Relaties
alle pijlers
Mijn vriend scheldt mijn dochter uit
dinsdag 12 augustus 2014 20:08
Hallo, graag wil ik jullie mening over de volgende situatie. In december 2011 heb ik mijn vriend leren kennen. We hebben beiden kinderen uit eerdere relaties. Die van mij al ouder, die van hem basisschoolleeftijd. Het voelde goed, we waren steeds vaker bij elkaar, de kinderen mochten elkaar, zijn kinderen mochten mij en mijn kinderen vonden hem aardig. We hadden beiden een koophuis en woonden 25-30 km van elkaar af. Daarom hebben we september 2013 mijn huis te koop gezet, wel met het idee dat het nog wel een jaar kon duren voor het was verkocht. Het huis was echter snel verkocht en vanaf januari dit jaar wonen we samen. Omdat hij uiteraard al alles had, heb ik bijna mijn hele inboedel verkocht of weggegeven. Mijn jongste dochter (17) ging mee (ze zou drie dagen per week bij mij zijn, rest bij haar vader), die erboven bleef bij zijn vader wonen.
Onze relatie was bijna altijd zeer harmonieus. Maar de enkele keer dat we ruzie hadden, dreigde hij altijd met het verbreken van de relatie en bleef hij dagen boos, waarbij hij me vooral negeerde. Daarna ging hij weer normaal doen, maar echt uitgepraat werd er meestal niet. Als ik aangaf dat ik zijn manier van ruziemaken erg destructief vond, antwoordde hij dat hij nu eenmaal zo was. We maakten plannen om zijn huis te verkopen en dan samen iets anders te kopen.
Afgelopen vrijdag kwamen we terug van vakantie. We gingen met zijn zoontje van 5 en mijn dochter van 17. Het was een heerlijke vakantie. Tot donderdagavond. We waren op de laatste camping aangekomen en mijn dochter had haar tentje opgezet. Ze wilde uit de camper haar slaapzak en kussen pakken, maar zijn zoontje zat in de deuropening. Ze vroeg drie keer of hij aan de kant wilde gaan en hij zei drie keer nee. Ik zat ertegenover en zag wat er gebeurde. Mijn vriend was in de camper en zag het niet. Ze pakte hem onder de oksels en zette hem naast de camper, zodat ze naar binnen kon. Zijn zoontje sloeg zijn handen tegen zijn neus en riep naar zijn vader: 'Papa, A doet mijn neus pijn.' Mijn dochter en ik zeiden tegen hem dat hij niet moest gaan liegen. Mijn vriend geloofde hem echter, al had hij niks gezien, en zei tegen mijn dochter dat ze van hem af moest blijven. Wij zeiden verontwaardigd dat ze niks had gedaan. Ik vroeg aan zijn zoontje: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan?' Ja, zei hij. Ik vroeg op wat bozere toon: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan? Kijk me eens aan?' 'Ja, A heeft me pijn gedaan', zei hij, terwijl hij de andere kant opkeek. 'Kijk me eens aan, S, en geef dan eerlijk antwoord.'
En toen werd mijn vriend boos op ons, want hoe durfden wij tegen zo'n jongetje van 5. En hij schold ons uit voor stomme trutten. Hij zei tegen mijn dochter dat ze morgen, als we thuis waren, maar snel moest oprotten naar haar vader en dat ze niet meer welkom was in zijn huis (waar ik dus met hem samenwoon en de helft van alle vaste kosten betaal, en daarbovenop alle boodschappen en extraatjes). Hij zei meerdere keren dat ze een stomme saaie trut was en dat ze een schijnheilige kop had. Ik riep tegen hem dat het tijd werd dat hij zijn zoontje eens ging opvoeden: hij corrigeert hem ontzettend weinig, terwijl zijn ex hem al helemaal tot het bot verwent. En dat merk je: toen ik hem leerde kennen, was het een leuk jongetje, nu moet je alles meerdere keren zeggen voor hij iets doet. Hij luister echt heel erg slecht. Dat riep ik dus ook, dat zijn zoontje nooit luistert en nu dus nog liegt ook. Hij bleef maar schelden tegen mijn dochter en haar de grond inboren en zei daarna tegen zijn zoontje: 'Kom maar hoor, S, dan gaan we het dorp bekijken, even weg van deze stomme trutten. Je hoeft je niks van hen aan te trekken, hoor, kom maar, gaan wij gezellig weg.'
Ik ging later ook een stuk wandelen met mijn dochter en had dus te maken met een heel verdrietig meisje dat telkens stilletjes liep te huilen. Ze vroeg hoe ik met zo'n klootzak kon samenwonen en ik moest inderdaad toegeven dat hij dat op dat moment was. Maar 90 % van de tijd is alles wel oké. Toen we 's avonds allemaal terug waren en de kinderen op bed lagen, heb ik hem verteld dat ik niet wilde hebben dat hij ooit nog zo tegen mijn dochter praatte en dat hij echt niet mijn dochter kon verbieden bij me te komen. Ook zei ik dat hij nu bij zijn zoontje etteren en liegen had beloond in plaats van hem erop aan te spreken. Hij zei niks terug en hanteerde zijn gebruikelijke negeerstrategie weer. Bij het ontbijt de volgende morgen maakte hij mijn dochter weer meerdere keren uit voor stomme, saaie trut.
Nou, de terugweg vrijdag was erg gezellig, zoals je zult begrijpen. Ik bracht mijn dochter die avond naar haar vader en had weer een erg verdrietig meisje naast me. Toen ik terugkwam, zat hij vrolijk met zijn ex te praten en te lachen, terwijl hij gezien had hoe van streek mijn dochter was. Ik heb zaterdag of zondag nog een keer gezegd dat zijn gedrag tegen mijn dochter onacceptabel was. Hij werd boos en zei dat ik mijn mond moest houden, anders werd hij agressief. De dagen erna was het weer negeren, weggaan zonder te zeggen waarheen enzovoort. O ja, hij zei nog wel een keer dat het mijn schuld was dat hij zo tegen haar tekeer was gegaan, want ik was veel te ver gegaan tegen zijn zoontje.
Ik heb vandaag gezegd dat ik wilde praten. Dat gesprek is geweest, maar er is nog steeds niet redelijk met hem te praten. Hij houdt vol dat het onmogelijk is dat zijn zoontje gelogen heeft en hij vindt dat ik veel te ver gegaan ben. Ik zei dat ik vind dat hij veel verder is gegaan bij mijn dochter dan ik bij zijn zoon, maar dat vindt hij niet. Ik vroeg of hij het goed vindt als ik anderen vraag wat zij ervan vinden. Dat mocht, als het maar niet aan bekenden is. Dus wat vinden jullie? Wat is schadelijker, boos tegen een jongetje van 5 zeggen dat hij de waarheid moet vertellen en dat je weet dat hij liegt, omdat je dat zelf gezien hebt, of een meisje van 17 meerdere keren uitschelden voor saaie stomme trut met een schijnheilige kop, die maar gauw moet oprotten naar haar vader en niet meer welkom is in zijn huis. Maar ik ga er geen polletje van maken, zoals jullie zullen begrijpen, want ik ben heel erg verdrietig.
Aan het eind van het gesprek vroeg hij of ik nog energie in onze relatie wilde steken. Ik zei dat ik dat wilde onder de voorwaarde dat hij met mij in relatietherapie ging en, nog belangrijker, dat hij zijn oprechte excuses aanbiedt aan mijn dochter. Nou, zei hij, dan zijn we eruit, want dat wil ik niet. Hij kon niet leven met iemand die zo met zijn zoon omging, en dat terwijl ik in al die jaren nooit eerder boos ben geweest op hem. En daarna ging hij weg. En nu zit ik hier, verdrietig en ook verbijsterd. Want het was bijna altijd super harmonieus, hoe kun je dan zo makkelijk dit weggooien.
En ik ga hem ook niet vragen zich te bedenken. Ik twijfelde sinds de ruzie al of ik zijn gedrag tegen mijn dochter zou kunnen vergeven, maar dacht dat dat bij oprechte excuses misschien zou kunnen. Maar die komen er dus sowieso niet. En mijn dochter is belangrijker dan mijn vriend. Dus ik moet weer een huisje kopen en een hele nieuwe inboedel, omdat ik vol vertrouwen bij hem introk. Ik weet niet echt wat ik met dit topic wil, vooral mijn hart luchten, denk ik. En jullie mening. Is het echt zo erg dat ik boos werd op een jongetje dat liegt dat mijn dochter hem pijn heeft gedaan? Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is, het zit me allemaal erg hoog.
Onze relatie was bijna altijd zeer harmonieus. Maar de enkele keer dat we ruzie hadden, dreigde hij altijd met het verbreken van de relatie en bleef hij dagen boos, waarbij hij me vooral negeerde. Daarna ging hij weer normaal doen, maar echt uitgepraat werd er meestal niet. Als ik aangaf dat ik zijn manier van ruziemaken erg destructief vond, antwoordde hij dat hij nu eenmaal zo was. We maakten plannen om zijn huis te verkopen en dan samen iets anders te kopen.
Afgelopen vrijdag kwamen we terug van vakantie. We gingen met zijn zoontje van 5 en mijn dochter van 17. Het was een heerlijke vakantie. Tot donderdagavond. We waren op de laatste camping aangekomen en mijn dochter had haar tentje opgezet. Ze wilde uit de camper haar slaapzak en kussen pakken, maar zijn zoontje zat in de deuropening. Ze vroeg drie keer of hij aan de kant wilde gaan en hij zei drie keer nee. Ik zat ertegenover en zag wat er gebeurde. Mijn vriend was in de camper en zag het niet. Ze pakte hem onder de oksels en zette hem naast de camper, zodat ze naar binnen kon. Zijn zoontje sloeg zijn handen tegen zijn neus en riep naar zijn vader: 'Papa, A doet mijn neus pijn.' Mijn dochter en ik zeiden tegen hem dat hij niet moest gaan liegen. Mijn vriend geloofde hem echter, al had hij niks gezien, en zei tegen mijn dochter dat ze van hem af moest blijven. Wij zeiden verontwaardigd dat ze niks had gedaan. Ik vroeg aan zijn zoontje: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan?' Ja, zei hij. Ik vroeg op wat bozere toon: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan? Kijk me eens aan?' 'Ja, A heeft me pijn gedaan', zei hij, terwijl hij de andere kant opkeek. 'Kijk me eens aan, S, en geef dan eerlijk antwoord.'
En toen werd mijn vriend boos op ons, want hoe durfden wij tegen zo'n jongetje van 5. En hij schold ons uit voor stomme trutten. Hij zei tegen mijn dochter dat ze morgen, als we thuis waren, maar snel moest oprotten naar haar vader en dat ze niet meer welkom was in zijn huis (waar ik dus met hem samenwoon en de helft van alle vaste kosten betaal, en daarbovenop alle boodschappen en extraatjes). Hij zei meerdere keren dat ze een stomme saaie trut was en dat ze een schijnheilige kop had. Ik riep tegen hem dat het tijd werd dat hij zijn zoontje eens ging opvoeden: hij corrigeert hem ontzettend weinig, terwijl zijn ex hem al helemaal tot het bot verwent. En dat merk je: toen ik hem leerde kennen, was het een leuk jongetje, nu moet je alles meerdere keren zeggen voor hij iets doet. Hij luister echt heel erg slecht. Dat riep ik dus ook, dat zijn zoontje nooit luistert en nu dus nog liegt ook. Hij bleef maar schelden tegen mijn dochter en haar de grond inboren en zei daarna tegen zijn zoontje: 'Kom maar hoor, S, dan gaan we het dorp bekijken, even weg van deze stomme trutten. Je hoeft je niks van hen aan te trekken, hoor, kom maar, gaan wij gezellig weg.'
Ik ging later ook een stuk wandelen met mijn dochter en had dus te maken met een heel verdrietig meisje dat telkens stilletjes liep te huilen. Ze vroeg hoe ik met zo'n klootzak kon samenwonen en ik moest inderdaad toegeven dat hij dat op dat moment was. Maar 90 % van de tijd is alles wel oké. Toen we 's avonds allemaal terug waren en de kinderen op bed lagen, heb ik hem verteld dat ik niet wilde hebben dat hij ooit nog zo tegen mijn dochter praatte en dat hij echt niet mijn dochter kon verbieden bij me te komen. Ook zei ik dat hij nu bij zijn zoontje etteren en liegen had beloond in plaats van hem erop aan te spreken. Hij zei niks terug en hanteerde zijn gebruikelijke negeerstrategie weer. Bij het ontbijt de volgende morgen maakte hij mijn dochter weer meerdere keren uit voor stomme, saaie trut.
Nou, de terugweg vrijdag was erg gezellig, zoals je zult begrijpen. Ik bracht mijn dochter die avond naar haar vader en had weer een erg verdrietig meisje naast me. Toen ik terugkwam, zat hij vrolijk met zijn ex te praten en te lachen, terwijl hij gezien had hoe van streek mijn dochter was. Ik heb zaterdag of zondag nog een keer gezegd dat zijn gedrag tegen mijn dochter onacceptabel was. Hij werd boos en zei dat ik mijn mond moest houden, anders werd hij agressief. De dagen erna was het weer negeren, weggaan zonder te zeggen waarheen enzovoort. O ja, hij zei nog wel een keer dat het mijn schuld was dat hij zo tegen haar tekeer was gegaan, want ik was veel te ver gegaan tegen zijn zoontje.
Ik heb vandaag gezegd dat ik wilde praten. Dat gesprek is geweest, maar er is nog steeds niet redelijk met hem te praten. Hij houdt vol dat het onmogelijk is dat zijn zoontje gelogen heeft en hij vindt dat ik veel te ver gegaan ben. Ik zei dat ik vind dat hij veel verder is gegaan bij mijn dochter dan ik bij zijn zoon, maar dat vindt hij niet. Ik vroeg of hij het goed vindt als ik anderen vraag wat zij ervan vinden. Dat mocht, als het maar niet aan bekenden is. Dus wat vinden jullie? Wat is schadelijker, boos tegen een jongetje van 5 zeggen dat hij de waarheid moet vertellen en dat je weet dat hij liegt, omdat je dat zelf gezien hebt, of een meisje van 17 meerdere keren uitschelden voor saaie stomme trut met een schijnheilige kop, die maar gauw moet oprotten naar haar vader en niet meer welkom is in zijn huis. Maar ik ga er geen polletje van maken, zoals jullie zullen begrijpen, want ik ben heel erg verdrietig.
Aan het eind van het gesprek vroeg hij of ik nog energie in onze relatie wilde steken. Ik zei dat ik dat wilde onder de voorwaarde dat hij met mij in relatietherapie ging en, nog belangrijker, dat hij zijn oprechte excuses aanbiedt aan mijn dochter. Nou, zei hij, dan zijn we eruit, want dat wil ik niet. Hij kon niet leven met iemand die zo met zijn zoon omging, en dat terwijl ik in al die jaren nooit eerder boos ben geweest op hem. En daarna ging hij weg. En nu zit ik hier, verdrietig en ook verbijsterd. Want het was bijna altijd super harmonieus, hoe kun je dan zo makkelijk dit weggooien.
En ik ga hem ook niet vragen zich te bedenken. Ik twijfelde sinds de ruzie al of ik zijn gedrag tegen mijn dochter zou kunnen vergeven, maar dacht dat dat bij oprechte excuses misschien zou kunnen. Maar die komen er dus sowieso niet. En mijn dochter is belangrijker dan mijn vriend. Dus ik moet weer een huisje kopen en een hele nieuwe inboedel, omdat ik vol vertrouwen bij hem introk. Ik weet niet echt wat ik met dit topic wil, vooral mijn hart luchten, denk ik. En jullie mening. Is het echt zo erg dat ik boos werd op een jongetje dat liegt dat mijn dochter hem pijn heeft gedaan? Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is, het zit me allemaal erg hoog.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
woensdag 13 augustus 2014 14:17
quote:Liesje68 schreef op 13 augustus 2014 @ 12:24:
Nou, ik zit nu bij mijn moeder. En de hond is mee.
Mijn vriend, nu ex-vriend dus, kwam vanmorgen beneden met zijn hardloopschoenen, dus wilde hij gaan hardlopen. Maar nu vertrok hij maar niet, volgens mij vertrouwde hij het al niet. Ik zocht voorzichtig al wat dingen bij elkaar en probeerde te bedenken wat allemaal belangrijk was. Op een gegeven moment ging ik naar boven om spullen in dozen en trolley te doen en nam ik ons hondje mee. Toen ik door het raam mijn zoon zag komen, ging ik gauw naar beneden, deed de hond in haar bench en deed de deur open. We deden de hond gauw in de auto en de deur van de auto op slot. Ik had zijn sleutel van de voordeur ergens achteraf gelegd, zodat hij die niet in het slot kon doen als we misschien beiden buiten waren, en had mijn sleutel en mijn tas met portemonnee en paspoort enzovoort steeds bij me. Bovendien bleef ik steeds binnen, zette de spullen bij de deur en mijn zoon bracht ze naar de auto. Hij vroeg wat de bedoeling was. Ik zei dat ik weg zou gaan, dat we immers hadden besloten dat de relatie over zou zijn. Hij vond dat ik dat wel in overleg had kunnen doen. Ik zei dat ik de afgelopen dagen niet de indruk had gekregen dat redelijk overleg mogelijk was. Hij vond het maar raar. Hij liep steeds achter me aan en keek in de dozen wat ik allemaal meenam. Hij vroeg ook steeds waar ik zijn sleutel had en waarom die niet op zijn plaats lag. Ik zei dat hij die zo wel terug kreeg. Ik heb allerlei papieren meegenomen, wat kleren, toiletspul enzovoort. Zeker ook paspoort en hondenpaspoort, de bankdingetjes om te internetbankieren enzovoort. Ik ben wel de papieren van de auto en camper vergeten. Ik heb zelf een auto waarin ik weggegaan ben, maar de auto van ons samen en de camper zijn daar dus nog. Camper en auto zijn niet heel erg veel waard trouwens, de camper is al oud en we hebben onlangs rotte plekken in de bodem geconstateerd. Ik vroeg hem of we zaterdag de rest konden ophalen. Dat was goed, hij zou de spullen klaarzetten en ik moest maar mailen wat nog van mij was. Toen ik wegging, zei hij dat hij dan nu zijn sleutels terug wilde. Ik vroeg of ik erop kon vertrouwen dat hij er zaterdag was en dat zegde hij toe, hij wilde ook graag dat mijn spullen weggingen. Dus heb ik verteld waar zijn sleutel lag en hem de mijne gegeven. Hij kan toch altijd zijn sleutel erin stoppen als hij kwaad wil, of snel een nieuwe cilinder erin zetten. Ik zei wel dat het onnodig was dat hij mij meteen de sleutel liet inleveren, dat ik niet stiekem naar binnen zou gaan zoals zijn ex. Bij haar moest hij na hun breuk een nieuwe cilinder in het slot zetten, omdat ze de sleutel niet wilde teruggeven. En ik heb gezegd dat we zaterdag ook maar moeten bespreken wat we met de gezamenlijke spullen gingen doen. Dat was oké. Eenmaal in de auto barstte ik in huilen uit. En nu zit ik bij mijn moeder.
Liesje ik kom even uit de meelees-stand. En ik maak een diepe buiging voor jou.
Heel goed dat je actie hebt ondernomen en bent weg gegaan. Je bent oud en wijs genoeg geworden om je niet zo te laten behandelen. Ik heb hel hele topic gelezen, die droeftoeter is het niet waard en van deze relatie zou je echt niet gelukkig zijn geworden.
Neem je tijd om dit te verwerken. En inderdaad bespreek het nog even met je dochter dat je zelf ook niet bij zo'n naar type wil blijven. En misschien ook nog terug komen op hoe zij zich gevoeld heeft onder dit alles.
Ik vind dat je een goede houding hebt ten aanzien van de spullen. Het zijn maar spullen, als hij ze uiteindelijk niet netjes teruggeeft dan eet hij ze maar op. Je hebt je overwaarde van je huis op je spaarrekening staan en je hebt een baan. Je komt er wel hoor.
De hypotheekrente is laag, er staat veel te koop. Overdenk goed je opties en doe er je voordeel mee.
Je bent half de veertig, aan je nickname te zien. Zie het als een nieuwe kans om je leven weer in te richten hoe jij dit wil. Elk einde is een nieuw begin!
Nou, ik zit nu bij mijn moeder. En de hond is mee.
Mijn vriend, nu ex-vriend dus, kwam vanmorgen beneden met zijn hardloopschoenen, dus wilde hij gaan hardlopen. Maar nu vertrok hij maar niet, volgens mij vertrouwde hij het al niet. Ik zocht voorzichtig al wat dingen bij elkaar en probeerde te bedenken wat allemaal belangrijk was. Op een gegeven moment ging ik naar boven om spullen in dozen en trolley te doen en nam ik ons hondje mee. Toen ik door het raam mijn zoon zag komen, ging ik gauw naar beneden, deed de hond in haar bench en deed de deur open. We deden de hond gauw in de auto en de deur van de auto op slot. Ik had zijn sleutel van de voordeur ergens achteraf gelegd, zodat hij die niet in het slot kon doen als we misschien beiden buiten waren, en had mijn sleutel en mijn tas met portemonnee en paspoort enzovoort steeds bij me. Bovendien bleef ik steeds binnen, zette de spullen bij de deur en mijn zoon bracht ze naar de auto. Hij vroeg wat de bedoeling was. Ik zei dat ik weg zou gaan, dat we immers hadden besloten dat de relatie over zou zijn. Hij vond dat ik dat wel in overleg had kunnen doen. Ik zei dat ik de afgelopen dagen niet de indruk had gekregen dat redelijk overleg mogelijk was. Hij vond het maar raar. Hij liep steeds achter me aan en keek in de dozen wat ik allemaal meenam. Hij vroeg ook steeds waar ik zijn sleutel had en waarom die niet op zijn plaats lag. Ik zei dat hij die zo wel terug kreeg. Ik heb allerlei papieren meegenomen, wat kleren, toiletspul enzovoort. Zeker ook paspoort en hondenpaspoort, de bankdingetjes om te internetbankieren enzovoort. Ik ben wel de papieren van de auto en camper vergeten. Ik heb zelf een auto waarin ik weggegaan ben, maar de auto van ons samen en de camper zijn daar dus nog. Camper en auto zijn niet heel erg veel waard trouwens, de camper is al oud en we hebben onlangs rotte plekken in de bodem geconstateerd. Ik vroeg hem of we zaterdag de rest konden ophalen. Dat was goed, hij zou de spullen klaarzetten en ik moest maar mailen wat nog van mij was. Toen ik wegging, zei hij dat hij dan nu zijn sleutels terug wilde. Ik vroeg of ik erop kon vertrouwen dat hij er zaterdag was en dat zegde hij toe, hij wilde ook graag dat mijn spullen weggingen. Dus heb ik verteld waar zijn sleutel lag en hem de mijne gegeven. Hij kan toch altijd zijn sleutel erin stoppen als hij kwaad wil, of snel een nieuwe cilinder erin zetten. Ik zei wel dat het onnodig was dat hij mij meteen de sleutel liet inleveren, dat ik niet stiekem naar binnen zou gaan zoals zijn ex. Bij haar moest hij na hun breuk een nieuwe cilinder in het slot zetten, omdat ze de sleutel niet wilde teruggeven. En ik heb gezegd dat we zaterdag ook maar moeten bespreken wat we met de gezamenlijke spullen gingen doen. Dat was oké. Eenmaal in de auto barstte ik in huilen uit. En nu zit ik bij mijn moeder.
Liesje ik kom even uit de meelees-stand. En ik maak een diepe buiging voor jou.
Heel goed dat je actie hebt ondernomen en bent weg gegaan. Je bent oud en wijs genoeg geworden om je niet zo te laten behandelen. Ik heb hel hele topic gelezen, die droeftoeter is het niet waard en van deze relatie zou je echt niet gelukkig zijn geworden.
Neem je tijd om dit te verwerken. En inderdaad bespreek het nog even met je dochter dat je zelf ook niet bij zo'n naar type wil blijven. En misschien ook nog terug komen op hoe zij zich gevoeld heeft onder dit alles.
Ik vind dat je een goede houding hebt ten aanzien van de spullen. Het zijn maar spullen, als hij ze uiteindelijk niet netjes teruggeeft dan eet hij ze maar op. Je hebt je overwaarde van je huis op je spaarrekening staan en je hebt een baan. Je komt er wel hoor.
De hypotheekrente is laag, er staat veel te koop. Overdenk goed je opties en doe er je voordeel mee.
Je bent half de veertig, aan je nickname te zien. Zie het als een nieuwe kans om je leven weer in te richten hoe jij dit wil. Elk einde is een nieuw begin!
Minder is meer
woensdag 13 augustus 2014 14:27
quote:Mies85 schreef op 13 augustus 2014 @ 13:35:
Is je zoon bij zn pa gaan wonen omdat hij je nieuwe vriend niet moest? Ook hij is een lieve schat dat hij gelijk zn moeder komt helpen.
Ondanks dat je lieve dochter de pineut is en zeker heel veel lieve aandacht verdient van haar fantastische moeder moet je niet vergeten dat je nog drie andere kinderen hebt en ook een portie liefde verdienen. Ook als moeder zal het je goed doet om lekker met ze te zijn.
Eensch!
TO nog 1 praktische tip. Ik weet niet op wiens naam de kentekens van de camper en de gezamenlijke auto staan. Maar als jullie zaterdag overeen komen wie wat houdt regel dan z.s.m. ook dat het bijbehorende kenteken ook op naam van de eigenaar staat. Indien hij hierin niets wil regelen en de kentekens staan op jouw naam zorg dan als de sodemieter dat de kentekens van je naam af zijn. Met CJIB-boetes kunnen mensen financieel snel in de problemen komen en je weet maar nooit.
Is je zoon bij zn pa gaan wonen omdat hij je nieuwe vriend niet moest? Ook hij is een lieve schat dat hij gelijk zn moeder komt helpen.
Ondanks dat je lieve dochter de pineut is en zeker heel veel lieve aandacht verdient van haar fantastische moeder moet je niet vergeten dat je nog drie andere kinderen hebt en ook een portie liefde verdienen. Ook als moeder zal het je goed doet om lekker met ze te zijn.
Eensch!
TO nog 1 praktische tip. Ik weet niet op wiens naam de kentekens van de camper en de gezamenlijke auto staan. Maar als jullie zaterdag overeen komen wie wat houdt regel dan z.s.m. ook dat het bijbehorende kenteken ook op naam van de eigenaar staat. Indien hij hierin niets wil regelen en de kentekens staan op jouw naam zorg dan als de sodemieter dat de kentekens van je naam af zijn. Met CJIB-boetes kunnen mensen financieel snel in de problemen komen en je weet maar nooit.
Minder is meer
woensdag 13 augustus 2014 14:31
Goed gedaan Lies - wel vreemd dat hij meteen de sleutel terug wilde. Als jij zaterdag terug gaat, ga dan niet alleen en zorg dat er iemand op de achtergrond aanwezig is. Al is het maar om het mom van 'spullen tillen'. Jouw ex vriend heeft door zijn gedrag doen overkomen alsof hij agressie niet tegen gaat. Ik kan mij natuurlijk enorm vergissen want veel mensen zeggen veel, maar doen weinig. Des ondanks: pas goed op jezelf.
Verder maak ik een diepe buiging voor je: het valt niet mee de daad bij het woord te voeren en gewoon te gaan. Niet alleen voor je dochter, maar vooral voor jezelf. Hopelijk worden jullie het snel eens over de boedel en kun jij ook verder. Inderdaad - ieder einde is een nieuw begin!
Verder maak ik een diepe buiging voor je: het valt niet mee de daad bij het woord te voeren en gewoon te gaan. Niet alleen voor je dochter, maar vooral voor jezelf. Hopelijk worden jullie het snel eens over de boedel en kun jij ook verder. Inderdaad - ieder einde is een nieuw begin!
baggal wijzigde dit bericht op 13-08-2014 14:40
Reden: duidelijkheid
Reden: duidelijkheid
% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
woensdag 13 augustus 2014 14:34
quote:traviata schreef op 13 augustus 2014 @ 14:27:
[...]
Eensch!
TO nog 1 praktische tip. Ik weet niet op wiens naam de kentekens van de camper en de gezamenlijke auto staan. Maar als jullie zaterdag overeen komen wie wat houdt regel dan z.s.m. ook dat het bijbehorende kenteken ook op naam van de eigenaar staat. Indien hij hierin niets wil regelen en de kentekens staan op jouw naam zorg dan als de sodemieter dat de kentekens van je naam af zijn. Met CJIB-boetes kunnen mensen financieel snel in de problemen komen en je weet maar nooit.Of wat dacht je van de jaarlijkse autokeuringen en boetes als hij dat niet laat doen.
[...]
Eensch!
TO nog 1 praktische tip. Ik weet niet op wiens naam de kentekens van de camper en de gezamenlijke auto staan. Maar als jullie zaterdag overeen komen wie wat houdt regel dan z.s.m. ook dat het bijbehorende kenteken ook op naam van de eigenaar staat. Indien hij hierin niets wil regelen en de kentekens staan op jouw naam zorg dan als de sodemieter dat de kentekens van je naam af zijn. Met CJIB-boetes kunnen mensen financieel snel in de problemen komen en je weet maar nooit.Of wat dacht je van de jaarlijkse autokeuringen en boetes als hij dat niet laat doen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 13 augustus 2014 14:51
Ik vind het, nogmaals, zo knap van je dat je echt bent gegaan. Petje af hoor. Dat durft niet iedereen. Zo neem je je leven in eigen hand. Ook van mij een heel diepe buiging.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
woensdag 13 augustus 2014 14:53
Ooow wat fijn dat je zo snel actie hebt ondernomen!
Heeel goed gedaan! En als het wat rustiger is even lekker genieten met je dochter inderdaad
Wou ook net vragen hoe de band met de ex-man is, maar lees dat hij waarschijnlijk meegaat zaterdag, heel goed! Wel op jezelf passen hoor (ga er niet vanuit dat je ex-vriend de geweren heeft klaarliggen oid, maar gezien zijn agressieve en kleinerende houding lijkt me het niet fijn om alleen spullen weg te moeten halen daar).
Heeel goed gedaan! En als het wat rustiger is even lekker genieten met je dochter inderdaad
Wou ook net vragen hoe de band met de ex-man is, maar lees dat hij waarschijnlijk meegaat zaterdag, heel goed! Wel op jezelf passen hoor (ga er niet vanuit dat je ex-vriend de geweren heeft klaarliggen oid, maar gezien zijn agressieve en kleinerende houding lijkt me het niet fijn om alleen spullen weg te moeten halen daar).
woensdag 13 augustus 2014 17:05
woensdag 13 augustus 2014 20:09
Als er iets te melden is, zal ik het blijven doen. Mijn zoon ging vooral uit praktische overwegingen niet mee, hij zaalvoetbalt drie keer per week. Ik heb wat op funda zitten kijken, zag een leuk nieuwbouwproject en heb een afspraak voor maandagmiddag, maar door de telefoon zeiden ze dat ze nog moesten beginnen met bouwen, terwijl op funda staat dat ze een jaar geleden zijn begonnen, beetje vreemd. En mijn moeder en ik reden er even langs, want het is dichtbij, en er stonden gewoon nieuwbouwhuizen die klaar leken. Maar goed, een gesprek kan geen kwaad.
Ik keek net op Facebook en zag dat hij niet meer in mijn vriendenlijst staat. En ik zag hem ook niet in de vriendenlijst van een gemeenschappelijke vriend. Dat betekent zeker dat hij me niet alleen verwijderd, maar ook geblokkeerd heeft? Ik heb mijn status maar weer veranderd in vrijgezel.
Ik krijg veel meelevende reacties van mijn familie en aanbod tot steun.
Ik keek net op Facebook en zag dat hij niet meer in mijn vriendenlijst staat. En ik zag hem ook niet in de vriendenlijst van een gemeenschappelijke vriend. Dat betekent zeker dat hij me niet alleen verwijderd, maar ook geblokkeerd heeft? Ik heb mijn status maar weer veranderd in vrijgezel.
Ik krijg veel meelevende reacties van mijn familie en aanbod tot steun.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
woensdag 13 augustus 2014 21:59
woensdag 13 augustus 2014 22:33
Maar hoe kan ik hem blokkeren als hij niet meer in mijn lijst staat?
De vader van mijn kinderen wil zaterdag wel helpen. Kreeg app van mijn ex-vriend dat hij de hond terug wil. Ik antwoordde dat dat niet gaat gebeuren. Vervolgens dreigde hij dat er zonder hondje geen sprake zal zijn van verdeling. Hij vindt dat het onacceptabel is dat ik de hond heb meegenomen, ik weet immers hoe dol S op het hondje is. Na zijn dreiging heb ik niet meer gereageerd.
De vader van mijn kinderen wil zaterdag wel helpen. Kreeg app van mijn ex-vriend dat hij de hond terug wil. Ik antwoordde dat dat niet gaat gebeuren. Vervolgens dreigde hij dat er zonder hondje geen sprake zal zijn van verdeling. Hij vindt dat het onacceptabel is dat ik de hond heb meegenomen, ik weet immers hoe dol S op het hondje is. Na zijn dreiging heb ik niet meer gereageerd.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
