Relaties
alle pijlers
Doorgaan of stoppen?
zondag 25 mei 2014 00:15
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
Ik ben nieuw op dit forum. Ik moet echt even wat van me afschrijven. Gedachtes ordenen en durven om eerlijk te zijn tegen mijn vriend en mezelf.
Ik heb al bijna 2 jaar een relatie met iemand die tot mijn vriendenclub behoort. Niemand weet dat. In het begin wilde we onze relatie niet openbaar maken, omdat we echt zeker wilde zijn over onze gevoelens voor elkaar. We zijn nl. echt naar elkaar toegegroeid. Eerst gewoon vrienden en toen steeds meer. We hadden even geen zin in goedbedoelde adviezen e.d. van vrienden. (Tien jaar geleden hebben we ook al een relatie gehad).
Nu vindt mijn vriend het wel eens tijd worden dat we de relatie naar de buitenwereld bekend maken. Natuurlijk heeft hij gelijk. Echter, ik twijfel: ik vind het eigenlijk wel fijn zo. Onze relatie is nl. heel vrij: we zijn zo'n 2 avonden/nachten per week samen. Verder doen we alles alleen. Die twijfel van mij legt mijn vriend uit als twijfel over onze relatie. Hij wil duidelijkheid: bekendmaken van relatie of stoppen.
Waar ben ik bang voor? Waarom wil ik geen keuze maken? Ik hou toch van 'm? Gevalletje bindingsangst? Of durf ik mijn echte gevoelens niet toe te laten?
Ik heb al heel wat relaties gehad. Ik ben bang dat ook dit uiteindelijk weer uitgaat. Dat wil ik niet, maar ik wil wel vrijheid zoals ik die nu heb. Natuurlijk heeft mijn vriend recht op duidelijkheid, maar ik weet 't gewoon eventjes niet....
maandag 20 oktober 2014 14:57
quote:Doreia schreef op 20 oktober 2014 @ 14:37:
Gewoon missen? Dus hij moet jou helpen omdat jij hem mist? Wat klopt er hier niet?
En wat had je ermee willen bereiken? Je begrijpt toch zelf ook wel dat het alleen maar leidt tot niets? Echt, ik schat je werkelijk hoger in dan dit. Ik mag hopen dat jij dit ook doet bij jezelf.
Je mag iemand missen, maar dat ga je niet verhelpen door hem te bellen. Lees eens mee op het topic 'ex met rust laten'. Hier bereik je niets mee.
Ik wil gaan 'ja maar -en', ik wil gelijk hebben. Maar ik zit fout. Het is eigen belang dat ik voor mijzelf goed praat met de sussende gedachte dat hij dit ook wil.
En zelfs in dit bovenstaande zeg ik dingen omdat ze zo horen en verstandig zijn. Mijn gevoel: "Iedereen kan me wat! Maar linksom of rechtsom, ik wil ex...."
Gewoon missen? Dus hij moet jou helpen omdat jij hem mist? Wat klopt er hier niet?
En wat had je ermee willen bereiken? Je begrijpt toch zelf ook wel dat het alleen maar leidt tot niets? Echt, ik schat je werkelijk hoger in dan dit. Ik mag hopen dat jij dit ook doet bij jezelf.
Je mag iemand missen, maar dat ga je niet verhelpen door hem te bellen. Lees eens mee op het topic 'ex met rust laten'. Hier bereik je niets mee.
Ik wil gaan 'ja maar -en', ik wil gelijk hebben. Maar ik zit fout. Het is eigen belang dat ik voor mijzelf goed praat met de sussende gedachte dat hij dit ook wil.
En zelfs in dit bovenstaande zeg ik dingen omdat ze zo horen en verstandig zijn. Mijn gevoel: "Iedereen kan me wat! Maar linksom of rechtsom, ik wil ex...."
maandag 20 oktober 2014 15:02
Dus het gaat er niet om wat hij wil. Het gaat om wat jij wil. En verder maakt het geen donder uit. Als jij maar hebt wat je wil hebben, onder de eisen en voorwaarden die jij stelt. En zo gaan we het doen en niet anders.
Waterplant schreef het al: als jij die houding zo doorzet, ga je hem verliezen. Definitief. Want hij is meer waard dan iemand die op afroep beschikbaar is om aan jouw behoeften te voldoen. En wanneer hij het andersom vraagt, zeg je: nee, kan niet, gaat niet, wil ik niet. Nee, jouw gevoelens doen er niet toe ex. Alleen de mijne.
Waterplant schreef het al: als jij die houding zo doorzet, ga je hem verliezen. Definitief. Want hij is meer waard dan iemand die op afroep beschikbaar is om aan jouw behoeften te voldoen. En wanneer hij het andersom vraagt, zeg je: nee, kan niet, gaat niet, wil ik niet. Nee, jouw gevoelens doen er niet toe ex. Alleen de mijne.
maandag 20 oktober 2014 15:23
Ik schrik van jullie reacties. Het zal wel kortzichtig en gevoelloos zijn, maar ik hè b er echt niet onwijs over nagedacht hoe dot voor ex is. Wat dit allemaal met hem doet.
Egoïstisch, weinig empathisch, impulsief.... En dat zonder er erg in te hebben. Hoe kan dat???
Ik wil er echt alles aan doen om ex niet te verliezen!
Hoe ik mijn toekomst zie met ex? Als ik het echt voor het zeggen had? Eerlijk? Dan op de oude manier. Maar ik begrijp dat ik aan zijn wensen tegemoet moet komen. Dan wil ik uiteindelijk huisje, boompje, beestje proberen.
Egoïstisch, weinig empathisch, impulsief.... En dat zonder er erg in te hebben. Hoe kan dat???
Ik wil er echt alles aan doen om ex niet te verliezen!
Hoe ik mijn toekomst zie met ex? Als ik het echt voor het zeggen had? Eerlijk? Dan op de oude manier. Maar ik begrijp dat ik aan zijn wensen tegemoet moet komen. Dan wil ik uiteindelijk huisje, boompje, beestje proberen.
maandag 20 oktober 2014 15:28
maandag 20 oktober 2014 15:46
quote:Doreia schreef op 20 oktober 2014 @ 15:28:
En we zijn het kringetje weer rond.
Ga eerst aan jezelf werken. Leer waarom jij doet zoals jij doet. En stop met ex bellen. Wis, blokkeer en verwijder hem. Stop met informatie verzamelen over hem. Stop met mensen vragen hoe het met hem gaat. Stop met hem tegen het lijf lopen.
Ik heb alles gewist en geblokkeerd van ex, maar ken zijn nummer uit mijn hoofd. Ik vraag niets aan anderen over hem, maar hoor ongevraagd best veel. En voorkomen hem tegen het lijf toelopen: ik doe mijn best.
Ik weet het, bovenstaande reactie is een zwak. Ik moet ook gewoon harder voor mezelf zijn en idd werken aan mezelf. Dat laatste doe ik ook wel. Ben nu onderweg naar psych.
De laatste posts hier, zie ik als een waarschuwing. Voelt ook helemaal niet fijn.
Ben wel bang als ex mij terugbelt. Wat dan? Excuses maken of zo? Mij er iig bewust van zijn en nadenken: niet impulsief zijn. Hoop dat dat lukt.
En we zijn het kringetje weer rond.
Ga eerst aan jezelf werken. Leer waarom jij doet zoals jij doet. En stop met ex bellen. Wis, blokkeer en verwijder hem. Stop met informatie verzamelen over hem. Stop met mensen vragen hoe het met hem gaat. Stop met hem tegen het lijf lopen.
Ik heb alles gewist en geblokkeerd van ex, maar ken zijn nummer uit mijn hoofd. Ik vraag niets aan anderen over hem, maar hoor ongevraagd best veel. En voorkomen hem tegen het lijf toelopen: ik doe mijn best.
Ik weet het, bovenstaande reactie is een zwak. Ik moet ook gewoon harder voor mezelf zijn en idd werken aan mezelf. Dat laatste doe ik ook wel. Ben nu onderweg naar psych.
De laatste posts hier, zie ik als een waarschuwing. Voelt ook helemaal niet fijn.
Ben wel bang als ex mij terugbelt. Wat dan? Excuses maken of zo? Mij er iig bewust van zijn en nadenken: niet impulsief zijn. Hoop dat dat lukt.
maandag 20 oktober 2014 16:14
quote:sneeuwklokje74 schreef op 20 oktober 2014 @ 15:23:
Ik schrik van jullie reacties. Het zal wel kortzichtig en gevoelloos zijn, maar ik hè b er echt niet onwijs over nagedacht hoe dot voor ex is. Wat dit allemaal met hem doet.
Egoïstisch, weinig empathisch, impulsief.... En dat zonder er erg in te hebben. Hoe kan dat???
Ik wil er echt alles aan doen om ex niet te verliezen!Ik denk het niet. In ieder geval niet alles.
Doreia vroeg jou verleden week om als brainstormsessie je gevoelens op papier te zetten. Ook je "slechte gevoelens" , maar dat kon jij niet want dan kreeg jij een schuldgevoel.
Ik gaf aan dat je als je het niet deed ook een schuldgevoel zou krijgen.
Dus een schuldgevoel sowieso.
Maar dat werken met dat gevoel heb je gewoon een week genegeerd.
Misschien had je nu in kunnen voelen hoe dat voor je ex moet zijn.
Ik vind dan ook dat "ik heb er echt niet onwijs over nagedacht" niet echt een excuus.
Ik schrik van jullie reacties. Het zal wel kortzichtig en gevoelloos zijn, maar ik hè b er echt niet onwijs over nagedacht hoe dot voor ex is. Wat dit allemaal met hem doet.
Egoïstisch, weinig empathisch, impulsief.... En dat zonder er erg in te hebben. Hoe kan dat???
Ik wil er echt alles aan doen om ex niet te verliezen!Ik denk het niet. In ieder geval niet alles.
Doreia vroeg jou verleden week om als brainstormsessie je gevoelens op papier te zetten. Ook je "slechte gevoelens" , maar dat kon jij niet want dan kreeg jij een schuldgevoel.
Ik gaf aan dat je als je het niet deed ook een schuldgevoel zou krijgen.
Dus een schuldgevoel sowieso.
Maar dat werken met dat gevoel heb je gewoon een week genegeerd.
Misschien had je nu in kunnen voelen hoe dat voor je ex moet zijn.
Ik vind dan ook dat "ik heb er echt niet onwijs over nagedacht" niet echt een excuus.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
maandag 20 oktober 2014 16:32
Je kan hem alleen maar bellen als je hem iets te bieden hebt. En je hebt hem nu niets te bieden. Je kan wel roepen, huisje, tuintje, beestje maar je weet niets een of je dat wil.
Wat je dan doet is een valse belofte om het nu voor elkaar te hebben. Maar wat als je aan het eind van je therapie bedenkt dat je dat toch niet wil? Ga je het weer uitmaken, moet hij zich dan weer conformeren aan jou eisen? Dat betekent eigenlijk dat je niets bent opgeschoten sinds het begin behalve dat je één ding zeker weet, je vrienden gaan dit niet van je trekken (en dan heb ik het nog niet over hoe genaaid je ex zich zal voelen).
Je zet nu al alles op het spel. Als ik een gezamenlijke vriendin van jullie zou zijn zou ik niet ver zitten van jou niet meer informeren over ex maar ik zou jou ook niet meer zo leuk vinden.
Je hebt geen idee hoe hard en egoïstisch dit over zal komen op de mensen die van je houden en dat zijn ook gewoon maar mensen met een grens.
Ik vind het super dat je eerlijk blijft hier maar ik ben ook blij dat je het doet want het zou zo jammer zijn als je door dit soort acties mensen gaat kwijt raken die je voor het leven denkt te hebben.
Wat ik nu hieronder ga typen is ongekend hard en zo niet leuk dus je kan hier besluiten om te stoppen met lezen.
Je bent gewend geraakt dat mensen oproepbaar zijn in geval van nood. Dat is vanwege je lb maar dat geldt dan ook alleen daarvoor. Ik heb het onderwerp al eens eerder aangeraakt dat jij zelf bepaald voor iedereen wanneer ze wel of niet beschikbaar moeten zijn.
Ze mogen geen rekening met je houden als het jou niet uitkomt maar je bent egocentrisch als jij iets nodig hebt. Liefde, samenwonen, uitgaan, werk, jij bepaald overal de regels en je bespeeld ze als marionetten.
Als de dag komt dat mensen het door krijgen dan is je luisterende oor en de lol die je met je kan hebben niet meer genoeg om deze kennis te compenseren. Je krijgt van niemand extra credits omdat je een lb hebt, ze zullen je bitterheid en verwendheid toedichten. Je hebt 2 jaar gelogen over je relatie met ex, je hebt hem laten barsten en laten dansen en nu wil je dat weer doen. Hoe zou jij reageren op een goede vriendin die dit doet? Zou je niet afvragen of je haar überhaupt wel kent?
Wat je dan doet is een valse belofte om het nu voor elkaar te hebben. Maar wat als je aan het eind van je therapie bedenkt dat je dat toch niet wil? Ga je het weer uitmaken, moet hij zich dan weer conformeren aan jou eisen? Dat betekent eigenlijk dat je niets bent opgeschoten sinds het begin behalve dat je één ding zeker weet, je vrienden gaan dit niet van je trekken (en dan heb ik het nog niet over hoe genaaid je ex zich zal voelen).
Je zet nu al alles op het spel. Als ik een gezamenlijke vriendin van jullie zou zijn zou ik niet ver zitten van jou niet meer informeren over ex maar ik zou jou ook niet meer zo leuk vinden.
Je hebt geen idee hoe hard en egoïstisch dit over zal komen op de mensen die van je houden en dat zijn ook gewoon maar mensen met een grens.
Ik vind het super dat je eerlijk blijft hier maar ik ben ook blij dat je het doet want het zou zo jammer zijn als je door dit soort acties mensen gaat kwijt raken die je voor het leven denkt te hebben.
Wat ik nu hieronder ga typen is ongekend hard en zo niet leuk dus je kan hier besluiten om te stoppen met lezen.
Je bent gewend geraakt dat mensen oproepbaar zijn in geval van nood. Dat is vanwege je lb maar dat geldt dan ook alleen daarvoor. Ik heb het onderwerp al eens eerder aangeraakt dat jij zelf bepaald voor iedereen wanneer ze wel of niet beschikbaar moeten zijn.
Ze mogen geen rekening met je houden als het jou niet uitkomt maar je bent egocentrisch als jij iets nodig hebt. Liefde, samenwonen, uitgaan, werk, jij bepaald overal de regels en je bespeeld ze als marionetten.
Als de dag komt dat mensen het door krijgen dan is je luisterende oor en de lol die je met je kan hebben niet meer genoeg om deze kennis te compenseren. Je krijgt van niemand extra credits omdat je een lb hebt, ze zullen je bitterheid en verwendheid toedichten. Je hebt 2 jaar gelogen over je relatie met ex, je hebt hem laten barsten en laten dansen en nu wil je dat weer doen. Hoe zou jij reageren op een goede vriendin die dit doet? Zou je niet afvragen of je haar überhaupt wel kent?
maandag 20 oktober 2014 16:38
"ik hè b er echt niet onwijs over nagedacht hoe dot voor ex is. Wat dit allemaal met hem doet."
Maar dit verhaal over wat dit met een ander doet hebben we natuurlijk al gehad met zoenman en alle andere egoistische acties wat betreft partners.
Hoe dat kan zonder er erg in te hebben? Door niet aan anderen en hun gevoelens te denken, maar alleen aan je eigen (korte termijn) behoeftes.
Succes vanmiddag.
Maar dit verhaal over wat dit met een ander doet hebben we natuurlijk al gehad met zoenman en alle andere egoistische acties wat betreft partners.
Hoe dat kan zonder er erg in te hebben? Door niet aan anderen en hun gevoelens te denken, maar alleen aan je eigen (korte termijn) behoeftes.
Succes vanmiddag.
maandag 20 oktober 2014 17:41
Ik heb gehuil, kotsend biggen de wc-pot gehangen en veel gepraat. Ik ben bang, snap het niet, wil wel, wil niet....
Ja ik heb gepraat. Ben nog wat in de war. Snap mezelf niet: wil het goed doen, maar doe het niet goed. Hor moet het dan? Ben ik echt zo egoïstisch? Redelijk drama geschopt. Psych bleef heel kalm. Ik heb zelfs scheldwoorden gebruikt. Doe ik eigenlijk nooit. Psych heeft eea uitgelegd. Ziet (oa) sterke bindingsangst. Ben ontzettend bang om ex te verliezen. Psych vraagt of dat echt zo is. Ben ik niet angstiger om de controle te verliezen ipv ex? Toen werd ik heel boos. Tuurlijk niet! Volgens psych deed ik het goed: praten. Ze vraagt mij bij elke vraag die iemand mij stelt eerlijk antwoord te geven, echt eerlijk. Mag ook in mijn hoofd. Zo veel gezegd, alles even laten bezinken. Heb donderdag alweer een afspraak.
Ja ik heb gepraat. Ben nog wat in de war. Snap mezelf niet: wil het goed doen, maar doe het niet goed. Hor moet het dan? Ben ik echt zo egoïstisch? Redelijk drama geschopt. Psych bleef heel kalm. Ik heb zelfs scheldwoorden gebruikt. Doe ik eigenlijk nooit. Psych heeft eea uitgelegd. Ziet (oa) sterke bindingsangst. Ben ontzettend bang om ex te verliezen. Psych vraagt of dat echt zo is. Ben ik niet angstiger om de controle te verliezen ipv ex? Toen werd ik heel boos. Tuurlijk niet! Volgens psych deed ik het goed: praten. Ze vraagt mij bij elke vraag die iemand mij stelt eerlijk antwoord te geven, echt eerlijk. Mag ook in mijn hoofd. Zo veel gezegd, alles even laten bezinken. Heb donderdag alweer een afspraak.
maandag 20 oktober 2014 18:22
Ik denk dat de psych het heel goed heeft gezien met haar idee over het verliezen van controle. Jij mag van jezelf de controle niet verliezen. Jij hebt je leven totaal onder controle, niets mag anders dan hoe jij het wilt. Iedereen moet doen en zich schikken naar hoe jij het in je hoofd hebt. Het enige wat jij niet onder controle hebt, zijn je uitvalverschijnselen mbt je lichamelijke beperking en wat je ex doet en niet doet. En daar probeer jij koste wat kost een stokje voor te steken, dat hij wel aan jou blijft hangen en wel aan jou blijft denken. En vooral dat hij wel met jou verder moet gaan op de manier zoals jij het wilt. En niet zoals hij het zou willen.
Ik denk dat je daarom ook zo boos werd. Want als het niet waar was, waarom zou je anders dan zo boos worden?
Ik denk dat je daarom ook zo boos werd. Want als het niet waar was, waarom zou je anders dan zo boos worden?
maandag 20 oktober 2014 18:42
Nee, het is echt niet waar. Ik hou van ex. Toen jaren geleden de relatie over was, toen was dat lang niet zo heftig als nu. Ik mis hem niet alleen als vriend van de vriendenclub, maar ook als degene bij wie ik echt mezelf kan zijn, die mij inspireert en mijn minnaar. Hij weet me rustig te krijgen. Niets mooiers als naast hem in bed liggen, hij slapend, ik wakker. Zijn rustige ademhaling, zijn sterke lichaam, zijn arm om heen: zo veilig en vertrouwd...
maandag 20 oktober 2014 19:06
Ik zal nooit meer zo iemand vinden. Iemand die het twee jaar slikt dat ik niet openbaar met hem een relatie wil hebben. Iemand die alles goed vind wat ik aangeef. Iemand die alles verzwijgt wat ik niet wil dat openbaar wordt gemaakt. Hij is mijn alles, maar niemand mag het weten. Hij mocht de hele vriendenclub niet op de hoogte brengen van jullie puur geluk, want dan ben jij je vrijheid kwijt. Hij mocht niemand informeren over jullie, zijn blijdschap, zijn leuke herinneringen met jou, hij mocht niemand vertellen wat een tof weekend hij had gehad, wat een leuke vakantie met jou. Nee, hij kon twee eenzame jaren lang niemand vertellen van jouw fantastische relatie. Ware liefde van jouw kant inderdaad...
Wanneer ga jij eens naar zijn kant in dit verhaal kijken en nadenken waarom jij hem nog een keer zodanig diep wil kwetsen? Waarom wil je hem nog een keer hiertoe dwingen? Waarom probeer jij opnieuw op alle mogelijke manieren deze man weer voor je geheime karretje te spannen?
En waarom zou dit geen controle verlies zijn? Doodsbenauwd dat jij hem kwijt bent. Inderdaad, geen man op aarde haalt het in zijn hoofd om twee jaar lang zo met zich te laten sollen!
Wanneer ga jij eens naar zijn kant in dit verhaal kijken en nadenken waarom jij hem nog een keer zodanig diep wil kwetsen? Waarom wil je hem nog een keer hiertoe dwingen? Waarom probeer jij opnieuw op alle mogelijke manieren deze man weer voor je geheime karretje te spannen?
En waarom zou dit geen controle verlies zijn? Doodsbenauwd dat jij hem kwijt bent. Inderdaad, geen man op aarde haalt het in zijn hoofd om twee jaar lang zo met zich te laten sollen!
maandag 20 oktober 2014 19:24
Tja, als je zijn kant zo uitlegt, klinkt het hard. Maar de situatie is wel een beetje zo gegroeid. In het begin wilden we sowieso beiden de relatie nog niet openbaar maken. Ik praat het niet goed hoor, maar ik heb hem niets verboden of zo hoor!
En, stel dat we nu wat krijgen met elkaar, is het toch ook geen geheime relatie?!
En, stel dat we nu wat krijgen met elkaar, is het toch ook geen geheime relatie?!
maandag 20 oktober 2014 19:27
Maar het zal weer precies moeten gaan zoals jij het wilt. Precies volgens jou nukken en grillen. Je gaat totaal voorbij aan het feit hoe het voor hem was toen hij je eens vroeg of jullie niet samen ergens naartoe konden als koppel. Toen heb JIJ het tegengehouden. En nog eens. En nog eens. En op een gegeven moment voelde hij zich gedwongen tot het stellen van een ultimatum. En jij verbrak liever de relatie dan de geheimhouding hierover. Dat zegt genoeg.
Jij koos toen niet voor hem.
Jij koos toen niet voor hem.
maandag 20 oktober 2014 20:42
quote:sneeuwklokje74 schreef op 20 oktober 2014 @ 19:32:
Dus kort gezegd: als ik echt van ex hou, laat ik hem los...
Dan doe ik dat.
Dat je hem moet loslaten, heeft volgens mij niet zoveel te maken met houden van. Dan kun je ook wel zeggen dat iemand niet moet zeuren als zijn/haar partner een open relatie wil, "want je houdt toch zoveel van hem, dan moet je hem dat gunnen".
Voor een goede, langdurige en stabiele relatie is meer nodig dan houden van. Je moet dezelfde toekomstvisie hebben. Die hebben jullie (nog) niet. Misschien gaat dat ook nooit gebeuren.
Jij belt hem wanneer jij dat wil. Toen hij dat in het begin een paar keer deed, vond je dat hij onvoorzichtig met je was! Alleen doe jij na maanden nog steeds hetzelfde. Hij kan op een gegeven moment genoeg van je gedrag krijgen en voorgoed op je afknappen.
Probeer wat minder impulsief te zijn waar het andere mensen betreft. Vraag je van tevoren af wat voor consequenties je acties kunnen hebben. Je belt hem. En dan? En wat gebeurt er daarna? En vervolgens?
Dus kort gezegd: als ik echt van ex hou, laat ik hem los...
Dan doe ik dat.
Dat je hem moet loslaten, heeft volgens mij niet zoveel te maken met houden van. Dan kun je ook wel zeggen dat iemand niet moet zeuren als zijn/haar partner een open relatie wil, "want je houdt toch zoveel van hem, dan moet je hem dat gunnen".
Voor een goede, langdurige en stabiele relatie is meer nodig dan houden van. Je moet dezelfde toekomstvisie hebben. Die hebben jullie (nog) niet. Misschien gaat dat ook nooit gebeuren.
Jij belt hem wanneer jij dat wil. Toen hij dat in het begin een paar keer deed, vond je dat hij onvoorzichtig met je was! Alleen doe jij na maanden nog steeds hetzelfde. Hij kan op een gegeven moment genoeg van je gedrag krijgen en voorgoed op je afknappen.
Probeer wat minder impulsief te zijn waar het andere mensen betreft. Vraag je van tevoren af wat voor consequenties je acties kunnen hebben. Je belt hem. En dan? En wat gebeurt er daarna? En vervolgens?
maandag 20 oktober 2014 22:17
Alles enigszins laten bezinken. Jullie posts (Waterplant, ik ben niet gestopt met lezen), mijn reacties, bezoek psych, alles van afgelopen week. Pijnlijk duidelijk geworden dat ik niet of weinig stilsta bij gevoelens van anderen (zoenman en ex). Dat ik moet veranderen en ex moet loslaten (of het nou is omdat ik van hem houd of omdat we (nog) geen zelfde toekomstvisie hebben, is daarvoor niet relevant).
Als ik jullie posts lees, ben ik niet de meest ideale partner geweest en heb ik het ex heel moeilijk gemaakt. En dat doet pijn.
En minder impulsief zijn....da's best lastig. Heb ik eigenlijk mijn hele leven al 'last' van.
Jullie openen mijn ogen, keihard, maar dat is oké. Ik heb dit forum niet geopend om te horen hoe goed ik het allemaal doe. Ik ben er nog niet, ik snap ook nog niet alles wat jullie zeggen: wel de woorden, maar toch... de essentie komt nog niet altijd aan.
En dan psych. Ik ben geschrokken van mezelf. Dat ik zo boos kon worden. Was (letterlijk) kotsmisselijk van alles en toen nog van die confronterende vragen....Pfff... Psych vond het wel goed van me. Heb ook echt wel gepraat. Da's wel positief. Psych vroeg of ik donderdag weer langs kon komen. Volgens haar maak ik grote stappen....nou, zij ziet meer dan ik.....
Als ik jullie posts lees, ben ik niet de meest ideale partner geweest en heb ik het ex heel moeilijk gemaakt. En dat doet pijn.
En minder impulsief zijn....da's best lastig. Heb ik eigenlijk mijn hele leven al 'last' van.
Jullie openen mijn ogen, keihard, maar dat is oké. Ik heb dit forum niet geopend om te horen hoe goed ik het allemaal doe. Ik ben er nog niet, ik snap ook nog niet alles wat jullie zeggen: wel de woorden, maar toch... de essentie komt nog niet altijd aan.
En dan psych. Ik ben geschrokken van mezelf. Dat ik zo boos kon worden. Was (letterlijk) kotsmisselijk van alles en toen nog van die confronterende vragen....Pfff... Psych vond het wel goed van me. Heb ook echt wel gepraat. Da's wel positief. Psych vroeg of ik donderdag weer langs kon komen. Volgens haar maak ik grote stappen....nou, zij ziet meer dan ik.....
maandag 20 oktober 2014 22:59
Meid, ik heb er echt mee gezeten of ik niet te hard ben geweest maar ik zou het zo jammer vinden dat je juist die mensen kwijt zou raken waar je zo gek op bent.
En geloof me, ik heb ook razend nare kantjes. Je eerlijkheid gaat je redden en de psych heeft gelijk, je gaat met sprongen en vandaar dat je waarschijnlijk er donderdag weer zit.
Schreeuwen en bijna kotsen van ellende en enorme woede betekent dat je eindelijk je verdriet en kwaadheid er uit knalt en de controle verliest. Ben je dood, ben je 10 kilo van aangekomen, ben je iemand kwijt geraakt? Nee dus. Eindelijk reageer je een keer met je gevoel i.p.v. een rationeel verhaal op te hangen of een plan te tekenen hoe het zit.
En nee, je hoeft ex niet los te laten uit liefde, het is niet of zwart of wit. Nu zie en voel je alles in extremen en daarom is het geen goed idee da je nu met ex contact opneemt. Ik geloof dat je oprecht van hem houdt, maar een relatie draait om compromissen en soms is het periodes dat de een meer toegeeft en soms weer de ander. Als je dat niet kunt is een eventuele relatie met ex gedoemd om te mislukken.
Ergens staat er een topic van mij hier over mijn huwelijk met mijn man die echt in zwaar weer terecht is gekomen dit jaar en god zij dank willen we zo graag samen verder dat we beide maatregelen hebben genomen maar het was zwaar en het veel energie en verdriet gekost.
Als je hier veel leest dan heb je halleluja huwelijken of snert relaties maar de werkelijkheid is dat ieder huisje zijn kruisje heeft.
Ga voor die hoofdprijs want het kan en je hebt de mentaliteit en het karakter om het allemaal te kunnen krijgen maar niet zoals je nu bent.
Je zal ook door je therapie leren dat het verdriet wat jij voelt, de eenzaamheid en de pijn niet exclusief is. Ook je ex, je vriendinnen en je buurman kennen deze gevoelens. De onderwerpen verschillen maar het gevoel niet. De volgende keer denk je eerst na voor je reageert op een situatie of een verhaal en je verplaatst je zelf in hun situatie.
Dat is de weg naar compassie en empathie, zo wordt je blij met je zelf want jij kan al met je gevoel omgaan en hebt kunnen accepteren dat klote dingen bij het leven horen.
Echt, je gaat nog helemaal goed en keihard vallen tussendoor hoort er bij.
En geloof me, ik heb ook razend nare kantjes. Je eerlijkheid gaat je redden en de psych heeft gelijk, je gaat met sprongen en vandaar dat je waarschijnlijk er donderdag weer zit.
Schreeuwen en bijna kotsen van ellende en enorme woede betekent dat je eindelijk je verdriet en kwaadheid er uit knalt en de controle verliest. Ben je dood, ben je 10 kilo van aangekomen, ben je iemand kwijt geraakt? Nee dus. Eindelijk reageer je een keer met je gevoel i.p.v. een rationeel verhaal op te hangen of een plan te tekenen hoe het zit.
En nee, je hoeft ex niet los te laten uit liefde, het is niet of zwart of wit. Nu zie en voel je alles in extremen en daarom is het geen goed idee da je nu met ex contact opneemt. Ik geloof dat je oprecht van hem houdt, maar een relatie draait om compromissen en soms is het periodes dat de een meer toegeeft en soms weer de ander. Als je dat niet kunt is een eventuele relatie met ex gedoemd om te mislukken.
Ergens staat er een topic van mij hier over mijn huwelijk met mijn man die echt in zwaar weer terecht is gekomen dit jaar en god zij dank willen we zo graag samen verder dat we beide maatregelen hebben genomen maar het was zwaar en het veel energie en verdriet gekost.
Als je hier veel leest dan heb je halleluja huwelijken of snert relaties maar de werkelijkheid is dat ieder huisje zijn kruisje heeft.
Ga voor die hoofdprijs want het kan en je hebt de mentaliteit en het karakter om het allemaal te kunnen krijgen maar niet zoals je nu bent.
Je zal ook door je therapie leren dat het verdriet wat jij voelt, de eenzaamheid en de pijn niet exclusief is. Ook je ex, je vriendinnen en je buurman kennen deze gevoelens. De onderwerpen verschillen maar het gevoel niet. De volgende keer denk je eerst na voor je reageert op een situatie of een verhaal en je verplaatst je zelf in hun situatie.
Dat is de weg naar compassie en empathie, zo wordt je blij met je zelf want jij kan al met je gevoel omgaan en hebt kunnen accepteren dat klote dingen bij het leven horen.
Echt, je gaat nog helemaal goed en keihard vallen tussendoor hoort er bij.
maandag 20 oktober 2014 23:18
Ik vind het echt goed van je dat, hoe lastig je het ook vindt, je hier eerlijk je verhaal doet. Dat je blijft reageren en leest wat we hier allemaal schrijven ook al krijg je af en toe op je kop.
Je ziet de voortgang misschien zelf niet, maar dat komt ook omdat je af en toe echt te streng voor jezelf bent, waardoor je soms gekke sprongen maakt.
Wat is er in jezelf waardoor je zelf niet die rust kan vinden en dat zo erg met ex zocht? Is dat met psych al een beetje besproken, de impulsiviteit en rusteloosheid? Ben je wel eens dagen op jezelf waar je tijd voor jezelf neemt om tot rust te komen en langzaam op te laden?
Je ziet de voortgang misschien zelf niet, maar dat komt ook omdat je af en toe echt te streng voor jezelf bent, waardoor je soms gekke sprongen maakt.
Wat is er in jezelf waardoor je zelf niet die rust kan vinden en dat zo erg met ex zocht? Is dat met psych al een beetje besproken, de impulsiviteit en rusteloosheid? Ben je wel eens dagen op jezelf waar je tijd voor jezelf neemt om tot rust te komen en langzaam op te laden?
