Relaties
alle pijlers
Klusjesman gaat vreemd met mij... voel me schuldig!
zaterdag 19 april 2014 11:57
Ik (vrouw, 50) heb al 100 jaar geen relatie meer, omdat ik zo kieskeurig ben, lastig in de omgang, om de zoveel jaar verkas van woonplaats/land, dus echt al heeeeeeeeel lang alleen en dus ook al heeeeeeeeeeel lang geen arm om me heen/sex gehad, iets van 15 jaar, op 1 of 2 idiote misstapjes na. Maar dus nooit meer samengewoond, echt nachten in de armen van een man geslapen of sowieso: een man aan mijn zijde gehad. Ik heb eigenlijk mijn laatste 20 jaar gewijd aan opvoeding van mijn dochter (afgestudeerd en samenwonen), dus ben pas sinds enige jaren weer wat vrijer.
Enfin. Tot dusver niets bijzonders.
In mijn onlangs aangekochte huis, ergens onder de zon zullen we maar zeggen, heb ik de laatste weken veel mannen over de vloer gehad, van metselaar tot elektriciën, van tuinman tot loodgieter. Omdat ik de taal spreek heb ik dan gewoon leuk contact met die luit, verder niets bijzonders. Ik doe m'n werk ondertussen, zet af en toe eens koffie en dat is het dan.
Maar bij één voelde ik vanaf dag 1 iets bijzonders. Terwijl ie TOTAAL niet lijkt op de man die ik in gedachten heb (voor 't geval ik er ooit nog eens eentje tegen zou komen). Deze man is kleiner dan ik (1.65?), hij ROOKT (jakkie), heeft slechte tanden, is GETROUWD en heeft nauwelijks opleiding. En wat doe ik: ik voel iets bijzonders, ik lach ineens, voel me vrolijk, word blij als ik hem zie, bla, bla, bla. Eerste twee weken dat ie hier - in z'n eentje - langskwam gingen vooral gepaard met over en weer leuke gesprekjes, opmerkingen, lachjes, even koffie drinken. Tot op bepaalde dag hij ineens ZO MAAR z'n hand in m'n rug legde, mij omdraaide en me begon te zoenen en zei dat ik 'm gek maakte!
Inmiddels zijn we enkele weken later en het is heerlijk met hem. Hij legt me in de watten, brengt ie weer dit of dat mee, maakt hier in/rond het huis alles in orde, belt om te vertellen wat ie heeft gedaan die dag, weet ik het allemaal. En we slapen ook al samen (slapen niet, maar vrijen, meestal tamelijk snel, want hij heeft volle agenda; maar neemt wel de tijd om ervoor of erna rustig koffie met mij te drinken en honderduit te praten).
Mijn punt: WAAROM doe ik dit! Vrouwen horen elkaar te steunen en ik zou niet iemands man moeten (willen) kussen of met hem moeten (willen) zijn. Er is natuurlijk GEEN toekomst. Als hij geen vrouw en/of kinderen had, kon ik dit onbevangen aangaan en me gewoon heerlijk overgeven aan het fijne gevoel, maar nu... is het EN fijn en gezellig, EN heel erg dubbel. Want, wat IS dat eigenlijk voor 'n man, dat ie z'n vrouw bedondert, WAAROM laat ik me met zo iemand in, dat zou ik niet moeten willen, toch?
Maar hij is echt leuk en zorgzaam (op zijn ruwe en onhandige manier). Doet alles voor me (oke, ken hem pas enkele weken) en kwam me een geplukt bosje veldbloemen brengen: WAUW! Ging weer weg, zonder dat we sex gehad hebben, hij ging werken. Prima, dus het is niet alleen voor de sex (denk ik dan). Maar waar moet dit heen? Ik bel hem expres niet/nooit, laat het initiatief daarvoor bij hem. Maar zit natuurlijk toch de hele dag uit te kijken - terwijl ik hier hard werk aan allerlei dingen - naar zijn aandacht.
Wat is nou the right thing to do: met onmiddellijke ingang hiermee stoppen en (als ik puur naar MIJN verlangens kijk) weer 15 tot 100 jaar geen arm meer om me heen voelen, lol hebben, bla, bla, bla?
Of gaat dit wellicht op een rustige(re) manier gedoofd worden, waarbij we eerst lekker aan onze verlangens toegeven totdat het vanzelf "gewoon" wordt en we elkaar wellicht door de zijdeur af kunnen laten gaan omdat er weinig overblijft dat ons bindt?
Help! Wist niet dat ik me ZO afschuwelijk kon laten gaat, ik voel me een jong verliefd meisje, maar tegelijkertijd een volwassen vrouw die ellende aanricht (ook al weet zijn vrouw van niets). Ik realiseer me overigens dat het heel goed zo kan zijn dat ik één van velen ben (hoewel ik dat natuurlijk niet wil geloven, ik heb het idee dat er iets speciaals is tussen hem en mij). Maar dat even terzijde.
Graag tips, adviezen. Word s.v.p. niet al te boos op mij(n gedrag), ik weet het namelijk al: ik zit fout, maar na zoveel jaren van 'ontbering' kan ik hem nauwelijks weerstaan.
Enfin. Tot dusver niets bijzonders.
In mijn onlangs aangekochte huis, ergens onder de zon zullen we maar zeggen, heb ik de laatste weken veel mannen over de vloer gehad, van metselaar tot elektriciën, van tuinman tot loodgieter. Omdat ik de taal spreek heb ik dan gewoon leuk contact met die luit, verder niets bijzonders. Ik doe m'n werk ondertussen, zet af en toe eens koffie en dat is het dan.
Maar bij één voelde ik vanaf dag 1 iets bijzonders. Terwijl ie TOTAAL niet lijkt op de man die ik in gedachten heb (voor 't geval ik er ooit nog eens eentje tegen zou komen). Deze man is kleiner dan ik (1.65?), hij ROOKT (jakkie), heeft slechte tanden, is GETROUWD en heeft nauwelijks opleiding. En wat doe ik: ik voel iets bijzonders, ik lach ineens, voel me vrolijk, word blij als ik hem zie, bla, bla, bla. Eerste twee weken dat ie hier - in z'n eentje - langskwam gingen vooral gepaard met over en weer leuke gesprekjes, opmerkingen, lachjes, even koffie drinken. Tot op bepaalde dag hij ineens ZO MAAR z'n hand in m'n rug legde, mij omdraaide en me begon te zoenen en zei dat ik 'm gek maakte!
Inmiddels zijn we enkele weken later en het is heerlijk met hem. Hij legt me in de watten, brengt ie weer dit of dat mee, maakt hier in/rond het huis alles in orde, belt om te vertellen wat ie heeft gedaan die dag, weet ik het allemaal. En we slapen ook al samen (slapen niet, maar vrijen, meestal tamelijk snel, want hij heeft volle agenda; maar neemt wel de tijd om ervoor of erna rustig koffie met mij te drinken en honderduit te praten).
Mijn punt: WAAROM doe ik dit! Vrouwen horen elkaar te steunen en ik zou niet iemands man moeten (willen) kussen of met hem moeten (willen) zijn. Er is natuurlijk GEEN toekomst. Als hij geen vrouw en/of kinderen had, kon ik dit onbevangen aangaan en me gewoon heerlijk overgeven aan het fijne gevoel, maar nu... is het EN fijn en gezellig, EN heel erg dubbel. Want, wat IS dat eigenlijk voor 'n man, dat ie z'n vrouw bedondert, WAAROM laat ik me met zo iemand in, dat zou ik niet moeten willen, toch?
Maar hij is echt leuk en zorgzaam (op zijn ruwe en onhandige manier). Doet alles voor me (oke, ken hem pas enkele weken) en kwam me een geplukt bosje veldbloemen brengen: WAUW! Ging weer weg, zonder dat we sex gehad hebben, hij ging werken. Prima, dus het is niet alleen voor de sex (denk ik dan). Maar waar moet dit heen? Ik bel hem expres niet/nooit, laat het initiatief daarvoor bij hem. Maar zit natuurlijk toch de hele dag uit te kijken - terwijl ik hier hard werk aan allerlei dingen - naar zijn aandacht.
Wat is nou the right thing to do: met onmiddellijke ingang hiermee stoppen en (als ik puur naar MIJN verlangens kijk) weer 15 tot 100 jaar geen arm meer om me heen voelen, lol hebben, bla, bla, bla?
Of gaat dit wellicht op een rustige(re) manier gedoofd worden, waarbij we eerst lekker aan onze verlangens toegeven totdat het vanzelf "gewoon" wordt en we elkaar wellicht door de zijdeur af kunnen laten gaan omdat er weinig overblijft dat ons bindt?
Help! Wist niet dat ik me ZO afschuwelijk kon laten gaat, ik voel me een jong verliefd meisje, maar tegelijkertijd een volwassen vrouw die ellende aanricht (ook al weet zijn vrouw van niets). Ik realiseer me overigens dat het heel goed zo kan zijn dat ik één van velen ben (hoewel ik dat natuurlijk niet wil geloven, ik heb het idee dat er iets speciaals is tussen hem en mij). Maar dat even terzijde.
Graag tips, adviezen. Word s.v.p. niet al te boos op mij(n gedrag), ik weet het namelijk al: ik zit fout, maar na zoveel jaren van 'ontbering' kan ik hem nauwelijks weerstaan.
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 12:55
Oke, dit was natuurlijk wat ik kon verwachten, bedankt voor de reacties, boodschap is duidelijk. Ik ga het er over hebben met hem. Hij valt overigens echt wel mee, hoor, als je 'm zou zien, is echt niet het viest uitziende mannetje van Frankrijk.
En tuurlijk voel ik me schuldig, want ben dat immers ook. Als ik er niet zo mee in m'n maag zat, dan had ik het hier niet gepost. Tuurlijk vind ik het klote voor z'n vrouw (waar ie al 23 jaar mee is), en is dat dé reden waarom het überhaupt een probleem is. Immers, als ie alleen was en ik ook, dan - klusjesman of niet - hadden we gewoon rustig een beetje kunnen kijken waar het ons brengt.
Reden waarom ik overigens al die tijd geen man wil(de) is dat ik door opvoeden, werk, maar vooral ook lastig huwelijk met ex-man geen relatie meer aandurfde te gaan. Wel eens wat rondgekeken op sites, terwijl de jaren passeerden, en ook wel eens koffie gedronken ofzo, maar op internet toch altijd heel anders dan in het echt.
Bedankt voor de reacties, ik weet wat me te doen staat!.
En tuurlijk voel ik me schuldig, want ben dat immers ook. Als ik er niet zo mee in m'n maag zat, dan had ik het hier niet gepost. Tuurlijk vind ik het klote voor z'n vrouw (waar ie al 23 jaar mee is), en is dat dé reden waarom het überhaupt een probleem is. Immers, als ie alleen was en ik ook, dan - klusjesman of niet - hadden we gewoon rustig een beetje kunnen kijken waar het ons brengt.
Reden waarom ik overigens al die tijd geen man wil(de) is dat ik door opvoeden, werk, maar vooral ook lastig huwelijk met ex-man geen relatie meer aandurfde te gaan. Wel eens wat rondgekeken op sites, terwijl de jaren passeerden, en ook wel eens koffie gedronken ofzo, maar op internet toch altijd heel anders dan in het echt.
Bedankt voor de reacties, ik weet wat me te doen staat!.
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 13:10
quote:in-verwarring schreef op 19 april 2014 @ 12:55:
Oke, dit was natuurlijk wat ik kon verwachten, bedankt voor de reacties, boodschap is duidelijk. Ik ga het er over hebben met hem. Hij valt overigens echt wel mee, hoor, als je 'm zou zien, is echt niet het viest uitziende mannetje van Frankrijk.
En tuurlijk voel ik me schuldig, want ben dat immers ook. Als ik er niet zo mee in m'n maag zat, dan had ik het hier niet gepost. Tuurlijk vind ik het klote voor z'n vrouw (waar ie al 23 jaar mee is), en is dat dé reden waarom het überhaupt een probleem is. Immers, als ie alleen was en ik ook, dan - klusjesman of niet - hadden we gewoon rustig een beetje kunnen kijken waar het ons brengt.
Reden waarom ik overigens al die tijd geen man wil(de) is dat ik door opvoeden, werk, maar vooral ook lastig huwelijk met ex-man geen relatie meer aandurfde te gaan. Wel eens wat rondgekeken op sites, terwijl de jaren passeerden, en ook wel eens koffie gedronken ofzo, maar op internet toch altijd heel anders dan in het echt.
Bedankt voor de reacties, ik weet wat me te doen staat!.Frankrijk? Ik denk dat jij Noorwegen bedoeld.
Oke, dit was natuurlijk wat ik kon verwachten, bedankt voor de reacties, boodschap is duidelijk. Ik ga het er over hebben met hem. Hij valt overigens echt wel mee, hoor, als je 'm zou zien, is echt niet het viest uitziende mannetje van Frankrijk.
En tuurlijk voel ik me schuldig, want ben dat immers ook. Als ik er niet zo mee in m'n maag zat, dan had ik het hier niet gepost. Tuurlijk vind ik het klote voor z'n vrouw (waar ie al 23 jaar mee is), en is dat dé reden waarom het überhaupt een probleem is. Immers, als ie alleen was en ik ook, dan - klusjesman of niet - hadden we gewoon rustig een beetje kunnen kijken waar het ons brengt.
Reden waarom ik overigens al die tijd geen man wil(de) is dat ik door opvoeden, werk, maar vooral ook lastig huwelijk met ex-man geen relatie meer aandurfde te gaan. Wel eens wat rondgekeken op sites, terwijl de jaren passeerden, en ook wel eens koffie gedronken ofzo, maar op internet toch altijd heel anders dan in het echt.
Bedankt voor de reacties, ik weet wat me te doen staat!.Frankrijk? Ik denk dat jij Noorwegen bedoeld.
I’m doing superhero stuff. I’m staying focused. If anybody comes in here looking for trouble, oh, they’re going to meet my partners. We’re talking about paw and order.
zaterdag 19 april 2014 13:41
Ik woon niet in Frankrijk (iemand refereerde daaraan, vandaar dat ik daar op terugkwam) en ook niet in Noorwegen.
Vies gebit is misschien wat sterk uitgedrukt geweest, maar je kent dat toch wel... dat mensen die roken/koffie drinken ietwat "geliger" tanden hebben. Da's wat ik bedoel. Overigens weet ie dat ik niet van roken houd en rookt ie niet als ie hier is.
Verder vind ik veel reacties erg lollig, veel mensen met humor hier!
En nog even over het betalen: nee, nee. Hij laat mij dus juist niet betalen voor de vele dingen die hij doet (alleen materialen). En nu niet iedereen direct roepen: "Hij wordt al in natura betaald", want da's een inkoppertje. Maar wil er gewoon even mee aangeven dat ook mensen die vreemd gaan (wie weet IS het wel de 1e keer in 23 jaar, kán ook, hé?!?!) een hart kunnen hebben en zich liefdevol en zorgzaam kunnen gedragen. Niet meteen het ergste er van maken. Ik ben namelijk zelf toen ik jong was, in de 20 1x vreemdgegaan. Heb het echter al half uur daarna aan mijn toenmalige vriend verteld. Die pakte weer een paar uur later zijn biezen. Met de "vreemdganger" ben ik uiteindelijk getrouwd, maar wij bleken geen goede combinatie in het dagelijks leven (overigens bleek hij tijdens ons huwelijk niet opnieuw vreemd te gaan, waarmee ik maar wil zeggen dat vreemdgaan - hoe fout het vreemdgaan an sich ook is - soms ook 2 personen bij elkaar brengt die écht iets voor elkaar gaan betekenen en die (b.v.) uiteindelijk de rest van hun leven samen blijven. Dus. Niet dat ik dat denk van de klusjesman en mijzelf, hoor, maar wil niet iedereen over één kam scheren.
Vies gebit is misschien wat sterk uitgedrukt geweest, maar je kent dat toch wel... dat mensen die roken/koffie drinken ietwat "geliger" tanden hebben. Da's wat ik bedoel. Overigens weet ie dat ik niet van roken houd en rookt ie niet als ie hier is.
Verder vind ik veel reacties erg lollig, veel mensen met humor hier!
En nog even over het betalen: nee, nee. Hij laat mij dus juist niet betalen voor de vele dingen die hij doet (alleen materialen). En nu niet iedereen direct roepen: "Hij wordt al in natura betaald", want da's een inkoppertje. Maar wil er gewoon even mee aangeven dat ook mensen die vreemd gaan (wie weet IS het wel de 1e keer in 23 jaar, kán ook, hé?!?!) een hart kunnen hebben en zich liefdevol en zorgzaam kunnen gedragen. Niet meteen het ergste er van maken. Ik ben namelijk zelf toen ik jong was, in de 20 1x vreemdgegaan. Heb het echter al half uur daarna aan mijn toenmalige vriend verteld. Die pakte weer een paar uur later zijn biezen. Met de "vreemdganger" ben ik uiteindelijk getrouwd, maar wij bleken geen goede combinatie in het dagelijks leven (overigens bleek hij tijdens ons huwelijk niet opnieuw vreemd te gaan, waarmee ik maar wil zeggen dat vreemdgaan - hoe fout het vreemdgaan an sich ook is - soms ook 2 personen bij elkaar brengt die écht iets voor elkaar gaan betekenen en die (b.v.) uiteindelijk de rest van hun leven samen blijven. Dus. Niet dat ik dat denk van de klusjesman en mijzelf, hoor, maar wil niet iedereen over één kam scheren.
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 13:55
Als je al zo lang geen relatie hebt gehad, is het maar al te fijn als er een man aandacht aan je besteedt. Jij hebt daar nu zoveel behoefte aan, dat je meteen bij de eerste de beste man die jou die aandacht geeft op hol slaat.
Je bent echter helemaal niet verliefd op hem, maar geniet van de aandacht die je ineens krijgt. Die twee dingen moet je niet met elkaar verwarren.
Als je tot dat inzicht komt, zal het wellicht makkelijker zijn om hem weer los te laten en je open te stellen voor iemand die alleen voor jou gaat.
Je bent echter helemaal niet verliefd op hem, maar geniet van de aandacht die je ineens krijgt. Die twee dingen moet je niet met elkaar verwarren.
Als je tot dat inzicht komt, zal het wellicht makkelijker zijn om hem weer los te laten en je open te stellen voor iemand die alleen voor jou gaat.
zaterdag 19 april 2014 14:37
Jubelientje, het zou zo maar kunnen, wat jij zegt. Natuurlijk ben ik mij dat ook bewust. Het is heerlijk om ineens weer in de watten te worden gelegd (dat doet mijn dochter overigens ook wel eens, maar is tóch weer anders), dat ie dingen uit handen neemt en ik me er geen zorgen over hoef te maken omdat hij het wel even zal fixen (als technische man). Misschien kan ik niet meer goed onderscheiden wat "verliefd" zijn is. Ik voel in ieder geval kriebels in m'n buik, ik vind het heerlijk om met hem te praten over hoe ie is opgegroeid, of over de dingen van de dag (hij vertelt ook heel gewoon rustig over hele normale thuis dingen als met z'n vrouw en vrienden geluncht, of kinderen van school gehaald, dat soort dingen). Natuurlijk vind ik het leuk dat als hij voor een winkel staat te wachten die nog open moet gaan hij dan verzint om mij te gaan bellen en te kletsen (= ik krijg aandacht). Maar even 'n vraagje: als ik WEL verliefd zou zijn, dan zou ik dat soort dingen toch ook allemaal hartstikke leuk vinden, Dus: hoe onderscheid je dingen als verliefd worden/zijn en 'gewoon' gedijen onder krijgen van aandacht? Voor mij voel het namelijk op dit moment als één en hetzelfde....
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 14:48
Ik vind dit verhaal hartstikke nep overkomen. Mocht het wel waar zijn, berg je maar dan, je hebt jezelf een reputatie op de hals gehaald waar je in een dorp ergens in zuid Europa nooit meer van af komt bij de locals. Die vent gaat het echt niet voor zichzelf houden. Dit wordt uitgebreid besproken met ander werkvolk. Zijn vrouw krijgt er lucht van en dan heb je straks een hysterische "mama" op de stoep van je casa staan.
zaterdag 19 april 2014 15:03
quote:in-verwarring schreef op 19 april 2014 @ 11:57:
Wat is nou the right thing to do: met onmiddellijke ingang hiermee stoppen en (als ik puur naar MIJN verlangens kijk) weer 15 tot 100 jaar geen arm meer om me heen voelen, lol hebben, bla, bla, bla?
.
Nou zeg, het is bij jou echt alles of niets hè? Te keer gaan als een volleerde .... of als non door het leven gaan? Er zit niks tussenin blijkbaar.
Kan het ook nog zo zijn dat je - boven je eigen verwachting - toch wel open staat voor scharrelen of zelfs een relatie? Maar heb je gewoon niet de juiste getroffen.
Ja natuurlijk mee kappen nu, alleen al omdat het geen ok gevoel geeft blijkbaar. Daarna kun je toch contact zoeken met andere mannen, die wel vrijgezel zijn?
Wat is nou the right thing to do: met onmiddellijke ingang hiermee stoppen en (als ik puur naar MIJN verlangens kijk) weer 15 tot 100 jaar geen arm meer om me heen voelen, lol hebben, bla, bla, bla?
.
Nou zeg, het is bij jou echt alles of niets hè? Te keer gaan als een volleerde .... of als non door het leven gaan? Er zit niks tussenin blijkbaar.
Kan het ook nog zo zijn dat je - boven je eigen verwachting - toch wel open staat voor scharrelen of zelfs een relatie? Maar heb je gewoon niet de juiste getroffen.
Ja natuurlijk mee kappen nu, alleen al omdat het geen ok gevoel geeft blijkbaar. Daarna kun je toch contact zoeken met andere mannen, die wel vrijgezel zijn?
Only dead fish go with the flow
zaterdag 19 april 2014 15:17
zaterdag 19 april 2014 15:49
Echt heel apart, dat ik blijkbaar ongeloofwaardig overkom. Terwijl ik echt in alle eerlijkheid vanmorgen wakker werd en dacht: "Ik wil er over praten" en toen aan dit Forum dacht. Als 't kon, zou ik jullie mijn website geven, kunnen jullie m'n achtergrond checken, maar lijkt me niet echt handig in dit geval.
Goh, en blijkbaar kom ik een soort van naïef over. Wellicht ben ik dat ook, maar dan zie ik dat vooralsnog maar even als een deugd en niet als iets "slechts". Juist omdat ik puur en anders probeer te leven, duik (dook) ik niet met iedereen in bed (wat - als ik er open voor had gestaan - best gekund had) en wilde ik mezelf 'bewaren' (al was ik geen maagd meer) voor eindelijk de juiste en de ware, met wie ik dan - lekker naïef weer - oud kon worden, samen.
Aan scharrelen heb ik nooit gedacht, da's niet iets wat bij mij past (misschien ben ik ook één van de weinigen op dit forum die nog nooit iets met hasj ofzo gedaan heeft, hoewel ik wel van die generatie ben). Ik drink ook bijvoorbeeld heel weinig. Houd van natuurlijke zaken als biologisch eten, diervriendelijke make-up en ga zo maar door. Nou, de gemiddelde man zit daar dus écht niet op te wachten (die klusjesman waarschijnlijk ook niet!), die vinden mij al snel te groen, te wereldvreemd (hoezo: ik geloof verder niet in elfjes of God, hoor).
Verder ben ik ook heel erg zelfstandig geworden door de jaren heen, da's ook al niet direct waar mannen blij van worden, een onafhankelijk type. Ik heb in mijn vorige land trouwens (wellicht beginnen er nu belletjes te rinkelen bij sommigen van jullie) gedurende bijna 2 jaar een heel goed bel/mailcontact gehad met een ontzettend leuke man. De geografische afstand en werk maakten het vrijwel onmogelijk om elkaar heel vaak te zien. Toch was ik door de paar keer dat we elkaar zagen echt dol op hem geworden en hij gaf ook aan (steeds) het te willen aankijken. Na 2 jaar (!!!) was er nog geen kus gevallen (ja, bij aankomst en vertrek, halló!) en kon ik het lichamelijk en geestelijk niet meer afwachten. Ik heb alles gedaan om hem beter te leren kennen en hem de gelegenheid te geven míj te leren kennen, maar tjeezus... na 2 jaar... had ik het geduld niet meer. Mijn jaren schieten ook ondertussen voorbij, en ik heb OOK behoefte aan gezelschap, leuke gesprekken, steun, ontvangen en geven van liefde. Met hem bleek dat er dus niet in te zitten. Ik heb het contact definitief verbroken, overigens wel met de hoop dat ie ooit misschien zou gaan ervaren dat ie me miste. Nu - ruim 1 jaar verder - nog niets gehoord. Ben ook verhuisd naar ander land.
Maar nu weer terug naar het topic: wellicht snappen jullie dat het voor mij dus ontzettend fijn aanvoelt dat EEN man nu zomaar ineens lief en zorgzaam is, tijd vrijmaakt, op de stoep staat voor ieder wisje wasje, bla, bla, bla. En ja: hij is getrouwd, dus duidelijk geen potentieel relatiemateriaal. Maar de leuke, beetje groene, wat alternatievere jongens/mannen, die ook nog eens werk hebben dat ze mee kunnen nemen naar een andere plek in Europa... nou... sorry... die zijn moeilijk te vinden, hoor! En ik ga toch écht niet terug naar Nederland om dan dáár maar bij de bakker of zo "de ware" tegen het lijf te lopen. Want stel dat ik er daar al eentje zou vinden, dan krijg je weer gedoe van dat hij in NL moet blijven wonen en ik er weg wil.
Dus dit is wat ik bedoel met dat ik ook best 'lastig' ben. Geen doorsnee Marietje. Maar wel hartstikke aardig en oprecht en met bijna altijd goede zin in het leven. Ondanks het vele en lange alleen zijn. Dus ik doe heus wel ook dingen goed, vind het niet prettig hier weggezet te worden als fantast...
Goh, en blijkbaar kom ik een soort van naïef over. Wellicht ben ik dat ook, maar dan zie ik dat vooralsnog maar even als een deugd en niet als iets "slechts". Juist omdat ik puur en anders probeer te leven, duik (dook) ik niet met iedereen in bed (wat - als ik er open voor had gestaan - best gekund had) en wilde ik mezelf 'bewaren' (al was ik geen maagd meer) voor eindelijk de juiste en de ware, met wie ik dan - lekker naïef weer - oud kon worden, samen.
Aan scharrelen heb ik nooit gedacht, da's niet iets wat bij mij past (misschien ben ik ook één van de weinigen op dit forum die nog nooit iets met hasj ofzo gedaan heeft, hoewel ik wel van die generatie ben). Ik drink ook bijvoorbeeld heel weinig. Houd van natuurlijke zaken als biologisch eten, diervriendelijke make-up en ga zo maar door. Nou, de gemiddelde man zit daar dus écht niet op te wachten (die klusjesman waarschijnlijk ook niet!), die vinden mij al snel te groen, te wereldvreemd (hoezo: ik geloof verder niet in elfjes of God, hoor).
Verder ben ik ook heel erg zelfstandig geworden door de jaren heen, da's ook al niet direct waar mannen blij van worden, een onafhankelijk type. Ik heb in mijn vorige land trouwens (wellicht beginnen er nu belletjes te rinkelen bij sommigen van jullie) gedurende bijna 2 jaar een heel goed bel/mailcontact gehad met een ontzettend leuke man. De geografische afstand en werk maakten het vrijwel onmogelijk om elkaar heel vaak te zien. Toch was ik door de paar keer dat we elkaar zagen echt dol op hem geworden en hij gaf ook aan (steeds) het te willen aankijken. Na 2 jaar (!!!) was er nog geen kus gevallen (ja, bij aankomst en vertrek, halló!) en kon ik het lichamelijk en geestelijk niet meer afwachten. Ik heb alles gedaan om hem beter te leren kennen en hem de gelegenheid te geven míj te leren kennen, maar tjeezus... na 2 jaar... had ik het geduld niet meer. Mijn jaren schieten ook ondertussen voorbij, en ik heb OOK behoefte aan gezelschap, leuke gesprekken, steun, ontvangen en geven van liefde. Met hem bleek dat er dus niet in te zitten. Ik heb het contact definitief verbroken, overigens wel met de hoop dat ie ooit misschien zou gaan ervaren dat ie me miste. Nu - ruim 1 jaar verder - nog niets gehoord. Ben ook verhuisd naar ander land.
Maar nu weer terug naar het topic: wellicht snappen jullie dat het voor mij dus ontzettend fijn aanvoelt dat EEN man nu zomaar ineens lief en zorgzaam is, tijd vrijmaakt, op de stoep staat voor ieder wisje wasje, bla, bla, bla. En ja: hij is getrouwd, dus duidelijk geen potentieel relatiemateriaal. Maar de leuke, beetje groene, wat alternatievere jongens/mannen, die ook nog eens werk hebben dat ze mee kunnen nemen naar een andere plek in Europa... nou... sorry... die zijn moeilijk te vinden, hoor! En ik ga toch écht niet terug naar Nederland om dan dáár maar bij de bakker of zo "de ware" tegen het lijf te lopen. Want stel dat ik er daar al eentje zou vinden, dan krijg je weer gedoe van dat hij in NL moet blijven wonen en ik er weg wil.
Dus dit is wat ik bedoel met dat ik ook best 'lastig' ben. Geen doorsnee Marietje. Maar wel hartstikke aardig en oprecht en met bijna altijd goede zin in het leven. Ondanks het vele en lange alleen zijn. Dus ik doe heus wel ook dingen goed, vind het niet prettig hier weggezet te worden als fantast...
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 15:55
Al ben je de heilige maagd Maria dan nog is deze relatie een slecht plan.
Voor je weer een epistel schrijf van een A4tje over hoe leuk je bent. Ik geloof je en moreel gezien verwijt ik je niet zo veel.
Ik denk eerlijk gezegd dat je een leuke ongebonden mannen onbewust op afstand hebt gehouden of houdt omdat je de nabijheid in een echte relatie niet aankunt. Deze man is leuk en je hebt de lusten, maar de afstand is door die andere vrouw net groot genoeg om het niet eng te maken.
E.e. verklaard ook alle voorwaarden die je aan de liefde verbind, alsof iemand perfect moet zijn voor dat jij er echt voor durft te gaan en die hele perfecte persoon ga je nooit vinden.
Voor je weer een epistel schrijf van een A4tje over hoe leuk je bent. Ik geloof je en moreel gezien verwijt ik je niet zo veel.
Ik denk eerlijk gezegd dat je een leuke ongebonden mannen onbewust op afstand hebt gehouden of houdt omdat je de nabijheid in een echte relatie niet aankunt. Deze man is leuk en je hebt de lusten, maar de afstand is door die andere vrouw net groot genoeg om het niet eng te maken.
E.e. verklaard ook alle voorwaarden die je aan de liefde verbind, alsof iemand perfect moet zijn voor dat jij er echt voor durft te gaan en die hele perfecte persoon ga je nooit vinden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 19 april 2014 16:14
Amber, zal het kort houden, sorry voor het A4'tje: wellicht is de winst van deze 'relatie' wel dat ik voor het eerst sinds jaren ervaar dát iemand niet perfect hoeft te zijn (kán zijn). En ik dat dus ook niet ben (hoef te zijn). Dus misschien kan ik hierdoor makkelijker open gaan staan voor niet-zo-perfecte-mannen, mocht ik ze tegen gaan komen.
Terwijl ik wel zo opgevoed ben, zeg maar perfectionistisch moeten/willen zijn ('je belazert de belasting niet', 'je rijdt niet door rood licht', 'je raapt propjes van anderen op', 'altijd eerlijk zijn'... en ga zo maar door).
Toch wel heel verhelderend, alle reacties. Bedankt!
Terwijl ik wel zo opgevoed ben, zeg maar perfectionistisch moeten/willen zijn ('je belazert de belasting niet', 'je rijdt niet door rood licht', 'je raapt propjes van anderen op', 'altijd eerlijk zijn'... en ga zo maar door).
Toch wel heel verhelderend, alle reacties. Bedankt!
Wie vooruit wil, aanvaardt dat hij dwaas gevonden wordt.
zaterdag 19 april 2014 16:41
quote:sabbaticalmeds schreef op 19 april 2014 @ 12:12:
Bah ik heb ook helemaal een beeld bij die ondermaatse, rokende tuinkabouter met rotte tanden
Bah ik heb ook helemaal een beeld bij die ondermaatse, rokende tuinkabouter met rotte tanden
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
