Relaties
alle pijlers
Mijn ouders zijn geen leuke opa en oma
zondag 1 september 2013 20:05
En weer ben ik boos, verdrietig en teleurgesteld. Ik blijf maar een verwachtingspatroon creëren m.b.t. mijn ouders die inmiddels opa en oma van mijn 5 jarige en baby dochter.
Mijn vader is een man die zich emotioneel niet uit kan drukken, nooit een vriendelijk woord kan zeggen of interesse toont. Mijn moeder is emotioneel niet stabiel en doet haar best op haar manier maar enkel als ze er zelf beter van wordt.
Oppassen doordeweeks als ik werk willen ze niet. En dat is hun goed recht, maar in het weekend wordt er gezegd dat de kinderen altijd welkom zijn. In praktijk als ik het vraag komt het nooit uit en als ze wel mogen komen wordt er op het laatste moment afgebeld door ze.
Als we langskomen toont opa geen interesse: hij is enorm bot tegen de kinderen. Indien mijn dochter in zijn buurt komt zegt hij opzouten jij! Ik zeg hier altijd iets van want hij trapt hiermee op mijn ziel. Hij lacht het weg.
Aanleiding dat ik nu weer teleurgesteld ben is omdat ik morgen een werkoverleg heb waardoor ik mijn oudste niet van school kon halen. Mijn moeder heeft zelf aangeboden om dan onze dochter van school te halen. Ik heb nog even getwijfeld en gezegd dat ik zelf iets zou regelen maar het was echt geen probleem en ze vond het leuk om eens te doen. En ik was ook blij dat ze dit voorstelde. Weer enorm stom van me want ze belt net af. Ze voelt zich niet lekker.
Ik ben nog nooit echt boos op ze geworden of eerlijk gezegd dat ik veel dingen niet tof vindt omdat mijn moeder gewoon enorm labiel is en ik bang ben voor de gevolgen.
Mijn vader is een man die zich emotioneel niet uit kan drukken, nooit een vriendelijk woord kan zeggen of interesse toont. Mijn moeder is emotioneel niet stabiel en doet haar best op haar manier maar enkel als ze er zelf beter van wordt.
Oppassen doordeweeks als ik werk willen ze niet. En dat is hun goed recht, maar in het weekend wordt er gezegd dat de kinderen altijd welkom zijn. In praktijk als ik het vraag komt het nooit uit en als ze wel mogen komen wordt er op het laatste moment afgebeld door ze.
Als we langskomen toont opa geen interesse: hij is enorm bot tegen de kinderen. Indien mijn dochter in zijn buurt komt zegt hij opzouten jij! Ik zeg hier altijd iets van want hij trapt hiermee op mijn ziel. Hij lacht het weg.
Aanleiding dat ik nu weer teleurgesteld ben is omdat ik morgen een werkoverleg heb waardoor ik mijn oudste niet van school kon halen. Mijn moeder heeft zelf aangeboden om dan onze dochter van school te halen. Ik heb nog even getwijfeld en gezegd dat ik zelf iets zou regelen maar het was echt geen probleem en ze vond het leuk om eens te doen. En ik was ook blij dat ze dit voorstelde. Weer enorm stom van me want ze belt net af. Ze voelt zich niet lekker.
Ik ben nog nooit echt boos op ze geworden of eerlijk gezegd dat ik veel dingen niet tof vindt omdat mijn moeder gewoon enorm labiel is en ik bang ben voor de gevolgen.
zondag 1 september 2013 20:14
Voortaan hun niet meer vragen op te passen. Je kan toch niet van ze op aan. Kan je op het laatste moment weer alles regelen.
Vind je dochter het wel leuk om naar opa en oma te gaan?
Ik snap wel dat jij wilt dat hun ook een goede band hebben met de kleinkinderen, maar alleen jij wilt heeft het weinig zin. Het moet wel leuk blijven voor je kinderen.
Vind je dochter het wel leuk om naar opa en oma te gaan?
Ik snap wel dat jij wilt dat hun ook een goede band hebben met de kleinkinderen, maar alleen jij wilt heeft het weinig zin. Het moet wel leuk blijven voor je kinderen.
zondag 1 september 2013 20:18
Ik denk dat het beste is niet meer op je ouders te rekenen.
Natuurlijk is het pijnlijk de manier waarop ze steeds weer reageren.
Maar veranderen kun je ze echt niet.
Ik zou niets meer aan hen vragen en zelf voor oppas/opvang zorgen.
Voor de kinderen is het ook niet leuk om zulke onprettige contacten met hen te hebben.
Sterkte.
Natuurlijk is het pijnlijk de manier waarop ze steeds weer reageren.
Maar veranderen kun je ze echt niet.
Ik zou niets meer aan hen vragen en zelf voor oppas/opvang zorgen.
Voor de kinderen is het ook niet leuk om zulke onprettige contacten met hen te hebben.
Sterkte.
Le plaisir est le bonheur des fous, le bonheur est le plaisir des sages.
zondag 1 september 2013 20:19
Ik denk niet dat het helpt om boos te worden. Het zal wel helpen om je verwachtingen bij te stellen, hoe moeilijk dat ook is.
Je verwacht van een opa en oma een andere houding, maar jouw ouders kunnen niet voldoen aan het plaatje wat jij in je hoofd hebt, en wat je vaak ziet.
Om jezelf te beschermen tegen teleurstellingen zou je je ouders niet meer moeten willen als oppas. Ook niet als ze het zelf aanbieden.
Heel vervelend, sterkte!
Je verwacht van een opa en oma een andere houding, maar jouw ouders kunnen niet voldoen aan het plaatje wat jij in je hoofd hebt, en wat je vaak ziet.
Om jezelf te beschermen tegen teleurstellingen zou je je ouders niet meer moeten willen als oppas. Ook niet als ze het zelf aanbieden.
Heel vervelend, sterkte!
zondag 1 september 2013 20:20
Wel naar om te merken dat je niet van ze op aan kunt en ze gewoon niet een hartelijke warme opa en oma kunnen zijn. Ik zou mijn kind niet daar naar toe brengen als ze allebei zo uit balans zijn. Dan zou ik er voor kiezen om hen alleen jouw kind te laten zien als je er zelf bij bent zodat je in kunt grijpen als er wat gebeurd wat niet door de beugel kan. Maar eerlijk gezegd zou ik daar niet zo veel zin in hebben en het doen uit verplichting en niet al te vaak. voor jou
zondag 1 september 2013 20:21
Mijn ouders maken ook beledigende opmerkingen naar kinderen. Ik wist tijdens mijn jeugd al dat ik mijn (toen nog toekomstige) kinderen niet met mijn ouders ging opschepen. Om die reden heb ik mijn ouders dan ook nooit de rol van grootouders gegeven.
Ik weet niet hoe erg de situatie bij jou is, maar je zult zelf moeten kijken wat voor rol je hen wil geven.
Ik weet niet hoe erg de situatie bij jou is, maar je zult zelf moeten kijken wat voor rol je hen wil geven.
zondag 1 september 2013 20:23
quote:lilyofthevalley schreef op 01 september 2013 @ 20:12:
En een opa die 'opzouten' zegt zou ik niet eens bij mn kind in de buurt wíllen.
Precies.
Ik zie het grootouder worden ook als een rol die je al of niet aan iemand geeft. Naast dat mensen biologisch grootouders zijn, is het nog maar de vraag of mensen ook geschikt zijn om echt een grootouderrol te spelen.
En een opa die 'opzouten' zegt zou ik niet eens bij mn kind in de buurt wíllen.
Precies.
Ik zie het grootouder worden ook als een rol die je al of niet aan iemand geeft. Naast dat mensen biologisch grootouders zijn, is het nog maar de vraag of mensen ook geschikt zijn om echt een grootouderrol te spelen.
zondag 1 september 2013 20:25
Ja dat klopt. Het ligt aan mezelf doordat ik verwachtingen schep. Ze zijn altijd al zo geweest en het erge is dat ik had gehoopt dat ze zich anders zouden opstellen als opa en oma.
Het allerergste is dat ik dat blijf hopen want soms lijkt het erop dat ze toch een leuke opa en oma kunnen zijn maar dan alsnog is dat niet het geval.
Mijn fout is dat ik het maar blijf proberen.
En als ze zelf mijn hulp nodig hebben dat ik wel voor ze klaar sta onvoorwaardelijk. Dat dat niet andersom is vind ik moeilijk.
Het allerergste is dat ik dat blijf hopen want soms lijkt het erop dat ze toch een leuke opa en oma kunnen zijn maar dan alsnog is dat niet het geval.
Mijn fout is dat ik het maar blijf proberen.
En als ze zelf mijn hulp nodig hebben dat ik wel voor ze klaar sta onvoorwaardelijk. Dat dat niet andersom is vind ik moeilijk.
zondag 1 september 2013 20:26
Wel een beetje herkenbaar helaas. Mijn moeder stelt ook vaak iets voor (dagje ophalen of logeren bv) ik plan ook heel bewust niets, want vaak belt ze af (soms niet eens, komt ze gewoon niet opdagen). Ik heb er ook nog niet echt een draai aan kunnen geven. Als ze er is vinden de kinderen het namelijk wel heel leuk. Maar mijn boosheid groeit. Verwachting bijstellen klinkt goed en logisch. Maar in de praktijk heb ik het nog niet echt onder de knie.
zondag 1 september 2013 20:29
quote:kiki198032 schreef op 01 september 2013 @ 20:05:En weer ben ik boos, verdrietig en teleurgesteld. Ik blijf maar een verwachtingspatroon creëren m.b.t. mijn ouders die inmiddels opa en oma van mijn 5 jarige en baby dochter.Je zegt het zelf al, dit alles hangt af van hoe jij zelf met gevoelens omgaat. Jij hebt op basis van jouw gevoelens een bepaald ideaalbeeld over jouw ouders als grootouders gevormd.
Jij bent jezelf door dat perfecte plaatje in je hoofd gaan hechten aan een bepaald verwachtingspatroon tav je ouders; ze doen dit in mijn hoofd, dan moet diegene dat ook in het echt doen, want anders klopt mijn plaatje niet meer! Boehoe.
Zo werkt de werkelijkheid natuurlijk niet, mensen zijn geen marionetten. Jouw ouders kan je niet veranderen, jouw beeldvorming wel. Jij bent namelijk zelf verantwoordelijk voor hoe jij met jouw eigen gevoelens omgaat.
Als je al weet dat ze onbetrouwbaar zijn doe jij jezelf het verdriet aan door weer afspraken met ze te maken. Zij zeggen het ene en doen het tegenovergestelde. Net zoals ze dat altijd doen als ik jou goed begrijp. Kortom, dit nieuwe incident is voor jou toch niks nieuws onder de zon?
Jij bent jezelf door dat perfecte plaatje in je hoofd gaan hechten aan een bepaald verwachtingspatroon tav je ouders; ze doen dit in mijn hoofd, dan moet diegene dat ook in het echt doen, want anders klopt mijn plaatje niet meer! Boehoe.
Zo werkt de werkelijkheid natuurlijk niet, mensen zijn geen marionetten. Jouw ouders kan je niet veranderen, jouw beeldvorming wel. Jij bent namelijk zelf verantwoordelijk voor hoe jij met jouw eigen gevoelens omgaat.
Als je al weet dat ze onbetrouwbaar zijn doe jij jezelf het verdriet aan door weer afspraken met ze te maken. Zij zeggen het ene en doen het tegenovergestelde. Net zoals ze dat altijd doen als ik jou goed begrijp. Kortom, dit nieuwe incident is voor jou toch niks nieuws onder de zon?
anoniem_161904 wijzigde dit bericht op 01-09-2013 20:59
Reden: typo eruit
Reden: typo eruit
% gewijzigd
zondag 1 september 2013 20:30
Mijn moeder vond het heel leuk dat ik kinderen kreeg. Bood ook aan om vast op te passen dag in de week en ze zegt nog heel vaak als ze hoort dat ik oppas zocht, had even gebeld! Dat doe ik al allemaal niet. Vertel de kinderen ook nooit dat ze komt, of dat ze er mogen logeren. Om hun de teleurstelling te besparen.
zondag 1 september 2013 20:30
Mijn oudste dochter vind opa niet aardig en dat zegt ze ook gerust tegen hem. Oma vindt ze wel aardig omdat ze daar snoep van krijgt.
Het gekke is dat ik via via wel hoor dat mijn vader tegen vrienden en kennissen zegt dat hij zo geniet van zijn kleinkinderen. En dan denk ik gedraag je daar dan ook naar.
Het gekke is dat ik via via wel hoor dat mijn vader tegen vrienden en kennissen zegt dat hij zo geniet van zijn kleinkinderen. En dan denk ik gedraag je daar dan ook naar.
zondag 1 september 2013 20:39
quote:Nemesis. schreef op 01 september 2013 @ 20:10:
Je ouders hebben hun eigen leven. Je moeder is ziek, dat kan toch?
Haar moeder bood het zelf aan.
Mijn moeder zou echt flink ziek zijn voordat ze mij zo zou laten zitten!
"Niet lekker" zou dan de lading niet dekken, hoor!
Kiki, ik zou het contact tot een minimum beperken en altijd een back up plan maken als je ze nog wel een keer op je kinderen laat passen. Bij je vader zou ik proberen om ze helemaal weg te houden, wat een botte boer!
Je ouders hebben hun eigen leven. Je moeder is ziek, dat kan toch?
Haar moeder bood het zelf aan.
Mijn moeder zou echt flink ziek zijn voordat ze mij zo zou laten zitten!
"Niet lekker" zou dan de lading niet dekken, hoor!
Kiki, ik zou het contact tot een minimum beperken en altijd een back up plan maken als je ze nog wel een keer op je kinderen laat passen. Bij je vader zou ik proberen om ze helemaal weg te houden, wat een botte boer!
zondag 1 september 2013 20:43
Ja herkenbaar...afzeggen en net doen alsof ik hun arm aan het twisten was om ze het te laten doen terwijl ze me het bijna smeekten om te mogen op te passen. Ik roep dus altijd heel stoer dat ik niet vind dat grootouders op moeten passen, maar moeten genieten van hun tijd zonder kinderen, maar deep down... doet het echt pijn. Twee keer per jaar een dagdeel zou ik al zo luxe vinden.
Het zit er bij jou ook gewoon niet in. Wat gebeurt er als je een keer antwoordt op hun vraag of ze mogen oppassen met: "Sorry daar heb ik niets aan, want ik moet ergens van op aan kunnen". Als je moeder labiel is, zal je die vraag niet kunnen stellen.
Je zult jezelf meer moeten beschermen tegen hen..
Het zit er bij jou ook gewoon niet in. Wat gebeurt er als je een keer antwoordt op hun vraag of ze mogen oppassen met: "Sorry daar heb ik niets aan, want ik moet ergens van op aan kunnen". Als je moeder labiel is, zal je die vraag niet kunnen stellen.
Je zult jezelf meer moeten beschermen tegen hen..
zondag 1 september 2013 20:51
Ik ben me er juist heel bewust van dat het geen marionetten zijn en het dit probleem heeft eigenlijk niet alleen betrekking tot de kleinkinderen.
Om een voorbeeld te stellen: toen ik hoogzwanger was heeft mijn moeder gezegd dat ze wel zou helpen na de bevalling met een was doen, keertje stofzuigen of de oudste naar school brengen. Ik heb dit aardig afgewezen maar ze blijft dan dagelijks aandringen. Op een gegeven moment antwoord ik ok prima. En als dan het moment daar is en ze heeft afgesproken om te komen helpen dan belt ze af.
Ik heb mijn leven zodanig ingericht dat ik ze nooit nodig heb. Ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn gezin. Maar indien ze dingen meerdere malen aanbieden en ze haken af dan ben ik teleurgesteld.
Om een voorbeeld te stellen: toen ik hoogzwanger was heeft mijn moeder gezegd dat ze wel zou helpen na de bevalling met een was doen, keertje stofzuigen of de oudste naar school brengen. Ik heb dit aardig afgewezen maar ze blijft dan dagelijks aandringen. Op een gegeven moment antwoord ik ok prima. En als dan het moment daar is en ze heeft afgesproken om te komen helpen dan belt ze af.
Ik heb mijn leven zodanig ingericht dat ik ze nooit nodig heb. Ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn gezin. Maar indien ze dingen meerdere malen aanbieden en ze haken af dan ben ik teleurgesteld.
zondag 1 september 2013 21:02
Ik verplicht mijn ouders nooit ergens toe, echt nooit. Maar ze geven zelf enorm vaak aan waarom de kinderen nooit eens komen logeren en als we dat dan toch doen is het vragen naar de bekende weg.
Dat zien ze zelf niet in en ik zou dat zo graag ook eens tegen ze willen zeggen maar ik ben bang voor de gevolgen.
Ik heb al vaak genoeg het contact op een laag pitje willen zetten maar dat gaat moeizaam. Mijn moeder belt me 2 keer per dag. Als ik niet opneem blijft ze bellen. Ze appt continu of staat vaak onverwacht voor de deur. En dan is het niet dat ze langskomt uit interesse naar de kleinkinderen maar om over zich zelf te vertellen.
Dat zien ze zelf niet in en ik zou dat zo graag ook eens tegen ze willen zeggen maar ik ben bang voor de gevolgen.
Ik heb al vaak genoeg het contact op een laag pitje willen zetten maar dat gaat moeizaam. Mijn moeder belt me 2 keer per dag. Als ik niet opneem blijft ze bellen. Ze appt continu of staat vaak onverwacht voor de deur. En dan is het niet dat ze langskomt uit interesse naar de kleinkinderen maar om over zich zelf te vertellen.
zondag 1 september 2013 21:03
Ach Kiki, ik had ook een aantal mensen in m'n leven die vol loze beloftes zitten. Als je weet hoe ze in elkaar zitten kun je daar ook op anticiperen door nergens op te rekenen, want je weet dat 't een loze belofte is, hoe goed bedoeld dan ook.
Bieden ze wat aan, vriendelijk bedanken voor het aanbod en het verder negeren. Niks om teleurgesteld over te raken, zonde van je energie.
Bieden ze wat aan, vriendelijk bedanken voor het aanbod en het verder negeren. Niks om teleurgesteld over te raken, zonde van je energie.
