Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
zondag 13 juli 2014 11:30
Het lukt nog maar niet om een dag door te komen zonder dat ze door mijn hoofd speelt of er op een andere manier mee bezig ben.
Vanmorgen mails (de reacties op mij 'bekendmaak-mail' en verspreiding van het nieuws) gelezen. Ik heb geloof ik nog heel wat uit te leggen... Bijna allemaal verrast, verbijsterd omdat ze nooit wat gemerkt hebben. Ook meerdere malen staat er dat ze ons altijd goed bij elkaar vonden passen en maar nooit begrepen hebben waarom wij geen setje waren. Wel proef ik dat ze het ons ook wel kwalijk nemen, maar wel accepteren. En ook hebben ze wel vragen. Ik moet echt met de billen bloot....
Moeite met 'zoen-incident' naast mij neer te leggen. Ik blijf maar herhalen dat het niets voorsteld en dat ik geen relatie heb, dus technisch gezien geen vreemdgaan (voor mij is zoenen dus normaal gesproken vreemdgaan), maar zo voelt het niet. Boos op mezelf. Waarom moest dit nou zonodig?
Vanmorgen mails (de reacties op mij 'bekendmaak-mail' en verspreiding van het nieuws) gelezen. Ik heb geloof ik nog heel wat uit te leggen... Bijna allemaal verrast, verbijsterd omdat ze nooit wat gemerkt hebben. Ook meerdere malen staat er dat ze ons altijd goed bij elkaar vonden passen en maar nooit begrepen hebben waarom wij geen setje waren. Wel proef ik dat ze het ons ook wel kwalijk nemen, maar wel accepteren. En ook hebben ze wel vragen. Ik moet echt met de billen bloot....
Moeite met 'zoen-incident' naast mij neer te leggen. Ik blijf maar herhalen dat het niets voorsteld en dat ik geen relatie heb, dus technisch gezien geen vreemdgaan (voor mij is zoenen dus normaal gesproken vreemdgaan), maar zo voelt het niet. Boos op mezelf. Waarom moest dit nou zonodig?
zondag 13 juli 2014 19:47
Waaom dender je maar door altijd? Waarom mag je van jezelf niet de tijd nemen om eens diep te zuchten, op adem te komen en dan weer verder te gaan?
Stel: je zit op de fiets, slaat de hoek om en.... kan nog net voorkomen dat de auto die even snel de binnenbocht neemt, jou schept. Het was op een haar na raak geweest en dan was je er heel erg beroerd vanaf gekomen.
Op zo'n moment, zet je ook de fiets stil, ga je even staan, met je hand op je hart, die bonkt als een malle. En pas als je 3x diep gezucht hebt, geslikt en denkt weer door te kunnen, stap je, enigszins bibberend, weer op de fiets en gat weer verder.
Wat jij wil, is na het incident, alles vergeten en zo snel mogelijk op de fiets weer verder. Bek op het stuur en gaan! Zo snel mogelijk! Weg van wat er gebeurt is! Om als een malle de volgende bocht te nemen... met alle gevolgen van dien, want daar zie je de tractor over het hoofd, waar je onder komt te liggen. Had je nu even jezelf de tijd gegund eerder, dan had je nu de tractor aan zien komen, kunnen remmen en je opnieuw kunnen behoeden voor een ongeluk.
Snap je wat ik bedoel te zeggen? Haal een paar keer adem, zucht eens diep, en stap pas wanneer je weer gekalmeerd bent op de fiets die in jouw geval 'mannen' heet.
Stel: je zit op de fiets, slaat de hoek om en.... kan nog net voorkomen dat de auto die even snel de binnenbocht neemt, jou schept. Het was op een haar na raak geweest en dan was je er heel erg beroerd vanaf gekomen.
Op zo'n moment, zet je ook de fiets stil, ga je even staan, met je hand op je hart, die bonkt als een malle. En pas als je 3x diep gezucht hebt, geslikt en denkt weer door te kunnen, stap je, enigszins bibberend, weer op de fiets en gat weer verder.
Wat jij wil, is na het incident, alles vergeten en zo snel mogelijk op de fiets weer verder. Bek op het stuur en gaan! Zo snel mogelijk! Weg van wat er gebeurt is! Om als een malle de volgende bocht te nemen... met alle gevolgen van dien, want daar zie je de tractor over het hoofd, waar je onder komt te liggen. Had je nu even jezelf de tijd gegund eerder, dan had je nu de tractor aan zien komen, kunnen remmen en je opnieuw kunnen behoeden voor een ongeluk.
Snap je wat ik bedoel te zeggen? Haal een paar keer adem, zucht eens diep, en stap pas wanneer je weer gekalmeerd bent op de fiets die in jouw geval 'mannen' heet.
zondag 13 juli 2014 20:50
TO, waarom heb je eigenlijk zo de neiging met mannen te gaan, nooit zonder (losse) relatie te zitten, niet alleen te kunnen zijn? Haal je daar je eigenwaarde vandaan, het gevoel de moeite waard te zijn? Je voelt je nu natuurlijk ook afgewezen door ex, was dit een manier om je ego weer wat op te krikken?
Verder zou ik proberen er niet teveel over inzitten, het is uit dus het 'mag'. Echter wel kijken of je er wat aan hebt, of het verstandig is.
Verder zou ik proberen er niet teveel over inzitten, het is uit dus het 'mag'. Echter wel kijken of je er wat aan hebt, of het verstandig is.
zondag 13 juli 2014 21:07
quote:Doreia schreef op 13 juli 2014 @ 19:47:
Waaom dender je maar door altijd? Waarom mag je van jezelf niet de tijd nemen om eens diep te zuchten, op adem te komen en dan weer verder te gaan?
...
Snap je wat ik bedoel te zeggen? Haal een paar keer adem, zucht eens diep, en stap pas wanneer je weer gekalmeerd bent op de fiets die in jouw geval 'mannen' heet.Ja, ik denk wel dat ik je snap. Maar ik dender toch niet door? Ik bedoel, dat zoenen was echt fout (hier schrijf ik het zo makkelijk, maar dit is echt een heel ding voor me. Ik schaam me diep). Dat gaat niet meer gebeuren. En ik mag dan ongeduldig zijn, maar ik probeer het verlies toe te laten. Wil me er alleen niet volledig aan toegeven. Ik wil vooruit. Ok, lukt niet helemaal. Ben af en toe de controle kwijt.
Waaom dender je maar door altijd? Waarom mag je van jezelf niet de tijd nemen om eens diep te zuchten, op adem te komen en dan weer verder te gaan?
...
Snap je wat ik bedoel te zeggen? Haal een paar keer adem, zucht eens diep, en stap pas wanneer je weer gekalmeerd bent op de fiets die in jouw geval 'mannen' heet.Ja, ik denk wel dat ik je snap. Maar ik dender toch niet door? Ik bedoel, dat zoenen was echt fout (hier schrijf ik het zo makkelijk, maar dit is echt een heel ding voor me. Ik schaam me diep). Dat gaat niet meer gebeuren. En ik mag dan ongeduldig zijn, maar ik probeer het verlies toe te laten. Wil me er alleen niet volledig aan toegeven. Ik wil vooruit. Ok, lukt niet helemaal. Ben af en toe de controle kwijt.
zondag 13 juli 2014 21:14
quote:appelientjex schreef op 13 juli 2014 @ 20:50:
TO, waarom heb je eigenlijk zo de neiging met mannen te gaan, nooit zonder (losse) relatie te zitten, niet alleen te kunnen zijn? Haal je daar je eigenwaarde vandaan, het gevoel de moeite waard te zijn? Je voelt je nu natuurlijk ook afgewezen door ex, was dit een manier om je ego weer wat op te krikken?
Verder zou ik proberen er niet teveel over inzitten, het is uit dus het 'mag'. Echter wel kijken of je er wat aan hebt, of het verstandig is.
Dit is een confronterende en moeilijke vraag. Maar ja, ik heb er niets aan om niet eerlijk te antwoorden. Heb grote moeite met die eerlijkheid, omdat ik me ervoor schaam. Maar het heeft volgens mij niet met eigenwaarde te maken. Het is dat ik lol wil hebben, geen zorgen, genieten van het leven. In die gedachte 'overkomt' me zoiets. Ik wil dan niet aan de gevolgen denken op zo'n moment. Zo fout...
Maar echt, dit mag gewoon niet meer gebeuren. Ben er zo ziek van. Niet eerlijk naar ex toe, niet eerlijk voor 'zoenman', puur egoïstisch.
TO, waarom heb je eigenlijk zo de neiging met mannen te gaan, nooit zonder (losse) relatie te zitten, niet alleen te kunnen zijn? Haal je daar je eigenwaarde vandaan, het gevoel de moeite waard te zijn? Je voelt je nu natuurlijk ook afgewezen door ex, was dit een manier om je ego weer wat op te krikken?
Verder zou ik proberen er niet teveel over inzitten, het is uit dus het 'mag'. Echter wel kijken of je er wat aan hebt, of het verstandig is.
Dit is een confronterende en moeilijke vraag. Maar ja, ik heb er niets aan om niet eerlijk te antwoorden. Heb grote moeite met die eerlijkheid, omdat ik me ervoor schaam. Maar het heeft volgens mij niet met eigenwaarde te maken. Het is dat ik lol wil hebben, geen zorgen, genieten van het leven. In die gedachte 'overkomt' me zoiets. Ik wil dan niet aan de gevolgen denken op zo'n moment. Zo fout...
Maar echt, dit mag gewoon niet meer gebeuren. Ben er zo ziek van. Niet eerlijk naar ex toe, niet eerlijk voor 'zoenman', puur egoïstisch.
zondag 13 juli 2014 21:28
Overigens is het niet altijd zomaar de 'lol'. Als een relatie net over was, voelde ik me nooit verdrietig, maar schuldig en opgelucht. En voor ik er erg in had passeerde er een leuke man op wie ik halsoverkop verliefd werd. Het was een eerlijk en oprecht gevoel. Mijn relaties duurde vervolgens 1a 2 jaar. Nog steeds hele goede klik met exen.
En ja, af en toe een ONS (laatste 10 jaar eigenlijk niet meer) of wat zoenen. Dat valt onder de eerder genoemde 'lol'. Leef het leven!
En ja, af en toe een ONS (laatste 10 jaar eigenlijk niet meer) of wat zoenen. Dat valt onder de eerder genoemde 'lol'. Leef het leven!
zondag 13 juli 2014 21:52
Er zijn legio mensen die 'de eeuwige vrijgezel' zijn. Die leven van losse contacten, geen verplichtingen wensen, het snel te benauwend vinden in een relatie en het gewoon beter doen zonder een vaste relatie.
Het geeft toch niet als jij op die manier in het leven staat? Zolang je de mannen maar duidelijk maakt dat een relatie voor jou geen optie is, dat ze zich geen illusies moeten maken dat je alsnog wil gaan samenwonen, trouwen en kinderen krijgen. En mochten ze dit toch wensen of hopen, dat ze het je dan moeten zeggen, dan kun je met die man breken en weer verder met een nieuw persoon.
Jij had gewoon graag gewild dat je ex er net zo over dacht. Helaas wil hij het huisje, boompje, beestje. En dat gaat niet. Want zo sta jij niet in het leven. En dat mag, daar is helemaal niets mis mee. Het had alleen voor jullie beide veel makkelijker geweest als dit vanaf dag 1 echt duidelijk en ook geaccepteerd zou zijn door beide partijen.
Het geeft toch niet als jij op die manier in het leven staat? Zolang je de mannen maar duidelijk maakt dat een relatie voor jou geen optie is, dat ze zich geen illusies moeten maken dat je alsnog wil gaan samenwonen, trouwen en kinderen krijgen. En mochten ze dit toch wensen of hopen, dat ze het je dan moeten zeggen, dan kun je met die man breken en weer verder met een nieuw persoon.
Jij had gewoon graag gewild dat je ex er net zo over dacht. Helaas wil hij het huisje, boompje, beestje. En dat gaat niet. Want zo sta jij niet in het leven. En dat mag, daar is helemaal niets mis mee. Het had alleen voor jullie beide veel makkelijker geweest als dit vanaf dag 1 echt duidelijk en ook geaccepteerd zou zijn door beide partijen.
zondag 13 juli 2014 22:18
quote:appelientjex schreef op 13 juli 2014 @ 21:58:
Ik lees er een beetje uit dat je het moeilijk vind om lastige gevoelens toe te laten, en die uit de weg gaat door het 'lang leve de lol' principe. Soort vermijding dus. Begrijpelijk, maar soms lost dat niks op...
Klopt. Ik wil ze niet toelaten, niet uitspreken, niet delen en niet voelen.
Ik wil wel een relatie en niet die 'eeuwige vrijgezel' zijn. Echter toen ex mij voor het blok zette, kreeg ik het Spaans benauwd. Ik weet gewoon dat ik slecht ben in samenwonen. Mijn andere relaties gingen ook allemaal stuk als het serieuzer werd (lees: vaak na een tijdje samenwonen). Terwijl ik niets liever wilde dan bij die desbetreffende ex zijn.
Mijn laatste ex: de liefde is zo groot, dat ik heen en weer geslingerd wordt tussen angst, liefde, zijn/mijn relatiewensen. Echt, ik wil er voor vechten. En ik begrijp dat ik eerst aan mezelf moet werken, geen uitglijders moet maken en maar hopen dat hij me dan terugwil. Mijn gevoel voor hem lijkt zelfs nog heftiger de laatste tijd.
Ik lees er een beetje uit dat je het moeilijk vind om lastige gevoelens toe te laten, en die uit de weg gaat door het 'lang leve de lol' principe. Soort vermijding dus. Begrijpelijk, maar soms lost dat niks op...
Klopt. Ik wil ze niet toelaten, niet uitspreken, niet delen en niet voelen.
Ik wil wel een relatie en niet die 'eeuwige vrijgezel' zijn. Echter toen ex mij voor het blok zette, kreeg ik het Spaans benauwd. Ik weet gewoon dat ik slecht ben in samenwonen. Mijn andere relaties gingen ook allemaal stuk als het serieuzer werd (lees: vaak na een tijdje samenwonen). Terwijl ik niets liever wilde dan bij die desbetreffende ex zijn.
Mijn laatste ex: de liefde is zo groot, dat ik heen en weer geslingerd wordt tussen angst, liefde, zijn/mijn relatiewensen. Echt, ik wil er voor vechten. En ik begrijp dat ik eerst aan mezelf moet werken, geen uitglijders moet maken en maar hopen dat hij me dan terugwil. Mijn gevoel voor hem lijkt zelfs nog heftiger de laatste tijd.
zondag 13 juli 2014 22:30
Denk je dat je jezelf kunt veranderen in iemand die wel huisje boompje beestje wil? Of is het je verlangen naar je ex dat nu spreekt? Aan jezelf werken is vooral ontdekken wie je bent, wat jij wilt en dat accepteren. Als dat ertoe leidt dat jullie samen weer een relatie kunnen hebben, is dat een mooi bij-effect. Maar het moet niet het uitgangspunt zijn...
Enneh... Afleiding zoeken is mooi maar niet als het je in situaties brengt waardoor je nog meer met jezelf in de knoop raakt. Probeer tijd door te brengen met mensen die je sowieso al mogen, laat je in de watten leggen, doe maar net alsof liefdesverdriet hebben hetzelfde is als de griep. Dan moet je ook rustig aan doen en heb je belang bij mensen om je heen die je koesteren.
Enneh... Afleiding zoeken is mooi maar niet als het je in situaties brengt waardoor je nog meer met jezelf in de knoop raakt. Probeer tijd door te brengen met mensen die je sowieso al mogen, laat je in de watten leggen, doe maar net alsof liefdesverdriet hebben hetzelfde is als de griep. Dan moet je ook rustig aan doen en heb je belang bij mensen om je heen die je koesteren.
zondag 13 juli 2014 23:03
Je wilt nu loyaal zijn aan je ex vriend? Is dat wat je bedoelt met geen uitglijders maken? En wat nu als hij , laten we zeggen over 6 maanden, een vriendin treft, met wie hij gaat samenwonen en waarbij ze binnen 3 maanden zwanger is?
Je moet zaken loskoppelen van elkaar.
1. Waarom kan ik / wil ik / durf ik een relatie niet naar een serieuzer niveau te brengen?
2. Wil ik een relatie naar een serieuzer niveau tillen?
3. Wat wil ik van een relatie?
Alle drie de vragen staan los van je ex. Want je weet wat hij wil. Nu moet jij nog weten waarom jij datgene wat hij wil niet kan / wil of durft. En daarom ben je nu in gesprek met je psych.
Je moet zaken loskoppelen van elkaar.
1. Waarom kan ik / wil ik / durf ik een relatie niet naar een serieuzer niveau te brengen?
2. Wil ik een relatie naar een serieuzer niveau tillen?
3. Wat wil ik van een relatie?
Alle drie de vragen staan los van je ex. Want je weet wat hij wil. Nu moet jij nog weten waarom jij datgene wat hij wil niet kan / wil of durft. En daarom ben je nu in gesprek met je psych.
zondag 13 juli 2014 23:16
quote:Doreia schreef op 13 juli 2014 @ 23:03:
Je wilt nu loyaal zijn aan je ex vriend? Is dat wat je bedoelt met geen uitglijders maken? En wat nu als hij , laten we zeggen over 6 maanden, een vriendin treft, met wie hij gaat samenwonen en waarbij ze binnen 3 maanden zwanger is?
Dan vind ik dat heel moeilijk, maar ik gun het ex. Ik weet hoe graag hij een gezin wil. Dus als hij een lieve vriendin vindt die hem dat kan geven, is het goed. Ik kan helaas geen kinderen krijgen, zijn kinderwens is heel groot. Ik gun hem dat echt. En dat zeg ik niet, omdat ik dat hoor te zeggen.
Je wilt nu loyaal zijn aan je ex vriend? Is dat wat je bedoelt met geen uitglijders maken? En wat nu als hij , laten we zeggen over 6 maanden, een vriendin treft, met wie hij gaat samenwonen en waarbij ze binnen 3 maanden zwanger is?
Dan vind ik dat heel moeilijk, maar ik gun het ex. Ik weet hoe graag hij een gezin wil. Dus als hij een lieve vriendin vindt die hem dat kan geven, is het goed. Ik kan helaas geen kinderen krijgen, zijn kinderwens is heel groot. Ik gun hem dat echt. En dat zeg ik niet, omdat ik dat hoor te zeggen.
maandag 14 juli 2014 09:50
Dan heb je nog een reden om hem een andere vriendin te gunnen. Hij wil graag vader worden. Ontneem hem die mogelijkheid niet. Maak je los van hem. Verwerk het en ga verder. Op zoek naar iemand die er op dezelfde manier als jij in staat maar die ook, ofwel al kinderen heeft, of ook geen kinderen (van zichzelf) wil.
Liefde is ook loslaten om de ander gelukkig te maken.
Liefde is ook loslaten om de ander gelukkig te maken.
maandag 14 juli 2014 17:41
Net bij psych geweest. Allemachtig wat heftig! Volledig gesloopt. Ik wil oplossingen, maar psych wil terecht eerst de oorzaken. Ik heb daar weinig geduld. De vragen die ze stelt, zo confronterend! En da moet ik praten. Zo moeilijk.
Hoe ik mijn lichamelijke beperking zie, hoe ik denk dat anderen dat zien, is die hang naar vrijheid volgens mij een tegenreactie, heb ik een kinderwens, waarom ik zo'n goed contact heb met mijn exen, wat ik mis nu ik geen relatie heb....
Pfff kan wel janken. Net eerst langs ex gereden. Echt. Toch doorgereden. Want is niet goed. Heftig zeg!
Hoe ik mijn lichamelijke beperking zie, hoe ik denk dat anderen dat zien, is die hang naar vrijheid volgens mij een tegenreactie, heb ik een kinderwens, waarom ik zo'n goed contact heb met mijn exen, wat ik mis nu ik geen relatie heb....
Pfff kan wel janken. Net eerst langs ex gereden. Echt. Toch doorgereden. Want is niet goed. Heftig zeg!
maandag 14 juli 2014 23:04
Wat hakt zo'n gesprek bij psych erin. Ken mezelf niet terug. Een machteloosheid, verdriet, maar nu een ongerichte boosheid. Waarom? Op wie? Geen idee. Word een soort van recalcitrant. Zoek afleiding. Heb vriendin gebeld. Best lang gesproken. Ze vond zoenen een stomme actie van me. Gelukkig vertelt ze het niet aan ex. En dat voelt dan ook weer rot: dat ex dat niet weet.
Wil ex bellen. Al dat gezeur van afstand bewaren, ik wil er zo even naartoe, gewoon even zien. Hij woont heel dichtbij. Er vindt zo'n gevecht plaats in mijn hoofd....
Wil ex bellen. Al dat gezeur van afstand bewaren, ik wil er zo even naartoe, gewoon even zien. Hij woont heel dichtbij. Er vindt zo'n gevecht plaats in mijn hoofd....
maandag 14 juli 2014 23:40
quote:Doreia schreef op 14 juli 2014 @ 20:41:
Goed zo, dat je psych je echt bij de kladden pakt. Ze laat je niet gaan. Blijf naar haar toe gaan, ze is steengoed! Later in het proces zul je haar immens dankbaar zijn.
+1
En nee, je gaat niet bij je ex langs. Waarom niet? Omdat je weet dat je het jezelf alleen maar lastiger maakt. Je bent zo goed bezig met die psycholoog, je vindt het lastig maar het doet je uiteindelijk ook goed. Dit proces wil je niet verstoren, dat is als een shot nemen als je aan het afkicken bent. Je wilt het wel maar je weet dat je het niet moet doen. Hou vol!
Goed zo, dat je psych je echt bij de kladden pakt. Ze laat je niet gaan. Blijf naar haar toe gaan, ze is steengoed! Later in het proces zul je haar immens dankbaar zijn.
+1
En nee, je gaat niet bij je ex langs. Waarom niet? Omdat je weet dat je het jezelf alleen maar lastiger maakt. Je bent zo goed bezig met die psycholoog, je vindt het lastig maar het doet je uiteindelijk ook goed. Dit proces wil je niet verstoren, dat is als een shot nemen als je aan het afkicken bent. Je wilt het wel maar je weet dat je het niet moet doen. Hou vol!
maandag 14 juli 2014 23:46
Heb 'm al gebeld. Was zo fijn! Ja, het zal wel niet goed zijn, maar echt, voelt goed. Hij is nog steeds verdrietig, werkt hard en zoekt afleiding. Weet je, we snappen elkaar daarin! Gewoon, even ze stem gehoord. Maar 10 minuutjes. En ja, vast stom, maar ben nog helemaal aan 't stuiteren! Met minder zwaar gevoel naar bed!
dinsdag 15 juli 2014 01:02
quote:sneeuwklokje74 schreef op 14 juli 2014 @ 23:46:
Heb 'm al gebeld. Was zo fijn! Ja, het zal wel niet goed zijn, maar echt, voelt goed. Hij is nog steeds verdrietig, werkt hard en zoekt afleiding. Weet je, we snappen elkaar daarin! Gewoon, even ze stem gehoord. Maar 10 minuutjes. En ja, vast stom, maar ben nog helemaal aan 't stuiteren! Met minder zwaar gevoel naar bed!Prima toch? Je hebt hem gesproken, je voelt je wat beter. Maar je bent niet langs geweest. Trusten!
Heb 'm al gebeld. Was zo fijn! Ja, het zal wel niet goed zijn, maar echt, voelt goed. Hij is nog steeds verdrietig, werkt hard en zoekt afleiding. Weet je, we snappen elkaar daarin! Gewoon, even ze stem gehoord. Maar 10 minuutjes. En ja, vast stom, maar ben nog helemaal aan 't stuiteren! Met minder zwaar gevoel naar bed!Prima toch? Je hebt hem gesproken, je voelt je wat beter. Maar je bent niet langs geweest. Trusten!
dinsdag 15 juli 2014 10:24
Door je ex te bellen, maak je het alleen maar moeilijker voor jezelf. Maar het is jouw proces. Je psych stelt dusdanig de juiste vragen dat je helemaal uit je comfort zone wordt geslingerd en alles opnieuw tegen het licht houdt. Dingen die je normaal vond, worden nu opnieuw bekeken en opnieuw gedefinieerd.
dinsdag 15 juli 2014 11:17
Als je stuitert van een telefoontje, dan is dat gevoel te vergelijken met een high die je van drugs ook krijgt. Het verbaast me dan ook niets dat je je nu brak en leeg voelt. Het is niet gezond om zo afhankelijk te zijn van iets buiten jezelf (in dit geval je ex) om je gelukkig te voelen. Je hebt jaren geleefd op een "veilige" manier (controle houden) en nu is het tijd om die controle los te laten. Het is heel eng (ik weet er alles van) maar je krijgt er een heleboel voor terug. Maar je moet vrede/gelukkig zijn met jezelf méér willen dan dat je je ex terug wilt.
