Relaties
alle pijlers
Hoe laat ik dit kinderachtige gevoel verdwijnen?
woensdag 1 oktober 2014 23:13
Ik zit ergens mee en eigenlijk schaam ik me ervoor ...
Even ter introductie: ik heb de afgelopen jaren een paar goede vrienden om me heen verzameld. Hier ben ik erg blij mee want heb in het verleden eigenlijk nooit (echte) vrienden gehad.
Ik ben dan ook erg blij met en zuinig op de vrienden die ik heb.
2 vriendinnen van mij kenden elkaar niet. Totdat ik zo'n 2 maanden geleden jarig was. Ze hebben even met elkaar zitten kletsen en de één heeft de ander op Facebook toegevoegd. Nu zie ik ze via Facebook weleens kletsen. Vriendin 1 gaf aan mij aan dat ze het goed met elkaar konden vinden en "wie weet dat ze weleens af gingen spreken".
En dat steekt me. Ik weet het, het is ontzettend kinderachtig maar juist daarom dat ik hier even mijn hart wil luchten en hen niet lastig wil vallen met jaloerse gevoelens. Ik gun ze beiden een vriendin als het klikt maar ik ben jaloers. Waarom? Ik heb er over nagedacht en ik denk dat het komt omdat ik bang ben hen te verliezen en omdat ik dus voorheen geen vrienden had.
Maar goed, ik heb wel geprobeerd dit te relativeren maar dat lukt me tot op heden nog niet zo goed. Wie kan me helpen om dat kinderachtige gevoel aan de kant te zetten?
Even ter introductie: ik heb de afgelopen jaren een paar goede vrienden om me heen verzameld. Hier ben ik erg blij mee want heb in het verleden eigenlijk nooit (echte) vrienden gehad.
Ik ben dan ook erg blij met en zuinig op de vrienden die ik heb.
2 vriendinnen van mij kenden elkaar niet. Totdat ik zo'n 2 maanden geleden jarig was. Ze hebben even met elkaar zitten kletsen en de één heeft de ander op Facebook toegevoegd. Nu zie ik ze via Facebook weleens kletsen. Vriendin 1 gaf aan mij aan dat ze het goed met elkaar konden vinden en "wie weet dat ze weleens af gingen spreken".
En dat steekt me. Ik weet het, het is ontzettend kinderachtig maar juist daarom dat ik hier even mijn hart wil luchten en hen niet lastig wil vallen met jaloerse gevoelens. Ik gun ze beiden een vriendin als het klikt maar ik ben jaloers. Waarom? Ik heb er over nagedacht en ik denk dat het komt omdat ik bang ben hen te verliezen en omdat ik dus voorheen geen vrienden had.
Maar goed, ik heb wel geprobeerd dit te relativeren maar dat lukt me tot op heden nog niet zo goed. Wie kan me helpen om dat kinderachtige gevoel aan de kant te zetten?
woensdag 1 oktober 2014 23:23
Ik snap je helemaal TO. Dat mag je best even lastig vinden. Even. Maar je moet je wel realiseren dat 'wie weet' een heel abstract begrip is. Heel losjes nog maar. Het kan zomaar zo zijn dat het één op één niet goed werkt tussen hen. Of dat ze het na een keer afspreken voor gezien houden omdat ze het allebei druk hebben. Maar het kan ook mega gezellig worden voor jullie allemaal. Je weet niet wat er gaat gebeuren. En als jij je er druk over gaat maken dan verandert dat helemaal niks aan de uitkomst. Niet zo bang zijn, je raakt ze niet zomaar allebei kwijt. Komt goed!
woensdag 1 oktober 2014 23:26
quote:topdropje schreef op 01 oktober 2014 @ 23:23:
Ik snap je helemaal TO. Dat mag je best even lastig vinden. Even. Maar je moet je wel realiseren dat 'wie weet' een heel abstract begrip is. Heel losjes nog maar. Het kan zomaar zo zijn dat het één op één niet goed werkt tussen hen. Of dat ze het na een keer afspreken voor gezien houden omdat ze het allebei druk hebben. Maar het kan ook mega gezellig worden voor jullie allemaal. Je weet niet wat er gaat gebeuren. En als jij je er druk over gaat maken dan verandert dat helemaal niks aan de uitkomst. Niet zo bang zijn, je raakt ze niet zomaar allebei kwijt. Komt goed!Eens!
Ik snap je helemaal TO. Dat mag je best even lastig vinden. Even. Maar je moet je wel realiseren dat 'wie weet' een heel abstract begrip is. Heel losjes nog maar. Het kan zomaar zo zijn dat het één op één niet goed werkt tussen hen. Of dat ze het na een keer afspreken voor gezien houden omdat ze het allebei druk hebben. Maar het kan ook mega gezellig worden voor jullie allemaal. Je weet niet wat er gaat gebeuren. En als jij je er druk over gaat maken dan verandert dat helemaal niks aan de uitkomst. Niet zo bang zijn, je raakt ze niet zomaar allebei kwijt. Komt goed!Eens!
woensdag 1 oktober 2014 23:29
Blijf gewoon de goede vriendin die je altijd al voor ze bent geweest. Je kunt vriendinnen nu eenmaal niet voor jezelf houden en dat besef je zelf ook natuurlijk. Wat je voelt, kun je niks aan doen, maar
Hoe je ermee omgaat zegt alles.
ze zijn niet voor niks beiden vriendinnen met jou. Niet zo gek dat ze elkaar dan ook aardig vinden toch?
Hoe je ermee omgaat zegt alles.
ze zijn niet voor niks beiden vriendinnen met jou. Niet zo gek dat ze elkaar dan ook aardig vinden toch?
woensdag 1 oktober 2014 23:39
Ik ben nu al jaren goed bevriend met de vriendin van een van mijn vriendinnen. Vanaf dag 1 dat ik haar leerde kennen was er meteen een fijne klik.
De vriendin die ons aan elkaar voorgesteld heeft, had er in het begin ook moeite mee. Al heeft ze dat nooit gezegd. Ik vond lastig om er zelf over te beginnen, want ergens begreep ik haar jaloezie. Aan de andere kant vond ik het weer kinderachtig.
Tot een paar maanden geleden dit toch ter sprake kwam. Ik heb haar toen uitgelegd dat beide vriendschappen mij evenveel waard zijn. Ik denk dat ze nu er veel beter mee om kan gaan.
Gun de meiden een mooi vriendschap. Je kan het ze toch niet verbieden. Het staat ze vrij om elkaar op te zoeken. Juist als je ze claimt, raak je ze kwijt.
Netjes van vriendin 1 dat ze jou verteld dat ze het leuk zouden vinden om af te spreken. Ze hoeft zich namelijk niet te verantwoorden.
Het kan zijn dat ze meer met elkaar om zullen gaan en jou buitensluiten. Ik snap je angst daarin, maar dat hou je toch niet tegen. Ik zou het wel erg flauw van ze vinden. Doen ze dat wel, weet je gelijk wat je aan hun vriendschap hebt.
Maar wie weet zijn jullie gezellig met z'n drieen vriendinnen of ze gewoon in staat om met elkaar bevriend te zijn en ook met jou.
Laat het los en maak je hier niet druk over. Er zijn "blijvertjes" qua vriendschappen, maar over het algemeen komen en gaan vrienden.
De vriendin die ons aan elkaar voorgesteld heeft, had er in het begin ook moeite mee. Al heeft ze dat nooit gezegd. Ik vond lastig om er zelf over te beginnen, want ergens begreep ik haar jaloezie. Aan de andere kant vond ik het weer kinderachtig.
Tot een paar maanden geleden dit toch ter sprake kwam. Ik heb haar toen uitgelegd dat beide vriendschappen mij evenveel waard zijn. Ik denk dat ze nu er veel beter mee om kan gaan.
Gun de meiden een mooi vriendschap. Je kan het ze toch niet verbieden. Het staat ze vrij om elkaar op te zoeken. Juist als je ze claimt, raak je ze kwijt.
Netjes van vriendin 1 dat ze jou verteld dat ze het leuk zouden vinden om af te spreken. Ze hoeft zich namelijk niet te verantwoorden.
Het kan zijn dat ze meer met elkaar om zullen gaan en jou buitensluiten. Ik snap je angst daarin, maar dat hou je toch niet tegen. Ik zou het wel erg flauw van ze vinden. Doen ze dat wel, weet je gelijk wat je aan hun vriendschap hebt.
Maar wie weet zijn jullie gezellig met z'n drieen vriendinnen of ze gewoon in staat om met elkaar bevriend te zijn en ook met jou.
Laat het los en maak je hier niet druk over. Er zijn "blijvertjes" qua vriendschappen, maar over het algemeen komen en gaan vrienden.
donderdag 2 oktober 2014 00:50
Hun eventuele vriendschap doet helemaal niets af aan de vriendschap die ze voor jou voelen. Als zij het gezellig hebben samen, betekent gaat dat niet ten koste van de gezelligheid die ze met jou willen ervaren. Organiseer zelf eens wat avonden met z'n drieën en geniet ervan dat jullie het allemaal zo goed met elkaar kunnen vinden. Zie het als een verrijking ipv een eventueel verlies. Misschien groeit jullie groepje nog verder met.leuke vriendinnen die je via hen leert kennen. Hoe leuk zo dat zijn!
donderdag 2 oktober 2014 05:56
Ik zou er ook bang voor zijn dat ze ipv mij te betrekken meer met elkaar gaan afspreken. Zou dus ook niet zo blij zijn met dit soort ontwikkelingen.
Hangt overigens wel van 't soort vriendschap af. Als je vaak een op een met die eerste vriendin omgaat/ging, dan zou ik het niet fijn vinden dat ze opeens met 'n andere vriendin van mij aan de haal gaat.
In 'n vriendschap die begonnen is als groepje heb ik er totaal geen problemen mee als er mensen ook zonder mij met elkaar afspreken.
Hangt overigens wel van 't soort vriendschap af. Als je vaak een op een met die eerste vriendin omgaat/ging, dan zou ik het niet fijn vinden dat ze opeens met 'n andere vriendin van mij aan de haal gaat.
In 'n vriendschap die begonnen is als groepje heb ik er totaal geen problemen mee als er mensen ook zonder mij met elkaar afspreken.
donderdag 2 oktober 2014 06:30
Ik had dat vroeger ook wel eens. Voelde mij dan buitengesloten. Ontzettend kinderachtig. Maar ja voelde het toch. Het is al jaren niet meer gebeurd. Dus ik weet niet of ik het nog zou voelen nu. Ik had het ook wel eens als mijn zussen samen af spraken. Hahaha Stom he. Niet aan toegeven. Het is een angst. Geen feit dat je ze kwijtraakt.
donderdag 2 oktober 2014 06:44
Ik snap je heel goed TO. Ik zou het iig bespreken en aankaarten dat het aan je knaagt. Eerlijk duurt het langst.
Ik had ook twee vriendinnen die opeens alleen met elkaar afspraken. Ook nadat ik had twee keer had besproken met beiden en aangekaart dat ik me buitengesloten voelde. Toen werd ik 2 keer meegevraagd en toen viel het weer stil. Ook had ik voorgesteld om samen met zijn 3en iets te doen, maar nee druk druk en de afstand tussen de twee was minder etc. Terwijl ik maar 15 min verder woon. Ik heb het toen bijgelaten, het is goed zo. Ik wil geen moeite doen voor mensen die het niet waard zijn.
Ik had ook twee vriendinnen die opeens alleen met elkaar afspraken. Ook nadat ik had twee keer had besproken met beiden en aangekaart dat ik me buitengesloten voelde. Toen werd ik 2 keer meegevraagd en toen viel het weer stil. Ook had ik voorgesteld om samen met zijn 3en iets te doen, maar nee druk druk en de afstand tussen de twee was minder etc. Terwijl ik maar 15 min verder woon. Ik heb het toen bijgelaten, het is goed zo. Ik wil geen moeite doen voor mensen die het niet waard zijn.
donderdag 2 oktober 2014 07:08
O ok. Dat is wat anders. Misschien waren ze afgeknapt op dat meermaals aangeven dat je het niet leuk vond? Ik zelf probeer dat niet meer te laten merken. Je vrienden zijn je bezit niet. Heb ook wel eens wel gedaan. Maar het is kinderachtig gedrag. Eerlijkheid duurt het langst zeg jij. Maar ik zie dat anders. Dit is geen liegen. Dit is je kinderachtige gevoelens beteugelen. Ik ben voor eerlijkheid. Maar je hoeft niet alles te zeggen wat je voelt en denkt.
donderdag 2 oktober 2014 07:17
Ik heb het ook 1 jaar lang zo gelaten hoor, was blij voor hun.
Maar hoe langer het duurde, hoe minder ik ze zag. Na 2 jaar zei ik pas van goh, zullen we iets samen doen. Nee, dat kan niet.
Ze wilden ook wel met anderen erbij afspreken, maar weer zonder mij. Ook wanneer ik de hele groep kende. Ik had een tijd geleden hele nare familiesituaties. Dit heb ik hen beiden verteld, maar meer dan een oh ok kwam er niet uit. Verder ook nooit naar me gevraagd hoe het met me ging. Ze spraken me ook alleen maar aan als ze iets van me nodig hadden. Tja, dan houdt het wel op. Maar goed zoals ik al zei eerlijk duurt idd het langst! Het helpt ook totaal niet om te claimen idd. Daar pas ik wel voor op, maakt alleen erger.
Maar hoe langer het duurde, hoe minder ik ze zag. Na 2 jaar zei ik pas van goh, zullen we iets samen doen. Nee, dat kan niet.
Ze wilden ook wel met anderen erbij afspreken, maar weer zonder mij. Ook wanneer ik de hele groep kende. Ik had een tijd geleden hele nare familiesituaties. Dit heb ik hen beiden verteld, maar meer dan een oh ok kwam er niet uit. Verder ook nooit naar me gevraagd hoe het met me ging. Ze spraken me ook alleen maar aan als ze iets van me nodig hadden. Tja, dan houdt het wel op. Maar goed zoals ik al zei eerlijk duurt idd het langst! Het helpt ook totaal niet om te claimen idd. Daar pas ik wel voor op, maakt alleen erger.
donderdag 2 oktober 2014 07:35
Ik herken het gevoel volledig. Ik heb sinds een tijdje een goede vriendengroep en heb de jaloerse gevoelens als, ze onderling afspreken, zonder mij. Wat natuurlijk hun goed recht is.
Wat bij mij hielp is de gevoelens uitspreken. Het bleek zelfs dat mijn vriendin hetzelfde had, als ik zonder haar afsprak. De gevoelens zijn niet weg, maar ik kan er nu wel makkelijker mee omgaan, omdat ik weet dat het niet bewust buitensluiten is, wat ik eerst dacht.
Wat bij mij hielp is de gevoelens uitspreken. Het bleek zelfs dat mijn vriendin hetzelfde had, als ik zonder haar afsprak. De gevoelens zijn niet weg, maar ik kan er nu wel makkelijker mee omgaan, omdat ik weet dat het niet bewust buitensluiten is, wat ik eerst dacht.
donderdag 2 oktober 2014 07:41
Hier dan maar even een succesverhaal.
Ik heb 2 hartsvriendinnen die heel dicht bij me staan. Toen die op een verjaardag aan de praat raakten en bleek dat ze het heel goed met elkaar konden vinden, vond ik dat best even lastig (met het besef dat dat onwijs kinderachtig was!)
Ze spraken met elkaar af en dat doen ze nog steeds, maar ik spreek ook met hun af. Sterker nog, een van de twee woont nu ver weg en als ze deze kant op komt, maken we er een uitje van met z'n drieën. Het hoeft niet altijd negatief uit te pakken
.
En wat hierboven wordt gezegd, relativeren en gewoon een goede vriendin blijven.
Ik heb 2 hartsvriendinnen die heel dicht bij me staan. Toen die op een verjaardag aan de praat raakten en bleek dat ze het heel goed met elkaar konden vinden, vond ik dat best even lastig (met het besef dat dat onwijs kinderachtig was!)
Ze spraken met elkaar af en dat doen ze nog steeds, maar ik spreek ook met hun af. Sterker nog, een van de twee woont nu ver weg en als ze deze kant op komt, maken we er een uitje van met z'n drieën. Het hoeft niet altijd negatief uit te pakken
.En wat hierboven wordt gezegd, relativeren en gewoon een goede vriendin blijven.
donderdag 2 oktober 2014 08:05
