Relaties
alle pijlers
Ex met rust laten
zondag 29 juni 2014 21:27
Bijna een jaar na de topic opening kan ik zeggen dat ik mijn ex een "rustplaats" heb gegeven.
Het gaat goed met me, heb veel bijgeleerd en heb natuurlijk mijn ups and downs maar dat is het leven!
Dank jullie wel allemaal voor jullie steun!
Special thanks aan Monroe, Pollewop etc etc.
Pollewop..nieuw topic mag geopend worden!!
Het gaat goed met me, heb veel bijgeleerd en heb natuurlijk mijn ups and downs maar dat is het leven!
Dank jullie wel allemaal voor jullie steun!
Special thanks aan Monroe, Pollewop etc etc.
Pollewop..nieuw topic mag geopend worden!!
vrijdag 15 augustus 2014 15:48
Maka, over wat je ex denkt/voelt heb jij geen controle, maar over je eigen geluk/gevoel heb je dat wel. Dus als jij zin hebt om over een tijdje een drankje met die man te gaan drinken, lekker doen!
Idd, over een maand gaat het vast weer een stukje beter dan op dit moment... En mocht het dan toch niet goed voelen zeg je het alsnog af toch.
Idd, over een maand gaat het vast weer een stukje beter dan op dit moment... En mocht het dan toch niet goed voelen zeg je het alsnog af toch.
vrijdag 15 augustus 2014 18:16
Van alles, en alles doorelkaar heen. Dat hij vast vrolijk aan het daten is, dat hij een vriendin heeft, dat het hem geen zak interesseert hoe het met mij gaat, dat hij opgelucht is. Vandaag ook een hele slechte social media dag (ik). Ik ben webredacteur, en moet nu een nieuw contentmanagement-systeem onder de knie krijgen. En dat is erg veel werk en uitzoeken, en ik zit dus heel de tijd op fb
vrijdag 15 augustus 2014 18:27
hmm....pollewop, toch maar uit je whatsapp gooien? Ik denk zeker dat hij niet vrolijk door huppelt. Misschien dat ie wel date maar dat hoeft ook niet leuk te zijn. Ik merk zelf dat aandacht van anderen fijn is maar toch ook heel verwarrend is. Kan zijn dat ie dat ook heeft. Veel op FB helpt je helaas ook niet. Je hebt in elk geval wel genoeg werk om daar op te richten.
Ik ben ook nog steeds geobsedeerd en heb hem nog bij Skype staan. Dus heel veel mag ik ook niet zeggen. Ik vrees dat we toch meer tijd nodig hebben voordat we een nieuwe topic kunnen gaan openen.
Ik ben ook nog steeds geobsedeerd en heb hem nog bij Skype staan. Dus heel veel mag ik ook niet zeggen. Ik vrees dat we toch meer tijd nodig hebben voordat we een nieuwe topic kunnen gaan openen.
vrijdag 15 augustus 2014 19:07
Hoi meiden,
Ik zag dit topic en dacht gelijk: JAAA, daar wil ik ook wat kwijt. Het is nogal een lang verhaal, maar ik zal proberen het in te korten.
Ik heb/had een relatie met een man voor ongeveer een half nu. Hij is een maand of 8 geleden uit elkaar gegaan met zijn ex vriendin en ze hebben samen 2 kinderen van 1 en 4. Ik heb zelf geen kinderen en weet ook niet of ik ze zou willen. Ik ben 30 trouwens. We zijn heel gek op elkaar, maar hij zit dus midden in allemaal 'gedoe'; het huis is verkocht, maar de sleutel nog niet overgedragen, het verdelen van de inboedel, maar bovenal is de omgangsregeling met de kinderen nog niet geregeld en daar gaan ze samen niet uit komen, dus er moet een mediator bij komen. Dit is natuurlijk allemaal heel veel voor hem (en voor haar) en hij woont ook nog eens een uur rijden bij mij vandaan. In de eerste paar maanden ging het heel goed. We waren zo verliefd dat het niks uitmaakte allemaal en we zouden samen gelukkig worden en alles zou goed komen.
Maar natuurlijk is het allemaal niet zo rooskleurig en vind ik het dus ook heel moeilijk. Met name dat niemand (behalve 1 vriend van hem) van mijn bestaan af weet. Zijn familie weet van niks en zijn ex ook niet, omdat hij panisch is dat zij de kinderen van hem wil afpakken. Op sommige momenten heb ik er vrede mee dat ik nu een soort van op de laatste plaats kom, maar op andere momenten maakt het me gek en word ik zo kwaad. We hadden de afspraak dat we in september samen op vakantie zouden gaan, maar nu blijkt ineens dat dat niet door kan gaan vanwege zijn financiën en gebrek aan tijd. Hij is daar niet zelf over begonnen (dat t niet door kon gaan), ik moest het echt uit hem trekken. Ik heb me er zo op verheugd en nu blijkt het dus niet door te gaan. Wat ik ook zo moeilijk vind, is dat hij geen enkel idee heeft wanneer we echt samen kunnen zijn...dus wanneer het bekend mag worden en ik bijvoorbeeld ook zijn kinderen kan zien. Het voelt voor mij als een soort van halve relatie en ik voel me tekort gedaan. Ik begrijp zijn situatie ook. Maar het doet me zo'n pijn allemaal. Al meerdere keren heb ik gedacht om er een punt achter te zetten, maar ik kan het niet omdat ik echt veel van hem hou. Maar soms vraag ik me ook af of ik niet gewoon heel bang ben om alleen over te blijven.
Mijn excuses voor het toch nogal lange verhaal...maar ik wilde het heel graag even kwijt.
Misschien zijn er nog meer meiden die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten?
Ik zag dit topic en dacht gelijk: JAAA, daar wil ik ook wat kwijt. Het is nogal een lang verhaal, maar ik zal proberen het in te korten.
Ik heb/had een relatie met een man voor ongeveer een half nu. Hij is een maand of 8 geleden uit elkaar gegaan met zijn ex vriendin en ze hebben samen 2 kinderen van 1 en 4. Ik heb zelf geen kinderen en weet ook niet of ik ze zou willen. Ik ben 30 trouwens. We zijn heel gek op elkaar, maar hij zit dus midden in allemaal 'gedoe'; het huis is verkocht, maar de sleutel nog niet overgedragen, het verdelen van de inboedel, maar bovenal is de omgangsregeling met de kinderen nog niet geregeld en daar gaan ze samen niet uit komen, dus er moet een mediator bij komen. Dit is natuurlijk allemaal heel veel voor hem (en voor haar) en hij woont ook nog eens een uur rijden bij mij vandaan. In de eerste paar maanden ging het heel goed. We waren zo verliefd dat het niks uitmaakte allemaal en we zouden samen gelukkig worden en alles zou goed komen.
Maar natuurlijk is het allemaal niet zo rooskleurig en vind ik het dus ook heel moeilijk. Met name dat niemand (behalve 1 vriend van hem) van mijn bestaan af weet. Zijn familie weet van niks en zijn ex ook niet, omdat hij panisch is dat zij de kinderen van hem wil afpakken. Op sommige momenten heb ik er vrede mee dat ik nu een soort van op de laatste plaats kom, maar op andere momenten maakt het me gek en word ik zo kwaad. We hadden de afspraak dat we in september samen op vakantie zouden gaan, maar nu blijkt ineens dat dat niet door kan gaan vanwege zijn financiën en gebrek aan tijd. Hij is daar niet zelf over begonnen (dat t niet door kon gaan), ik moest het echt uit hem trekken. Ik heb me er zo op verheugd en nu blijkt het dus niet door te gaan. Wat ik ook zo moeilijk vind, is dat hij geen enkel idee heeft wanneer we echt samen kunnen zijn...dus wanneer het bekend mag worden en ik bijvoorbeeld ook zijn kinderen kan zien. Het voelt voor mij als een soort van halve relatie en ik voel me tekort gedaan. Ik begrijp zijn situatie ook. Maar het doet me zo'n pijn allemaal. Al meerdere keren heb ik gedacht om er een punt achter te zetten, maar ik kan het niet omdat ik echt veel van hem hou. Maar soms vraag ik me ook af of ik niet gewoon heel bang ben om alleen over te blijven.
Mijn excuses voor het toch nogal lange verhaal...maar ik wilde het heel graag even kwijt.
Misschien zijn er nog meer meiden die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten?
vrijdag 15 augustus 2014 23:56
Ik heb helaas weer een baaldag kan iemand mij even oppeppen? Ik heb nu al sinds het uit is gegaan geen contact meer gehad en ik ben daar trots op, maar hij ook al een maand niet meer met mij. Ik weet dat dit het beste is, maar wilt hij dan niet weten hoe het met mij gaat? Heel stom. Heb echt het idee dat ik nooit meer een man kan vertrouwen. En ergens weet ik dat dit over gaat en dat ik mijn volgende partner wel credits geef. Maar sh#t ik denk nu echt waar ga ik mee eindigen? Misschien wel met zo'n vent die vreemdgaat of die me ook weer verlaat. Ik wil dit gevoel gewoon niet, want het is nergens goed voor. Ik heb al geleerd dus pijn blijf weg
zaterdag 16 augustus 2014 00:01
Ik ken het, ik heb ook een maand geen contact en zit zo nu en dan ook op Skype te turen of hij mij ziet, of aan mij denkt etc... Maar helaas ik vrees dat
Als je contact zoekt de net opgedroogde wonden weer openscheurt. Althans dat denk ik. Ik weet het ook niet.
Tja, mannen en vertrouwen,,...ze zullen toch niet allemaal dezelfde zijn?? Er zal vast wel ergens een goede lopen. Knuffel!
Als je contact zoekt de net opgedroogde wonden weer openscheurt. Althans dat denk ik. Ik weet het ook niet.
Tja, mannen en vertrouwen,,...ze zullen toch niet allemaal dezelfde zijn?? Er zal vast wel ergens een goede lopen. Knuffel!
zaterdag 16 augustus 2014 00:27
zaterdag 16 augustus 2014 16:38
Ik ben vandaag even boos, alles maar dan ook echt alles laat mij aan die stomme ex van mij denken. Ik weet dat ik beter af ben zonder hem en dan toch dat stomme gevoel! Waarom? Waarom? Waarom? Overal waar ik kijk zijn stelletjes en mensen zeggen dat het vanzelf overgaat en dat ik positief moet denken en dan gaan ze weer terug naar hun partner (jaloezie). Stomme groene monster van mij. Het is zo raar een maand geleden zat ik aan hun kant en had ik ook een relatie. Sorry voor mijn gezeik dames. Moet wel even zeggen dat ik trots ben op jullie met het schoonmaken hoop dat jullie een betere dag hebben vandaag
zaterdag 16 augustus 2014 16:49
Ik word gek van het gevoel dat ik niet gemist wordt. mij ex heeft al een ander en de angst en onzekerheid van gaat iemand ooit nog van mij houden wordt af en toe even te veel. vanacht mijn ex tegen gekomen maar hij heeft mij niet gezien volgens mij en hij ging ook net naar huis dus dat was wel fijn. Hij zag er ook niet uit wat op zich wel fijn was, maar ik kan het fijne van onze relatie maar niet uit mijn hoofd zetten. 
telkens weer ergens een stemmetje van misschien komt het nog goed en dan een stemmetje, nee hij is al met een ander en hij heeft je zo veel pijn gedaan doe niet zo stom. ik haat liefde
telkens weer ergens een stemmetje van misschien komt het nog goed en dan een stemmetje, nee hij is al met een ander en hij heeft je zo veel pijn gedaan doe niet zo stom. ik haat liefde
