Relaties
alle pijlers
Nieuwe contacten?
dinsdag 14 december 2010 08:05
Binnenkort mag ik stage gaan lopen. Dat betekend dat ik mijn huidige baan als verkoper op moet zeggen en dat brengt een sociaal probleem met zich mee.
De afgelopen tien jaar heb ik het één en ander meegemaakt variërend van de vuurwerkramp tot een periode met vergevorderde zelfdodingsplannen. Door dat alles ben ik hard aan mijn leven gaan werken en wat ik onder meer geleerd heb is een enorme behoefte aan sociaal contact met mensen. Maar dan wel op een bepaalde manier die juist sommige sociale vrouwen mij (ik ben en man...even voor de duidelijkheid;-)) kunnen geven. Mijn vrienden, er heb er genoeg, kunnen mij daarin niet genoeg helpen. En nu moet ik dus van de enige plek in de wereld afscheid waar ik dat sociale contact heb....mijn werk.
Op/na mijn stage kan ik dat vergeten. Mijn professionele wereldje zal dan bestaan uit harde bèta's net zoals ik zelf en het gross van hen kijkt nu eenmaal vaak heel anders tegen (niet-)liefdesrelaties aan dan ik.
Een vriendin heb ik ook al jaren niet gehad. Deels omdat ik keihard aan mezelf heb moeten werken de laatste jaren en deels omdat het me gewoon nog nooit (nou één keer dan) gelukt is een meisje te versieren.
O ja: kroegen en disco's zijn niet echt mijn ding. Ik doe ook aan salsa en dat vind ik heerlijk, maar zonder partner is dat een aflopend iets. De volgende cursus volgen word onmogelijk
Waar haal ik die sociale contacten vandaan? Als er leuke vrouwen zijn is dat mooi meegenomen maar het hoeft niet. Ik zit de denken aan een cursus of een nieuwe hobby maar heb nog geen echt goede weten te bedenken. Hebben jullie ideeën hoe ik aan dit soort gezelligheidscontacten kan komen?
De afgelopen tien jaar heb ik het één en ander meegemaakt variërend van de vuurwerkramp tot een periode met vergevorderde zelfdodingsplannen. Door dat alles ben ik hard aan mijn leven gaan werken en wat ik onder meer geleerd heb is een enorme behoefte aan sociaal contact met mensen. Maar dan wel op een bepaalde manier die juist sommige sociale vrouwen mij (ik ben en man...even voor de duidelijkheid;-)) kunnen geven. Mijn vrienden, er heb er genoeg, kunnen mij daarin niet genoeg helpen. En nu moet ik dus van de enige plek in de wereld afscheid waar ik dat sociale contact heb....mijn werk.
Op/na mijn stage kan ik dat vergeten. Mijn professionele wereldje zal dan bestaan uit harde bèta's net zoals ik zelf en het gross van hen kijkt nu eenmaal vaak heel anders tegen (niet-)liefdesrelaties aan dan ik.
Een vriendin heb ik ook al jaren niet gehad. Deels omdat ik keihard aan mezelf heb moeten werken de laatste jaren en deels omdat het me gewoon nog nooit (nou één keer dan) gelukt is een meisje te versieren.
O ja: kroegen en disco's zijn niet echt mijn ding. Ik doe ook aan salsa en dat vind ik heerlijk, maar zonder partner is dat een aflopend iets. De volgende cursus volgen word onmogelijk
Waar haal ik die sociale contacten vandaan? Als er leuke vrouwen zijn is dat mooi meegenomen maar het hoeft niet. Ik zit de denken aan een cursus of een nieuwe hobby maar heb nog geen echt goede weten te bedenken. Hebben jullie ideeën hoe ik aan dit soort gezelligheidscontacten kan komen?
dinsdag 14 december 2010 08:54
Cursus doen of hobby oppakken waar je andere mensen dan 'keiharde beta's' zou tegenkomen. Bijv cursus creatief schrijven oid.
Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om te beseffen dat echte vriendschappen niet gerelateerd zijn aan je werk. Met andere woorden, als jij vrienden hebt die je va je werk kent, kun je je natuurlijk ook inspannen om de contacten te onderhouden nadat je ergens anders bent gaan werken.
Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om te beseffen dat echte vriendschappen niet gerelateerd zijn aan je werk. Met andere woorden, als jij vrienden hebt die je va je werk kent, kun je je natuurlijk ook inspannen om de contacten te onderhouden nadat je ergens anders bent gaan werken.
dinsdag 14 december 2010 09:01
Ik wil eigenlijk precies zeggen wat Vlammetje ook zegt. Je raakt met een beetje moeite echt niet zomaar je werkcontacten kwijt. Als zij het ook als een waardevolle vriendschap zien kun je het contact nadat je gestopt bent ook behouden. Een keer met zijn allen uit eten, iets leuks ondernemen. Ik ben flexwerker en heb bij elke werkgever waar ik heb gewerkt een leuk contact overgehouden.
dinsdag 14 december 2010 10:45
Hoe komt het dat je bij Salsa geen partner kan vinden? Er is toch juist een vrouwenoverschot?
Je geeft aan dat je bijzondere verwachtingen hebt ten aanzien van liefdes/vriendschappen. Wat bedoel je daarmee?
Verder: reageren hier op oproepjes, hobby zoeken, nmlk.nl, aansluiten bij andere internetgroepjes die ook nieuwe contacten zoeken of fan zijn van iets waar jij ook fan van bent (o.a. Salsa), een oproepje doen voor een salsa-partner,..
Je geeft aan dat je bijzondere verwachtingen hebt ten aanzien van liefdes/vriendschappen. Wat bedoel je daarmee?
Verder: reageren hier op oproepjes, hobby zoeken, nmlk.nl, aansluiten bij andere internetgroepjes die ook nieuwe contacten zoeken of fan zijn van iets waar jij ook fan van bent (o.a. Salsa), een oproepje doen voor een salsa-partner,..
dinsdag 14 december 2010 11:22
quote:Vlammetje1203 schreef op 14 december 2010 @ 08:54:
Cursus doen of hobby oppakken waar je andere mensen dan 'keiharde beta's' zou tegenkomen. Bijv cursus creatief schrijven oid.
Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om te beseffen dat echte vriendschappen niet gerelateerd zijn aan je werk. Met andere woorden, als jij vrienden hebt die je va je werk kent, kun je je natuurlijk ook inspannen om de contacten te onderhouden nadat je ergens anders bent gaan werken.Je hebt gelijk hoor Vlam, maar als ik op mijn werk (waar ik toch vijf dagen per week zit) geen collega's had waarmee ik praat alsóf ze vrienden zijn, zou ik me vrij ongelukkig voelen. Dus als TO dát bedoelt, kan ik me er wel enigzins in verplaatsen.
Cursus doen of hobby oppakken waar je andere mensen dan 'keiharde beta's' zou tegenkomen. Bijv cursus creatief schrijven oid.
Daarnaast denk ik dat het belangrijk is om te beseffen dat echte vriendschappen niet gerelateerd zijn aan je werk. Met andere woorden, als jij vrienden hebt die je va je werk kent, kun je je natuurlijk ook inspannen om de contacten te onderhouden nadat je ergens anders bent gaan werken.Je hebt gelijk hoor Vlam, maar als ik op mijn werk (waar ik toch vijf dagen per week zit) geen collega's had waarmee ik praat alsóf ze vrienden zijn, zou ik me vrij ongelukkig voelen. Dus als TO dát bedoelt, kan ik me er wel enigzins in verplaatsen.
dinsdag 14 december 2010 20:40
@Assisej, bedankt...die site ga ik goed doorspitten
@Kastanjez, Wees gerust, ik zie niet dat we (want ik ben ook harde bèta) allemaal zo zijn, maar toch de meeste hebben niet zo'n behoefte aan die 'wat vrouwelijke' manier van communiceren die ik ook fijn vind. Daarmee bedoel ik het kletsen om te kletsen, lange verhalen, de dag doornemen, ideeën meningen over de wereld heen en weer laten gaan. Mijn kameraden hebben allemaal een meer no-nonsense to-the-point benadering van communiceren...prettig en probleemoplossend, maar niet waar ik alleen maar behoefte aan heb.
@Primabella, Wat je zegt klopt helemaal, er zijn altijd meer dames dan heren die dansen...en niet dit jaar dus niet. Gewoon pech dus, maar het is er wel leuk om. Wat voor een verwachtingen ik heb is wat ik hierboven vertelde: ik heb meer behoefde aan die wat meer vrouwelijke manier van communiceren. Mijn collega's, dat zijn allemaal vrouwen, zijn daar wel blij mee en ik heb dan ook veel van ze geleerd.
Ik zat er zelf ook aan te denken om vrijwilligerswerk te gaan doen: bejaarden computerles geven of met bejaarden gaan wandelen leek me wel leuk. En misschien kan ik eens pubquiz proberen....weet iemand of je daar als jongen alleen een beetje geaccepteerd word?
@Kastanjez, Wees gerust, ik zie niet dat we (want ik ben ook harde bèta) allemaal zo zijn, maar toch de meeste hebben niet zo'n behoefte aan die 'wat vrouwelijke' manier van communiceren die ik ook fijn vind. Daarmee bedoel ik het kletsen om te kletsen, lange verhalen, de dag doornemen, ideeën meningen over de wereld heen en weer laten gaan. Mijn kameraden hebben allemaal een meer no-nonsense to-the-point benadering van communiceren...prettig en probleemoplossend, maar niet waar ik alleen maar behoefte aan heb.
@Primabella, Wat je zegt klopt helemaal, er zijn altijd meer dames dan heren die dansen...en niet dit jaar dus niet. Gewoon pech dus, maar het is er wel leuk om. Wat voor een verwachtingen ik heb is wat ik hierboven vertelde: ik heb meer behoefde aan die wat meer vrouwelijke manier van communiceren. Mijn collega's, dat zijn allemaal vrouwen, zijn daar wel blij mee en ik heb dan ook veel van ze geleerd.
Ik zat er zelf ook aan te denken om vrijwilligerswerk te gaan doen: bejaarden computerles geven of met bejaarden gaan wandelen leek me wel leuk. En misschien kan ik eens pubquiz proberen....weet iemand of je daar als jongen alleen een beetje geaccepteerd word?
dinsdag 14 december 2010 23:22
quote:Kastanjez schreef op 14 december 2010 @ 11:22:
[...]
Je hebt gelijk hoor Vlam, maar als ik op mijn werk (waar ik toch vijf dagen per week zit) geen collega's had waarmee ik praat alsóf ze vrienden zijn, zou ik me vrij ongelukkig voelen. Dus als TO dát bedoelt, kan ik me er wel enigzins in verplaatsen.
Ik zit in die situatie die jij beschrijft. Voor het eerst. In mijn eerdere banen had ik die vriendschappen op het werk ook. En wat ik zei in mijn eerdere bericht: die vriendschappen zijn werkoverstijgend. Ik ben nu nog met die mensen bevriend. Kwestie van je best doen om het contact te behouden.
In mijn huidige baan houd ik mezelf maar voor dat het tijdelijk is. Maar ik merk natuurlijk ook dat zowel het werk als het team mij veel minder raken en dat ik dus veel minder betrokken ben bij alles. Voor mijzelf en mijn geestelijke rust is dit overigens juist wel weer erg prettig.
Maar ik deel de hele dag een kamer met een persoon waar ik geen binding mee hebt, die mijn humor niet begrijpt en mij soms vaak raar vindt, en aan wie ik niet mijn diepste zieleroerselen prijs zou geven. Jammer, maar het is zoals het is en ik ga voor betere tijden in een volgende baan.
Maar TO beschrijft iets anders naar mijn mening, hij zegt dat zijn vriendschappen gekoppeld zijn aan zijn werk. Dat vind ik onjuist. Vriendschappen -die dus duidelijk meer zijn dan een goede collegiale klik- kun je best meenemen als je je werk verlaat.
[...]
Je hebt gelijk hoor Vlam, maar als ik op mijn werk (waar ik toch vijf dagen per week zit) geen collega's had waarmee ik praat alsóf ze vrienden zijn, zou ik me vrij ongelukkig voelen. Dus als TO dát bedoelt, kan ik me er wel enigzins in verplaatsen.
Ik zit in die situatie die jij beschrijft. Voor het eerst. In mijn eerdere banen had ik die vriendschappen op het werk ook. En wat ik zei in mijn eerdere bericht: die vriendschappen zijn werkoverstijgend. Ik ben nu nog met die mensen bevriend. Kwestie van je best doen om het contact te behouden.
In mijn huidige baan houd ik mezelf maar voor dat het tijdelijk is. Maar ik merk natuurlijk ook dat zowel het werk als het team mij veel minder raken en dat ik dus veel minder betrokken ben bij alles. Voor mijzelf en mijn geestelijke rust is dit overigens juist wel weer erg prettig.
Maar ik deel de hele dag een kamer met een persoon waar ik geen binding mee hebt, die mijn humor niet begrijpt en mij soms vaak raar vindt, en aan wie ik niet mijn diepste zieleroerselen prijs zou geven. Jammer, maar het is zoals het is en ik ga voor betere tijden in een volgende baan.
Maar TO beschrijft iets anders naar mijn mening, hij zegt dat zijn vriendschappen gekoppeld zijn aan zijn werk. Dat vind ik onjuist. Vriendschappen -die dus duidelijk meer zijn dan een goede collegiale klik- kun je best meenemen als je je werk verlaat.
dinsdag 14 december 2010 23:40
quote:Vlammetje1203 schreef op 14 december 2010 @ 23:22:
[...]
Maar TO beschrijft iets anders naar mijn mening, hij zegt dat zijn vriendschappen gekoppeld zijn aan zijn werk. Dat vind ik onjuist. Vriendschappen -die dus duidelijk meer zijn dan een goede collegiale klik- kun je best meenemen als je je werk verlaat.Die speciale vriendschap is inderdaad gekoppeld aan mijn werkt en dat is dan juist een vertrouwensband. Het hoeft overigens niet aan het werk gekoppeld zijn...dat is slechts toeval. Alleen geloof ik van deze vriendschap niet dat deze op een zelfde niveau buiten het werk kan blijven bestaan. Geen probleem, want vriendschappen veranderen altijd, dat is een natuurlijk iets. Alleen een dergelijke vertrouwensband wil ik dus graag blijven hebben en daarvoor moet ik meer mensen ontmoeten en dat vind ik moeilijk.
[...]
Maar TO beschrijft iets anders naar mijn mening, hij zegt dat zijn vriendschappen gekoppeld zijn aan zijn werk. Dat vind ik onjuist. Vriendschappen -die dus duidelijk meer zijn dan een goede collegiale klik- kun je best meenemen als je je werk verlaat.Die speciale vriendschap is inderdaad gekoppeld aan mijn werkt en dat is dan juist een vertrouwensband. Het hoeft overigens niet aan het werk gekoppeld zijn...dat is slechts toeval. Alleen geloof ik van deze vriendschap niet dat deze op een zelfde niveau buiten het werk kan blijven bestaan. Geen probleem, want vriendschappen veranderen altijd, dat is een natuurlijk iets. Alleen een dergelijke vertrouwensband wil ik dus graag blijven hebben en daarvoor moet ik meer mensen ontmoeten en dat vind ik moeilijk.
