Relaties
alle pijlers
Broers en zussen gedonder
maandag 21 april 2014 12:17
Broers en zussen gedonder. Voor veel mensen waarschijnlijk bekend terrein, maar voor mij (uit een gezin met twee kinderen) een nieuw fenomeen. Maar nu krijg ik er ook mee te maken.
Mijn vriend heeft 2 zussen. Nummer één hebben we een goed contact mee. Nummer 2 is echter ontzettend verwend, gedraagt zich als een pure diva als dingen niet bevallen, tot en met schreeuwen aan toe. Daar doen we niet al te veel dingen mee, want dat is gewoon niet leuk.
Maar ook jammer. Want die andere zus is wel leuk. Daar mag je dan dus ook niet te dik mee worden. Want als je vaker met de ene om gaat sluit je de ander natuurlijk buiten. Had ik zelf kunnen bedenken, maar had er met 1 broer nog nooit bij stil gestaan.
Laats zijn we met de oudste zus, na een verjaardag nog even de kroeg in geweest. De rest was al naar huis, en het leek ons wel gezellig. Zo vaak zien we die leuke zus nou ook niet.
Foute boel natuurlijk. We werden er de volgende dag door mijn schoonouders op aan gesproken. Dat de jongste daar ook graag bij had willen zijn, en of we wel wisten dat we haar buiten sloten? En dat ze de laatste tijd heus wel in de gaten hadden dat we veel vaker met de ene op trokken dan de ander! En eerlijk gezegd hadden ze daar gelijk in, dat doen we ook
Pfffff had geen idee dat dat met meerdere kinderen zo'n gedoe geeft. Wat ben ik blij dat ik 1 broer heb, dat ik het met hem zo laat en vaak kan maken als ik wil, zonder dat meteen verplicht te moeten compenseren met een andere broer. Zucht.
Hebben jullie tips om op dit op een leuke manier te compenseren? Of moet ik me er maar gewoon bij neerleggen dat een spontane naborrel of hapje stad bij die leuke zus gewoon not done is omdat we het bij die ander ook niet doen?
Mijn vriend heeft 2 zussen. Nummer één hebben we een goed contact mee. Nummer 2 is echter ontzettend verwend, gedraagt zich als een pure diva als dingen niet bevallen, tot en met schreeuwen aan toe. Daar doen we niet al te veel dingen mee, want dat is gewoon niet leuk.
Maar ook jammer. Want die andere zus is wel leuk. Daar mag je dan dus ook niet te dik mee worden. Want als je vaker met de ene om gaat sluit je de ander natuurlijk buiten. Had ik zelf kunnen bedenken, maar had er met 1 broer nog nooit bij stil gestaan.
Laats zijn we met de oudste zus, na een verjaardag nog even de kroeg in geweest. De rest was al naar huis, en het leek ons wel gezellig. Zo vaak zien we die leuke zus nou ook niet.
Foute boel natuurlijk. We werden er de volgende dag door mijn schoonouders op aan gesproken. Dat de jongste daar ook graag bij had willen zijn, en of we wel wisten dat we haar buiten sloten? En dat ze de laatste tijd heus wel in de gaten hadden dat we veel vaker met de ene op trokken dan de ander! En eerlijk gezegd hadden ze daar gelijk in, dat doen we ook
Pfffff had geen idee dat dat met meerdere kinderen zo'n gedoe geeft. Wat ben ik blij dat ik 1 broer heb, dat ik het met hem zo laat en vaak kan maken als ik wil, zonder dat meteen verplicht te moeten compenseren met een andere broer. Zucht.
Hebben jullie tips om op dit op een leuke manier te compenseren? Of moet ik me er maar gewoon bij neerleggen dat een spontane naborrel of hapje stad bij die leuke zus gewoon not done is omdat we het bij die ander ook niet doen?
woensdag 23 april 2014 14:56
Nee maar ik bedoel: nu waren jullie allemaal samen. Jonge zus ging weg, jullie gingen met oude zus de kroeg in en het hele spul kwam thuis, terwijl jonge zus niet mee was.
Roept dat meer weerstand op dan wanneer je gewoon apart ergens met oude zus afspreekt zonder dat jonge zus er überhaupt bij betrokken is... of maakt dat geen verschil?
Roept dat meer weerstand op dan wanneer je gewoon apart ergens met oude zus afspreekt zonder dat jonge zus er überhaupt bij betrokken is... of maakt dat geen verschil?
woensdag 23 april 2014 15:02
quote:Fiorah schreef op 23 april 2014 @ 14:56:
Roept dat meer weerstand op dan wanneer je gewoon apart ergens met oude zus afspreekt zonder dat jonge zus er überhaupt bij betrokken is... of maakt dat geen verschil?Volgens mij maakt dat niet uit. Het feit dat we iets doen waar jongste ook wel bij had willen zijn levert ons kritiek op. Andersom gelukkig niet, anders hadden we niet met jongste op vakantie kunnen gaan.quote:elninjoo schreef op 23 april 2014 @ 14:53:
Waarom ga je in godsnaam met die vervelende zus om en zelfs nog dagjes weg? Als je er echt 'n probleem mee had, had je het contact wel gekapt.Om haar te helpen, haar wereldje groter te maken en haar zelfstandiger te laten worden. Zij kan er ook niks aan doen dat ze zo is. Schoonmoeder zegt ook tegen mij dat je wat voor elkaar over moet hebben, en ja dat klopt ook wel.
Misschien heb ik daar dan inderdaad minder een probleem mee dan jij.. jij zou waarschijnlijk al na 1 verpeste vakantie roepen 'de ballen, ik ga niet meer mee'.
Roept dat meer weerstand op dan wanneer je gewoon apart ergens met oude zus afspreekt zonder dat jonge zus er überhaupt bij betrokken is... of maakt dat geen verschil?Volgens mij maakt dat niet uit. Het feit dat we iets doen waar jongste ook wel bij had willen zijn levert ons kritiek op. Andersom gelukkig niet, anders hadden we niet met jongste op vakantie kunnen gaan.quote:elninjoo schreef op 23 april 2014 @ 14:53:
Waarom ga je in godsnaam met die vervelende zus om en zelfs nog dagjes weg? Als je er echt 'n probleem mee had, had je het contact wel gekapt.Om haar te helpen, haar wereldje groter te maken en haar zelfstandiger te laten worden. Zij kan er ook niks aan doen dat ze zo is. Schoonmoeder zegt ook tegen mij dat je wat voor elkaar over moet hebben, en ja dat klopt ook wel.
Misschien heb ik daar dan inderdaad minder een probleem mee dan jij.. jij zou waarschijnlijk al na 1 verpeste vakantie roepen 'de ballen, ik ga niet meer mee'.
woensdag 23 april 2014 15:09
Ik vind het mooi hoe jij het aanpakt, Saartjuhzes.
Wat wel jammer is, is dat door je schoonmoeder kennelijk niet gezien wordt dat je wél je best doet om zus 2 overal bij te betrekken. Zus 2 is haar zorgenkindje kennelijk en daarom zet ze de negatieve ervaringen van zus 2 op jullie rekening, terwijl de positieve ervaringen dan niet meetellen.
Weet je schoonmoeder dat zus 2 jullie minder ligt, denk je?
Wat wel jammer is, is dat door je schoonmoeder kennelijk niet gezien wordt dat je wél je best doet om zus 2 overal bij te betrekken. Zus 2 is haar zorgenkindje kennelijk en daarom zet ze de negatieve ervaringen van zus 2 op jullie rekening, terwijl de positieve ervaringen dan niet meetellen.
Weet je schoonmoeder dat zus 2 jullie minder ligt, denk je?
woensdag 23 april 2014 15:16
quote:Fiorah schreef op 23 april 2014 @ 15:09:
Ik vind het mooi hoe jij het aanpakt, Saartjuhzes.
Wat wel jammer is, is dat door je schoonmoeder kennelijk niet gezien wordt dat je wél je best doet om zus 2 overal bij te betrekken. Zus 2 is haar zorgenkindje kennelijk en daarom zet ze de negatieve ervaringen van zus 2 op jullie rekening, terwijl de positieve ervaringen dan niet meetellen.
Weet je schoonmoeder dat zus 2 jullie minder ligt, denk je?
Ja, dat weet ze wel. Daarom heeft ze ook kritiek op ons denk ik. We passen ons ook wel aan, maar nog niet genoeg
Ik vind het wel allemaal een hoop gedoe rond 1 persoon. Ik heb best weinig tijd, en spendeer het ook nog eens aan iemand die je altijd haar zin moet geven. Ik voel me soms een beetje een hondje dat altijd maar op moet komen draven, dat vreet ook energie.
Ik weet niet alles om mij draait en ik rekening moet houden met anderen (zeker als die het moeilijk hebben) maar als ik dit van te voren geweten had.... Ik houd nu te veel van mijn vriend maar..
Wie nu een date heeft met een vent en erachter komt dat die een sibling heeft met een sydroom/problemen zou ik zeggen: Wegwezen!
Iemand met een stoornis in de familie is superzwaar en je kan nooit genoeg rekening met zo'n persoon houden. Zonde van je leven, beter zoek je een andere vent.
Ik vind het mooi hoe jij het aanpakt, Saartjuhzes.
Wat wel jammer is, is dat door je schoonmoeder kennelijk niet gezien wordt dat je wél je best doet om zus 2 overal bij te betrekken. Zus 2 is haar zorgenkindje kennelijk en daarom zet ze de negatieve ervaringen van zus 2 op jullie rekening, terwijl de positieve ervaringen dan niet meetellen.
Weet je schoonmoeder dat zus 2 jullie minder ligt, denk je?
Ja, dat weet ze wel. Daarom heeft ze ook kritiek op ons denk ik. We passen ons ook wel aan, maar nog niet genoeg
Ik vind het wel allemaal een hoop gedoe rond 1 persoon. Ik heb best weinig tijd, en spendeer het ook nog eens aan iemand die je altijd haar zin moet geven. Ik voel me soms een beetje een hondje dat altijd maar op moet komen draven, dat vreet ook energie.
Ik weet niet alles om mij draait en ik rekening moet houden met anderen (zeker als die het moeilijk hebben) maar als ik dit van te voren geweten had.... Ik houd nu te veel van mijn vriend maar..
Wie nu een date heeft met een vent en erachter komt dat die een sibling heeft met een sydroom/problemen zou ik zeggen: Wegwezen!
Iemand met een stoornis in de familie is superzwaar en je kan nooit genoeg rekening met zo'n persoon houden. Zonde van je leven, beter zoek je een andere vent.
woensdag 23 april 2014 15:17
quote:saartjuhzes schreef op 23 april 2014 @ 15:02:Schoonmoeder zegt ook tegen mij dat je wat voor elkaar over moet hebbenEigenlijk ben jij dus al in het zorgproject van schoonmoeder gedwongen?
Ik blijf het bijzonder vinden dat schoonmoeder jullie dwingt om iemand waar jullie niets mee hebben hele dagen op sleeptouw te nemen en op "hete kolen" te lopen om die dagen perfect te maken omdat anders of schoonzusje begint te schreeuwen of schoonmoeder jankend aan te lijn hangt terwijl jij gezien jouw aandoening zulke dagen niet eens aan kunt.
Of leven met iemand die een aandoening heeft zwaar is hangt af van de grondhouding van degene met de aandoening.
Je kunt het licht inzien of zwaar op de hand maken.
Relativeren is een kunst wat dat betreft.
Ik blijf het bijzonder vinden dat schoonmoeder jullie dwingt om iemand waar jullie niets mee hebben hele dagen op sleeptouw te nemen en op "hete kolen" te lopen om die dagen perfect te maken omdat anders of schoonzusje begint te schreeuwen of schoonmoeder jankend aan te lijn hangt terwijl jij gezien jouw aandoening zulke dagen niet eens aan kunt.
Of leven met iemand die een aandoening heeft zwaar is hangt af van de grondhouding van degene met de aandoening.
Je kunt het licht inzien of zwaar op de hand maken.
Relativeren is een kunst wat dat betreft.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 15:26
quote:highlander schreef op 23 april 2014 @ 15:17:
[...]
Of leven met iemand die een aandoening heeft zwaar is hangt af van de grondhouding van degene met de aandoening.
Je kunt het licht inzien of zwaar op de hand maken.
Relativeren is een kunst wat dat betreft.Ik relativeer zeker wel! Zo heeft mijn moeder me opgevoed. Ik moest bijvoorbeeld gewoon af wassen, mijn kamer op ruimen, en als ik geen zin had in iets was het jammerdebammer.
Daarom ben ik ook een grote meid die geen verstek laat gaan op het moment dat ze iets niet 'trekt'. Ik wil me niet verschuilen achter mijn aandoening. Daarom kan ik de mantelzorg rond zus ook aan, hoewel het zwaar is soms
(en jammer van de tijd, ik vind verzorgen best, maar had veel liever iemand verzorgd die me wél na staat)
[...]
Of leven met iemand die een aandoening heeft zwaar is hangt af van de grondhouding van degene met de aandoening.
Je kunt het licht inzien of zwaar op de hand maken.
Relativeren is een kunst wat dat betreft.Ik relativeer zeker wel! Zo heeft mijn moeder me opgevoed. Ik moest bijvoorbeeld gewoon af wassen, mijn kamer op ruimen, en als ik geen zin had in iets was het jammerdebammer.
Daarom ben ik ook een grote meid die geen verstek laat gaan op het moment dat ze iets niet 'trekt'. Ik wil me niet verschuilen achter mijn aandoening. Daarom kan ik de mantelzorg rond zus ook aan, hoewel het zwaar is soms
(en jammer van de tijd, ik vind verzorgen best, maar had veel liever iemand verzorgd die me wél na staat)
woensdag 23 april 2014 15:28
Een andere vent zoeken op basis van een familielid met een stoornis is, los van dat je het van tevoren niet kunt weten, m.i. ook zonde. Ik vind het wel wonderlijk uit jouw mond trouwens, je geeft zelf aan dat je autisme hebt... zou jij het leuk vinden als iemand tegen jouw vriend had gezegd: "Ik zou maar niet met Saartjuh gaan daten want die heeft een beperking."
Ik sluit me dan ook bij Highlander aan: het is echt per persoon verschillend of leven met iemand met een aandoening zwaar is of niet. Dat is echt niet te voorspellen, dat hangt van de aandoening en de persoon af en van jezelf (en je partner).
Ik sluit me dan ook bij Highlander aan: het is echt per persoon verschillend of leven met iemand met een aandoening zwaar is of niet. Dat is echt niet te voorspellen, dat hangt van de aandoening en de persoon af en van jezelf (en je partner).
woensdag 23 april 2014 15:34
Ik vind 't echt van de zotte dat jij met die schoonzus omgaat en er nog vanalles voor/mee doet, terwijl jullie helemaal geen vriendinnen zijn. Dit zijn onnodige verplichte nummertjes, hier hoef je je absoluut niet toe verplicht te voelen. Neem afstand ipv die meid nog extra te zien buiten de verplichte nummertjes bij de schoonouders zelf.
woensdag 23 april 2014 15:35
quote:Fiorah schreef op 23 april 2014 @ 15:28:
zou jij het leuk vinden als iemand tegen jouw vriend had gezegd: "Ik zou maar niet met Saartjuh gaan daten want die heeft een beperking."
Ik vind het niet leuk, maar begrijp dat heeeel erg goed! Misschien 10 jaar geleden niet, maar nu wel.
Bij de aandoening van mijn zusje is het heel erg zwaar. Tonnen en tonnen aan energie gaat erin, en je krijgt er nooit iets voor terug. 3 vakanties om haar heen lopen draaien, en nog steeds geschreeuw en verwijten dat we haar buiten sluiten.
En dan heeft zusje nog een relatief lichte beperking, want behalve dat ze niet met het woord nee om kan gaan komt ze verder normaal over. Moet je nagaan hoe het is met een zwaar gehandicapte (hoewel, als die vrolijk is, en blij is met jou en je moeite, maakt dat wel weer veel goed)
zou jij het leuk vinden als iemand tegen jouw vriend had gezegd: "Ik zou maar niet met Saartjuh gaan daten want die heeft een beperking."
Ik vind het niet leuk, maar begrijp dat heeeel erg goed! Misschien 10 jaar geleden niet, maar nu wel.
Bij de aandoening van mijn zusje is het heel erg zwaar. Tonnen en tonnen aan energie gaat erin, en je krijgt er nooit iets voor terug. 3 vakanties om haar heen lopen draaien, en nog steeds geschreeuw en verwijten dat we haar buiten sluiten.
En dan heeft zusje nog een relatief lichte beperking, want behalve dat ze niet met het woord nee om kan gaan komt ze verder normaal over. Moet je nagaan hoe het is met een zwaar gehandicapte (hoewel, als die vrolijk is, en blij is met jou en je moeite, maakt dat wel weer veel goed)
woensdag 23 april 2014 15:36
quote:saartjuhzes schreef op 23 april 2014 @ 15:26:Ik relativeer zeker wel! Zo heeft mijn moeder me opgevoed. Ik moest bijvoorbeeld gewoon af wassen, mijn kamer op ruimen, en als ik geen zin had in iets was het jammerdebammer. Daarom ben ik ook een grote meid die geen verstek laat gaan op het moment dat ze iets niet 'trekt'. Ik wil me niet verschuilen achter mijn aandoening.En daarin verschil jij dus met jouw schoonzus en -moeder.
Die relativeren niet en maken van één aandoening (als ze die al heeft) een levensgroot probleem voor de hele familie.
Dat noem ik overdrijven.
Die relativeren niet en maken van één aandoening (als ze die al heeft) een levensgroot probleem voor de hele familie.
Dat noem ik overdrijven.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 15:39
quote:highlander schreef op 23 april 2014 @ 15:36:
Die relativeren niet en maken van één aandoening (als ze die al heeft) een levensgroot probleem voor de hele familie.
Dat noem ik overdrijven.Soms vermoed ik dat ook wel eens, maar je kunt niet in een ander zijn hoofd kijken. Ouders van autistische kinderen krijgen ook heel vaak te horen dat ze overdrijven, terwijl er wel degelijk heftige problemen zijn.
Die relativeren niet en maken van één aandoening (als ze die al heeft) een levensgroot probleem voor de hele familie.
Dat noem ik overdrijven.Soms vermoed ik dat ook wel eens, maar je kunt niet in een ander zijn hoofd kijken. Ouders van autistische kinderen krijgen ook heel vaak te horen dat ze overdrijven, terwijl er wel degelijk heftige problemen zijn.
woensdag 23 april 2014 15:45
Er is bij jouw schoonzusje nog niet eens een aandoening vast gesteld.
Jullie geloven allemaal blind wat schoonmoeder allemaal uitkraamt over haar bijzonder kindse kind die toch zo slim is dat ze altijd haar zin door schreeuwt en anders haar moeder erna laat bellen voor de trap na.
Laten ze eerst maar eens onderzoeken of zij een echte aandoening of aanstelleritis heeft.
Dan krijg je tenminste duidelijke handvatten hoe met die aandoening om te gaan.
Persoonlijk had ik allang een paar oordoppen gekocht.
Dat scheelt veel geluidsoverlast.
Jullie geloven allemaal blind wat schoonmoeder allemaal uitkraamt over haar bijzonder kindse kind die toch zo slim is dat ze altijd haar zin door schreeuwt en anders haar moeder erna laat bellen voor de trap na.
Laten ze eerst maar eens onderzoeken of zij een echte aandoening of aanstelleritis heeft.
Dan krijg je tenminste duidelijke handvatten hoe met die aandoening om te gaan.
Persoonlijk had ik allang een paar oordoppen gekocht.
Dat scheelt veel geluidsoverlast.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 15:57
quote:highlander schreef op 23 april 2014 @ 15:45:
Er is bij jouw schoonzusje nog niet eens een aandoening vast gesteld.
Laten ze eerst maar eens onderzoeken of zij een echte aandoening of aanstelleritis heeft.
Dat heb ik al heel vaak voorgesteld, maar dat willen ze dus niet.
En dan denk ik aan mijzelf, ik wilde er ook heel lang niet aan dat ik autisme had. Blij dat andere mensen toen wel doorgezet hebben en mij geholpen ipv te zeggen, geen diagnose = je komt er wel uit, hé?
Aan de andere kant begin ik er steeds meer klaar mee te worden. Want andere mensen met een aandoening kunnen wel rekening houden met anderen. Sommigen beperkt, maar ze proberen het tenminste.
Maar ja, ik blijf aan mezelf twijfelen. Omdat ik autisme heb ben ik blind voor de gevoelens van anderen. Mij is vorige week nog verweten dat ik egoïstisch was. Dus probeer ik niet te snel met een oordeel klaar te staan.
Er is bij jouw schoonzusje nog niet eens een aandoening vast gesteld.
Laten ze eerst maar eens onderzoeken of zij een echte aandoening of aanstelleritis heeft.
Dat heb ik al heel vaak voorgesteld, maar dat willen ze dus niet.
En dan denk ik aan mijzelf, ik wilde er ook heel lang niet aan dat ik autisme had. Blij dat andere mensen toen wel doorgezet hebben en mij geholpen ipv te zeggen, geen diagnose = je komt er wel uit, hé?
Aan de andere kant begin ik er steeds meer klaar mee te worden. Want andere mensen met een aandoening kunnen wel rekening houden met anderen. Sommigen beperkt, maar ze proberen het tenminste.
Maar ja, ik blijf aan mezelf twijfelen. Omdat ik autisme heb ben ik blind voor de gevoelens van anderen. Mij is vorige week nog verweten dat ik egoïstisch was. Dus probeer ik niet te snel met een oordeel klaar te staan.
woensdag 23 april 2014 16:05
Laat me raden, het was jouw schoonmoeder die jou egoïstisch noemde?
[sarcasm]
Het is dan ook enorm egoistisch van jou om jouw tijd op te offeren aan iemand a. waar je niets mee hebt b. die jij niet mag omdat ze schreeuwt en c. die jou leeg achter laat.
Ja, jij denkt alleen aan jezelf.
[/sarcasm]
Heeft schoonmoeder nog wel oog voor anderen dan haar bijzondere kind vraag ik mij af. Alles en iedereen moet voor dat project wijken.
Erken je eigen gevoelens voor jezelf en twijfel nooit aan jezelf.
Jij bent niet gek.
Jij hebt alleen autisme.
[sarcasm]
Het is dan ook enorm egoistisch van jou om jouw tijd op te offeren aan iemand a. waar je niets mee hebt b. die jij niet mag omdat ze schreeuwt en c. die jou leeg achter laat.
Ja, jij denkt alleen aan jezelf.
[/sarcasm]
Heeft schoonmoeder nog wel oog voor anderen dan haar bijzondere kind vraag ik mij af. Alles en iedereen moet voor dat project wijken.
Erken je eigen gevoelens voor jezelf en twijfel nooit aan jezelf.
Jij bent niet gek.
Jij hebt alleen autisme.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 16:10
quote:highlander schreef op 23 april 2014 @ 16:05:
Laat me raden, het was jouw schoonmoeder die jou egoïstisch noemde?
[sarcasm]
Het is dan ook enorm egoistisch van jou om jouw tijd op te offeren aan iemand a. waar je niets mee hebt b. die jij niet mag omdat ze schreeuwt en c. die jou leeg achter laat.
Ja, jij denkt alleen aan jezelf.
[/sarcasm]
Ja. Soms sla je de spijker wel op de kop zeg..
Zo lastig, kan nooit de grens zien waar redelijkheid op houdt en overdreven begint..
Rekening houden met elkaar
Iemand erbij betrekken
voor iemand zorgen die dat zelf niet kan
iemand die het zwaar heeft er even 'uit' laten zijn..
Het klinkt allemaal heel redelijk
Laat me raden, het was jouw schoonmoeder die jou egoïstisch noemde?
[sarcasm]
Het is dan ook enorm egoistisch van jou om jouw tijd op te offeren aan iemand a. waar je niets mee hebt b. die jij niet mag omdat ze schreeuwt en c. die jou leeg achter laat.
Ja, jij denkt alleen aan jezelf.
[/sarcasm]
Ja. Soms sla je de spijker wel op de kop zeg..
Zo lastig, kan nooit de grens zien waar redelijkheid op houdt en overdreven begint..
Rekening houden met elkaar
Iemand erbij betrekken
voor iemand zorgen die dat zelf niet kan
iemand die het zwaar heeft er even 'uit' laten zijn..
Het klinkt allemaal heel redelijk
woensdag 23 april 2014 16:20
Schoonmoeder zal door de jaren heen ook wel een meester in manipuleren zijn geworden dus dan is die grens tussen redelijk en onredelijk moeilijk te zien.
Zodra iemand midden in een discussie janken of schreeuwen nodig heeft om haar punt kracht bij te zetten weet je al dat ze proberen medelijden of overmacht op te wekken om alsnog hun punt door te drijven.
Dan worden jouw emoties gemanipuleerd, word jou een overbodig schuldgevoel aangepraat, word jij verantwoordelijk gemaakt voor problemen die ze zelf (had) moet(en) oplossen en houd jij er over all een klotegevoel aan over.
Ga niet langer in die chantage mee.
Zodra iemand midden in een discussie janken of schreeuwen nodig heeft om haar punt kracht bij te zetten weet je al dat ze proberen medelijden of overmacht op te wekken om alsnog hun punt door te drijven.
Dan worden jouw emoties gemanipuleerd, word jou een overbodig schuldgevoel aangepraat, word jij verantwoordelijk gemaakt voor problemen die ze zelf (had) moet(en) oplossen en houd jij er over all een klotegevoel aan over.
Ga niet langer in die chantage mee.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 16:31
Meestal wordt er niet gehuild, maar wordt er uit gelegd waarom. En dat klinkt dan weer heel redelijk. 'Ze heeft het moeilijk, een dagje uit is zo belangrijk voor haar'. 'Ze heeft nu even de energie niet om dat te doen, en voor jou is het maar een kleine moeite'. enz enz..
Maar bij elkaar genomen zal het misschien weer niet redelijk zijn... want die argumenten gaan vaak wel 1 kant op.
Als wij de 'zielige partij' zijn moeten we 'begrijpen dat iedereen water bij de wijn moet doen', of wordt er een beroep op onze volwassenheid gedaan. 'Het is nu eenmaal zo, zet je er maar even overheen'.
Maar bij elkaar genomen zal het misschien weer niet redelijk zijn... want die argumenten gaan vaak wel 1 kant op.
Als wij de 'zielige partij' zijn moeten we 'begrijpen dat iedereen water bij de wijn moet doen', of wordt er een beroep op onze volwassenheid gedaan. 'Het is nu eenmaal zo, zet je er maar even overheen'.
woensdag 23 april 2014 16:48
Het is allemaal manipulatie Saartjhuh.
Het bewerken van jouw schuldgevoel.
Waardoor heeft zij het zo moeilijk dan?
Waarom heeft zij nu even niet de energie?
Wat heeft ze dan precies?
Dat zou ik willen weten als ik met de loze argumenten die jouw schoonmoeder gebruikt om de oren werd geslagen.
Als ik een dagje uit wil moet ik dat zelf organiseren.
Net als jij met jouw autisme neem ik aan.
Ik zou precies willen weten waarom schoonzusje dat organiseren zogezegd niet zelf kan terwijl ze wel zo slim is om altijd haar zin door te drijven.
Het bewerken van jouw schuldgevoel.
Waardoor heeft zij het zo moeilijk dan?
Waarom heeft zij nu even niet de energie?
Wat heeft ze dan precies?
Dat zou ik willen weten als ik met de loze argumenten die jouw schoonmoeder gebruikt om de oren werd geslagen.
Als ik een dagje uit wil moet ik dat zelf organiseren.
Net als jij met jouw autisme neem ik aan.
Ik zou precies willen weten waarom schoonzusje dat organiseren zogezegd niet zelf kan terwijl ze wel zo slim is om altijd haar zin door te drijven.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 16:55
woensdag 23 april 2014 16:56
quote:highlander schreef op 23 april 2014 @ 16:48:
Het is allemaal manipulatie Saartjhuh.
Het bewerken van jouw schuldgevoel.
Waardoor heeft zij het zo moeilijk dan?
Waarom heeft zij nu even niet de energie?
Wat heeft ze dan precies?
Dat zou ik willen weten als ik met de loze argumenten die jouw schoonmoeder gebruikt om de oren werd geslagen.
Het is altijd wel wat anders waardoor ze het even moeilijk heeft.
De ene keer is de studie te zwaar, de andere keer zijn het relatie-struggles of is haar cavia overleden. (en nee ik zit niet te trollen, dat van die cavia was echt een dingetje! )
Het draait altijd om het negatieve, daarmee krijgt ze aandacht, dus daar blijft ze ook in hangen.
Triest dus, komt er op neer dat ze er altijd doorheen moet zitten om aandacht te krijgen. Dan krijg ik nog weer medelij ook, want ik denk ook niet dat ze gelukkig is.
Het is allemaal manipulatie Saartjhuh.
Het bewerken van jouw schuldgevoel.
Waardoor heeft zij het zo moeilijk dan?
Waarom heeft zij nu even niet de energie?
Wat heeft ze dan precies?
Dat zou ik willen weten als ik met de loze argumenten die jouw schoonmoeder gebruikt om de oren werd geslagen.
Het is altijd wel wat anders waardoor ze het even moeilijk heeft.
De ene keer is de studie te zwaar, de andere keer zijn het relatie-struggles of is haar cavia overleden. (en nee ik zit niet te trollen, dat van die cavia was echt een dingetje! )
Het draait altijd om het negatieve, daarmee krijgt ze aandacht, dus daar blijft ze ook in hangen.
Triest dus, komt er op neer dat ze er altijd doorheen moet zitten om aandacht te krijgen. Dan krijg ik nog weer medelij ook, want ik denk ook niet dat ze gelukkig is.
woensdag 23 april 2014 16:56
quote:Captain_Obvious schreef op 23 april 2014 @ 16:55:
Ik krijg helemaal niet de indruk dat jij blind bent voor de gevoelens van anderen. Sterker nog, ik vind je juist heel empathisch en meelevend. Alleen al het feit dat je hier komt checken, bijvoorbeeld.
Je mag dan wel autisme hebben, volgens mij is dat je probleem niet. Je bent eerder te lief.Dank!
Ik krijg helemaal niet de indruk dat jij blind bent voor de gevoelens van anderen. Sterker nog, ik vind je juist heel empathisch en meelevend. Alleen al het feit dat je hier komt checken, bijvoorbeeld.
Je mag dan wel autisme hebben, volgens mij is dat je probleem niet. Je bent eerder te lief.Dank!
woensdag 23 april 2014 17:05
quote:saartjuhzes schreef op 23 april 2014 @ 16:56:Het draait altijd om het negatieve, daarmee krijgt ze aandacht, dus daar blijft ze ook in hangen.
Een type wat altijd in zelfmedelijden zwelgt.
Dat heeft ze ook van geen vreemde geleerd.
Jij gedraagt je idd veel te lief.
Cijfert jezelf weg.
Daar maken ze misbruik van.
Iedereen maakt moeilijkheden mee.
Die van haar zijn niet belangrijker dan die van jou.
Een type wat altijd in zelfmedelijden zwelgt.
Dat heeft ze ook van geen vreemde geleerd.
Jij gedraagt je idd veel te lief.
Cijfert jezelf weg.
Daar maken ze misbruik van.
Iedereen maakt moeilijkheden mee.
Die van haar zijn niet belangrijker dan die van jou.
volg je verstand, gebruik je gevoel
woensdag 23 april 2014 17:12
quote:saartjuhzes schreef op 23 april 2014 @ 16:31:
Meestal wordt er niet gehuild, maar wordt er uit gelegd waarom. En dat klinkt dan weer heel redelijk. 'Ze heeft het moeilijk, een dagje uit is zo belangrijk voor haar'. 'Ze heeft nu even de energie niet om dat te doen, en voor jou is het maar een kleine moeite'. enz enz..
En waarom blijf je daar zo hardnekkig in trappen? Zeg dat ze zelf maar 'n vriend(in) moet zoeken om leuke dingen mee te doen.
Meestal wordt er niet gehuild, maar wordt er uit gelegd waarom. En dat klinkt dan weer heel redelijk. 'Ze heeft het moeilijk, een dagje uit is zo belangrijk voor haar'. 'Ze heeft nu even de energie niet om dat te doen, en voor jou is het maar een kleine moeite'. enz enz..
En waarom blijf je daar zo hardnekkig in trappen? Zeg dat ze zelf maar 'n vriend(in) moet zoeken om leuke dingen mee te doen.
woensdag 23 april 2014 17:15
Of het nu een echte stoornis is of een hoop gemanipuleer, het voelt in ieder geval niet goed..
(op het gevaar af om ook als een negatieveling te klinken) Heb na 3 weekends daar nergens zin in, terwijl ik altijd naar de weekends toe leef.
Dit weekend gelukkig Koninginnedag met mijn eigen familie. De hele DSM-V is vertegenwoordigd, maar het voelt een stuk gezonder dan bij de schoons.
(op het gevaar af om ook als een negatieveling te klinken) Heb na 3 weekends daar nergens zin in, terwijl ik altijd naar de weekends toe leef.
Dit weekend gelukkig Koninginnedag met mijn eigen familie. De hele DSM-V is vertegenwoordigd, maar het voelt een stuk gezonder dan bij de schoons.
