Relaties
alle pijlers
Mijn vriend scheldt mijn dochter uit
dinsdag 12 augustus 2014 20:08
Hallo, graag wil ik jullie mening over de volgende situatie. In december 2011 heb ik mijn vriend leren kennen. We hebben beiden kinderen uit eerdere relaties. Die van mij al ouder, die van hem basisschoolleeftijd. Het voelde goed, we waren steeds vaker bij elkaar, de kinderen mochten elkaar, zijn kinderen mochten mij en mijn kinderen vonden hem aardig. We hadden beiden een koophuis en woonden 25-30 km van elkaar af. Daarom hebben we september 2013 mijn huis te koop gezet, wel met het idee dat het nog wel een jaar kon duren voor het was verkocht. Het huis was echter snel verkocht en vanaf januari dit jaar wonen we samen. Omdat hij uiteraard al alles had, heb ik bijna mijn hele inboedel verkocht of weggegeven. Mijn jongste dochter (17) ging mee (ze zou drie dagen per week bij mij zijn, rest bij haar vader), die erboven bleef bij zijn vader wonen.
Onze relatie was bijna altijd zeer harmonieus. Maar de enkele keer dat we ruzie hadden, dreigde hij altijd met het verbreken van de relatie en bleef hij dagen boos, waarbij hij me vooral negeerde. Daarna ging hij weer normaal doen, maar echt uitgepraat werd er meestal niet. Als ik aangaf dat ik zijn manier van ruziemaken erg destructief vond, antwoordde hij dat hij nu eenmaal zo was. We maakten plannen om zijn huis te verkopen en dan samen iets anders te kopen.
Afgelopen vrijdag kwamen we terug van vakantie. We gingen met zijn zoontje van 5 en mijn dochter van 17. Het was een heerlijke vakantie. Tot donderdagavond. We waren op de laatste camping aangekomen en mijn dochter had haar tentje opgezet. Ze wilde uit de camper haar slaapzak en kussen pakken, maar zijn zoontje zat in de deuropening. Ze vroeg drie keer of hij aan de kant wilde gaan en hij zei drie keer nee. Ik zat ertegenover en zag wat er gebeurde. Mijn vriend was in de camper en zag het niet. Ze pakte hem onder de oksels en zette hem naast de camper, zodat ze naar binnen kon. Zijn zoontje sloeg zijn handen tegen zijn neus en riep naar zijn vader: 'Papa, A doet mijn neus pijn.' Mijn dochter en ik zeiden tegen hem dat hij niet moest gaan liegen. Mijn vriend geloofde hem echter, al had hij niks gezien, en zei tegen mijn dochter dat ze van hem af moest blijven. Wij zeiden verontwaardigd dat ze niks had gedaan. Ik vroeg aan zijn zoontje: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan?' Ja, zei hij. Ik vroeg op wat bozere toon: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan? Kijk me eens aan?' 'Ja, A heeft me pijn gedaan', zei hij, terwijl hij de andere kant opkeek. 'Kijk me eens aan, S, en geef dan eerlijk antwoord.'
En toen werd mijn vriend boos op ons, want hoe durfden wij tegen zo'n jongetje van 5. En hij schold ons uit voor stomme trutten. Hij zei tegen mijn dochter dat ze morgen, als we thuis waren, maar snel moest oprotten naar haar vader en dat ze niet meer welkom was in zijn huis (waar ik dus met hem samenwoon en de helft van alle vaste kosten betaal, en daarbovenop alle boodschappen en extraatjes). Hij zei meerdere keren dat ze een stomme saaie trut was en dat ze een schijnheilige kop had. Ik riep tegen hem dat het tijd werd dat hij zijn zoontje eens ging opvoeden: hij corrigeert hem ontzettend weinig, terwijl zijn ex hem al helemaal tot het bot verwent. En dat merk je: toen ik hem leerde kennen, was het een leuk jongetje, nu moet je alles meerdere keren zeggen voor hij iets doet. Hij luister echt heel erg slecht. Dat riep ik dus ook, dat zijn zoontje nooit luistert en nu dus nog liegt ook. Hij bleef maar schelden tegen mijn dochter en haar de grond inboren en zei daarna tegen zijn zoontje: 'Kom maar hoor, S, dan gaan we het dorp bekijken, even weg van deze stomme trutten. Je hoeft je niks van hen aan te trekken, hoor, kom maar, gaan wij gezellig weg.'
Ik ging later ook een stuk wandelen met mijn dochter en had dus te maken met een heel verdrietig meisje dat telkens stilletjes liep te huilen. Ze vroeg hoe ik met zo'n klootzak kon samenwonen en ik moest inderdaad toegeven dat hij dat op dat moment was. Maar 90 % van de tijd is alles wel oké. Toen we 's avonds allemaal terug waren en de kinderen op bed lagen, heb ik hem verteld dat ik niet wilde hebben dat hij ooit nog zo tegen mijn dochter praatte en dat hij echt niet mijn dochter kon verbieden bij me te komen. Ook zei ik dat hij nu bij zijn zoontje etteren en liegen had beloond in plaats van hem erop aan te spreken. Hij zei niks terug en hanteerde zijn gebruikelijke negeerstrategie weer. Bij het ontbijt de volgende morgen maakte hij mijn dochter weer meerdere keren uit voor stomme, saaie trut.
Nou, de terugweg vrijdag was erg gezellig, zoals je zult begrijpen. Ik bracht mijn dochter die avond naar haar vader en had weer een erg verdrietig meisje naast me. Toen ik terugkwam, zat hij vrolijk met zijn ex te praten en te lachen, terwijl hij gezien had hoe van streek mijn dochter was. Ik heb zaterdag of zondag nog een keer gezegd dat zijn gedrag tegen mijn dochter onacceptabel was. Hij werd boos en zei dat ik mijn mond moest houden, anders werd hij agressief. De dagen erna was het weer negeren, weggaan zonder te zeggen waarheen enzovoort. O ja, hij zei nog wel een keer dat het mijn schuld was dat hij zo tegen haar tekeer was gegaan, want ik was veel te ver gegaan tegen zijn zoontje.
Ik heb vandaag gezegd dat ik wilde praten. Dat gesprek is geweest, maar er is nog steeds niet redelijk met hem te praten. Hij houdt vol dat het onmogelijk is dat zijn zoontje gelogen heeft en hij vindt dat ik veel te ver gegaan ben. Ik zei dat ik vind dat hij veel verder is gegaan bij mijn dochter dan ik bij zijn zoon, maar dat vindt hij niet. Ik vroeg of hij het goed vindt als ik anderen vraag wat zij ervan vinden. Dat mocht, als het maar niet aan bekenden is. Dus wat vinden jullie? Wat is schadelijker, boos tegen een jongetje van 5 zeggen dat hij de waarheid moet vertellen en dat je weet dat hij liegt, omdat je dat zelf gezien hebt, of een meisje van 17 meerdere keren uitschelden voor saaie stomme trut met een schijnheilige kop, die maar gauw moet oprotten naar haar vader en niet meer welkom is in zijn huis. Maar ik ga er geen polletje van maken, zoals jullie zullen begrijpen, want ik ben heel erg verdrietig.
Aan het eind van het gesprek vroeg hij of ik nog energie in onze relatie wilde steken. Ik zei dat ik dat wilde onder de voorwaarde dat hij met mij in relatietherapie ging en, nog belangrijker, dat hij zijn oprechte excuses aanbiedt aan mijn dochter. Nou, zei hij, dan zijn we eruit, want dat wil ik niet. Hij kon niet leven met iemand die zo met zijn zoon omging, en dat terwijl ik in al die jaren nooit eerder boos ben geweest op hem. En daarna ging hij weg. En nu zit ik hier, verdrietig en ook verbijsterd. Want het was bijna altijd super harmonieus, hoe kun je dan zo makkelijk dit weggooien.
En ik ga hem ook niet vragen zich te bedenken. Ik twijfelde sinds de ruzie al of ik zijn gedrag tegen mijn dochter zou kunnen vergeven, maar dacht dat dat bij oprechte excuses misschien zou kunnen. Maar die komen er dus sowieso niet. En mijn dochter is belangrijker dan mijn vriend. Dus ik moet weer een huisje kopen en een hele nieuwe inboedel, omdat ik vol vertrouwen bij hem introk. Ik weet niet echt wat ik met dit topic wil, vooral mijn hart luchten, denk ik. En jullie mening. Is het echt zo erg dat ik boos werd op een jongetje dat liegt dat mijn dochter hem pijn heeft gedaan? Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is, het zit me allemaal erg hoog.
Onze relatie was bijna altijd zeer harmonieus. Maar de enkele keer dat we ruzie hadden, dreigde hij altijd met het verbreken van de relatie en bleef hij dagen boos, waarbij hij me vooral negeerde. Daarna ging hij weer normaal doen, maar echt uitgepraat werd er meestal niet. Als ik aangaf dat ik zijn manier van ruziemaken erg destructief vond, antwoordde hij dat hij nu eenmaal zo was. We maakten plannen om zijn huis te verkopen en dan samen iets anders te kopen.
Afgelopen vrijdag kwamen we terug van vakantie. We gingen met zijn zoontje van 5 en mijn dochter van 17. Het was een heerlijke vakantie. Tot donderdagavond. We waren op de laatste camping aangekomen en mijn dochter had haar tentje opgezet. Ze wilde uit de camper haar slaapzak en kussen pakken, maar zijn zoontje zat in de deuropening. Ze vroeg drie keer of hij aan de kant wilde gaan en hij zei drie keer nee. Ik zat ertegenover en zag wat er gebeurde. Mijn vriend was in de camper en zag het niet. Ze pakte hem onder de oksels en zette hem naast de camper, zodat ze naar binnen kon. Zijn zoontje sloeg zijn handen tegen zijn neus en riep naar zijn vader: 'Papa, A doet mijn neus pijn.' Mijn dochter en ik zeiden tegen hem dat hij niet moest gaan liegen. Mijn vriend geloofde hem echter, al had hij niks gezien, en zei tegen mijn dochter dat ze van hem af moest blijven. Wij zeiden verontwaardigd dat ze niks had gedaan. Ik vroeg aan zijn zoontje: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan?' Ja, zei hij. Ik vroeg op wat bozere toon: 'S, zeg eens eerlijk, heeft A je pijn gedaan? Kijk me eens aan?' 'Ja, A heeft me pijn gedaan', zei hij, terwijl hij de andere kant opkeek. 'Kijk me eens aan, S, en geef dan eerlijk antwoord.'
En toen werd mijn vriend boos op ons, want hoe durfden wij tegen zo'n jongetje van 5. En hij schold ons uit voor stomme trutten. Hij zei tegen mijn dochter dat ze morgen, als we thuis waren, maar snel moest oprotten naar haar vader en dat ze niet meer welkom was in zijn huis (waar ik dus met hem samenwoon en de helft van alle vaste kosten betaal, en daarbovenop alle boodschappen en extraatjes). Hij zei meerdere keren dat ze een stomme saaie trut was en dat ze een schijnheilige kop had. Ik riep tegen hem dat het tijd werd dat hij zijn zoontje eens ging opvoeden: hij corrigeert hem ontzettend weinig, terwijl zijn ex hem al helemaal tot het bot verwent. En dat merk je: toen ik hem leerde kennen, was het een leuk jongetje, nu moet je alles meerdere keren zeggen voor hij iets doet. Hij luister echt heel erg slecht. Dat riep ik dus ook, dat zijn zoontje nooit luistert en nu dus nog liegt ook. Hij bleef maar schelden tegen mijn dochter en haar de grond inboren en zei daarna tegen zijn zoontje: 'Kom maar hoor, S, dan gaan we het dorp bekijken, even weg van deze stomme trutten. Je hoeft je niks van hen aan te trekken, hoor, kom maar, gaan wij gezellig weg.'
Ik ging later ook een stuk wandelen met mijn dochter en had dus te maken met een heel verdrietig meisje dat telkens stilletjes liep te huilen. Ze vroeg hoe ik met zo'n klootzak kon samenwonen en ik moest inderdaad toegeven dat hij dat op dat moment was. Maar 90 % van de tijd is alles wel oké. Toen we 's avonds allemaal terug waren en de kinderen op bed lagen, heb ik hem verteld dat ik niet wilde hebben dat hij ooit nog zo tegen mijn dochter praatte en dat hij echt niet mijn dochter kon verbieden bij me te komen. Ook zei ik dat hij nu bij zijn zoontje etteren en liegen had beloond in plaats van hem erop aan te spreken. Hij zei niks terug en hanteerde zijn gebruikelijke negeerstrategie weer. Bij het ontbijt de volgende morgen maakte hij mijn dochter weer meerdere keren uit voor stomme, saaie trut.
Nou, de terugweg vrijdag was erg gezellig, zoals je zult begrijpen. Ik bracht mijn dochter die avond naar haar vader en had weer een erg verdrietig meisje naast me. Toen ik terugkwam, zat hij vrolijk met zijn ex te praten en te lachen, terwijl hij gezien had hoe van streek mijn dochter was. Ik heb zaterdag of zondag nog een keer gezegd dat zijn gedrag tegen mijn dochter onacceptabel was. Hij werd boos en zei dat ik mijn mond moest houden, anders werd hij agressief. De dagen erna was het weer negeren, weggaan zonder te zeggen waarheen enzovoort. O ja, hij zei nog wel een keer dat het mijn schuld was dat hij zo tegen haar tekeer was gegaan, want ik was veel te ver gegaan tegen zijn zoontje.
Ik heb vandaag gezegd dat ik wilde praten. Dat gesprek is geweest, maar er is nog steeds niet redelijk met hem te praten. Hij houdt vol dat het onmogelijk is dat zijn zoontje gelogen heeft en hij vindt dat ik veel te ver gegaan ben. Ik zei dat ik vind dat hij veel verder is gegaan bij mijn dochter dan ik bij zijn zoon, maar dat vindt hij niet. Ik vroeg of hij het goed vindt als ik anderen vraag wat zij ervan vinden. Dat mocht, als het maar niet aan bekenden is. Dus wat vinden jullie? Wat is schadelijker, boos tegen een jongetje van 5 zeggen dat hij de waarheid moet vertellen en dat je weet dat hij liegt, omdat je dat zelf gezien hebt, of een meisje van 17 meerdere keren uitschelden voor saaie stomme trut met een schijnheilige kop, die maar gauw moet oprotten naar haar vader en niet meer welkom is in zijn huis. Maar ik ga er geen polletje van maken, zoals jullie zullen begrijpen, want ik ben heel erg verdrietig.
Aan het eind van het gesprek vroeg hij of ik nog energie in onze relatie wilde steken. Ik zei dat ik dat wilde onder de voorwaarde dat hij met mij in relatietherapie ging en, nog belangrijker, dat hij zijn oprechte excuses aanbiedt aan mijn dochter. Nou, zei hij, dan zijn we eruit, want dat wil ik niet. Hij kon niet leven met iemand die zo met zijn zoon omging, en dat terwijl ik in al die jaren nooit eerder boos ben geweest op hem. En daarna ging hij weg. En nu zit ik hier, verdrietig en ook verbijsterd. Want het was bijna altijd super harmonieus, hoe kun je dan zo makkelijk dit weggooien.
En ik ga hem ook niet vragen zich te bedenken. Ik twijfelde sinds de ruzie al of ik zijn gedrag tegen mijn dochter zou kunnen vergeven, maar dacht dat dat bij oprechte excuses misschien zou kunnen. Maar die komen er dus sowieso niet. En mijn dochter is belangrijker dan mijn vriend. Dus ik moet weer een huisje kopen en een hele nieuwe inboedel, omdat ik vol vertrouwen bij hem introk. Ik weet niet echt wat ik met dit topic wil, vooral mijn hart luchten, denk ik. En jullie mening. Is het echt zo erg dat ik boos werd op een jongetje dat liegt dat mijn dochter hem pijn heeft gedaan? Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is, het zit me allemaal erg hoog.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
zondag 17 augustus 2014 13:51
quote:Liesje68 schreef op 17 augustus 2014 @ 13:31:
Het gaat wel. Het ene moment voel ik me sterk, het andere moment vooral verdrietig. Maar ik wacht nu eerst maar even af.
Iemand vroeg naar de band met zijn familie, of die misschien niet kon bemiddelen. Hij heeft een goede band met zijn moeder, dat is een lief mens dat volgens mij wel blij was met mij als schoondochter. Als ze alles zou weten, zou ze zijn gedrag zeker niet goedkeuren. Maar ze blijft wel zijn moeder en oma van zijn kinderen...Als je denkt dat ze haar zoon tot de orde kan roepen om jou je spullen terug te geven zou ik zeker niet schromen haar te bellen met jouw kant van 't verhaal. Kan zijn dat ze niets meer van je wil weten omdat haar zoontje haar 'n ander verhaal op de mouw gespeld heeft, maar niet geschoten is zeker mis.
Het gaat wel. Het ene moment voel ik me sterk, het andere moment vooral verdrietig. Maar ik wacht nu eerst maar even af.
Iemand vroeg naar de band met zijn familie, of die misschien niet kon bemiddelen. Hij heeft een goede band met zijn moeder, dat is een lief mens dat volgens mij wel blij was met mij als schoondochter. Als ze alles zou weten, zou ze zijn gedrag zeker niet goedkeuren. Maar ze blijft wel zijn moeder en oma van zijn kinderen...Als je denkt dat ze haar zoon tot de orde kan roepen om jou je spullen terug te geven zou ik zeker niet schromen haar te bellen met jouw kant van 't verhaal. Kan zijn dat ze niets meer van je wil weten omdat haar zoontje haar 'n ander verhaal op de mouw gespeld heeft, maar niet geschoten is zeker mis.
maandag 18 augustus 2014 14:04
Ik denk dat het verstandig is om nu rust in te lassen. Vol in de aanval, bestoken met mails met je 'rechten' en zijn 'plichten' gaan hem er in zijn huidige gemoedstoestand niet toe bewegen om mee te werken. Juist afstand, rust, geen contact zal bij hem eerder de redelijkheid van het teruggeven van persoonlijke bezittingen terug laten keren.
En de hond, ja, die blijft het heikele punt. Dat is het enige waar hij haar mee kan pakken, dus dat doet hij. Gezien het feit dat de hond van jullie beiden is (naam op chip, op andere papieren, maakt geen donder uit, de hond is net als de gezamenlijke pannenset voor de wet), toch werken naar bijvoorbeeld een omgangsregeling. Jullie hebben ge-appt over het zoontje, Liesje, meen ik, heb je toevallig het appje nog waarin hij toegaf dat zoontje hardhandig met de hond omgaat? Want dan sta jij wel stevig als jij bij de omgangsregeling eist dat hondje alleen komt als zoontje er niet is. Want als ik het goed begrijp is zoontje je enige probleem, wat de hond betreft. Kijk of je daar wat mee kan volgende week.
Nogmaals, heel veel sterkte, het definiteve van de breuk en het zien van zijn 'andere gezicht' (ware gezicht vind ik niet eerlijk, de twee mannen die jij nu in hem kent, die van tijdens de relatie en die van nu, zijn natuurlijk één en dezelfde, alleen de nare kant laat hij nu wel heel duidelijk zien) maken dit een pijnlijke, verwarrende en frustrerende periode. Hopelijk kunnen jullie er volgende week wél uitkomen en kun je op je gemak deze breuk gaan verwerken.
En de hond, ja, die blijft het heikele punt. Dat is het enige waar hij haar mee kan pakken, dus dat doet hij. Gezien het feit dat de hond van jullie beiden is (naam op chip, op andere papieren, maakt geen donder uit, de hond is net als de gezamenlijke pannenset voor de wet), toch werken naar bijvoorbeeld een omgangsregeling. Jullie hebben ge-appt over het zoontje, Liesje, meen ik, heb je toevallig het appje nog waarin hij toegaf dat zoontje hardhandig met de hond omgaat? Want dan sta jij wel stevig als jij bij de omgangsregeling eist dat hondje alleen komt als zoontje er niet is. Want als ik het goed begrijp is zoontje je enige probleem, wat de hond betreft. Kijk of je daar wat mee kan volgende week.
Nogmaals, heel veel sterkte, het definiteve van de breuk en het zien van zijn 'andere gezicht' (ware gezicht vind ik niet eerlijk, de twee mannen die jij nu in hem kent, die van tijdens de relatie en die van nu, zijn natuurlijk één en dezelfde, alleen de nare kant laat hij nu wel heel duidelijk zien) maken dit een pijnlijke, verwarrende en frustrerende periode. Hopelijk kunnen jullie er volgende week wél uitkomen en kun je op je gemak deze breuk gaan verwerken.
maandag 18 augustus 2014 14:30
quote:Hamer schreef op 17 augustus 2014 @ 08:57:
[...]
Nogmaals: de tenaamstelling is hooguit een indicatie van de eigenaar.
Waar Liesje wel sterk in staat is dat zij de hond fysiek in huis heeft.
Inderdaad. De bezitter, Liesje, wordt vermoed rechthebbende te zijn. De rechthebbende wordt vermoed eigenaar te zijn, tot het moment dat de ex kan bewijzen (en dat kan hij niet) dat hij eigenaar is van de hond.
Los van de goederenrechtelijke kant van het verhaal zal er t.z.t. wel een oplossing moeten komen voor het geschil.
[...]
Nogmaals: de tenaamstelling is hooguit een indicatie van de eigenaar.
Waar Liesje wel sterk in staat is dat zij de hond fysiek in huis heeft.
Inderdaad. De bezitter, Liesje, wordt vermoed rechthebbende te zijn. De rechthebbende wordt vermoed eigenaar te zijn, tot het moment dat de ex kan bewijzen (en dat kan hij niet) dat hij eigenaar is van de hond.
Los van de goederenrechtelijke kant van het verhaal zal er t.z.t. wel een oplossing moeten komen voor het geschil.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 18 augustus 2014 15:09
Ik blijf er een hard hoofd in houden dat deze man door tijd bijdraait. Hij heeft namelijk alle touwtjes nu in handen. Vandaag, morgen, volgende week. Hij heeft haar in de tang. Hij hoeft nu alleen nog maar af te wachten, tot Liesje weer contact met hem opneemt. Want hij heeft haar spullen. Dus de macht. En reken maar dat het erg fijn voelt. En het enige wat hij hoeft te zeggen is: waar is de hond? Nee? Dan geen spullen. En weer kan hij haar laten spartelen als een vis aan de haak.
Ik hoop dat ik geen gelijk heb, maar ik vrees het ergste.
Ik hoop dat ik geen gelijk heb, maar ik vrees het ergste.
maandag 18 augustus 2014 15:19
Daar ben ik het mee eens Doreia - het zal ook wel even duren voordat hij inziet dat zijn gedrag niet rationeel is en juridisch ook niet houdbaar. Wellicht zal hij t.z.t. bijdraaien - hetzij door tussenkomst van een mediator of- in het ergste geval- via een briefje van een advo. Dat hoeft echter niet vandaag of morgen, want daarmee zal hij (door mij inschattend) alleen zijn hakken maar dieper in het zand zetten.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 18 augustus 2014 15:57
Bij ons heeft de rechter eerst uitgebreid bekeken of wij wel genoeg ons best hebben gedaan er samen uitgekomen anders had ze dat waarschijnlijk besloten; mediator. Gaat het dan niet dan kom je maar weet terug. Maar wij hebben het wel eerst geprobeerd maar niet gelukt. Qua verdeling enzo hè
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
maandag 18 augustus 2014 16:50
Hallo, ik wacht nu inderdaad maar even af. Ik wil het hondje houden, omdat ik zelf gek op het hondje ben en omdat het zoontje veel te hardhandig met haar omgaat en ik er absoluut geen vertrouwen in heb dat mijn ex-vriend daarop let. Ik moest er vaak wat van zeggen, terwijl hij er ook bij zat. Ik vind het daar dus niet veilig voor het hondje.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
maandag 18 augustus 2014 17:02
In jouw OP lees ik, dat jouw EX, bij een meningsverschil jou gewoon een aantal dagen kon negeren. Bijkbaar is dat een karaktertrek van hem en heeft hij dit nu ook weer nodig.
In jouw situatie, Lies, zou ik het gewoon een tijd laten resten en totaal niet meer reageren. Dus ook geen emails of andere berichten meer beantwoorden. Compleet negeren.
Jij kunt altijd nog juridische stappen ondernemen, om jouw eigendommen terug te krijgen. Dat kan ook nog na een aantal weken, tenzij er belangrijke dingen bij zitten. Speel hem vooralniet in zijn kaart en probeer jouw leven weer op te pakken.
In jouw situatie, Lies, zou ik het gewoon een tijd laten resten en totaal niet meer reageren. Dus ook geen emails of andere berichten meer beantwoorden. Compleet negeren.
Jij kunt altijd nog juridische stappen ondernemen, om jouw eigendommen terug te krijgen. Dat kan ook nog na een aantal weken, tenzij er belangrijke dingen bij zitten. Speel hem vooralniet in zijn kaart en probeer jouw leven weer op te pakken.
maandag 18 augustus 2014 22:31
quote:Doreia schreef op 18 augustus 2014 @ 15:09:
Ik blijf er een hard hoofd in houden dat deze man door tijd bijdraait. Hij heeft namelijk alle touwtjes nu in handen. Vandaag, morgen, volgende week. Hij heeft haar in de tang. Hij hoeft nu alleen nog maar af te wachten, tot Liesje weer contact met hem opneemt. Want hij heeft haar spullen. Dus de macht. En reken maar dat het erg fijn voelt. En het enige wat hij hoeft te zeggen is: waar is de hond? Nee? Dan geen spullen. En weer kan hij haar laten spartelen als een vis aan de haak.
Ik hoop dat ik geen gelijk heb, maar ik vrees het ergste.
Vrees het ook, hij heeft niets te verliezen. Als TO `nooit` meer iets laat horen kan hij ook nog altijd haar spullen verkopen.
Ik blijf die tip niet gek vinden om de laatste betaling van de `huur en andere maandelijkse kosten` te storneren. Dan heeft hij een reden om rond de tafel te gaan zitten voor de spullen.
Ik blijf er een hard hoofd in houden dat deze man door tijd bijdraait. Hij heeft namelijk alle touwtjes nu in handen. Vandaag, morgen, volgende week. Hij heeft haar in de tang. Hij hoeft nu alleen nog maar af te wachten, tot Liesje weer contact met hem opneemt. Want hij heeft haar spullen. Dus de macht. En reken maar dat het erg fijn voelt. En het enige wat hij hoeft te zeggen is: waar is de hond? Nee? Dan geen spullen. En weer kan hij haar laten spartelen als een vis aan de haak.
Ik hoop dat ik geen gelijk heb, maar ik vrees het ergste.
Vrees het ook, hij heeft niets te verliezen. Als TO `nooit` meer iets laat horen kan hij ook nog altijd haar spullen verkopen.
Ik blijf die tip niet gek vinden om de laatste betaling van de `huur en andere maandelijkse kosten` te storneren. Dan heeft hij een reden om rond de tafel te gaan zitten voor de spullen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 19 augustus 2014 09:22
Inderdaad alle bedragen storneren en nogmaals contact opnemen met politie en uitleggen wat er afgelopen zaterdag is gebeurd.
Wat die agente heeft gezegd kan namelijk (m.i) echt niet. Hij houdt jouw spullen gegijzeld. Klopt dat jij de hond gijzelt maar dat is gezamelijk bezit. Jouw kleding is toch echt jouw kleding en sowieso alles wat jij hebt aangekocht voor het samenwonen is van jou. En natuurlijk persoonlijke spullen tijdens de relatie ook, lijk tmij althans dat hij niet jouw ondergoed, make up of maandverbandjes als gezamelijk bezit ziet.
Ik ben bang dat hij deze week gebruikt om zijn strategie verder uit te werken. Staan de auto en camper nog voor zijn deur?
Ik weet dat je allerlei verschillende adviezen krijgt dus dat zal wel erg verwarrend zijn voor je. Sterkte X
Wat die agente heeft gezegd kan namelijk (m.i) echt niet. Hij houdt jouw spullen gegijzeld. Klopt dat jij de hond gijzelt maar dat is gezamelijk bezit. Jouw kleding is toch echt jouw kleding en sowieso alles wat jij hebt aangekocht voor het samenwonen is van jou. En natuurlijk persoonlijke spullen tijdens de relatie ook, lijk tmij althans dat hij niet jouw ondergoed, make up of maandverbandjes als gezamelijk bezit ziet.
Ik ben bang dat hij deze week gebruikt om zijn strategie verder uit te werken. Staan de auto en camper nog voor zijn deur?
Ik weet dat je allerlei verschillende adviezen krijgt dus dat zal wel erg verwarrend zijn voor je. Sterkte X
Poep, wie heeft jou gescheten?
dinsdag 19 augustus 2014 10:18
woensdag 20 augustus 2014 14:00
Hier niet echt nieuws te melden, ik laat het even liggen nu. Hij mailde me gisteren wel om mijn adres, zodat hij post kon doorsturen. Geen woord over het hondje verder.
Ik ben ondertussen druk op zoek naar een huisje, heb al wat bezichtigingen gepland en had vanmorgen een hypotheekadviesgesprek.
Ik ben ondertussen druk op zoek naar een huisje, heb al wat bezichtigingen gepland en had vanmorgen een hypotheekadviesgesprek.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
woensdag 20 augustus 2014 14:03
En als antwoord op wat van jullie vragen en opmerkingen: camper en auto staan idd nog bij hem. Hondje meenemen bij het halen van de spullen en later weer mee terugnemen, zoals Elninjoo voorstelt, durf ik niet aan, veel te bang dat dat toch fout gaat.
Knowledge speaks, but wisdom listens (Jimi Hendrix)
woensdag 20 augustus 2014 15:30
woensdag 20 augustus 2014 17:48
Ik zou hem vragen de post naar je moeder te sturen. Lijkt mij wel zo handig.
Voor wat betreft de spullen heeft de politie duidelijk aangegeven dat jullie even afstand moeten nemen van elkaar. Als jij denkt ergens volgende week met hem en eventueel onder begeleiding van een mediator te kunnen praten, zou ik hem pas tegen het einde van de week benaderen voor een afspraak.
Voor wat betreft de spullen heeft de politie duidelijk aangegeven dat jullie even afstand moeten nemen van elkaar. Als jij denkt ergens volgende week met hem en eventueel onder begeleiding van een mediator te kunnen praten, zou ik hem pas tegen het einde van de week benaderen voor een afspraak.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
