Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
woensdag 16 juli 2014 16:21
quote:Sensy12 schreef op 16 juli 2014 @ 16:14:
Dan schrijf je in je dagboek:
- ik wil weten of ex ook twijfelt zodat ik reden heb om meer hoop te hebben.
- ik wil het antwoord heel graag weten maar ik spreek mezelf streng toe dat ik het antwoord niet mag weten
Begin een dagboek met wat er door je heen gaat zonder uit te zijn op antwoorden. Gewoon schrijven. Niemand hoeft te lezen.
Wow, wat schrijf je dat direct op. Ik moet daar echt over nadenken; dat ik zoiets vraag vanwege de reden 'meer hoop'. Klopt wel
Ik vins het zelfs in een dagboek eng om bepaalde zaken te benoemen. Drempel. Wat dat betreft is dit forum ook al een hele goede oefening.
Dan schrijf je in je dagboek:
- ik wil weten of ex ook twijfelt zodat ik reden heb om meer hoop te hebben.
- ik wil het antwoord heel graag weten maar ik spreek mezelf streng toe dat ik het antwoord niet mag weten
Begin een dagboek met wat er door je heen gaat zonder uit te zijn op antwoorden. Gewoon schrijven. Niemand hoeft te lezen.
Wow, wat schrijf je dat direct op. Ik moet daar echt over nadenken; dat ik zoiets vraag vanwege de reden 'meer hoop'. Klopt wel
Ik vins het zelfs in een dagboek eng om bepaalde zaken te benoemen. Drempel. Wat dat betreft is dit forum ook al een hele goede oefening.
woensdag 16 juli 2014 19:42
Dit is al een soort van dagboek. Eentje met interactie. Misschien een idee om het topic te printen en mee te nemen?
Ik vind het reuze knap dat je nu zelf ook inziet dat er 2 problemen spelen:
Ik en mezelf
Ik en mijn ex.
Dat probeer ik je duidelijk te maken. Volgens mij ga je het nu begrijpen. Je gaat niet naar de psych met de vraag: hoe kan ik mezelf zo veranderen dat ik weer een relatie kan krijgen met mijn ex? Nee. Maar je gaat naar de psych met de vraag: help mij uitvogelen wie ik ben en wat voor soort relatie ik wil.
Een dagboek mag ook op de pc trouwens hoor! Dan schrijf je gewoon in word datgene op wat je dwars zit. Gewoon opschrijven, ongecensureerd. Volgens mij hoeft je psych niet te lezen wat er staat hoor, dus kun je alles schrijven wat je maar wilt!
Ik vind het reuze knap dat je nu zelf ook inziet dat er 2 problemen spelen:
Ik en mezelf
Ik en mijn ex.
Dat probeer ik je duidelijk te maken. Volgens mij ga je het nu begrijpen. Je gaat niet naar de psych met de vraag: hoe kan ik mezelf zo veranderen dat ik weer een relatie kan krijgen met mijn ex? Nee. Maar je gaat naar de psych met de vraag: help mij uitvogelen wie ik ben en wat voor soort relatie ik wil.
Een dagboek mag ook op de pc trouwens hoor! Dan schrijf je gewoon in word datgene op wat je dwars zit. Gewoon opschrijven, ongecensureerd. Volgens mij hoeft je psych niet te lezen wat er staat hoor, dus kun je alles schrijven wat je maar wilt!
woensdag 16 juli 2014 20:17
Ik denk idd dat ex ook twijfelt, maar dat moet er voor nu eigenlijk niet toe doen! Het gaat erom dat jij bepaalde issues hebt, waarvan het niet hebben verwerkt/geaccepteert van je lichamelijke aandoening er 1 is. Misschien dat daar die boosheid ook vandaan komt? Tijdens een verwerkingsproces ervaren mensen vaak ook boosheid, probeer er dus achter te komen waarom je boos bent. Wat voor gedachten gaan er dan door je heen? Verder denk ik net als de rest dat het geen zin heeft om op dit moment contact te hebben met ex. Zo kan je voor jezelf duidelijk krijgen hoe en wat. Stel dat jullie op dit moment toch besluiten het weer te gaan proberen, denk je dan niet dat je al snel weer op hetzelfde punt beland en doodsbang en benauwd raakt? Ik ken het gevoel van 'hem terug willen' heel goed dus weet precies hoe moeilijk het voor je moet zijn. Maar denk echt dat je deze therapie afgemaakt moet hebben voor je weer in een relatie stapt.
Ik denk ook dat het goed is als wanneer je zo emotioneel bent, deze gevoelens opschrijft. Welke gevoelens ervaar je? Welke gedachten gaan er door je heen? Welke gebeurtenis was de aanleiding? Daar kan je de gebeurtenis van ex goed voor gebruiken. Hij stond voor je deur (gebeurtenis). Welke gedachten had je daarbij? Wat voelde je? Zo leer je stil te staan bij je gevoelens en je (automatische) gedachten.
Je bent echt al op de goede weg hoor, en 'terugval' hoort erbij. Gebruik deze gebeurtenissen in de therapie, dat helpt je vast weer verder vooruit.
Ik denk ook dat het goed is als wanneer je zo emotioneel bent, deze gevoelens opschrijft. Welke gevoelens ervaar je? Welke gedachten gaan er door je heen? Welke gebeurtenis was de aanleiding? Daar kan je de gebeurtenis van ex goed voor gebruiken. Hij stond voor je deur (gebeurtenis). Welke gedachten had je daarbij? Wat voelde je? Zo leer je stil te staan bij je gevoelens en je (automatische) gedachten.
Je bent echt al op de goede weg hoor, en 'terugval' hoort erbij. Gebruik deze gebeurtenissen in de therapie, dat helpt je vast weer verder vooruit.
donderdag 17 juli 2014 08:39
Het kwartje is geloof ik wel gevallen. Eerst werken aan mezelf. Eerlijk zijn en echt durven zeggen wat ik voel en denk, daar ligt een grote uitdaging voor me. En dat, terwijl ik altijd heb gevonden dat ik eerlijk was...
Boosheid, waar dat vandaan komt? O.a. doordat ik denk 'waarom ik? Waarom heb ik die stomme lichamelijke beperking?' Ik heb dit nooit durven zeggen, dat ik dit ook weleens denk. Mensen die zoiets denken, vind ik aanstellers...
Het liefst deel ik dit proces met ex. Hij begrijpt me, tegen hem kan ik alles zeggen.... Best moeilijk.
Boosheid, waar dat vandaan komt? O.a. doordat ik denk 'waarom ik? Waarom heb ik die stomme lichamelijke beperking?' Ik heb dit nooit durven zeggen, dat ik dit ook weleens denk. Mensen die zoiets denken, vind ik aanstellers...
Het liefst deel ik dit proces met ex. Hij begrijpt me, tegen hem kan ik alles zeggen.... Best moeilijk.
donderdag 17 juli 2014 09:21
Dat is een hele grote doorbraak. Je mág best zeggen: gatverdamme, waar heb ik mijn beperking aan verdient?! Je mag best verdrietig zijn daarom. Je hoeft voor niemand altijd sterk te zijn en al helemaal niet voor jezelf. Je hoeft je masker van acceptatie niet te dragen. Dat hou je niet vol. En het belemmert je in je leven, want zolang je je gevoel hiervoor wegstopt, kun je ook niet bedenken wat je dan wel zou willen met je beperking.
Je ex is niet degene bij wie je hulp moet zoeken voor begrip. Daar is nu je psych voor. Schrijf aan haar hele brieven met je verhaal. Print ze uit en neem ze mee. Zij begrijpt je. En nog belangrijker: zij is de juiste persoon om je te helpen een antwoord te vinden, als onafhankelijke, die geen verborgen agenda met je heeft. Maak je los van ex en richt je op je psych als reddingsboei.
Je ex is niet degene bij wie je hulp moet zoeken voor begrip. Daar is nu je psych voor. Schrijf aan haar hele brieven met je verhaal. Print ze uit en neem ze mee. Zij begrijpt je. En nog belangrijker: zij is de juiste persoon om je te helpen een antwoord te vinden, als onafhankelijke, die geen verborgen agenda met je heeft. Maak je los van ex en richt je op je psych als reddingsboei.
donderdag 17 juli 2014 16:57
Boos, opstandig, verdrietig, alles door elkaar. Om het vervolgens alles weer realistisch te bekijken en te relativeren. Ik word er zo moe van.
Dat stomme lichaam dat me in de steek laat en ex die de hele tijd aanwezig is in mijn gedachten. Ik mis de regie.
Dit zijn van die momenten dat ik keihard wil gaan feesten, leven, .... Zonder nadenken. Gewoon vergeten. Maar is niet slim in zo'n stemming. Bang om dan bijv. weer zoenend (of meer) met man thuis te komen. Ik word gek van mezelf.
Dat stomme lichaam dat me in de steek laat en ex die de hele tijd aanwezig is in mijn gedachten. Ik mis de regie.
Dit zijn van die momenten dat ik keihard wil gaan feesten, leven, .... Zonder nadenken. Gewoon vergeten. Maar is niet slim in zo'n stemming. Bang om dan bijv. weer zoenend (of meer) met man thuis te komen. Ik word gek van mezelf.
donderdag 17 juli 2014 20:05
Boos, opstandig, verdrietig, alles door elkaar. Om het vervolgens alles weer realistisch te bekijken en te relativeren.
En als je nu eens NIET alle 'realistisch' bekijkt en 'relativeert'? Ook dat is namelijk een manier om je gevoel weer weg te stoppen. Alsof gevoel er niet mag zijn omdat het erger is dat de kindertjes in Afrika.. of omdat het vliegtuig dat is neergestort...
Laat je gevoel toe. Het mag er zijn. En het brengt je tot inzichten. Waarom ben je boos, waarom ben je opstandig, waarom ben je verdrietig? Niet wegstoppen, begin in je dagboek te schrijven. Alles wat je voelt, ervaart en denkt. Niet nadenken, gewoon voelen en schrijven.
En als je nu eens NIET alle 'realistisch' bekijkt en 'relativeert'? Ook dat is namelijk een manier om je gevoel weer weg te stoppen. Alsof gevoel er niet mag zijn omdat het erger is dat de kindertjes in Afrika.. of omdat het vliegtuig dat is neergestort...
Laat je gevoel toe. Het mag er zijn. En het brengt je tot inzichten. Waarom ben je boos, waarom ben je opstandig, waarom ben je verdrietig? Niet wegstoppen, begin in je dagboek te schrijven. Alles wat je voelt, ervaart en denkt. Niet nadenken, gewoon voelen en schrijven.
donderdag 17 juli 2014 20:11
quote:sneeuwklokje74 schreef op 17 juli 2014 @ 08:39:
Het kwartje is geloof ik wel gevallen. Eerst werken aan mezelf. Eerlijk zijn en echt durven zeggen wat ik voel en denk, daar ligt een grote uitdaging voor me. En dat, terwijl ik altijd heb gevonden dat ik eerlijk was...
!!!! Ben zo blij dat je dit door begint te krijgen Juist omdat we onszelf mooier afschilderen dan we zijn, kan het lang duren voor we er achter komen dat we helemaal niet zo stoer, eerlijk, open etc. zijn. Mooie uitdaging sneeuwklokje en je kunt je er nu misschien niet veel bij voorstellen, maar eerlijkheid naar jezelf is écht de manier om gelukkiger te worden. Je gaat namelijk niet meer leven naar zelfbeelden die niet kloppen of die je zoveel energie kosten omdat je koste wat kost jezelf iets wilt bewijzen.
Boosheid, waar dat vandaan komt? O.a. doordat ik denk 'waarom ik? Waarom heb ik die stomme lichamelijke beperking?' Ik heb dit nooit durven zeggen, dat ik dit ook weleens denk. Mensen die zoiets denken, vind ik aanstellers...
en nog een doorbraak Mensen die dat denken zijn aanstellers, ik ben geen aansteller, ergo met mij is alles toppiejoppie. Realiteit is dat je ontzettend kwaad bent....niks mis mee behalve als je het gaat ontkennen en dat doe je niet meer!
Het liefst deel ik dit proces met ex. Hij begrijpt me, tegen hem kan ik alles zeggen.... Best moeilijk.
Dit proces is jouw proces en ik snap heel goed dat je dit met iemand die je vertrouwt wilt delen, maar het is niet handig. Je maakt een enorme vaart als je zo doorgaat zoals je nu doet, maar stagneer het niet door ex erbij te betrekken. Heb je geen beste vriendin waar je veilig dit mee kunt delen? In mijn ervaring ben ik het beste af als ik met een goede vriendin dit soort info kan delen (deelde ook weleens met ex-en en dat verwarde en compliceerde de boel alleen maar, ik raad het je dus af)Voor de rest sneeuwklokje: ben trots op je vorderingen en wanneer je door die muur van verzet/zelf-deceptie doorbreekt, dan kom je uit bij jezelf en dat is het mooiste wat er is. Echt!
Het kwartje is geloof ik wel gevallen. Eerst werken aan mezelf. Eerlijk zijn en echt durven zeggen wat ik voel en denk, daar ligt een grote uitdaging voor me. En dat, terwijl ik altijd heb gevonden dat ik eerlijk was...
!!!! Ben zo blij dat je dit door begint te krijgen Juist omdat we onszelf mooier afschilderen dan we zijn, kan het lang duren voor we er achter komen dat we helemaal niet zo stoer, eerlijk, open etc. zijn. Mooie uitdaging sneeuwklokje en je kunt je er nu misschien niet veel bij voorstellen, maar eerlijkheid naar jezelf is écht de manier om gelukkiger te worden. Je gaat namelijk niet meer leven naar zelfbeelden die niet kloppen of die je zoveel energie kosten omdat je koste wat kost jezelf iets wilt bewijzen.
Boosheid, waar dat vandaan komt? O.a. doordat ik denk 'waarom ik? Waarom heb ik die stomme lichamelijke beperking?' Ik heb dit nooit durven zeggen, dat ik dit ook weleens denk. Mensen die zoiets denken, vind ik aanstellers...
en nog een doorbraak Mensen die dat denken zijn aanstellers, ik ben geen aansteller, ergo met mij is alles toppiejoppie. Realiteit is dat je ontzettend kwaad bent....niks mis mee behalve als je het gaat ontkennen en dat doe je niet meer!
Het liefst deel ik dit proces met ex. Hij begrijpt me, tegen hem kan ik alles zeggen.... Best moeilijk.
Dit proces is jouw proces en ik snap heel goed dat je dit met iemand die je vertrouwt wilt delen, maar het is niet handig. Je maakt een enorme vaart als je zo doorgaat zoals je nu doet, maar stagneer het niet door ex erbij te betrekken. Heb je geen beste vriendin waar je veilig dit mee kunt delen? In mijn ervaring ben ik het beste af als ik met een goede vriendin dit soort info kan delen (deelde ook weleens met ex-en en dat verwarde en compliceerde de boel alleen maar, ik raad het je dus af)Voor de rest sneeuwklokje: ben trots op je vorderingen en wanneer je door die muur van verzet/zelf-deceptie doorbreekt, dan kom je uit bij jezelf en dat is het mooiste wat er is. Echt!
donderdag 17 juli 2014 21:40
Vanavond is een vriendin komen eten. Ze moest nog even weg, maar komt vanavond nog even langs. Gewoon een luisterend oor en afleiding. Heel lief.
Maar echt leuk gezelschap ben ik niet. Veel tranen en klap volledig dicht als ik probeer te vertellen wat me bezighoudt. Van haar weet ik dat ex het ook moeilijk heeft. Ook is hij boos op me. Dat zal wel met eergisteren te maken hebben. Eigenlijk wil ik sorry zeggen, maar geen contact is beter. Dit blijf ik herhalen, ik weet het, maar wil zo graag anders. Vriendin heeft net ook al op me in zitten praten om ex vooral te laten rusten. Ze wilde eerst ook niets over hem vertellen, maar deed dat na enig aandringen toch. En ze heeft ook nog even zoen-incident aangekaart. Ze was echt wel een soort boos op me. Niet eerlijk naar die man toe (zij blijkt hem te kennen), onnodig lastig voor ex en vooral niet eerlijk voor mezelf. Haar woorden... Ik pak het ook echt niet goed aan.
De mannen uit de vriendenclub gaan veel met hem sporten als afleiding. Daar moet ik wel om lachen. Ik heb hem altijd aangemoedigd om meer te sporten. Hij is een echte teamsporter en heeft daar veel plezier in. Maar ik kreeg 'm nooit zover. Is de breuk toch nog ergens goed voor.
Maar echt leuk gezelschap ben ik niet. Veel tranen en klap volledig dicht als ik probeer te vertellen wat me bezighoudt. Van haar weet ik dat ex het ook moeilijk heeft. Ook is hij boos op me. Dat zal wel met eergisteren te maken hebben. Eigenlijk wil ik sorry zeggen, maar geen contact is beter. Dit blijf ik herhalen, ik weet het, maar wil zo graag anders. Vriendin heeft net ook al op me in zitten praten om ex vooral te laten rusten. Ze wilde eerst ook niets over hem vertellen, maar deed dat na enig aandringen toch. En ze heeft ook nog even zoen-incident aangekaart. Ze was echt wel een soort boos op me. Niet eerlijk naar die man toe (zij blijkt hem te kennen), onnodig lastig voor ex en vooral niet eerlijk voor mezelf. Haar woorden... Ik pak het ook echt niet goed aan.
De mannen uit de vriendenclub gaan veel met hem sporten als afleiding. Daar moet ik wel om lachen. Ik heb hem altijd aangemoedigd om meer te sporten. Hij is een echte teamsporter en heeft daar veel plezier in. Maar ik kreeg 'm nooit zover. Is de breuk toch nog ergens goed voor.
vrijdag 18 juli 2014 09:31
Spreek af met vriendin dat zij NIET over ex praat en je updates geeft. En dat ze moet stoppen met loyaal zijn naar je ex toe, in die zin dat zij niet moet gaan zeggen hoe slecht het voor ex is dat jij zoent met een andere man. Dat slaat namelijk nergens op. Jij bent niets verantwoord aan je ex. En mag zoenen, flirten en doen met wie je wil op dat vlak.
Waarom dring jij zo aan om te weten hoe het met ex is? Wat hij doet, hoe hij zich voelt? Wat wil je met die informatie? Waarom wil je weten in welke stemming hij is? Zelf kwelling, zelfkastijding? De hoop om hem te kunnen helpen? Je vriendin moet haar mond houden. En jij moet er niet naar vragen. Het is weer een vorm van contact, je ben weer met hem in gedachten bezig. Hou je bezig met je eigen gevoelens, gedachten en ervaar dat. Vlucht niet in het rouwproces van je ex.
Maakt niet uit dat jij geen leuk gezelschap bent. Ben ik ook niet als er een liefde ten einde is. En iedereen die ooit liefdesverdriet heeft gehad, is geen leuk gezelschap. Als je dat wel bent, zet je een masker op. Want je bent gekwetst en gewond en dat moet helen.
Waarom dring jij zo aan om te weten hoe het met ex is? Wat hij doet, hoe hij zich voelt? Wat wil je met die informatie? Waarom wil je weten in welke stemming hij is? Zelf kwelling, zelfkastijding? De hoop om hem te kunnen helpen? Je vriendin moet haar mond houden. En jij moet er niet naar vragen. Het is weer een vorm van contact, je ben weer met hem in gedachten bezig. Hou je bezig met je eigen gevoelens, gedachten en ervaar dat. Vlucht niet in het rouwproces van je ex.
Maakt niet uit dat jij geen leuk gezelschap bent. Ben ik ook niet als er een liefde ten einde is. En iedereen die ooit liefdesverdriet heeft gehad, is geen leuk gezelschap. Als je dat wel bent, zet je een masker op. Want je bent gekwetst en gewond en dat moet helen.
vrijdag 18 juli 2014 10:20
Je bnet aan de ene kant bezig met een kant van je zelf die al lang aandacht verdiende namelijk acceptatie. Logisch dat je de regie kwijt ben want als je jaren dingen op pot en je normale vluchtweg is afgesloten dan kan je daar behoorlijk stapel van worden.
Toch blijf ik er wel op aandringen om niet te veel slachtoffers te maken op deze reis. Je merkt zelf al dat je een kant van je zelf aan het aanboren bent die niet de schoonheidsprijs verdient. Een vriendin manipuleren zodat zij toch vertrouwelijke informatie aan je geeft, geeft ook haar een slecht gevoel en dan heb ik het nog maar niet over je gemixte signalen naar je ex.
Liefdesverdriet geeft je geen vrijbrief om anderen te misbruiken en je loopt het gevaar dat iedereen zo klaar met je is. Eerst je zelf en dan de rest. Je bent altijd zelfstandig geweest, hou je koppie er bij.
Toch blijf ik er wel op aandringen om niet te veel slachtoffers te maken op deze reis. Je merkt zelf al dat je een kant van je zelf aan het aanboren bent die niet de schoonheidsprijs verdient. Een vriendin manipuleren zodat zij toch vertrouwelijke informatie aan je geeft, geeft ook haar een slecht gevoel en dan heb ik het nog maar niet over je gemixte signalen naar je ex.
Liefdesverdriet geeft je geen vrijbrief om anderen te misbruiken en je loopt het gevaar dat iedereen zo klaar met je is. Eerst je zelf en dan de rest. Je bent altijd zelfstandig geweest, hou je koppie er bij.
vrijdag 18 juli 2014 11:55
quote:waterplant schreef op 18 juli 2014 @ 10:20:
Toch blijf ik er wel op aandringen om niet te veel slachtoffers te maken op deze reis. Je merkt zelf al dat je een kant van je zelf aan het aanboren bent die niet de schoonheidsprijs verdient. Een vriendin manipuleren zodat zij toch vertrouwelijke informatie aan je geeft, geeft ook haar een slecht gevoel en dan heb ik het nog maar niet over je gemixte signalen naar je ex.
Je hebt daarin helemaal gelijk. Ik moet daarin ook mijn verantwoordelijkheid nemen. Vriendin niet vragen om info en geen impulsieve uitspattingen. Ik moet wat dat betreft ook echt leren tot 10 te tellen voordat ik wat zeg of doe. Daar loop ik vaak tegenaan; een valkuil.
Ik wil anderen ook echt helemaal niet kwetsen. (Vooralsnog) sta ik zo niet bekend, als iemand die egoïstisch e.d. is en alleen maar voor eigenbelang gaat. Maar vrienden hebben uiteraard ook hun grenzen.
Als ik jullie reacties teruglees: ik snap jullie, wil ook met al die reacties wat doen. Maar ik vlieg nogal eens de bocht uit. En dat stomme gevoel en verstand dat maar niet op 1 lijn komt....
Ik zie ook een patroon in wat ik doe. Niet praten, maar vluchten. De 1 vlucht in gokken, drank of drugs. Ik blijkbaar in mannen (zo erg dat ik dit opschrijf.... Da's een pijnlijke constatering).
Nogmaals bedankt voor de spiegel die jullie me voorhouden en de eerlijke en kritische reacties!
Toch blijf ik er wel op aandringen om niet te veel slachtoffers te maken op deze reis. Je merkt zelf al dat je een kant van je zelf aan het aanboren bent die niet de schoonheidsprijs verdient. Een vriendin manipuleren zodat zij toch vertrouwelijke informatie aan je geeft, geeft ook haar een slecht gevoel en dan heb ik het nog maar niet over je gemixte signalen naar je ex.
Je hebt daarin helemaal gelijk. Ik moet daarin ook mijn verantwoordelijkheid nemen. Vriendin niet vragen om info en geen impulsieve uitspattingen. Ik moet wat dat betreft ook echt leren tot 10 te tellen voordat ik wat zeg of doe. Daar loop ik vaak tegenaan; een valkuil.
Ik wil anderen ook echt helemaal niet kwetsen. (Vooralsnog) sta ik zo niet bekend, als iemand die egoïstisch e.d. is en alleen maar voor eigenbelang gaat. Maar vrienden hebben uiteraard ook hun grenzen.
Als ik jullie reacties teruglees: ik snap jullie, wil ook met al die reacties wat doen. Maar ik vlieg nogal eens de bocht uit. En dat stomme gevoel en verstand dat maar niet op 1 lijn komt....
Ik zie ook een patroon in wat ik doe. Niet praten, maar vluchten. De 1 vlucht in gokken, drank of drugs. Ik blijkbaar in mannen (zo erg dat ik dit opschrijf.... Da's een pijnlijke constatering).
Nogmaals bedankt voor de spiegel die jullie me voorhouden en de eerlijke en kritische reacties!
vrijdag 18 juli 2014 12:04
Joh, je hebt in ieder geval een gave en dat is dat je eerlijk naar je zelf durft te kijken en dan ben je al een stuk verder dan de mensen die zeggen dat er niets mis met ze is.
Ik vind het al knap dat je nog steeds openstaat voor input en eerlijk bent en blijft. Waarschijnlijk ben je ongeduldig en duurt dit je sowieso al te lang, laat staan als je ook nog eens veel verdriet hebt want dan wil je er van af en wel nu. Probeer het los te laten. Leer wennen aan hoe klote je je nu voelt, en dan ook echt het gevoel en niet je stemming. Dat is eerst heel eng omdat je juist wil weglopen van dat gevoel maar juist als je het goed verkent accepteer je het sneller en is het niet meer zo overheersend.
Ik vind het al knap dat je nog steeds openstaat voor input en eerlijk bent en blijft. Waarschijnlijk ben je ongeduldig en duurt dit je sowieso al te lang, laat staan als je ook nog eens veel verdriet hebt want dan wil je er van af en wel nu. Probeer het los te laten. Leer wennen aan hoe klote je je nu voelt, en dan ook echt het gevoel en niet je stemming. Dat is eerst heel eng omdat je juist wil weglopen van dat gevoel maar juist als je het goed verkent accepteer je het sneller en is het niet meer zo overheersend.
vrijdag 18 juli 2014 12:07
Goed zo, weer een blinde vlek opgelost! Goed zo, dat je nu ziet dat je vlucht in mannen. En momenteel kun je niet vluchten in mannen, dus nu vlucht je in rationalisering en in het verwerkingsproces van je ex. Alles grijp je aan om maar niet aan je eigen gevoelens toe te hoeven geven, even kort door de bocht.
Wat ik al eerder schrijf. Sta eens stil bij je gevoel. Bekijk het eens van alle kanten. Dat is eng, heel erg eng. Maar ook heel erg nuttig. Je komt er wel hoor, wees daar maar niet bang voor. Ga de confrontatie met jezelf aan. Durf in die spiegel te kijken en durf werkelijk te kijken naar jezelf, je gedrag en je gevoel. Breek je muur af en kijk eens wat je erachter vind. Open het als een schatkist voor juwelen.
Wat ik al eerder schrijf. Sta eens stil bij je gevoel. Bekijk het eens van alle kanten. Dat is eng, heel erg eng. Maar ook heel erg nuttig. Je komt er wel hoor, wees daar maar niet bang voor. Ga de confrontatie met jezelf aan. Durf in die spiegel te kijken en durf werkelijk te kijken naar jezelf, je gedrag en je gevoel. Breek je muur af en kijk eens wat je erachter vind. Open het als een schatkist voor juwelen.
vrijdag 18 juli 2014 13:38
Jullie gaan mij toch niet vertellen dat jullie allang wisten dat die mannen mijn zwakke plek zijn?!
Zit wat emotie betreft echt in een rollercoaster. En ook zoveel vragen. Die afhankelijkheid van mensen vanwege lb, ik vind het vreselijk. Maar ja, het is niet anders en het heeft totaal geen zin om daar boos over te worden. En dat wil ik eigenlijk wel heel graag. Maar waarom en op wie? Iedereen is juist altijd heel erg aardig, staat voor mij klaar. Zij kunnen er toch ook niets aan doen?
Zit wat emotie betreft echt in een rollercoaster. En ook zoveel vragen. Die afhankelijkheid van mensen vanwege lb, ik vind het vreselijk. Maar ja, het is niet anders en het heeft totaal geen zin om daar boos over te worden. En dat wil ik eigenlijk wel heel graag. Maar waarom en op wie? Iedereen is juist altijd heel erg aardig, staat voor mij klaar. Zij kunnen er toch ook niets aan doen?
vrijdag 18 juli 2014 15:11
quote:waterplant schreef op 18 juli 2014 @ 10:20:
Je bnet aan de ene kant bezig met een kant van je zelf die al lang aandacht verdiende namelijk acceptatie. Logisch dat je de regie kwijt ben want als je jaren dingen op pot en je normale vluchtweg is afgesloten dan kan je daar behoorlijk stapel van worden.
Toch blijf ik er wel op aandringen om niet te veel slachtoffers te maken op deze reis. Je merkt zelf al dat je een kant van je zelf aan het aanboren bent die niet de schoonheidsprijs verdient. Een vriendin manipuleren zodat zij toch vertrouwelijke informatie aan je geeft, geeft ook haar een slecht gevoel en dan heb ik het nog maar niet over je gemixte signalen naar je ex.
Liefdesverdriet geeft je geen vrijbrief om anderen te misbruiken en je loopt het gevaar dat iedereen zo klaar met je is. Eerst je zelf en dan de rest. Je bent altijd zelfstandig geweest, hou je koppie er bij.Dit.
Je bnet aan de ene kant bezig met een kant van je zelf die al lang aandacht verdiende namelijk acceptatie. Logisch dat je de regie kwijt ben want als je jaren dingen op pot en je normale vluchtweg is afgesloten dan kan je daar behoorlijk stapel van worden.
Toch blijf ik er wel op aandringen om niet te veel slachtoffers te maken op deze reis. Je merkt zelf al dat je een kant van je zelf aan het aanboren bent die niet de schoonheidsprijs verdient. Een vriendin manipuleren zodat zij toch vertrouwelijke informatie aan je geeft, geeft ook haar een slecht gevoel en dan heb ik het nog maar niet over je gemixte signalen naar je ex.
Liefdesverdriet geeft je geen vrijbrief om anderen te misbruiken en je loopt het gevaar dat iedereen zo klaar met je is. Eerst je zelf en dan de rest. Je bent altijd zelfstandig geweest, hou je koppie er bij.Dit.
vrijdag 18 juli 2014 16:39
Nee hoor, dat wij zagen op geen kilometer afstand heur
Lees nog eens, met je vragen in het achterhoofd, je topic door en dan met name op alle adviezen die er zijn gegeven. Ik voel me alsof ik mijn post vaak opnieuw kan quoten. Dat geeft niet hoor! Omdat je elkaar alleen treft op een forum, kom ik, voor mezelf sprekend, alvast vaak met mijn visie op het probleem, maar kan jij, in dit geval, nog helemaal niet zover zijn in je denken en gedachtegang. Dat begint nu te komen en vind ik prachtig om te lezen! Je doet het hartstikke goed!
Lees nog eens, met je vragen in het achterhoofd, je topic door en dan met name op alle adviezen die er zijn gegeven. Ik voel me alsof ik mijn post vaak opnieuw kan quoten. Dat geeft niet hoor! Omdat je elkaar alleen treft op een forum, kom ik, voor mezelf sprekend, alvast vaak met mijn visie op het probleem, maar kan jij, in dit geval, nog helemaal niet zover zijn in je denken en gedachtegang. Dat begint nu te komen en vind ik prachtig om te lezen! Je doet het hartstikke goed!
zaterdag 19 juli 2014 10:11
zaterdag 19 juli 2014 10:15
quote:Doreia schreef op 18 juli 2014 @ 16:39:
Nee hoor, dat wij zagen op geen kilometer afstand heur
Lees nog eens, met je vragen in het achterhoofd, je topic door en dan met name op alle adviezen die er zijn gegeven. Ik voel me alsof ik mijn post vaak opnieuw kan quoten. Dat geeft niet hoor! Omdat je elkaar alleen treft op een forum, kom ik, voor mezelf sprekend, alvast vaak met mijn visie op het probleem, maar kan jij, in dit geval, nog helemaal niet zover zijn in je denken en gedachtegang. Dat begint nu te komen en vind ik prachtig om te lezen! Je doet het hartstikke goed!Als ik teruglees, lijkt het over een ander te gaan die ik eens flink wakker wil schudden. Als ik de adviezen lees, komt het vaak op hetzelfde neer. De woorden begrijp ik echt wel. Maar er zit een verschil in begrijpen en het kwartje dat valt. Dan heb je door dat het op jezelf van toepassing is. Moet eerlijk zeggen dat dat nog lang niet altijd het geval is. Ben daar geloof ik niet zo goed in....
Nee hoor, dat wij zagen op geen kilometer afstand heur
Lees nog eens, met je vragen in het achterhoofd, je topic door en dan met name op alle adviezen die er zijn gegeven. Ik voel me alsof ik mijn post vaak opnieuw kan quoten. Dat geeft niet hoor! Omdat je elkaar alleen treft op een forum, kom ik, voor mezelf sprekend, alvast vaak met mijn visie op het probleem, maar kan jij, in dit geval, nog helemaal niet zover zijn in je denken en gedachtegang. Dat begint nu te komen en vind ik prachtig om te lezen! Je doet het hartstikke goed!Als ik teruglees, lijkt het over een ander te gaan die ik eens flink wakker wil schudden. Als ik de adviezen lees, komt het vaak op hetzelfde neer. De woorden begrijp ik echt wel. Maar er zit een verschil in begrijpen en het kwartje dat valt. Dan heb je door dat het op jezelf van toepassing is. Moet eerlijk zeggen dat dat nog lang niet altijd het geval is. Ben daar geloof ik niet zo goed in....
zaterdag 19 juli 2014 10:57
Het komt zoals het komt, en het kwartje valt wanneer het valt. Dat is niet te dirigeren, lieve ik-wil-hier-snel-doorheen-en-vanaf sneeuwklokje *zei Doreia goedmoedig*. Het komt nu eigenlijk heel goed uit dat je ex nu op vakantie is. Je hoeft nu niet bang te zijn dat hij op de stoep staat. De afstand zal jou erg goed gaan doen. Focus je op jezelf. Wanneer mag je weer naar de psych? En ben je al aan je huiswerk begonnen?
zaterdag 19 juli 2014 13:35
quote:bonuhbakkie schreef op 19 juli 2014 @ 10:14:
Een flinke huilbui lucht op en relativeert weer.
Klopt!....tranen vloeien erg gemakkelijk de laatste tijd. Ben dit niet gewend van mezelf. Roep mezelf dan ook snel weer tot de orde: schouders eronder en gaan.
Gewoon het idee: lekker op vakantie, lol, genieten. Ik hoop dat ex het ook leuk heeft. Wat dat betreft gun ik hem dat echt. Ik weet dat ik me niet met hem moet bezighouden, maar het gebeurt gewoon. Hij zit toch meer in mijn systeem dan dat ik dacht. Toen we de vakantie hadden afgesproken, wisten vrienden (mede vakantiegangers) niet van onze relatie. Laatst vroeg vriendin hoe we dat dan gedaan zouden hebben. Tja, ik kan dat heel makkelijk 2 weken verborgen houden. Dan kan ik ook zonder die intimiteit. Best raar, want nu wil ik hem het liefst altijd om me heen en mis ik die intimiteit.
Zelf ga ik komende tijd gewoon werken. Alleen op vakantie is door lb bijna niet mogelijk (of buitensporig veel geregel en randvoorwaarden).
Een flinke huilbui lucht op en relativeert weer.
Klopt!....tranen vloeien erg gemakkelijk de laatste tijd. Ben dit niet gewend van mezelf. Roep mezelf dan ook snel weer tot de orde: schouders eronder en gaan.
Gewoon het idee: lekker op vakantie, lol, genieten. Ik hoop dat ex het ook leuk heeft. Wat dat betreft gun ik hem dat echt. Ik weet dat ik me niet met hem moet bezighouden, maar het gebeurt gewoon. Hij zit toch meer in mijn systeem dan dat ik dacht. Toen we de vakantie hadden afgesproken, wisten vrienden (mede vakantiegangers) niet van onze relatie. Laatst vroeg vriendin hoe we dat dan gedaan zouden hebben. Tja, ik kan dat heel makkelijk 2 weken verborgen houden. Dan kan ik ook zonder die intimiteit. Best raar, want nu wil ik hem het liefst altijd om me heen en mis ik die intimiteit.
Zelf ga ik komende tijd gewoon werken. Alleen op vakantie is door lb bijna niet mogelijk (of buitensporig veel geregel en randvoorwaarden).
zaterdag 19 juli 2014 13:54
quote:Doreia schreef op 19 juli 2014 @ 10:57:
Het komt zoals het komt, en het kwartje valt wanneer het valt. Dat is niet te dirigeren, lieve ik-wil-hier-snel-doorheen-en-vanaf sneeuwklokje *zei Doreia goedmoedig*. Het komt nu eigenlijk heel goed uit dat je ex nu op vakantie is. Je hoeft nu niet bang te zijn dat hij op de stoep staat. De afstand zal jou erg goed gaan doen. Focus je op jezelf. Wanneer mag je weer naar de psych? En ben je al aan je huiswerk begonnen?
Da's waar: 2 weken sowieso geen contact. Daar zie ik best tegenop. Maar nu moet het, kan het niet anders.
Ik ga elke maandag naar psych. Ik zie er altijd tegenop. Al dat gepraat en gewroet in mijn gevoel. Ben ook helemaal 'op' daarna.
Dagboekje bijhouden, probeer ik. Maar ik blijf het heel moeilijk vinden om zelfs op papier gevoelens en gedachten op te schrijven. Durf gewoon niet alles te benoemen. Zit eraan te denken, zoals jij volgens mij, ook opperde, dit forum te printen.
Ik wil hier beter uitkomen, dus moet eerlijk zijn. Niet voor psych, maar voor mezelf. Daarom wil ik zo volledig mogelijk naar psych zijn. Gelukkig snapt ze dat ik moeilijk praat. Ze vraagt enorm veel en geeft soms vragen mee als huiswerk. Dat ik daarover vast kan nadenken.
Voor maandag wil ze weten, wat mijn lb mij aan positieve en aan negatieve dingen brengt. Lastig. Wil er niet over nadenken. Ook vraagt ze wat vrienden van mijn lb weten. Als ik daarover nadenk: de (on) praktische kant, de feiten, de hulpvraag kennen ze. Maar of ze de impact begrijpen? Denk het niet. Weet ik zelf eigenlijk ook niet.
Verder vraagt ze mij na te gaan waarom ik het nog zo goed met mijn exen kan vinden terwijl ik (mijn woorden) niet altijd even netjes heb behandeld.
Vind dat huiswerk lastig. Dwingt je om na te denken.Psych geeft me daarom niet al teveel opdrachten mee naar huis. Ziet ze goed. Heb mijn handen vol aan die paar simpele vragen.
Het komt zoals het komt, en het kwartje valt wanneer het valt. Dat is niet te dirigeren, lieve ik-wil-hier-snel-doorheen-en-vanaf sneeuwklokje *zei Doreia goedmoedig*. Het komt nu eigenlijk heel goed uit dat je ex nu op vakantie is. Je hoeft nu niet bang te zijn dat hij op de stoep staat. De afstand zal jou erg goed gaan doen. Focus je op jezelf. Wanneer mag je weer naar de psych? En ben je al aan je huiswerk begonnen?
Da's waar: 2 weken sowieso geen contact. Daar zie ik best tegenop. Maar nu moet het, kan het niet anders.
Ik ga elke maandag naar psych. Ik zie er altijd tegenop. Al dat gepraat en gewroet in mijn gevoel. Ben ook helemaal 'op' daarna.
Dagboekje bijhouden, probeer ik. Maar ik blijf het heel moeilijk vinden om zelfs op papier gevoelens en gedachten op te schrijven. Durf gewoon niet alles te benoemen. Zit eraan te denken, zoals jij volgens mij, ook opperde, dit forum te printen.
Ik wil hier beter uitkomen, dus moet eerlijk zijn. Niet voor psych, maar voor mezelf. Daarom wil ik zo volledig mogelijk naar psych zijn. Gelukkig snapt ze dat ik moeilijk praat. Ze vraagt enorm veel en geeft soms vragen mee als huiswerk. Dat ik daarover vast kan nadenken.
Voor maandag wil ze weten, wat mijn lb mij aan positieve en aan negatieve dingen brengt. Lastig. Wil er niet over nadenken. Ook vraagt ze wat vrienden van mijn lb weten. Als ik daarover nadenk: de (on) praktische kant, de feiten, de hulpvraag kennen ze. Maar of ze de impact begrijpen? Denk het niet. Weet ik zelf eigenlijk ook niet.
Verder vraagt ze mij na te gaan waarom ik het nog zo goed met mijn exen kan vinden terwijl ik (mijn woorden) niet altijd even netjes heb behandeld.
Vind dat huiswerk lastig. Dwingt je om na te denken.Psych geeft me daarom niet al teveel opdrachten mee naar huis. Ziet ze goed. Heb mijn handen vol aan die paar simpele vragen.
zaterdag 19 juli 2014 20:05
Is je lichamelijke beperking aangeboren? Hoe hebben je ouders je leren omgaan met je lb, qua acceptatie en gevoelens? Hoe uiten je ouders gevoelens?
En nu iets wat ik me net bedacht, naar aanleiding van: Alleen op vakantie is door lb bijna niet mogelijk (of buitensporig veel geregel en randvoorwaarden).
Denk jij dat jij mannen nodig hebt in je leven om onafhankelijk te kunnen zijn?
En nu iets wat ik me net bedacht, naar aanleiding van: Alleen op vakantie is door lb bijna niet mogelijk (of buitensporig veel geregel en randvoorwaarden).
Denk jij dat jij mannen nodig hebt in je leven om onafhankelijk te kunnen zijn?
