Persoonlijkheidsstoornis. Hoe ga je daar mee om?

17-07-2006 11:51 248 berichten
Alle reacties Link kopieren
In Viva 30 verteld Anke (30) over de relatie met haar vriend. Anke's vriend heeft een persoonlijkheidsstoornis. In de praktijk betekent het dat hij periodes heeft waarin hij denkt dat hij de wereld aankan, afgewisseld met tijden waarin hij er helemaal doorheen zit. Herkenbaar of niet? Ken jij iemand met een persoonlijkheidsstoornis? En hoe ga je daar mee om?
Alle reacties Link kopieren
zie het topic over borderline ........en partners op deze pagina.

Is ook een persoonlijkheidsstoornis.
Alle reacties Link kopieren
Mocht het Ankke/rivca en nog een paar nicknames zijn dan zouden jullie je toch achter je oren moeten krabben over de waarheid van het verhaal. Als het een andere Anke is beschouw deze posting dan als niet verstuurd.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Mocht het Ankke/rivca en nog een paar nicknames zijn dan zouden jullie je toch achter je oren moeten krabben over de waarheid van het verhaal. Als het een andere Anke is beschouw deze posting dan als niet verstuurd.
wat bedoel je hiermee?



wat ik raar vind is de naam van de poster .... internetredactie.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder heeft een persoonlijkheidsstoornis.

Ik merk dat ik de laatste jaren wel moeite heb haar als mijn moeder te zien. Ze heeft een erg vervelende jeugd gehad en ws.  daardoor een 'andere' strategie ontwikkeld om zich staande te kunnen houden. Erg zielig, want de omgeving begrijpt haar meestal niet vanwege haar "bijzondere" gedrag. Intieme relaties is soziezo moeilijk, gezien het feit dat ze meestal bij anderen komt met een (vaak impliciete) hulpvraag, maar niemand bij haar terecht kan. Dat geeft scheve verhoudingen en maakt uiteindelijk dat de mensen die ze nu nog kent, met haar in conatct blijven uit medelijden. Gelukkig heeft ze hier zelf geen weet van.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
internetredactie is toch gewoon de viva redactie?



Post over Ankie en haar nicks begrijp ik ook niet.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Ik ken wel een aantal mensen met een persoonlijkheidsstoornis, maar daar ligt voor mij geen probleem. Ik heb zelf ook een persoonlijkheidsstoornis. Ik weet niet of dat off-topic is? Ik kan er wel summier wat over vertellen:

Ik ben me er bewust van, maar ook al weet ik dat ik het heb: voor mij is het zo sterk. ik kan het niet altijd verbergen. Met name bij de meest bekende personen van mij, van wie ik het meest hou. Die zullen er dan ook de meeste last van hebben. Maar ook zij kunnen het niet begrijpen. Met als gevolg dat ik me gewoon vaak eenzaam voel. Ik weet dat mijn gedachten vaak irrationeel zijn, waarom kan ik mijn gedrag dan niet onder controle houden? En ja, ik kan het dus niet altijd bij mezelf houden waardoor anderen (juist mijn meest dierbaren) er ook last van hebben.

Waar ik bijvoorbeeld last van heb: Bepaalde vreemde dwangneigingen, ontzettende twijfelzucht, te weinig identiteit ontwikkelt hebben, niet weten wat ik wil, niet los durven laten maar ook niet vast durven te houden, alles rationaliseren en zo kan ik wel even doorgaan. Ik ben al anderhalf jaar in therapie, maar zie weinig vooruitgang. Dat maakt me zo moedeloos en bang. bang dat ik de rest van mijn leven last hou van deze problemen.
Alle reacties Link kopieren
internetredactie is toch gewoon de viva redactie? ja



Post over Ankie en haar nicks begrijp ik ook niet.

Ik wil niemand vals beschuldigen, dus ik wacht het antwoord eerst af van de redactie.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Beste Forummers,



helaas is er wat verwarring over de naam van de TO 'Internetredactie'. Ter geruststelling, Internetredactie is inderdaad van Viva zelf afkomstig. Namelijk van mij ;-)



Vriendelijke groet,

Nathalie Vervat

Internetredactrice
Alle reacties Link kopieren
Nu nog afwachten of we een reactie krijgen op de andere vraag die gesteld is ..



Is de anke uit t verhaal van Viva dezelfde Anke als de Ankke hier van het forum ?



Zo ja dan zet OOK ik mijn vraagtekens bij de waarheid van het verhaal.
Alle reacties Link kopieren
und warum denn??
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het verhaal in Viva ook gelezen.Zelf heb ik jaren geleden ook heel wat jaar last gehad van 'wisselende stemmingen'. Niet alleen voor mij was het lastig: dan voelde ik me weer zo down dat ik niks wilde (niet eten, geen mensen om me heen, alleen maar kon huilen van de innerlijke pijn die ik voelde, denken aan de dood enz.) Op andere momenten was ik iemand die het gevoel had alles, maar dan ook alles aan te kunnen en veel lachen, niet stil kunnen zitten, geen rust in het lichaam hebben, dingen zeggen waar ik later erge spijt van kreeg (en me dan down ging voelen) enz. Daartussenin was ik dan 'gewoon'. Er waren toen eigenlijk drie Luciels, in plaats van een en dezelfde.Ik was 14 jaar toen het begon en een jaar of 21 toen ik wist wat het was.Men vond het op mijn 20ste, 21ste maar eens tijd om allerlei artsen te laten kijken naar de situatie. Veel te lang heeft dat geduurd en ik heb 'gekropen' om hulp, om medicijnen die het leven voor mij en mijn omgeving iets aangenamer konden maken, want met mij omgaan was heel moeilijk.Ik had ook een vriend en deze vond mij helemaal geweldig, wilde zelfs met me trouwen en zo, maar toen ik weer in een 'dip' terecht kwam, ging het helemaal fout: hij maakte het kort daarna uit en was niet eerlijk over de reden. Dat hij het uitmaakte vond ik natuurlijk niet leuk, maar dat hij niet eerlijk was over de reden vond ik nog veel erger. Zeg dan gewoon dat je het moeilijk vind om met mij om te gaan met al die stemmingswisselingen en dat je de relatie daarom wilt verbreken. Had ik misschien nog begrip voor gekregen ook!Uiteindelijk ben ik dus lichamelijk en pshychisch onderzocht en nu blijkt dat dit allemaal komt (bij mij dan) omdat ik een autistische stoornis heb. Ik heb moeite met veranderingen, drukte enz. in mijn omgeving. Met Rust, Orde en Regelmaat kan ik mijn leven goed leiden.Ik was erg opgelucht toen ik dat te horen kreeg. Nu leef ik zonder medicijnen, op eigen kracht, werk bij de sociale werkplaats met leuke collega's waarvan de meesten begrijpen hoe ik ben en me helpen met mijn werk als dat nodig is, en heb een leuke vriend ontmoet met wie ik nu samenwoon en volgend jaar ga trouwen.Deze man accepteert mij volledig zoals ik ben en helpt me ook als het nodig is.Vond het daarom ook goed om te lezen dat Anke uit dat stuk uit de Viva vertelde dat ze altijd voor haar vriend zal kiezen, om bij hem te blijven. Hoe hij ook is.Dat lijkt mij heel zwaar.
Alle reacties Link kopieren
Ken jij iemand met een persoonlijkheidsstoornis? En hoe ga je daar mee om?
Ik ken  iemand met een persoonlijkheidsstoornis, en wel de antisociale persoonlijkheidsstoornis ! Deze 'iemand' is mijn zoon. Hoe ga je daar mee om ? Eerst, als je na lange omzwervingen (dokters, RIAGG, psychologen, psychiaters etc.) weet dat ie uberhaupt een stoornis heeft, hoop je dat er genezing mogelijk is, in ieder geval doe jij (als gezin) daar alles aan. Tot het moment dat je wéét dat dit een stoornis is die niet over gaat, ja misschien iets milder kan worden rond het 40ste levensjaar. Op dat moment is het een kwestie van accepteren. Hoewel je leugens en oneerlijkheid moeilijk kunt accepteren, tenminste wij hebben daar veel moeite mee. Nu zijn we zover dat we niet op hem rekenen, nooit op hem vertrouwen, dan kun je tenminste niet (weer en weer) teleurgesteld worden. Gewoon géén verwachtingen van hem hebben, dan kan alles meevallen. Hoe dan ook, met al zijn 'rariteiten' is het wél een hartelijke knul, heel charmant ook, maar dat schijnt bij de stoornis te horen !

De link niet leggen tussen oorzaak en gevolg, da's één van zijn handicaps, géén 'nee' tegen zichzelf kunnen zeggen, totaal impulsief actie ondernemen, terwijl dat eigenlijk niet kán !

Hij heeft 2 jongere broers en die hebben gelukkig niet een dergelijke stoornis. De broers, daar heb ik wel vertrouwen in dat zij verantwoordelijke volwassenen worden (één is dat al nl.), maar in de toekomst van deze jongen heb ik wel een hard hoofd. En toch .. houden wij van hem ...
Alle reacties Link kopieren


Beste Forummers,



helaas is er wat verwarring over de naam van de TO 'Internetredactie'. Ter geruststelling, Internetredactie is inderdaad van Viva zelf afkomstig. Namelijk van mij ;-)



Vriendelijke groet,

Nathalie Vervat

Internetredactrice





Beste Nathalie,



Ik had een vraag aan jullie gesteld, is de Anke van het verhaal in de Viva, dezelfde Ankke/Rivka (........en alle andere namen) van het forum dezelfde persoon?



groeten mv
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Sorry Mylenevalerie, maar ben je nu niet ietwat paranoia bezig? Anke lijkt me in het artikel een fictieve naam maar dan nog, als hier vandaag een Truus een topic opent waar de fake vanaf druipt, relateer jij dan elke Truus die in het Vivablad komt met de "forum-Truus?" Ik heb het artikel ook gelezen en zie geen enkele link met de Ankke/Rivka die hier ooit heeft gepost (die had volgens mij zelf een "stoornis";))



Helaas heb ik zelf ervaring met iemand die een persoonlijkheidsstoornis heeft, al jaren. En het is erg vermoeiend. Het vervelende is dat (sommige) mensen die onder deze stoornis lijden momenten hebben dat ze denken zonder medicatie te kunnen en dit zijn de momenten dat ik het bijna niet meer trek.
Alle reacties Link kopieren
@Adamina. Het is gewoon een vraag naar de redactie toe. Die naam komt hier niet heel vaak voor dus die connectie kwam meteen naar boven. En wat je zegt, die heeft zelf een persoonlijkheidsstoornis, vandaar dat ik benieuwd ben naar de reactie van Viva. Ik wacht rustig af ...................................
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Beste Mylenevalerie,



de Anke uit het interview is niet dezelfde als de Ankke/Rivka van het forum.



Vriendelijke groet,

Nathalie Vervat

Internetredactrice
Alle reacties Link kopieren
Dan is dat ook weer de wereld uit :)



ik moet zeggen dat ik bewondering heb voor het verhaal van Luciel. Erg knap hoe zij dit vertelt.

Het lijkt me vreselijk moeilijk een persoonlijkheidsstoornis te hebben. Er zijn er ook zoveel verschillende...
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal..



Ik weet niet precies hoe ik moet beginnen.

Dus begin maar gewoon ergens.

Ik heb nu bijna 5 jaar een relatie met mijn vriend.

Het begin was alles perfect dat duurde niet erg lang moet ik zeggen.

Want na een tijdje begonnen er al dingen te veranderen.

Hij werd hard en erg bot / grof onverschillig wat ik zelf helemaal niet ben dus daar schrok ik behoorlijk van.

Boeren en heel grof echt vreselijk.

Kende hem helemaal niet meer terug.

Afstandelijk tegenover mij.

Later ging het van kwaad tot erger.

Hij kon dagen (als ik dat toe liet) slapen en als hij dan wakker werd zag hij eruit alsof hij juist maanden NIET geslapen had.

Begon met de auto weg te crossen soms wist ik echt niet meer waar ik hem moest zoeken.

Vage verhalen waar hij dan geweest was.

Zo opeens op een dag toen het al behoorlijk erg was bleef hij s'nachts weg en niemand wist waar hij gebleven was.

Achteraf was hij bij een soort van meer blijven staan en toen naar een toemalige college gegaan en had alles daar besproken.

Maar ik wist niks en hij was behoorlijk in de war dus ik heb ziekenhuizen en de politie gebeld.

Helemaal niks....

Hij kwam terug en zei even tussen neus en lippen door dat hij niet meer van me hield en het niet meer trok.

Broer en zus verhouding.

We hadden ook niet een spetterende bed geschiedenis hij had geen behoefte zei hij, vroeger ook al niet als ik er over door vroeg.

Hij is dus een 5 weken weggeweest.

En daarna smeekte hij of hij alsjeblieft terug mocht komen hij zag in dat hij vreselijke fouten had gemaakt en dat hij WEL van me hield.

Ik heb toegeven en hij is weer terug gekomen...

Maar om een lang verhaal kort te maken is het dus nu bijna anderhalf jaar geleden en het ging in die tussen tijd hartstikke goed en zo in eens is het vorige week weer goed mis gegaan.

Zelfde dingen weer als wat ik hier boven heb geschreven.

Het is nu niet zo dat hij weg is geweest maar wel weer met alle andere  dingen.

En nu niet met een college alles besproken maar met een vrouw die hij onderwerk tijd tegen is gekomen.

Volgens mij en dat heb ik al eerder gedacht heb ik ook al met een psycholoog over gehad.

Heeft hij een persoonlijkheidsstoornis alle symptomen heeft hij, alleen om zeker te zijn moet hij hem zelf testen en zien.Ik kan dat niet tegen hem zeggen want dan is hij weg.

Hoe moet ik nou verder...?





(Hij heeft veel meegemaakt in zijn leven, vader vroeg overleden toen hij 10 jaar was.

Moeder die hem altijd als het zwarte schaap van de familie zag en ook zo behandelde.

Zijn broer was altijd perfect.

Het overlijden van zijn vader is nog steeds een heel teer en moeilijk punt.)



Sorry voor als het een beetje te lang geworden is.

Ik hoop dat iemand me kan helpen.



Liefs Kleine beer....
Alle reacties Link kopieren
He kleine beer, wat een rotsituatie.



Eerlijk gezegd, kijk uit dat hij je niet mee sleept. Zorg goed voor jezelf en stel duidelijke grenzen.

Ik denk dat het fnuikende hierin is, dat er 'een verklaring' voor zijn gedrag is. Een ziektebeeld zelfs. Was dat er niet geweest, was het "gewoon een eikel". Maar doet moet inhouden dat jij er uiteindelijk ook aan onderdoor gaat...



Hij zal zelf moeten inzien, wellicht met wat hulp van jou, dat zijn gedrag niet conform de normale maatstaven is. Om het maar saai uit te drukken. Én hij zal er zelf iets aan moeten willen doen. Hoe graag je dat ook zou willen, dat redt je niet.
Computer says nooooo
Alle reacties Link kopieren


Beste Mylenevalerie,



de Anke uit het interview is niet dezelfde als de Ankke/Rivka van het forum.



Vriendelijke groet,

Nathalie Vervat

Internetredactrice

Bedankt voor jullie reactie.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar, mijn vriend heeft dus ook last van een persoonlijkheidsstoornis. Het komt vooral door zijn verleden, waar hij in feite nog steeds niet mee heeft afgerekend waarover ik me nog steeds frustreer. Het gaat hierbij vooral om zijn moeder die alcoholist is waar hij bij in woont... ze heeft een bepaalde macht over hem, waardoor als het slecht met haar gaat hij heel anders wordt (en dat is momenteel dagelijks). Op dit moment is het dus ook zo, hij is totaal iemand anders dan die lieve vriend die ik normaliter gewend ben. Hij doet anders aan, doet heel naar tegen mij maar ook tegen anderen in zijn omgeving zo ook tegen mijn ouders, alsof hij het nare gedrag van zijn moeder tegen mijn ouders uitspreekt omdat zijn moeder toch niet luistert. Ik laat nu niks van mij horen, laat hem een paar dagen uitrazen in zijn eentje en weet gewoon dat hij me na een tijdje opbelt en zegt dat het hem spijt wat er gebeurd is, maar hij weet zelf niet eens wat er gebeurd is. We zijn nu zo'n 4 jaar bij mekaar en in het begin ben ik echt aan dit soort episodes onderdoor gegaan, verloor veel gewicht, terwijl ik al ondergewicht had, zag er echt slecht uit... maar nu heb ik dat niet meer. Ik heb al vaak aangespoord tot het zoeken van hulp, wat hij op een gegeven moment heeft gedaan. Hij slikte medicijnen tegen depressiviteit. Wat nu afgelopen is, en hij zocht psychiatrische hulp, maar dat ging niet door omdat hij het te ver weg vond van onze woonplaats. Nu ben ik er gewoon voor hem als hij me nodig heeft (hij heeft  verder niks aan zijn familie) en zorg ik ervoor dat ik me gelukkig voel met mezelf, dus dat ik me niet laat meeslepen. Zo komt het wel goed denk ik.

Ervoor zorgen dat je jezelf kunt redden zonder hem vind ik sowieso belangrijk en dat je je niet laat meeslepen door zijn problemen!
Alle reacties Link kopieren


Heel herkenbaar, mijn vriend heeft dus ook last van een persoonlijkheidsstoornis. Het komt vooral door zijn verleden, waar hij in feite nog steeds niet mee heeft afgerekend waarover ik me nog steeds frustreer. Het gaat hierbij vooral om zijn moeder die alcoholist is waar hij bij in woont... ze heeft een bepaalde macht over hem, waardoor als het slecht met haar gaat hij heel anders wordt (en dat is momenteel dagelijks). Op dit moment is het dus ook zo, hij is totaal iemand anders dan die lieve vriend die ik normaliter gewend ben. Hij doet anders aan, doet heel naar tegen mij maar ook tegen anderen in zijn omgeving zo ook tegen mijn ouders, alsof hij het nare gedrag van zijn moeder tegen mijn ouders uitspreekt omdat zijn moeder toch niet luistert. Ik laat nu niks van mij horen, laat hem een paar dagen uitrazen in zijn eentje en weet gewoon dat hij me na een tijdje opbelt en zegt dat het hem spijt wat er gebeurd is, maar hij weet zelf niet eens wat er gebeurd is. We zijn nu zo'n 4 jaar bij mekaar en in het begin ben ik echt aan dit soort episodes onderdoor gegaan, verloor veel gewicht, terwijl ik al ondergewicht had, zag er echt slecht uit... maar nu heb ik dat niet meer. Ik heb al vaak aangespoord tot het zoeken van hulp, wat hij op een gegeven moment heeft gedaan. Hij slikte medicijnen tegen depressiviteit. Wat nu afgelopen is, en hij zocht psychiatrische hulp, maar dat ging niet door omdat hij het te ver weg vond van onze woonplaats. Nu ben ik er gewoon voor hem als hij me nodig heeft (hij heeft  verder niks aan zijn familie) en zorg ik ervoor dat ik me gelukkig voel met mezelf, dus dat ik me niet laat meeslepen. Zo komt het wel goed denk ik.

Ervoor zorgen dat je jezelf kunt redden zonder hem vind ik sowieso belangrijk en dat je je niet laat meeslepen door zijn problemen!




Hey Zwartkijker

Bij de meeste mensen met een persoonlijkheidsstoornis is wel één of ander familielid alcoholverslaafd, of anders verslaafd, of hoogbegaafd, of annorexiapatient of adhd'er of of ....

In mijn opinie is het allemaal gerelateerd aan elkaar.

Je kunt niet de moeder van je vriend de schuld geven, tenminste daar heb je niks aan : jouw vriend zal zélf met zijn 'onmacht' moeten leren omgaan. Hij is idd in de gelukkige omstandigheid dat jij er voor hem bent ! Heel goed van jou dat je je niet laat meeslepen !
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft het je de ene periode je geweldig voelen en daarna weer helemaal onderuit gaan, daar heb ik wel eens iets over gelezen. Er schijnt een cursus te zijn waarin je verteld wordt hoe dat kan komen.Ik heb het nog eens opgezocht, het is een [Bewerkt door moderator, spam/reclame]. misschien is dat iets?bewerkt door moderator,
Alle reacties Link kopieren
@Mondriaan, flikker a.u.b. een eind op met je Scientology link! Het gaat hier over mensen die een partner hebben met een persoonlijkheidstoornis, en via ervaringen hoe men elkaar hierin een steun kan zijn. Niet hoe ze nog dieper in de shit geraken! Ik ga de moderator vragen die fucking link van je te verwijderen!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven