telefoonlijn onbruikbaar, en mobiele telefoons werken op veel plaatsen niet vanwege het landschap. Je leert er mee leven dat er regelmatig stroomuitval is (kan rustig 8 uur duren), geen water uit de kraan (problemen met je pomp, slangen, gescheurde tank, of zoals vorig jaar extreme droogte dus lege tank), of dat je minstens een dag afgesloten bent van de buitenwereld omdat de weg onbegaanbaar is door flooding en/of landslides. (Is hier afgelopen weekend nog gebeurd dankzij cyclone Wilma.)
Ook moet je om leren gaan met de Maori cultuur en al hun gebruiken, of je het nu onzin vindt of niet. Toeristen hebben vaak het idee dat ze bijv. overal hier in de vrije natuur hun tent of camper neer kunnen zetten, maar dat is niet zo. Er zijn hele stukken land die door Moari's beschouwd worden als sacred ground, en ze nemen het je niet in dank af als je dat niet respecteerd. Dat er geen bordje staat om dat aan te geven is niet hun probleem, maar de jouwe, de hollandse opvatting dat alles 'maar moet kunnen' is iets waar ze totaal geen boodschap aan hebben.
Je moet om leren gaan met het feit dat Kiwi's wel zo ongeveer de slechtste automobilisten ter wereld zijn, iets wat samen gaat met de nationale opvatting dat drinken goed is. Men drinkt hier geen alcohol voor de gezelligheid, maar om zo snel mogelijk stomdronken te worden. En dan is het 'cool' om op onverlichte wegen met veel bochten 180 te gaan rijden. Ik ken hier inmiddels diverse nederlanders, maar geen van allen wil de weg nog op als het donker is, veel te gevaarlijk.
Je moet hier wennen aan het feit dat niemand ooit ergens haast mee heeft, als je in de stad woont en je hebt dringend een loodgieter nodig, verwacht dan niet dat hij dezelfde dag of morgen op de stoep staat. Die komt over een paar weken wel eens kijken. (Kortom, je moet hier leren je eigen problemen op te lossen.) Afspraken worden zelden of nooit na gekomen, als iemand zegt dat hij/zij je terug belt gebeurt dat 99 van de 100 keer niet. Het went, en na een tijdje doe je het zelf ook.
Je moet wennen aan het feit dat niemand ooit ergens verantwoording voor wil nemen, het ligt altijd aan een ander. Wat werken aan gaat, maakt niet uit als wat, ben je hier 50 jaar terug in de tijd. De tijd dat iedereen nog op de vingers gekeken moet worden door een supervisor, vooral zelf niet na mag denken en dankbaar moet zijn naar de baas toe DAT je mag werken voor hem/haar. Kritiek op de baas en de gang van zaken wordt niet gewaardeerd, dan weet je je plaats niet en mag meteen vertrekken.
Als je zelf je emigratie wil regelen wens ik je heel veel geduld en sterkte, want dit land is ontzettend bureaucratisch en dus heel traag. Komt bij dat overheidsinstanties absoluut niet met elkaar communiceren, niet weten hoe ze een computer moeten gebruiken, en soms amper weten waar ze mee bezig zijn. Een simpel iets als een formuliertje op sturen met een kopietje van je paspoort kan een drama worden van minstens een maand, waarbij je 10x een verzoek krijgt dat ze die kopie nodig hebben anders kunnen ze zaak niet afhandelen. Dan stuur je braaf 10x die kopie, en dan hebben ze hem nog niet want door hun eigen traagheid zijn al je kopieen onderop een stapel zo groot als de eifeltoren beland. (Ja, eigen ervaringen.)
Dat zijn wel de grootste veranderingen ten opzichte van Nederland. Je moet leren voor jezelf te zorgen op allerlei praktische vlakken, en soms zelfs de overheid vertellen wat ze doen moeten om dingen gedaan te krijgen. Of zelf blijven bellen/mailen/schrijven en zeuren, anders duurt het eeuwig.
En toch, ondanks al die gebreken waar je op sommige momenten stapelgek van wordt, hou ik meer van dit land dan ik ooit van Nederland gehouden heb en ik ga dan ook nooit meer terug. De rust, de ruimte, de overweldigende natuur hier maken alles goed. Geen jagen en stressen meer, geen gescheld van agressieve mensen, geen vervuiling en lawaai. Je wordt hier een stuk minder materialistisch, uiterlijk vertoon is hier helemaal niet belangrijk. Het interesseert hier werkelijk niemand of je volgens de laatste mode of in je oude spijkerbroek gekleed gaat, als je maar aardig bent en als ze je eenmaal kennen heb je vrienden voor het leven.
Dus laat je niet ontmoedigen door de negatieve dingen die ik opnoemde, ze bestaan en je krijgt er mee te maken, maar er staan zoveel goede dingen tegenover die je in NL niet meer vindt.
Misschien nog een tip voor als je besluit naar NZ te vertrekken: ga niet meteen voor een permanent residency, maar op een werkvisum. (Moet je wel werk hebben natuurlijk.) Dan heb je zo'n anderhalf jaar de tijd om te kijken of het je bevalt. Zo ja, dan krijg je hoe dan ook een PR als je die aan vraagt, alleen hoef je dan niet meer een hoop geld te betalen voor de taaltesten. (Drie mensen die dan schriftelijk verklaren dat je de engelse taal machtig bent is voldoende.) Zo hebben wij het ook gedaan, werkte prima!
De keus in natuurlijk aan jou, maar als ik zou moeten kiezen tussen Tauranga en Whangarei, dan koos ik de laatste. Tauranga heeft de laatste maanden ook diverse (lichte) aardschokken gehad (want het ligt dicht bij een breuklijn tussen 2 actieve vulkanen), maar ligt ook in een gebied waar veel regen valt het hele jaar door en regelmatig te maken heeft met floodwaters. Bovendien wordt het er 's winters kouder dan in Whangarei. (En ja, wij hadden ook genoeg van de kou, daarom zitten we in het hoge noorden, al is dit wel de armste streek van NZ.)
De keuze van scholen was voor ons niet aan de orde, toen wij hier arriveerden was mijn dochter al 18 en mijn zoon 16. Hij had nog een maand of 7 naar school gekund hier, maar dan was er ook geen keus geweest want dit dorp heeft maar 1 school. Het ging trouwens niet door vanwege zijn ongeluk, daar is hij bijna een half jaar zoet mee geweest en het was zinloos om hem nog voor een week of 6 naar school te sturen, voor hij gewend zou zijn had hij weer van school af gemoeten.
Wat voor ons de grootste verandering was......moeilijk te zeggen. Ik denk voornamelijk dat je hier op alle fronten jezelf moet zien te redden, in tegenstelling tot Nederland waar overal voor gezorgd wordt. Wij wonen in een rural area, als je niet midden in een stad woont moet je dus zelf voor je water (tank) en riolering (septic tank) zorgen. Hier is ook nog steeds geen breedband internet mogelijk, soms is je telefoonlijn onbruikbaar, en mobiele telefoons werken op veel plaatsen niet vanwege het landschap. Je leert er mee leven dat er regelmatig stroomuitval is (kan rustig 8 uur duren), geen water uit de kraan (problemen met je pomp, slangen, gescheurde tank, of zoals vorig jaar extreme droogte dus lege tank), of dat je minstens een dag afgesloten bent van de buitenwereld omdat de weg onbegaanbaar is door flooding en/of landslides. (Is hier afgelopen weekend nog gebeurd dankzij cyclone Wilma.)
Ook moet je om leren gaan met de Maori cultuur en al hun gebruiken, of je het nu onzin vindt of niet. Toeristen hebben vaak het idee dat ze bijv. overal hier in de vrije natuur hun tent of camper neer kunnen zetten, maar dat is niet zo. Er zijn hele stukken land die door Moari's beschouwd worden als sacred ground, en ze nemen het je niet in dank af als je dat niet respecteerd. Dat er geen bordje staat om dat aan te geven is niet hun probleem, maar de jouwe, de hollandse opvatting dat alles 'maar moet kunnen' is iets waar ze totaal geen boodschap aan hebben.
Je moet om leren gaan met het feit dat Kiwi's wel zo ongeveer de slechtste automobilisten ter wereld zijn, iets wat samen gaat met de nationale opvatting dat drinken goed is. Men drinkt hier geen alcohol voor de gezelligheid, maar om zo snel mogelijk stomdronken te worden. En dan is het 'cool' om op onverlichte wegen met veel bochten 180 te gaan rijden. Ik ken hier inmiddels diverse nederlanders, maar geen van allen wil de weg nog op als het donker is, veel te gevaarlijk.
Je moet hier wennen aan het feit dat niemand ooit ergens haast mee heeft, als je in de stad woont en je hebt dringend een loodgieter nodig, verwacht dan niet dat hij dezelfde dag of morgen op de stoep staat. Die komt over een paar weken wel eens kijken. (Kortom, je moet hier leren je eigen problemen op te lossen.) Afspraken worden zelden of nooit na gekomen, als iemand zegt dat hij/zij je terug belt gebeurt dat 99 van de 100 keer niet. Het went, en na een tijdje doe je het zelf ook.
Je moet wennen aan het feit dat niemand ooit ergens verantwoording voor wil nemen, het ligt altijd aan een ander. Wat werken aan gaat, maakt niet uit als wat, ben je hier 50 jaar terug in de tijd. De tijd dat iedereen nog op de vingers gekeken moet worden door een supervisor, vooral zelf niet na mag denken en dankbaar moet zijn naar de baas toe DAT je mag werken voor hem/haar. Kritiek op de baas en de gang van zaken wordt niet gewaardeerd, dan weet je je plaats niet en mag meteen vertrekken.
Als je zelf je emigratie wil regelen wens ik je heel veel geduld en sterkte, want dit land is ontzettend bureaucratisch en dus heel traag. Komt bij dat overheidsinstanties absoluut niet met elkaar communiceren, niet weten hoe ze een computer moeten gebruiken, en soms amper weten waar ze mee bezig zijn. Een simpel iets als een formuliertje op sturen met een kopietje van je paspoort kan een drama worden van minstens een maand, waarbij je 10x een verzoek krijgt dat ze die kopie nodig hebben anders kunnen ze zaak niet afhandelen. Dan stuur je braaf 10x die kopie, en dan hebben ze hem nog niet want door hun eigen traagheid zijn al je kopieen onderop een stapel zo groot als de eifeltoren beland. (Ja, eigen ervaringen.)
Dat zijn wel de grootste veranderingen ten opzichte van Nederland. Je moet leren voor jezelf te zorgen op allerlei praktische vlakken, en soms zelfs de overheid vertellen wat ze doen moeten om dingen gedaan te krijgen. Of zelf blijven bellen/mailen/schrijven en zeuren, anders duurt het eeuwig.
En toch, ondanks al die gebreken waar je op sommige momenten stapelgek van wordt, hou ik meer van dit land dan ik ooit van Nederland gehouden heb en ik ga dan ook nooit meer terug. De rust, de ruimte, de overweldigende natuur hier maken alles goed. Geen jagen en stressen meer, geen gescheld van agressieve mensen, geen vervuiling en lawaai. Je wordt hier een stuk minder materialistisch, uiterlijk vertoon is hier helemaal niet belangrijk. Het interesseert hier werkelijk niemand of je volgens de laatste mode of in je oude spijkerbroek gekleed gaat, als je maar aardig bent en als ze je eenmaal kennen heb je vrienden voor het leven.
Dus laat je niet ontmoedigen door de negatieve dingen die ik opnoemde, ze bestaan en je krijgt er mee te maken, maar er staan zoveel goede dingen tegenover die je in NL niet meer vindt.
Misschien nog een tip voor als je besluit naar NZ te vertrekken: ga niet meteen voor een permanent residency, maar op een werkvisum. (Moet je wel werk hebben natuurlijk.) Dan heb je zo'n anderhalf jaar de tijd om te kijken of het je bevalt. Zo ja, dan krijg je hoe dan ook een PR als je die aan vraagt, alleen hoef je dan niet meer een hoop geld te betalen voor de taaltesten. (Drie mensen die dan schriftelijk verklaren dat je de engelse taal machtig bent is voldoende.) Zo hebben wij het ook gedaan, werkte prima!
donderdag 3 februari 2011 08:39
Ik heb er jarenlang gewoond maar het is echt af zien daar.
Ze hebben er land te over (het is 4 x zo groot als Nederland) maar in en om de grote steden kost het land of land/huizen, net zo veel als in Nederland. Daarbij krijg je geen aftrek van je hypotheek rente zoals in Nederland maar
Mortgage Rates Compared
For a number of years New Zealand offered and paid close to the highest interest rates in the developed world.
een huis huren kost je al gauw $ 350 per week en als je samen werkt zul je al gauw merken dat bv. 1 salaris volkomen op gaat aan de huur/hypotheek, tenzij je hier in Nederland als een huis hebt gehad wat je dan al bijna afbetaald hebt.
Wat Kiwikaasje schrijft over drinken en autorijden is volkomen waar, thuis drinken ze niet, ze drinken altijd in de pub, en ja, dan moeten ze nog naar huis natuurlijk.
Veel Nieuw Zeelanders zijn nog nooit in een ander land geweest en geloven dat zij in het beste land ter wereld wonen. Toen ik er heen ging stond het op de 2e plaats wat welvaart betrof en nu is het gezakt tot 22ste of zoiets. Er zijn maar 2 partijen die altijd de regering uit maken en die denken allebei dat schapen houden de kortste weg is naar welvaart (NOT) er wordt weinig ondernomen (lees niks) om de industrie te bevorderen en werkgelegenheid te creëren. Ze denken dat ze een toeristen industrie hebben (er komen jaarlijks 2 miljoen mensen) ter vergelijking in Spanje is dan 50 miljoen.
Door de 200 mile zone hebben ze goede visgronden verkregen maar daar doen ze niks mee, japan en korea vissen die leeg en strijken ook de winst op.
In de winter kan het elektriciteitsbedrijf door middel van ripple control bij jouw thuis je warm water voorziening af zetten, dus dan rest je een koude douche.
Ik zou je dan ook aanraden om een naar Australie te kijken, daar is nl. wel welvaart, die je kun vergelijken met hier in Nederland.
Ze hebben er land te over (het is 4 x zo groot als Nederland) maar in en om de grote steden kost het land of land/huizen, net zo veel als in Nederland. Daarbij krijg je geen aftrek van je hypotheek rente zoals in Nederland maar
Mortgage Rates Compared
For a number of years New Zealand offered and paid close to the highest interest rates in the developed world.
een huis huren kost je al gauw $ 350 per week en als je samen werkt zul je al gauw merken dat bv. 1 salaris volkomen op gaat aan de huur/hypotheek, tenzij je hier in Nederland als een huis hebt gehad wat je dan al bijna afbetaald hebt.
Wat Kiwikaasje schrijft over drinken en autorijden is volkomen waar, thuis drinken ze niet, ze drinken altijd in de pub, en ja, dan moeten ze nog naar huis natuurlijk.
Veel Nieuw Zeelanders zijn nog nooit in een ander land geweest en geloven dat zij in het beste land ter wereld wonen. Toen ik er heen ging stond het op de 2e plaats wat welvaart betrof en nu is het gezakt tot 22ste of zoiets. Er zijn maar 2 partijen die altijd de regering uit maken en die denken allebei dat schapen houden de kortste weg is naar welvaart (NOT) er wordt weinig ondernomen (lees niks) om de industrie te bevorderen en werkgelegenheid te creëren. Ze denken dat ze een toeristen industrie hebben (er komen jaarlijks 2 miljoen mensen) ter vergelijking in Spanje is dan 50 miljoen.
Door de 200 mile zone hebben ze goede visgronden verkregen maar daar doen ze niks mee, japan en korea vissen die leeg en strijken ook de winst op.
In de winter kan het elektriciteitsbedrijf door middel van ripple control bij jouw thuis je warm water voorziening af zetten, dus dan rest je een koude douche.
Ik zou je dan ook aanraden om een naar Australie te kijken, daar is nl. wel welvaart, die je kun vergelijken met hier in Nederland.
vrijdag 4 februari 2011 11:33
Een van mijn nichten is enkele jaren geleden met gezin (man twee kleine kinderen) naar NZ gegaan. Ze wonen op het N eiland
Het is erg moeilijk en ze beraden zich nu serieus op terugkomst. Om een paar dingen te noemen:
Patriarchale samenleving, drank hoog in het vaandel, over het algemeen een bevolking met een laag of geen opleidingsniveau, en -wat iemand anders al zei- wat werk en scholen betreft ga je 50 jaar terug in de tijd.
De natuur is wel práchtig, het weer ook. En het levenstempo ligt wat lager.. ze hebben enkele leuke vrienden gemaakt.. maar het is toch geen maatschappij / samenleving waar zij hun kinderen groot willen zien worden.
Ze vinden het harder dan hier én denken dat hun kinderen, die nu naar school gaan, niet alle kansen kunnen krijgen die ze in NL kunnen krijgen.
Tenslotte missen ze beide hun familie, zijn ouders worden ouder en hulpbehoevend, als is dat niet de zwaarste overweging
Ze hebben destijds besloten te emigreren na jarenlang lange reizen/vakanties, en naar ze dachten heel weloverwogen.
Toch blijkt ergens echt wonen -en vooral je kinderen laten opgroeien- totaal wat anders dan lange reizen.
Ik vind het verstandig dat jullie een pot houden voor terugkeer, want dat moet je echt achter de hand houden.
Verder zou ik ook vooral zeggen 'doen', misschien ervaren jullie het heel anders, en dat is vooral iets om zelf achter te komen..
Het is erg moeilijk en ze beraden zich nu serieus op terugkomst. Om een paar dingen te noemen:
Patriarchale samenleving, drank hoog in het vaandel, over het algemeen een bevolking met een laag of geen opleidingsniveau, en -wat iemand anders al zei- wat werk en scholen betreft ga je 50 jaar terug in de tijd.
De natuur is wel práchtig, het weer ook. En het levenstempo ligt wat lager.. ze hebben enkele leuke vrienden gemaakt.. maar het is toch geen maatschappij / samenleving waar zij hun kinderen groot willen zien worden.
Ze vinden het harder dan hier én denken dat hun kinderen, die nu naar school gaan, niet alle kansen kunnen krijgen die ze in NL kunnen krijgen.
Tenslotte missen ze beide hun familie, zijn ouders worden ouder en hulpbehoevend, als is dat niet de zwaarste overweging
Ze hebben destijds besloten te emigreren na jarenlang lange reizen/vakanties, en naar ze dachten heel weloverwogen.
Toch blijkt ergens echt wonen -en vooral je kinderen laten opgroeien- totaal wat anders dan lange reizen.
Ik vind het verstandig dat jullie een pot houden voor terugkeer, want dat moet je echt achter de hand houden.
Verder zou ik ook vooral zeggen 'doen', misschien ervaren jullie het heel anders, en dat is vooral iets om zelf achter te komen..
vrijdag 4 februari 2011 11:36
Thinkerbell,
mijn partner is Nieuw Zeelander. Hij wil heel graag terug en ik sta er ook wel voor open. Ben meer een natuurmens dan een stadsmens, en wij zijn beiden van mening dat wij onze (eventuele) kinderen graag op het platteland willen op laten groeien. (...)
Wij gaan er niet voor goed heen. Wij gaan nu voor enkele jaren, en zullen dan wel zien waar we heen gaan. Wij houden beiden ook erg van Nederland, en zien ons hier ook wel weer evnetueel naar toe terugkeren op termijn. We houden onze opties open voor de verre toekomst.
Ik heb nog geen specifieke baan geregeld, maar al wel contacten met mensen die op zoek zijn naar mensen met mijn specifieke kwalificaties (die zijn nogal schaars). (...)
Wat betreft visa heb ik dus twee opties: een skilled worker immigrant visum, waarbij ik zonder een job offer nog onder de 140 punten zit. Vandaar dat ik misschien liever eerst een baan wil regelen, om daarna verzekerd te zijn van een permanent visum. Mijn andere optie is een visum voor verblijf bij partner, wat een makkelijkere procedure is, maar ik heb nog niet kunnen vinden of ik dan mag werken in NZ (wat wel zo fijn zou zijn).
We gaan de definitieve verhuizing over ongeveer een jaar maken, omdat dan mijn contract hier afloopt. Maar in de tussentijd zijn we een paar keer voor langere periodes daar.
Dit is mijn verhaal. Misschien dat ik later wat details weghaal, want ik ben erg herkenbaar zo voor mensen die mij kennen...
mijn partner is Nieuw Zeelander. Hij wil heel graag terug en ik sta er ook wel voor open. Ben meer een natuurmens dan een stadsmens, en wij zijn beiden van mening dat wij onze (eventuele) kinderen graag op het platteland willen op laten groeien. (...)
Wij gaan er niet voor goed heen. Wij gaan nu voor enkele jaren, en zullen dan wel zien waar we heen gaan. Wij houden beiden ook erg van Nederland, en zien ons hier ook wel weer evnetueel naar toe terugkeren op termijn. We houden onze opties open voor de verre toekomst.
Ik heb nog geen specifieke baan geregeld, maar al wel contacten met mensen die op zoek zijn naar mensen met mijn specifieke kwalificaties (die zijn nogal schaars). (...)
Wat betreft visa heb ik dus twee opties: een skilled worker immigrant visum, waarbij ik zonder een job offer nog onder de 140 punten zit. Vandaar dat ik misschien liever eerst een baan wil regelen, om daarna verzekerd te zijn van een permanent visum. Mijn andere optie is een visum voor verblijf bij partner, wat een makkelijkere procedure is, maar ik heb nog niet kunnen vinden of ik dan mag werken in NZ (wat wel zo fijn zou zijn).
We gaan de definitieve verhuizing over ongeveer een jaar maken, omdat dan mijn contract hier afloopt. Maar in de tussentijd zijn we een paar keer voor langere periodes daar.
Dit is mijn verhaal. Misschien dat ik later wat details weghaal, want ik ben erg herkenbaar zo voor mensen die mij kennen...
anoniem_75463 wijzigde dit bericht op 14-02-2011 09:53
Reden: even wat details weggehaald
Reden: even wat details weggehaald
% gewijzigd
donderdag 10 februari 2011 11:38
@Kiwikaasje:
Valt er dan wel een beetje te winkelen in Whangarei? Dacht dat je daarvoor echt in de grotere steden zoals Auckland e.d. moest zijn. Of valt Whangarei ook een beetje onder 'grotere steden'?
Ik begreep van iemand anders dat Whangarei de bijnaam 'Whangarain' heeft, maar in Tauranga is het dus nog wat erger? Op zich vind ik regen geen heel groot probleem, vaak is het wel even lekker in warme gebieden als er regen valt.
Hoe kwam het ziekenhuis op je over in vergelijking met NL ziekenhuizen, ziet het er bijvoorbeeld verouderd uit? Heb je verschillen in werkwijzen en benaderingen door bijv verpleegkundigen gemerkt t.o.v. NL? Heftig dat je zoon er al zo snel kennis mee moest maken, is het uiteindelijk allemaal goed gekomen?
We waren al voorgelicht dat je soms een lange adem moet hebben wat betreft afspraken met bijv. klusjes mannen, gelukkig is mijn vriend erg handig, maar ik kan me voorstellen dat dit bij ons wat frustratie op zou kunnen leveren.
Ik denk dat ik best zal moeten wennen aan de omgangsvormen met andere mensen, in het begin kijk ik vaak de kat wat uit de boom, maar als ik mensen langer ken kan ik nog best wel eens direct uit de hoek komen. Aandachtspuntje dus!
Ik moet hier helaas de IELTS test wel doen, anders wordt mijn HBO diploma niet erkend.
@Toetyfroety:
Hoe lang heb je er gewoond en waar? Ondanks alle niet zo positieve punten die je noemt, en die ik vaker ben tegengekomen, waren er ook dingen voor jou die het wel leuk maakten er te wonen?
Ik weet dat o.a. de lonen in Australie beter zijn dan in NZ, maar het land an sich trekt ons echt niet. En we gaan niet voor welvaart (wel op zekere hoogte natuurlijk) maar willen echt voor de natuur en de ruimte.
@Gember999:
Wat spannend dat jullie ook overwegen er naartoe te gaan. Woont je partner al lang in NL? Ik heb begrepen dat het wat makkelijker is om er naartoe te emigreren als een van de partners NZ is, klopt dat?
Ben heel benieuwd of jullie plannen doorgaan.
@ Allen: natuurlijk blijven we realistisch; we willen graag weg uit NL, en graag naar NZ. We hebben de intentie 'voor altijd', maar niemand weet natuurlijk hoe het loopt. We horen op het moment ook veel verhalen van mensen die het financieel niet redden en terug moeten, we zijn ons er van bewust dat het ons ook zou kunnen overkomen.
Valt er dan wel een beetje te winkelen in Whangarei? Dacht dat je daarvoor echt in de grotere steden zoals Auckland e.d. moest zijn. Of valt Whangarei ook een beetje onder 'grotere steden'?
Ik begreep van iemand anders dat Whangarei de bijnaam 'Whangarain' heeft, maar in Tauranga is het dus nog wat erger? Op zich vind ik regen geen heel groot probleem, vaak is het wel even lekker in warme gebieden als er regen valt.
Hoe kwam het ziekenhuis op je over in vergelijking met NL ziekenhuizen, ziet het er bijvoorbeeld verouderd uit? Heb je verschillen in werkwijzen en benaderingen door bijv verpleegkundigen gemerkt t.o.v. NL? Heftig dat je zoon er al zo snel kennis mee moest maken, is het uiteindelijk allemaal goed gekomen?
We waren al voorgelicht dat je soms een lange adem moet hebben wat betreft afspraken met bijv. klusjes mannen, gelukkig is mijn vriend erg handig, maar ik kan me voorstellen dat dit bij ons wat frustratie op zou kunnen leveren.
Ik denk dat ik best zal moeten wennen aan de omgangsvormen met andere mensen, in het begin kijk ik vaak de kat wat uit de boom, maar als ik mensen langer ken kan ik nog best wel eens direct uit de hoek komen. Aandachtspuntje dus!
Ik moet hier helaas de IELTS test wel doen, anders wordt mijn HBO diploma niet erkend.
@Toetyfroety:
Hoe lang heb je er gewoond en waar? Ondanks alle niet zo positieve punten die je noemt, en die ik vaker ben tegengekomen, waren er ook dingen voor jou die het wel leuk maakten er te wonen?
Ik weet dat o.a. de lonen in Australie beter zijn dan in NZ, maar het land an sich trekt ons echt niet. En we gaan niet voor welvaart (wel op zekere hoogte natuurlijk) maar willen echt voor de natuur en de ruimte.
@Gember999:
Wat spannend dat jullie ook overwegen er naartoe te gaan. Woont je partner al lang in NL? Ik heb begrepen dat het wat makkelijker is om er naartoe te emigreren als een van de partners NZ is, klopt dat?
Ben heel benieuwd of jullie plannen doorgaan.
@ Allen: natuurlijk blijven we realistisch; we willen graag weg uit NL, en graag naar NZ. We hebben de intentie 'voor altijd', maar niemand weet natuurlijk hoe het loopt. We horen op het moment ook veel verhalen van mensen die het financieel niet redden en terug moeten, we zijn ons er van bewust dat het ons ook zou kunnen overkomen.
