Relaties
alle pijlers
Relatie voorbij :-(
maandag 1 september 2014 17:29
Hi meiden...
Vrij kort geleden postte ik om te polsen of het beter was mijn relatie te beëindigen of niet.
Inmiddels is het een weekje terug zo gelopen dat ik de relatie met mijn vriend heb beëindigd (2,5 jr samen, 1 jaar samenwonend).
Ik vond de beslissing erg zwaar om te maken... Mijn inmiddels ex-vriend heeft veel ruimte voor zichzelf nodig (dit komt voort uit hoe hij met de dingen in het leven omgaat; hij heeft faalangst/perfectionistisch en zaken als werk kosten hierdoor erg veel tijd en energie), omdat hij dan óf bij moet tanken door oververmoeidheid, of omdat hij veel te doen heeft. Of omdat hij een dag op zijn tenen heeft gelopen en dan thuis alleen wil zijn om weer tot zichzelf te komen..
Ik hou erg veel van hem en ben ook iemand die anderen erg accepteert in hoe zij zijn en hen ook ruimte kan geven. Ik doorzag mijn vriend en de oorzaken van zijn "eigen ruimte nodig hebben" en zag dat hij er zelf mee worstelde.
Vandaar dat ik ook de ruimte gaf maar inmiddels weet ik dat als er echt nóóit iets tegenover staat, ookal wil hij het wel geven maar lukt dat niet, dat er dan op een gegeven moment een grens wordt bereikt.
En dat is gebeurd. Dus ik heb gevoelsmatig mijn grote liefde op moeten geven. Omdat hij in feite teveel de handen vol heeft aan zichzelf.
Het pijnlijke is dat ook ik op bepaalde gebieden onzeker was/ben en de ruimte van hem nodig had; dit heeft hij mij ook in de relatie gegeven. Hij heeft mij ook volledig geaccepteerd en de ruimte gegeven om op eigen tempo te groeien.
Mijn onzekerheden stonden niet iedere dag centraal, daarnaast zat er groei in; ik werkte eraan en ging er steeds beter mee om.
Ik kon hem uiteindelijk niet meer de ruimte geven, omdat de ruimte die hij nodig heeft (en dus ook de onzekerheden waarmee hij kampt) gewoon té groot is. Zijn onzekerheden stonden elke dag centraal en er zat geen groei/verbetering in. Het werd zelfs steeds erger (hij had steeds meer ruimte nodig). Ik kon gewoon niet meer.
Ik wou dit even van me afschrijven Uiteindelijk kwam hij met het voorstel therapie te volgen, nadát ik het had uitgemaakt. Dit was dus te laat, waardoor het kwaad al was geschied. Ik kon het niet meer.
Maar we houden zoveel van elkaar en kennen elkaar zo goed in alles. En we willen allebei juist dicht bij elkaar zijn in ons hart. Maar hij heeft teveel de handen vol aan zichzelf, het werkt gewoon niet.
Dat doet pijn....
Vrij kort geleden postte ik om te polsen of het beter was mijn relatie te beëindigen of niet.
Inmiddels is het een weekje terug zo gelopen dat ik de relatie met mijn vriend heb beëindigd (2,5 jr samen, 1 jaar samenwonend).
Ik vond de beslissing erg zwaar om te maken... Mijn inmiddels ex-vriend heeft veel ruimte voor zichzelf nodig (dit komt voort uit hoe hij met de dingen in het leven omgaat; hij heeft faalangst/perfectionistisch en zaken als werk kosten hierdoor erg veel tijd en energie), omdat hij dan óf bij moet tanken door oververmoeidheid, of omdat hij veel te doen heeft. Of omdat hij een dag op zijn tenen heeft gelopen en dan thuis alleen wil zijn om weer tot zichzelf te komen..
Ik hou erg veel van hem en ben ook iemand die anderen erg accepteert in hoe zij zijn en hen ook ruimte kan geven. Ik doorzag mijn vriend en de oorzaken van zijn "eigen ruimte nodig hebben" en zag dat hij er zelf mee worstelde.
Vandaar dat ik ook de ruimte gaf maar inmiddels weet ik dat als er echt nóóit iets tegenover staat, ookal wil hij het wel geven maar lukt dat niet, dat er dan op een gegeven moment een grens wordt bereikt.
En dat is gebeurd. Dus ik heb gevoelsmatig mijn grote liefde op moeten geven. Omdat hij in feite teveel de handen vol heeft aan zichzelf.
Het pijnlijke is dat ook ik op bepaalde gebieden onzeker was/ben en de ruimte van hem nodig had; dit heeft hij mij ook in de relatie gegeven. Hij heeft mij ook volledig geaccepteerd en de ruimte gegeven om op eigen tempo te groeien.
Mijn onzekerheden stonden niet iedere dag centraal, daarnaast zat er groei in; ik werkte eraan en ging er steeds beter mee om.
Ik kon hem uiteindelijk niet meer de ruimte geven, omdat de ruimte die hij nodig heeft (en dus ook de onzekerheden waarmee hij kampt) gewoon té groot is. Zijn onzekerheden stonden elke dag centraal en er zat geen groei/verbetering in. Het werd zelfs steeds erger (hij had steeds meer ruimte nodig). Ik kon gewoon niet meer.
Ik wou dit even van me afschrijven Uiteindelijk kwam hij met het voorstel therapie te volgen, nadát ik het had uitgemaakt. Dit was dus te laat, waardoor het kwaad al was geschied. Ik kon het niet meer.
Maar we houden zoveel van elkaar en kennen elkaar zo goed in alles. En we willen allebei juist dicht bij elkaar zijn in ons hart. Maar hij heeft teveel de handen vol aan zichzelf, het werkt gewoon niet.
Dat doet pijn....
maandag 1 september 2014 17:46
Het is jammer dat het zo heeft moeten lopen.
Maar het is gewoon goed zo.
Beter voor jullie allebei. Het werkte gewoon niet.
Maar zo'n vervelende knoop doorhakken, hakt er lekker in.
Uithuilen en verder gaan. Hoewel dat wel even vreemd zal zijn. Maar het kan eigenlijk niet anders. Er waren teveel problemen.
Sterkte en veel succes.
Maar het is gewoon goed zo.
Beter voor jullie allebei. Het werkte gewoon niet.
Maar zo'n vervelende knoop doorhakken, hakt er lekker in.
Uithuilen en verder gaan. Hoewel dat wel even vreemd zal zijn. Maar het kan eigenlijk niet anders. Er waren teveel problemen.
Sterkte en veel succes.
maandag 1 september 2014 19:15
Moeilijk hoor..als een relatie meer energie kost dan dat het je oplevert,is het inderdaad beter om voor jezelf te kiezen. Extra zuur is het natuurlijk als de liefde er gewoon nog is. Maar liefde alleen is natuurlijk niet genoeg. Misschien zit een relatie er voor nu niet in,maar wellicht in de toekomst?
maandag 1 september 2014 22:36
@allemaal:
Ja het doet pijn... Maar het is inderdaad nu ook beter zo.
Ik weet nu ook dat het niet mogelijk is om een relatie te hebben met iemand die teveel werk aan zichzelf moet verrichten.... Iemand met veel stressklachten is erg snel uit balans en heeft het best zwaar in het dagelijks leven, dat is geen basis voor een relatie (laat staan voor kinderen oid).
Wie weet, als hij aan zichzelf werkt... Ik realiseer me alleen dat het zinloos is om dat heel erg te gaan hopen, daarmee blijf ik er alleen maar in hangen. Dus dat probeer ik te voorkomen.
Ja het doet pijn... Maar het is inderdaad nu ook beter zo.
Ik weet nu ook dat het niet mogelijk is om een relatie te hebben met iemand die teveel werk aan zichzelf moet verrichten.... Iemand met veel stressklachten is erg snel uit balans en heeft het best zwaar in het dagelijks leven, dat is geen basis voor een relatie (laat staan voor kinderen oid).
Wie weet, als hij aan zichzelf werkt... Ik realiseer me alleen dat het zinloos is om dat heel erg te gaan hopen, daarmee blijf ik er alleen maar in hangen. Dus dat probeer ik te voorkomen.
maandag 1 september 2014 23:42
Meid, wat ontzettend K is dit maar ook goed van je dat je je conclusie hebt getrokken en niet door bent blijven modderen.
Heel lang en veel huilen lucht op en je zal je nog een behoorlijke tijd rot voelen maar het feit dat je gekozen hebt voor je zelf en voor jou behoeftes geeft heel goed aan wat je zelf zegt, je bent enorm gegroeid. In langdurige relaties is dat vaak ook de killer, de een groeit door en de ander niet waardoor het evenwicht weg raakt.
Dus veel huilen maar vergeet ook niet om blij te zijn met je zelf dat je deze beslissing hebt kunnen maken.
Heel lang en veel huilen lucht op en je zal je nog een behoorlijke tijd rot voelen maar het feit dat je gekozen hebt voor je zelf en voor jou behoeftes geeft heel goed aan wat je zelf zegt, je bent enorm gegroeid. In langdurige relaties is dat vaak ook de killer, de een groeit door en de ander niet waardoor het evenwicht weg raakt.
Dus veel huilen maar vergeet ook niet om blij te zijn met je zelf dat je deze beslissing hebt kunnen maken.
