Collega & verliefdheid

01-08-2014 10:44 6 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat het stom is wat ik gedaan heb, maar er is nu geen weg meer terug en ik heb nu hulp nodig hoe ik dit op de netste manier ga oplossen.

Afgelopen november ben ik als juf begonnen op een basisschool. Een leuke school met ook relatief veel mannelijke collega's. Met een van deze collega's klikt het van begin af aan enorm goed. Binnen een maand waren we de beste vrienden en appte we buiten werktijd erg veel met elkaar. Nog een maand verder kwamen we er achter dat we allebei eigenlijk wel meer voor elkaar voelde dan alleen vriendschap, maar we besloten daar niks mee te doen omdat we collega's zijn en dat niet handig zou zijn. In maart kwamen we elkaar tegen tijdens het uitgaan (iets wat we allebei vrij weinig doen, dus best toevallig) en we hadden een verschrikkelijk leuke avond waarbij we de vrienden waarmee we kwamen amper gezien hebben. We besloten dat vaker te doen, en na 2 maanden daten hebben we voor het eerst gezoend. Smoorverliefd, roze wolk, alles er op en eraan. We hebben een aantal hele mooie, romantische weken gehad waarbij we elkaar zeker 2-3 x per week buiten werktijd zagen. Op werk hielden we alles geheim, een paar collega's hadden wel hun vermoedens, maar wij vertelden dat we gewoon heel goede vrienden waren. Eind juni kwam dan het moment dat we verder wilden gaan dan alleen zoenen. Ik belandde bij hem in bed, hij heeft mij gevingerd, ik hem gepijpt, maar verder konden we niet gaan want toen stond ineens zijn broer op de stoep die net gedumpt was door zijn vriendin en die hij dus niet weg kon sturen. Daarna hebben we nog wel gedate, maar verder dan zoenen is het niet meer gekomen. De frequentie van het daten is ook enigszins afgenomen, want: mijn gevoel is een beetje weg geebt. Ik weet niet waarom, maar die hele verliefdheid, roze wolk is spoorloos verdwenen. Alsof het eigenlijk alleen lust was en toen ik daar iets mee kon die behoefte bevredigd werd en het nu weer klaar. Hij was sowieso al niet mijn type, maar ja, verliefdheid maakt blind maar nu die verliefdheid weg is zie ik pas dat ik hem eigenlijk helemaal niet zo aantrekkelijk vind.

Hij echter is nog steeds smoorverliefd op mij. Laatst had hij het er zelfs over of ik later ook graag kinderen wil, en over 'later als we samenwonen'..... Voor hem is het dikke mik, best wel serieus, maar bij mij is het gevoel gewoon ineens verdwenen. Ik dacht eerst dat het tijdelijk was, een soort bindingsangst, maar het houdt nu wel erg lang aan. Ik ben nu op het punt dat ik het toch maar aan hem moet vertellen. Maar hoe? Het is zo'n lieverd, ik weet dat ik zijn hart zal breken...... Het is nu vakantie, maar in september zal ik hem weer dagelijks tegen komen op school. Ik wil dus wel dat we nog normaal met elkaar om kunnen blijven gaan....
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie nu nog wel regelmatig contact?
Alle reacties Link kopieren
Waarmee maar weer eens bewezen is dat je niks met collega's moet beginnen. Je kunt er namelijk nooit meer op een normale manier vanaf!



Kun je niet tegen hem zeggen dat je een of andere vakantiecrush bent tegen gekomen in een heel ver buitenland?
Alle reacties Link kopieren
Werk en prive moet je gescheiden houden.

Zelf werk ik ook in een mannen wereld.

Het lijk me totaal niets.

Op het begin is het wel leuk en aardig .

Stel het raakt uit.

Zit je dan opgescheept met elkaar.

ik zal buiten het werk om lekker daten en afspreken, als ik jou was.



Sterkte er mee
Alle reacties Link kopieren
Klopt, ik had er nooit aan moeten beginnen. Maar het heeft een half jaar geduurd voordat we voor het eerst zoende, een half jaar waren we al hartstikke verliefd op elkaar. We dachten, als het na een half jaar nog niet minder is zal het wel geen bevlieging zijn....



Maar goed, i guess we we're wrong. Maar nu? Wat moet ik nu doen?

We hebben nog steeds contact, al komt het voornamelijk van zijn kant. Ik zie hem 1x per week of per 2 weken. Ik antwoord op zijn appjes maar stuur hem eigenlijk nooit meer iets uit mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Als je het wil gaan zeggen moet je het nu doen.

Stel dat jullie allebei van slag zijn dan is het goed dat jullie nu niet elkaar elke dag hoeven te zien.



En de kinderen in de klassen er geen last van hebben.

Dan kan het emotionele gevoel allemaal ook even zakken en is het hopelijk weer een beetje normaal als de scholen weer beginnen.



Als je wacht tot de scholen weer beginnen dan heb je kans dat de emoties bij jullie beiden overdag naar buiten komen. Dat kunnen jullie de kinderen niet aandoen.



En weet gelijk de hele school ineens de meest sappige verhalen te vertellen. Dat moet je niet willen want dan wordt het werken ook min-of-meer onmogelijk gemaakt.



Dus: Nu vertellen



Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven