Relaties
alle pijlers
Ruzie met moeder.
zaterdag 18 oktober 2014 20:28
Hoi allemaal.
Ik heb zojuist een vette ruzie met mijn moeder gehad.
Ik ben 19 jaar en woon in het huis van mijn moeder. Mijn moeder heeft nu een relatie van een jaar, en is 2 maanden geleden bij hem ingetrokken. Ik ben dit jaar gaan studeren. Ik zou ook op kamers gaan, alles geregeld, op het laatste moment ging mijn moeder alleen weg, we hebben alleen nog een hond. Die is nu 15 jaar. De hond wilde ze niet meenemen. Ik heb er toen nog een paar weken voor gezorgd, totdat ik definitief op kamers zou gaan. Toen dat gebeurde wilde mijn moeder de hond laten inslapen, omdat ze hem niet bij die vriend wilde hebben. Ik vond dat ze dat echt niet kon doen, 15 jaar lang hebben we hem gehad, hij mankeert ook niets, en nu is hij opeens tot last en moet hij dood. Helaas veranderde ze niet van gedachten, en heb ik besloten om niet op kamers te gaan (huisdieren waren niet toegestaan) en zorg ik sindsdien voor hem.
Ik heb wel aangegeven dat ik volgend jaar mei op kamers ga. Tot die tijd heeft ze de tijd om te kijken wat ze met de hond wilt. Laten inslapen zit in ieder geval niet bij de opties.
Maar de afgelopen tijd heeft ze dus al heel wat spullen meegenomen. Spullen die ze daar ook heeft, maar dan toch van haar eigen wilt. Ik heb daar tot nu toe nooit iets over gezegd. Wat ze meenam kocht ik iedere keer weer nieuw. Maar nu wilde ze de oven en het elektrische gasfornuis meenemen. Op zich geen probleem, we hebben hier ook nog een ander magnetron staan, is dan wel geen combi, maar oké. Maar dat gasfornuis.. Ze kwam met het idee om dan gewoon te ruilen. Die van die vriend is echt vies. Dan zou ik die dus krijgen, en hun die van ons. Op dat moment was dat echt de druppel. Wat dat betreft kan ik gewoon een nieuw elektronisch gasfornuis kopen, maar het hele principe maakte me zo boos. Ze denkt echt alleen maar aan zichzelf. Toen ik niet toegaf zei ze ; Ahh, het is toch nog maar voor een half jaartje. Dus ik zei toen terug ; Dan kan jij toch ook het nog een half jaar met die doen. Maar nee, want ze had de keuken helemaal schoongemaakt en daar wilde ze een mooi gasfornuis in hebben. En ook als ik het niet oké vond zou ze hem gewoon ophalen als ik er niet was. Ik werk gigantisch veel, om überhaupt de huur te kunnen betalen (huis met 4 kamers). Ik moet ook iedere maand leven van mij spaargeld die eigenlijk was bedoeld voor mijn toekomst. Ik reis iedere dag 2 uur heen en 2 uur terug omdat ik niet op kamer kon door haar. Het enige wat mijn moeder doet is mij afzeiken 'ik geef de hond niet genoeg aandacht, ben teveel weg van huis'. Haar vis heeft ze ook hier gelaten en ik haat dat beest echt. Die kom en al die beeldjes schoonmaken is echt een ramp. Daarna denk ik dan alweer ; Agg, het is maar een vis, zoveel werk is het niet, maar heb het al zo druk. Ik hou eigenlijk altijd mijn mond en hou mijn frustraties altijd voor me, omdat ik haar niet wil kwetsen, maar vanavond lukte het me gewoon niet. Ik was zo boos en verdrietig dat ze me zo behandelde. Het dwangmatig krabben gaat de laatste tijd ook heel erg slecht. Ik heb de laatste tijd de ene break down na de andere.
Ik heb altijd zoveel gegeven, en ik krijg er gewoon nooit iets voor terug. Nu voel ik me heel rot dat ik niet aardig voor haar was. Morgen zal ik dan ook de oven en het gasfornuis langs brengen, de gedachte dat ze nu verdrietig is maakt dat ik me alleen maar rotter voel.
Ik heb zojuist een vette ruzie met mijn moeder gehad.
Ik ben 19 jaar en woon in het huis van mijn moeder. Mijn moeder heeft nu een relatie van een jaar, en is 2 maanden geleden bij hem ingetrokken. Ik ben dit jaar gaan studeren. Ik zou ook op kamers gaan, alles geregeld, op het laatste moment ging mijn moeder alleen weg, we hebben alleen nog een hond. Die is nu 15 jaar. De hond wilde ze niet meenemen. Ik heb er toen nog een paar weken voor gezorgd, totdat ik definitief op kamers zou gaan. Toen dat gebeurde wilde mijn moeder de hond laten inslapen, omdat ze hem niet bij die vriend wilde hebben. Ik vond dat ze dat echt niet kon doen, 15 jaar lang hebben we hem gehad, hij mankeert ook niets, en nu is hij opeens tot last en moet hij dood. Helaas veranderde ze niet van gedachten, en heb ik besloten om niet op kamers te gaan (huisdieren waren niet toegestaan) en zorg ik sindsdien voor hem.
Ik heb wel aangegeven dat ik volgend jaar mei op kamers ga. Tot die tijd heeft ze de tijd om te kijken wat ze met de hond wilt. Laten inslapen zit in ieder geval niet bij de opties.
Maar de afgelopen tijd heeft ze dus al heel wat spullen meegenomen. Spullen die ze daar ook heeft, maar dan toch van haar eigen wilt. Ik heb daar tot nu toe nooit iets over gezegd. Wat ze meenam kocht ik iedere keer weer nieuw. Maar nu wilde ze de oven en het elektrische gasfornuis meenemen. Op zich geen probleem, we hebben hier ook nog een ander magnetron staan, is dan wel geen combi, maar oké. Maar dat gasfornuis.. Ze kwam met het idee om dan gewoon te ruilen. Die van die vriend is echt vies. Dan zou ik die dus krijgen, en hun die van ons. Op dat moment was dat echt de druppel. Wat dat betreft kan ik gewoon een nieuw elektronisch gasfornuis kopen, maar het hele principe maakte me zo boos. Ze denkt echt alleen maar aan zichzelf. Toen ik niet toegaf zei ze ; Ahh, het is toch nog maar voor een half jaartje. Dus ik zei toen terug ; Dan kan jij toch ook het nog een half jaar met die doen. Maar nee, want ze had de keuken helemaal schoongemaakt en daar wilde ze een mooi gasfornuis in hebben. En ook als ik het niet oké vond zou ze hem gewoon ophalen als ik er niet was. Ik werk gigantisch veel, om überhaupt de huur te kunnen betalen (huis met 4 kamers). Ik moet ook iedere maand leven van mij spaargeld die eigenlijk was bedoeld voor mijn toekomst. Ik reis iedere dag 2 uur heen en 2 uur terug omdat ik niet op kamer kon door haar. Het enige wat mijn moeder doet is mij afzeiken 'ik geef de hond niet genoeg aandacht, ben teveel weg van huis'. Haar vis heeft ze ook hier gelaten en ik haat dat beest echt. Die kom en al die beeldjes schoonmaken is echt een ramp. Daarna denk ik dan alweer ; Agg, het is maar een vis, zoveel werk is het niet, maar heb het al zo druk. Ik hou eigenlijk altijd mijn mond en hou mijn frustraties altijd voor me, omdat ik haar niet wil kwetsen, maar vanavond lukte het me gewoon niet. Ik was zo boos en verdrietig dat ze me zo behandelde. Het dwangmatig krabben gaat de laatste tijd ook heel erg slecht. Ik heb de laatste tijd de ene break down na de andere.
Ik heb altijd zoveel gegeven, en ik krijg er gewoon nooit iets voor terug. Nu voel ik me heel rot dat ik niet aardig voor haar was. Morgen zal ik dan ook de oven en het gasfornuis langs brengen, de gedachte dat ze nu verdrietig is maakt dat ik me alleen maar rotter voel.
zaterdag 18 oktober 2014 20:31
Sorry, ik moet heel erg lachen om 'ik haat die vis echt' haha
Maar meid, met jou is niets mis hoor. Vind het heel lief dat je daar bent gebleven vanwege de hond etc. Je werkt ook nog veel om dat hele huis te betalen, reist heen en weer. Je moeder is egoïstisch bezig. Ik zou eens goed met haar gaan praten wat je waarschijnlijk al wel geprobeerd heb maar goed.
Ik zou me niet schuldig voelen vanwege die ruzie want sorry op basis van dit, vind ik je ma erg egoïstisch . Cijfer jezelf niet teveel weg
Maar meid, met jou is niets mis hoor. Vind het heel lief dat je daar bent gebleven vanwege de hond etc. Je werkt ook nog veel om dat hele huis te betalen, reist heen en weer. Je moeder is egoïstisch bezig. Ik zou eens goed met haar gaan praten wat je waarschijnlijk al wel geprobeerd heb maar goed.
Ik zou me niet schuldig voelen vanwege die ruzie want sorry op basis van dit, vind ik je ma erg egoïstisch . Cijfer jezelf niet teveel weg
.
zaterdag 18 oktober 2014 20:33
Triest dat je moeder nu alleen aan zichzelf en die vent denkt. Jij als dochter zou op de eerste plaats moeten staan.
Echter nu zit jij haar puin te ruimen.
Echt, ik vind het ongelooflijk!
Desalniettemin, door te verzanden in dit gevoel kom je niet verder. Trek een plan en doe je ding. Regel onderdak voor hondemans en visvrouwtje en maak je uit de voeten.
Echter nu zit jij haar puin te ruimen.
Echt, ik vind het ongelooflijk!
Desalniettemin, door te verzanden in dit gevoel kom je niet verder. Trek een plan en doe je ding. Regel onderdak voor hondemans en visvrouwtje en maak je uit de voeten.
zaterdag 18 oktober 2014 20:36
Jij hoeft jezelf niet schuldig te voelen. Dat je verdrietig bent, dat is heel begrijpelijk. Je moeder is heel egoistisch en heeft oogkleppen op. Zelf weet ik hoe druk het is met een studie en jij werkt je dan ook nog eens een slag in de rondte, je mag trots zijn op jezelf!
Waarom vandaag doen wat morgen kan.
zaterdag 18 oktober 2014 20:36
zaterdag 18 oktober 2014 20:38
Jeetje vervelend. Niet fair hoe het nu gaat. Kun je geen woonruimte zoeken (kamers) waar een hond is toegestaan? Of heb je nog broers of zussen waar de hond terecht kan? Zonde om je spaargeld op te maken aan een groot huis dat je alleen voor de hond hebt. Betaalt je moeder niet meer mee? Wellicht kun je daarin wat regelen zodat het minder stressvol voor je wordt. En je ook van de reistijd af bent. Dan heb je je eigen plek en de spullen van je moeder niet meer nodig.
Je moeder veranderen is lastig. Wel kun je aangeven wat het met jou doet.
Je moeder veranderen is lastig. Wel kun je aangeven wat het met jou doet.
zaterdag 18 oktober 2014 20:39
Ik vind het sowieso schandalig dat je moeder jou hier mee opzadelt. Jij kon niet op kamers vanwege de hond (begrijp namelijk wel dat inslapen geen optie was, ontzettend egoïstisch van je moeder) je studeert, moet de hele huur betalen van dit huis, je maakt je spaargeld op, je reist paar uur per dag, zij trekt het hele huis leeg en jij kan het uitzoeken.
Je moeder moet zich diep schamen.
Ik zou allang niet meer zo lief gereageerd hebben, ook al is het mijn moeder.
Ik heb dus geen tips, ik hoop dat andere die wel voor je hebben.
Maar je mag trots op jezelf zijn, je bent 19 hoor.
Je moeder gedraagt zich als een klein kind.
Hoe zit dat met dat dwangmatig krabben?
Je moeder moet zich diep schamen.
Ik zou allang niet meer zo lief gereageerd hebben, ook al is het mijn moeder.
Ik heb dus geen tips, ik hoop dat andere die wel voor je hebben.
Maar je mag trots op jezelf zijn, je bent 19 hoor.
Je moeder gedraagt zich als een klein kind.
Hoe zit dat met dat dwangmatig krabben?
.
zaterdag 18 oktober 2014 20:44
quote:edamame schreef op 18 oktober 2014 @ 20:32:
Wat een nare situatie, het lijkt alsof je moeder een nieuw leven is begonnen zonder jou.
Kun je aanspraak maken op huurtoeslag oid?
Een studie dichterbij zoeken zodat je niet twee uur hoeft te reizen steeds?
Mijn moeder ontvangt huurtoeslag (huis staat nog op haar naam).
En een studie dichterbij, Nee, Ik vind die school echt geweldig en ik heb hier lang naar uitgekeken. Ik heb altijd een hoop opgegeven voor haar maar ben echt niet van plan om dat ook nog eens op te geven.
Wat een nare situatie, het lijkt alsof je moeder een nieuw leven is begonnen zonder jou.
Kun je aanspraak maken op huurtoeslag oid?
Een studie dichterbij zoeken zodat je niet twee uur hoeft te reizen steeds?
Mijn moeder ontvangt huurtoeslag (huis staat nog op haar naam).
En een studie dichterbij, Nee, Ik vind die school echt geweldig en ik heb hier lang naar uitgekeken. Ik heb altijd een hoop opgegeven voor haar maar ben echt niet van plan om dat ook nog eens op te geven.
zaterdag 18 oktober 2014 20:47
quote:fenna. schreef op zaterdag 18 oktober 2014 20:44 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="edamame in "Ruzie met moeder."" class="messagelink">edamame schreef op 18 oktober 2014 @ 20:32</a>:</b>
Wat een nare situatie, het lijkt alsof je moeder een nieuw leven is begonnen zonder jou.
Kun je aanspraak maken op huurtoeslag oid?
Een studie dichterbij zoeken zodat je niet twee uur hoeft te reizen steeds?</div></blockquote>
Mijn moeder ontvangt huurtoeslag (huis staat nog op haar naam).
En een studie dichterbij, Nee, Ik vind die school echt geweldig en ik heb hier lang naar uitgekeken. Ik heb altijd een hoop opgegeven voor haar maar ben echt niet van plan om dat ook nog eens op te geven. Moet je ook niet doen
Wat een nare situatie, het lijkt alsof je moeder een nieuw leven is begonnen zonder jou.
Kun je aanspraak maken op huurtoeslag oid?
Een studie dichterbij zoeken zodat je niet twee uur hoeft te reizen steeds?</div></blockquote>
Mijn moeder ontvangt huurtoeslag (huis staat nog op haar naam).
En een studie dichterbij, Nee, Ik vind die school echt geweldig en ik heb hier lang naar uitgekeken. Ik heb altijd een hoop opgegeven voor haar maar ben echt niet van plan om dat ook nog eens op te geven. Moet je ook niet doen
.
zaterdag 18 oktober 2014 20:49
zaterdag 18 oktober 2014 20:52
quote:ambra schreef op zaterdag 18 oktober 2014 20:50 geef dan morgen ook gelijk die vis aan haar! Vis in een zakje met water uit de kom, en bij haar weer in de kom zetten..
Waarschijnlijk spoelt moeder die zo door het toilet.
Ik vind het echt sneu voor je, enige optie mi is een huisje zoeken voor je hond.
Dan kun jij ook weer je eigen plan trekken maar ik begrijp dat je veel van je hondje houd, dus ook niet zomaar weg doet.
Waarschijnlijk spoelt moeder die zo door het toilet.
Ik vind het echt sneu voor je, enige optie mi is een huisje zoeken voor je hond.
Dan kun jij ook weer je eigen plan trekken maar ik begrijp dat je veel van je hondje houd, dus ook niet zomaar weg doet.
.
zaterdag 18 oktober 2014 20:54
quote:fenna. schreef op zaterdag 18 oktober 2014 20:49 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="isa__88 in "Ruzie met moeder."" class="messagelink">isa__88 schreef op 18 oktober 2014 @ 20:47</a>:</b>
Die huurtoeslag stort ze niet door naar jou???</div></blockquote>Nee. Ik heb het één keer gezegd, maar volgens haar kan ik ook gewoon op kamers gaan en de hond in laten slapen. Ik doe het dus zelf, dus is het mijn eigen schuld.
Maar dan ontvangt ze huurtoeslag onrechtmatig, ze woont er tenslotte niet meer. Ik zou de huurmaatschappij bellen en om een contract vragen. Jij bent nu automatisch medehuurder dus je zou aan kunnen vragen je moeder te laten verwijderen van het contract ( en zo zelf huurtoeslag aanvragen.
Wat een egoïstisch kreng....sorry dat ik het zeg. Maar zo met je eigen kind omspringen vind ik echt niet kunnen. Welke regio woon je? Is er geen vader of familie welke je vragen kunt om hulp?
Die huurtoeslag stort ze niet door naar jou???</div></blockquote>Nee. Ik heb het één keer gezegd, maar volgens haar kan ik ook gewoon op kamers gaan en de hond in laten slapen. Ik doe het dus zelf, dus is het mijn eigen schuld.
Maar dan ontvangt ze huurtoeslag onrechtmatig, ze woont er tenslotte niet meer. Ik zou de huurmaatschappij bellen en om een contract vragen. Jij bent nu automatisch medehuurder dus je zou aan kunnen vragen je moeder te laten verwijderen van het contract ( en zo zelf huurtoeslag aanvragen.
Wat een egoïstisch kreng....sorry dat ik het zeg. Maar zo met je eigen kind omspringen vind ik echt niet kunnen. Welke regio woon je? Is er geen vader of familie welke je vragen kunt om hulp?
zaterdag 18 oktober 2014 20:57
Staat ze nog ingeschreven bij jou?
Zo niet dan moet ze alle onterecht ontvangen huurtoeslag terugbetalen.
Het is überhaupt oneerlijk van haar om wel huurtoeslag te ontvangen maar jou te laten opdraaien voor de volle huur.
Zeg haar dat ze de huurtoeslag op haar naam moet stopzetten zodat jij het kan aanvragen.
Zo niet dan moet ze alle onterecht ontvangen huurtoeslag terugbetalen.
Het is überhaupt oneerlijk van haar om wel huurtoeslag te ontvangen maar jou te laten opdraaien voor de volle huur.
Zeg haar dat ze de huurtoeslag op haar naam moet stopzetten zodat jij het kan aanvragen.
