Relaties
alle pijlers
Relatie uitgemaakt, maar twijfel nu enorm
dinsdag 16 september 2014 10:03
Hallo viva-ers,
Afgelopen 3 maanden was er veel gebeurd in mijn leven. Zo zat ik enorm met mijn baan die ik niet leuk vond en daardoor raakte ik een beetje met mijzelf in de knoop.
Door bovenstaande heb ik 2 maanden geleden in overleg met mijn ex besloten een andere baan te kiezen. Mijn studierichting en ervaring niet meer te volgen en iets te doen waar ik niet voor op kantoor hoef te zitten en wat ik gewoon leuk vind. Ik heb altijd al in de horeca willen werken en heb nu met wat workshops een baan in de horeca.
Ik ben gelukkiger dan ooit, maar besef mij ook dat ik bij lange na niet meer hetzelfde verdien als bij mijn vorige baan en ook nog eens meer uren moet draaien. Dit voelt als mijn ding en ben nu oprecht gelukkig op werkgerelateerd gebied.
Door deze situatie is mijn relatie nu voorbij. Voor mijn vriend voelde het niet meer hetzelfde en was er volgens hem ineens een kloof ontstaan tussen ons. We hebben de dingen naar elkaar uitgesproken en besloten eraan te gaan werken.
Helaas heeft dit geen vooruitgang gebracht en voor mij voelde het als strijden en niet meer de relatie zoals het eerst was. Ik zie -helaas- nog steeds niet waarom het ineens zo anders is dan voorheen voor hem en snap het ook gewoon niet. Ik zou egoïstisch zijn geworden en luister volgens hem slecht naar hem en wil vooral mijzelf horen praten. Als ik dan mijn kant van het verhaal doe krijgen we verwijten heen en weer, nogal nutteloos.
Daarop heb ik besloten de relatie te beëindigen voordat het een eindeloze situatie van ruzies en onenigheden zou worden en we beiden meer rust zouden kunnen vinden daardoor. Daarbij werd mijn functioneren beïnvloed door mijn thuissituatie. Kutte er van is dat ik dit heb gedaan terwijl ik hem gewoonweg nog erg leuk vind.
Nu een week verder mis ik hem zo dat ik niet meer weet of dit wel een verstandige keuze geweest is, maar ik weet ook wel ergens dat dit misschien wel de verstandigste keuze is.
Ik slaap nog steeds slecht en denk nog elke dag aan hem. Misschien ligt het idd ook wel aan mij en wat had ik dan anders kunnen doen. Allemaal dingen die door mijn hoofd gaan.
Weet niet precies wat ik hiermee wil maar mijn keuze waar ik zo zeker van was, lijkt nu wel de meest verkeerde keuze. Vervelende is dat ik niet weet of ik verder kan als vrienden en we elkaar nog zeker gaan tegenkomen.
Afgelopen 3 maanden was er veel gebeurd in mijn leven. Zo zat ik enorm met mijn baan die ik niet leuk vond en daardoor raakte ik een beetje met mijzelf in de knoop.
Door bovenstaande heb ik 2 maanden geleden in overleg met mijn ex besloten een andere baan te kiezen. Mijn studierichting en ervaring niet meer te volgen en iets te doen waar ik niet voor op kantoor hoef te zitten en wat ik gewoon leuk vind. Ik heb altijd al in de horeca willen werken en heb nu met wat workshops een baan in de horeca.
Ik ben gelukkiger dan ooit, maar besef mij ook dat ik bij lange na niet meer hetzelfde verdien als bij mijn vorige baan en ook nog eens meer uren moet draaien. Dit voelt als mijn ding en ben nu oprecht gelukkig op werkgerelateerd gebied.
Door deze situatie is mijn relatie nu voorbij. Voor mijn vriend voelde het niet meer hetzelfde en was er volgens hem ineens een kloof ontstaan tussen ons. We hebben de dingen naar elkaar uitgesproken en besloten eraan te gaan werken.
Helaas heeft dit geen vooruitgang gebracht en voor mij voelde het als strijden en niet meer de relatie zoals het eerst was. Ik zie -helaas- nog steeds niet waarom het ineens zo anders is dan voorheen voor hem en snap het ook gewoon niet. Ik zou egoïstisch zijn geworden en luister volgens hem slecht naar hem en wil vooral mijzelf horen praten. Als ik dan mijn kant van het verhaal doe krijgen we verwijten heen en weer, nogal nutteloos.
Daarop heb ik besloten de relatie te beëindigen voordat het een eindeloze situatie van ruzies en onenigheden zou worden en we beiden meer rust zouden kunnen vinden daardoor. Daarbij werd mijn functioneren beïnvloed door mijn thuissituatie. Kutte er van is dat ik dit heb gedaan terwijl ik hem gewoonweg nog erg leuk vind.
Nu een week verder mis ik hem zo dat ik niet meer weet of dit wel een verstandige keuze geweest is, maar ik weet ook wel ergens dat dit misschien wel de verstandigste keuze is.
Ik slaap nog steeds slecht en denk nog elke dag aan hem. Misschien ligt het idd ook wel aan mij en wat had ik dan anders kunnen doen. Allemaal dingen die door mijn hoofd gaan.
Weet niet precies wat ik hiermee wil maar mijn keuze waar ik zo zeker van was, lijkt nu wel de meest verkeerde keuze. Vervelende is dat ik niet weet of ik verder kan als vrienden en we elkaar nog zeker gaan tegenkomen.
dinsdag 16 september 2014 10:20
dinsdag 16 september 2014 10:57
Tja als jij ineens 's avonds en in het weekend werkt en hij overdag doordeweeks dan snap ik best dat hij dat niet leuk vindt. Horeca is leuk hoor, maar wel tot een bepaalde leeftijd. Ik heb horeca gedaan toen ik jonger was, vond het geweldig, maar helaas heb je wel een heel ander ritme dan vrienden.
En daarnaast misschien is hij bang dat de relatie onder druk komt te staan als barvrouw.
En daarnaast misschien is hij bang dat de relatie onder druk komt te staan als barvrouw.
dinsdag 16 september 2014 11:02
Dus je maakt omslag in je werk en na 2 maanden ben je al zo veranderd dat hij je niet meer leuk vindt. Blijkbaar zijn gelukkige vrouwen niet zijn ding en ik denk dat je een goede inschatting hebt gemaakt door de relatie af te breken. Dat wil niet zeggen dat je nu dol gelukkig met de situatie moet zijn maar je zou je zelf verliezen als je terug naar hem zou gaan want dat zou betekenen dat jij concessies moet maken in de zin van de horeca uit en minder gelukkig zijn.
dinsdag 16 september 2014 12:13
quote:fransbloed schreef op dinsdag 16 september 2014 10:20 Ja zoiets. Hij zegt dat ik in die tussentijd anders ben geworden en niet meer zoals eerst was. En ik zie het gewoon niet.
Wel is dit een hele omschakeling in mijn leven en beïnvloed het mij ook wel natuurlijk, maar ik ben natuurlijk nog steeds hetzelfde. "Ja zoiets. Hij zegt dat ik in die tussentijd anders ben geworden en niet meer zoals eerst was."
Gelukkiger neem ik aan, want beter in je vel. Da's natuurlijk een heel vervelende ontwikkeling
Raar (en egoistisch) dat hij het niet de tijd geeft om samen wat meer te wennen aan een nieuw ritme.
Wel is dit een hele omschakeling in mijn leven en beïnvloed het mij ook wel natuurlijk, maar ik ben natuurlijk nog steeds hetzelfde. "Ja zoiets. Hij zegt dat ik in die tussentijd anders ben geworden en niet meer zoals eerst was."
Gelukkiger neem ik aan, want beter in je vel. Da's natuurlijk een heel vervelende ontwikkeling
Raar (en egoistisch) dat hij het niet de tijd geeft om samen wat meer te wennen aan een nieuw ritme.
dinsdag 16 september 2014 13:44
Je zit er nu het zo vers is nog helemaal bovenop. Probeer het even aan te zien zodat je over een maandje (of 2) van een afstandje naar kunt kijken. Dan overzie je beter zijn gedrag en reactie op jouw nieuwe gelukkigheid na de switch van baan.
Zoals hierboven gezegd lijkt het wel alsof hij liever een ongelukkige vrouw heeft waar hij plannen voor kan bedenken en haar kan sturen in haar leven. Nu je dit zelf doet, valt het hem blijkbaar tegen.
Wellicht ben je nu een bewuste sterke vrouw geworden en vind hij dit stiekem intimiderend?
Zoals hierboven gezegd lijkt het wel alsof hij liever een ongelukkige vrouw heeft waar hij plannen voor kan bedenken en haar kan sturen in haar leven. Nu je dit zelf doet, valt het hem blijkbaar tegen.
Wellicht ben je nu een bewuste sterke vrouw geworden en vind hij dit stiekem intimiderend?
dinsdag 16 september 2014 13:55
quote:parbleumondieu schreef op 16 september 2014 @ 11:12:
Een week is erg kort. Neem langer de tijd om afstand te nemen.
Dit.
Liefdesverdriet brengt eenmaal verwarrende gevoelens met zich mee.
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan afstand te nemen.
Maak je niet druk over het eventueel vrienden kunnen blijven. Daar is het nu nog veel te vroeg voor.
Een week is erg kort. Neem langer de tijd om afstand te nemen.
Dit.
Liefdesverdriet brengt eenmaal verwarrende gevoelens met zich mee.
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan afstand te nemen.
Maak je niet druk over het eventueel vrienden kunnen blijven. Daar is het nu nog veel te vroeg voor.
