Relaties
alle pijlers
Ex met rust laten
zondag 29 juni 2014 21:27
Bijna een jaar na de topic opening kan ik zeggen dat ik mijn ex een "rustplaats" heb gegeven.
Het gaat goed met me, heb veel bijgeleerd en heb natuurlijk mijn ups and downs maar dat is het leven!
Dank jullie wel allemaal voor jullie steun!
Special thanks aan Monroe, Pollewop etc etc.
Pollewop..nieuw topic mag geopend worden!!
Het gaat goed met me, heb veel bijgeleerd en heb natuurlijk mijn ups and downs maar dat is het leven!
Dank jullie wel allemaal voor jullie steun!
Special thanks aan Monroe, Pollewop etc etc.
Pollewop..nieuw topic mag geopend worden!!
maandag 1 september 2014 11:00
Ik heb het ook.
Nu ook ongeveer 10 weken (of langer), en het verdriet is er nog steeds. Het ging super goed en laatste week heb ik weer verdriet en depressiviteit.
Voel me behoorlijk eenzaam.
Ik probeer wel positief te blijven en helpt inderdaad om negatieve punten op te noemen.
Ik schaam me beetje voor dat ik er nog steeds zoveel mee bezig ben. Schaam me om iets tegen vriendinnen te zeggen en vooral tegen hem, hij is al een stuk verder (denk ik dan).
Laatste wilde ik hem appen (ik had veeeel gedronken tijdens het stappen), maar ik heb het niet gedaan. Trots op mezelf.
Nu ook ongeveer 10 weken (of langer), en het verdriet is er nog steeds. Het ging super goed en laatste week heb ik weer verdriet en depressiviteit.
Voel me behoorlijk eenzaam.
Ik probeer wel positief te blijven en helpt inderdaad om negatieve punten op te noemen.
Ik schaam me beetje voor dat ik er nog steeds zoveel mee bezig ben. Schaam me om iets tegen vriendinnen te zeggen en vooral tegen hem, hij is al een stuk verder (denk ik dan).
Laatste wilde ik hem appen (ik had veeeel gedronken tijdens het stappen), maar ik heb het niet gedaan. Trots op mezelf.
maandag 1 september 2014 11:14
Goed dat je hem niet geappt hebt. Heel goed.
Ik heb zelf die neiging helemaal niet. Eigenlijk juist het tegenovergestelde. Ik vermijd hem, zijn vrienden en plaatsen waar hij kan komen. Lastig, want we hadden beiden ons sociale leven in dezelfde plaats.
Maar hij is al verder dan ik en ik schaam me, voel me vernederd, afgewezen, socially awkward etc. Vandaar dat ik hem helemaal niet wil zien. Ben er ook nog steeds zoveel mee bezig en echt; ik heb het gevoel dat ik geen centimeter op schiet. Bij jou lees ik nog meer dat je terugvallen hebt, maar dat je ook goede momenten kent. Klopt dat? Zoja: goed van je.
Bij mij is het letterlijk nog geen moment goed gegaan sinds de breuk. Ik mis hem en alles van ons, variërend van een dof continue gevoel van gemis tot haast ondraaglijke uitschieters.
En ja, ook ik voel me heel alleen. Heb tweeënhalf jaar met hem samengewoond. Soms hoop ik dat hij mij ook mist. Maar ik denk dat hij verbaasd zou zijn hoe kapot ik er nog van ben.
Ik heb zelf die neiging helemaal niet. Eigenlijk juist het tegenovergestelde. Ik vermijd hem, zijn vrienden en plaatsen waar hij kan komen. Lastig, want we hadden beiden ons sociale leven in dezelfde plaats.
Maar hij is al verder dan ik en ik schaam me, voel me vernederd, afgewezen, socially awkward etc. Vandaar dat ik hem helemaal niet wil zien. Ben er ook nog steeds zoveel mee bezig en echt; ik heb het gevoel dat ik geen centimeter op schiet. Bij jou lees ik nog meer dat je terugvallen hebt, maar dat je ook goede momenten kent. Klopt dat? Zoja: goed van je.
Bij mij is het letterlijk nog geen moment goed gegaan sinds de breuk. Ik mis hem en alles van ons, variërend van een dof continue gevoel van gemis tot haast ondraaglijke uitschieters.
En ja, ook ik voel me heel alleen. Heb tweeënhalf jaar met hem samengewoond. Soms hoop ik dat hij mij ook mist. Maar ik denk dat hij verbaasd zou zijn hoe kapot ik er nog van ben.
maandag 1 september 2014 11:30
Ik vermijd hem ook en kijk bewust niet op social media. Maar omdat ik dus had gedronken, toen wilde ik van alles uitspreken naar hem toe.
Ik heb veel goede momenten gehad, maar dat komt puur omdat ik veel afleiding heb. En als ik dat niet heb, dan val ik weer terug.
Heeeel langzaam gaat het beter..
Laatst had iemand parfum op die hij ook normaal op heeft = weer terugval. Zuchttttt...
Jij ook sterkte nog. We komen er wel
Ik heb veel goede momenten gehad, maar dat komt puur omdat ik veel afleiding heb. En als ik dat niet heb, dan val ik weer terug.
Heeeel langzaam gaat het beter..
Laatst had iemand parfum op die hij ook normaal op heeft = weer terugval. Zuchttttt...
Jij ook sterkte nog. We komen er wel
maandag 1 september 2014 11:55
quote:liefss1 schreef op 01 september 2014 @ 09:00:
Nog een paar tips van mijn kant, die mij geholpen hebben.
- Cabaret filmpjes op YouTube kijken;
- Alles weggooien (van je ex) wat je eigenlijk, spuuglelijk etc vond!
- Huis opnieuw aankleden;
- Denken aan de negatieve kanten van je ex, deze ga je zeker niet missen;
- Tegen vreemden "hoi" zeggen, alsof je ineens heel veel mensen kent;-)
- geloven in jezelf, je ex is ooit op je gevallen, die sukkel zet er een punt achter, maar jij kan echt houden van iemand! Moet je nagaan dat je kan houden van Mr. Perfect en hoe blij hij zal zijn met je!
- Zorg besteden aan je uiterlijk! Kom je je ex tegen of vrienden van, dan zie jij er goed uit! Maakt dat dat wordt doorverteld.....hoppa, ex jaloers! Zo werken mannen nou eenmaal!
Groetjes
Helemaal gelijk heb je!! Goede tips!
Mijn ex heeft in het begin toen het net uit was nog een keer gereageerd op een whatsapp foto.
Ik was veel gaan sporten, zonnebankje enz en had een nieuwe foto op whatsapp geplaatst.
Meteen een berichtje van hem:"Hey, wauw, mooie foto.. hoe gaat het met je?"
Sommige mannen zijn echt easy wat dat betreft, ik heb gezegd dat het heel goed ging natuurlijk
Ja het is cliché maar mannen handelen heel vaak uit ego en als ze weer een beetje uit die ego zone zijn (hoe je het ook mag noemen) zoeken ze weer toenadering. "Oh ze was toch wel heel leuk....." Zeker als je je sterk hebt opgesteld.
Maar ja, idd dat voorgevoel he, ik weet 100% zeker dat hij weer contact gaat zoeken!
Nog een paar tips van mijn kant, die mij geholpen hebben.
- Cabaret filmpjes op YouTube kijken;
- Alles weggooien (van je ex) wat je eigenlijk, spuuglelijk etc vond!
- Huis opnieuw aankleden;
- Denken aan de negatieve kanten van je ex, deze ga je zeker niet missen;
- Tegen vreemden "hoi" zeggen, alsof je ineens heel veel mensen kent;-)
- geloven in jezelf, je ex is ooit op je gevallen, die sukkel zet er een punt achter, maar jij kan echt houden van iemand! Moet je nagaan dat je kan houden van Mr. Perfect en hoe blij hij zal zijn met je!
- Zorg besteden aan je uiterlijk! Kom je je ex tegen of vrienden van, dan zie jij er goed uit! Maakt dat dat wordt doorverteld.....hoppa, ex jaloers! Zo werken mannen nou eenmaal!
Groetjes
Helemaal gelijk heb je!! Goede tips!
Mijn ex heeft in het begin toen het net uit was nog een keer gereageerd op een whatsapp foto.
Ik was veel gaan sporten, zonnebankje enz en had een nieuwe foto op whatsapp geplaatst.
Meteen een berichtje van hem:"Hey, wauw, mooie foto.. hoe gaat het met je?"
Sommige mannen zijn echt easy wat dat betreft, ik heb gezegd dat het heel goed ging natuurlijk
Ja het is cliché maar mannen handelen heel vaak uit ego en als ze weer een beetje uit die ego zone zijn (hoe je het ook mag noemen) zoeken ze weer toenadering. "Oh ze was toch wel heel leuk....." Zeker als je je sterk hebt opgesteld.
Maar ja, idd dat voorgevoel he, ik weet 100% zeker dat hij weer contact gaat zoeken!
maandag 1 september 2014 12:44
Zo typisch hè.
Ik ben 5 kg afgevallen (door stress, maar dat terzijde), ik ben veel bruiner, mijn haar is in mooie model, veel leuke kleren gehaald etc..
Merk wel dat ik me hierdoor ook beter voel.
Maar denk niet dat m'n ex iets laat horen, ergens ook wel goed. Alles moet afgesloten worden!!. Maar ik wil wel dat ie ziet hoe mooi ik ben geworden haha.
Ik ben 5 kg afgevallen (door stress, maar dat terzijde), ik ben veel bruiner, mijn haar is in mooie model, veel leuke kleren gehaald etc..
Merk wel dat ik me hierdoor ook beter voel.
Maar denk niet dat m'n ex iets laat horen, ergens ook wel goed. Alles moet afgesloten worden!!. Maar ik wil wel dat ie ziet hoe mooi ik ben geworden haha.
maandag 1 september 2014 13:18
Nu ik jullie hoor over schaamte besef ik me dat ik me ook erg schaam. Voornamelijk dat het me niet gelukt is hem gelukkig te maken.. Ik hield/hou echt heel veel van hem en probeerde zijn belang/geluk altijd voor te laten gaan op mijn eigen belangen. Ik probeerde het gewoon goed te doen voor hem, nu blijkt dat niet genoeg te zijn, dat is zo moeilijk te verteren.
Ik merk dat het inderdaad op sommige punten niet perse beter gaat, maar op andere wel. Op m'n werk kan ik bijvoorbeeld weer wat normaler functioneren, maar ik ga zo vroeg mogelijk naar huis en stort daar weer in. Ook de weekenden zijn heftig en dan voel ik me extra alleen en verdrietig.
Bij mij is het nu bijna 3 maanden uit en er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet gehuild heb. Dus dat wordt mijn doel voor de komende weken, een dag niet huilen.
Brabara, het is volkomen logisch dat je hem mist en je zo afgevlakt voelt. Snap dat je hem nu nog ontloopt maar ik zou ook graag tegen je willen zeggen dat je niet je leven moet aanpassen uit angst hem tegen te komen. Jij hebt er ook recht op om op die plekken te zijn! En laat hem niet die dingen voor jou verpesten.. Misschien is dit nu nog te moeilijk maar misschien kun je het over een tijdje van die kant benaderen... Voor nu veel sterkte en een dikke knuffel!!
Ik merk dat het inderdaad op sommige punten niet perse beter gaat, maar op andere wel. Op m'n werk kan ik bijvoorbeeld weer wat normaler functioneren, maar ik ga zo vroeg mogelijk naar huis en stort daar weer in. Ook de weekenden zijn heftig en dan voel ik me extra alleen en verdrietig.
Bij mij is het nu bijna 3 maanden uit en er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet gehuild heb. Dus dat wordt mijn doel voor de komende weken, een dag niet huilen.
Brabara, het is volkomen logisch dat je hem mist en je zo afgevlakt voelt. Snap dat je hem nu nog ontloopt maar ik zou ook graag tegen je willen zeggen dat je niet je leven moet aanpassen uit angst hem tegen te komen. Jij hebt er ook recht op om op die plekken te zijn! En laat hem niet die dingen voor jou verpesten.. Misschien is dit nu nog te moeilijk maar misschien kun je het over een tijdje van die kant benaderen... Voor nu veel sterkte en een dikke knuffel!!
anoniem_204284 wijzigde dit bericht op 01-09-2014 13:19
Reden: iets vergeten
Reden: iets vergeten
% gewijzigd
maandag 1 september 2014 13:18
Brabarba, het wisselt. Heel af en toe doe ik iets waar ik dan even echt van geniet. Maar de rest van de tijd voel ik me echt exact hoe jij het omschrijft: een dof, continu gevoel van gemis, met heftige uitschieters. Niks is écht leuk. Ik mis ons leventje samen, alle dingen die we samen deden, ondernamen. Dat gevoel van leegte is er iedere dag.
Ook ik voel me afgedankt, aan de kant gezet, een mislukkeling. Hij had na 2 weken al een ander. Dat was een hele heftige klap voor me. Ik spreek hem niet meer, vermijd hem waar het kan, kan niks over hem horen... geen contact. Zo vreemd, alsof hij er niet meer is, ineens. De halve dag denk ik: zou hij nog eens aan mij denken? Zou hij me missen?
Ik krijg ook het idee dat mensen al verwachten dat je eroverheen bent. Ik vind 10 weken niks, ik KAN niet sneller. Ik geef mezelf minstens een half jaar om weer een beetje te landen. Het is niet over, tot het over is. Maar ik word er zo moe, leeg en eenzamig van. Echt zo niet leuk...
Ook ik voel me afgedankt, aan de kant gezet, een mislukkeling. Hij had na 2 weken al een ander. Dat was een hele heftige klap voor me. Ik spreek hem niet meer, vermijd hem waar het kan, kan niks over hem horen... geen contact. Zo vreemd, alsof hij er niet meer is, ineens. De halve dag denk ik: zou hij nog eens aan mij denken? Zou hij me missen?
Ik krijg ook het idee dat mensen al verwachten dat je eroverheen bent. Ik vind 10 weken niks, ik KAN niet sneller. Ik geef mezelf minstens een half jaar om weer een beetje te landen. Het is niet over, tot het over is. Maar ik word er zo moe, leeg en eenzamig van. Echt zo niet leuk...
maandag 1 september 2014 14:05
Nou net gehoord van een gezamenlijke vriendin daar dat hij niks zegt over mij en dat hij haar(die andere waar ie gevoelsn voor had) is vergeten... Met andere woorden niks dus...en toch stelt het mij gerust. Dat ik niet meteen op zij ben gezet. En dat ie niet meteen hals over kop voor haar gaat,,, maar vergeten.,,ehm,, kunnen mannen dat zo makkelijk dan?
maandag 1 september 2014 14:08
Ik heb al de hele ochtend het gevoel dat ik geen lucht krijg. Ik heb gesproken met een vriendin van hem, die op een bepaald moment geïrriteerd op mij reageerde. Niet van mijn ex, maar via-via had zij iets van mij gehoord, waar ze geschrokken van was.
Nu blijkt familie van hem, waar ik nog steeds een goed contact mee had, mij ontvriend te hebben op Facebook.
Er gaat dus een verhaal over mij in de rondte, die mensen nogal schijnt te raken. Ik heb hem wel een boze mail gestuurd (netjes gebleven hoor), maar het lijkt wel alsof hij daarmee zijn voordeel doet.
Nog meer lijntjes doorknippen dus. Heb ik gedaan, maar meer lucht heb ik niet gekregen. Een dikke, dikke 3!
Nu blijkt familie van hem, waar ik nog steeds een goed contact mee had, mij ontvriend te hebben op Facebook.
Er gaat dus een verhaal over mij in de rondte, die mensen nogal schijnt te raken. Ik heb hem wel een boze mail gestuurd (netjes gebleven hoor), maar het lijkt wel alsof hij daarmee zijn voordeel doet.
Nog meer lijntjes doorknippen dus. Heb ik gedaan, maar meer lucht heb ik niet gekregen. Een dikke, dikke 3!
maandag 1 september 2014 14:09
Brabarba, het is vanaf maart uit dit jaar...
Ik had pas een jaar iets met hem hoor, want lees veel over samenwonen enz, dan lijkt het me nog moeilijker!
Maarja, toch doet het pijn he....
Ik herken dat Pollewop, ik voelde me ook echt aan de kant gezet. Eigenlijk was/is dat ook zo...
Ik heb in het begin zo aan mezelf getwijfeld, hij heeft me aan het twijfelen gemaakt.
Heb ik wel goed genoeg mijn best gedaan? Was ik wel leuk genoeg?
Maar ik heb alle positieve/lieve/leuke dingen opgeschreven die ik voor hem heb gedaan en dat heeft me geholpen om het op een rij te krijgen. Het lag niet aan mij! Dus misschien ook een tip voor jou Pollewop want je bent geen mislukking, hij heeft jou dat gevoel gegeven en dat zegt iets over HEM niet over JOU.
En daarnaast, als hij zo snel kan schakelen, nee dankje, gaat hij dat dan ook bij zijn nieuwe vriendin doen als er iets "beters" voorbij komt?
Zo iemand hoef ik gewoon echt niet. Dus ook die gedachte heeft me geholpen!
Verder een voor iedereen, want het is niet makkelijk!
Ik had pas een jaar iets met hem hoor, want lees veel over samenwonen enz, dan lijkt het me nog moeilijker!
Maarja, toch doet het pijn he....
Ik herken dat Pollewop, ik voelde me ook echt aan de kant gezet. Eigenlijk was/is dat ook zo...
Ik heb in het begin zo aan mezelf getwijfeld, hij heeft me aan het twijfelen gemaakt.
Heb ik wel goed genoeg mijn best gedaan? Was ik wel leuk genoeg?
Maar ik heb alle positieve/lieve/leuke dingen opgeschreven die ik voor hem heb gedaan en dat heeft me geholpen om het op een rij te krijgen. Het lag niet aan mij! Dus misschien ook een tip voor jou Pollewop want je bent geen mislukking, hij heeft jou dat gevoel gegeven en dat zegt iets over HEM niet over JOU.
En daarnaast, als hij zo snel kan schakelen, nee dankje, gaat hij dat dan ook bij zijn nieuwe vriendin doen als er iets "beters" voorbij komt?
Zo iemand hoef ik gewoon echt niet. Dus ook die gedachte heeft me geholpen!
Verder een voor iedereen, want het is niet makkelijk!
maandag 1 september 2014 16:48
@jennifer1992 Ik herken wat je zegt. Maar ik schaam me ook omdat ik het gevoel heb dat het voor een groot deel (zoniet helemaal) mijn schuld is dat de relatie voorbij is. Hij ging een opleiding doen en was daarvoor doordeweeks van huis; we groeiden uit elkaar; ik werd onzeker en daardoor jaloers (zo uit zich dat bij mij); hopsakee: steeds vaker ruzie. En toen trok hij het dus niet meer. Was er echt klaar mee. Twee dagen voor het uit ging hield hij nog van me. We kregen de zoveelste heftige ruzie en dat was de druppel. De dag na de ruzie was het voorbij. Dus ja, ik kom hem liever niet tegen. Ik was zo onzeker en bang dat het voorbij zou gaan en dat is dus ook gebeurd.
Zo vreselijk zonde. Als ik minder onzeker was geweest (issue dat ik al langer heb en waaraan ik ook werk), waren we nu waarschijnlijk nog bij elkaar geweest. Ik haat mezelf erom. En ik denk dat jullie situatie anders is; jullie valt misschien jezelf minder te verwijten.
Ergens kan ik het gewoon nog steeds niet geloven. Vond gisteren een kaart van hem aan mij waarin stond: 'Wat er ook gebeurt, wij worden samen oud. Nooit heb ik iets zo zeker geweten'.
En toch is een jaar later alles voorbij. Soms voelt hij nog zo dichtbij... alsof het wel goed komt. Alsof hij me nog gaat missen. Maar hij denkt waarschijnlijk niet eens meer zoveel aan mij.
@ Pollewop Ik snap wat je bedoelt met dat mensen verwachten dat je er al een beetje overheen bent. Voor mijn gevoel begint het diepe verdriet nu pas goed. Maar de telefoontjes en bezorgde appjes e.d. komen al niet of nauwelijks meer. Daardoor kom je een beetje in een spagaat: als je laat merken dat het nog steeds slecht gaat, vervreemd je mensen misschien van je. Maar doen alsof lukt ook niet goed en je wil het niet overhaasten... Ik geef mezelf een jaar... Ik ken mezelf. Ik heel niet makkelijk en dit was voor mijn gevoel mijn grote liefde.
Zo vreselijk zonde. Als ik minder onzeker was geweest (issue dat ik al langer heb en waaraan ik ook werk), waren we nu waarschijnlijk nog bij elkaar geweest. Ik haat mezelf erom. En ik denk dat jullie situatie anders is; jullie valt misschien jezelf minder te verwijten.
Ergens kan ik het gewoon nog steeds niet geloven. Vond gisteren een kaart van hem aan mij waarin stond: 'Wat er ook gebeurt, wij worden samen oud. Nooit heb ik iets zo zeker geweten'.
En toch is een jaar later alles voorbij. Soms voelt hij nog zo dichtbij... alsof het wel goed komt. Alsof hij me nog gaat missen. Maar hij denkt waarschijnlijk niet eens meer zoveel aan mij.
@ Pollewop Ik snap wat je bedoelt met dat mensen verwachten dat je er al een beetje overheen bent. Voor mijn gevoel begint het diepe verdriet nu pas goed. Maar de telefoontjes en bezorgde appjes e.d. komen al niet of nauwelijks meer. Daardoor kom je een beetje in een spagaat: als je laat merken dat het nog steeds slecht gaat, vervreemd je mensen misschien van je. Maar doen alsof lukt ook niet goed en je wil het niet overhaasten... Ik geef mezelf een jaar... Ik ken mezelf. Ik heel niet makkelijk en dit was voor mijn gevoel mijn grote liefde.
dinsdag 2 september 2014 09:32
Ongelofelijk he, hoe dingen kunnen veranderen. Je denkt dat het voor altijd is maar uiteindelijk blijkt het niet zo te zijn.
Iedere situatie is anders, ik verwijt ook een heel groot stuk aan mezelf, als ik het aan had zien komen had ik er meer energie ingestoken, dingen anders aangepakt en in plaats van een pauze juist dingen samen gaan doen om zijn gevoel voor mij weer levend te maken. Maar dat is allemaal 'als als als'. Helaas kunnen we er niks aan doen. En hoewel jij denkt dat het allemaal jouw schuld is, heeft hij ook een groot aandeel in dit alles. Hij had jou ook kunnen steunen in jou onzekerheid en voor jou kunnen gaan...
Zelf heb ik er veel moeite mee dat ik nogsteeds mijn toekomst met ex zie. Ik kan er niks aan doen maar het gevoel is zo sterk dat we over een tijdje weer bij elkaar komen. Natuurlijk weet ik ergens dat ik mezelf voor de gek hou en me vastklamp aan iets dat er niet meer is. Ik weet alleen niet hoe ik dit uit mijn hoofd kan krijgen... Hoe doen jullie dit?
Iedere situatie is anders, ik verwijt ook een heel groot stuk aan mezelf, als ik het aan had zien komen had ik er meer energie ingestoken, dingen anders aangepakt en in plaats van een pauze juist dingen samen gaan doen om zijn gevoel voor mij weer levend te maken. Maar dat is allemaal 'als als als'. Helaas kunnen we er niks aan doen. En hoewel jij denkt dat het allemaal jouw schuld is, heeft hij ook een groot aandeel in dit alles. Hij had jou ook kunnen steunen in jou onzekerheid en voor jou kunnen gaan...
Zelf heb ik er veel moeite mee dat ik nogsteeds mijn toekomst met ex zie. Ik kan er niks aan doen maar het gevoel is zo sterk dat we over een tijdje weer bij elkaar komen. Natuurlijk weet ik ergens dat ik mezelf voor de gek hou en me vastklamp aan iets dat er niet meer is. Ik weet alleen niet hoe ik dit uit mijn hoofd kan krijgen... Hoe doen jullie dit?
dinsdag 2 september 2014 11:02
Jennifer1992, ik heb precies hetzelfde. Ik weet dat ik geen hoop moet hebben maar stiekem heb ik dat wel... Terwijl ik eigenlijk niet eens terug bij hem moet willen(iedereen verklaart me voor gek dat ik dst eventueel zou doen of willen). Maarja.. Hij blijft me maar whatsappen om de meest onzinnige redenen. Dan stuurt hij me bijvoorbeeld ineens weer 'hoi' en dst gewoon twee keer op een dag. Als ik dan vraag of er iets is is er niks... Ik snap er niks meer van. Nouja morgen zie ik hem dus en blijft hij eten. Ik ga al mijn gevoel vertellen over afgelopen weken, waarschijnlijk stoot ik hem daarmee helemaal af en zit de vriendschap die we nu hebben er niet meer in(maarja welke vriendschap kun je hebben met je ex als het 2,5 maand uit is en je nog seks met elkaar hebt) t is gewoon alsof we elkaar niet loslaten en op deze manier kan ik ook niet verder. Pfff ik ben nu al zenuwachtig voor morgen. Heb de hele tijd zoon zenuwachtig gevoel in mijn buik. Dusja ik zou ook willen weten hoe ik die hoop kwijt moet raken...
wherever you go, go with all your heart
dinsdag 2 september 2014 12:36
Brabara, het is alsof ik mijn eigen verhaal lees...
Ook ik geef mezelf van alles de schuld. Ook ik vergeet ineens dat het de laatste anderhalf jaar zwaar was. ook hij eed een zware opleiding, en zegt zelf dat hij me 'aan de kant heeft geduwd.' Ook ik ben erg onzeker (en ga daar weer mee aan de slag in psychotherapie, nu voor langere tijd). Maar ik weet wél dat een relatie actie-reactie is. Er is nooit 1 van de twee die 'schuld' heeft. Je bent met zijn 2-en. En daar gaat het mis. Ik heb erg de neiging jaloers te zijn, dit ook met hem besproken. Hoe dat komt, en wat ik ermee doe.
Toch voelde ik de binding, het commitment wegglijden. Dat lag niet aan mij: ik heb er heel veel aan gedaan om die binding te behouden. Maar als de ander meer en meer terugtrekt, gaat dat scheef lopen. Waardoor ik steeds vaker het gevoel had afgewezen te worden. En dat wakkert weer ander gedrag en gevoel aan. Ik kan zelfs zeggen dat ik mezelf geweld aan heb gedaan, om hem zo veel mogelijk ruimte te geven. Ging ik me ook als een loner opstellen. Maar dat is niet wie ik ben. En zo gaat dat dan verder en verder. Hij trekt zich terug, ik ga trekken op een gegeven moment om iets van een reactie te zien.
Mijn ex is iemand die misschien niet floreert in een relatie, met alles erop en eraan. Of niet met mij. Met zijn vorige vriendin trouwens ook niet. Ik heb weleens gedacht: hoe moet dit verder, kan ik zo de rest van mijn leven door? Ik heb me erg eenzaam gevoeld, en hij wellicht ook. Het is bizar dat dat gevoel totaal weg is. Ik zie alleen maar de fijne dingen.
Vandaag weer veel verdriet, om wat was en er niet meer is. Rouwen is hard werken. En ik ben moe.
Ook ik geef mezelf van alles de schuld. Ook ik vergeet ineens dat het de laatste anderhalf jaar zwaar was. ook hij eed een zware opleiding, en zegt zelf dat hij me 'aan de kant heeft geduwd.' Ook ik ben erg onzeker (en ga daar weer mee aan de slag in psychotherapie, nu voor langere tijd). Maar ik weet wél dat een relatie actie-reactie is. Er is nooit 1 van de twee die 'schuld' heeft. Je bent met zijn 2-en. En daar gaat het mis. Ik heb erg de neiging jaloers te zijn, dit ook met hem besproken. Hoe dat komt, en wat ik ermee doe.
Toch voelde ik de binding, het commitment wegglijden. Dat lag niet aan mij: ik heb er heel veel aan gedaan om die binding te behouden. Maar als de ander meer en meer terugtrekt, gaat dat scheef lopen. Waardoor ik steeds vaker het gevoel had afgewezen te worden. En dat wakkert weer ander gedrag en gevoel aan. Ik kan zelfs zeggen dat ik mezelf geweld aan heb gedaan, om hem zo veel mogelijk ruimte te geven. Ging ik me ook als een loner opstellen. Maar dat is niet wie ik ben. En zo gaat dat dan verder en verder. Hij trekt zich terug, ik ga trekken op een gegeven moment om iets van een reactie te zien.
Mijn ex is iemand die misschien niet floreert in een relatie, met alles erop en eraan. Of niet met mij. Met zijn vorige vriendin trouwens ook niet. Ik heb weleens gedacht: hoe moet dit verder, kan ik zo de rest van mijn leven door? Ik heb me erg eenzaam gevoeld, en hij wellicht ook. Het is bizar dat dat gevoel totaal weg is. Ik zie alleen maar de fijne dingen.
Vandaag weer veel verdriet, om wat was en er niet meer is. Rouwen is hard werken. En ik ben moe.
dinsdag 2 september 2014 12:40
Ik heb ook hoop.. Dan doet hij even aardig en vraagt hoe het met me gaat.. Dan ga ik denken dat ie t weer wil etc..
Maar ik weet dat het niks wordt, want laatst deed ie ook zo en bleek dat hij alleen seks wilde, want hij was al aan t daten.
Denk dat het iedere dag gewoon minder wordt..
Echt frustrerend is dat.
Maar ik weet dat het niks wordt, want laatst deed ie ook zo en bleek dat hij alleen seks wilde, want hij was al aan t daten.
Denk dat het iedere dag gewoon minder wordt..
Echt frustrerend is dat.
dinsdag 2 september 2014 15:40
@jennifer en liekeroem: Ik heb ook hoop en zo'n toekomstgevoel, maar die zijn bij mij echt NERGENS op gebaseerd. Vloeit voort uit het ongeloof dat het voorbij is denk ik. Want ik kan niet geloven dat we niet bij elkaar horen. Want we waren toch zo verliefd...
@bloemetje: ik ben niet goed in het aannemen van mijn eigen advies, terwijl ik achteraf vaak genoeg weet dat ik dingen wel had moeten doen of laten, maar het was dan te moeilijk. Het advies dat ik mezelf zou geven, en nu jou; afkappen, loslaten... Maar nogmaals: ik weet hoe moeilijk dat is (uit eerdere relaties).
@ Pollewop: bizar gewoon... in jouw reacties lees ik mijn verhaal. Een connectie die zo sterk begon en steeds zwakker wordt, vervreemding, jaloezie en onzekerheid (op het zieke - van mij dan he- af)...
En inderdaad nu dan maar opnieuw in therapie. Maar waarvoor he... Ja voor jezelf... Ik vind mezelf niet bepaald de moeite waard. Alles wat ik haat aan mezelf (die onzekerheid, jaloezie) is ook de reden dat de relatie uit is. Een soort überbevestiging zeg maar... En zolang hij bij mij was kon ik nog denken: het zal wel meevallen, want hij wil bij mij zijn. Maar dat wil hij nu dus niet meer. Dus het is wél heel erg... snap je een beetje wat ik bedoel? Ik haat mezelf om wat ik gedaan heb, hoe het gegaan is...
@bloemetje: ik ben niet goed in het aannemen van mijn eigen advies, terwijl ik achteraf vaak genoeg weet dat ik dingen wel had moeten doen of laten, maar het was dan te moeilijk. Het advies dat ik mezelf zou geven, en nu jou; afkappen, loslaten... Maar nogmaals: ik weet hoe moeilijk dat is (uit eerdere relaties).
@ Pollewop: bizar gewoon... in jouw reacties lees ik mijn verhaal. Een connectie die zo sterk begon en steeds zwakker wordt, vervreemding, jaloezie en onzekerheid (op het zieke - van mij dan he- af)...
En inderdaad nu dan maar opnieuw in therapie. Maar waarvoor he... Ja voor jezelf... Ik vind mezelf niet bepaald de moeite waard. Alles wat ik haat aan mezelf (die onzekerheid, jaloezie) is ook de reden dat de relatie uit is. Een soort überbevestiging zeg maar... En zolang hij bij mij was kon ik nog denken: het zal wel meevallen, want hij wil bij mij zijn. Maar dat wil hij nu dus niet meer. Dus het is wél heel erg... snap je een beetje wat ik bedoel? Ik haat mezelf om wat ik gedaan heb, hoe het gegaan is...
dinsdag 2 september 2014 17:36
Ik ben er ook Maka
Ik weet waar mijn onzekerheid vandaan komt, ik weet dat ik irreele gedachten heb (lang leve therapie) maar het is zo verdomd moeilijk om dat niet te voelen...
Volgens mijn therapeut ben ik beschadigd in mijn basisvertrouwen. Ik heb er therapie voor gehad, emdr gehad en het is zo hardnekkig.
Ik snap PRECIES wat je bedoelt. Maar weet je: ik heb ook relaties gehad, waarin van jaloezie geen sprake was. Niks. Omdat ze me het basisgevoel, de connectie heel duidelijk lieten voelen. Ze kozen voor me, en dat voelde ik. Mijn ex deed dat in het begin ook, heel sterk. Hij was zoals hij zelf tijdens die donderdag (toen hij vertelde over zijn nieuwe 'zomerflirt') 'knetterverliefd op me toen hij iets met me begon. Dat voelde ik toentertijd ook. Maar het zwakte steeds meer af, met vreemd gedrag van zijn kant. Afstandelijker, veeeeel meer eigen tijd nodig hebben, enz. Terwijl ik na bijna drie jaar enigszins wilde weten (en let op: heeeel minimaal, heel voorzichtig polsend) waar wij heen gingen als stel. Mijn behoeftes kwamen steeds minder aan bod...
Wat ik met de nieuwe therapie wil? Leren onvoorwaardelijk te vertrouwen op mezelf. Op mijn intuitie (die heel sterk is, maar die ik weg duw onder het mom: ik zal het wel weer verkeerd hebben...terwijl keer op keer duidelijk wordt, dat ik best mag vertrouwen op mezelf).
Na drie relaties die in de relatie vreemdgingen, en mij voor de gek hielden als ik erover begon - omdat ik het voelde - is er weinig van mijn zelfvertrouwen over. En nu hij me weg heeft geduwd en meteen een ander heeft, is dat wel de genadeklap.
Ik weet waar mijn onzekerheid vandaan komt, ik weet dat ik irreele gedachten heb (lang leve therapie) maar het is zo verdomd moeilijk om dat niet te voelen...
Volgens mijn therapeut ben ik beschadigd in mijn basisvertrouwen. Ik heb er therapie voor gehad, emdr gehad en het is zo hardnekkig.
Ik snap PRECIES wat je bedoelt. Maar weet je: ik heb ook relaties gehad, waarin van jaloezie geen sprake was. Niks. Omdat ze me het basisgevoel, de connectie heel duidelijk lieten voelen. Ze kozen voor me, en dat voelde ik. Mijn ex deed dat in het begin ook, heel sterk. Hij was zoals hij zelf tijdens die donderdag (toen hij vertelde over zijn nieuwe 'zomerflirt') 'knetterverliefd op me toen hij iets met me begon. Dat voelde ik toentertijd ook. Maar het zwakte steeds meer af, met vreemd gedrag van zijn kant. Afstandelijker, veeeeel meer eigen tijd nodig hebben, enz. Terwijl ik na bijna drie jaar enigszins wilde weten (en let op: heeeel minimaal, heel voorzichtig polsend) waar wij heen gingen als stel. Mijn behoeftes kwamen steeds minder aan bod...
Wat ik met de nieuwe therapie wil? Leren onvoorwaardelijk te vertrouwen op mezelf. Op mijn intuitie (die heel sterk is, maar die ik weg duw onder het mom: ik zal het wel weer verkeerd hebben...terwijl keer op keer duidelijk wordt, dat ik best mag vertrouwen op mezelf).
Na drie relaties die in de relatie vreemdgingen, en mij voor de gek hielden als ik erover begon - omdat ik het voelde - is er weinig van mijn zelfvertrouwen over. En nu hij me weg heeft geduwd en meteen een ander heeft, is dat wel de genadeklap.
dinsdag 2 september 2014 18:03
Ik ben nu begonnen met schematherapie en herken mezelf in zo ongeveer elk schema. Maar vooral de straffende ouder; ik ransel mezelf af en vertrouw inderdaad niet op mijn eigen oordeel want ik stel me aan/ben vreemd/onzeker/jaag mensen weg, etc.
En ergens vraag ik me soms ook af: had hij niet ook iets kunnen betekenen hierin? Maar dan vind ik weer van mezelf dat je dat niet van een ander moet vragen en dat je eerst van jezelf moet houden en als dat zo was (dat ik van mezelf hield) dan was ik om te beginnen al niet onzeker geweest... enzovoort enzovoort.
Terwijl ik, als ik één ding moet noemen waar ik goed in ben, zou zeggen: ik ben goed in het wegnemen van onzekerheid. Mijn lief voelt dat ik er voor hem ben en voor hem ga.
En inderdaad: ik heb ook relaties gehad waarin ik niet jaloers en onzeker was.
En Pollewop... ik snap je zo goed... ik heb ook 3 x meegemaakt dat ik bedonderd werd. Je wordt daardoor op een bepaalde manier gewired en ook al weet je dat je gevoel rationeel niet klopt, het gevoel van jaloezie en onzekerheid gaat niet weg alleen omdat je 'weet' dat het niet nodig is...
HUG
En ergens vraag ik me soms ook af: had hij niet ook iets kunnen betekenen hierin? Maar dan vind ik weer van mezelf dat je dat niet van een ander moet vragen en dat je eerst van jezelf moet houden en als dat zo was (dat ik van mezelf hield) dan was ik om te beginnen al niet onzeker geweest... enzovoort enzovoort.
Terwijl ik, als ik één ding moet noemen waar ik goed in ben, zou zeggen: ik ben goed in het wegnemen van onzekerheid. Mijn lief voelt dat ik er voor hem ben en voor hem ga.
En inderdaad: ik heb ook relaties gehad waarin ik niet jaloers en onzeker was.
En Pollewop... ik snap je zo goed... ik heb ook 3 x meegemaakt dat ik bedonderd werd. Je wordt daardoor op een bepaalde manier gewired en ook al weet je dat je gevoel rationeel niet klopt, het gevoel van jaloezie en onzekerheid gaat niet weg alleen omdat je 'weet' dat het niet nodig is...
HUG
dinsdag 2 september 2014 19:33
Nou dames, al is het het enige nuttige dat ik vandaag doe:
http://time.com/3154544/t ... for-getting-over-your-ex/
http://time.com/3154544/t ... for-getting-over-your-ex/
