Ultimatum gekregen

28-07-2014 09:18 64 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo Allemaal,



Ik zit momenteel met een dilemma, waar ik zelf maar moeilijk uitkom.



Voorgeschiedenis:

Ik heb enkele maanden geleden een leuke meid leren kennen, we zijn beide 25 en ze heeft veelal dezelfde interesses als mij, wilde hetzelfde in het leven en heeft eenzelfde karakter als mij. Verder voelde ik me destijds enorm tot haar aangetrokken (Seksueel en emotioneel).



Situatie:

Sinds een maand of 2 zijn we echt samen, we doen allerlei dingen samen, maar toch gaat het niet helemaal lekker.

Het probleem is duidelijk, dat ben ik namelijk. Ik zorg ervoor dat zij heel erg onzeker wordt omdat ik iemand ben die ontzettend twijfelt en op relatiegebied ontzettend onzeker is. Nu hebben we het hier al samen over gehad en nu gisteren weer. Hierdoor heeft ze me gisteravond een Ultimatum gesteld: "denk eens 2 dagen rustig na en vertel me dan eerlijk hoe je je voelt"



Het probleem:

Dit is voor mij mijn eerste relatie in 3 jaar, hiervoor had ik een relatie van 4 jaar die totaal niet werkte. ik mocht niets, had geen vrijheid, mijn ex hield totaal niet van seks en we deden nooit leuke dingen samen. Hier heb ik toen maar een punt achter gezet,

Nu heb ik in deze relatie problemen met mijn eigen gevoelens, ik begrijp ze vaak niet en weet ook hoe ik erover moet denken, hierdoor heb ik enkele weken terug een 2 tal dagen gehad waar ik me serieus afvroeg of ik wel van haar hield etc.



Ik ben toen diep in mezelf gaan kijken en kwam tot de conclusie dat ik wel van haar moest houden. gebaseerd op de onderstaande punten die nu nog steeds gelden.



- Ik denk veel aan haar.

- Ik voel me op mijn gemak bij haar.

- Ze voelt vertrouwd, ik kan goed met haar praten over alles.

- Ik voel me seksueel tot haar aangetrokken.

- Ik vind het leuk om met haar dingen te gaan ondernemen.

- Ze is lief voor mij en staat altijd voor me klaar.

- Ik kan met haar lachen en huilen.



Punten waardoor ik twijfelde waren.



- Ik heb soms helemaal geen zin in haar aandacht.

- Als we meerdere dagen constant samen waren (3 of meer) dan miste ik mijn eigen ruimte en wilde ik vluchten.

- Ik miste vaak de wel befaamde kriebels van verliefdheid en affectie. (Ik had meer een gevoel van het voelt goed/vertrouwd)



Nu is het zo dat ik nog steeds niet 100% lekker in mijn vel zit. wel veel beter als toen, maar nog steeds heb ik wel eens mijn momentjes van "wat hoor ik nu te voelen'' Ik krijg allerlei emoties bij haar, alleen kan ik deze totaal niet vertalen.



haar is dit nu ook opgevallen omdat ik af en toe allerlei signalen mis die zei stuurt en soms haar voor haar gevoel soms ook een beetje op afstand houd.



Additionele info:

Ze krijgt binnenkort de sleutel van haar nieuw eerste koophuis. we wonen beide momenteel weer thuis (Ik heb mijn appartement opgegeven omdat ik ver van vrienden en familie woonde en hierdoor mijn sociaal leven tot een nulpunt zag wegzakken & zij omdat haar appartement opgezegd is i.v.m. met het koophuis)

Ze heeft zelf aangegeven om met mijn samen in dat huisje te gaan starten, dit lijkt me zelf ontzettend leuk en ik zou niets liever willen.

Echter overschaduwen mijn angsten voor "Wat als het misgaat" af en toe mijn enthousiasme en plezier (Stuur dus soms dubbele signalen uit).



Zei komt zelf uit een relatie waarin ze meerdere jaren zelf met uiteindelijk de foute gevoelens heeft samengewoond (Slecht idee blijkt), hierdoor wil ik nu niet de zelfde fout maken, dit voornamelijk omdat ik haar hier niet mee wil kwetsen.



Ik voel me momenteel ontzettend rot, ik wil haar helemaal niet kwijt en het idee alleen al maakt me droevig. Verder weet ik dat als ik morgen aangeef het nog niet zeker ze weten mijn relatie ten einde is. Ze is mijn gedraai gewoon zat.



Zit nu op mijn werk en kan me totaal niet concentreren:( Wil het liefst momenteel ergens onder een steen kruipen.



Ik zit momenteel zo in de knoop en heb echt advies nodig, wie weet wat ik kan doen om mijn relatie te redden?
Alle reacties Link kopieren
quote:mwcactus schreef op 28 juli 2014 @ 10:52:

[...]





Dat is het en blijft het ook. Maar ook heel fijn en mooi om mee te maken hoor.



Wat wil zij concreet van jou weten? Je zegt steeds dat ze duidelijkheid wil. Kun je benoemen welke vragen wil ze door jou beantwoord wil zien?



Ze wil graag het volgende weten:

- Of ik wel oprecht iets voor haar voel.

- Of ik echt van haar hou als ik dat uitspreek.

- En of ik me fijn voor bij de huidige gang van zaken.



Verder wil ze graag dat ik dat twijfelen en negatief denken eens afsluit en gewoon eens van het hier en nu ga genieten.



Verder is het samenwonen ook niet zo'n issue, ik neem mijn eigen spullen mee en ga haar als we het doen sowieso de eerste tijd alleen met haar delen in de vaste lasten, niet in de hypotheek, ik heb dus eigenlijk financieel etc bijna geen risico.



Verder ben ik wel iemand die ruimte nodig heeft, echter ben ik niet iemand die dagen alleen wil zijn. Een plek waar je je een paar uurtjes terug kan trekken is al zat.



Ik ben heel erg in de war. Voel me eigenlijk heel rustig nu, denk aan niets anders als deze situatie, maar niet aan zaken als het is beter zonder etc.



Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe het zou moeten voelen om verlieft te zijn of iemand echt leuk te vinden..



Twijfels twijfels twijfels.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou eerst aan jezelf werken, mijn hemel 4 maanden verkering en al zulke gedachtenspinsels is nou niet bepaald normaal of gezond te noemen.

Daar zou ik wel hulp bij zoeken eigenlijk.



En ik lees nergens een ultimatum, alleen een meisje dat wil weten waar ze aan toe is.

En dat kan je natuurlijk ook overanalyseren.
Je maakt de gevoelens die je zou moeten hebben (van wie, trouwens?) veel te groot.
Alle reacties Link kopieren
Stop met analyseren en probeer open te staan voor de relatie en gevoelens. Anders kan je geen goede gevoelsmatige afweging maken! Ben je niet gewoon zelf heel bang om op je bek te gaan en verlaten te worden?
Alle reacties Link kopieren
En ik denk dat je misschien ook even goed naar jezelf moet gaan kijken want ik denk dat er hier ook andere dingen spelen.
Alle reacties Link kopieren
Mensen bedankt voor het bevestigen wat ik ook al bijna zeker wist.



Ik ben van nature een twijfelkont / doemdenker / onzekere als het gaat om gevoelens.



Ik weet dat ik niet teveel moet nadenken en me meer moet opstellen voor prikkels, gevoelens en warmte.



Ik weet zelf alleen niet zo goed hoe, kan wel 1000x tegen mezelf zeggen stop met zo denken, echter denk ik niet dat dat gaat helpen.



Hoe kan ik deze ban doorbreken en gewoon gaan genieten?
Alle reacties Link kopieren
Hulp bij zoeken, ga eens naar de HA, die kan je door verwijzen naar een bepaald soort therapeut, die kan je helpen.
quote:tommyboy88 schreef op 28 juli 2014 @ 11:00:

[...]





Ze wil graag het volgende weten:

- Of ik wel oprecht iets voor haar voel.

- Of ik echt van haar hou als ik dat uitspreek.

- En of ik me fijn voor bij de huidige gang van zaken.



Verder wil ze graag dat ik dat twijfelen en negatief denken eens afsluit en gewoon eens van het hier en nu ga genieten.



Verder is het samenwonen ook niet zo'n issue, ik neem mijn eigen spullen mee en ga haar als we het doen sowieso de eerste tijd alleen met haar delen in de vaste lasten, niet in de hypotheek, ik heb dus eigenlijk financieel etc bijna geen risico.



Verder ben ik wel iemand die ruimte nodig heeft, echter ben ik niet iemand die dagen alleen wil zijn. Een plek waar je je een paar uurtjes terug kan trekken is al zat.



Ik ben heel erg in de war. Voel me eigenlijk heel rustig nu, denk aan niets anders als deze situatie, maar niet aan zaken als het is beter zonder etc.



Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe het zou moeten voelen om verlieft te zijn of iemand echt leuk te vinden..



Twijfels twijfels twijfels.



Ik denk dat je het veel te serieus neemt en het overanalyseert wat het onnodig moeilijk en verwarrend maakt. Waarschijnlijk straal je die verwarring ook uit en weet zij ook niet waar ze aan toe is.



Heb je vaker moeite met het herkennen van je emoties? Je blijft er maar op terug komen dat je niet weet hoe iets voelt of hoe het zou moeten voelen. Is dat alleen in deze situatie of heb je daar ook in andere situaties en andere relaties (vrienden, familie) last van of moeite mee?



Het klinkt alsof je vooral met jezelf overhoop ligt en als jij het niet weet kun je het haar ook niet vertellen.
Alle reacties Link kopieren
quote:tommyboy88 schreef op 28 juli 2014 @ 11:17:

Mensen bedankt voor het bevestigen wat ik ook al bijna zeker wist.



Ik ben van nature een twijfelkont / doemdenker / onzekere als het gaat om gevoelens.



Ik weet dat ik niet teveel moet nadenken en me meer moet opstellen voor prikkels, gevoelens en warmte.



Ik weet zelf alleen niet zo goed hoe, kan wel 1000x tegen mezelf zeggen stop met zo denken, echter denk ik niet dat dat gaat helpen.



Hoe kan ik deze ban doorbreken en gewoon gaan genieten?Door te achter halen waarom je doemdenker, negatief en twijfelaar bent. Niet iedereen is van nature het zonnetje in huis maar als je merkt je dat het je in de weg gaat zitten is het tijd om er iets mee te doen.. Als je de oorzaak achterhaald (angst/bepaalde gebeurtenissen in t verleden oid) kun je er aan gaan werken om je gedachtes een andere draai te geven. Ik denk dat je jezelf erg gelukkig gaat maken als je hulp zoekt in de vorm van een therapie.
Alle reacties Link kopieren
quote:mwcactus schreef op 28 juli 2014 @ 11:19:

[...]





Ik denk dat je het veel te serieus neemt en het overanalyseert wat het onnodig moeilijk en verwarrend maakt. Waarschijnlijk straal je die verwarring ook uit en weet zij ook niet waar ze aan toe is.



Heb je vaker moeite met het herkennen van je emoties? Je blijft er maar op terug komen dat je niet weet hoe iets voelt of hoe het zou moeten voelen. Is dat alleen in deze situatie of heb je daar ook in andere situaties en andere relaties (vrienden, familie) last van of moeite mee?



Het klinkt alsof je vooral met jezelf overhoop ligt en als jij het niet weet kun je het haar ook niet vertellen.



Nee dat heb ik eigenlijk helemaal niet en ook nooit gehad. Is puur iets van nu bij haar. Ik heb van nature een binnen vreter, ik heb normaal niemand die ik dingen toevertrouw, echter kan ik dat bij haar wel super goed, me ventileren en praten over zaken.



Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ze zo'n beetje alles heeft wat ik zocht in een meid.



Ik ben niet depressief ofzo en therapeuten zijn ook een beetje ver gezocht. Vind het zelf gewoon ontzettend lastig om mijn gevoelens met betrekking tot affectie en liefde etc te vertalen, Ik weet niet meer zo goed hoe dat voelt...



Ik waardeer jullie hulp echt.
Alle reacties Link kopieren
Het samenwonen is niet zo'n issue omdat je geen financieel risico neemt? Natuurlijk is het wel een issue! Ze gaat nieuw in dat huis wonen en het is heel anders om er alleen te gaan wonen dan om er samen in te trekken. Ook verandert het echt je relatie door samen te gaan wonen. Waarom zou je zo overhaast bij elkaar intrekken als je nog niet eens echt zeker bent van je relatie en slechts zo kort samen?

Je moet gewoon iets voor jezelf zoeken, weg bij hotel mama maar ook niet direct lekker makkelijk bij haar in huis. Beetje zelfstandigheid alsjeblieft.
Zeg maar Spijker.
Alle reacties Link kopieren
Wie heeft t over een depressie en er zijn andere therapeuten dan een hardcore psycholoog. Een haptonoom bijvoorbeeld is juist zo'n figuur dat je weer toegang geeft tot je gevoelens.



Tja, ik denk dat je er nog nooit zo bij hebt stilgestaan maar dat je nu door deze relatie (die eigenlijk alles is wat je wil) geconfronteerd wordt met jezelf en je onvermogen. In andere relaties was alles klote en kon je je daar mee bezig houden.



Succes!
quote:tommyboy88 schreef op 28 juli 2014 @ 11:00:

[...]





Ze wil graag het volgende weten:

- Of ik wel oprecht iets voor haar voel.

- Of ik echt van haar hou als ik dat uitspreek.

- En of ik me fijn voor bij de huidige gang van zaken.



- ja je voelt echt wel oprecht iets voor haar, anders wilde je niet zo graag zoveel tijd met haar doorbrengen

- houden van kun je nog niet echt over spreken na een paar maanden, zoiets kan ze niet afdwingen en als ze dat wel eerlijk en oprecht wil horen moet ze nog maar even langer met je samen blijven, zo'n gevoel groeit

- ja jij voelt je fijn bij de huidige gang van zaken, een paar dagen per week samen en verder lekker ruimte voor jezelf



Zo moeilijk is het toch niet? Jullie willen zekerheden die je niet kunt geven na 2 maanden samen.
Ik denk dan dat je het gewoon te moeilijk maakt voor jezelf. Je bent bezig met hoe het hoort en het compleet uitpluizen van gevoelens. Je hebt niet één gevoel bij een persoon of situatie er spelen altijd meerdere dingen en veel emoties gaan samen dat is niet vreemd. Dat hoef je niet allemaal te analyseren dat moet je vooral ervaren. Dan merk je vanzelf hoe jullie relatie ontwikkelt.



Blijkbaar geef je wel veel om haar anders maakte je je nu niet zo druk en voelde je je ook niet prettig en op je gemak bij haar lijkt mij.



Samenwonen heeft niet alleen met spullen en financiën te maken, juist niet. Het gaat er vooral om dat het erg snel is in een prille relatie waarin jij ook nog eens met je gevoel overhoop ligt. Als je gaat samenwonen vertrek je ook niet weer zomaar dat zal zeker invloed op de relatie hebben en vaak is dat geen goede invloed maar het begin van het einde. Als het niet het einde is.



Wat wil jij het liefst? Waar wil je wonen? Hoe vaak wil je haar zien? Welke dingen wil je doen? Dat hoef ik niet per se te weten maar dat zijn vragen die je jezelf misschien kunt stellen om er achter te komen wat jij wil dan kun je ook duidelijker zijn naar haar.



Het lijkt mij het beste als jullie wat (fysieke) afstand bewaren, van elkaar genieten als jullie samen zijn en de relatie laten ontwikkelen zonder druk en eeuwige analyses. Liefde moet je vooral ervaren.
Alle reacties Link kopieren
Jij denkt dus dat je alleen therapie kan hebben/krijgen als je depressieve gevoelens hebt......



Je kan juist voor dit soort zaken naar een therapeut. Anders ben je helaas gedoemd om voor altijd in dit denkpatroon rondjes te draaien in een carrousel van gevoelens, als je er niet zelf af kan stappen.



Zoek daar gewoon hulp bij. Want hoe jij alles overpeinst en overanalyseert is ongezond.
Alle reacties Link kopieren
quote:mwcactus schreef op 28 juli 2014 @ 12:00:

Ik denk dan dat je het gewoon te moeilijk maakt voor jezelf. Je bent bezig met hoe het hoort en het compleet uitpluizen van gevoelens. Je hebt niet één gevoel bij een persoon of situatie er spelen altijd meerdere dingen en veel emoties gaan samen dat is niet vreemd. Dat hoef je niet allemaal te analyseren dat moet je vooral ervaren. Dan merk je vanzelf hoe jullie relatie ontwikkelt.



Blijkbaar geef je wel veel om haar anders maakte je je nu niet zo druk en voelde je je ook niet prettig en op je gemak bij haar lijkt mij.



Samenwonen heeft niet alleen met spullen en financiën te maken, juist niet. Het gaat er vooral om dat het erg snel is in een prille relatie waarin jij ook nog eens met je gevoel overhoop ligt. Als je gaat samenwonen vertrek je ook niet weer zomaar dat zal zeker invloed op de relatie hebben en vaak is dat geen goede invloed maar het begin van het einde. Als het niet het einde is.



Wat wil jij het liefst? Waar wil je wonen? Hoe vaak wil je haar zien? Welke dingen wil je doen? Dat hoef ik niet per se te weten maar dat zijn vragen die je jezelf misschien kunt stellen om er achter te komen wat jij wil dan kun je ook duidelijker zijn naar haar.



Het lijkt mij het beste als jullie wat (fysieke) afstand bewaren, van elkaar genieten als jullie samen zijn en de relatie laten ontwikkelen zonder druk en eeuwige analyses. Liefde moet je vooral ervaren.



Ben ook totaal niet bang dat ik niets om haar geef of voor haar voel.

En krijg zelf ook wel een beetje het idee dat het allemaal erg snel gaat.



Het duurt nog een meer als een maand voordat ze überhaupt de sleutel van haar huis krijgt dus er kan nog een hoop gaan veranderen.



Het liefste zou ik haar vaker zien, echter is de afstand voor mij nogal beperkend.



En het allerliefst zou ik gewoon geen twijfels meer willen en gelukkig zijn.



Ik wist ook al dat het probleem bij mij en mijn gezeik ligt, echter snap ik donders goed waarom zei zekerheid wil



Kennen jullie nog andere technieken en methodieken om je open te stellen?
quote:Zusenzoo schreef op 28 juli 2014 @ 12:11:

Jij denkt dus dat je alleen therapie kan hebben/krijgen als je depressieve gevoelens hebt......



Je kan juist voor dit soort zaken naar een therapeut. Anders ben je helaas gedoemd om voor altijd in dit denkpatroon rondjes te draaien in een carrousel van gevoelens, als je er niet zelf af kan stappen.



Zoek daar gewoon hulp bij. Want hoe jij alles overpeinst en overanalyseert is ongezond.



Op zich vind ik het niet meteen gek of zorgelijk als een twintiger moeite heeft met volwassen relaties en de gevoelens die daarbij komen kijken. Het ontdekken van al die nieuwe ingewikkelde dingen hoort bij de normale ontwikkeling en dat is soms lastig. Liefde/verliefdheid gaat gepaard met heftige emoties die je helemaal op kunnen slokken zodat je zowel op een positieve manier (op een roze wolk, de hele tijd aan iemand denken) als op een negatieve manier(zorgen, twijfels) er haast constant mee bezig bent. Dat zie je ook in lange relaties met een crisis bijvoorbeeld daar kunnen mensen ook constant mee bezig zijn.



Als dat op zichzelf staat en dat zegt hij dan is therapie denk ik niet direct nodig. Het kan juist averechts werken omdat iets dat wellicht heel normaal is geproblematiseerd wordt terwijl hij het zelf al zo groot maakt. Als het zo moeilijk blijft en hij daar niet uitkomt of die problemen ook op andere vlakken heeft/krijgt dan is een gesprek met een psycholoog waarschijnlijk wel een goed idee.



Maar ja we weten natuurlijk weinig van hem dus het is lastig daar een goede inschatting van te maken denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Beste to, ga nou eerst eens kijken naar de oorzaak van het niet kunnen openstellen ipv meteen naar de oplossing.

Niet kunnen openstellen betekent vaak dat je ergens bang voor bent. En als dat zo is, waarvoor dan.



Je spreekt jezelf beetje tegen trouwens. Het gaat snel maar je wil haar vaker zien maar na 3 dagen ben je het zat...je zegt nu hele andere dingen dan in je openingspost.



Denk nou niet dat je dit zelf even oplost. Je blijft in een kringetje draaien. Vandaag zie je het licht en morgen twijfel je weer...zoek een structurele oplossing en be happy
quote:tommyboy88 schreef op 28 juli 2014 @ 12:25:

[...]





Ben ook totaal niet bang dat ik niets om haar geef of voor haar voel.

En krijg zelf ook wel een beetje het idee dat het allemaal erg snel gaat.



Het duurt nog een meer als een maand voordat ze überhaupt de sleutel van haar huis krijgt dus er kan nog een hoop gaan veranderen.



Het liefste zou ik haar vaker zien, echter is de afstand voor mij nogal beperkend.



En het allerliefst zou ik gewoon geen twijfels meer willen en gelukkig zijn.



Ik wist ook al dat het probleem bij mij en mijn gezeik ligt, echter snap ik donders goed waarom zei zekerheid wil



Kennen jullie nog andere technieken en methodieken om je open te stellen?



De Amerikaanse psychiater Theodore Isaac Rubin zei "The problem is not that there are problems. The problem is expecting otherwise and thinking that having problems is a problem.”



Er zullen altijd dingen zijn waar je je druk om maakt of waar je over twijfelt. Niet alleen in je relatie maar in je hele leven. Gelukkig zijn is niet hetzelfde als geen problemen of twijfels hebben. Maar je moet een oplossing zien te vinden voor die problemen en daar je energie in steken in plaats van je energie steken in het feit dat je een probleem hebt.



Uit wat je schrijft maak ik op dat je eigenlijk niet wil samenwonen, tenminste niet nu of over een maand? Maak dat in elk geval duidelijk. Bespreek met haar wanneer jullie elkaar kunnen zien en wat jullie dan willen doen. Het gaat niet alleen om wat jij wil of wat zij wil het gaat om wat jullie samen met elkaar willen. Probeer dat een tijdje en ervaar hoe dat voelt zonder het te hebben over hoe dat diep van binnen zit en in de toekomst moet. Probeer het daar met elkaar ook niet steeds over te hebben. Je geeft om haar en wil haar graag zien en andersom ook, dat is voor nu genoeg. Hou het daar even bij. Rustig aan dus. Geniet er vooral ook van. Verlieft zijn is naast heel heftig (en lastig dus) ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren
quote:mwcactus schreef op 28 juli 2014 @ 12:54:

[...]





De Amerikaanse psychiater Theodore Isaac Rubin zei "The problem is not that there are problems. The problem is expecting otherwise and thinking that having problems is a problem.”



Er zullen altijd dingen zijn waar je je druk om maakt of waar je over twijfelt. Niet alleen in je relatie maar in je hele leven. Gelukkig zijn is niet hetzelfde als geen problemen of twijfels hebben. Maar je moet een oplossing zien te vinden voor die problemen en daar je energie in steken in plaats van je energie steken in het feit dat je een probleem hebt.



Uit wat je schrijft maak ik op dat je eigenlijk niet wil samenwonen, tenminste niet nu of over een maand? Maak dat in elk geval duidelijk. Bespreek met haar wanneer jullie elkaar kunnen zien en wat jullie dan willen doen. Het gaat niet alleen om wat jij wil of wat zij wil het gaat om wat jullie samen met elkaar willen. Probeer dat een tijdje en ervaar hoe dat voelt zonder het te hebben over hoe dat diep van binnen zit en in de toekomst moet. Probeer het daar met elkaar ook niet steeds over te hebben. Je geeft om haar en wil haar graag zien en andersom ook, dat is voor nu genoeg. Hou het daar even bij. Rustig aan dus. Geniet er vooral ook van. Verlieft zijn is naast heel heftig (en lastig dus) ook heel leuk.



Jullie zetten me hier wel allemaal aan het denken. aangezien we af hadden gesproken om 2 dagen niet te appen en praten kreeg ik net toch een verontschuldiging voor het ultimatum, ze geeft ook aan mij de kans te willen geven om te wennen en te groeien zodat er ook wat minder druk is.



Dat samenwonen lijkt me juist harstikke leuk, echter wil ik wel zeker zijn van mijn zaak voordat ik overhaast dingen ga beslissen.

Ik ben ook bang dat ik dan misschien meer kapot ga maken dan repareren.



Denk ook dat we de komende tijd gewoon eens luchtiger naar onze relatie moeten gaan kijken en gewoon moeten gaan genieten. Samenwonen etc. kan altijd nog en is zo geregeld.



Ik denk dat de druk en stress die bij deze in de stroomversnelling geraakte relatie naar boven is gekomen ervoor gezorgd heeft dat angst en twijfels het geluk en plezier een beetje ondermijnen haha
Alle reacties Link kopieren
Precies. Je twijfelt omdat je bang bent dat het mis gaat. Je wilt absolute zekerheid. Die heb je niet en krijg je nooit. Go with the flow en relatie beeindigen is niet het einde van de wereld.



Maar blijf erbij dat je toch even kritisch naar jezelf moet gaan kijken want wat je hier op tafel gooide over je persoonlijkheid/onzeker/twijfelkont pur sang/niet kunnen openstellen kan nog wel eens voor problemen gaan zorgen in de toekomst. Twijfel is normaal maar jij gaat wel heel diep.
Alle reacties Link kopieren
Zo, die laatste post van je klinkt zeer verstandig! Maak het inderdaad niet moeilijker dan het is.

Ik wilde je alleen nog even meegeven: ik herken je twijfelachtigheid, ik ben nog nooit ergens meer dan misschien 60% zeker van geweest (ben inmiddels 35) en ergens rond jouw leeftijd ben ik tot de slotsom gekomen dat ik nou eenmaal zo in elkaar steek, maar dat ik me daar niet door ga laten tegenhouden in het leven. Dus ik doe gewoon maar wat me het beste lijkt en dan zie ik wel wat er van komt.

En weet je, sindsdien komen er alleen maar positieve dingen van! Nou en dat ik niet weet of mijn man het is voor altijd en eeuwig, ik heb het al 15 jaar naar m'n zin met hem. En ik weet ook niet wat ik later wil worden, dus doe ik maar gewoon een leuke baan. En of ik wel in dit rustige dorp wil wonen, maar voor nu is het er heerlijk!

Carpe diem, geniet van elke dag!
Dat samenwonen lijkt me juist harstikke leuk, echter wil ik wel zeker zijn van mijn zaak voordat ik overhaast dingen ga beslissen.

Ik ben ook bang dat ik dan misschien meer kapot ga maken dan repareren.



Denk ook dat we de komende tijd gewoon eens luchtiger naar onze relatie moeten gaan kijken en gewoon moeten gaan genieten. Samenwonen etc. kan altijd nog en is zo geregeld.



App dit aan haar terug, precies zo en wees gelukkig in het moment! Succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:till schreef op 28 juli 2014 @ 13:48:

Precies. Je twijfelt omdat je bang bent dat het mis gaat. Je wilt absolute zekerheid. Die heb je niet en krijg je nooit. Go with the flow en relatie beeindigen is niet het einde van de wereld.



Maar blijf erbij dat je toch even kritisch naar jezelf moet gaan kijken want wat je hier op tafel gooide over je persoonlijkheid/onzeker/twijfelkont pur sang/niet kunnen openstellen kan nog wel eens voor problemen gaan zorgen in de toekomst. Twijfel is normaal maar jij gaat wel heel diep.



Ik werk dagelijks met stress en moet beslissingen nemen die om bedragen gaan die ik nooit zal verdienen. Daar heb ik geen last van twijfels en andere zaken, ben ik rustig en kan ik makkelijk relativeren. Maar zodra het om een persoon gaat die je liefhebt loopt het fout merk ik.



Ik twijfel eigenlijk vooral over materiele zaken in de persoonlijke sfeer (hoge autoreparatiekosten) Zelfs bij sterfgevallen kan ik altijd redelijk makkelijk relativeren.



Liefde maakt niet blind, liefde maakt je gek:P
Alle reacties Link kopieren
print al deze posts uit en laat ze haar lezen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven