Relaties
alle pijlers
In de steek gelaten
donderdag 18 september 2014 21:32
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik voel me in de steek gelaten. Door vriendlief wel te verstaan. Hij werkt bijna alleen maar. Hij moet s'ochtends vroeg beginnen, half 5, en is savonds meestal tegen 8 uur pas weer klaar. Doordeweeks heb ik dus weinig aan hem en ook in het weekend is het om een uurtje of 10 einde oefening.
Ja, zou je zeggen, hebben we allemaal wel eens last van. Daar ben ik me van bewust. Ik doe er ook echt niet moeilijk over als het een paar keer laat word op het werk, maar dan wil ik wel graag dat als hij dan bij me is hij er ook echt is en niet nog met z'n hoofd bij de zaak. En dan is er nog iets, ik loop door een ongeluk al bijna een jaar met een kapotte schouder. Dat zorgt ervoor dat ik met vrijwel alles aan de kantssta. Gelukkig word ik daar binnenkort aan geopereerd. Ik zou het best fijn gevonden hebben als hij er dan voor me was, maar het lijkt wel zo dat hoe dichterbij de operatie komt, hoe meer hij gaat werken. Ik heb een revalidatieperiode van 9 maanden, wat ervoor zorgt dat mn studie niet afgemaakt kan worden en dat mijn toekomst ook van het een op het andere moment omgegooid is. Ik vind dat alles bij elkaar echt lastig. Mensen met ervaring hier?
Ja, zou je zeggen, hebben we allemaal wel eens last van. Daar ben ik me van bewust. Ik doe er ook echt niet moeilijk over als het een paar keer laat word op het werk, maar dan wil ik wel graag dat als hij dan bij me is hij er ook echt is en niet nog met z'n hoofd bij de zaak. En dan is er nog iets, ik loop door een ongeluk al bijna een jaar met een kapotte schouder. Dat zorgt ervoor dat ik met vrijwel alles aan de kantssta. Gelukkig word ik daar binnenkort aan geopereerd. Ik zou het best fijn gevonden hebben als hij er dan voor me was, maar het lijkt wel zo dat hoe dichterbij de operatie komt, hoe meer hij gaat werken. Ik heb een revalidatieperiode van 9 maanden, wat ervoor zorgt dat mn studie niet afgemaakt kan worden en dat mijn toekomst ook van het een op het andere moment omgegooid is. Ik vind dat alles bij elkaar echt lastig. Mensen met ervaring hier?
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat
donderdag 18 september 2014 21:42
donderdag 18 september 2014 22:01
Poe ik snap dat je je in de steel gelaten voelt. Want een knuffel en interesse in jou zou je niet om hoeven vragen. Dat hoort hij gewoon te doen. Is zijn werk heel stressvol en intensief? Werkt hij zo hard voor een mooie carriere misschien?
Misschien moet je gewoon zeggen(niet vragen dus) Zo, nu ben IK aan de beurt!
Misschien moet je gewoon zeggen(niet vragen dus) Zo, nu ben IK aan de beurt!
donderdag 18 september 2014 22:04
donderdag 18 september 2014 22:25
donderdag 18 september 2014 22:37
Los van de vraag wat jij er van vindt.... Zoveel werken is natuurlijk waanzin. Er zijn niet voor niets regels over arbeidsduur, zoveel werken is ongezond en gevaarlijk! Ik zou jouw vriend niet graag tegenkomen op de weg bijvoorbeeld als hij na 36 uur werken naar huis rijdt. Ook tijdens zijn werk, je hebt het over een fabriek, kan dat echt gevaarlijke situaties opleveren.
donderdag 18 september 2014 22:42
Ik herken het werkloos thuis zitten door ziekte trouwens wel. Ik was toen ook een beetje jaloers op vriend die moe en vol verhalen over werk thuis kwam. Voelde me namelijk nogal gevangen en wou ook lekker druk zijn.
Vriend snapte dat niet heel goed, hem leek het soms heerlijk om verplicht lekker rustig aan te doen als hij zich te pletter had gewerkt.
Ik verveelde mij dan weer te pletter. Verschil in ons leven was best groot die periode.
Vriend snapte dat niet heel goed, hem leek het soms heerlijk om verplicht lekker rustig aan te doen als hij zich te pletter had gewerkt.
Ik verveelde mij dan weer te pletter. Verschil in ons leven was best groot die periode.
donderdag 18 september 2014 22:44
quote:marylynnhoitz schreef op 18 september 2014 @ 22:04:
Hij werkt in de betonindustrie, dus dat is gewoon hard werken. Ik wil hem niet hoeven laten kiezen tussen mij en zn werk, want ik zie gewoon dat hij gelukkig word van zn werk. En het 50/50 doen is gewoon geen oplossing
Maar jij wordt gelukkig van af en toe knuffel en als hij interesse in je toont. En laten dat nou dingen zijn die heel normaal behoren te zijn in een relatie.
Ik zou nog een keer het gesprek aanknopen en duidelijk aangegeven wat jouw behoeften zijn en wat jij nodig hebt om met hem een relatie
te kunnen onderhouden.
Aan een workaholic die de enige vrije tijd die hij heeft in zijn bed doorbrengt en die ook geen interesse in jou toont heb jij helemaal niets. Wil hij hier niets in veranderen dan zou ik in zo'n positie de stekker eruit trekken.
Hij werkt in de betonindustrie, dus dat is gewoon hard werken. Ik wil hem niet hoeven laten kiezen tussen mij en zn werk, want ik zie gewoon dat hij gelukkig word van zn werk. En het 50/50 doen is gewoon geen oplossing
Maar jij wordt gelukkig van af en toe knuffel en als hij interesse in je toont. En laten dat nou dingen zijn die heel normaal behoren te zijn in een relatie.
Ik zou nog een keer het gesprek aanknopen en duidelijk aangegeven wat jouw behoeften zijn en wat jij nodig hebt om met hem een relatie
te kunnen onderhouden.
Aan een workaholic die de enige vrije tijd die hij heeft in zijn bed doorbrengt en die ook geen interesse in jou toont heb jij helemaal niets. Wil hij hier niets in veranderen dan zou ik in zo'n positie de stekker eruit trekken.
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen.
donderdag 18 september 2014 22:44
donderdag 18 september 2014 22:45
Dat je niet kunt studeren tijdens de revalidatieperiode begrijp ik niet. Mijn man is drie keer geopereerd na een ongeluk, bij de derde operatie heeft hij een volledige schouderprothese gekregen, na drie weken kon hij al weer een heleboel doen, na drie maanden ongeveer alles, hij kan zijn arm en schouder voor hooguit 80 % gebruiken, verder kan eenvoudig niet.
verba volant, scripta manent.
donderdag 18 september 2014 22:45
