Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
zaterdag 30 augustus 2014 20:59
Het duurde bij mij een jaar sws om in de zelfde ruimte als ex te zijn op een feestje. En dat had niets met aantrekking enz te maken. Wat is nou 3 maanden. Niks. Je gevoel zei dus eigenlijk niet gaan. Dan heb je nu we er iets bereikt. Geluisterd naar je gevoel. Moet ik zelf ook meer doen. Ik leer hier ook weer van. Wat ga je nu doen vanavond.
zaterdag 30 augustus 2014 21:03
Kostte mij een half jaar om zonder kloppend hart en klamme handjes mijn ex te zien. En pas na 9 maanden kon ik weer normaal tegen hem doen. En pas nadat ik mijn man had ontmoet waren ook de laatste flarden verliefdheid verdwenen en bezag ik hem als gewoon een vriend die ooit meer was geweest.
Je luistert nu naar je gevoel, je luistert nu niet naar je enorme idee van schijn ophouden, het idee dat het zo zou moeten zijn dat en het idee dat je sterk moet zijn terwijl je dit niet bent.
Vrouw, je maakt enorme sprongen vooruit! Ook omdat het je oplucht. Niemand maakt je zo gelukkig als jijzelf hoor
Je luistert nu naar je gevoel, je luistert nu niet naar je enorme idee van schijn ophouden, het idee dat het zo zou moeten zijn dat en het idee dat je sterk moet zijn terwijl je dit niet bent.
Vrouw, je maakt enorme sprongen vooruit! Ook omdat het je oplucht. Niemand maakt je zo gelukkig als jijzelf hoor
zaterdag 30 augustus 2014 21:20
quote:bonuhbakkie schreef op 30 augustus 2014 @ 20:59:
Het duurde bij mij een jaar sws om in de zelfde ruimte als ex te zijn op een feestje. En dat had niets met aantrekking enz te maken. Wat is nou 3 maanden. Niks. Je gevoel zei dus eigenlijk niet gaan. Dan heb je nu we er iets bereikt. Geluisterd naar je gevoel. Moet ik zelf ook meer doen. Ik leer hier ook weer van. Wat ga je nu doen vanavond.
Dit is nieuw voor mij. Normaal was het: uit is uit. Ik stapte heel makkelijk over een relatiebreuk heen. Nu dus niet. En de aantrekkingskracht is er gewoon nog. Bijna puberaal: Als ik weet dat hij op hetzelfde feest rondloopt, krijg ik al de kriebels. Maar ik wil afstand houden, want zo gaat het gewoon niet.
En dat we in eenzelfde hechte vriendengroep (50 vrienden) zitten, maakt het lastig. Ex zegt niets af, dus doe ik het maar.
Ik ga vanavond maar werken of wat lezen, denk ik. Ik zoek afleiding, want ik pieker nu wel erg veel.
Het duurde bij mij een jaar sws om in de zelfde ruimte als ex te zijn op een feestje. En dat had niets met aantrekking enz te maken. Wat is nou 3 maanden. Niks. Je gevoel zei dus eigenlijk niet gaan. Dan heb je nu we er iets bereikt. Geluisterd naar je gevoel. Moet ik zelf ook meer doen. Ik leer hier ook weer van. Wat ga je nu doen vanavond.
Dit is nieuw voor mij. Normaal was het: uit is uit. Ik stapte heel makkelijk over een relatiebreuk heen. Nu dus niet. En de aantrekkingskracht is er gewoon nog. Bijna puberaal: Als ik weet dat hij op hetzelfde feest rondloopt, krijg ik al de kriebels. Maar ik wil afstand houden, want zo gaat het gewoon niet.
En dat we in eenzelfde hechte vriendengroep (50 vrienden) zitten, maakt het lastig. Ex zegt niets af, dus doe ik het maar.
Ik ga vanavond maar werken of wat lezen, denk ik. Ik zoek afleiding, want ik pieker nu wel erg veel.
zaterdag 30 augustus 2014 21:20
zaterdag 30 augustus 2014 21:25
Nee, je zegt niet af omdat je ex niet afzegt. Je zegt af omdat ex komt en jij er niet aan toe bent om hem weer te zien. Omdat je weet dat jullie dan weer contact gaan hebben.
Hij gaat juist, omdat hij weet dat jij ook komt. En je dus kan zien. Hij is, heb ik al vaker gezegd, een slappe zak, dat hij je niet kan respecteren in het afstand houden (hij komt aan de deur na een gemiste oproep!!). En jij gaat om de schijn op te houden.
Jij doorbreekt dit. Dus hij zal opkijken dat jij er niet bent. Verwacht een appje, smsje of belletje van hem waar je blijft. Reageer er niet op! Geen contact. Meld je af bij de organisator van het feestje, maar niet bij hem.
Hij gaat juist, omdat hij weet dat jij ook komt. En je dus kan zien. Hij is, heb ik al vaker gezegd, een slappe zak, dat hij je niet kan respecteren in het afstand houden (hij komt aan de deur na een gemiste oproep!!). En jij gaat om de schijn op te houden.
Jij doorbreekt dit. Dus hij zal opkijken dat jij er niet bent. Verwacht een appje, smsje of belletje van hem waar je blijft. Reageer er niet op! Geen contact. Meld je af bij de organisator van het feestje, maar niet bij hem.
zaterdag 30 augustus 2014 21:30
quote:Doreia schreef op 30 augustus 2014 @ 21:25:
Nee, je zegt niet af omdat je ex niet afzegt. Je zegt af omdat ex komt en jij er niet aan toe bent om hem weer te zien. Omdat je weet dat jullie dan weer contact gaan hebben.
Hij gaat juist, omdat hij weet dat jij ook komt. En je dus kan zien. Hij is, heb ik al vaker gezegd, een slappe zak, dat hij je niet kan respecteren in het afstand houden (hij komt aan de deur na een gemiste oproep!!). En jij gaat om de schijn op te houden.
Jij doorbreekt dit. Dus hij zal opkijken dat jij er niet bent. Verwacht een appje, smsje of belletje van hem waar je blijft. Reageer er niet op! Geen contact. Meld je af bij de organisator van het feestje, maar niet bij hem.
Heb me idd even afgemeld bij organisatie.
Maar hij is geen slappe zak. Het is gewoon een lieverd die het net als ik af en toe verkeerd aanpakt.
Nee, je zegt niet af omdat je ex niet afzegt. Je zegt af omdat ex komt en jij er niet aan toe bent om hem weer te zien. Omdat je weet dat jullie dan weer contact gaan hebben.
Hij gaat juist, omdat hij weet dat jij ook komt. En je dus kan zien. Hij is, heb ik al vaker gezegd, een slappe zak, dat hij je niet kan respecteren in het afstand houden (hij komt aan de deur na een gemiste oproep!!). En jij gaat om de schijn op te houden.
Jij doorbreekt dit. Dus hij zal opkijken dat jij er niet bent. Verwacht een appje, smsje of belletje van hem waar je blijft. Reageer er niet op! Geen contact. Meld je af bij de organisator van het feestje, maar niet bij hem.
Heb me idd even afgemeld bij organisatie.
Maar hij is geen slappe zak. Het is gewoon een lieverd die het net als ik af en toe verkeerd aanpakt.
zaterdag 30 augustus 2014 22:06
zaterdag 30 augustus 2014 22:35
quote:bonuhbakkie schreef op 30 augustus 2014 @ 22:04:
Wat is dan hecht? Niemand heeft van 2 jarige relatie geweten. En van je wel/niet kinderwens. In hoeverre kennen ze je echt?
In principe delen we bijna alles met elkaar. Natuurlijk zullen er dingen zijn die niet iedereen weet. Maar we weten na 25 jaar wel wat we aan elkaar hebben. En ja, misschien zijn er ook een paar net als ik...
Het feit dat ik de relatie makkelijk geheim kon houden, zegt meer over mij dan over de rest: ik kan heel makkelijk mijn mond houden. Daarnaast gaat iedereen veel met elkaar om. Met de één ga je naar de kroeg, met de ander op vakantie en met een derde naar een museum. Dus omgang met ex was ook heel normaal. Niemand zocht dat wat achter.
Ik ben erg van mezelf geschrokken: het feit dat ik zo makkelijk en zonder (weggestopt?) schuldgevoel 2 jaar lang iedereen kon voorliegen en ex daarin heb meegenomen. Echt, niemand vermoedde iets....
Ik heb het hier veel met psych over. Ik heb het daar heel moeilijk mee. Iedereen vertrouwt mij en ik weet dat ik hen ook kan vertrouwen en toch laat ik mezelf niet zien of sterker nog: ben ik in staat een leugen in stand te houden. Ik snap het niet....
Wat is dan hecht? Niemand heeft van 2 jarige relatie geweten. En van je wel/niet kinderwens. In hoeverre kennen ze je echt?
In principe delen we bijna alles met elkaar. Natuurlijk zullen er dingen zijn die niet iedereen weet. Maar we weten na 25 jaar wel wat we aan elkaar hebben. En ja, misschien zijn er ook een paar net als ik...
Het feit dat ik de relatie makkelijk geheim kon houden, zegt meer over mij dan over de rest: ik kan heel makkelijk mijn mond houden. Daarnaast gaat iedereen veel met elkaar om. Met de één ga je naar de kroeg, met de ander op vakantie en met een derde naar een museum. Dus omgang met ex was ook heel normaal. Niemand zocht dat wat achter.
Ik ben erg van mezelf geschrokken: het feit dat ik zo makkelijk en zonder (weggestopt?) schuldgevoel 2 jaar lang iedereen kon voorliegen en ex daarin heb meegenomen. Echt, niemand vermoedde iets....
Ik heb het hier veel met psych over. Ik heb het daar heel moeilijk mee. Iedereen vertrouwt mij en ik weet dat ik hen ook kan vertrouwen en toch laat ik mezelf niet zien of sterker nog: ben ik in staat een leugen in stand te houden. Ik snap het niet....
zaterdag 30 augustus 2014 23:39
quote:appelientjex schreef op 30 augustus 2014 @ 21:20:
Haha 3 maanden is echt niks. Het kostte mij jaren om over mijn ex heen te komen en nog steeds een zwak voor hem ondanks nieuwe relatie en kind... Maar goed, het was dan ook niet mijn keus dat het uitging, dus misschien anders.
Maar hulde dat je bij je gevoel blijft en niet gaat!
Jaren?! Mag toch hopen dat het bij mij sneller gaat.
Voor 5 exen heb ik echt wel een (klein beetje een) zwak, maar is ok. Voor de andere exen heb ik geen zwak. Zijn wel lieverds.
Maar deze keer voelt heel anders. De tweestrijd tussen verstand en gevoel, hem een toekomst met kinderen gunnen, mijn angsten. Ik snap niets van mezelf, we doen elkaar pijn, het gevoel niet met en niet zonder elkaar kunnen. Hoe loopt dit af?
Haha 3 maanden is echt niks. Het kostte mij jaren om over mijn ex heen te komen en nog steeds een zwak voor hem ondanks nieuwe relatie en kind... Maar goed, het was dan ook niet mijn keus dat het uitging, dus misschien anders.
Maar hulde dat je bij je gevoel blijft en niet gaat!
Jaren?! Mag toch hopen dat het bij mij sneller gaat.
Voor 5 exen heb ik echt wel een (klein beetje een) zwak, maar is ok. Voor de andere exen heb ik geen zwak. Zijn wel lieverds.
Maar deze keer voelt heel anders. De tweestrijd tussen verstand en gevoel, hem een toekomst met kinderen gunnen, mijn angsten. Ik snap niets van mezelf, we doen elkaar pijn, het gevoel niet met en niet zonder elkaar kunnen. Hoe loopt dit af?
zondag 31 augustus 2014 07:08
Slim dat je niet bent gegaan want, helaas, denk ook ik dat jullie het voor elkaar veel erger hadden gemaakt.
Als je schrijft dat je je ex kinderen gunt dan is dat voor je zelf de perfecte reden om je zelf niet te hoeven confronteren met je eigen gevoel t.o.v. je lb. Hij heeft al gezegd dat hij een relatie met jou belangrijker vindt dan het hebben van kinderen.
Of je bent zo arrogant dat je beter denkt te weten wat iemand wil en dus een beslissing voor hem hebt genomen of je hebt he perfecte excuus gevonden voor je zelf om de relatie verbreken want god verhoede dat iemand je wil met je lb voor het eggie.
Zolang jij niet kan houden van je zelf met je lb, kan je je ook niet voorstellen dat iemand anders dat wel kan.
Ik ben bang dat je eerst de bodem zal moeten raken voor je echt begrijpt dat je waarde zit in jou en niet in je lb.
p.s. en stop om de gedachten voor ander mensen in te vullen, je doet het uit angst en dat begrijp ik maar volwassenen zijn perfect in staat om voor zich zelf te denken en vanuit daar beslissingen te nemen.
Als je schrijft dat je je ex kinderen gunt dan is dat voor je zelf de perfecte reden om je zelf niet te hoeven confronteren met je eigen gevoel t.o.v. je lb. Hij heeft al gezegd dat hij een relatie met jou belangrijker vindt dan het hebben van kinderen.
Of je bent zo arrogant dat je beter denkt te weten wat iemand wil en dus een beslissing voor hem hebt genomen of je hebt he perfecte excuus gevonden voor je zelf om de relatie verbreken want god verhoede dat iemand je wil met je lb voor het eggie.
Zolang jij niet kan houden van je zelf met je lb, kan je je ook niet voorstellen dat iemand anders dat wel kan.
Ik ben bang dat je eerst de bodem zal moeten raken voor je echt begrijpt dat je waarde zit in jou en niet in je lb.
p.s. en stop om de gedachten voor ander mensen in te vullen, je doet het uit angst en dat begrijp ik maar volwassenen zijn perfect in staat om voor zich zelf te denken en vanuit daar beslissingen te nemen.
zondag 31 augustus 2014 10:07
quote:waterplant schreef op 31 augustus 2014 @ 07:08:
Slim dat je niet bent gegaan want, helaas, denk ook ik dat jullie het voor elkaar veel erger hadden gemaakt.
Als je schrijft dat je je ex kinderen gunt dan is dat voor je zelf de perfecte reden om je zelf niet te hoeven confronteren met je eigen gevoel t.o.v. je lb. Hij heeft al gezegd dat hij een relatie met jou belangrijker vindt dan het hebben van kinderen.
Of je bent zo arrogant dat je beter denkt te weten wat iemand wil en dus een beslissing voor hem hebt genomen of je hebt he perfecte excuus gevonden voor je zelf om de relatie verbreken want god verhoede dat iemand je wil met je lb voor het eggie.
Zolang jij niet kan houden van je zelf met je lb, kan je je ook niet voorstellen dat iemand anders dat wel kan.
Ik ben bang dat je eerst de bodem zal moeten raken voor je echt begrijpt dat je waarde zit in jou en niet in je lb.
p.s. en stop om de gedachten voor ander mensen in te vullen, je doet het uit angst en dat begrijp ik maar volwassenen zijn perfect in staat om voor zich zelf te denken en vanuit daar beslissingen te nemen.
Ik ben toch aardig op weg met accepteren van lb? En ja, eerst de bodem moet raken? Geloof dat ik al aardig op weg was, toch? En waarom zou ik niet van mezelf houden? Ik heb een lb, kan daarom niet op mijn lichaam vertrouwen. Maar dan kan ik toch nog wel van mezelf houden? Koppelen jullie nu niet te veel aan lb?
Weet je, het ene moment snap ik het, het andere moment niet.
Slim dat je niet bent gegaan want, helaas, denk ook ik dat jullie het voor elkaar veel erger hadden gemaakt.
Als je schrijft dat je je ex kinderen gunt dan is dat voor je zelf de perfecte reden om je zelf niet te hoeven confronteren met je eigen gevoel t.o.v. je lb. Hij heeft al gezegd dat hij een relatie met jou belangrijker vindt dan het hebben van kinderen.
Of je bent zo arrogant dat je beter denkt te weten wat iemand wil en dus een beslissing voor hem hebt genomen of je hebt he perfecte excuus gevonden voor je zelf om de relatie verbreken want god verhoede dat iemand je wil met je lb voor het eggie.
Zolang jij niet kan houden van je zelf met je lb, kan je je ook niet voorstellen dat iemand anders dat wel kan.
Ik ben bang dat je eerst de bodem zal moeten raken voor je echt begrijpt dat je waarde zit in jou en niet in je lb.
p.s. en stop om de gedachten voor ander mensen in te vullen, je doet het uit angst en dat begrijp ik maar volwassenen zijn perfect in staat om voor zich zelf te denken en vanuit daar beslissingen te nemen.
Ik ben toch aardig op weg met accepteren van lb? En ja, eerst de bodem moet raken? Geloof dat ik al aardig op weg was, toch? En waarom zou ik niet van mezelf houden? Ik heb een lb, kan daarom niet op mijn lichaam vertrouwen. Maar dan kan ik toch nog wel van mezelf houden? Koppelen jullie nu niet te veel aan lb?
Weet je, het ene moment snap ik het, het andere moment niet.
zondag 31 augustus 2014 13:02
Zolang jij nog niet eerlijk kunt zijn over je lichamelijke beperking naar anderen, zolang jij nog niet open kunt praten wat dit doet met je en hoe je je staande moet houden in het leven. Zolang jij niet je hechte vriendengroep in vertrouwen kan nemen en daarin je kwetsbare kant kan laten zien, zolang heb jij nog niets geaccepteerd.
zondag 31 augustus 2014 13:24
Ik heb nog nooit een topic gelezen waarin 34 pagina's posters het unaniem met elkaar eens zijn maar een wonder is geschiedt, volgens mij is dit de eerste.
Ik wens je echt niet toe dat je de bodem moet raken maar bij ingesleten gedrag gebeurt dat meestal wel. Dat is rot en gemeen en oneerlijk en je bent nu 3 maanden verder , geloof me, dat is heel kort voor zoiets als dit.
Ik wens je echt niet toe dat je de bodem moet raken maar bij ingesleten gedrag gebeurt dat meestal wel. Dat is rot en gemeen en oneerlijk en je bent nu 3 maanden verder , geloof me, dat is heel kort voor zoiets als dit.
zondag 31 augustus 2014 14:37
Einde van de morgen weer wat fysiosport gedaan (zo fijn dat dat ook in de weekenden kan!). Oefeningen gaan steeds iets makkelijker, maar blijft opletten om grenzen niet over te gaan. Voelt goed. Lichaam is moe, geest is fris! Het is enorm fijn te ervaren je lichaam onder controle te kunnen hebben, dat geeft zelfvertrouwen. Ik weet dat lb daar lak aan heeft, maar voor de momenten dat het gaat, voelt het heel goed!
En Dorea had gelijk: ex heeft een sms gestuurd. Ik heb niet gereageerd.
Zo samen met een vriendin en haar gezin even naar buiten, wandelen.
Weet je, eigenlijk gaat het best goed! Ga mijn agenda maar weer eens volzetten met allemaal leuke dingen. Echt zin in!
En Dorea had gelijk: ex heeft een sms gestuurd. Ik heb niet gereageerd.
Zo samen met een vriendin en haar gezin even naar buiten, wandelen.
Weet je, eigenlijk gaat het best goed! Ga mijn agenda maar weer eens volzetten met allemaal leuke dingen. Echt zin in!
zondag 31 augustus 2014 15:26
Ok fijn!
En tja, als je echt van iemand houdt, écht echt écht van iemand houdt die goed bij je paste, en het gaat uit (in dit geval waren we gewoon te jong), dan voelt het alsof diegene is overleden en ga je door een rouwproces. En dat duurt nou eenmaal geen 3 maanden. Ik snap juist niet dat anderen er zo makkelijk overheen kunnen stappen.
Ik vind ex ook geen slappe zak hoor, hij weet ook niet hoe hij het aan moet pakken, wil jou denk ik heus wel terug, houdt van je en mist je, maar ja, ziet geen toekomst met iemand die niet 100% voor hem gaat. Moet ook noodgedwongen voor zichzelf kiezen.
En over dat jij hem geen kinderen kunt geven, dat is geen excuus de relatie te beëindigen. Maak jezelf niet wijs dat daarom de relatie uit is gegaan. Dat komt puur en alleen omdat jij er voor hem te twijfelachtig in stond.
Ik ben bang dat toekomstige relaties tegen ditzelfde punt blijven lopen, tenzij je ineens op een flierefluiter valt die een los-vast, en een lang leve de lol relatie wel best vindt. Met het risico dat je dan door hem gekwetst gaat worden als zo iemand vreemdgaat oid, of ineens een ander tegenkomt. Of je moet tevreden zijn met one night stands en wat gescharrel hier en daar.
En tja, als je echt van iemand houdt, écht echt écht van iemand houdt die goed bij je paste, en het gaat uit (in dit geval waren we gewoon te jong), dan voelt het alsof diegene is overleden en ga je door een rouwproces. En dat duurt nou eenmaal geen 3 maanden. Ik snap juist niet dat anderen er zo makkelijk overheen kunnen stappen.
Ik vind ex ook geen slappe zak hoor, hij weet ook niet hoe hij het aan moet pakken, wil jou denk ik heus wel terug, houdt van je en mist je, maar ja, ziet geen toekomst met iemand die niet 100% voor hem gaat. Moet ook noodgedwongen voor zichzelf kiezen.
En over dat jij hem geen kinderen kunt geven, dat is geen excuus de relatie te beëindigen. Maak jezelf niet wijs dat daarom de relatie uit is gegaan. Dat komt puur en alleen omdat jij er voor hem te twijfelachtig in stond.
Ik ben bang dat toekomstige relaties tegen ditzelfde punt blijven lopen, tenzij je ineens op een flierefluiter valt die een los-vast, en een lang leve de lol relatie wel best vindt. Met het risico dat je dan door hem gekwetst gaat worden als zo iemand vreemdgaat oid, of ineens een ander tegenkomt. Of je moet tevreden zijn met one night stands en wat gescharrel hier en daar.
zondag 31 augustus 2014 16:56
Sneeuwklokje74, ik heb vandaag jouw topic gelezen, maar in de omgekeerde volgorde. Ik ben begonnen bij de laatste berichten en zo naar voren toe...
En vrouw, wat een enorme groei heb jij de afgelopen tijd doorgemaakt! Ook al voelt het voor jou misschien nog niet zo, houd vol want je bent op de goede weg
En vrouw, wat een enorme groei heb jij de afgelopen tijd doorgemaakt! Ook al voelt het voor jou misschien nog niet zo, houd vol want je bent op de goede weg
zondag 31 augustus 2014 17:25
Ik sluit me helemaal bij missloulou aan!!
Heb je topic al die tijd meegelezen en vind het zo ontzettend knap hoe jij je groei hier ook neerzet en hoe de rest met je meegeniet van die groei en enorm rake en juiste tips/visies geeft.
Het steunt mij ook in mijn eigen proces, ben ook aan t veranderen.. gebruik de ideeën/meningen/adviezen hier ook. Maar vind echt dat je het super knap doet!!!
Heb je topic al die tijd meegelezen en vind het zo ontzettend knap hoe jij je groei hier ook neerzet en hoe de rest met je meegeniet van die groei en enorm rake en juiste tips/visies geeft.
Het steunt mij ook in mijn eigen proces, ben ook aan t veranderen.. gebruik de ideeën/meningen/adviezen hier ook. Maar vind echt dat je het super knap doet!!!
zondag 31 augustus 2014 19:32
Wat een lieve reacties. Word er gewoon een beetje verlegen van....
Ik ervaar zelf niet echt een 'groei', ik ervaar chaos, alsof er ontelbaar veel dingen mijn pad (hoofd) kruisen. Terwijl praktisch gezien, speelt er niet zoveel.
Ik heb er vertrouwen in, dat het uiteindelijk tot iets positiefs lijdt!
Wel heel fijn dat niet alleen ik steun heb aan dit topic, maar anderen ook. Da's toch weer mooi meegenomen! Bibabo, jij ook heel veel sterkte! Veranderen is toch wel een heel ding.....
Ik ervaar zelf niet echt een 'groei', ik ervaar chaos, alsof er ontelbaar veel dingen mijn pad (hoofd) kruisen. Terwijl praktisch gezien, speelt er niet zoveel.
Ik heb er vertrouwen in, dat het uiteindelijk tot iets positiefs lijdt!
Wel heel fijn dat niet alleen ik steun heb aan dit topic, maar anderen ook. Da's toch weer mooi meegenomen! Bibabo, jij ook heel veel sterkte! Veranderen is toch wel een heel ding.....
zondag 31 augustus 2014 22:50
Heerlijke dag achter de rug! Voel me vol energie. Heb allerlei leuke afspraken gemaakt: sauna, etentjes, film en smartlappen-karaoke (vind ik echt helemaal niks, maar daarom juist leuk!).
Zoveel gepiekerd de laatste tijd. Nu even niet.
Alleen sms-je van ex knaagt. Ik eerder heel stoer verkondigen dat ik niet heb gereageerd. Dat heb ik nog steeds niet gedaan, maar is best moeilijk. Hij wilde weten waarom ik niet op het feest was en vraagt hoe het met me gaat.
Zoveel gepiekerd de laatste tijd. Nu even niet.
Alleen sms-je van ex knaagt. Ik eerder heel stoer verkondigen dat ik niet heb gereageerd. Dat heb ik nog steeds niet gedaan, maar is best moeilijk. Hij wilde weten waarom ik niet op het feest was en vraagt hoe het met me gaat.
maandag 1 september 2014 11:02
Je hoeft niet te reageren op zijn vragen. Hij weet dondersgoed dat jij geen contact wil om aan jezelf te werken (iets wat hij nota bene heeft voorgesteld) Je bent hem geen verantwoording schuldig.
Hooguit zou je kunnen smsen: het gaat me goed, het was echter beter voor mij om het feest af te zeggen.
Ik zat nog te denken over je 'klaagzang' dat het nu lang genoeg heeft geduurd. Maar als je aan het skien bent en je komt in een lawine terecht, dan zul je moeten zwemmen net zolang tot de lawine is uitgerold. Je kan niet tegen de lawine zeggen: nu is het wel klaar niet?!
Net zoals wanneer je in de kolkende rivier valt. Je zult moeten zwemmen, net zolang tot je de kant hebt bereikt of in rustiger water terecht bent gekomen. Tegen de stroom in zwemmen is onmogelijk. Je zult de rit uit moeten zitten en moeten zien te overleven.
Beter is het om in deze gevallen je over te geven aan het geweld en mee te gaan met de stroom. Zorgen dat je je hoofd boven water houdt en opgelucht adem kan halen als het voorbij is. Dat is nu ook het geval. De stortvloed is in werking gegaan, je kan nu alleen nog meezwemmen. Je leventje is momenteel niet meer zo maakbaar als het eerst was, je hebt er geen controle meer over. Dat komt pas wanneer de stortvloed tot stilstand is gekomen. Dus hoe sneller jij het proces accepteert, hoe sneller je erdoor bent.
Hooguit zou je kunnen smsen: het gaat me goed, het was echter beter voor mij om het feest af te zeggen.
Ik zat nog te denken over je 'klaagzang' dat het nu lang genoeg heeft geduurd. Maar als je aan het skien bent en je komt in een lawine terecht, dan zul je moeten zwemmen net zolang tot de lawine is uitgerold. Je kan niet tegen de lawine zeggen: nu is het wel klaar niet?!
Net zoals wanneer je in de kolkende rivier valt. Je zult moeten zwemmen, net zolang tot je de kant hebt bereikt of in rustiger water terecht bent gekomen. Tegen de stroom in zwemmen is onmogelijk. Je zult de rit uit moeten zitten en moeten zien te overleven.
Beter is het om in deze gevallen je over te geven aan het geweld en mee te gaan met de stroom. Zorgen dat je je hoofd boven water houdt en opgelucht adem kan halen als het voorbij is. Dat is nu ook het geval. De stortvloed is in werking gegaan, je kan nu alleen nog meezwemmen. Je leventje is momenteel niet meer zo maakbaar als het eerst was, je hebt er geen controle meer over. Dat komt pas wanneer de stortvloed tot stilstand is gekomen. Dus hoe sneller jij het proces accepteert, hoe sneller je erdoor bent.
maandag 1 september 2014 11:28
