Heftige ruzie om kattenharen

10-10-2014 11:25 1048 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal, (sorry voor onderwerpnaam, ging wat mis)



het zit me heel hoog en moet het even kwijt. Gisteren heftige ruzie gehad omdat man weer ging klagen over de kattenharen. Ik werd heel boos omdat het al de zoveelste keer was dat hij erover ging klagen terwijl ik dagelijks stofzuig en zeker om de dag (ook dagelijks) ons kat brostel. Hij doe niets in de huishouding en weigerd de kat te borstelen omdat het niet zijn kat is! Kat is pas 7 maanden. Ik wilde al lang een kat en de kinderen ook. Hij heeft ingestemd en heeft zelfs geholpen met zoeken.



Toen hij gisteren weer z'n opmerking maakte dat "nu weer z'n zooitje was" werd ik echt woest. Ik zei dat ik zijn gezeur spuugzat was en dat hij of moest helpen of zijn mond moest houden. Hij had het over de kat buiten zetten zodat hij nooit meer terug kon! En pakte hem op om dit ook daadwerkelijk te gaan doen!! Ik deed de achterdeur snel dicht en waarschuwde hem dat als hij dit deed hij het wel zou weten. Toen deed hij ons kat via de voordeur naar buiten (kat is een binnenkat die altijd achter in de tuin gaat maar nooit voor lang). Dochter greep in en pakte hem weer snel om binnen te zetten.



Ik heb in mn boosheid gezegd dat ik hem buiten zal zetten en niet de kat, en heb daar geen spijt van. Man is sinds gisteren boven, heeft de door mij opgeschepte eten van gisteren laten staan en is nu ook wakker maar komt niet naar beneden.



Het gaat mij niet zozeer om de kat, al hou ik heel van onze kat, gaat het mij meer om het niets doen van mijn man maar wel lopen klagen. Huishouding is al jaren punt van discussie geweest en ik heb mij daar zelfs bij neer gelegd. Vraag en verwacht niets meer van hem, en dan nog wel lopen zeuren van hoe en wanneer er wordt schoongemaakt. ...?? Hij zit lekker de hele dag op de bank is te beroerd om iets te doen. Zelf als ik aan het stofzuigen ben..moet ik hem vragen om op te staan. Vorige week heb ik het bewust niet gevraagd en hij bleef languit op de bank liggen!!! Ik heb toen om hem heen moeten stofzuigen.



Ook de dag daarvoor ging ik hardlopen en nam de kids mee...dochter deed mee en zootje ging op fiets. Kwam ik terug en ging gelijk koken. Toen vroeg hij mij vanuit de bank om aardappelen voor hem te brengen zodat hij ze kon schillen. Die kleine dingen erger ik me matteloos aan. Ik zei dat ik het liever zelf deed dan de moeite nemen om het te brengen.



De hele dag op de bank op zn mobiel maar wel lopen klagen over kattenharen en dan weigeren wat te doen!! bah....
Heftig... herkenbaar ook

Aan het eind van mij relatie was ik erg ziek. Heb kinderen van een eerdere relatie. Maargoed hij was al bijna 6 jaar hun stiefvader.

Ik had ex nodig omdat ik zo ziek was.

Vreselijke tijd. Ik herinner mij een keer dat het brood op was en zoon mij dat vertelde. Ik vroeg aan ex, wil je even brood halen?

Poeh..drama was dat. Uiteindelijk kwam zoon tussen de middag thuis en moest hij zelf brood halen. Ex mopperde vreselijk op de kinderen in die periode en mijn kinderen moesten zoveel taken en klusjes doen.

ik kon niks en dat deed mijn moederhart zo veel pijn.

Dat was voor mij ook de eyeopener. Een paar dagen later, na de meest heftige ruzie heeft hij zijn spullen gepakt.

wat een opluchting was dat.



inderdaad, van de kinderen verwacht hij hetzelfde als van jou...



Maar je bent goed bezig!

hou je taai
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 15 oktober 2014 @ 22:25:

[...]





Maar je hebt je kinderen wel voor zijn karretje laten spannen? Waarom heb je niet ingegrepen?HIJ heeft zijn kinderen voor zijn karretje gespannen

Ik denk dat hij alleen maar agressief was geworden als TO had ingegrepen. ZIJ zat in deze gespannen situatie en kent haar man het beste, zij kan het beste aanvoelen wat te doen in zo een gespannen situatie, inschatten in wat voor 'staat'haar man nu weer verkeerd. Soms moet je helaas dingen toestaan om erger te voorkomen. Maar de man blijft de aanstichter, hij is degene die deze emotionele waanzin in gang zet. Meamore begint dingen in te zien, niet te streng zijn.
Alle reacties Link kopieren
Oquote:dubiootje schreef op 15 oktober 2014 @ 22:25:

[...]





Maar je hebt je kinderen wel voor zijn karretje laten spannen? Waarom heb je niet ingegrepen?Ik wilde gewoon geen discussie, dat had de situatie alleen maar laten excaleren en dat vond ik niet verstandig. Zo doende. Hij had het al eerder benoemd in de eerdere discussie, ja en de kinderne moeten ook meer doen. Ik weet dat hij dit alleen maar zegt omdat hij niet wil dat van hem iets wordt verwacht. Had totaal geen zin om hem iets hierover te zeggen.
Hij wil gewoon niet meer doen als jullie. Hij gefrustreerd over de kattenharen? Dan moeten jullie er helemaal gek van worden, daar gaat hij echt voor zorgen lijkt het.

Hij wil die kat gewoon weg hebben... bah..
Alle reacties Link kopieren
quote:Crazyinlovee schreef op 15 oktober 2014 @ 22:53:

Hij wil gewoon niet meer doen als jullie. Hij gefrustreerd over de kattenharen? Dan moeten jullie er helemaal gek van worden, daar gaat hij echt voor zorgen lijkt het.

Hij wil die kat gewoon weg hebben... bah..Dat is het raarste: tegen de kat zelf is hij "poeslief". en zegt ook niets tegen het beestje te hebben omdat het wel een lief beestje is.
Je man is echt zielig bezig nu. De kinderen opeens inschakelen voor een klusje omdat hij te beroerd is om het zelf te doen

Echt wat een l*l
Alle reacties Link kopieren
quote:meamore schreef op 15 oktober 2014 @ 22:47:

O

[...]





Ik wilde gewoon geen discussie, dat had de situatie alleen maar laten excaleren en dat vond ik niet verstandig. Zo doende. Hij had het al eerder benoemd in de eerdere discussie, ja en de kinderne moeten ook meer doen. Ik weet dat hij dit alleen maar zegt omdat hij niet wil dat van hem iets wordt verwacht. Had totaal geen zin om hem iets hierover te zeggen.



Ben je bang voor een confrontatie of bang voor agressie? In het tweede geval moet je zo snel mogelijk je koffers pakken en daar wegwezen - met de kinderen.



Het lijkt er niet op dat het tweede aan de hand is. En in het eerste geval blijf je zijn overheersende en manipulatieve gedrag faciliteren. Natuurlijk is je man degene die zijn kinderen voor zijn karretje spant, maar als de andere ouder is het jouw plicht om in te grijpen als je ziet dat ze zo behandeld worden. Zij zijn nu inzet in jullie huwelijksproblemen, dat kan écht niet. Jij durft de confrontatie met je man niet aan te gaan, daar moet je niet hun probleem van maken.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Ik

ben eens een paar maanden in huishoudstaking gegaan. De vaat laten

staan, de was, alles. We aten van plastic servies met plastic bestek,

hahaha. We konden het servies en bestek daarna weggooien, whahaha. Dat

vond ie niet leuk en sindsdien zeurt ie niet vaak meer over troep of

haren. Ik dreig gewoon weer met een huishoudstaking.



Maar ik denk dat je je beter kunt richten op zijn sterke kanten. Mijn

vriend maakt me altijd aan het lachen en hij kan heel goed zware dingen

tillen. En als er een grote mot binnenvliegt, gaat ie die voor me

vermoorden. Ik ben als de dood voor grote motten. En er zijn meer dingen

die ik aan hem waardeer. Ik heb, net als jij, geaccepteerd dat ie nooit

mee gaat doen met het huishouden maar dan moet ie wel verder lekker

zijn klep dichthouden over de details. Het huishouden is mijn ding,

grrr, afblijven. Ik roep gewoon als ie vervelend is, 'Wilde je vanavond

nog een stuk vlees eten of geef ik het aan de honden vandaag?' Leverage!

En veeel humor. Dat helpt.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
Alle reacties Link kopieren
quote:gladoortje74 schreef op 15 oktober 2014 @ 23:55:

Ik

ben eens een paar maanden in huishoudstaking gegaan. De vaat laten

staan, de was, alles. We aten van plastic servies met plastic bestek,

hahaha. We konden het servies en bestek daarna weggooien, whahaha. Dat

vond ie niet leuk en sindsdien zeurt ie niet vaak meer over troep of

grrr, afblijven. Ik roep gewoon als ie vervelend is, 'Wilde je vanavond

nog een stuk vlees eten of geef ik het aan de honden vandaag?' Leverage!

En veeel humor. Dat helpt.Dat laatste zou hij echt niet pikken hoor.....hij houdt gewoon niet van een grote mond terug of op zijn plek gezet worden. Dus heb ik al die jaren maar ja amen gedaan/ gezegd. Hushoudingstaking trouwens ook niet. Dan zou hij ook niets doen denk ik en net als nu uit trots ook voor zijn eigen eten zorgen. En humor....ja dat heeft hij af en toe maar dat is voor mij niet alles....die mot durf ik ook zelf te pakken...hahaha. Zonder gein, ik kan niet zoveel goeie kanten van hem verzinnen. Er werd al gevraagd wat hij voor mij deed.....tja.....nee geen kopje thee.....niet spontaan een bloemetje.....of een wandeling.....ontbijtje.....nope! Geen daden die mij een gevoel van waardering kunnen geven in ieder geval. Dat moet ik van mn kinderen hebben en dat krijg ik gelukkig ook van ze en van de kat...hahaha
Alle reacties Link kopieren
quote:anemoon22 schreef op 15 oktober 2014 @ 22:45:

[...]





HIJ heeft zijn kinderen voor zijn karretje gespannen

Ik denk dat hij alleen maar agressief was geworden als TO had ingegrepen. ZIJ zat in deze gespannen situatie en kent haar man het beste, zij kan het beste aanvoelen wat te doen in zo een gespannen situatie, inschatten in wat voor 'staat'haar man nu weer verkeerd. Soms moet je helaas dingen toestaan om erger te voorkomen. Maar de man blijft de aanstichter, hij is degene die deze emotionele waanzin in gang zet. Meamore begint dingen in te zien, niet te streng zijn.



Ik denk dat Dubiootje precies weet waar ze het over heeft. En het is wel de taak van TO om op te komen voor haar kinderen. Die zijn geen partij voor hem. Ik vind het niet kunnen hoe hij met de situatie omgaat. Verder je mond houden om te zorgen dat hij niet agressief wordt, dat zegt natuurlijk genoeg als dat zo zou zijn. Dan heeft Dubiootje gelijk dat ze haar koffers moet pakken en met haar kinderen daar weg moet.



Ik snap dat het `makkelijk` praten is vanaf de zijkant, maar vergis je niet dat heel veel vrouwen die hier met adviezen komen, zelf ook met het bijltje hebben gehakt.



Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
Alle reacties Link kopieren
quote:Mylene_Valerie schreef op 16 oktober 2014 @ 00:07:

[...]





Ik denk dat Dubiootje precies weet waar ze het over heeft.....



Ik snap dat het `makkelijk` praten is vanaf de zijkant, maar vergis je niet dat heel veel vrouwen die hier met adviezen komen, zelf ook met het bijltje hebben gehakt.



Ik neem Dubiootje ook helemaal niet kwalijk, op dat moment dacht ik ook wat van te zeggen maar deed het niet. Op dat moment wilde ik, juist ook voor de kinderen niet weer z'n escalatie als paar dagen terug, had misschien toch wel moeten doen....en voor ze opkomen.
Alle reacties Link kopieren
Meamore, je moet ook niet doorgaan op de oude voet. Jij speelt ook een rol in de escalaties. Je moet dus zelf anders gaan communiceren, je anders opstellen (als volwassene, zoals ik eerder schreef). Op zo'n moment moet je een ouder zijn voor je kinderen en spreek je je man aan als volwassene, en spreek je hem dus aan op zijn verantwoordelijkheid.



Hij stelde jou een heel belangrijke vraag: "wat verwacht je nu van hem?". Wat heb je daarop geantwoord? Dat was je kans om hem duidelijk te maken dat je wilde dat hij evenveel aan het huishouden doet als jij en zijn taken niet afwentelt op de kinderen. En dat hij de kinderen buiten jullie geruzie houdt.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:dubiootje schreef op 16 oktober 2014 @ 01:05:

Meamore, je moet ook niet doorgaan op de oude voet. Jij speelt ook een rol in de escalaties. Je moet dus zelf anders gaan communiceren, je anders opstellen (als volwassene, zoals ik eerder schreef). Op zo'n moment moet je een ouder zijn voor je kinderen en spreek je je man aan als volwassene, en spreek je hem dus aan op zijn verantwoord

elijkheid.



Hij stelde jou een heel belangrijke vraag: "wat verwacht je nu van hem?". Wat heb je daarop geantwoord? Dat was je kans om hem duidelijk te maken dat je wilde dat hij evenveel aan het huishouden doet als jij en zijn taken niet afwentelt op de kinderen. En dat hij de kinderen buiten jullie geruzie houdt.Hij bedoelde daarmee met de ring: " wat verwacht je nu dat ik doe, de ring weer recht timmer?" (inclusief sarcatische lach)...En voor mij gaat het echt niet om de huishouding....echt niet...meer hoe hij mij behandeld en vernederd als we meningsverschil hebben en eigenlijk verwacht ik nu helemaal niets meer van hem. Ik wil niet verder met hem....maar nu nog hem dat duidelijk maken....dat wordt nog wat.
Wat een heerlijk opstandige avatar heb je gekozen. Ga aan de gang met de punten die Annemoon22 zei. Dan ben je al bezig. Als zulke dingen geregeld zijn, zal het vast makkelijker zijn om hem te zeggen dat het genoeg is of om stiekem weg te gaan.



Een wijze dame zei mij eens: je moet niet denken dat je vlucht, je moet denken dat je ergens heengaat waar het veel beter is.
Waarom moet ze stiekem weggaan?



Gewoon als volwassene met opgeheven hoofd én duidelijke afspraken over de kinderen lijkt me een stuk prettiger. Ze zijn ook van hem.
Alle reacties Link kopieren
Dat

klinkt niet best zeg. Als er niet meer gelachen kan worden, dan zou ik

weggaan. Mijn vriend doet dan wel niks in het huishouden, we hebben wel

een goeie band verder. We kunnen bijvoorbeeld nu allebei lachen om die

huishoudstaking. Mannen die hun wil aan anderen op willen leggen, komen

meestal van een koude kermis thuis. Ik denk dat je man het heel wat

moeilijker zal krijgen dan jij, als je bij hem weggaat. Ik vind dat

soort mannen echt zielig want ze proberen alles onder controle te

houden. En dan ontglipt het ze juist daardoor. Zou het misschien kunnen

dat ie een beetje depressief is trouwens? Zijn gedrag doet me daaraan

denken. Depressie kan mensen ook heel zuur maken en onhandelbaar. Het is

niet altijd zo dat iemand dan de hele dag loopt te huilen, depressie

kan zich ook anders uiten. Woedebuien bijvoorbeeld, inactiviteit en

ongemotiveerd zijn om wat dan ook te doen. Maar ja, zie hem daarvoor

maar eens langs de huisarts te laten gaan, ik denk dat dat lastig wordt.

Sterkte iig.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
Alle reacties Link kopieren
Oh gladoortje, wat ben je vreselijk "mosterd" zeg. Ik vraag me echt af wat de man van TO heeft willen bewerkstelligen door zo demonstratief met de stofzuiger te gaan staan, nogmaals, als hij zich ergert doet hij het maar zelf, jij bent er niet aan toe gekomen PUNT, en breng hem aan zijn verstand dat je dat niet hebt nagelaten om hem te treiteren. Je laat niks na om hem te treiteren, je laat iets na omdat hij er te beroerd voor is. Potver ik word er plaatsvervangend pissig om...
die ik wilde bestaat al...
Alle reacties Link kopieren
Gladoortje, ik ben twee keer depressief geweest, maar nog nooit zo gemeen tegen mijn partner. In een depressie voel je je juist schuldig tov iedereen.
Alle reacties Link kopieren
quote:meamore schreef op 16 oktober 2014 @ 01:17:

[...]





Hij bedoelde daarmee met de ring: " wat verwacht je nu dat ik doe, de ring weer recht timmer?" (inclusief sarcatische lach)...En voor mij gaat het echt niet om de huishouding....echt niet...meer hoe hij mij behandeld en vernederd als we meningsverschil hebben en eigenlijk verwacht ik nu helemaal niets meer van hem. Ik wil niet verder met hem....maar nu nog hem dat duidelijk maken....dat wordt nog wat.



Ok, duidelijk. Hij wil geen fatsoenlijk gesprek voeren, jij wil bij hem weg. Hoe moeilijk kan het zijn om het hem duidelijk te maken? Je zegt: ik wil zo niet meer leven, ik wil scheiden.



En dan bel je een advocaat en zet je de boel in gang.



Dat klinkt misschien heel simpel, maar dat is het ook. Je moet er alleen de moed voor hebben. Heb je die? Wat houdt je tegen?
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Goeie morgen dames

Ik denk niet dat man depri is hoor (ik werk zelf in de psychiatrie en heb veel depri mensen gezien). Hij heeft juist zin in dingen die HIJ belangrijk vindt.



Dubiootje de kinderen is het meest wat mij tegenhoudt, als we geen kinderen hadden gehad had ik mn koffers al vrijdag vorige week ingepakt en weg zijn!
Alle reacties Link kopieren
Weet je, je hoeft niet tot hem door te dringen. Waarschijnlijk gaat je dat niet lukken en hij verandert echt niet. Alles wat jij hoeft te doen is je spullen pakken, je kinderen meenemen en gaan. "Ik wil op deze manier niet verder" is al reden genoeg. Wat hij daarvan vindt doet er even niet meer toe.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
Alle reacties Link kopieren
quote:riannerianne schreef op 16 oktober 2014 @ 01:42:

Waarom moet ze stiekem weggaan?



Gewoon als volwassene met opgeheven hoofd én duidelijke afspraken over de kinderen lijkt me een stuk prettiger. Ze zijn ook van hem.



uit eigen ervaring;



Je kunt wel duidelijke afspraken maken, maar deze man gaat daar echt niet naar luisteren laat staan zich daaraan houden. Alles is voor hem een aanleiding tot machtstrijd.. helemaal als je aankondigt te vertrekken. Dan wordt het voor hem een spel, geeft hij de paspoorten van de kinderen niet af, haalt al het geld van de bankrekening, ontzegt haar toegang tot internet of inloggegevens digi-d, dit heeft ze allemaal nodig mocht zij een appartement willen huren, of de kinderen bij haar in te schrijven op een tijdelijk adres.

Van mij mag ze stel op sprong vertrekken, maar met dit soort mannen is een goede voorbereiding essentieel. Het scheelt echt een enorm hoop gedoe. De kinderen zijn ook van hem, maar het gaat er nu om dat zij weggaat.



Met een 'stiekeme' aanloop geeft TO zichzelf ruimte zichzelf te sterken, 'beslagen ten ijs' te komen, het maakt de stap tot weg gaan voor haar concreter. Hoe minder hij weet, hoe minder machtstrijd, ruzie, emotionele manipulatie hij kan gebruiken.



Sterker nog, ik denk als TO dit plan eenmaal in haar hoofd heeft" en zich daadwerkelijk als een soort geheim agente Uma manifesteert...dat zij over een paar dagen zomaar haar koffers pakt...het is meer een mentaal proces.



trust me, done that been there...
Alle reacties Link kopieren
quote:anemoon22 schreef op 16 oktober 2014 @ 08:45:

[...]





uit eigen ervaring;



.., haalt al het geld van de bankrekening, ontzegt haar toegang tot internet of inloggegevens digi-d, dit heeft ze allemaal nodig mocht zij een appartement willen huren, of de kinderen bij haar in te schrijven op een tijdelijk ...

Sterker nog, ik denk als TO dit plan eenmaal in haar hoofd heeft" en zich daadwerkelijk als een soort geheim agente Uma manifesteert...dat zij over een paar dagen zomaar haar koffers pakt...het is meer een mentaal proces.



trust me, done that been there...Misshien niet zo relevant maar wel grappig om dit te lezen zo: Ik ben juist degene die ZIJN digi D heeft aangevraagd en aangemaakt. Hij heeft nooit niet eens interesse getoond om zijn wchtwoord te weten. Hoe meer ik erover na denk hoe sterker ik me voel. Hij heeft me altijd het gevoel gegeven dat hij mij niet nodig heeft en dat ik niets goeds kan doen....maar in werkelijkheid heeft hij mij meer nodig dan ik hem.
Alle reacties Link kopieren
quote:meamore schreef op 16 oktober 2014 @ 08:40:

Goeie morgen dames

Ik denk niet dat man depri is hoor (ik werk zelf in de psychiatrie en heb veel depri mensen gezien). Hij heeft juist zin in dingen die HIJ belangrijk vindt.



Dubiootje de kinderen is het meest wat mij tegenhoudt, als we geen kinderen hadden gehad had ik mn koffers al vrijdag vorige week ingepakt en weg zijn!



Je gaat dus toch blijven? Of ga je wel nu? Of ga je over een tijdje? Of weet je het nog niet?



Ik weet hoe het voelt hoor, tegen de kinderen vertellen dat hun ouders gaan scheiden is afschuwelijk. De boodschap wordt niet makkelijker als je er een tijdje mee wacht, integendeel. De lijdensweg voor de kinderen IS AL BEZIG. Nu niet doorpakken maakt het alleen maar nog pijnlijker en beschadigender voor hen.



Spijkers met koppen nu, echt. Het is verstandig om je maatregelen te nemen zodat je man je niet nodeloos dwars kan zitten, maar dat kan heel snel gebeurd zijn. Het geluk van je kinderen ligt in jouw handen nu. Hoe sneller je dit in gang zet, hoe sneller het leven voor hen zich weer zal normaliseren en ze dit achter zich zullen laten. Ze moeten hier hoe dan ook doorheen. Echt, zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Ga in therapie!
Ik denk dat je het juist prima doet. Jij weet al wat je wil en je het je al ingeschreven bij een woningbouwvereniging. Je gaat naar de psycholoog en je probeert de sfeer rustig te houden in huis.



Er is geen sprake van geweld alleen van een lul van een vent. Je kunt je beter rustig voor bereiden op een nieuwe start voor jou en de kinderen dan nu hals over kop het huis verlaten en de boel nog onrustiger te maken voor je kinderen.



Maak je plannen, maak een stiekem spaarpotje zodat je wat achter de hand hebt voor meubeltjes enz. Kijk alvast rond op marktplaats wat dingen kosten, maak een lijstje van uitgaves die je hebt als je alleen woont en wat je rechten zijn op het gebied van toelages enz.



Hij zal zich koest houden zolang hij geen vat op je heeft maar als het te lang duurt zal hij overgaan op verbaal geweld en pesterijen om je te intimideren. Bereid je zelf daar op voor en laat je niet uit de tent lokken.



Ga kijken wat je rechten zijn, heb je een huur of een koophuis, is er overwaarde of bij een huurhuis kan hij misschien beter weg gaan.



Zo bereid je je voor op jullie vertrek zonder dat je helemaal over je toeren raakt. Als je aan je kinderen denkt, weet dat ze het erg vinden een scheiding maar dat ze rustiger zullen opgroeien in een huishouden waar in zij ook een plek hebben en niet alles draait om de nukken van pa en zien dat hun moeder vernederd wordt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven