Relaties
alle pijlers
Ongepaste opmerkingen van "vriendin" over mijn miskraam
woensdag 20 augustus 2014 23:28
Het is algemeen bekend dat vrouwen die een miskraam mee hebben gemaakt zich vaak niet begrepen voelen door hun omgeving en dat ze goedbedoelde opmerking vaak juist als kwetsend opvatten. Met opmerking in de trend van "je bent nog jong", "je hebt al 3 prachtige kinderen", "de natuur heeft het zo bedoeld" heb ik geen moeite. Maar wat ik een paar dagen geleden van een "vriendin" (ik zet vriendin tussen aanhalingstekens omdat zij zichzelf wel graag als mijn goede vriendin ziet maar zich niet als een vriendin gedraagt) heb moeten aanhoren kan naar mijn idee echt niet.
Ik begin met een stukje voorgeschiedenis. Ik ken die meid van mijn werk maar verder hebben we hele verschillende levens. Ik heb een man, 3 jonge kinderen en werk daarnaast zo'n 40-45 uur per week. Zij is single, bezig met zichzelf en haar hobby's en vooral met mannen. Zij is continu op "jacht" en elke 2 weken komt er weer iemand anders in beeld. Ik begrijp haar niet maar bemoei me verder niet met haar keuzes. Zij, integendeel, is duidelijk geen kindervriend, wat zij al meerdere malen heeft laten merken. Zij vindt dat ik mezelf heb "begraven" in de zorg voor mijn gezin en kinderen en komt steeds met ideeën over hoe en wat ik in mijn leven moet veranderen. Dit alleen is al behoorlijk irritant maar ik laat haar meestal gewoon praten.
Maar een paar dagen geleden ging ze te ver, zo ver dat ik haar eigenlijk het liefst niet meer zou willen zien.
Vorige week kwam ik achter dat ons vierde kindje in de maak in mijn buik is overleden. Ik zit er nog helemaal middenin en ga morgen pas naar de gyn om de verdere gang van zaken te bespreken. Die zwangerschap was niet gepland maar we waren toch heel blij met de komst van nog een kindje en natuurlijk ook intens verdrietig om het verlies.
Toen de "vriendin" het hoorde wilde ze langskomen. Prima. Het was nog geen week sinds ik het nieuws kreeg en het eerste wat zij mij vroeg was: Voel je je al beter? Die dag voelde ik me juist helemaal niet goed: ik geloof dat het langzamerhand begon door te dringen. Dat vertelde ik ook eerlijk tegen haar. Daarop kreeg ik een hoop lompe en ongepaste opmerkingen: "Ik begrijp niet waarom je moet huilen" (en dat zegt iemand die zelf letterlijk kan janken om een scharrel die na 2 weken niks meer van zich laat horen) "Ik verbaas me eigenlijk meer over het feit dat je zwanger hebt kunnen raken, het is echt onverantwoord, hoe gaan jullie al die kinderen gaan betalen als zij straks gaan studeren etc. etc..." , "Je hebt het al moeilijk genoeg met de opvoeding van je drie kinderen, ze luisteren niet goed, je zesjarige gedraagt zich als een peuter als hij zijn zin niet krijgt etc. etc.", "Zou je echt weer zwanger willen zijn, rondlopen met een dikke buik en weer aankomen terwijl je juist moet afvallen??" En nog een paar opmerking in die trend. Vervolgens begon ze een verhaal over een zwangere vriendin die alsmaar moe was en van een leuke meid in 100% mama is veranderd. En daarna over haar eigen bruisende leven. Ik zat de hele avond met mijn mond vol tanden, was veel te moe en verdrietig om op haar debiele opmerking op de juiste manier te reageren. En nu baal ik daar enorm van...
Dat reacties vanuit de omgeving op een miskraam niet altijd zijn wat je verwacht is heel normaal, zeker in mijn geval: het zou ons 4e kind worden en de zwangerschap was ongepland. Veel mensen begrijpen niet dat je je dan toch heel verdrietig voelt. Als ik zie dat de opmerking goedbedoeld zijn laat ik het gewoon zitten. Maar dat wat zij gisteren gezegd heeft laat me niet los...
Zo. Bedankt voor het lezen. Ik wilde vooral van me afschrijven en ook advies over hoe ik met dat soort opmerking om moet gaan. Ik merk dat ik op het moment zelf vaak niks zeg en daarna dagen lang boos ben op mezelf dat ik niet op de juiste manier heb gereageerd. Wat die vriendin betreft: vanochtend wou ik haar nog een sms sturen over haar uitspraken maar toch niet gedaan. Zo belangrijk is zo ook weer niet. En toch merk ik dat ik door de boosheid nog verdrietiger word.
Ik begin met een stukje voorgeschiedenis. Ik ken die meid van mijn werk maar verder hebben we hele verschillende levens. Ik heb een man, 3 jonge kinderen en werk daarnaast zo'n 40-45 uur per week. Zij is single, bezig met zichzelf en haar hobby's en vooral met mannen. Zij is continu op "jacht" en elke 2 weken komt er weer iemand anders in beeld. Ik begrijp haar niet maar bemoei me verder niet met haar keuzes. Zij, integendeel, is duidelijk geen kindervriend, wat zij al meerdere malen heeft laten merken. Zij vindt dat ik mezelf heb "begraven" in de zorg voor mijn gezin en kinderen en komt steeds met ideeën over hoe en wat ik in mijn leven moet veranderen. Dit alleen is al behoorlijk irritant maar ik laat haar meestal gewoon praten.
Maar een paar dagen geleden ging ze te ver, zo ver dat ik haar eigenlijk het liefst niet meer zou willen zien.
Vorige week kwam ik achter dat ons vierde kindje in de maak in mijn buik is overleden. Ik zit er nog helemaal middenin en ga morgen pas naar de gyn om de verdere gang van zaken te bespreken. Die zwangerschap was niet gepland maar we waren toch heel blij met de komst van nog een kindje en natuurlijk ook intens verdrietig om het verlies.
Toen de "vriendin" het hoorde wilde ze langskomen. Prima. Het was nog geen week sinds ik het nieuws kreeg en het eerste wat zij mij vroeg was: Voel je je al beter? Die dag voelde ik me juist helemaal niet goed: ik geloof dat het langzamerhand begon door te dringen. Dat vertelde ik ook eerlijk tegen haar. Daarop kreeg ik een hoop lompe en ongepaste opmerkingen: "Ik begrijp niet waarom je moet huilen" (en dat zegt iemand die zelf letterlijk kan janken om een scharrel die na 2 weken niks meer van zich laat horen) "Ik verbaas me eigenlijk meer over het feit dat je zwanger hebt kunnen raken, het is echt onverantwoord, hoe gaan jullie al die kinderen gaan betalen als zij straks gaan studeren etc. etc..." , "Je hebt het al moeilijk genoeg met de opvoeding van je drie kinderen, ze luisteren niet goed, je zesjarige gedraagt zich als een peuter als hij zijn zin niet krijgt etc. etc.", "Zou je echt weer zwanger willen zijn, rondlopen met een dikke buik en weer aankomen terwijl je juist moet afvallen??" En nog een paar opmerking in die trend. Vervolgens begon ze een verhaal over een zwangere vriendin die alsmaar moe was en van een leuke meid in 100% mama is veranderd. En daarna over haar eigen bruisende leven. Ik zat de hele avond met mijn mond vol tanden, was veel te moe en verdrietig om op haar debiele opmerking op de juiste manier te reageren. En nu baal ik daar enorm van...
Dat reacties vanuit de omgeving op een miskraam niet altijd zijn wat je verwacht is heel normaal, zeker in mijn geval: het zou ons 4e kind worden en de zwangerschap was ongepland. Veel mensen begrijpen niet dat je je dan toch heel verdrietig voelt. Als ik zie dat de opmerking goedbedoeld zijn laat ik het gewoon zitten. Maar dat wat zij gisteren gezegd heeft laat me niet los...
Zo. Bedankt voor het lezen. Ik wilde vooral van me afschrijven en ook advies over hoe ik met dat soort opmerking om moet gaan. Ik merk dat ik op het moment zelf vaak niks zeg en daarna dagen lang boos ben op mezelf dat ik niet op de juiste manier heb gereageerd. Wat die vriendin betreft: vanochtend wou ik haar nog een sms sturen over haar uitspraken maar toch niet gedaan. Zo belangrijk is zo ook weer niet. En toch merk ik dat ik door de boosheid nog verdrietiger word.
woensdag 20 augustus 2014 23:36
@ sabbaticalmeds eerlijk gezegd denk ik dat ze langskwam om over haar nieuwe scharrel te vertellen. Dat probeerde ze namelijk al tien minuten nadat ze binnenkwam. Waarschijnlijk werd ze boos dat ik er die avond niet echt enthousiast over kon zijn. Misschien vandaar ook die kutopmerkingen van haar... Ze zij namelijk al vaker dat ze zich ergert aan vrouwen die alleen maar moeder zijn want "je kunt met hun geen gesprek meer voeren". Waarschijnlijk viel ik die avond in die categorie.
woensdag 20 augustus 2014 23:37
Ze was al geen vriendin van je en ze is niet gek op kinderen en toch laat je haar langskomen. Niet verstandig want het is al moeilijk genoeg voor welwillenden om de juiste woorden te vinden als iemand verdrietig is na een miskraam.
Tuurlijk ben je kwaad maar het is misschien verstandiger om minder priveinformatie met haar te delen en haar meer op een afstand te houden.
Tuurlijk ben je kwaad maar het is misschien verstandiger om minder priveinformatie met haar te delen en haar meer op een afstand te houden.
woensdag 20 augustus 2014 23:38
quote:katjabb schreef op 20 augustus 2014 @ 23:36:
@ sabbaticalmeds eerlijk gezegd denk ik dat ze langskwam om over haar nieuwe scharrel te vertellen. Dat probeerde ze namelijk al tien minuten nadat ze binnenkwam. Waarschijnlijk werd ze boos dat ik er die avond niet echt enthousiast over kon zijn. Misschien vandaar ook die kutopmerkingen van haar... Ze zij namelijk al vaker dat ze zich ergert aan vrouwen die alleen maar moeder zijn want "je kunt met hun geen gesprek meer voeren". Waarschijnlijk viel ik die avond in die categorie.dat is een aanname, ze zal je heus waarderen en aardig vinden anders investeert ze geen tijd in je. Dat jij het anders ziet omdat die opmerking zo hard bij je binnenkomen snap ik wel. Je kan je afvragen of jullie niet veel te verschillend zijn voor een vriendschap
@ sabbaticalmeds eerlijk gezegd denk ik dat ze langskwam om over haar nieuwe scharrel te vertellen. Dat probeerde ze namelijk al tien minuten nadat ze binnenkwam. Waarschijnlijk werd ze boos dat ik er die avond niet echt enthousiast over kon zijn. Misschien vandaar ook die kutopmerkingen van haar... Ze zij namelijk al vaker dat ze zich ergert aan vrouwen die alleen maar moeder zijn want "je kunt met hun geen gesprek meer voeren". Waarschijnlijk viel ik die avond in die categorie.dat is een aanname, ze zal je heus waarderen en aardig vinden anders investeert ze geen tijd in je. Dat jij het anders ziet omdat die opmerking zo hard bij je binnenkomen snap ik wel. Je kan je afvragen of jullie niet veel te verschillend zijn voor een vriendschap
woensdag 20 augustus 2014 23:40
Ik zou me daar niet overheen kunnen zetten, of haar opmerkingen nou goedbedoeld zijn of niet. Iemand die zich zo slecht kan inleven zou me toch niet echt kunnen troosten. Dan kan de intentie misschien nog wel goed zijn, ik zou er alleen maar gekwetst door raken, misschien wel juist door het feit dat het niet kwaad bedoeld is. Dat iemand dat echt zo ziet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 20 augustus 2014 23:40
ze is inderdaad langsgekomen om je blijkbaar te steunen. Zij heeft een totaal ander leven en kan zich misschien wat moeilijk verplaatsen in jou situatie. Ik heb ook een vriendin die een totaal ander leven heeft.
Buiten dat vind ik haar opmerkingen totaal geen excuus, snap dat ze het wellicht minder begrijpt, maar dit vind ik totaal niet tactisch.
Leg het even naast je neer, probeer hier nu niet over te stressen, natuurlijk houdt het je bezig maar je hebt nu wat anders aan je hoofd. Je mag als ze er om vraagt dit ook best vermelden. Het is aan jou of je dit subtiel brengt of dat je er klaar mee bent en het op een andere manier vertelt.
Sterkte.
Buiten dat vind ik haar opmerkingen totaal geen excuus, snap dat ze het wellicht minder begrijpt, maar dit vind ik totaal niet tactisch.
Leg het even naast je neer, probeer hier nu niet over te stressen, natuurlijk houdt het je bezig maar je hebt nu wat anders aan je hoofd. Je mag als ze er om vraagt dit ook best vermelden. Het is aan jou of je dit subtiel brengt of dat je er klaar mee bent en het op een andere manier vertelt.
Sterkte.
woensdag 20 augustus 2014 23:42
Ze wilde je waarschijnlijk even op komen vrolijken. Okee, haar manier om je op te vrolijken was wat onorthodox, dat wel. En hij helpt natuurlijk ook niet echt.
Wat ik denk is dat jullie intussen wel heel weinig raakpunten meer hebben, en dat de vriendschap vanzelf dood zal bloeden wat je ook doet nu. En waarschijnlijk is dat maar beter ook. Dus probeer het los te laten en zoek mensen op die je gevoel wel begrijpen. En mocht je later toch een modus vinden om nog met deze vriendin om te gaan is dat alleen maar mooi.
Sterkte trouwens met het verwerken van je verlies. Al heb je honderd kinderen, het blijft kut als je een gewenst kindje zomaar verliest .
Wat ik denk is dat jullie intussen wel heel weinig raakpunten meer hebben, en dat de vriendschap vanzelf dood zal bloeden wat je ook doet nu. En waarschijnlijk is dat maar beter ook. Dus probeer het los te laten en zoek mensen op die je gevoel wel begrijpen. En mocht je later toch een modus vinden om nog met deze vriendin om te gaan is dat alleen maar mooi.
Sterkte trouwens met het verwerken van je verlies. Al heb je honderd kinderen, het blijft kut als je een gewenst kindje zomaar verliest .
woensdag 20 augustus 2014 23:42
@muurbloempje: Dat heb ik al een paar keer geprobeerd (want dat is niet de eerste keer dat ze zich zo over mij en andere mensen uit). Omdat we collega's zijn wil ik geen ruzie en als ik gewoon zelf geen contact opneem of niet op een sms antwoord dat belt en smst zij totdat het niet meer fatsoenlijk is om niet te reageren of komt ze gewoon langs. Ze heeft behalve ik (bijna) geen vriendinnen meer (wat ik me ook heel goed kan voorstellen)
@ soetkees Dat zegt mijn moeder ook
@ soetkees Dat zegt mijn moeder ook
woensdag 20 augustus 2014 23:50
OK, dat is dus als eerste om aan te pakken, op tactische wijze omdat je op het werk ook nog moet omgaan met haar.
als ze belt houd je het kort en stel je dat je moet ophangen omdat er een vriendin / je zus / whatever wie nu op bezoek komt of dat jij op pad moet om naar hen te gaan. of andere afkapsmoes
op sms: ook afkappen, 1 sms terug en stellen dat je het te druk daarvoor hebt of desnoods dat je je vinger verstuikt hebt en niet kan smsen.
als ze voor de deur staat (onaangekondigd??) dan laat je maar je man opendoen en zeggen dat jij met de kinderen bezig bent.
net zo lang smoezen en afhouden totdat het contact minimaal is.
misten en schemeren is ook een goede tactiek ipv smoezen verzinnen, via google kun je vast meer over dit soort gesprektstactieken vinden.
als ze belt houd je het kort en stel je dat je moet ophangen omdat er een vriendin / je zus / whatever wie nu op bezoek komt of dat jij op pad moet om naar hen te gaan. of andere afkapsmoes
op sms: ook afkappen, 1 sms terug en stellen dat je het te druk daarvoor hebt of desnoods dat je je vinger verstuikt hebt en niet kan smsen.
als ze voor de deur staat (onaangekondigd??) dan laat je maar je man opendoen en zeggen dat jij met de kinderen bezig bent.
net zo lang smoezen en afhouden totdat het contact minimaal is.
misten en schemeren is ook een goede tactiek ipv smoezen verzinnen, via google kun je vast meer over dit soort gesprektstactieken vinden.
woensdag 20 augustus 2014 23:51
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 augustus 2014 @ 23:38:
[...]
dat is een aanname, ze zal je heus waarderen en aardig vinden anders investeert ze geen tijd in je. Dat jij het anders ziet omdat die opmerking zo hard bij je binnenkomen snap ik wel. Je kan je afvragen of jullie niet veel te verschillend zijn voor een vriendschapZe investeert tijd in mij zolang ik de juiste functie voor haar vervul: luisteren naar haar, meedenken over haar problemen. Mijn leven interesseert haar niet of alleen als object van kritiek: mijn kinderen zijn druk, mijn man werkt niet hard genoeg, ik ben te dik... Ik vraag me dan af: wat doe je met zo'n looser?? Onze levens en ideeen over het leven zijn inderdaad veel te verschillend. Zelf heb ik eigenlijk niks aan zo'n vriendschap maar ze zoekt steeds contact.
[...]
dat is een aanname, ze zal je heus waarderen en aardig vinden anders investeert ze geen tijd in je. Dat jij het anders ziet omdat die opmerking zo hard bij je binnenkomen snap ik wel. Je kan je afvragen of jullie niet veel te verschillend zijn voor een vriendschapZe investeert tijd in mij zolang ik de juiste functie voor haar vervul: luisteren naar haar, meedenken over haar problemen. Mijn leven interesseert haar niet of alleen als object van kritiek: mijn kinderen zijn druk, mijn man werkt niet hard genoeg, ik ben te dik... Ik vraag me dan af: wat doe je met zo'n looser?? Onze levens en ideeen over het leven zijn inderdaad veel te verschillend. Zelf heb ik eigenlijk niks aan zo'n vriendschap maar ze zoekt steeds contact.
woensdag 20 augustus 2014 23:53
quote:Susan schreef op 20 augustus 2014 @ 23:40:
Ik zou me daar niet overheen kunnen zetten, of haar opmerkingen nou goedbedoeld zijn of niet. Iemand die zich zo slecht kan inleven zou me toch niet echt kunnen troosten. Dan kan de intentie misschien nog wel goed zijn, ik zou er alleen maar gekwetst door raken, misschien wel juist door het feit dat het niet kwaad bedoeld is. Dat iemand dat echt zo ziet.Dat is ook wat ik me afvraag: Wil zij mij kwetsen of zijn haar opmerking (in dit en andere gevallen) echt goedbedoeld??
Ik zou me daar niet overheen kunnen zetten, of haar opmerkingen nou goedbedoeld zijn of niet. Iemand die zich zo slecht kan inleven zou me toch niet echt kunnen troosten. Dan kan de intentie misschien nog wel goed zijn, ik zou er alleen maar gekwetst door raken, misschien wel juist door het feit dat het niet kwaad bedoeld is. Dat iemand dat echt zo ziet.Dat is ook wat ik me afvraag: Wil zij mij kwetsen of zijn haar opmerking (in dit en andere gevallen) echt goedbedoeld??
woensdag 20 augustus 2014 23:54
quote:katjabb schreef op 20 augustus 2014 @ 23:42:
@muurbloempje: Dat heb ik al een paar keer geprobeerd (want dat is niet de eerste keer dat ze zich zo over mij en andere mensen uit). Omdat we collega's zijn wil ik geen ruzie en als ik gewoon zelf geen contact opneem of niet op een sms antwoord dat belt en smst zij totdat het niet meer fatsoenlijk is om niet te reageren of komt ze gewoon langs. Ze heeft behalve ik (bijna) geen vriendinnen meer (wat ik me ook heel goed kan voorstellen)
@ soetkees Dat zegt mijn moeder ook ja kan gewoon tegen haar doen maar hou haar verder op afstand
@muurbloempje: Dat heb ik al een paar keer geprobeerd (want dat is niet de eerste keer dat ze zich zo over mij en andere mensen uit). Omdat we collega's zijn wil ik geen ruzie en als ik gewoon zelf geen contact opneem of niet op een sms antwoord dat belt en smst zij totdat het niet meer fatsoenlijk is om niet te reageren of komt ze gewoon langs. Ze heeft behalve ik (bijna) geen vriendinnen meer (wat ik me ook heel goed kan voorstellen)
@ soetkees Dat zegt mijn moeder ook ja kan gewoon tegen haar doen maar hou haar verder op afstand
woensdag 20 augustus 2014 23:55
quote:katjabb schreef op 20 augustus 2014 @ 23:53:
[...]
Dat is ook wat ik me afvraag: Wil zij mij kwetsen of zijn haar opmerking (in dit en andere gevallen) echt goedbedoeld??ik denk niet dat ze je wil kwetsen, waarom zou ze dat willen? Ik denk dat ze werkelijk geen flauw idee heeft hoe het is om een miskraam te hebben. en ik denk dat zij het allemaal niet zo ernstig vindt omdat je al kinderen hebt.
[...]
Dat is ook wat ik me afvraag: Wil zij mij kwetsen of zijn haar opmerking (in dit en andere gevallen) echt goedbedoeld??ik denk niet dat ze je wil kwetsen, waarom zou ze dat willen? Ik denk dat ze werkelijk geen flauw idee heeft hoe het is om een miskraam te hebben. en ik denk dat zij het allemaal niet zo ernstig vindt omdat je al kinderen hebt.
woensdag 20 augustus 2014 23:56
quote:katjabb schreef op 20 augustus 2014 @ 23:51:
[...]
Ze investeert tijd in mij zolang ik de juiste functie voor haar vervul: luisteren naar haar, meedenken over haar problemen. Mijn leven interesseert haar niet of alleen als object van kritiek: mijn kinderen zijn druk, mijn man werkt niet hard genoeg, ik ben te dik... Ik vraag me dan af: wat doe je met zo'n looser?? Onze levens en ideeen over het leven zijn inderdaad veel te verschillend. Zelf heb ik eigenlijk niks aan zo'n vriendschap maar ze zoekt steeds contact.
Het lijkt erop alsof ze jou probeert te "redden". Niet dat jij gered moet worden, maar zij heeft daar blijkbaar een mening over en ze vindt jou belangrijk genoeg om er energie in te steken.
Dat kan je waarderen voor wat het is, of je kan besluiten dat jullie te ver uit elkaar liggen om deze vriendschap voort te zetten, precies zoals Meds zegt.
Sterkte, een miskraam is naar (weet ik uit ervaring).
[...]
Ze investeert tijd in mij zolang ik de juiste functie voor haar vervul: luisteren naar haar, meedenken over haar problemen. Mijn leven interesseert haar niet of alleen als object van kritiek: mijn kinderen zijn druk, mijn man werkt niet hard genoeg, ik ben te dik... Ik vraag me dan af: wat doe je met zo'n looser?? Onze levens en ideeen over het leven zijn inderdaad veel te verschillend. Zelf heb ik eigenlijk niks aan zo'n vriendschap maar ze zoekt steeds contact.
Het lijkt erop alsof ze jou probeert te "redden". Niet dat jij gered moet worden, maar zij heeft daar blijkbaar een mening over en ze vindt jou belangrijk genoeg om er energie in te steken.
Dat kan je waarderen voor wat het is, of je kan besluiten dat jullie te ver uit elkaar liggen om deze vriendschap voort te zetten, precies zoals Meds zegt.
Sterkte, een miskraam is naar (weet ik uit ervaring).
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 20 augustus 2014 23:57
dat zij een collega is, wil niet zeggen dat jij dit van haar hoeft te pikken. Richt je voor nu maar lekker even op jezelf om het verlies van de kleine goed te verwerken met je man.
Daarna kun je de boel misschien met haar bespreken. Dat zij een collega is, geeft haar geen vrijkaartje om verplicht een vriendin van je te zijn en jouw leven te verkloten. Als zij langs wil komen onaangekondigd kun je ook de deur dicht laten, echt! Heeft zij daar problemen mij, gaat zij het jou onmogelijk maken op het werk? Dan kan je leidinggevende je misschien helpen, want werk en privé moeten in dat opzicht gescheiden van elkaar blijven. Maar! Dat is voor latere zorg
Voor nu heel erg veel sterkte en nogmaals een dikke voor jou!
Daarna kun je de boel misschien met haar bespreken. Dat zij een collega is, geeft haar geen vrijkaartje om verplicht een vriendin van je te zijn en jouw leven te verkloten. Als zij langs wil komen onaangekondigd kun je ook de deur dicht laten, echt! Heeft zij daar problemen mij, gaat zij het jou onmogelijk maken op het werk? Dan kan je leidinggevende je misschien helpen, want werk en privé moeten in dat opzicht gescheiden van elkaar blijven. Maar! Dat is voor latere zorg
Voor nu heel erg veel sterkte en nogmaals een dikke voor jou!
donderdag 21 augustus 2014 00:02
Ik zou het gewoon zeggen, dat je haar opmerkingen kwetsend en ongepast vond en dat je daarom even het contact mindert. Boeiend of ze dat wel of niet snapt, ze heeft toch al een inlevingsvermogen van een garnaal. Ik zou er ook niet wakker van liggen als ze je helemaal links laat liggen. Jullie zitten niet op 1 lijn en dat komen jullie ook niet. Als je haar niet in je leven hebt mis je ook niks, of wel?
