Relaties
alle pijlers
Hond overleden en vriend niet bereikbaar voor steun
dinsdag 22 juli 2014 14:17
Wij als gezin (ik ben zelf 21) hebben gister met veel verdriet onze hond moeten laten inslapen. Hij was al een tijdje ziek en we wisten dus dat dit ging gebeuren.
Mijn vriend en ik zijn nu bijna een jaar samen. Hij woont aan de andere kant van de wereld. We hebben elkaar in het buitenland leren kennen, waar we allebei 7 maanden verbleven. Na kort 6 weken thuis in Nederland te zijn geweest en hij ook terug thuis, ben ik hem bij hem thuis gaan opzoeken voor ongeveer 2 maanden. Hier ben ik nu ongeveer anderhalve week van thuis.
Ik sprak mijn vriend zondag nog via skype. Ik vertelde hem dat we die maandag de dierenarts zouden bellen (gister dus) en dat onze hond waarschijnlijk diezelfde maandag of anders dinsdag zou worden ingeslapen.
Hij is dus gister ingeslapen, ik ben al twee dagen in tranen en heb mijn vriend nog niet kunnen bereiken (howel hij dus wist dat het gister of vandaag zou gaan geberuen)...
Hij heeft altijd maandag en dinsdag vrij, dus ik had wel verwacht hem op skype te kunnen spreken. Ik heb maandagochtend meteen een bericht gestuurd dat de hond om 4u smiddags zou worden ingeslapen. Daarna heb ik hm savonds nog meerdere malen proberen te bellen en vandaag ook weer, maar hij is er gewoon niet. Zijn mobiel is ie in het buitenland kwijt geraakt en een nieuwe heeft ie nog niet (ik kan hem dus alleen via de computer bereiken).
Ik ben super verdrietig en nu heb ik niemand om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, naast mijn gezin die het er allemaal ook heel moeilijk mee hebben. Vriendinnen heb ik eigenlijk maar weinig, en voel me totaal niet op mijn gemak die nu te zien..
Ik wil gewoon even mijn verhaal kwijt en ben benieuwd wat jullie hiervan vinden? Misschien moet ik me niet zo druk maken?
Mijn vriend en ik zijn nu bijna een jaar samen. Hij woont aan de andere kant van de wereld. We hebben elkaar in het buitenland leren kennen, waar we allebei 7 maanden verbleven. Na kort 6 weken thuis in Nederland te zijn geweest en hij ook terug thuis, ben ik hem bij hem thuis gaan opzoeken voor ongeveer 2 maanden. Hier ben ik nu ongeveer anderhalve week van thuis.
Ik sprak mijn vriend zondag nog via skype. Ik vertelde hem dat we die maandag de dierenarts zouden bellen (gister dus) en dat onze hond waarschijnlijk diezelfde maandag of anders dinsdag zou worden ingeslapen.
Hij is dus gister ingeslapen, ik ben al twee dagen in tranen en heb mijn vriend nog niet kunnen bereiken (howel hij dus wist dat het gister of vandaag zou gaan geberuen)...
Hij heeft altijd maandag en dinsdag vrij, dus ik had wel verwacht hem op skype te kunnen spreken. Ik heb maandagochtend meteen een bericht gestuurd dat de hond om 4u smiddags zou worden ingeslapen. Daarna heb ik hm savonds nog meerdere malen proberen te bellen en vandaag ook weer, maar hij is er gewoon niet. Zijn mobiel is ie in het buitenland kwijt geraakt en een nieuwe heeft ie nog niet (ik kan hem dus alleen via de computer bereiken).
Ik ben super verdrietig en nu heb ik niemand om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, naast mijn gezin die het er allemaal ook heel moeilijk mee hebben. Vriendinnen heb ik eigenlijk maar weinig, en voel me totaal niet op mijn gemak die nu te zien..
Ik wil gewoon even mijn verhaal kwijt en ben benieuwd wat jullie hiervan vinden? Misschien moet ik me niet zo druk maken?
dinsdag 22 juli 2014 14:22
Tja die van mij stond om 12 uur snachts nog voor mijn deur toen ik in tranen afscheid zat te nemen van mijn doodzieke katje maar die woonde toen 'maar' 2.5 uur treinen bij me vandaan. Wel moest ie de volgende dag om 5 uur alweer zijn bed uit om op tijd op zijn werk te zijn. Even skypen was het minste wat hij kon doen meis.
voor je verdriet.... het is super super naar om je huisdier in te moeten laten slapen!
voor je verdriet.... het is super super naar om je huisdier in te moeten laten slapen!
dinsdag 22 juli 2014 14:26
dinsdag 22 juli 2014 14:26
Met cultuur heeft het helaas niks te maken (allebei westerse cultuur).
Zij hebben daar thuis zelf ook een hond waar hij helemaal gek op is en hij weet hoe moeilijk ik het ermee heb, zelfs al voordat ie werd ingeslapen.
Hij heeft mij toen ik daar was al vaak genoeg om het beesie moeten zien huilen (hij was toen al ziek).
Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik er in ieder geval voor zorgen dat ik die maandag of dinsdag bereikbaar ben, aangezien een van die dagen de hond zou worden ingeslapen (dat wist hij zelf ook). En waarschijnlijk uit mezelf al vragen hoe het gaat.
Of is dit weer zo'n geval van verschil tussen man en vrouw?
Zij hebben daar thuis zelf ook een hond waar hij helemaal gek op is en hij weet hoe moeilijk ik het ermee heb, zelfs al voordat ie werd ingeslapen.
Hij heeft mij toen ik daar was al vaak genoeg om het beesie moeten zien huilen (hij was toen al ziek).
Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik er in ieder geval voor zorgen dat ik die maandag of dinsdag bereikbaar ben, aangezien een van die dagen de hond zou worden ingeslapen (dat wist hij zelf ook). En waarschijnlijk uit mezelf al vragen hoe het gaat.
Of is dit weer zo'n geval van verschil tussen man en vrouw?
dinsdag 22 juli 2014 14:44
quote:sanblas schreef op 22 juli 2014 @ 14:26:
Met cultuur heeft het helaas niks te maken (allebei westerse cultuur).
Zij hebben daar thuis zelf ook een hond waar hij helemaal gek op is en hij weet hoe moeilijk ik het ermee heb, zelfs al voordat ie werd ingeslapen.
Hij heeft mij toen ik daar was al vaak genoeg om het beesie moeten zien huilen (hij was toen al ziek).
Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik er in ieder geval voor zorgen dat ik die maandag of dinsdag bereikbaar ben, aangezien een van die dagen de hond zou worden ingeslapen (dat wist hij zelf ook). En waarschijnlijk uit mezelf al vragen hoe het gaat.
Of is dit weer zo'n geval van verschil tussen man en vrouw?
Dan is het inderdaad erg vervelend dat hij niet bereikbaar is, dan zou hij het moeten begrijpen.
Nogmaals sterkte
Met cultuur heeft het helaas niks te maken (allebei westerse cultuur).
Zij hebben daar thuis zelf ook een hond waar hij helemaal gek op is en hij weet hoe moeilijk ik het ermee heb, zelfs al voordat ie werd ingeslapen.
Hij heeft mij toen ik daar was al vaak genoeg om het beesie moeten zien huilen (hij was toen al ziek).
Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik er in ieder geval voor zorgen dat ik die maandag of dinsdag bereikbaar ben, aangezien een van die dagen de hond zou worden ingeslapen (dat wist hij zelf ook). En waarschijnlijk uit mezelf al vragen hoe het gaat.
Of is dit weer zo'n geval van verschil tussen man en vrouw?
Dan is het inderdaad erg vervelend dat hij niet bereikbaar is, dan zou hij het moeten begrijpen.
Nogmaals sterkte
dinsdag 22 juli 2014 15:00
Toen het konijn van mijn vriend doodging, en hij daarom verdrietig was, kon ik daar maar heel moeilijk begrip voor opbrengen. Nooit huisdieren gehad, dus het zei me allemaal heel weinig.
Maar als jouw vriend zelf ook een hond heeft, dan is het wel anders. Maar wacht nog even met teleurgesteld zijn, misschien is hij gewoon op pad of wat dan ook.
Maar als jouw vriend zelf ook een hond heeft, dan is het wel anders. Maar wacht nog even met teleurgesteld zijn, misschien is hij gewoon op pad of wat dan ook.
dinsdag 22 juli 2014 15:27
quote:Als ik in zijn schoenen zou staan zou ik er in ieder geval voor zorgen dat ik die maandag of dinsdag bereikbaar ben, aangezien een van die dagen de hond zou worden ingeslapen (dat wist hij zelf ook). En waarschijnlijk uit mezelf al vragen hoe het gaat.
Of is dit weer zo'n geval van verschil tussen man en vrouw?
Allereerst gecondoleerd met je hond. Altijd rot als je zo'n vriend kwijtraakt.
Ik weet niet of dit een verschil tussen man en vrouw is, of gewoon tussen mens en mens. Wat ik in de loop der jaren wel geleerd heb, is dat niets zó teleurstellend is, als jezelf tot norm stellen.
Wat JIJ zou doen, is niet 'de norm' voor normaal sociaal gedrag. Iedereen is daar anders in.
Misschien is het wel dat hij het vergeten is omdat hij het dier niet gekend heeft en er dus geen 'last' van heeft. Of dat hij niet weet hoe hij jou moet troosten. Of dat hij het stomweg retedruk heeft.
Kunnen we allemaal van vinden wat we willen, maar het IS nu zo.
Dit is een van de nadelen van een relatie op (grote) afstand; het soms ook niet elkaar kunnen bereiken als je er behoefte aan hebt.
Mijn advies is om te blijven zorgen voor een normaal sociaal leven, buiten je relatie om. Hoe rot ik het ook voor je vind dat je je vriend nu niet kunt bereiken en dat je hond dood is, ik vind het niet 'normaal' dat je hier helemaal niemand hebt waar je naartoe kunt als je verdrietig bent...
Zie dat niet als gemene kritiek terwijl je je al rot voelt, maar als jou iets beters gunnen...
Sterkte.
Of is dit weer zo'n geval van verschil tussen man en vrouw?
Allereerst gecondoleerd met je hond. Altijd rot als je zo'n vriend kwijtraakt.
Ik weet niet of dit een verschil tussen man en vrouw is, of gewoon tussen mens en mens. Wat ik in de loop der jaren wel geleerd heb, is dat niets zó teleurstellend is, als jezelf tot norm stellen.
Wat JIJ zou doen, is niet 'de norm' voor normaal sociaal gedrag. Iedereen is daar anders in.
Misschien is het wel dat hij het vergeten is omdat hij het dier niet gekend heeft en er dus geen 'last' van heeft. Of dat hij niet weet hoe hij jou moet troosten. Of dat hij het stomweg retedruk heeft.
Kunnen we allemaal van vinden wat we willen, maar het IS nu zo.
Dit is een van de nadelen van een relatie op (grote) afstand; het soms ook niet elkaar kunnen bereiken als je er behoefte aan hebt.
Mijn advies is om te blijven zorgen voor een normaal sociaal leven, buiten je relatie om. Hoe rot ik het ook voor je vind dat je je vriend nu niet kunt bereiken en dat je hond dood is, ik vind het niet 'normaal' dat je hier helemaal niemand hebt waar je naartoe kunt als je verdrietig bent...
Zie dat niet als gemene kritiek terwijl je je al rot voelt, maar als jou iets beters gunnen...
Sterkte.
dinsdag 22 juli 2014 15:35
quote:GrumpyCat1983 schreef op 22 juli 2014 @ 14:22:
Tja die van mij stond om 12 uur snachts nog voor mijn deur toen ik in tranen afscheid zat te nemen van mijn doodzieke katje maar die woonde toen 'maar' 2.5 uur treinen bij me vandaan. Wel moest ie de volgende dag om 5 uur alweer zijn bed uit om op tijd op zijn werk te zijn. Ik zou dat serieus niet gewild hebben.
Tja die van mij stond om 12 uur snachts nog voor mijn deur toen ik in tranen afscheid zat te nemen van mijn doodzieke katje maar die woonde toen 'maar' 2.5 uur treinen bij me vandaan. Wel moest ie de volgende dag om 5 uur alweer zijn bed uit om op tijd op zijn werk te zijn. Ik zou dat serieus niet gewild hebben.
dinsdag 22 juli 2014 15:40
quote:verschrikkelijkeikke_ schreef op 22 juli 2014 @ 15:26:
Ik vind dagenlang verdrietig zijn om een hond zwaar overdreven, het is een dier.. Alsnog sterkte gewenst, hopen voor jou dat je vriend snel iets laat horen!Jij bent duidelijk géén dierenliefhebber. Ik heb wel eens een week lang lopen janken omdat ik afscheid moest nemen van mijn hond en dat was alleen nog maar omdat ze wegens omstandigheden weg moest.
Ik vind dagenlang verdrietig zijn om een hond zwaar overdreven, het is een dier.. Alsnog sterkte gewenst, hopen voor jou dat je vriend snel iets laat horen!Jij bent duidelijk géén dierenliefhebber. Ik heb wel eens een week lang lopen janken omdat ik afscheid moest nemen van mijn hond en dat was alleen nog maar omdat ze wegens omstandigheden weg moest.
En nou is het afgelopen!
dinsdag 22 juli 2014 15:43
quote:verschrikkelijkeikke_ schreef op 22 juli 2014 @ 15:26:
Ik vind dagenlang verdrietig zijn om een hond zwaar overdreven, het is een dier.. Alsnog sterkte gewenst, hopen voor jou dat je vriend snel iets laat horen!
Klopt dat het een dier is. En voor heel veel mensen is een dier een echt lid van het gezin. Een soort vriend maar dan op 4 poten.
En dergelijke kleine vrienden kunnen een heel groot gemis zijn.
Ik vind dagenlang verdrietig zijn om een hond zwaar overdreven, het is een dier.. Alsnog sterkte gewenst, hopen voor jou dat je vriend snel iets laat horen!
Klopt dat het een dier is. En voor heel veel mensen is een dier een echt lid van het gezin. Een soort vriend maar dan op 4 poten.
En dergelijke kleine vrienden kunnen een heel groot gemis zijn.
dinsdag 22 juli 2014 15:49
Het is een vriend waarmee ze is opgegroeid, die er in mooie en nare periodes was. Waarmee ze altijd kon knuffelen en lachen. Een gezinslid maar dan met wat meer haar. Ik vind niet dat de rouw maar in een dag afgehandeld moet alleen omdat hij vier poten had. Wat een ontzettend naar iets om te zeggen tegen iemand die een dierbare is verloren, je doet je naam eer aan verschrikkelijkeikke_
dinsdag 22 juli 2014 15:55
Maak je dit niet een beetje groter dan het is? Je hond is dood en dat is naar. Maar om nu te verwachten dat je vriend die aan de andere kant van de wereld met zijn eigen dingen bezig is je gaat helpen met je rouwverwerking lijkt me ietwat overdreven.
Praat erover met je familie, die begrijpen je sowieso veel beter omdat ze je hond ook hebben gekend.
En probeer een wat bredere vriendenkring op te bouwen zodat je niet te afhankelijk bent van je verre vriend.
Praat erover met je familie, die begrijpen je sowieso veel beter omdat ze je hond ook hebben gekend.
En probeer een wat bredere vriendenkring op te bouwen zodat je niet te afhankelijk bent van je verre vriend.
dinsdag 22 juli 2014 15:56
quote:MarianneDavids schreef op 22 juli 2014 @ 15:21:
Mensen die er geen begrip voor hebben dat je vreselijk veel verdriet kunt hebben om je huisdier begrijp ik niet, huisdieren zijn gezinsleden.In Nederland, in een groot deel van de wereld zijn het gewoon werkdieren. Een kat is er om muizen te vangen, een hond om het erf te bewaken of schapen bij een te drijven. Als die gast uit Australie komt zal ie wel denken wat 'n aanstelster en wellicht even wachten met antwoorden tot je bui is gezakt.
Mensen die er geen begrip voor hebben dat je vreselijk veel verdriet kunt hebben om je huisdier begrijp ik niet, huisdieren zijn gezinsleden.In Nederland, in een groot deel van de wereld zijn het gewoon werkdieren. Een kat is er om muizen te vangen, een hond om het erf te bewaken of schapen bij een te drijven. Als die gast uit Australie komt zal ie wel denken wat 'n aanstelster en wellicht even wachten met antwoorden tot je bui is gezakt.
