Relaties
alle pijlers
Relatie over na 10 jaar....
maandag 22 september 2014 11:20
Beste mensen,
Moet even mijn verhaal kwijt hier. Na een langdurige relatie van 10 jaar heeft mijn vriendin er een punt achter gezet. We leefden al een tijdje langs elkaar heen. Zo'n 2,5 maand. Ik probeerde er nog wat van te maken, maar ze had feitelijk nergens meer zin in met mij. Ipv daarvan ging ze bijna iedere week uit, en dan tot 6 uur in de ochtend. Ze heeft een soort nieuwe "ik" ontwikkeld: eerste vaste baan, auto'tje, stapmaatjes ondekt enzo. Ik paste blijkbaar niet meer in dat profiel. We hadden besloten om even een time-out te nemen van 2 weken. Maar na 1,5 week was ik 't zat. Ik wilde gewoon duidelijkheid van haar. Voor mij was 't immers duidelijk, ik wilde gewoon verder met haar, echter twijfelde ze steeds. Ze vind dit "nieuwe" gebeuren te leuk. Afgelopen zondag belde ze me nog op om gezellig even een bakkie te doen. 't Verliep een beetje als vanouds, lkkr hand in hand lopen, knuffelen, zoenen strelen, maar op de een of andere manier voelde 't voor mij niet meer hoe 't was. Eenmaal terug in de auto ging de kogel definitief door de kerk, 't is over. Ze zei dat ze 't nog steeds heel fijn bij me vind, aanraken, strelen, zoenen etc. Maar ze heeft blijkbaar zo'n karakterontwikkeling doorgemaakt, waardoor we nu waarschijnlijk teveel van elkaar verschillen.
Afgelopen nacht bleef ze nog bij me slapen, ik kreeg ook nog een migraine-aanval namelijk, en ze maakte zich zorgen om mij. Af en toe kwam ze kijken hoe 't met me ging. Kwam ze helemaal bij me liggen, en weer zoenen en strelen, en begon ze ook te zeggen "Als ik jou zo zie, wil ik je helemaal niet kwijt." Moest ze tegelijk helemaal huilen enzo..
't Is allemaal zo verwarrend. Aan de ene kant wil ik die hoop natuurlijk niet opgeven, aan de andere kant moet ik ook voor mezelf gaan kiezen, hoe pijnlijk 't ook is.
Iemand nog tips of vergelijkbare ervaringen?
Moet even mijn verhaal kwijt hier. Na een langdurige relatie van 10 jaar heeft mijn vriendin er een punt achter gezet. We leefden al een tijdje langs elkaar heen. Zo'n 2,5 maand. Ik probeerde er nog wat van te maken, maar ze had feitelijk nergens meer zin in met mij. Ipv daarvan ging ze bijna iedere week uit, en dan tot 6 uur in de ochtend. Ze heeft een soort nieuwe "ik" ontwikkeld: eerste vaste baan, auto'tje, stapmaatjes ondekt enzo. Ik paste blijkbaar niet meer in dat profiel. We hadden besloten om even een time-out te nemen van 2 weken. Maar na 1,5 week was ik 't zat. Ik wilde gewoon duidelijkheid van haar. Voor mij was 't immers duidelijk, ik wilde gewoon verder met haar, echter twijfelde ze steeds. Ze vind dit "nieuwe" gebeuren te leuk. Afgelopen zondag belde ze me nog op om gezellig even een bakkie te doen. 't Verliep een beetje als vanouds, lkkr hand in hand lopen, knuffelen, zoenen strelen, maar op de een of andere manier voelde 't voor mij niet meer hoe 't was. Eenmaal terug in de auto ging de kogel definitief door de kerk, 't is over. Ze zei dat ze 't nog steeds heel fijn bij me vind, aanraken, strelen, zoenen etc. Maar ze heeft blijkbaar zo'n karakterontwikkeling doorgemaakt, waardoor we nu waarschijnlijk teveel van elkaar verschillen.
Afgelopen nacht bleef ze nog bij me slapen, ik kreeg ook nog een migraine-aanval namelijk, en ze maakte zich zorgen om mij. Af en toe kwam ze kijken hoe 't met me ging. Kwam ze helemaal bij me liggen, en weer zoenen en strelen, en begon ze ook te zeggen "Als ik jou zo zie, wil ik je helemaal niet kwijt." Moest ze tegelijk helemaal huilen enzo..
't Is allemaal zo verwarrend. Aan de ene kant wil ik die hoop natuurlijk niet opgeven, aan de andere kant moet ik ook voor mezelf gaan kiezen, hoe pijnlijk 't ook is.
Iemand nog tips of vergelijkbare ervaringen?
maandag 22 september 2014 11:35
Haar gevoel voor jou zal niet plotseling over zijn, toch kan het wel zo zijn dat jij niet meer als partner in haar leven past. Zolang jij haar aandacht blijft geven, zal zij ook nooit werkelijk weten of ze de juiste beslissing heeft gemaakt. Maak jezelf los van haar, recht je rug en ga je eigen leven leiden. Dan zal zij ook pas echt ervaren hoe het leven zonder jou is en wellicht spijt krijgen (of niet)
maandag 22 september 2014 12:06
Idd zo denk ik er ook over nu zelf. Anders kunnen we elkaar niet los laten. 't Zal waarschijnlijk een fase zijn, maar wel een fase is waardoor we uit elkaar zijn gegroeid. Ondanks dat is 't wel heel heel pijnlijk allemaal. 't Is helemaal pijnlijk omdat ze vroeger altijd wist dat ze met mij huisje boompje beestje wilde, en ik niet. Nu weet ik het zelf wel zeker, en gaat zij vervolgens twijfelen.
maandag 22 september 2014 12:13
quote:miez schreef op 22 september 2014 @ 12:06:
Idd zo denk ik er ook over nu zelf. Anders kunnen we elkaar niet los laten. 't Zal waarschijnlijk een fase zijn, maar wel een fase is waardoor we uit elkaar zijn gegroeid. Ondanks dat is 't wel heel heel pijnlijk allemaal. 't Is helemaal pijnlijk omdat ze vroeger altijd wist dat ze met mij huisje boompje beestje wilde, en ik niet. Nu weet ik het zelf wel zeker, en gaat zij vervolgens twijfelen.
Natuurlijk is het hardstikke pijnlijk en die onzekerheid kan je helemaal opvreten. Ik vind dat zij al het recht heeft om los van jou verder te gaan,maar dan moet je haar geen ruimte meer bieden om je onbedoeld te blijven kwetsen door met je te zoenen e.d.
het is of , of...niet en, en.
de reden dat ze nog met je zoent is omdat ze de situatie onder controle wil houden, inclusief jou. Zolang jij erin meegaat, is alles rustig en hoeft zij zich niet schuldig te voelen.
Idd zo denk ik er ook over nu zelf. Anders kunnen we elkaar niet los laten. 't Zal waarschijnlijk een fase zijn, maar wel een fase is waardoor we uit elkaar zijn gegroeid. Ondanks dat is 't wel heel heel pijnlijk allemaal. 't Is helemaal pijnlijk omdat ze vroeger altijd wist dat ze met mij huisje boompje beestje wilde, en ik niet. Nu weet ik het zelf wel zeker, en gaat zij vervolgens twijfelen.
Natuurlijk is het hardstikke pijnlijk en die onzekerheid kan je helemaal opvreten. Ik vind dat zij al het recht heeft om los van jou verder te gaan,maar dan moet je haar geen ruimte meer bieden om je onbedoeld te blijven kwetsen door met je te zoenen e.d.
het is of , of...niet en, en.
de reden dat ze nog met je zoent is omdat ze de situatie onder controle wil houden, inclusief jou. Zolang jij erin meegaat, is alles rustig en hoeft zij zich niet schuldig te voelen.
maandag 22 september 2014 12:18
Volgens mij weet ze zelf nog niet eens wat ze wil. Ik vind het als ik je verhaal zo lees in ieder geval heel veel lijken op iemand valse hoop geven. Door jou te zoenen en te knuffelen en zo. Ze zegt dat ze van je af wil maar ondertussen laat ze dit wel gewoon gebeuren. ( jij ook maar ja jij bent niet diegenen die geen relatie meer wil dus das logisch)
Ik zou dr heel gewoon en rustig duidelijk maken dat je geen speelbal bent. Ook al zou het lastig zijn.
Ik zou dr heel gewoon en rustig duidelijk maken dat je geen speelbal bent. Ook al zou het lastig zijn.
maandag 22 september 2014 13:02
quote:demagnumvanellen schreef op 22 september 2014 @ 12:18:
Volgens mij weet ze zelf nog niet eens wat ze wil. Ik vind het als ik je verhaal zo lees in ieder geval heel veel lijken op iemand valse hoop geven. Door jou te zoenen en te knuffelen en zo. Ze zegt dat ze van je af wil maar ondertussen laat ze dit wel gewoon gebeuren. ( jij ook maar ja jij bent niet diegenen die geen relatie meer wil dus das logisch)
Ik zou dr heel gewoon en rustig duidelijk maken dat je geen speelbal bent. Ook al zou het lastig zijn.Dat heb ik ook bij haar geproefd, dat ze niet weet wat ze wil. Ze was vroeger immers ook geen uitgaanstype. Toen ik haar net leerde kennen, had ik die periode net achter me gelaten. En een nieuwe baan, met natuurlijk mensen om je heen, kan een persoon ook veranderen. Daarnaast denk ik dat ze bang is dat ze spijt gaat krijgen, en dat ze later terugziet wat ze nou heeft achtergelaten.
Volgens mij weet ze zelf nog niet eens wat ze wil. Ik vind het als ik je verhaal zo lees in ieder geval heel veel lijken op iemand valse hoop geven. Door jou te zoenen en te knuffelen en zo. Ze zegt dat ze van je af wil maar ondertussen laat ze dit wel gewoon gebeuren. ( jij ook maar ja jij bent niet diegenen die geen relatie meer wil dus das logisch)
Ik zou dr heel gewoon en rustig duidelijk maken dat je geen speelbal bent. Ook al zou het lastig zijn.Dat heb ik ook bij haar geproefd, dat ze niet weet wat ze wil. Ze was vroeger immers ook geen uitgaanstype. Toen ik haar net leerde kennen, had ik die periode net achter me gelaten. En een nieuwe baan, met natuurlijk mensen om je heen, kan een persoon ook veranderen. Daarnaast denk ik dat ze bang is dat ze spijt gaat krijgen, en dat ze later terugziet wat ze nou heeft achtergelaten.
maandag 22 september 2014 13:41
Blijkbaar voelt (en ik ook) ze zich vervreemd van me door dit "nieuwe leven". Ze heeft me ook verteld dat ze een stuk spontaniteit en/of enthousiasme bij me mist en daar krijgt ze geen energie van (na 10 jaar achtergekomen....). Terwijl ze dit met dat stappen/uitgaan wel krijgt. Plus haar eerste vaste baan, geeft haar ook een stuk zelfvertrouwen, wat zich dus ook uit in energie bij haar. Daardoor pas ik blijkbaar niet meer in haar profiel.
maandag 22 september 2014 13:48
Ik heb je post nog eens gelezen en ik moet zeggen dat ze wel heel egoistisch overkomt. Jij wilde er nog aan werken, maar zij wilde ergeen energie meer in stoppen,want ze zocht haar heil elke week bij het stappen. Waarom accepteer je dat ? Wonen jullie samen? Zij zegt dat ze geen energie van jou krijgt,maar wat doet zij zelf om jullie relatie te verbeteren? Misschien ben ik ouderwets, maar om nou elke week te gaan stappen op je 28ste... is ze een laatbloeier?
Ik denk werkelijk dat er meer speelt dan alleen geen energie ontvangen via jou. Ze wil haar jeugd herbeleven lijkt het wel en daar lijk jij nu niet in te passen. Heel onvolwassen eigenlijk .
Ik denk werkelijk dat er meer speelt dan alleen geen energie ontvangen via jou. Ze wil haar jeugd herbeleven lijkt het wel en daar lijk jij nu niet in te passen. Heel onvolwassen eigenlijk .
maandag 22 september 2014 14:20
quote:ana_isabel schreef op 22 september 2014 @ 13:48:
Ik heb je post nog eens gelezen en ik moet zeggen dat ze wel heel egoistisch overkomt. Jij wilde er nog aan werken, maar zij wilde ergeen energie meer in stoppen,want ze zocht haar heil elke week bij het stappen. Waarom accepteer je dat ? Wonen jullie samen? Zij zegt dat ze geen energie van jou krijgt,maar wat doet zij zelf om jullie relatie te verbeteren? Misschien ben ik ouderwets, maar om nou elke week te gaan stappen op je 28ste... is ze een laatbloeier?
Ik denk werkelijk dat er meer speelt dan alleen geen energie ontvangen via jou. Ze wil haar jeugd herbeleven lijkt het wel en daar lijk jij nu niet in te passen. Heel onvolwassen eigenlijk .We wonen samen. En inderdaad is ze ook egoistisch bezig geweest, dat zeggen vrienden/famillie ook. Ze is een laatbloeier idd, want ze ging vroeger nooit stappen, en ik had die periode eigenlijk net achter de rug. Ik zei eerst tegen mezelf dat 't wel snel over zou gaan. Ff paar keer stappen, en dan ben je dat ook wel weer ff zat, maar helaas......Ik hoop ook dat ze zich straks/ooit realiseert wat ze heeft aangericht zeg maar.
Ik heb je post nog eens gelezen en ik moet zeggen dat ze wel heel egoistisch overkomt. Jij wilde er nog aan werken, maar zij wilde ergeen energie meer in stoppen,want ze zocht haar heil elke week bij het stappen. Waarom accepteer je dat ? Wonen jullie samen? Zij zegt dat ze geen energie van jou krijgt,maar wat doet zij zelf om jullie relatie te verbeteren? Misschien ben ik ouderwets, maar om nou elke week te gaan stappen op je 28ste... is ze een laatbloeier?
Ik denk werkelijk dat er meer speelt dan alleen geen energie ontvangen via jou. Ze wil haar jeugd herbeleven lijkt het wel en daar lijk jij nu niet in te passen. Heel onvolwassen eigenlijk .We wonen samen. En inderdaad is ze ook egoistisch bezig geweest, dat zeggen vrienden/famillie ook. Ze is een laatbloeier idd, want ze ging vroeger nooit stappen, en ik had die periode eigenlijk net achter de rug. Ik zei eerst tegen mezelf dat 't wel snel over zou gaan. Ff paar keer stappen, en dan ben je dat ook wel weer ff zat, maar helaas......Ik hoop ook dat ze zich straks/ooit realiseert wat ze heeft aangericht zeg maar.
maandag 22 september 2014 16:19
Zij was 18 toen jullie een relatie kregen en jij wilde toen al niet meer stappen dus ze heeft al die tijd geleefd alsof ze al jaren getrouwd was met kinderen.
Na 2,5 maand gaat het niet lekker en ze verbreekt een relatie van 10 jaar. Je zal niet de eerste man zijn die ieder teken tot gesprek niet serieus neemt en jullie zijn 28 en 33 jaar, geen kinderen en nog lang niet bejaard, ging je wel eens mee stappen?
Oh, ik lees dat ze je niet spontaan of enthousiast vindt en je respons geeft aan dat je dat nooit bent geweest. Tja, dan zijn jullie uit elkaar gegroeid. Jij vond het wel best zoals het ging en zij wil nog een tijdje wat intensiever van het leven genieten.
Je had gezellig mee kunnen doen maar dat zit niet in je, geeft niets maar dan is zij nog niet egoïstisch, jullie willen gewoon beide wat anders.
Na 2,5 maand gaat het niet lekker en ze verbreekt een relatie van 10 jaar. Je zal niet de eerste man zijn die ieder teken tot gesprek niet serieus neemt en jullie zijn 28 en 33 jaar, geen kinderen en nog lang niet bejaard, ging je wel eens mee stappen?
Oh, ik lees dat ze je niet spontaan of enthousiast vindt en je respons geeft aan dat je dat nooit bent geweest. Tja, dan zijn jullie uit elkaar gegroeid. Jij vond het wel best zoals het ging en zij wil nog een tijdje wat intensiever van het leven genieten.
Je had gezellig mee kunnen doen maar dat zit niet in je, geeft niets maar dan is zij nog niet egoïstisch, jullie willen gewoon beide wat anders.
maandag 22 september 2014 17:51
Jullie willen elkaar niet kwijt, en jij bent nog angstiger om haar kwijt te raken, dan zei jou... Dit komt simpelweg omdat ze heeft geproefd van een leven dat ze al 10 jaar niet meer heeft gehad... Ze wilt weer stappen, en even 10 jaar terug in de tijd, Lekker met vrienden de stad in, en niet denken aan het avond eten, of het opruimen van jullie huisje. Tijdens een relatie heb je automatisch ook regels waar men zich aan moet houden om de relatie draaiende te houden, Hier voor in plaats krijg je een hoop liefde en geluk terug, maar ik denk dat ze nu opnieuw kiest voor een leventje alleen. Het vrijgezelle leven.
Een doem senario is misschien dat ze aandacht krijgt van andere jongens. Dit kan zeer plezierig aanvoelen, Juist omdat ze van je houd, voelt het nu ongemakkelijk... Ze wilt onbezorgen kunnen genieten van een avondje stappen.. Als er iets gebeurd, dan is dat maar zo.. Nu moet ze zich nog steeds aan de regels houden, en dat kwelt haar volgens mij!
Als ik jou was, Zou ik afstand nemen, hoe moeilijk dit ook is. Jij gaat nu door een moeilijke perioden vol liefdesverdriet. Ik stel dan ook voor lekker een bak ijs te pakken, en komende 48 uur lekker filmpjes te gaan kijken achter je tv of pc. Zorg er wel voor dat je je bed uit komt, en dat je niet de hele dag in bed blijft liggen en piekeren. Ook stel ik voor om haar perdirect met rust te laten. Geef haar niet het gevoel dat je haar negeert, of dat deze breuk jou niks doet, maar geef wel het gevoel dat je haar keuze respecteert. Alleen op deze manier maak je een kans dat zij gaat inzien dat ze een fout heeft gemaakt...
Zoals ik altijd zeg, Pas als je iets kwijt bent, zie je wat je mist.
Nu kan ze nog niet weten wat ze gaat missen, want ze heeft je al 10 jaar, en het is nooit eerder (echt) uit geweest.
Ik wens je super veel sterkte. En ik kom pas sinds kort uit een gelijkwaardige situatie.
Beterschap!
Een doem senario is misschien dat ze aandacht krijgt van andere jongens. Dit kan zeer plezierig aanvoelen, Juist omdat ze van je houd, voelt het nu ongemakkelijk... Ze wilt onbezorgen kunnen genieten van een avondje stappen.. Als er iets gebeurd, dan is dat maar zo.. Nu moet ze zich nog steeds aan de regels houden, en dat kwelt haar volgens mij!
Als ik jou was, Zou ik afstand nemen, hoe moeilijk dit ook is. Jij gaat nu door een moeilijke perioden vol liefdesverdriet. Ik stel dan ook voor lekker een bak ijs te pakken, en komende 48 uur lekker filmpjes te gaan kijken achter je tv of pc. Zorg er wel voor dat je je bed uit komt, en dat je niet de hele dag in bed blijft liggen en piekeren. Ook stel ik voor om haar perdirect met rust te laten. Geef haar niet het gevoel dat je haar negeert, of dat deze breuk jou niks doet, maar geef wel het gevoel dat je haar keuze respecteert. Alleen op deze manier maak je een kans dat zij gaat inzien dat ze een fout heeft gemaakt...
Zoals ik altijd zeg, Pas als je iets kwijt bent, zie je wat je mist.
Nu kan ze nog niet weten wat ze gaat missen, want ze heeft je al 10 jaar, en het is nooit eerder (echt) uit geweest.
Ik wens je super veel sterkte. En ik kom pas sinds kort uit een gelijkwaardige situatie.
Beterschap!
maandag 22 september 2014 17:52
Erg vervelend om dit mee te maken.
Maar wist je, dat het misschien met een ander nog wel veel leuker is?
Probeer niet vast te houden aan iets wat over is.
Het lijkt meer alsof ze je gebruikt als back-up/maatje. Maak zelf nu de keuze om het definitief te verbreken, voordat zij het doet, want dan zal je alleen maar nog langer met de pijn zitten.
Maar wist je, dat het misschien met een ander nog wel veel leuker is?
Probeer niet vast te houden aan iets wat over is.
Het lijkt meer alsof ze je gebruikt als back-up/maatje. Maak zelf nu de keuze om het definitief te verbreken, voordat zij het doet, want dan zal je alleen maar nog langer met de pijn zitten.
maandag 22 september 2014 18:07
En ook hier geef ik Optimaal helemaal gelijk!
Ik ben ook gebruikt als back up, en ik heb met me eerste relatie 12 maanden gewacht, Hij beloofde namelijk dat we wel weer bij elkaar zouden komen...
Als het kopje eenmaal is gebroken, dan blijf je dat zien...
ga er dus niet vanuit dat het ooit nog goed komt...
En als het wel goed komt? Moet dat vluchtig zijn. Want jij gaat ook gewoon door met je leven...
Ik ben ook gebruikt als back up, en ik heb met me eerste relatie 12 maanden gewacht, Hij beloofde namelijk dat we wel weer bij elkaar zouden komen...
Als het kopje eenmaal is gebroken, dan blijf je dat zien...
ga er dus niet vanuit dat het ooit nog goed komt...
En als het wel goed komt? Moet dat vluchtig zijn. Want jij gaat ook gewoon door met je leven...
dinsdag 23 september 2014 11:50
quote:waterplant schreef op 22 september 2014 @ 16:19:
Zij was 18 toen jullie een relatie kregen en jij wilde toen al niet meer stappen dus ze heeft al die tijd geleefd alsof ze al jaren getrouwd was met kinderen.
Na 2,5 maand gaat het niet lekker en ze verbreekt een relatie van 10 jaar. Je zal niet de eerste man zijn die ieder teken tot gesprek niet serieus neemt en jullie zijn 28 en 33 jaar, geen kinderen en nog lang niet bejaard, ging je wel eens mee stappen?
Oh, ik lees dat ze je niet spontaan of enthousiast vindt en je respons geeft aan dat je dat nooit bent geweest. Tja, dan zijn jullie uit elkaar gegroeid. Jij vond het wel best zoals het ging en zij wil nog een tijdje wat intensiever van het leven genieten.
Je had gezellig mee kunnen doen maar dat zit niet in je, geeft niets maar dan is zij nog niet egoïstisch, jullie willen gewoon beide wat anders.Ik wilde ook gezellig meedoen, maar ik werd nooit uitgenodigd :-S, en ik ga mezelf ook niet uitnodigen. Ze vind 't ook belangrijk om aparte vrienden te hebben....Allemaal prima maar is dat dan een reden om je partner niet een keer in de zoveel tijd mee te vragen...? In dat opzicht vind ik 't wel egoïstisch van d'r.
Zij was 18 toen jullie een relatie kregen en jij wilde toen al niet meer stappen dus ze heeft al die tijd geleefd alsof ze al jaren getrouwd was met kinderen.
Na 2,5 maand gaat het niet lekker en ze verbreekt een relatie van 10 jaar. Je zal niet de eerste man zijn die ieder teken tot gesprek niet serieus neemt en jullie zijn 28 en 33 jaar, geen kinderen en nog lang niet bejaard, ging je wel eens mee stappen?
Oh, ik lees dat ze je niet spontaan of enthousiast vindt en je respons geeft aan dat je dat nooit bent geweest. Tja, dan zijn jullie uit elkaar gegroeid. Jij vond het wel best zoals het ging en zij wil nog een tijdje wat intensiever van het leven genieten.
Je had gezellig mee kunnen doen maar dat zit niet in je, geeft niets maar dan is zij nog niet egoïstisch, jullie willen gewoon beide wat anders.Ik wilde ook gezellig meedoen, maar ik werd nooit uitgenodigd :-S, en ik ga mezelf ook niet uitnodigen. Ze vind 't ook belangrijk om aparte vrienden te hebben....Allemaal prima maar is dat dan een reden om je partner niet een keer in de zoveel tijd mee te vragen...? In dat opzicht vind ik 't wel egoïstisch van d'r.
dinsdag 23 september 2014 14:09
Als zij weet dat jij niet zo van het stappen bent… Dan vraagt ze je natuurlijk ook niet mee uit als je niet laat weten dat je best een keertje mee wilt. 
En ja, best wel egoïstisch van haar deze hele situatie. Ik zou wat afstand nemen, kijken hoe het loopt, en ondertussen verder gaan met je leven. Bouw iets nieuws' op voor jezelf.
En ja, best wel egoïstisch van haar deze hele situatie. Ik zou wat afstand nemen, kijken hoe het loopt, en ondertussen verder gaan met je leven. Bouw iets nieuws' op voor jezelf.
Het leven is te kort om met lelijke mannen te dansen!
dinsdag 23 september 2014 14:46
quote:saskiab23 schreef op 23 september 2014 @ 14:09:
Als zij weet dat jij niet zo van het stappen bent… Dan vraagt ze je natuurlijk ook niet mee uit als je niet laat weten dat je best een keertje mee wilt.
En ja, best wel egoïstisch van haar deze hele situatie. Ik zou wat afstand nemen, kijken hoe het loopt, en ondertussen verder gaan met je leven. Bouw iets nieuws' op voor jezelf.
Ik heb haar weleens gezegd, dat ik nooit word uitgenodigd, lijkt mij toch wel een signaal van: "Misschien dat ik ook wel een keer meewil....?"
Ben zeker afstand aan het nemen, doe gewoon m'n dingen (werk, afspreken met vrienden/collega's, sporten)
Ze zit nu bij d'r ouders, en ik lkkr in ons stulpje. Heb 't huis lkkr voor mezelf en kan doen en laten wat ik wil. Kan ze hopelijk een beetje voelen wat ze moet missen.
Als zij weet dat jij niet zo van het stappen bent… Dan vraagt ze je natuurlijk ook niet mee uit als je niet laat weten dat je best een keertje mee wilt.
En ja, best wel egoïstisch van haar deze hele situatie. Ik zou wat afstand nemen, kijken hoe het loopt, en ondertussen verder gaan met je leven. Bouw iets nieuws' op voor jezelf.
Ik heb haar weleens gezegd, dat ik nooit word uitgenodigd, lijkt mij toch wel een signaal van: "Misschien dat ik ook wel een keer meewil....?"
Ben zeker afstand aan het nemen, doe gewoon m'n dingen (werk, afspreken met vrienden/collega's, sporten)
Ze zit nu bij d'r ouders, en ik lkkr in ons stulpje. Heb 't huis lkkr voor mezelf en kan doen en laten wat ik wil. Kan ze hopelijk een beetje voelen wat ze moet missen.
