Relaties
alle pijlers
Hoe nu verder?
woensdag 1 oktober 2014 11:55
Hoi allemaal,
Ik zit er even doorheen en hoop hier wat inzichten te krijgen voordat ik werkelijke stappen ga ondernemen. Ik heb vandaag een dagje vrij genomen om een beetje tot mezelf te komen maar het blijft maar knagen.
Vriend (31) en ik (27) zijn nu bijna 7 jaar bij elkaar hebben samen een koophuis maar nog geen kinderen. Sinds we hier wonen, nu bijna 3 jaar is er wel het een en ander veranderd. Mijn vriend is erg op zichzelf, houdt niet van onverwachts bezoek en wil in zijn vrije tijd zoveel mogelijk op de bank hangen. Er zijn natuurlijk sociale verplichtingen zoals verjaardagen en hij gaat daar alleen naar toe omdat het moet. De hele tijd is hij dan chagrijnig en down en op het feest zelf is hij weer degene op wie ik verliefd ben geworden. Eenmaal terug in de auto is hij weer moe/chagrijnig. Na een aantal gesprekken kwam eruit dat hij dan een masker opzet omdat de buitenwereld niet hoeft te weten hoe hij zich voelt. Ik heb doorgevraagd en gevraagd of hij niet depressief was. Nee dat was het niet. Gewoon moe en druk op werk. Zo zijn we nu dus al eigenlijk 3 jaar verder en de situatie is onveranderd. Hij gaat wel mee als ik een uitje plan bijvoorbeeld of wat dan ook. Maar ik merk gewoon dat het niet van harte is. Ook heb ik hem gevraagd of er iemand anders is of dat hij mij misschien niet meer zo leuk vind? Ook aangegeven dat ik het wel erg zou vinden maar wel zou begrijpen. Zulke dingen kunnen nou eenmaal gebeuren. Nee, dat was het ook allemaal niet.
Nu is er 1 minpunt aan onze hele relatie. We blowen allebei en ik heb dus voor mezelf besloten om te stoppen. Maandag heb ik dat met mijn vriend besproken. Hij vind het niet leuk en werd er zelf geïrriteerd door. Ik heb aangegeven dat ik mijn leven wil veranderen en wat serieuzer in het leven wil gaan staan. Het gesprek liep steeds dood aan zijn kant. Ik heb de afgelopen twee dagen nogmaals geprobeerd om het gesprek aan te gaan maar hij kapt het af.
Misschien komt mijn post een beetje warrig over maar zo ben ik dus ook in mijn hoofd momenteel. Ik weet niet of ik überhaupt wel met hem verder wil? In ieder geval niet op deze manier en ik weet gewoon niet hoe ik het verder moet aanpakken.
Misschien iemand met tips of ervaring?
Ik zit er even doorheen en hoop hier wat inzichten te krijgen voordat ik werkelijke stappen ga ondernemen. Ik heb vandaag een dagje vrij genomen om een beetje tot mezelf te komen maar het blijft maar knagen.
Vriend (31) en ik (27) zijn nu bijna 7 jaar bij elkaar hebben samen een koophuis maar nog geen kinderen. Sinds we hier wonen, nu bijna 3 jaar is er wel het een en ander veranderd. Mijn vriend is erg op zichzelf, houdt niet van onverwachts bezoek en wil in zijn vrije tijd zoveel mogelijk op de bank hangen. Er zijn natuurlijk sociale verplichtingen zoals verjaardagen en hij gaat daar alleen naar toe omdat het moet. De hele tijd is hij dan chagrijnig en down en op het feest zelf is hij weer degene op wie ik verliefd ben geworden. Eenmaal terug in de auto is hij weer moe/chagrijnig. Na een aantal gesprekken kwam eruit dat hij dan een masker opzet omdat de buitenwereld niet hoeft te weten hoe hij zich voelt. Ik heb doorgevraagd en gevraagd of hij niet depressief was. Nee dat was het niet. Gewoon moe en druk op werk. Zo zijn we nu dus al eigenlijk 3 jaar verder en de situatie is onveranderd. Hij gaat wel mee als ik een uitje plan bijvoorbeeld of wat dan ook. Maar ik merk gewoon dat het niet van harte is. Ook heb ik hem gevraagd of er iemand anders is of dat hij mij misschien niet meer zo leuk vind? Ook aangegeven dat ik het wel erg zou vinden maar wel zou begrijpen. Zulke dingen kunnen nou eenmaal gebeuren. Nee, dat was het ook allemaal niet.
Nu is er 1 minpunt aan onze hele relatie. We blowen allebei en ik heb dus voor mezelf besloten om te stoppen. Maandag heb ik dat met mijn vriend besproken. Hij vind het niet leuk en werd er zelf geïrriteerd door. Ik heb aangegeven dat ik mijn leven wil veranderen en wat serieuzer in het leven wil gaan staan. Het gesprek liep steeds dood aan zijn kant. Ik heb de afgelopen twee dagen nogmaals geprobeerd om het gesprek aan te gaan maar hij kapt het af.
Misschien komt mijn post een beetje warrig over maar zo ben ik dus ook in mijn hoofd momenteel. Ik weet niet of ik überhaupt wel met hem verder wil? In ieder geval niet op deze manier en ik weet gewoon niet hoe ik het verder moet aanpakken.
Misschien iemand met tips of ervaring?
woensdag 1 oktober 2014 12:00
woensdag 1 oktober 2014 12:18
quote:activepro schreef op 01 oktober 2014 @ 12:09:
[...]
Ik voel me een soort van schuldig. Door mijn beslissing verander ik ook zijn leven.
Maar dat gaat andersom toch ook op?
Door zijn beslissing niets te veranderen, beïnvloed hij ook jouw leven, en veranderd hij ook jouw leven.
[...]
Ik voel me een soort van schuldig. Door mijn beslissing verander ik ook zijn leven.
Maar dat gaat andersom toch ook op?
Door zijn beslissing niets te veranderen, beïnvloed hij ook jouw leven, en veranderd hij ook jouw leven.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 1 oktober 2014 12:20
quote:activepro schreef op 01 oktober 2014 @ 12:09:
[...]
Ik voel me een soort van schuldig. Door mijn beslissing verander ik ook zijn leven.
Niet schuldig voelen! Jij kiest voor een gezonder en actiever leven en dat is je goed recht.
Dat hij liever wil blijven hangen in dit negatieve sfeertje is zijn keuze en daar hoef jij niet in mee te gaan.
[...]
Ik voel me een soort van schuldig. Door mijn beslissing verander ik ook zijn leven.
Niet schuldig voelen! Jij kiest voor een gezonder en actiever leven en dat is je goed recht.
Dat hij liever wil blijven hangen in dit negatieve sfeertje is zijn keuze en daar hoef jij niet in mee te gaan.
En nou is het afgelopen!
woensdag 1 oktober 2014 12:43
Blowen maakt meer kapot dan je lief is!
Gedrag vriend wordt versterkt door het blowen. Doen jullie het stiekum? Ik bedoel wil vriend niemand over de vloer hebben en nergens naar toe, omdat hij dan niet gewoon kan blowen?
Sterkte met het stoppen, advies:
Stop in een keer en gebruik het nooit weeeeeeer! het is verslavender dan dat iedereen altijd maar denkt over deze 'soft'-drugs.
Gedrag vriend wordt versterkt door het blowen. Doen jullie het stiekum? Ik bedoel wil vriend niemand over de vloer hebben en nergens naar toe, omdat hij dan niet gewoon kan blowen?
Sterkte met het stoppen, advies:
Stop in een keer en gebruik het nooit weeeeeeer! het is verslavender dan dat iedereen altijd maar denkt over deze 'soft'-drugs.
woensdag 1 oktober 2014 13:38
quote:jojanneke66 schreef op 01 oktober 2014 @ 12:18:
[...]
Maar dat gaat andersom toch ook op?
Door zijn beslissing niets te veranderen, beïnvloed hij ook jouw leven, en veranderd hij ook jouw leven.Ja dat klopt wel alleen heb ik natuurlijk al die jaren op "zijn" manier geleefd. Hij vraagt er niet om zeg maar. Zo zegt hij het ook.
[...]
Maar dat gaat andersom toch ook op?
Door zijn beslissing niets te veranderen, beïnvloed hij ook jouw leven, en veranderd hij ook jouw leven.Ja dat klopt wel alleen heb ik natuurlijk al die jaren op "zijn" manier geleefd. Hij vraagt er niet om zeg maar. Zo zegt hij het ook.
woensdag 1 oktober 2014 14:01
quote:activepro schreef op 01 oktober 2014 @ 13:38:
[...]
Ja dat klopt wel alleen heb ik natuurlijk al die jaren op "zijn" manier geleefd. Hij vraagt er niet om zeg maar. Zo zegt hij het ook.
Maar dat je het al jaren zo doet, is toch geen goede reden om dan ook nog maar jaren zo door te gaan?
Kies voor je eigen gezondheid hier. Jullie zijn zeer ongezond bezig en trekken elkaar waarschijnlijk mee naar beneden. Wie weet vinden jullie elkaar 'nuchter' niet eens leuk , maar er is ook een kans dat hij alsnog tot inkeer komt.
Zo niet, dan zullen jullie levens er inderdaad heel anders uit gaan zien: hij blijft een sneue blower, jij hebt weer zin in het leven!
[...]
Ja dat klopt wel alleen heb ik natuurlijk al die jaren op "zijn" manier geleefd. Hij vraagt er niet om zeg maar. Zo zegt hij het ook.
Maar dat je het al jaren zo doet, is toch geen goede reden om dan ook nog maar jaren zo door te gaan?
Kies voor je eigen gezondheid hier. Jullie zijn zeer ongezond bezig en trekken elkaar waarschijnlijk mee naar beneden. Wie weet vinden jullie elkaar 'nuchter' niet eens leuk , maar er is ook een kans dat hij alsnog tot inkeer komt.
Zo niet, dan zullen jullie levens er inderdaad heel anders uit gaan zien: hij blijft een sneue blower, jij hebt weer zin in het leven!
woensdag 1 oktober 2014 15:16
quote:activepro schreef op 01 oktober 2014 @ 13:38:
[...]
Ja dat klopt wel alleen heb ik natuurlijk al die jaren op "zijn" manier geleefd. Hij vraagt er niet om zeg maar. Zo zegt hij het ook.
Heb jij wel om zijn gedrag gevraagd dan?
Heb jij echt op een dag gezegd: Hey vriend, blijf alsjeblieft op die bank hangen blowen tot je 47 bent?
Kijk, jij kunt vragen of hij ook wil stoppen. Als hij dat niet wil, dan is dat zijn keuze en vervolgens is het jouw keuze of je daar mee wilt (blijven) leven of niet.
[...]
Ja dat klopt wel alleen heb ik natuurlijk al die jaren op "zijn" manier geleefd. Hij vraagt er niet om zeg maar. Zo zegt hij het ook.
Heb jij wel om zijn gedrag gevraagd dan?
Heb jij echt op een dag gezegd: Hey vriend, blijf alsjeblieft op die bank hangen blowen tot je 47 bent?
Kijk, jij kunt vragen of hij ook wil stoppen. Als hij dat niet wil, dan is dat zijn keuze en vervolgens is het jouw keuze of je daar mee wilt (blijven) leven of niet.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
woensdag 1 oktober 2014 15:42
Hoi Activepro,
Wat jij beschrijft is enorm herkenbaar voor mijzelf.
Ik heb zelf 7 jaar in een relatie gezeten met een jongen die in ons tweede jaar samen begon met blowen.
Eerst alleen met wat vrienden, later thuis. Nadat hij dit thuis een tijdje volhield ben ook ik begonnen met blowen, hier zijn we nooit mee gestopt.
Ik had altijd werk, hij leende van de studiefinanciering.
Wil je het resultaat horen?
Rekeningen werden betaald, maar ons sociale leven ging volledig kapot, je kan en wilt niet anders dan thuis als een zombie zitten namelijk. Na een aantal jaar besefte we beiden dat we gevangen waren, maar niemand van onze familie was op de hoogte en wij waren te trots om hulp in te roepen.
Na van baan te zijn gewisseld werd ik verliefd op een ander, tenminste, dat dacht ik ik denk dat de sleur er gewoon goed in zat. Dit heeft wel onze ogen geopend, ik zit weer tijdelijk bij mijn ouders hij zit tijdelijk bij zijn moeder.
Hij was precies zoals jij jouw vriend beschrijft, alleen naar familie feestjes en dan leuk doen. Daarna hangerig en depressief.
Doordat hij nu een tijdje gestopt is met blowen heeft hij gemerkt dat hij daadwerkelijk wel depressief is en krijgt hier eind oktober hulp voor, ik lijk weer een beetje op jou, geen last van depressies maar dat blowen hoeft echt niet meer van mij.
Ik ben niet gelukkig geweest de afgelopen 5 jaar, ik liep tegen muren op en zag op een gegeven moment overal spoken. Nu hebben jullie er misschien nog geen last van, maar het blowen gaat meer blowen worden en omdat je nog minder voelt gaat jij of hij drama creeeren uit emotie. Schreeuwen, huilbuien, en dan maar weer zo snel mogelijk goedmaken want er moet toch echt geblowt worden.
Laat je asjeblieft niet vangen in dit web... Jouw verhaal is zo herkenbaar voor mij en ik heb dit jaren door laten zetten met als resultaat dat ik het gevoel heb dat ik weer terug ben in het leven als waar ik 10 jaar geleden was. Vrienden beginnen voorzichtig aan weer terug te komen, ik heb ze de situatie uitgelegd en ze begrijpen het. Ook is de wereld weer lekker helder en is mijn korte termijngeheugen een stuk vooruit gegaan.
Al met al, goed dat je bent gestopt, maar je vriend zal niet veranderen als hij ook niet wilt stoppen... Zet het geld wat jullie in wiet stopte om in leuke dingen doen! Avondje uit eten, concert/museum weet ik wat bezoeken, bioscoopje bezoeken of lekker een bar/kroegje in.
Het is heel even doorbijten voor hem, maar na 3 maanden is de THC volledig verdwenen en zal ook hij merken dat het heerlijk is om gewoon jezelf te zijn! Heeft hij dit niet, dan kan het zomaar zijn dat de blow depressie ook bij je vriend erin is geslopen, de dokter weet hier wel raad mee en niemand in zijn omgeving hoeft het te weten.
Lang verhaal, sorry daarvoor...
Je bent in ieder geval lang niet de enige en op de goede weg!
Zet hem op meis! Maar kies nu voor jezelf, je vriend moet zichzelf zien te redden en krijg dus ook geen medelijden met hem, hij wilt dit leven overduidelijk ook niet, maar heeft nog niet dezelfde moed gevonden als jij.
Succes!
Wat jij beschrijft is enorm herkenbaar voor mijzelf.
Ik heb zelf 7 jaar in een relatie gezeten met een jongen die in ons tweede jaar samen begon met blowen.
Eerst alleen met wat vrienden, later thuis. Nadat hij dit thuis een tijdje volhield ben ook ik begonnen met blowen, hier zijn we nooit mee gestopt.
Ik had altijd werk, hij leende van de studiefinanciering.
Wil je het resultaat horen?
Rekeningen werden betaald, maar ons sociale leven ging volledig kapot, je kan en wilt niet anders dan thuis als een zombie zitten namelijk. Na een aantal jaar besefte we beiden dat we gevangen waren, maar niemand van onze familie was op de hoogte en wij waren te trots om hulp in te roepen.
Na van baan te zijn gewisseld werd ik verliefd op een ander, tenminste, dat dacht ik ik denk dat de sleur er gewoon goed in zat. Dit heeft wel onze ogen geopend, ik zit weer tijdelijk bij mijn ouders hij zit tijdelijk bij zijn moeder.
Hij was precies zoals jij jouw vriend beschrijft, alleen naar familie feestjes en dan leuk doen. Daarna hangerig en depressief.
Doordat hij nu een tijdje gestopt is met blowen heeft hij gemerkt dat hij daadwerkelijk wel depressief is en krijgt hier eind oktober hulp voor, ik lijk weer een beetje op jou, geen last van depressies maar dat blowen hoeft echt niet meer van mij.
Ik ben niet gelukkig geweest de afgelopen 5 jaar, ik liep tegen muren op en zag op een gegeven moment overal spoken. Nu hebben jullie er misschien nog geen last van, maar het blowen gaat meer blowen worden en omdat je nog minder voelt gaat jij of hij drama creeeren uit emotie. Schreeuwen, huilbuien, en dan maar weer zo snel mogelijk goedmaken want er moet toch echt geblowt worden.
Laat je asjeblieft niet vangen in dit web... Jouw verhaal is zo herkenbaar voor mij en ik heb dit jaren door laten zetten met als resultaat dat ik het gevoel heb dat ik weer terug ben in het leven als waar ik 10 jaar geleden was. Vrienden beginnen voorzichtig aan weer terug te komen, ik heb ze de situatie uitgelegd en ze begrijpen het. Ook is de wereld weer lekker helder en is mijn korte termijngeheugen een stuk vooruit gegaan.
Al met al, goed dat je bent gestopt, maar je vriend zal niet veranderen als hij ook niet wilt stoppen... Zet het geld wat jullie in wiet stopte om in leuke dingen doen! Avondje uit eten, concert/museum weet ik wat bezoeken, bioscoopje bezoeken of lekker een bar/kroegje in.
Het is heel even doorbijten voor hem, maar na 3 maanden is de THC volledig verdwenen en zal ook hij merken dat het heerlijk is om gewoon jezelf te zijn! Heeft hij dit niet, dan kan het zomaar zijn dat de blow depressie ook bij je vriend erin is geslopen, de dokter weet hier wel raad mee en niemand in zijn omgeving hoeft het te weten.
Lang verhaal, sorry daarvoor...
Je bent in ieder geval lang niet de enige en op de goede weg!
Zet hem op meis! Maar kies nu voor jezelf, je vriend moet zichzelf zien te redden en krijg dus ook geen medelijden met hem, hij wilt dit leven overduidelijk ook niet, maar heeft nog niet dezelfde moed gevonden als jij.
Succes!
woensdag 1 oktober 2014 22:06
Jeetje dit komt niet goed totdat hij stopt met blowen en eventueel hulp gaat zoeken. Ik herken het van mensen om mij heen die ook verslaafd zijn aan blowen. Zij leven in een isolement, zij gaan liever om met mensen die ook blowen. Nu jij gestopt bent zal je meer irritaties krijgen. Heel goed dat je gestopt bent. Geef hem de keuze om te stoppen, hopelijk kunnen jullie aan je relatie dan werken. Het zal niet makkelijk gaan maar als hij jou het waard vindt dan zal hij zijn best doen,, zo niet denk dan goed over je toekomst. Voor je het weet zit je nog jaren in deze situatie alleen zal je je slechter en ongelukkiger voelen. Veel succes!